Κριτικές από Φανούρης Τζούρας

Μόλις είχα περάσει στο σαλονάκι του υπερυψωμένου ισόγειου αυτού μπουρδέλου και το ανατριχιαστικό τρίξιμο της εξώπορτας, καθώς ξαναέκλεινε, με συνόδευε μέχρι που κάθισα σε μια απ' τις καρέκλες. Η ηλικιωμένη, ευγενική υπηρεσία, αφού με καλημέρισε, μ' ενημέρωσε πως σε «μισό λεπτάκι» θα ερχόταν «η κουκλίτσα μας η Τζούλια», που πρόσφερε «τσιμπουκάκι, μουνάκι, κωλαράκι, 69, ισπανικό και ελεύθερα πιασίματα». Πράγματι, σε λιγότερο απ' το μισό λεπτό που μου ζήτησε ως πίστωση χρόνου, μια νέα στην ηλικία ξανθιά, με το ίσιο μαλλί της να φτάνει ψηλά στην πλάτη, σχετικά καλογραμμένο πρόσωπο, μεγάλα μπομπόνια, μέτριου προς χαμηλού αναστήματος, με καμπυλώδες σωματάκι, ωραίο κωλαράκι και γεροδεμένα ποδαράκια, έκανε την εμφάνισή της λέγονας ένα «γεια» και αμέσως έστριψε για να επιστρέψει στα ενδότερα. Παρουσίαση αστραπή!...
Πλήρωσα το εικοσάρικο και πέρασα σ' ένα πολύ φωτεινό, ευρύχωρο δωμάτιο –μετά το υφασμάτινο διαχωριστικό, αριστερά– το κρεβάτι του οποίου ήταν στρωμένο με καθαρό κατωσέντονο.
Η Τζούλια ήρθε μετά από 5 λεπτά, «Γεια». Βγάζοντας το σέξι, ολόσωμο εσώρουχό της με δύο κινήσεις, κοιτάζοντας το είδωλό της στον καθρέφτη, με ρώτησε εάν ήμουν καλά καθώς έμενε ολόγυμνη. 'Επειτα μάζεψε τα βαμμένα, κατάξανθα μαλλιά της μ' ένα λαστιχάκι, ξεκινώντας με φιλάκια και γλειψιματάκια σε θηλές, στήθος, λίγο στα μάγουλα και στους λοβούς των αυτιών μου, πολύ σύντομης διάρκειας. Στη συνέχεια ξετύλιξε, με το στόμα, την καπότα κατά μήκος της ημικαυλωμένης ψωλής μου και άρχισε ένα βαθύ, αλλά μονότονο και σε γρήγορο ρυθμό τσιμπούκι, όση ώρα εγώ ψηλαφούσα το πίρσινγκ στο αιδοίο της.
Με καβάλησε χωρίς αντίρρηση και αφού "καρφώθηκε" στο λαστιχοντυμένο καυλί μου ανεβοκατέβηκε αρκετές φορές, μέχρι που πήρα εγώ σειρά να το παλινδρομήσω μέσα στο άνευ λιπαντικού –έτσι μου φάνηκε– μουνί της! 'Οση ώρα γαμιόμασταν, στη στάση της γελαδάρισσας, εκείνη έσκυβε και μ' έλειχε –που λέει και ο φίλος Προφέσσορ– στο στήθος, στον λαιμό, στους λοβούς των αυτιών ψιλοβογγώντας. Μα καλά, τόσο πολύ καυλώνουν μαζί μου οι γυναίκες; Χα χα χα...
'Εχυσα αφού είχαμε αλλάξει ερωτική στάση, περνώντας στην ιεραποστολική, και έχοντας προηγουμένως αντιδράσει αρνητικά στην προσπάθειά μου να προχωρήσω σε ασελγείς ασπασμούς, στρέφοντας το κεφάλι της με αηδία, εεε...θέλω να πω διακριτικά, στο πλάι!
'Εφυγε αφού έμαθα πως ήταν «Ελληνορουμάνα» και επιβεβαίωσα ότι είχε δουλέψει στο 'Ελλης 3 και στο ισόγειο της Φυλής 84.
Συνοψίζοντας, το σίγουρο είναι πως η «ελληνορουμάνα» Τζούλια είναι αυτό που λέμε καυλογκόμενα˙ με τη μαλλούρα της, το ψιλοέκφυλο προσωπάκι της, τις βυζούμπες της, το κουρμπωτό κορμάκι της, την κωλάρα της! Από 'κει και πέρα εγώ χθες το πρωί τη βρήκα κάπως απόμακρη –δεν μιλούσε πολύ, δεν με κοίταζε πολύ– τυπική –σύντομο σαλονάρισμα, μηχανικές ερωτικές κινήσεις, αμέσως με την εκσπερμάτωσή μου άρχισε να ντύνεται, φεύγοντας χαιρέτησε χωρίς να γυρίσει να με κοιτάξει– και λίγο βιαστική (στο τέλος) χωρίς να υπάρχει λόγος, μιας και όταν αποχωρούσα την είδα να κάθεται σταυροπόδι στην πλαστική της καρέκλα, στο κουζινάκι, κοιτάζοντας την οθόνη του κινητού της.
Πάντως θα την ξαναπληρώσω, μιας και "29" αξιολογητές μπουρδέλων συνιστούν Τζούλια! Αυτοί (πρέπει να) ξέρουν!

Πέμπτη, ώρα 7:07 το πρωί.
Σ' αυτό το κομμάτι της Ιάσονος όλα τα μπουρδέλα ήταν κλειστά, πλην του συγκεκριμένου. Στο σαλονάκι με υποδέχτηκε ο υπηρέτης, «Γεια σου!», πίσω του ερχόταν μια νεαρή, «Καλά είσαι;», με ίσιο, μαύρο μαλλί μέχρι τους ώμους, συμπαθητικό προσωπάκι, που φορούσε ένα σκούρο κορμάκι, κάτω απ' το οποίο έκρυβε ένα μικρό στήθος, κι ένα επίσης σκούρο κιλοτάκι που κάλυπτε έναν μέτριο κώλο. Τα πόδια της ήταν κανονικά.
Ο τσάτσος μου έκανε γνωστό πως «Εδώ έχουμε φουλ πρόγραμμα!», ενώ όταν ζήτησα να εξηγήσει το φουλ, είπε πως με «10 ευρώ (έχουμε) και κώλο και 69». Δηλαδή, φουλ του κώλου!
Τ' όνομα της κοπελίτσας ήταν Ρούμπυ και αφού πλήρωσα ο υπηρέτης αποχώρησε αφήνοντάς με ελεύθερο να διαλέξω δωμάτιο –όλα ήταν άδεια–. Στο αριστερό των εισερχομένων στο σαλόνι είχα συνευρεθεί με την Κορίνα, στο μέσα δεξιά με τη Λαρίσα, αλλά έτσι και αλλιώς εκείνη την ώρα το καθάριζαν, οπότε μπήκα στο δεξιό των εισερχομένων στο σαλόνι, έναν καθαρό χώρο με πλακάκια στους τοίχους.
Η Ρούμπυ ήρθε μετά από 6 λεπτά. Χαιρέτησε, χαιρέτησα και όταν θέλησα να μάθω από ποια ώρα δούλευε, με ρώτησε (στ' αγγλικά) εάν μιλούσα αγγλικά. Της έκανα λοιπόν την ερώτηση στα εγγλέζικα για να μου απαντήσει πως ήταν βραδινή και πως στις 10 θα σχολούσε. Επίσης έμαθα πως ήταν Ρουμάνα! Πολύ πρωτότυπο...
Στη συνέχεια, φορώντας ακόμα το κορμάκι και το κιλοτάκι της, ξετύλιξε ένα μικρό μέρος της καπότας κατά μήκος του "κοιμισμένου" πουλιού μου και ξεκίνησε να πιπώνει. Φιλιά και γλείψιμο δεν πρόσφερε (κατανοητό, μιας και δεν είχαν ανακοινωθεί), ενώ όταν την οριζοντίωσα έτσι ώστε να της ρουφήξω κομματάκι τις θηλές, να της φιλήσω λιγουλάκι το στήθος, τον λαιμό και εάν γινόταν και κανένα μαγουλάκι, εκείνη, αφού κατέβασε τόσο όσο, τον σκληρό, ενσωματωμένο στο κορμάκι, στηθόδεσμο, έμεινε ακίνητη και τεντωμένη, με τις άκρες των δαχτύλων της ν' ακουμπούν τους ώμους της και το πρόσωπο στραμμένο ελαφρώς προς τη "γωνία της υγιεινής". Εγώ παρ' όλα αυτά έριξα ένα "σπατουλάρισμα" στην περιοχή, χαϊδεύοντας παράλληλα το σώμα της (πάνω απ' το κορμάκι...), ψηλά τους μηρούς, λίγο τα πλαϊνά του κώλου της, αλλά μου κόπηκε η όρεξη για περισσότερο και της ζήτησα να τη γαμήσω πισωκολλητά γονατιστά. Στήθηκε καλά (ταττού στη δεξιά ωμοπλάτη), στηριζόμενη στ' αντιβράχια, με το ξυρισμένο αιδοίο της ψηλά και αφού με απέτρεψε απ' το να της χαϊδέψω-δαχτυλιάσω το μουνί, δέχτηκε την ημικαυλωμένη ψωλή μου στον κόλπο. Εκεί γάμησα καλά, για πολλά δευτερόλεπτα (λίγα λεπτά), έχοντας γραπώσει τα καπούλια της, μέχρι που το χύσι μου γέμισε τη θηλή του προφυλακτικού!
'Οτι εκτονώθηκα (σεξουαλικά), εκτονώθηκα, δεν μπορώ να πω, αλλά δεν το ευχαριστήθηκα και δεν το ευχαριστήθηκα όχι γιατί δεν μου πρόσφερε προκαταρκτικά –απ' τη στιγμή που δεν ανακοινώνονται στο πρόγραμμα δεν έχω απαίτηση–, αλλά γιατί ήταν ψυχρή και δεν πολυσυμμετείχε. Βέβαια, για να είμαι δίκαιος, ένας συναγωνιστής που έφευγε, την ώρα που εγώ άκουγα το πρόγραμμα και την "έγδυνα με τα μάτια" μου, έδειχνε ευχαριστημένος που την είχε πληρώσει. Του λόγου μου πάντως δεν θα την ξαναπληρώσω! Το «πληρώσω» κανονικά με ήτ(τ)α...

Τετάρτη, ώρα 7:15 το πρωί.
Πρώτα ανέβηκα στον όροφο, όπου για ένα (ολόκληρο) λεπτό κανείς δεν έδωσε σημεία ζωής, οπότε, επειδή βιαζόμουν, έφυγα για να κατέβω στο διπλανό ημιυπόγειο. Στο σαλονάκι ακουγόνταν το ίδιο τραγούδι (το "Λίγο ακόμα"), αλλά σ' αντίθεση με την εργαζόμενη του οροφομπουρδέλου, η Νικόλ βρισκόνταν εκεί, «Γεια σας! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, από πάνω, από κάτω και ισπανικό!». Επρόκειτο για μια εικοσιτετράχρονη, μελαχρινή Ρουμάνα (πιθανότατα αθιγγανίδα), που εκδιδόταν και στο υπερυψωμένο ισόγειο της Ιάσονος 46, με ίσιο μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη, μέτριο πρόσωπο μ' έντονα χαρακτηριστικά (ματάρες, ανάγλυφα χείλη, προγουλάκι), μεγάλο στήθος, καλοταϊσμένη, μ' ένα τρίμπαλ στην οσφύ και ψιλοαξύριστα χοντρά ποδάρια.
Αφού πλήρωσα ένα 10ρικο, μου έδειξε το ερυθρό δωμάτιο που γειτνίαζε με τον χώρο αναμονής-παρουσίασης. Στο τέλος της συνεύρεσης και ενώ εκείνη είχε αποχωρήσει, καθώς περνούσα δίπλα απ' το κρεβάτι έγδαρα (ευτυχώς ελαφρά, δεν μάτωσε) τη γάμπα μου σ' ένα προεξέχον καρφί...
Μπαίνοντας η νεαρή πόρνη, «Γεια σου μωρό μου!», μάζεψε το εσωφόρι γύρω απ' τη διπλόφαρδη μέση της, αποκαλύπτοντας μια κοιλάρα και τα ογκώδη μαστάρια της με την πλατιά σκουρόχρωμη άλω και τις ευμεγέθεις θηλές τους, ενώ γονατίζοντας πλάι στο ξαπλωμένο κορμί μου πήρε ν' ανοίξει τη συσκευασία του προφυλακτικού. Για προκαταρκτικά ούτε λόγος (βέβαια αυτό το γνώριζα από πριν), πλην κάποιων ψευτοχαδιών γενικά στον κορμό μου και λίγο στ' αρχίδια όταν της το ζητούσα εγώ.
Η καλυμμένη της πίπα στην αρχή ήταν λίγο δυνατή και άγαρμπη, αλλά βελτιώθηκε έπειτα απ' τις συστάσεις μου, «Πιο σιγά λίγο!», με αποτέλεσμα να καταφέρει να "φουσκώσει" την ψωλή μου κανοντάς την ικανή προς συνουσία!
Τη γάμησα μόνο πισωκολλητά γονατιστά (στήθηκε καλά), βαζω-βγάζοντας το καυλί μου στο σκουρόχρωμο, ξυρισμένο μουνί της πολλές φορές, κρατώντας την γερά απ' τα καπούλια, ενώ αραιά και που, ανάμεσα στα πλαφ! Πλαφ! Πλαφ!, μου "ξέφευγε" και κανένα κωλοχάστουκο...
Γαμούσα λοιπόν, γαμούσα, μέχρι που «Αααχ!...» κάποια στιγμή εκσπερμάτωσα!
– Εντάξει μωρό μου; ρώτησε εκείνη.
– Ναι!...Μέχρι ποια ώρα θα είσαι εδώ;
– 'Ηρθα τώρα, μέχρι 12 μεσημέρι.
Συνοψίζοντας, η κοπέλα εμφανισιακά ήταν κάτω του μετρίου, ενώ κάπως καλύτερη φάνηκε στο τσιμπούκι και στο πισωκολλητό που επέλεξα να δοκιμάσω μαζί της. Από 'κει και πέρα, χωρίς να προσφέρει προκαταρκτικά και χωρίς να ξυρίζει τα πόδια της το βλέπω (λίγο) δύσκολο να ξαναδεί το δεκάρικό μου...

Νικόλ: «Τι λες ρε παιδάκι μου, σοβαρά; Και 'γω θα βάλω τη γάτα μου να κλαίει!»

Χα χα χα, χούμορ κάνω, χούμορ! Που έλεγε και ο Σεφερλής.

