Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Η κοκότα ήταν σε καλή διάθεση και ξεκίνησε με μία σύντομη, μονότονη, καλυμμένη πίπα — για κανένα προκαταρκτικό ούτε λόγος.
Το πρόγραμμα που ανακοινώθηκε απλό.
Επρόκειτο για γυναίκα κανονικού αναστήματος, στην πολύ αρχή της τέταρτης δεκαετίας της ζωής της (έδειχνε νεότερη), με ίσιο μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη ψηλά, ομορφούλα, με μικρά βυζιά και καλοσχηματισμένο, αδύνατο κορμί που το κοσμούσε μία διάστιξη (λέξη) στην κοιλιά (δεξιά).
Το κάναμε σε τρεις στάσεις: αρχικά καουμπόισσα (στάση την οποία δέχτηκε πρόθυμα αλλά αρνήθηκε προς το τέλος, όταν της την ξαναζήτησα, με τη δικαιολογία πως «τελειώσανε τα δέκα λεπτά» [ήθελε ακόμα ενάμισι-δύο λεπτά], οπότε συνέχισα πισωκολλητά γονατιστά όπου και ολοκλήρωσα), στη συνέχεια ιεραποστολικά (στάση την οποία πρότεινε εκείνη, «θέλεις ν' ανέβεις από πάνω μου;», παρατηρώντας με [όχι αυστηρά] να μη βγάζω και μετά ξαναβάζω την ψωλή μου στο μουνί της γιατί έτσι μπαίνει και αέρας) και τέλος πισωκολλητά γονατιστά (στάση την οποία πρότεινα εγώ, «λίγο από πίσω;», όπου, αφού επέμεινε να οδηγήσει εκείνη την πούτσα μου μέσα της με άφησε να την παλινδρομήσω αρκετά — την περισσότερη ώρα το κάναμε πισωκολλητά).
Κατά τη διάρκεια της γάμευσης είχα μέτρια αίσθηση του κόλπου ενώ η συμμετοχή της ήταν περιορισμένη.
Συγκεφαλαιώνοντας, ένα εικοσάρικο θα το έκλαιγα, το δεκάρικο όμως όχι.