Τρίτη, ώρα 7:11 το πρωί.
Διέσχισα τον μακρύ, υπαίθριο διάδρομο, με τα λαμαρινένια τοιχώματα δεξιά-αριστερά και πέρασα στο έρημο, από κόσμο, σαλόνι του ημιυπόγειου αυτού μπουρδέλου. Περίμενα κανένα δίλεπτο, αλλά, όπως φαινόταν, η παρουσία μου δεν είχε γίνει αντιληπτή απ' τη μεσήλικη υπηρεσία και την πόρνη της βάρδιας μιας και τις άκουγα που συζητούσαν, στο κουζινάκι, σαν να ήταν μόνες τους. Οι σαγιονάρες όμως του συναγωνιστή, καθώς κατέβαινε τα σκαλοπάτια, έκαναν σαφώς περισσότερο θόρυβο απ' τα πάνινα παπούτσια μου, με αποτέλεσμα η τσατσά να σηκωθεί στη στιγμή! Πλησιάζοντας ευχήθηκε, με ήρεμη φωνή, να έχουμε την υγειά μας και ενημέρωσε ότι η κοπέλα πρόσφερε «ωραία περιποίηση, τσιμπουκάκι, μουνάκι, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια στα βυζάκια, ισπανικό («'Εχει ωραία προσόντα για ισπανικό» όπως τόνισε), με το πρόγραμμα να τιμάται στα 10 ευρώ. Τελειώνοντας επανέλαβε, πάντα μιλώντας ήρεμα, ότι η κοπέλα έκανε ωραία περιποίηση και υποστήριξε πως έπρεπε να περάσουμε οπωσδήποτε!
Λίγα δευτερόλεπτα αφότου η κυρία είχε ξεκινήσει να λέει το πρόγραμμα, η Μαρίνα εμφανίστηκε και με σταθερή φωνή μας καλημέρισε. Επρόκειτο για την ξανθωπή (πιθανόν αθιγγανίδα), αλλοδαπή μιλφ απ' το υπερυψωμένο ισόγειο της Ιάσονος 46 και το Ιάσονος 36, με το μαλλί της πιασμένο πίσω, καλούτσικο φιλήδονο πρόσωπο, μεγαλούτσικες κρεμαστές βυζάρες με προπετείς θηλές, κανονικό μελαχρινό σώμα με λίγη κοιλίτσα, διακοσμημένο με ταττού, σχετικά ωραίο κώλο και ψιλοκαλοσχηματισμένα πόδια.
Πλήρωσα και η υπηρεσία μου έδειξε το στενόχωρο, ψιλοβρώμικο (υγρασίες στο πάτωμα) δωματιάκι, δίπλα απ' τα σκαλοπάτια της εισόδου. Πριν κλείσει την πόρτα (χωρίς να την ασφαλίσει, γιατί διαφορετικά θ' άνοιγε μόνο απ' έξω) φρόντισε να δει εάν υπήρχε υγρό σαπούνι «'Εχετε σαπούνι;...'Εχετε!».
Την ώρα που περίμενα, έριξα και δυο-τρεις ματιές στον μακρόστενο υπαίθριο διάδρομο, μέχρι την είσοδό του στην Ιάσονος, από μια μικρή τρύπα του τοίχου!
Η Μαρίνα μπήκε τόπλες και ξεβρακώθηκε πριν ανέβει στο κρεβάτι όπου την περίμενα ξαπλωμένος. Γονάτισε πλάι μου και ξεκίνησε κατευθείαν με πίπα –αφού πρώτα εφάρμοσε, σαν κάλτσα, ένα προφυλακτικό στο μαραμένο πουλί μου– η οποία είχε καλό ρυθμό, εξωτερικούς γλωττισμούς, λίγο χεράκι, διάρκεια, ενώ συνοδευόταν από ψευτοχάιδεμα των αρχιδιών, λίγη ισπανική και τέλος ένα χαμηλής έντασης διακεκομμένο «μμμ», ενώ μια-δυο φορές με ρώτησε εάν μου άρεσε...
"Ψαχουλεύοντας" τις βυζάρες (επίσης φιλώντας-γλείφοντάς τες, αλλά και ρουφώντας τις μακριές θηλές) τα κωλομάγουλα, την κωλοχαράδρα, το ξυρισμένο, υγρό αιδοίο (απ' τη λιπαντική γέλη) τα μαλακά πόδια της, κατάφερα, μέσω της αυξημένης τοπικής αιμάτωσης, να μετατρέψω το πουλί μου σε καυλί, με την καπότα όμως να έχει ζαρώσει στην κορυφή της βαλάνου...
Αφού έστρωσα, όσο γινόταν, το λεπτό ελαστικό τής ζήτησα να τη γαμήσω στη στάση που προτιμούν σχεδόν όλα τ' άνοα ζώα και αρκετοί απ' τους νοήμονες ανθρώπους. Πριν θηκιάσω καλά μέσα της, για ν' αρχίσω τις παλινδρομήσεις, θώπευσα με τον αντίχειρά μου το περικλανίδιό της και τη μοναδική μαλακή αιμορροϊδα του! Την έχυσα στην άλλη στάση, που πριν κάποιους αιώνες απαιτούσαν οι ιεραπόστολοι να συνουσιάζονται οι "καλοί" ιθαγενείς του Νέου Κόσμου και όχι μόνο...
Αφού "βρακώθηκε" και με χαιρέτησε, χτύπησε την πόρτα και όταν της άνοιξε η υπηρεσία καλημέρισε με σταθερή φωνή. Πριν είχα ακούσει συζητήσεις στο σαλόνι.
Σίγουρα αυτό που με τράβηξε στη Μαρίνα ήταν τα βυζά της! ('Ετσι, χωρίς γιώτα!) Από 'κει και πέρα μπορεί να μη μου πρόσφερε προκαταρκτικά, βέβαια με πίπωσε καλά, αλλά στο γαμήσι ήταν συμμετοχική. Δεν ξέρω, ίσως την ξαναπληρώσω, ίσως...

Περιμένοντας (μόνος) υπομονετικά στο αναβαθμισμένο αισθητικά σαλονάκι του "εμπορευματοκιβωτίου", άκουσα βήματα στην αυλή˙ δεν ήταν όμως βήματα συναγωνιστή, παρά του υπηρέτη, ο οποίος περνώντας από δίπλα μου, κατευθύνθηκε προς το κουζινάκι για να φωνάξει την πόρνη της βάρδιας (Μαρία) και στη συνέχεα ν' αναφέρει τι εκείνη πρόσφερε για 10 ευρώ (Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, από πάνω, από κάτω, φιλάκια στο στήθος, ελεύθερα πιασίματα).
Η 27χρονη, μέτριου αναστήματος Βουλγάρα, με το ξανθωπό μαλλί της πιασμένο πίσω, είχε ένα γλυκό, χαμογελαστό πρόσωπο, διέθετε ένα ζευγάρι, μάλλον μεσαίου μεγέθους, ζουμερά μπομπόνια, μισοκρυμμένα πίσω απ' το κορμάκι που φορούσε, αφράτα βραχιόνια, τροφαντή κωλάρα και καλοταϊσμένα ποδάρια. 'Ηταν δηλαδή μια γυναίκα παχουλή.
Πλήρωσα και πέρασα στο πρώτο, εξ ευωνύμων των εισερχομένων στον διάδρομο, δωμάτιο, έναν χώρο περιποιημένο και καθαρό.
Η Μαρία δεν μ' άφησε να περιμένω (πολύ). Αμέσως ενδιαφέρθηκε να μάθει τι κάνω, τ' όνομά μου, τι ζώδιο είμαι (ρώτησα και 'γω το δικό της), τι δουλειά κάνω (ευτυχώς δεν ρώτησα τη δική της! Χε χε χε...) και γενικά «ήμασταν μια ευχάριστη ατμόσφαιρα»!
Μένοντας ολόγυμνη, ξετύλιξε, με το στόμα, το προφυλακτικό κατά μήκος του, σε ηρεμία, πέους μου και ξεκίνησε μία δυνατή πίπα με καλό ρούφηγμα, εξωτερικούς γλωττισμούς, λίγα φτυσιματάκια, ήπια μουγκρητά "καύλας", αρκετή κινητικότητα του σώματός της (καθώς με τσιμπούκωνε πότε έφτανε σχεδόν παράλληλα με μένα, έχοντας τον κώλο της στο ύψος της κεφαλής μου, πότε έπαιρνε μία θέση διαγώνια και πότε ερχόταν κάθετα), που όμως κάπου το παράκανε, αναγκάζοντάς με να την παρατηρήσω, για να το πάει (το τσιμπούκι) «λίγο πιο μαλακά!».
'Οταν "έγινα", ζήτησα να την "πάρω" στα τέσσερα και 'κείνη (μου) στήθηκε όμορφα, με τη μούρη της χωμένη στο μαξιλάρι, την πλάτη τεντωμένη και τον κώλο ψηλά. Τη γάμησα δυνατά, εμπλουτίζοντας το γαμήσι μου με αρκετά κωλοχάστουκα, ενώ την έχυσα σφυροκοπώντας ιεραποστολικά, μ' εκείνη να μου έχει παππουδιάσει το αυτί, το μάγουλο και τον λαιμό, ενώ εγώ τ' ακριβώς αντίθετα δικά της!
Πριν φύγει («Ευχαριστώ, καλή σου μέρα!»), απαντώντας σ' ερώτησή μου, είπε πως θα δούλευε μέχρι τις 6 το απόγευμα.
Συνοψίζοντας, μπορώ νω πω πως έμεινα ευχαριστημένος απ' την ευδιάθετη Μαρία. Μπορεί να παρέκαμψε τα προκαταρκτικά στην αρχή, ξεκινώντας με μία ορεξάτη πίπα, αλλά στη συνέχεια μ' έγλειψε-φίλησε καλά, όπως και 'γω, ενώ και στο γαμήσι ήταν αρκετά συμμετοχική, με αντοχές, χαρίζοντάς μου έναν έντονο οργασμό!

Πέμπτη, ώρα 7:16 το πρωί.
«Καθίστε λιγάκι, η κοπέλα είναι στο δωμάτιο!» ενημέρωσε ο φαλακρός, διοπτροφόρος υπηρέτης. Απ' τις δώδεκα τα μεσάνυχτα δούλευε η βουλγάρα Βαλεντίνα, προσφέροντας, «τσιμπουκάκι "χωρίς καπέλο", μουνάκι, κωλαράκι» στα 10 ευρώ. Πλησίασα τον τσάτσο με το ακριβές αντίτιμο στο χέρι. «Την ξέρετε;» με ρώτησε εκείνος, «'Οχι, αλλά θα τη γνωρίσω!» του απάντησα και προχώρησα στα ενδότερα. Θέλησε να με βάλει στο μεσαίο δωμάτιο, όπου πρόσφατα είχα συνευρεθεί με την 'Αννα, αλλά του ζήτησα να περάσω στο διπλανό (το τελευταίο). «Και δεν μπαίνετε εκεί; Θέλετε εκεί, εκεί!» συμφώνησε, ενώ κλείνοντας την πόρτα με διαβεβαίωσε πως μόλις τελείωνε η κοπέλα θα μου την έστελνε.
Χρειάστηκε να περιμένω 8 λεπτά στο στενόχωρο, βρώμικο αυτό κελί. Στο μεσοδιάστημα τον άκουσα να φωνάζει τ' όνομά της (η ειδοποίηση για να συντομεύει) και ανακάλυψα πως για να τρέξει νερό απ' την ξεχαρβαλωμένη βρύση, μιας και οι δύο βάνες της δεν λειτουργούσαν, έπρεπε να γυρίσω τη μικρή στρόφιγγα κάτω απ' τον λαβομάνο!
Η μέτριου ύψους μιλφοκοπέλα μπήκε φορώντας το μπικίνι της, «Καλημέρα μωρό μου! Καλά είσαι αγάπη μου;», το ίσιο, μαύρο, "λαδωμένο" (άντε, ταλαιπωρημένο...) μαλλί της της έφτανε μέχρι τους ώμους, το πρόσωπό της ήταν μέτριο, το μεσαίου μεγέθους στήθος της κρεμόταν ελαφρά, το σώμα της ήταν κανονικό, η κοιλιά της λίγο προπετής (αλλά γινόταν εμφανής όταν έσκυβε για την πίπα) με μία κάθετη ουλή κάτω απ' τον αφαλό, ο κώλος φαρδουλός, τα πόδια ψωμωμένα.
Της έκανα γνωστό πως δεν επιθυμούσα γυμνό στοματικό, οπότε αφού μου τοποθέτησε την καπότα και πριν ξεκινήσει να ρουφάει, έπειτα από προτροπή μου, με ψευτοέγλειψε στις θηλές, στον λαιμό, στους λοβούς των αυτιών, ενώ και 'γω της πιπίλισα τις ρώγες, της χούφτωσα των κώλο και τα μπούτια, της ψιλοδαχτύλιασα το μουνί. Η πίπα που ακολούθησε ήταν μέτρια και σύντομη, αλλά βοήθησε στην...αποπεράτωση της στύσης, έτσι ώστε να προχωρήσουμε σε ολοκληρωμένη συνουσία. «Πάμε μωρό μου;» ρώτησε, και 'γω συμφώνησα προτείνοντάς της να με καβαλήσει, εκείνη όμως αντιπρότεινε να (μου) στηθεί στα τέσσερα! Δεν έφερα αντίρρηση. Το ξυρισμένο αιδοίο της ήταν πολύ σκούρο, ενώ μια αιμορροΐδα "κοσμούσε" το περικλανίδιό της. Τη γάμησα (στο μουνί) με όλη μου τη δύναμη, ραπίζοντάς την στα καπούλια, χωρίς να διαμαρτυρηθεί καθόλου και την έχυσα σε 'κείνη τη στάση!
Λίγο μετά το ξεκόλλημα, ένας ήχος (μπρρρ!) μ' έκανε να γυρίσω προς το μέρος της.
– Ααχ, γιατί κάνει έτσι; απόρησε.
– Ποιο;
– Το μουνί μου! Ποιο;...Από το πολύ γαμήσι θα είναι!
Εγώ πάντως δεν έφταιγα!...Ζήτημα ήταν να τη γάμησα 3-4 λεπτά!

Τετάρτη, ώρα 7:14 το πρωί.
Τα δυο τρία λεπτά που περίμενα μόνος στο σαλόνι του υπόγειου αυτού μπουρδέλου, απ' το ραδιόφωνο άκουγα την αντηχητική φωνή του Μάριου Blackman να διαφημίζει πανηγύρια: «Στα Μεγάλα Καλύβια θα γίνει "πόλεμος πυρηνικός"!». Απ' το κουζινάκι εμφανίστηκε η 'Αννα η τσιλιβήθρα φορώντας μεσοφόρι, με καρέ (στο ύψος του λαιμού), ίσιο, σκουροκάστανο μαλλί με ξανθές ανταύγειες, καλογραμμένο προσωπάκι, βυζέττα μ' ένα μικρούτσικο τατουάζ αριστερά, ωραίο κωλαράκι, καλλίγραμμα ποδαράκια. Με καλημέρισε και χωρίς διακοπή ενημέρωσε για το πρόγραμμά της: «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πάνω-κάτω, πισωκολλητό, 10 έουρω!»
Υπηρεσία ήταν η καποτούλα-χωρίς: «'Ελα μωρό μου να περάσεις, θα γίνεις πελατάκι, έλα μωρό μου!». Η οποία, αφού της έδωσα το ακριβές αντίτιμο, με πέρασε στα ενδότερα: «'Ελα από δω αγάπη μου, έλα!...'Ελα από δω γιαβρί μου, έλα από δω!». 'Ομως με πήγαινε ντουγρού στο δωμάτιο, στο βάθος του διαδρόμου, όπου είχα συνευρεθεί με τη νεαρή διοπτροφόρο Μιρέλλα, αρχές του '13, όποτε της ζήτησα να περάσω σ' ένα απ' τ' άλλα δύο, που και 'κείνα ήταν άδεια. Αυτό την ψιλοεκνεύρισε: «'Ελα τώρα! Τα δωμάτια είναι όλα καθαρά, δεν τα διαλέγετε!». Το δωμάτιο όντως ήταν εντάξει, ενώ πριν φύγει, κλασικά, με ρώτησε εάν έχω τσιγάρο!
Κατά τη διάρκεια της τρίλεπτης αναμονής μου υπήρξα αυτήκοος μάρτυρας του (πρώτου) καβγά μεταξύ των δύο γυναικών, που ευτυχώς δεν επηρέασε αρνητικά την 'Αννα, μιας και όταν ήρθε ήταν ήρεμη. Σοβαρή, αλλά ήρεμη.
'Οσο προσπαθούσε να τακτοποιήσει το εσωφόρι γύρω απ' το σώμα της με τέτοιον τρόπο ώστε να φαίνεται η γύμνια της χωρίς να χρειαστεί να το βγάλει, απάντησε σε τρεις ερωτήσεις μου: «Τώρα ήρθα» (για δουλειά), «Ρομανία», «Γιατί μια ώρα βάλε...μια ώρα βγάλε...Αυτό!» (Γι' αυτό τον λόγο δεν βγάζω το μεσοφόρι μου!).
Και ενώ εγώ περίμενα ν' ανοίξει κατευθείαν τη συσκευασία του προφυλακτικού, εκείνη, αιφνιδιάζοντάς με, ξεκίνησε τραβώντας μου μαλακία και ψευτοχαϊδεύοντας το στήθος μου, ενώ, ικανοποιώντας την επιθυμία μου, με ψευτοέγλειψε και στις θηλές!
'Ημουν εκείνος που της είπα να μου βάλει την καπότα. Στην αρχή η πίπα της με ψιλοενόχλησε, αλλά έπειτα απ' τις συστάσεις μου («Μαλακά! 'Ιζυ!», «Λίγο πιο σιγά!»), κάπως βελτιώθηκε χαρίζοντάς μου μια αξιοπρεπή στύση.
«Πώς θέλεις;» με ρώτησε και η απάντησή μου ήταν: «Ανέβα!»
Μέσα στο στενούτσικο μουνάκι της ο πούτσος μου αιματώθηκε περισσότερο και οι παλινδρομήσεις του αυξήθηκαν σε αριθμό και σε βάθος (Πλαφ, πλαφ, πλαφ!...). Συνέχισα με πισωκολλητό γονατιστό, ενώ βλέποντας και ψηλαφίζοντας τα υπερτροφικά μικρά της χείλη, τον ξανάχωσα, προσπαθώντας ταυτόχρονα να ισιώσω την κυρτωμένη πλάτη της που δυσκόλευε τις γαμικές μου ωθήσεις! Μετά από λίγο έχυσα!
Στα 10 λεπτά, από την είσοδό της, άνοιξε την πόρτα και η τσατσά ανακοίνωσε: «Να, βγήκε!»
Πριν φύγει είχα μάθει πως μετρούσε 22 χρόνια ζωής.
'Οση ώρα ετοιμαζόμουνα τις ξανάκουσα να μαλώνουν! Διέκοψαν την ώρα που περνούσα μπροστά απ' το κουζινάκι και συνέχισαν τις τσιρίδες καθώς έφτανα στο κεφαλόσκαλο.
Την 'Αννα την είχα ξαναδεί στην περιοχή. Δεν ήταν άσχημη, αλλά όσες φορές τη συναντούσα (μου) απέπνεε ξεπέτα και γι' αυτό τον λόγο δεν είχα περάσει μαζί της. Σήμερα τη βρήκα τυχαία μπροστά μου και αφού τα γειτονικά μπουρδέλα ήταν κλειστά και δεν είχα χρόνο για ψάξιμο είπα να τη δοκιμάσω. Δεν μπορώ να πω πως απογοητεύτηκα, μιας και δεν "βούτηξε" απ' την αρχή στο πουλί μου, αλλά αντιθέτως επιχείρησε κάποια προκαταρκτικά, έπειτα δεν δυσανασχέτησε για τη στάση της γελαδάρισσας, είχε ήρεμη συμπεριφορά απαντώντας στις ερωτήσεις μου, συμμορφωνόταν σε γενικές γραμμές στις υποδείξεις μου, δεν έδειχνε να βιάζεται, αλλά από την άλλη δεν μπορώ να πω πως ευχαριστήθηκα, μιας και παραήταν σοβαρή, ενώ με ψιλοκούρασε (δεν έβγαλε το εσωφόρι, καμπούριαζε στο πισωκολλητό) μέχρι να τη χύσω. Δεν ξέρω εάν θα πρέπει να της δώσω άλλη μια ευκαιρία...

Τρίτη, ώρα 7:05 το πρωί.
Μπαίνοντας στο ευρύχωρο σαλόνι, άκουσα έναν νέο, στην ηλικία, ημεδαπό υπηρέτη, να κάνει γνωστό σ' έναν σκουρόχρωμο νεαρό, πως η συγκεκριμένη κοπέλα έπαιρνε «μόνο γκρηκ!» και ένιωσα να "ψηλώνω" μερικούς πόντους!...Με την αποχώρηση του αλλοδαπού μου αποκάλυψε πως δούλευε μία Σοφία, που εκείνη την ώρα ήταν στο δωμάτιο ήδη 10 λεπτά, αλλά με διαβεβαίωσε πως δεν θ' αργούσε περισσότερο (μάλλον θα "φρόντιζε" εκείνος γι' αυτό...), οπότε εάν ήθελα μπορούσα να περάσω για ένα «νορμάλ πρόγραμμα στα 10 ευρώ», μιας και ήταν «πολύ καλή!».
Πέρασα στο μεγαλούτσικο, φωτεινό και καθαρό δωμάτιο που στις αρχές του περασμένου μήνα είχα συνευρεθεί με τη Σάρρα. Χρειάστηκε να περάσουν 3 λεπτά μέχρι η Σοφία ν' ανοίξει την πόρτα. Η μουτσούνα της μου ήταν οικεία, αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ πού την είχα ξαναδεί. Αργότερα μου έκανε γνωστό πως είχε δουλέψει ως τσατσά στο συγκεκριμένο μπουρδέλο (εγώ δεν τη θυμάμαι) και πως εδώ και μία βδομάδα «κάνει την κοπέλα» στην τρίτη βάρδια.
Επρόκειτο για μία μεσαίου αναστήματος 26άχρονη Ρουμάνα (πιθανότατα αθιγγανίδα), με μπουκλωτό ξανθωπό μαλλί μέχρι το μέσον της πλάτης, μέτριο πρόσωπο, μικρό στήθος με προπετείς θηλές, παχουλά βραχιόνια, καλοθρεμμένο κορμί με κοιλίτσα, κωλάρα και μπουτάρες.
Προκαταρκτικά (φιλάκια και γλειψιματάκια) δεν θα μου πρόσφερε, μιας και «ήταν πολύ καθαρή κοπέλα και πρόσεχε», αλλά μου γνωστοποίησε πως εγώ μπορούσα να τη φιλήσω και να τη γλείψω, εάν ήθελα, διευκρινίζοντάς μου όμως πως «δεν άφηνε όλο τον κόσμο» να το κάνει αυτό! 'Ενιωσα "ψηλότερος" ακόμα μερικούς πόντους!...
Η καλυμμένη πίπα που μου έκανε, αν και λίγο βιαστική («Σοφία, σιγά σιγά!»), δεν ήταν άσχημη (βαθιά, μ' εξωτερικούς γλωττισμούς, ήπια φτυσιματάκια), ενώ συνεπικουρούμενη από χαμηλής έντασης αναστεναγμούς και βόγγους, με παράλληλο "ψαχούλεμα" των αρχιδιών και χάιδεμα των θηλών μου, κατάφερε να με "φτιάξει"!
«Πάμε;» με ρώτησε και αμέσως της πρότεινα να με καβαλήσει. Πράγμα που έκανε, αλλά δεν είχε ικανοποιητική συμμετοχή, με αποτέλεσμα να τη ρωτήσω εάν συνέβαινε κάτι, για να μου απαντήσει πως η στάση της γελαδάρισσας της προξενούσε ζάλη!
Στο πισωκολλητό γονατιστό τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα. Παίρνοντας μια σωστή θέση, δέχτηκε αδιαμαρτύρητα τις δυνατές γαμικές ωθήσεις μου και κάποια κωλοσκάμπιλα, βογγώντας αληθοφανώς!
Εξακολούθησα έτσι, μέχρι που το διακριτικό χτύπημα της πόρτας απ' τον υπηρέτη, λίγο πριν το 10λεπτο (όπως φάνηκε συνέχιζε να "φρoντίζει"...), μου υπενθυμίσει πως έπρεπε να τελειώνω σιγά σιγά. Ευτυχώς μετά από λίγο έχυνα πανηγυρικά!
Γλυκιά κοπελίτσα η αρκετά μέτρια εμφανισιακά Σοφία, με καλή συμπεριφορά, ευχάριστη πίπα και ικανοποιητικό πισωκολλητό γονατιστό! Αλλά χωρίς να προσφέρει προκαταρκτικά, μιας και θέλει να παραμένει «καθαρή», δεν βλέπω να την ξαναπαίρνω!

Στο σαλόνι αυτού του οροφομπουρδέλου όταν μπήκα υπήρχε κόσμος. Η διοπτροφόρος, κοντομαλλούσα, ξανθιά, μεσήλικη, ευτραφής υπηρεσία, ακούγοντας προφανώς το τρίξιμο της εξώπορτας, εμφανίστηκε παραμερίζοντας το υφασμάτινο παραβάν, με καλημέρισε, μου συνέστησε ευγενικά να περιμένω λιγάκι και ακολούθως επέστρεψε στα ενδότερα.
Επανεμφανίστηκε μετά από 6 λεπτά, πίσω από μια νέα, στην ηλικία, ξανθιά, με ίσιο μαλλί μέχρι τους ώμους, ομορφούτσικο φιλήδονο πρόσωπο, μικρό στήθος, καλοσχηματισμένο κορμάκι, ωραίο κωλαράκι, χυτά ποδαράκια, αναφέροντας κάποια φαινοτυπικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης κοπέλας (ότι δηλαδή ήταν πάρα πολύ ωραία, ομορφούλα, γλυκούλα...) που μπορούσαμε να τα δούμε και μόνοι μας, συνεχίζοντας με το τι πρόσφερε (τσιμπουκάκι, μουνάκι, από πάνω, από κάτω, πισωκολλητό, φιλάκια στα βυζάκια, ελεύθερα πιασίματα) και τέλος υποστήριξε πως δεν υπήρχε περίπτωση να βρούμε καλύτερο «χρυσό μουνάκι», μιας και όπως είπε δεύτερο δεν υπήρχε!
Οι δυο τους κατευθύνθηκαν προς την εξώπορτα, παίρνοντας θέσεις δεξιά και αριστερά αυτής, έτσι ώστε να ελέγχουν το "στενό"...
Ακολούθησε ένας μικρός χαμός! Κάποιοι προσπαθούσαν να φύγουν, με την τσατσά να τους εμποδίζει πιάνοντάς τους (μαλακά είναι η αλήθεια) απ' τα μπράτσα, απ' τις πλάτες, βέβαια για λίγο, γιατί όταν έβλεπε πως δεν είχαν σκοπό να περάσουν τους άφηνε και η προσοχή της στρεφόταν σε άλλους, όπως εκείνον που μόλις είχε μπει: «Πάμε, θα περάσεις πολύ καλά!»
Τέλος πάντων να μην τα πολυλογώ, "την έκανα" και του λόγου μου ξεγλυστρώντας ανάμεσα απ' τον κρεάτινο όγκο της και τον τοίχο! Αλλά φτάνοντας στο πλατύσκαλο, έκανα μεταβολή και γύρισα πίσω. Στο σαλόνι δεν ήταν κανείς. Η τσατσά δεν έπρεπε να με είχε προσέξει πριν γιατί με το που με είδε πήρε να μου πει το πρόγραμμα. Τη διέκοψα, ενώ κάνοντάς της γνωστό πως θα περνούσα ζήτησα να μάθω τ' όνομα της πόρνης. Μου είπε πως τ' όνομα ήταν 'Ολγα και χουφτώνοντας το 10ρικο με οδήγησε σ' ένα μικρό, καθαρό και σχετικά φωτεινό δωμάτιο.
Η 'Ολγα ήρθε μετά από λίγα λεπτά. Με βρήκε όρθιο και αφού ενδιαφέρθηκε να μάθει τι κάνω, αποκαλώντας με «μωράκι της», κατευθείαν άρχισε να γλείφει μαλακά τις θηλές μου. Εγώ με τη σειρά μου έσκυψα και τη φίλησα-έγλειψα στο λαιμό, χαϊδεύοντας ταυτόχρονα τα κωλομέρια της. Σύντομα έβγαλε το μπικίνι και τα πορνοπάπουτσα (είναι κοντούλα χωρίς τα τελευταία) και συνεχίσαμε για λίγο τα φιλιά (εκτός στόματος), τα γλειψίματα και τα χουφτώματα σε 'κείνη τη θέση. Κάποια στιγμή ξαπλώσαμε, οπότε μιας και ο πούτσος μου ήταν έτοιμος, η καπότα (το "κουστουμάκι" όπως η ίδια είπε) ξετυλίχτηκε κατά μήκος του από 'κείνη για να ξεκινήσει μία αισθησιακή πίπα (βαθιά, υγρή, μ' εξωτερικούς γλωττισμούς και χτυπήματα του καυλού στη γλώσσα της) μετά ήπιου αρχιδογλειψίματος.
Τη γάμησα αρχικά στη στάση της γελαδάρισσας, όπου απόλαυσα την κυματοειδή της κίνηση, που ξεκινούσε από τη λεκάνη, συνέχιζε στη μέση και κατέληγε ψηλά στον κορμό, κατά τη διάρκεια της οποίας η ψωλή μου τριβόταν ερεθιστικά στα εσωτερικά τοιχώματα του κόλπου της και τ' αυτιά μου άκουγαν τα ευλογοφανή βογγητά και την επίσης ευλογοφανή ταχύπνοιά της, ενώ την έχυσα στη στάση του πισωκολλητού γονατιστού, έπειτα από μία γάμευση διάρκειας μερικών δεκάδων δευτερολέπτων, εν μέσω αληθινών δικών μου βόγγων και φυσικά ευλογοφανών δικών της!
Χωρίσαμε δίνοντας όρκους παντοτινής αγάπης! Εεε, θέλω να πω, είπαμε να συνευρεθούμε και κάποια άλλη φορά, πάντα στο συγκεκριμένο μπουρδέλο!
Καλή περίπτωση η 'Ολγα και θα ξαναπλερωθεί! 'Ετσι, μ' έψιλον αντί για ήτα!

Πέμπτη, 7:25 το πρωί.
Συνήθως τέτοια ώρα το συγκεκριμένο υπερυψωμένο ισόγειο μπουρδέλο, στο νεοκλασικό 23 της οδού Κολωνού, το βρίσκω κλειστό. Σήμερα όμως, όπως και προχθές, είχε το "κόκκινο" φανάρι του αναμμένο και την επιβλητική, παλιά, ξύλινη πόρτα του ελάχιστα ανοιχτή. Μπαίνοντας είδα μία μεσήλικη γυναίκα που σφουγγάριζε το ξύλινο πάτωμα του μακρόστενου χώρου αναμονής/επίδειξης. Ανεβαίνοντας τα εσωτερικά σκαλάκια τη ρώτησα:
– Λειτουργείτε;
– Μμμ; έκανε με απορία κοιτάζοντάς με.
– Λειτουργείτε; επανέλαβα.
– Ναι! Περάστε, περάστε!
Τη στιγμή που καθόμουν σ' έναν απ' τους πάγκους, απ' τα ενδότερα εμφανίστηκε μία άλλη μεσήλικη γυναίκα.
– Καλημέρα, δέκα ευρώ είναι η κοπέλα, τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, από πάνω, πολύ καλή, ωραιότατη και θα είσαι ο πρώτος, δεν ανοίξαμε καλά καλά! 'Ελα κούκλα μου!
Με το κάλεσμα της υπηρεσίας, παρουσιάστηκε μία αψηλή, μακρυμαλλούσα, νεαρή ξανθιά, με ομορφούτσικο, φιλήδονο προσωπάκι, μικρό στήθος πίσω απ' το ενισχυμένο σουτιέν της, καλλίκορμη, με μακριές καλοσχηματισμένες ποδάρες, ενώ μετά τη στροφή 360 μοιρών που πραγματοποίησε μπροστά μου, διαπίστωσα πως ήταν και καλλίπυγη πίσω απ' το σέξι κιλοτάκι της!
– Αστεράκι έχω! Θέλεις να περάσεις ωραία; Είναι πάρα πολύ καλή! τόνισε η τσατσά.
– Γεια σου μωρό μου! Πάμε; πρόσθεσε και η πόρνη.
– Πώς σε λένε; τη ρώτησα.
– Τζανίνα! απάντησε χαμογελώντας μου.
Απ' την τσέπη του παντελονιού μου έβγαλα το πορτοφολάκι μου και 'κείνη βλέποντας πως η συνεύρεση "κλείδωσε" έστριψε για ν' αποχωρήσει. Τότε τη σταμάτησε η υπηρεσία λέγοντάς της:
– Πάρε εσύ τα λεφτά μωρό μου, είναι πρώτος, πάρε εσύ τα λεφτά!
– Είναι πελάτης μου! είπε εκείνη χαμογελώντας και μου έτεινε την παλάμη της.
– Δεν σ' έχω ξαναπάρει! της διευκρίνισα δίνοντάς της το ακριβές αντίτιμο.
– Ναι, τώρα θα με πάρεις μωρό μου! συμφώνησε εκείνη και στη συνέχεια μου έδειξε το πρώτο εκ δεξιών των εισερχομένων, στο σαλόνι, δωμάτιο.
Μιλάμε για έναν χώρο στουντιακού επιπέδου (χωρίς ντουζιέρα, σφραγισμένες παντούφλες και σφραγισμένη πετσέτα), μεγάλο, με παρκέ, ψηλοτάβανο με περίτεχνες ζωγραφιές, καθαρό κατωσέντονο, μέχρι και διακοσμητικό τζάκι ("αναμμένο", Ιούλιο μήνα!) διέθετε, όπως επίσης επίτοιχη βάση για χάρτινες χειροπετσέτες (και όχι κωλόχαρτο!) οι οποίες εξάγονταν κάθε φορά φύλλο φύλλο, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η μέγιστη υγιεινή! Η μόνη μου ένσταση αφορούσε στο πηχτό σκοτάδι που επικρατούσε.
Μετά από 5 λεπτά αναμονής άκουσα τον χαρακτηριστικό ήχο των τακουνιών της πάνω στο παρκέ του διαδρόμου/σαλόνι.
– Εντάξει; με ρώτησε μπαίνοντας.
– 'Ολα καλά!
Εγώ εκείνη τη στιγμή βρισκόμουν κοντά στο παράθυρο και του λόγου της, αφού πρώτα έβγαλε με μία κίνηση τον στηθόδεσμο, πήγε και στάθηκε στην αντίθετη πλευρά του κρεβατιού. Πλησιάζοντας την άκουσα να μου λέει ευγενικά, ενώ ετοιμαζόταν να σκίσει το περικάλυμμα του προφυλακτικού:
– Ξάπλωσε!
Ξάπλωσα στο πλευρό και στηριζόμενος στον αγκώνα της είπα να ξαπλώσει και 'κείνη δίπλα μου. Το έκανε κρατώντας την ανοιγμένη πια συσκευασία. 'Επιασα να την ψευδοθηλάζω. Τα μασταράκια της ήταν πολύ μαλακά, με σκουρόχρωμες μικρές θηλές, οι οποίες δεν ανταποκρίθηκαν αμέσως στις λειχίες-ρουφήγματά μου παρά μετά από αρκετή ενασχόληση μαζί τους. Παράλληλα της χάιδευα το κωλομέρι, το μπούτι, τη μουνοχαραμάδα, μέχρι ψηλά, στην περιοχή της "κοιμισμένης" κλειτορίδας της.
– Δεν μου λες Τζανίνα! της είπα σηκώνοντας το κεφάλι μου απ' τα βυζέττα της.
– Ναι μωρό μου!
– Φιλάς καθόλου εδώ; έδειξα τις θηλές μου.
– 'Οχι μωρό μου, εάν θέλεις να σου κάνω έτσι! είπε και μου έτριψε τη ρώγα.
– 'Οχι! Χα χα χα, άστο δεν πειράζει!
Την γκαντεμιά μου μέσα!...Τέλος πάντων μια υποτυπώδης στύση υπήρχε, οπότε η περικαυλίδα τοποθετήθηκε από την ίδια σαν κάλτσα και ξεκίνησε μία πίπα απλή (αργό, ρυθμικό ρούφηγμα, χωρίς εξωτερικούς γλωττισμούς, φτυσίματα και ποικιλία στο πάνω-κάτω), λίγο απρόσεκτη («Πιο απαλά σε παρακαλώ!»), που διήρκεσε κάνα δυο λεπτά μέχρι που "έγινα"! Σχεδόν...Τότε λοιπόν της ζήτησα να τη γαμήσω στα τέσσερα:
– Για κάτσε λίγο...
– Πώς;
– Να έτσι! είπα και της έδειξα στο περίπου.
'Οταν λοιπόν απλώθηκαν οι ποδάρες της στο κρεβάτι και υψώθηκε η κωλάρα της στον "ουρανό", θαυμάζοντας εκείνη την ομορφιά που είχα μπροστά μου (τότε παρατήρησα και το τρίμπαλ, χαμηλά στη μέση της), αφού αναφώνησα από μέσα μου «Αλληλούια!» άρχισα το γαμήσι! Μέσα-έξω, μέσα-έσω, μέσα-έξω!...Πλαφ, πλαφ, πλαφ!...Ααα!...Ωωω!...Ααχ!...(Δικά μου τα βογκήματα). Μέχρι που την "πλάκωσα" και για ένα ιεραποστολικό! Με τα καλλίγραμμα πόδια της και τ' αγύμναστα μπράτσα μου πλεγμένα, δεξιά κι αριστερά απ' το σώμα της, έβαλα και έβγαλα αρκετές φορές τη λαστιχοντυμένη ψωλή μου στο ελαστικό, λιπασμένο μουνέττο της, ξανά και ξανά, μέχρι που έπειτα από δυο-τρεις πιο ισχυρές γαμικές ωθήσεις η θηλή της καπότας γεμίσει απ' το λευκωπό παχύρρευστο σπέρμα μου!
– Από τι ώρα είσαι εδώ Τζανίνα; τη ρώτησα λίγο αργότερα, καθώς εκείνη φορούσε τα εσώρουχά της.
– Τώρα ήρθα, στις 7.
– Και μέχρι ποια ώρα θα καθίσεις;
– Μέχρι 5...Γεια σου μωρό μου, ευχαριστώ!
Ωραία γυναίκα η Τζανίνα! Κάλλιστα θα μπορούσε να δουλεύει σε στούντιο, βέβαια βρίσκεται σε μπουρδέλο του Μεταξουργείου, αλλά και το συγκεκριμένο μπουρδέλο ομοιάζει μ' ένα μέτριο στούντιο (εάν δε, είχε και περίκλειστο χώρο για ντουζ με τα συμπαρομαρτούντα, θα μιλούσαμε για καλό στούντιο). Από 'κει και πέρα, δυστυχώς και για τη συγκεκριμένη κοπέλα ίσχυσε ότι ισχύει για τις περισσότερες όμορφες πόρνες (και όχι μόνο πόρνες), δηλαδή από την καλή εμφάνισή τους να περιμένουν να γίνει όλη η δουλειά, χωρίς να προσφέρουν κάποια ερωτικά προκατάρκτικα (βέβαια συνήθως ο πελάτης το γνωρίζει από πριν αυτό), έχοντας κακή-μέτρια συμμετοχή (στην προκειμένη περίπτωση μέτρια), χωρίς να δίνουν το κάτι παραπάνω για να κερδίσουν τον μεσήλικα ας πούμε (και ίσως όχι μόνο μεσήλικα) πελάτη που έχουν μπροστά τους. Εγώ απ' την Τζανίνα δεν μπορώ να πω ότι έφυγα δυσαρεστημένος, θα ήμουν άδικος! Αλλά και για να την ξαναπληρώσω θα πρέπει όταν την ξανασυναντήσω (γιατί δεν πρόκειται να την ψάξω επί τούτω) να είμαι εξαιρετικά καυλωμένος! Δηλαδή το πιο πιθανό, ποτέ...Χα χα χα!

Τετάρτη, ώρα 7:25 το πρωί.
Στα δύο παλιά νεοκλασικά της οδού Κολωνού, το 11 και το 27, που φιλοξενούν από τρεις οίκους ανοχής, ήταν αναμμένα μόνο δύο "κόκκινα" φανάρια, του ημιυπόγειου και του υπερυψωμένου ισόγειου στο νούμερο 27. Μπήκα στο δεύτερο. Στο μεγάλο, ψηλοτάβανο, υποφωτισμένο σαλόνι ήμουν μόνος.
– Καλημέρα! Η κοπέλα είναι στο δωμάτιο, σε λίγο βγαίνει! μ' ενημέρωσε η συμπαθητική, μεσήλικη, μελαχρινή υπηρεσία.
– Ποια κοπέλα είναι; ζήτησα να μάθω.
– Η Μιρέλλα είναι!
– Η Μιρέλλα;...Φοράει γυαλιά;
– 'Οχι! απάντησε ευγενικά και αποσύρθηκε στα ενδότερα.
Μετά από λίγη σκέψη σηκώθηκα, με το 10ρικο στο χέρι, περνώντας και 'γω στα ενδότερα.
– Τι πρόγραμμα κάνει η κοπέλα; ρώτησα την τσατσά.
– Κάνει 69, νόρμαλ!
– Οκέι, κρατείστε! είπα και της έδωσα το χαρτονόμισμα.
– Στο βάθος! είπε εκείνη και μου έδειξε τον διάδρομο.
Στη μία πλευρά του οποίου υπήρχαν τρεις πόρτες, όπου εκτός από την πρώτη οι άλλες δύο ήταν ανοιχτές.
– Tελευταίο, τελευταίο αγόρι μου! Στο τελευταίο!...Στρίψε (με κατηύθυνε η υπηρεσία)...ετοιμάσου, μόλις τελειώσει θα έρθει!
Ευτυχώς δεν μ' έβαλε στο μεσαίο, που είχα συνευρεθεί με την ξανθιά αλβανίδα Ιωάννα στα τέλη του 2012 και το είχα φωτογραφίσει, αλλά στο τελευταίο, του οποίου το κρεβάτι φωτιστικό και η λάμπα στο ταβάνι το καθιστούσαν αρκετά φωτεινό, το κλιματιστικό αρκετά δροσερό και η κλειδαριά της πόρτας "ασφαλές" και ο νοών νοείτω!...
Τακ τακ τακ τακ! 'Ακουσα τα τακουνάκια μετά από πεντάλεπτη αναμονή. Η πόρτα άνοιξε και είδα για πρώτη φορά τη Μιρέλλα. Επρόκειτο για μία σχετικά μελαχρινή (αθιγγανίδα;), νέα γυναίκα, με ίσια, καστανά μαλλιά μέχρι τους ώμους, φιλήδονο, λεπτό πρόσωπο με ανάγλυφα χείλη, μικρό στήθος, αδύνατο, καλοσχηματισμένο κορμί, μέτριο ύψος φορώντας τα ψηλόσολα πορνοπάπουτσα, χυτά ποδάρια.
– Καλημέρα! είπε με ξενική, μελωδική φωνή.
– Γεια σου, καλά είσαι;
– Καλά μωρό μου, εσύ; ρώτησε αφήνοντας "τα σχετικά" (κρέμα, καπότα, μαντιλάκια) στο κρεβάτι.
'Ενα προχειροφτιαγμένο πρασινωπό τατουάζ "κοσμούσε" το αριστερό της μπράτσο.
– Επίσης καλά!
– Να είσαι καλά αγάπη μου! ευχήθηκε βγάζοντας το μπικίνι της.
– Η Μιρέλλα, ε;
– Ναι! απάντησε και πλησιάζοντας με αγκάλιασε με τα δυο της χέρια απ' τον λαιμό.
Μου φάνηκε πως είχε ωραία οδοντοστοιχία.
– Μπράβο Μιρέλλα! είπα αγκαλιάζοντάς την και 'γω παρόμοια, αλλά απ' τη μέση.
– Από πού ήξερες τ' όνομά μου; ρώτησε κοιτάζοντάς με στα μάτια.
– Μου το είπε η κυρία!
– Ααα...εντάξει αγάπη μου!
Συνήθως τα πράγματα στη ζωή έχουν μια πεζή εξήγηση...
Αναλαμβάνοντας πρωτοβουλία ξεκίνησε με ερεθιστικά γλειψιματάκια-φιλάκια στις θηλές μου, πασπατεύοντας ταυτόχρονα τ' αρχίδια μου. Εγώ με τη σειρά μου της χάιδευα τα μαλλιά, φιλώντας τη στον λαιμό, ενώ δεν παρέλειπα να χουφτώνω και τα μικρά αλλά καμπυλώδη κωλομέρια, "εξερευνώντας" παράλληλα και την κωλοχαράδρα της. Με τέτοια προκαταρκτικά η στύση μού εμφανίστηκε αμέσως και 'κείνη κάνοντας βαθύ κάθισμα ξετύλιξε το προφυλακτικό κατά μήκος του καυλιού αρχίζοντας μία βαθιά, υγρή ρουφοκαυλέτα. Μάλιστα επιχείρησα και ένα ήπιο φέις-φοκ, το οποίο όμως διακόπηκε απότομα απ' τον βήχα της έπειτα από δυο-τρεις παλινδρομήσεις.
Αρχικά γάμησα μ' εκείνη στα τέσσερα πάνω στο κρεβάτι-φωτιστικό και μένα όρθιο στο πάτωμα. 'Ηταν τότε που παρατήρησα για πρώτη φορά το μικρό τρίμπαλ στη μέση της. Στην ερωτική αυτή στάση έμεινα αρκετά, βλέποντάς μας απ' τον απέναντι επίτοιχο καθρέφτη, ενώ όταν βαρέθηκα (ο πραγματικός λόγος ήταν ότι παραλίγο να πάθω κράμπα!) ξάπλωσα ανάσκελα στο ικανοποιητικό κρεβάτι με το ταλαιπωρημένο κατωσέντονο και την άφησα να παλινδρομεί το μουνέλο της κατά μήκος της λαστιχοντυμένης ψωλής μου. 'Οταν δε ένιωσα τον οργασμό μου να πλησιάζει, την τράβηξα πάνω μου και αγκαλιάζοντάς την σφιχτά τη γάμησα όσο πιο δυνατά μπορούσα μέχρι που έχυσα!
– Ωραία ήταν! είπα λίγο πριν ξεκολλήσουμε.
– Σου άρεσε μωρό μου;
– Ναι, από πού είσαι Μιρέλλα;
– Βουλγαρία μωρό μου!
Πριν αποχωρήσει, τη ρώτησα και μου απάντησε πως ήταν είκοσι εννέα ετών, ενώ σε παρατήρησή μου πως (μάλλον) δεν την έχω ξαναδεί, μου είπε πως συνήθως δούλευε βράδυ και πρόσθεσε ότι σήμερα είχε ξεκινήσει από τις 6 το πρωί και θα τελείωνε στις 12 το μεσημέρι.
Τελειώνοντας θα πω πως με τη Μιρέλλα ρίσκαρα κομματάκι, μιας και πέρασα χωρίς να την έχω δει από πριν. 'Ομως για καλή μου τύχη δεν την είχα ξαναπάρει, ήταν εμφανίσιμη, νέα στην ηλικία, αλλά το κυριώτερο, ήταν ευγενική, προσφέροντάς μου καυλωτικά προκαταρκτικά κι ένα καλό γαμήσι στις δύο στάσεις που επέλεξα! 'Οσο για το εάν θα ξαναπάω, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται...

Τρίτη, ώρα 7:23 το πρωί.
Στον πεζόδρομο της Ιάσονος, ανάμεσα στα "Ρώσικα", ο υπηρέτης του υπερυψωμένου ισόγειου με το νούμερο 2 μιλούσε στο τηλέφωνο, ενώ περιστέρια τσιμπολογούσαν γύρω του. Τον προσπέρασα και μπήκα στο σαλόνι. Πρίν καθίσω εκείνος παραμέρισε το υφασμάτινο παραβάν της εισόδου, χωρίς ν' ανέβει τα σκαλάκια και αφού με καλημέρισε φώναξε: «Ελάτε κορίτσες!» (sic), αποχωρώντας αμέσως μετά για να συνεχίσει το τηλεφώνημά του.
Μένοντας μόνος, απ΄ το βάθος άκουγα κάποια να μιλάει δυνατά, με πάθος, μάλλον στα Ρώσικα. Την άκουγα για δυόμιση ολόκληρα λεπτά και πάνω που σκεφτόμουν να δηλώσω την παρουσία μου φωνάζοντας «Καλημέρα» είδα τη Ρίτα (ντυμένη), τη Ρωσίδα πόρνη απ' τον απέναντι δεξιό όροφο με το νούμερο 1 και το υπερυψωμένο ισόγειο της ίδιας οδού με τον αριθμό 20, να εμφανίζεται απ' τα ενδότερα. Αμέσως κατάλαβα πως εκείνη ήταν που μιλούσε πριν!
– Καλώς το το αστέρι! 'Εχω 2 πανέμορφες κοπέλες! Μία κοπέλα κάνει, ελεύθερο στοματικό τελειωτικό, όλες τις στάσεις, δεν βιάζεται στο δωμάτιο, η άλλη κοπέλα κάνει, κωλαράκι, φιλάκια, παιχνιδάκια, δεν βιάζεται και αυτή στο δωμάτιο και πάλι παίρνει 10 ευρώ! Κορίτσια!
Από μέσα άκουσα ένα «Πάμε!» και αμέσως μετά η Ρίτα συνέχισε...
– Θα περάσεις και με τις 2 σούπερ! Αν γουστάρεις και παρτούζα, δικαίωμά σου!
Πρώτη παρουσιάστηκε η Κατερίνα, λέγοντάς μου σιγανά «Καλημέρα αγκόρι!»
– Λοιπόν, ελεύθερο στοματικό τελειωτικό, όλες τις στάσεις! ενημέρωσε η Ρίτα.
Η Κατερίνα ήταν μία σιτεμένη γυναίκα, με τα ίσια κατάξανθα μαλλιά της κουρεμένα καρέ πάνω απ' τους ώμους, χαμογελαστό "σπασμένο" πρόσωπο, μεσαίο πεσμένο στήθος, χοντροκόκαλη, μέτριου ύψους, ενώ φορούσε μεσοφόρι.
Από πίσω ακολουθούσε η ρωδίδα Μαρίνα, η οποία με χαιρέτησε λέγοντας «Γεια σου μωρό μου!»
– Κωλαράκι, φιλάκια, δεν βιάζεται στο δωμάτιο, συμμετέχει στα δικά σου παιχνίδια και είναι 10 ευρώ αγόρι μου!
Η Μαρίνα ήταν σαφώς πιο νέα (παραμένοντας μιλφ), με ίσιο καστανοκοκκινωπό μαλλί μέχρι τους ώμους, μέτριο χαμογελαστό πρόσωπο, μικρό στήθος, σκέλεθρο κορμί.
– Θα περάσω με την ξανθιά! έκανα γωστό στη Ρίτα, καθώς οι κοπέλες αποχωρούσαν, με την Κατερίνα να μένει πίσω περιμένοντας να δει τι αποφάσισα.
– 'Ο,τι γουστάρεις το απαίρνεις (sic)! Μπορώ να σε πάω στο δωμάτιο σε παρακαλώ; ρώτησε με τη βροντερή φωνή της η εκτελούσα χρέη υπηρεσίας Ρίτα.
– Ναι.
– Ευχαριστώ!
Με οδήγησε στο δωμάτιο όπου είχα συνευρεθεί με την Κάτια, τέλη Μαρτίου του τρέχοντος έτους.
– Εδώ! μου είπε δείχνοντας το εσωτερικό.
– Οκέι! συμφώνησα και της έδωσα το 10ευρω.
– Ευχαριστώ πάρα παλύ! είπε και έκανε να φύγει.
– Δεν μου λες! Υπάρχει άλλο δωμάτιο αντί γι΄αυτό; Να μπω σ' ένα άλλο!
– 'Ελα εδώ!
Με πήγε στο διπλανό, δίπλα απ' το κουζινάκι.
– Θες να σου κλείσω το αιρ κοντίσιον;
– Εμμμ...Ναι, κλείστο καλύτερα γιατί έχει κρύο! απάντησα περνώντας στο εσωτερικό.
– Αμέσως αμέσως, μισό λεπτό!
Ο χώρος ήταν άνετος, καινούριος, περιποιημένος και το κατωσέντονο φαινόταν καθαρό.
– Μόλις χτυπήσεις έρχεται! Εντάξει καρδούλα μου; μου είπε η Ρίτα με το τηλεχειριστήριο στο χέρι.
– Ναι.
– Καλή βδομάδα, καλά να περάσεις!
Τακ τακ! έκανα σήμα μετά από δυο-τρία λεπτά.
Η πόρτα άνοιξε και η Κατερίνα εισερχόμενη χαμογελαστή με φίλησε άγαρμπα στο μάγουλο. Λίγο αργότερα ξαπλώναμε ολόγυμνοι (το δέρμα της ήταν αρκετά χαλαρό) και το κρεβάτι έτριζε δυνατά! Παρόμοια τριξίματα θα μας συνόδευαν μέχρι το τέλος της συνεύρεσης.
'Οπως οι περισσότερες πόρνες μιας κάποιας ηλικίας, απ' την αρχή πήρε το παιχνίδι πάνω της. Η συγκεκριμένη ξεκίνησε με αδέξια φιλιά-γλειψίματα (βιαστικά, βίαια, "στεγνά", ενίοτε επώδυνα) σε στήθος, θηλές, λαιμό, παρειές, λοβούς των αυτιών, με ταυτόχρονο παίξιμο-χούφτωμα της ψωλής και των αρχιδιών μου, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια έβγαζε ήπιες κραυγές και επιφωνήματα, χωρίς να παραλείπει και το κλασικό «μμμ...». Εγώ με τη σειρά μου της χούφτωνα τον κώλο και δαχτύλιαζα την ξυρισμένη μουνάρα της. 'Οταν δε είδα, μετά απ' το γλείψιμο του υπογαστρίου μου, το στόμα της να πλησιάζει "επικίνδυνα" το σηκωμένο πέος μου, της έκανα γνωστό πως την πίπα θα την επιθυμούσα καλυμμένη. Μουγκρίζοντας καταφατικά, παρέκαμψε το καυλί μου συνεχίζοντας το μέτριο αλλά παθιασμένο γλείψιμό της στ' αρχίδια, στο περίνεο, στις μηροβουβωνικές πτυχές μου.
Την καπότα ζήτησα εγώ να μου την φορέσει (αλλιώς θα συνέχιζε με γλείψιμο) και το έκανε με την κλασική μέθοδο της κάλτσας. Το τσιμπούκι της ήταν βαθύ, υγρό (χωρίς φτυσίματα), μ' εξωτερικούς γλωττισμούς, ενώ συμπεριλάμβανε και ορχεολειχία.
Τη γάμευσα (μόνο) πισωκολλητά γονατιστά, με 'κείνη να έχει πάρει μια βολική για μένα θέση έτσι ώστε εγώ, κρατώντας γερά τα ψωμωμένα καπούλια της, να βάζω-βγάζω με άνεση το καυλί μου στη λιπασμένη μουνοσύραγγά της, βογγώντας απ' την καύλα και την προσπάθεια, ακούγοντας και 'κείνη να σιγοντάρει τα λαγνοβογγητά μου μ' εκφράσεις του τύπου «Ααα μωρό μου! Ναι ναι ναι!».
– Κατερίνα!
Ο τσάτσος ειδοποίησε λίγο πριν την εκτόνωσή μου, εκείνη όμως και μετά το πέρας δεν έφυγε, παρά μου πρότεινε μασάζ! Με "ζύμωσε" δυνατά σε αυχένα, πλάτη, μέση...κάπου εκεί βόγγηξα κατά την πίεση.
– (Σε)Πονάω; ρώτησε αμέσως.
– Ναι.
– Πρόβλημα! έβγαλε το συμπέρασμα.
– Πρόβλημα, ε;
– Μμμμ! (καταφατικό)...Ντααα! (τώρα πια ήταν σίγουρη!)
Τη ρώτησα και για τ' ωράριό της για να μου απαντήσει ότι δουλεύει 6 το πρωί μέχρι 6 το απόγευμα, ενώ δεν κατάφερα να τη ρωτήσω πόσο καιρό είναι στην Ελλάδα και εάν πέρασε από άλλα μπουρδέλα.
– Καταλαβαίνεις ελληνικά, ε;
– Λίγο!
– Πόσο καιρό είσαι–
– Ουκρανία! με διέκοψε, προσθέτοντας μία πληροφορία στην προηγούμενη ερώτηση που της είχα κάνει.
– Α, Ουκρανέζα είσαι;
– Ναι, αύριο...αύριο...εγώ ρεπό!
Μιας και η συννενόηση φαινόταν κομματάκι δύσκολη φιληθήκαμε σταυρωτά και αποχώρησε. Συμβουλευόμενος το ρολόι μου διαπίστωσα πως από τη στγμή που είχε μπει είχαν περάσει 13-14 λεπτά, άρα ο υπηρέτης έπρεπε να τη φώναξε στο 10λεπτο!
Λοιπόν, η Κατερίνα εμφανισιακά ήταν κάτω του μετρίου. Βλέποντάς την στο σαλόνι, περισσότερο την περνάς για τσατσά παρά για πουτάνα, όμως από 'κει και πέρα φάνηκε να είχε όρεξη και προσπάθησε να με ικανοποιήσει, αλλά στην προσπάθειά της είχε μία τρόπον τινά αγαρμποσύνη, τουλάχιστον στην αρχή και είναι κρίμα γιατί αφού ήταν διατεθημένη να προσφέρει αυτές τις υπηρεσίες θα μπορούσε να το έκανε πιο σωστά, δηλαδή πιο αισθησιακά. Στα συν και η πρωτοβουλία της, στο τέλος, να προχωρήσει σε μέτριο-καλό μασάζ (έστω) δυο τριών λεπτών και αφού ο τσάτσος την είχε φωνάξει παρακαλώ! Ποια άλλη (θα) μου το έκανε αυτό; Νομίζω πως η συγκεκριμένη, κάποια στιγμή θα ξαναδεί το 10άρικό μου!

Στην αρχή τον πέρασα για συναγωνιστή, έτσι όπως καθόταν στον καναπέ καπνίζοντας, ήταν όμως ένας μεσήλικας υπηρέτης, ο οποίος με καλημέρισε.
– Καλημέρα! αντιχαιρέτησα και κάθισα στον απέναντι καναπέ.
– Φρέσκια η κοπέλα, μόλις τώρα ήρθε, τσιμπουκάκι χωρίς καπότα, μουνάκι, κωλάκι (sic), από πάνω πέφτει, σιγά σιγά, 10!...'Ελα κούκλα!
Πρώτα φάνηκε η σκιά της να διαγράφεται στον τοίχο και αμέσως μετά μία γυμνόστηθη, γεροδεμένη, μελαχρινή, χαμηλού σχετικά αναστήματος, στις αρχές της τέταρτης δεκαετίας της ζωής της, με μακρύ, μαύρο, σπαστό μαλλί πιασμένο πάνω, μέτριο, τραχύ πρόσωπο, μεσαίο κάπως πεσμένο στήθος, αφράτο κώλο και μπούτια με ψαχνό –χωρίς να είναι αντιαισθητικά χοντρά– εμφανίστηκε καλημερίζοντάς με χαμηλόφωνα και αφού έκανε μία ολιγοδευτερόλεπτη στάση μπροστά μου, επέστρεψε στο κουζινάκι.
– Η κοπελίτσα μας είναι, φρέσκια κοπέλα, πολύ καλή στο δωμάτιο, ωραίο σωματάκι, ωραία περιποίηση και θα περάσεις πολύ ωραία!
'Ολα ωραία τα έβλεπε ο τσάτσος!
– Πώς τη λένε; τον ρώτησα ψάχνοντας το πορτοφολάκι μου στην τσέπη της βερμούδας μου.
– Δέκα είναι!
– Πώς τη λένε; Επανέλαβα κρατώντας το στο χέρι μου.
– 'Αννα!
Από μέσα έβγαλα ένα 10ρικο και αφήνοντάς το στο τραπεζάκι, το οποίο βρισκόταν ανάμεσά μας, σηκώθηκα και προχώρησα προς τα ενδότερα.
– Δεξιά (ή) αριστερά...Ευχαριστώ! τον άκουσα να λέει καθώς έβλεπα τις ανοιχτές πόρτες των δωματίων.
– Παρακαλώ!
Τελικά πέρασα στο "κελί", όπως είχα ονομάσει πριν σχεδόν 2 χρόνια το δωμάτιο, με το καπάκι της αποχέτευσης δίπλα στο κρεβάτι, όπου τότε είχα συνευρεθεί με τη νέγρα Τζούλια, από την Γκάνα.
Μπαίνοντας η 'Αννα με βρήκε να γδύνομαι. Της χαμογέλασα, μου χαμογέλασε και στάθηκε όρθια λίγο παραπέρα περιμένοντας να τελειώσω το "στριπτίζ" μου.
Πλησιάζοντας ολόγυμνος το κρεβάτι τη ρώτησα εάν μιλούσε ελληνικά, για να μου απαντήσει μ' ένα "μασημένο" ναι. Τότε της είπα: Απορώ πώς ξαπλώνετε (ξαπλώνω) σ' αυτά τα κρεβάτια! Συμφώνησε λέγοντας: Ναι ναι!
Ξάπλωσα. Πριν ξαπλώσει και 'κείνη, την είδα να στρέφει το βλέμμα προς το κλιματιστικό, που δούλευε στο φουλ, τρίβοντας με τα χέρια τα μπράτσα της και μετά να με κοιτάζει συνοφρυωμένη.
– Κρύο έχει, κρύο! συμφώνησα.
– Ναι ναι!
Γονατίζοντας πλάι μου, έκανε να πιάσει το υγρό μαντιλάκι που είχε φέρει μαζί της.
– Ακους; τη ρώτησα.
– Ναι.
– Δεν θέλω γυμνό! Θέλω με καπότα! είπα μιλώντας αργά, σαν να μιλούσα σε βαρήκοη ή πνευματικά καθυστερημένη! Χα χα χα, αστειεύομαι!
– Ναι...είπε συνεχίζοντας να με κοιτάζει.
– Αυτό! κατέληξα.
Ξεκίνησε σωστά! Αποφεύγοντας ν' ασχοληθεί με το σε ηρεμία πέος μου, άρχισε με γλειψίματα-φιλάκια σε θηλές και στήθος, ενώ παράλληλα πασπάτευε το "εργαλείο" μου, συνεχίζοντας προς τον λαιμό (αυτό της το ζήτησα εγώ, δείχνοντας που ακριβώς ήθελα) και φτάνοντας εκεί, ένιωσα τη γλώσσα της να γλιστράει αργά, σαλιώνοντας μ' επιμέλεια την περιοχή, για να συνεχίσει στην κάτω σιαγόνα, πολύ κοντά στο στόμα μου (εκεί έπρεπε να επιχειρήσω να τη φιλήσω! Καταρχάς γιατί το στόμα της, αν και με σκούρα δόντια, δεν μου μύριζε άσχημα, αλλά και για να διαπιστώσω εάν πράγματι φιλούσε ή όχι!) και ακολούθως, να ξαναπάρει τον "δρόμο της επιστροφής" (λαιμός, στήθος, θηλές), μέχρι που φτάνοντας στο καυλί μου (χωρίς να γλείψει-φιλήσει την κοιλιά μου) τοποθετήσει την καπότα για να προχωρήσει σ' ένα συμπαθητικό τσιμπούκι διάρκειας λίγων δεκάδων δευτερολέπτων, μιας και η επιθυμία μου να τη γαμήσω ήταν επιτακτική!
– Για να δοκιμάσω να σε γαμήσω στα τέσσερα! της είπα, δείχνοντας παράλληλα, και αμέσως πήραμε τις κατάλληλες θέσεις. Εκείνη στηριζόμενη στ' αντιβράχιά της τούρλωσε τον κώλο της κα εγώ γονατίζοντας από πίσω, τη γράπωσα απ' τα κωλομέρια παρατηρώντας το καλοσχηματισμένο, ξυρισμένο αιδοίο και το χωνοειδές περικλανίδιό της!
Η ηδονική γάμευση συνεχίστηκε μέχρι την εμφάνιση των πρώτων σταγόνων ιδρώτα στο μέτωπο και στο σώμα μου.
– 'Ακου, γύρισε λίγο...
– Ναι.
'Ηθελα να τη γαμήσω και ιεραποστολικά. Εκείνη υπάκουσε ανοίγοντας τα πόδια και 'γω συνέχισα τις γαμικές ωθήσεις μέχρι που, μετά από μερικούς δυνατούς σπασμούς χαμηλά στην κοιλιά μου, με τα υπογάστριά μας σε στενή επαφή, ξαφνικά ελάφρυνα κατά δυο-τρία γραμμάρια!
– Πόσων χρονών είσαι; τη ρώτησα με τον πούτσο μου ακόμα μέσα στο μουνί της.
– Τριάντα δύο!
Εντάξει, αυτή είναι πιο κοντά στα (ηλικιακά) "κυβικά" μου!
Εκείνη έπλενε τα χέρια της και εγώ δίπλα της πετούσα το χυμένο προφυλακτικό στο καλαθάκι των απορριμμάτων όταν τη ρώτησα πόσο καιρό δούλευε εκεί.
Με κοίταξε με απορία, οπότε επανέλαβα την ερώτηση, προσθέτοντας ως παράδειγμα: 'Εναν μήνα, δύο μήνες;
Δεν έδειχνε να καταλαβαίνει τι της έλεγα.
– Χιαρ, χάου λονγκ;...
Αρχισε να χαμογελάει αμήχανα.
– Εντάξει, άστο, δεν πειράζει!
– Χα χα, γέλασε μαλακά.
Τότε είδα μία εκτεταμένη ουλή από έγκαυμα στο αριστερό της αντιβράχιο και δείχνοντας την άφησα ένα χαμηλής έντασης επιφώνημα: Ααα!
– Ναι...είπε βλέποντάς το.
– Κάψιμο;
– (Από) Νερό!
Φεύγοντας, ρώτησα τον υπηρέτη πόσο καιρό δούλευε εκεί η κοπέλα (δεν ήξερε) και από πού ήταν (Βουλγαρία).
'Ετσι είχε η επί πληρωμή σεξουαλική μου εμπειρία, μέσα στον αρκετά φωτεινό, αλλά και άθλιο χώρο, με την 'Αννα. Από εκείνη, κατά τη διάρκεια της συνεύρεσης, μπορεί ν' άκουσα μοναχά τρεις λέξεις (ναι, 32, νερό) αλλά ταυτόχρονα μου πρόσφερε, σε σχετικά ικανοποιητικό βαθμό, τα προκαταρκτικά που προτιμώ, αφήνοντάς με να τη γαμήσω μέχρι να χύσω λαγνοβογγώντας! Δεν ξέρω εάν την ξαναεπισκευτώ επί τούτω, αλλά εάν την ξανασυναντήσω σε καμιά τσάρτα και είμαι καυλωμένος, θα την ξε...ξαναπληρώσω!

Πέμπτη, ώρα 7:20 το πρωί.
– Καλημέρα. Χαιρέτησα μπαίνοντας στο σαλόνι του οροφομπουρδέλου.
Η μελαχρινή, ευτραφής υπηρεσία ήταν όρθια, ενώ στον καναπέ καθόταν ένας νέος άνδρας, πιθανόν ημεδαπός.
– Καλημέρα, περάστε! 'Εχουμε σήμερα τη Μαρίνα!...Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, 69, φιλάκια παντού, γλείφει αρχιδάκια, κάνει και κωλαράκι! Πολύ καλό κορίτσι...Τώρα σε δυο λεπτά, είναι στο δωμάτιο.
– Την ξέρω τη Μαρίνα, θα περάσω! είπα στην τσατσά δίνοντάς της τα 10 ευρώ.
– Να περάσετε ωραία! ευχήθηκε εκείνη παίρνοντας το χαρτονόμισμα και στη συνέχεια μου έδειξε τις ανοιχτές πόρτες των 2 δωματίων που "έβλεπαν" στο σαλόνι ('Οπου θέλετε, όπου σας αρέσει!). Στο ένα είχα συνευρεθεί με την 'Αντζελα, οπότε διάλεξα το άλλο. Η τσατσά πάντως δεν είχε πρόβλημα! «'Οπου γουστάρετε!» μου είπε.
Ο χώρος μέσα ήταν απλός, αλλά αρκετά φροντισμένος (φρεσκοβαμμένοι τοίχοι, παρκέ, η "γωνιά της υγιεινής" καθαρή, το κατωσέντονο χωρίς λεκέδες και το στρώμα αρκούντως σκληρό), δροσερός και φωτεινός. Μια χαρά!
Η μελαχρινή Μαρίνα, με το ίσιο σκουροκάστανο μαλλί της πάνω απ' τους ώμους, ένα μέτριο πρόσωπο με προβληματικά δόντια, πολύ μικρό στήθος, σκέλεθρο κορμί, με χέρια και πόδια καλαμέ, άνοιξε την πόρτα μετά από 10 λεπτά.
– Καλώς το παιδί! Τι κάνεις; ρώτησε με χαμόγελο.
– Καλά, εσύ;
– Σεξ κάνω από το πρωί!
Χα χα χα, καλόοο!
– Από ποια ώρα δουλεύεις;
– Από 6 πρωί, μέχρι 6 το απόγευμα...Τι κάνεις εσύ; με ξαναρώτησε.
– Καλά!
Αλλά έπρεπε να της απαντήσω αλλιώς: Τι κάνω; Περιμένω (10 λεπτά) να σε γαμήσω! Χα χα χα! Δυστυχώς δεν το σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή.
– Μεγαλώνεις, ομορφαίνεις, σεξ κάνεις, αυτό μετράει! Χα χα χα...πλάκα κάνω! πρόσθεσε.
Είχε κέφια η...μιλφούλα!
Βγάζοντας (μόνο) το κιλοτάκι της, έσκισε το περίβλημα του προφυλακτικού και ρουφώντας τη θηλή, τοποθέτησε το τυλιγμένο ελαστικό στη βάλανο του σε ηρεμία πέους μου ξετυλίγοντάς το λιγάκι, όσο έπαιρνε. Στη συνέχεια μετακινήθηκε ανάμεσα στα πόδια μου και άρχισε να με γλείφει στ' αρχίδια. 'Ενιωθα τις υγρασιοζεστές διαδρομές της άκρης της γλώσσας της πάνω στο όσχεο, στο περίνεο, στη βάση του πέους, αλλά και στις μηροβουβωνικές πτυχές μου. 'Ημουν ήδη καυλωμένος όταν πέρασε στο κομμάτι της πεολειχίας. Ο πούτσος, με το πάνω μέρος της καπότας χαλαρωμένο, εξαφανίστηκε από μία καταπιώνα με λεπτά χείλη και ελλειμματική, σκούρα οδοντοστοιχία, που όμως ήταν ζεστή, υγρή και το κυριώτερο, η μυώδης "κάτοικός" της ήξερε καλά τη "δουλειά"!
– Νομίζω πως είναι έτοιμο! Να προσπαθήσουμε; της είπα όταν (νόμισα πως) ένιωσα τη στύση μου ικανή ν' ανταπεξέλθει στη "δοκιμασία" της διείσδυσης.
– Ναι, πάμε! συμφώνησε.
Αφού επανατοποθέτησα όσο γινόταν καλύτερα την περικαυλίδα, κατέβηκα απ' το κρεβάτι, μιας και επιθυμούσα να ξεκινήσω τη γάμευση μ' εμένα όρθιο και εκείνη στα τέσσερα, κάνοντάς της νόημα να μετακινηθεί στη πλευρά όπου βρισκόμουν.
– Α, από 'κει; ρώτησε παίρνοντας αμέσως την κατάλληλη θέση.
Τα κωλομάγουλα και οι μηροί της, λόγω αδυναμίας, δεν ήταν άξια θαυμασμού (τουλάχιστον για το δικό μου γούστο), αλλά το βλέμμα "τραβούσε" η κωλοτρυπίδα δίκην χωνιού. Υπηρεσία πρωκτικού γαρ...
Ακριβώς πριν την είσοδο, ένιωσα να ξεκαυλώνω...Το κατάλαβε κι η ίδια, μιας και βοηθούσε με το χέρι της καθώς επιχειρούσα να εισχωρήσω στη μουνότρυπά της.
– Λίγο ακόμα θέλει! είπε με ύφος ειδικού.
– Τι;
– Λίγο ακόμα θέλει! επανέλαβε.
– Λίγο ακόμα, ε; ρώτησα αμήχανα.
– Ναι!...Βιάστηκες! κατέληξε και έτσι όπως ήμουν όρθιος και 'κείνη στα τέσσερα, γύρισε για να με τσιμπουκώσει ξανά, χωρίς να παραλείψει και την "περιποίηση" των "διδύμων"!
– Για να δούμε τώρα! είπε μετά από λίγο, όταν έκρινε πως είχε φτάσει η ώρα.
'Αρχισα να σπρώχνω, ενώ βοηθούσε και 'κείνη.
– Κοίτα που δεν θέλει να μπει μέσα! μουρμούρισε, πάντα χαμογελώντας και τότε ένιωσα τη βάλανο να εισχωρεί!
Χώνοντας και το σώμα (του πέους) μέσα, μου φάνηκε στενομούνα και τις παλινδρομήσεις που επιχείρησα τις "άκουσα" καλά! Εντωμεταξύ λόγω της λιποσαρκίας της (την κρατούσα απ' το μπράτσο και ένιωθα σαν να κρατούσα τον καρπό της! Χωρίς να είμαι κανένα ντερέκι με χερούκλες) ήταν και ευκολομανουβράριστη, με αποτέλεσμα τα περάσματα, απ' το πισωκολλητό όρθιο-γονατιστό στο πισωκολλητό γονατιστό-γονατιστό και από 'κει, στ' ανεβοκατεβάσματα στη στάση τη καουμπόισσας, να γίνονται με αρκετή άνεση, εν μέσω ερωτικών βόγγων (αληθινών απ' τη μεριά μου, αληθοφανών απ' τη μεριά της), μέχρι που το λευκωπό, παχύρρευστο υγρό γεμίσει το ξεχειλωμένο προφυλακτικό!
– Γεια σου μωρό μου, ευχαριστώ!
Πριν με χαιρετήσει, απαντώντας σ' ερώτησή μου, μου είπε πως ήταν Ρωσίδα.
Την ισχνή, μέτριας εμφάνισης Μαρίνα είχα συναντήσει αρκετές φορές ψηλά στην Ιάσονος (εκτός από τον συγκεκριμένο οίκο την είχα δει να δουλεύει και στο νούμερο 1, στον απέναντι δεξιό όροφο). Πάντα χαμογελούσε (δείχνοντας τ' άσχημα δόντια της) και ποτέ (αν και φατσικά έπρεπε να με γνώριζε) δεν ειρωνεύτηκε επειδή δεν περνούσα. Το τελευταίο το εκτίμησα ιδιαίτερα. Αυτή ήταν η "Μαρίνα του σαλονιού"! Σήμερα, γνώρισα και τη Μαρίνα μέσα στο δωμάτιο, η οποία μου άφησε επίσης καλή εντύπωση, μιας και ήταν κεφάτη, ικανή, συνεργάσιμη, υπομονετική. Ελπίζω να μην ανέβει κατηγορία (μεταπηδήσει στο 20άρικο και βάλε) γιατί δεν πρόκειται να την ακολουθήσω. 'Οσο όμως παραμένει στο 10ρικο (με τις ίδιες καλές υπηρεσίες) θα προσπαθώ να την επισκέπτομαι!

Τετάρτη, ώρα 7:18 το πρωί.
Σήμερα βρέθηκα λίγο νωρίτερα στην περιοχή, οπότε το φανάρι του συγκεκριμένου οίκου ήταν αναμμένο. Πάρκαρα ακριβώς απ' έξω. Στο μικρό σαλόνι ήμουν μόνος.
– Γεια σου παλικάρι μου, τι κάνεις, καλά; ρώτησε με ήρεμη φωνή η κοντοφάρδουλη υπηρεσία καθώς ερχόταν απ' τα ενδότερα.
– Καλά.
Πίσω της ακολουθούσε μία σχετικά αψηλή, ευτραφής, σιτεμένη γυναίκα που φορούσε εσωφόρι, με τα ίσια σκουροκάστανα μαλλιά της να σκεπάζουν τους ώμους, φαρδιά μούρη, πεσμένο στήθος μεσαίου μεγέθους, κώλο με "ψωμάκια", χοντρά πόδια. Η οποία αφού με χαιρέτησε, στάθηκε απέναντί μου με το χέρι στη μέση μειδιώντας.
– Κοίτα τι ωραία κοπέλα έχουμε εμείς!...Μία Ρωσίδα!...Καλή περιποίηση, ωραία κοπέλα!...Πολύ ωραίο πρόγραμμα!...
Εκείνη τη στιγμή η εξώπορτα έτριξε και ένας νεαρός πέρασε το κατώφλι.
– Παιδιά, κοπέλα κάνει τσιμπουκάκι όνειρο, σπέσιαλ, χωρίς προφυλακτικό, και να περάσετε ωραία!
Ολοκληρώνοντας η τσατσά, η πόρνη αποχώρησε.
– Πώς τη λένε την κοπέλα; ρώτησα.
– Δέκα ευρώ!...Είναι ηηη Φωτεινούλα! "το έσωσε" την τελευταία στιγμή!
Απ' την τσέπη μου έβγαλα το ακριβές αντίτιμο.
– Εσύ παλικάρι μου, θέλεις να περάσεις; (ρώτησε η τσατσά τον νεαρό που στεκόταν κοντά στην έξοδο) 'Εχουμε δωμάτιο και για 'σένα!...Πέρασε, πέρασε! τον παρότρυνε.
– Λέω να κάνω μια βόλτα!...είπε εκείνος.
– Κάνε βόλτα παιδί μου. Συμφώνησε η ευγενική αλλοδαπή υπηρεσία και στη συνέχεια απευθυνόμενη σε μένα (Ορίστε κύριε, εδώ!) μου έδειξε μία πόρτα απέναντι απ' το "γραφείο" της.
Μπήκα σ' ένα περιποιημένο και καθαρό δωματιάκι με παρκέ. Είχα γδυθεί όταν η Φωτεινή άνοιξε την πόρτα μετά από λίγα λεπτά. Ξάπλωσα και εκείνη ξεχώρισε ένα υγρό μαντιλάκι από μία συσκευασία που είχε φέρει μαζί της.
– Φωτεινούλα!
– Ναι;
– Ελεύθερο στοματικό δεν θέλω! της ξεκαθάρισα.
Συμφώνησε χαμογελώντας (σκούρα δόντια) και με το υγρό μαντιλάκι της, αντί για τον πούτσο, έπιασε να καθαρίζει το στήθος μου! Λίγο αργότερα, χωρίς να έχει βγάλει το μεσοφόρι, με καπάκωνε ξεκινώντας να με φιλάει-γλείφει μαλακά στις θηλές, κάνοντάς μου ταυτόχρονη μαλακία. Εγώ απλώς της χούφτωνα τον κώλο και της δαχτύλιαζα το αξύριστο (με τρίχες κάποιων ημερών) αιδοίο.
– Αρχίδια μπορώ να γλείψω; ρώτησε όταν γλείφοντας γλείφοντας έφτασε στο υπογάστριό μου.
Απάντησα καταφατικά και την επόμενη στιγμή ένιωσα τη ζεστή, υγρή γλώσσα της στ' αχαμνά μου. Ο πούτσος μου ήταν ήδη ορθωμένος, οπότε το προφυλακτικό τοποθετήθηκε και ακολούθησε μία ικανοποιητική πίπα. Λόγω του ό,τι ήμουν "φτιαγμένος" δεν την άφησα να με τσιμπουκώσει πολύ. Τη γάμησα ή μάλλον με "γάμησε", για λίγο στη στάση της γελαδάρισσας και όταν ένιωσα τον οργασμό μου να πλησιάζει, της φώναξα να πάρει θέση για πισωκολλητό γονατιστό, όπου μετά από μερικές δυνατές και βαθιές ψωλιές έχυσα!
– Ωραία είναι εδώ! σχολίασα κοιτάζοντας ένα γύρο.
– Είναι και καθαρό, αλλάζουμε σεντόνια συνέχεια, μετά από κάθε πελάτη αλλάζουμε–
– Μετά από κάθε πελάτη! Σοβαρά; ρώτησα διακόπτοντάς την.
– Ναι, αλήθεια! Είναι καθαρό εδώ!...'Εχει και αρ κοντίσιον...αλλά βλέπω είναι κλειστό τώρα...
– Δεν πειράζει, ακόμα είναι πρωί, έχει δροσιά!
– Μήπως δεν θέλετε εσείς, γι αυτό δεν άνοιξε...
– Ναι ναι, θα το ζητούσα εάν το ήθελα!...Λοιπόν, ευχαριστώ πολύ!
– Ευκαριστώ κι εγκώ! ανταπέδωσε με την ξενική προφορά της.
Για να συνοψίζω, εμφανισιακά η Φωτεινή πάσχει αρκετά (μέτριο πρόσωπο, άσχημα δόντια, χοντροκομμένη...'Αστα να πάνε!), ενώ έχει και τα χρονάκια της! Από την άλλη μου έδειξε έναν πράο χαρακτήρα και μέσα στον αξιοπρεπή χώρο εργασίας της, μου πρόσφερε τις καλές ερωτικές υπηρεσίες που συνήθως προσφέρουν οι γυναίκες μιας κάποιας ηλικίας (μερικές φορές και μιας κάποιας αηδίας˙ δεν γίνεται λόγος για τη συγκεκριμένη), επαγγελματίες ή μη. Οσο παραμένει στο 10ρικο και σε παρόμοιο χώρο, μπορεί να την ξαναεπισκευτώ.

Τρίτη, ώρα 7:34 το πρωί.
Στο νούμερο 19 της Ιάσονος το ισόγειο μπουρδέλο δεν λειτουργούσε, στο οροφοπορνείο όμως το φανάρι ήταν "κόκκινο". Καθώς ανέβαινα τη σκάλα, ήχοι από τσιφτετέλια έφταναν στ' αυτιά μου. Περνώντας την εξώπορτα, μπαίνοντας στον υποφωτισμένο διάδρομο και από 'κει στο σκοτεινό σαλόνι συνειδητοποιούσα την ξενική προέλευσή τους.
Ενας νέος στην ηλικία, μελαχρινός υπηρέτης, με φαλάκρα και κάποια τατουάζ πλησίασε, ενώ αφού με καλημέρισε ξεκίνησε να λέει...
– Η κοπέλα κάνει τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό με 10 ευρώ! Είναι πολύ καλή στο δωμάτιο, θα περάσετε ωραία μαζί της, είναι πολύ καλή!
Απ' το βάθος του μακριού διαδρόμου διέκρινα μία σγουρομακρυμαλλούσα μελαχρινή, με το μαύρο μαλλί να φτάνει χαμηλά στην πλάτη, η οποία με ταχύ βηματισμό μας προσέγγιζε. Ηταν νεαρή, μέτριου αναστήματος, με γλυκό πρόσωπο, μικρό στήθος, κάπως φαδιά λεκάνη, καλοθρεμμένα (όχι αντιαισθητικά χοντρά) πόδια και φορούσε ψηλοτάκουνα παπούτσια.
– Γεια σας, με χαιρέτησε και αμέσως μετά με ρώτησε: Τι έγινε;
– Καλά, εσύ;
Η φυσιογνωμία της μου ήταν οικεία. Κάπου εκεί τριγύρω έπρεπε να την είχα ξαναδεί. Εβγαλα να πληρώσω, γιατί εντωμεταξύ είχα αποφασίσει πως θα περνούσα μαζί της, αλλά πριν προλάβω να λύσω την απορία μου εκείνη είχε αποχωρήσει.
– Πώς τη λένε; ρώτησα τον τσάτσο δίνοντάς του το χαρτονόμισμα.
– Αννα!
Πήγα να μπω στο ένα απ' τα δύο δωμάτια που γειτνίαζαν με τον χώρο αναμονής-επίδειξης, αλλά ο υπηρέτης με σταμάτησε για να μου προτείνει το άλλο, επειδή εκεί ήταν «πιο καθαρά!» όπως είπε.
Λίγο αργότερα στεκόμουν ολόγυμνος μπροστά απ' τον νιπτήρα του μικρού δωματίου με τους κόκκινους τοίχους, πλένοντας τα χέρια μου, όταν άκουσα τα τακούνια της Αννας να πλησιάζουν. Αμέσως μετά η πόρτα άνοιξε!
– Γεια σου! τη χαιρέτησα κοιτάζοντάς την πάνω απ' τον ώμο μου συνεχίζοντας το πλύσιμο.
– Γεια σου αγάπη μου, γεια σου!
– Καλά είσαι; ενδιαφέρθηκα να μάθω, στρέφοντας τώρα το κεφάλι πάλι μπροστά, ενώ με το χέρι μου ξετύλιγα λίγο κωλόχαρτο για να σκουπιστώ.
– Καλά καλά!
Πετώντας το υγρό χαρτί στο καλαθάκι των απορριμμάτων γύρισα και πλησιάζοντας στο κρεβάτι, όπου εκείνη είχε ήδη καθίσει φορώντας ακόμα το μπικίνι της, ρώτησα...
– Η Αννούλα, ε;
– Ναιαιαι! απάντησε χαμογελώντας.
– Πού σ' έβλεπα εγώ, στο Λεωνίδου είκοσιιι...«Κοίτα που κόλλησα τώρα!»
– Οκτώ! συμπλήρωσε εκείνη.
– Ναι! Εκεί δεν ήσουνα;
– Οχι.
– Πού σ' έβλεπα τότε; την ξαναρώτησα. Ημουν σίγουρος ότι εκεί την είχα δει!
– Δεν ξέρω.
– Κάπου σ' έβλεπα εσένα! είπα χωρίς να επιμείνω για τον συγκεκριμένο οίκο, αφού είχε αρνηθεί ότι δούλεψε εκεί.
– Οχι, δεν ξέρω...Εγώ δουλεύω στο 19, έξι μέχρι έξι.
– Δεκαεννιά πού, στο πάνω ή στο κάτω;
– Στο πάνω!
– Κάτσε, εδώ πού είμαστε τώρα;...Α, είμαστε στο πάνω!
– Ναιαιαι, χε χε!...
Kαλά, και ακόμα ήταν πρωί με δροσιά!...Πού να έφτανε το μεσημέρι με τις υψηλές θεροκρασίες, χα χα χα!...Τέλος πάντων.
Ηδη είχα καθίσει δίπλα της χαϊδεύοντάς την στα μπούτια όταν συνειδητοποίησα πως δεν είχε ακόμα βγάλει τον στηθόδεσμο, οπότε τη ρώτησα...
– To βυζάκι σου μπορώ να το γλείψω λίγο;
– Μπορείς! είπε με χαμόγελο και λύνοντας από πίσω το σουτιέν το αφαίρεσε. Τότε το μάτι μου "έπεσε" στη μικρή δερματοστιξία πάνω απ' τον αριστερό μαστό της.
– Α, μπράβο! Εσύ είσαι! Τώρα σε γνώρισα απ' το ταττού! Σίγουρα δεν δούλευες στη Λεωνίδου στον όροφο;
– Τσου!
Καλάαα!...
Οι ρώγες της χάθηκαν εναλλάξ μέσα στο στόμα μου και η φιλήδονη γλώσσα μου ανέλαβε να τις σκληρύνει και να τις μεγαλώσει. Παράλληλα με το δεξί μου χέρι τη χάιδευα ψηλά, ανάμεσα στους μηρούς! Ελα όμως που εμένα μ' έτρωγε" να μάθω πού (στην ευχή!) την είχα ξαναδεί;...Οπότε διακόπτοντας το γλείψιμο, της έκανα μία καινούρια ερώτηση...
– Ρουμάνα είσαι;
– Μπουλγκάρα.
– Εσύ είσαι! Λεωνίδου 28 στον όροφο δούλευες! δήλωσα αυθόρμητα.
– Οχι! αρνήθηκε ήρεμα για πολλοστή φορά.
– Εντάξει, μπορεί να κάνω και λάθος! Συγκατένευσα, αλλά τώρα ήμουν σχεδόν σίγουρος πως ήταν εκείνη! 'Οχι πως είχε καμιά σημασία, αλλά ξέρετε πώς είναι όταν "κολλάς" με κάτι!
Πάντως μετά την "ασχολία" μου με τα στηθάκια της, τις θωπείες μου στο εσωτερικό των μηρών της και κάποια δικά της χάδια σε μένα, μου είχε ψιλοσηκωθεί, οπότε όπως ήταν φυσικό, ξετύλιξε την καπότα κατά μήκος της ημικαυλωμένης πούτσας, αρχίζοντας μια τυπική πίπα (μονότονη, λίγο υγρή, σχετικά βαθιά) κατά τη διάρκεια της οποίας έκανα άλλη μια ερώτηση...
– Βουλγάρικα είναι αυτά τα τραγούδια;
Τα τσιφτετέλια συνεχίζονταν!
– Μμμ; έκανε με απορία διακόπτοντας το τσιμπούκι.
– Λέω, βουλγάρικα είναι τα τραγούδια;
– Ναι...και λίγο ρουμάνικα έχει! Εχουμε απ' όλα!
Μου έκανε πίπα για λίγο ακόμα, μέχρι που της ζήτησα να σταθεί στα τέσσερα.
– Ετσι; ρώτησε καθώς έπαιρνε τη στάση.
– Ετσι! συμφώνησα γονατίζοντας πίσω της.
– Ναι...Α! Περίμενε να βγάλω...
Την κιλότα της! Ακόμα δεν είχε "απαλλαγεί" απ' την κιλότα της! Τέλος πάντων ξεβρακώθηκε γρήγορα, αλλά στη συνέχεια ξάπλωσε μπρούμυτα!...
– Οχι, σήκω, σήκω! Χα χα...Πιο μπροστά...Αυτό είναι! Της είπα μιας και δεν επιθυμούσα πισωκωλομπρούμυτο. Τουλάχιστον όχι γι' αρχή!
Τώρα ήταν εντάξει, με την κωλάρα της να "βλέπει" στο ταβάνι και το σκουρόχρωμο μουνί της να εμφανίζεται ανάμεσα απ' τα σε απαγωγή μπούτια της, ήταν έτοιμη να γαμηθεί!
– Ωραίο κώλο και πολύ μαύρο μουνί έχεις! παρατήρησα ρίχνοντάς της μερικές ήπιες ξυλιές στα καπούλια, ενώ στη συνέχεια γραπώνοντάς την απ' τη στενή της μέση έμπηξα την καυλωμένη ψωλή μου στη λιπασμένη μουνάρα της για ν' αρχίσω τη γάμευση, που σ' εκείνη τη στάση διήρκεσε αρκετά, "μπαινοβγαίνοντας" πότε αργά και πότε γρήγορα, πότε σιωπηλά και πότε λαγνοβογγώντας, πότε κρατώντας με τα δυο μου χέρια σφιχτά τη μέση της και πότε μόνο με το ένα, ενώ το άλλο το χρησιμοποιούσα για να τη χτυπάω (μαλακά) στα κωλομέρια, και αυτό συνεχίστηκε μέχρι που πόνεσαν τα γόνατά μου! 'Ηταν τότε που της είπα να ξαπλώσω εγώ ανάσκελα και 'κείνη να κάτσει πάνω μου ιππαστί. Πράγμα που έγινε και κρατώντας την απ' τα καπούλια, έπειτα από άλλες παλινδρομήσεις, έχυσα!
– Πόσων χρονών είσαι; τη ρώτησα αμέσως μετά την εκσπερμάτωση, λίγο πριν ξεκαβαλήσει.
– 23.
Ααχ, «να 'σαν τα νιάτα δυο φορές»!...
Λοιπόν, συνοψίζοντας ως συνήθως τη συνεύρεση, δεν ξέρω εάν τελικά η Αννούλα ήταν εκείνη η 'Αννα που συναντούσα στον όροφο της οδού Λεωνίδου 28, αλλά ξέρω πως αυτή η ευπαρουσίαστη, χαμηλών τόνων κοπέλα, δεν μου έκανε προκαταρκτικά, μου πήρε μια μέτρια πίπα, ουσιαστικά δεν συμμετείχε στο γαμήσι, αλλά από την άλλη, απάντησε σε μια ντουζίνα ερωτήσεις που τις έκανα χωρίς να δυσανασχετήσει, με άφησε να τη γαμίσω χωρίς «μη» και «δεν» –και η αλήθεια είναι ότι ευχαριστήθηκα!– και τέλος όλη η ιστορία μου στοίχισε 10 ευρώ!
Τώρα εάν θα την ξαναπληρώσω;...Το πιο πιθανό!

Καθώς πλησίαζα, ένας τύπος με πλατύγυρο καπέλο κατέβαινε τα σκαλάκια του ημιυπόγειου αυτού μπουρδέλου. Η εξώπορτα ακόμα έκλεινε όταν πατούσα στο πρώτο σκαλί. Την έσπρωξα. Περνώντας στο εσωτερικό ένας δίτονος μελωδικός ήχος ενημέρωνε τους μέσα πως έμπαινα. Ο "καουμπόυ" στεκόταν όρθιος στο μικρό σαλόνι, απέναντι απ' τη μεσήλικη, ευτραφή, ξανθιά υπηρεσία που φορούσε μακριά ποδιά (από το στήθος και κάτω) και άρχιζε την ενημέρωση χαμογελαστή.
– Καλημέρα!...Καθίστε!...Εχουμε σήμερα Φωτεινή μας! Είκοσι ευρώ όπως παντού, να περάσετε τέλεια! Τα πάντα εκτός κωλαράκι!
Η Φωτεινή εμφανίστηκε παραμερίζοντας το υφασμάτινο διαχωριστικό. Επρόκειτο για την ξανθιά μιλφογκίλφ, που είχα ξαναδεί στο ημιυπόγειο της Δροσοπούλου 98, με τα ίσια μαλλιά της να καλύπτουν τους ώμους, πλατύ ανατολικοευρωπαϊκό πρόσωπο μ' εύσαρκα χείλη, μεγάλο στήθος, κρεατωμένα χέρια, καλοθρεμμένο κορμί που το "αγκάλιαζε" ένα εσωφόρι με σκληρό στηθόδεσμο, μεστωμένα πόδια. Αφού καλημέρισε, αποκαλώντας μας «αγάπες», έκανε μία ολιγοδευτερόλεπτη στάση μπροστά μας και στη συνέχεια επέστρεψε από 'κει απ' όπου είχε εξέλθει. Στο κουζινάκι.
Ο πιλοφόρος συναγωνιστής αποχώρησε αμέσως.
– Πάμε να περάσουμε;...Είναι πάρα πολύ γλυκιά, δεν βιάζεται...Ελα μέσα! με παρότρυνε η τσατσά.
– Τα πάντα εκτός κωλαράκι, ε; ρώτησα τρίβοντας το πιγούνι μου.
– Τα πάντα αγόρι μου, τα πάντα! επιβεβαίωσε εκείνη.
Σηκώθηκα βάζοντας το χέρι στην τσέπη.
– Ελάτε! Περάστε! μου ζήτησε, δείχνοντας προς την ανοιχτή πόρτα του δωματίου.
Πέρασα σ' έναν στενό αλλά συμπαθητικό χώρο.
– Να κλείνω πόρτα και να δω εάν είναι αιρ κοντίσιον. Εάν θέλετε!...συνέχισε.
– Ναι ναι, βέβαια! συμφώνησα.
– Να περάσετε όμορφα! ευχήθηκε, αφού πρώτα ενεργοποίησε το κλιματιστικό.
– Ευχαριστώ!
Και βγήκε από μια άλλη πορτούλα, δίπλα στον λαβομάνο, με το 20άρικό μου στο χέρι. Από την ίδια πορτούλα που ύστερα από λίγα λεπτά μπήκε η Φωτεινή. Ημουν όρθιος, οπότε μετά τα τυπικά «γεια σου», «τί κάνεις;», «πρώτη φορά έρχεσε εδώ;», κατά τη διάρκεια των οποίων έβγαλε το μεσοφόρι της εμφανίζοντας ένα μεγάλο κεμασμένο στήθος και μία χαλαρή κοιλιά, της "χύμηξα"! Αρχίσαμε μ' εκατέρωθεν θωπείες-χουφτώματα και φιλιά-γλειψίματα. Τη φιλούσα στα μάγουλα, στον λαιμό, στα χείλη και την έγλειφα στις αυτές περιοχές με πάθος, ανταποδίδοντας και 'κείνη, όμως πιο συγκρατημένα. Ανταλλάξαμε και μερικούς ασελγείς ασπασμούς, χωρίς όμως ιδιαίτερη ένταση απ' τη μεριά της. Στο κρεβάτι όπου την ξάπλωσα ασχολήθηκα με τους βύζους της, ρουφώντας τις προπετείς θηλές τους, ενώ δεν άργησε να με τουμπάρει και εκείνη, καπακώνοντάς με, για ν' αρχίσει ένα ερεθιστικό, υγρό γλείψιμο απ' τον λαιμό μέχρι χαμηλά στην κοιλιά μου, όπου χωρίς να το καταλάβω ξεκίνησε να τσιμπουκώνει ακάποτα! Ενα τσιμπούκι αργό, βαθύ, με εξωτερικούς γλωττισμούς που συμπεριλάμβανε και ορχεολειχία! Χαλαρά θα μπορούσα να είχα εκσπερματώσει στο στόμα της εάν άφηνα τον εαυτό μου ελεύθερο, όμως ήθελα πρώτα να τη γαμήσω, οπότε της ζήτησα να προχωρήσουμε άμεσα στο φίκι-φίκι! Η καπότα ξετυλίχτηκε;...Τοποθετήθηκε σαν κάλτσα;...Δεν θυμάμαι! Θυμάμαι όμως ότι τη γάμησα πισωκολλητά γονατιστά πολύ δυνατά! Επίσης θυμάμαι πως σταμάτησα το γαμήσι, έβγαλα το προφυλακτικό και της ζήτησα να μου πάρει πίπα έτσι ώστε να χύσω μέσα το στόμα της! Πράγμα που έγινε και μετά από λίγο εκσπερμάτωνα εντός της καταπιώνας της, κρατώντας το κεφάλι της με τα δυο μου χέρια, λαγνοβογγώντας πνιχτά! Οταν "στράγγιξα", εκείνη σηκώθηκε αργά και στράφηκε προς τον νιπτήρα.
Ηταν μια δυνατή σεξουαλική εκτόνωση, όπως μόνο μία έμπειρη μιλφ ή μιλφογκίλφ ή γκιλφ ή...(εντάξει, μην το παραχέσω!...) γνωρίζει να προσφέρει! Αν και τη συγκεκριμένη θα την ήθελα πιο συμμετοχική στα γλωσσόφιλα, έμεινα ευχαριστημένος και σίγουρα κάποια στιγμή θα την ξαναπληρώσω!

Πέμπτη, ώρα 7:39 το πρωί.
Απ' τα δυο πρώτα μπουρδέλα της Κολωνού, ανοιχτό ήταν μόνο το δεξιό. Στο σαλόνι, όρθια, με τα χέρια στη μέση, στεκόταν μία νέα στην ηλικία πόρνη που την είχα ξαναδεί εκεί, αλλά δεν θυμόμουν τ' όνομά της˙ ήταν με ίσιο, μαύρο μαλλί μέχρι τους ώμους, μέτριο πρόσωπο, μεγαλούτσικα δόντια, βυζέττα, αδύνατη, με λεπτά πόδια, μέτριου αναστήματος.
Πίσω μου ακολουθούσε ένας μελαψός άνδρας, ενώ στον χώρο αναμονής-παρουσίασης καθόταν ένας άλλος.
– Γεια σας! μας χαιρέτησε η κοπέλα.
– Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, ελεύθερα πιασίματα, 10 ευρώ! ενημέρωσε ο υπηρέτης. Εγώ προχώρησα πιο μέσα, ενώ ο άλλος στάθηκε στην εξώπορτα.
– Ελα μωρό μου, θα περάσουμε ωραία, τώρα ήρθα! υποσχέθηκε απευθυνόμενη σε 'κείνον η ιερόδουλη.
Είχε σταθεί βλέπετε κοντά στην έξοδο και ήταν πιο πιθανό να της (ξε)φύγει. Εμένα και τον άλλον μας θεωρούσε πιο σίγουρους.
– Σιγά σιγά, δεν βιάζεται! υπερθεμάτισε ο τσάτσος κοιτάζοντάς τον.
Δυστυχώς όμως τζάμπα πήγε η προσπάθεια, αφού ο τύπος έκανε 180 μοιρών στροφή! Οπότε οι δυο τους στράφηκαν σε μας. Με το 10ρικο στο χέρι πλησίασα την κοκότα και 'κείνη αμέσως έδειξε προς τον υπηρέτη. Εκεί έπρεπε να δώσω τα χρήματα.
– Πώς είναι τ' ονοματάκι σου; τη ρώτησα καθώς τον πλήρωνα.
– Ζωή! μου απάντησε.
«Ναι μωρέ, Ζωή!» είπα από μέσα μου.
Το δωμάτιο που πέρασα ήταν ευρύχωρο, ψηλοτάβανο, με τη μία πλευρά γεμάτη καθρέφτες, δροσερό, σχετικά φωτεινό, αλλά και ψιλοβρώμικο...
Δεν χρειάστηκε να περιμένω, γιατί η κοπέλα ήρθε σχεδόν αμέσως˙ ακόμα γδυνόμουν.
– Από πού είσαι; ρώτησα καθώς τακτοποιούσα τα ρούχα μου πάνω στην πλαστική καρέκλα.
– Αλβανία!
Μου άρεσε που παραδέχτηκε τη χώρα καταγωγής της.
Στη συνέχεια έβγαλε το κιλοτάκι της, μένοντας με το σουτιέν, ακούμπησε την αλοιφή Bepanthol και τη συσκευασμένη καπότα πάνω στο κρεβάτι και πήρε μία θέση, περίπου όπως κάθεται η Μικρή Γοργόνα πάνω στον βράχο, στο λιμάνι της Κοπεγχάγης. Κατά τη διάρκεια μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων, ενώ όταν ξάπλωσα και εγώ η πρώτη της κίνηση ήταν να σκίσει τη συσκευασία του προφυλακτικού και να προσπαθήσει να φορέσει την καπότα στο πουλί μου. Την άφησα να προσπαθεί και καθώς χάιδευα το αδύνατο κορμί της τη ρώτησα:
– Δεν μου λες Ζωή, εδώ στο στήθος φιλάς;
– Ναι. Ηταν η απάντησή της.
Ξεκίνησε ένα μέτριο γλείψιμο της θηλής μου (όποτε της έλεγα έγλειφε και στην άλλη), ενώ ταυτόχρονα μου έκανε μαλακία (σε αργό ρυθμό), όσο εγώ της έβαζα (επιφανειακά) δάχτυλο στο μουνί.
Βέβαια όταν καύλωσα χρειάστηκε ν' αλλάξουμε προφυλακτικό μ' ένα απ' τα δικά μου, ενώ ακολούθησε μια συμπαθητική πίπα.
– Κάτσε λίγο στα τέσσερα! της ζήτησα όταν ένιωσα έτοιμος.
– Εντάξει! συμφώνησε και πήρε θέση στηριζόμενη στους αγκώνες της.
– Ετσι μπράβο! είπα βλέποντάς την από πίσω, όπου οι καμπύλες τού, έτσι και αλλιώς ατροφικού, κώλου της είχαν εξαφανιστεί και έβλεπα να διαγράφονται μόνο τα κόκαλα της λεκάνης κάτω απ' το τεντωμένο δέρμα.
Ο κόλπος πάντως μου φάνηκε στενός και η τριβή με την ψωλή μου ήταν αρκούντως ικανοποιητική!
– Για να σε γαμήσω και ανάσκελα!
– Ελα μωρό μου από πάνω μου! μ' ενθάρρυνε απάγοντας τα πόδια.
Βυθίζοντας το καυλί μου στο μουνί της συνέχισα το γαμήσι (πλαφ! πλαφ! πλαφ!), αλλά παρά την καλή αίσθηση που είχα και την εναλλαγή ρυθμών που επιχειρούσα δεν έφτανα στην κορύφωση. Οσπου κάποια στιγμή της είπα κάνοντας και λίγο χιούμορ: Οκέι, δεν πειράζει, θα σε χύσω την επόμενη φορά! Χα χα χα.
Εκείνη απλώς μου έκανε γνωστό ότι μπορούσε να κάτσει κι άλλο.
– Ε, τώρα ξέρω 'γω, θα μπορέσω να χύσω; Αντε, για να κάνουμε μια προσπάθεια!
– Ναι μωρέ, δεν θέλω να φύγεις έτσι!
Τελικά όμως έφυγα έτσι, δηλαδή άχυστος! Διότι ενώ προσπαθήσαμε για δυο-τρία λεπτά ακόμη, δεν κατάφερα να της "δώσω" τα φλόκια μου!
– Δεν πειράζει, να έχουμε καλή καρδιά! είπε, βλέποντάς με να βγάζω τη γλώσσα μου έξω, κάνοντας, με τα δυο χέρια, τη χαρακτηριστική κίνηση «Τέρμα!».
Πάντως μολονότι δεν εκσπερμάτωσα, θα θεωρήσω θετική τη συνεύρεση. Η Ζωή μπορεί να μην ήταν όμορφη, καλλίκορμη, καλλίπυγη και να επιχείρησε (όπως συνήθως γίνεται) να τοποθετήσει την καπότα πριν επέλθει η στύση, αλλά από την άλλη μου έκανε κάποια (υποτυπώδη) προκαταρκτικά, είχε όρεξη και συμμετοχή στο γαμήσι και το σημαντικότερο, επέδειξε επαγγελματισμό μένοντας παραπάνω χρόνο μαζί μου (όταν μου πρότεινε να συνεχίσουμε έπρεπε να ήταν μέσα ήδη 10 λεπτά) στην προσπάθεια να ολοκληρώσω. Οπότε, με βλέπω να την ξαναπαίρνω!