Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τετάρτη, ώρα 7:14 το πρωί.
Τα δυο τρία λεπτά που περίμενα μόνος στο σαλόνι του υπόγειου αυτού μπουρδέλου, απ' το ραδιόφωνο άκουγα την αντηχητική φωνή του Μάριου Blackman να διαφημίζει πανηγύρια: «Στα Μεγάλα Καλύβια θα γίνει "πόλεμος πυρηνικός"!». Απ' το κουζινάκι εμφανίστηκε η 'Αννα η τσιλιβήθρα φορώντας μεσοφόρι, με καρέ (στο ύψος του λαιμού), ίσιο, σκουροκάστανο μαλλί με ξανθές ανταύγειες, καλογραμμένο προσωπάκι, βυζέττα μ' ένα μικρούτσικο τατουάζ αριστερά, ωραίο κωλαράκι, καλλίγραμμα ποδαράκια. Με καλημέρισε και χωρίς διακοπή ενημέρωσε για το πρόγραμμά της: «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πάνω-κάτω, πισωκολλητό, 10 έουρω!»
Υπηρεσία ήταν η καποτούλα-χωρίς: «'Ελα μωρό μου να περάσεις, θα γίνεις πελατάκι, έλα μωρό μου!». Η οποία, αφού της έδωσα το ακριβές αντίτιμο, με πέρασε στα ενδότερα: «'Ελα από δω αγάπη μου, έλα!...'Ελα από δω γιαβρί μου, έλα από δω!». 'Ομως με πήγαινε ντουγρού στο δωμάτιο, στο βάθος του διαδρόμου, όπου είχα συνευρεθεί με τη νεαρή διοπτροφόρο Μιρέλλα, αρχές του '13, όποτε της ζήτησα να περάσω σ' ένα απ' τ' άλλα δύο, που και 'κείνα ήταν άδεια. Αυτό την ψιλοεκνεύρισε: «'Ελα τώρα! Τα δωμάτια είναι όλα καθαρά, δεν τα διαλέγετε!». Το δωμάτιο όντως ήταν εντάξει, ενώ πριν φύγει, κλασικά, με ρώτησε εάν έχω τσιγάρο!
Κατά τη διάρκεια της τρίλεπτης αναμονής μου υπήρξα αυτήκοος μάρτυρας του (πρώτου) καβγά μεταξύ των δύο γυναικών, που ευτυχώς δεν επηρέασε αρνητικά την 'Αννα, μιας και όταν ήρθε ήταν ήρεμη. Σοβαρή, αλλά ήρεμη.
'Οσο προσπαθούσε να τακτοποιήσει το εσωφόρι γύρω απ' το σώμα της με τέτοιον τρόπο ώστε να φαίνεται η γύμνια της χωρίς να χρειαστεί να το βγάλει, απάντησε σε τρεις ερωτήσεις μου: «Τώρα ήρθα» (για δουλειά), «Ρομανία», «Γιατί μια ώρα βάλε...μια ώρα βγάλε...Αυτό!» (Γι' αυτό τον λόγο δεν βγάζω το μεσοφόρι μου!).
Και ενώ εγώ περίμενα ν' ανοίξει κατευθείαν τη συσκευασία του προφυλακτικού, εκείνη, αιφνιδιάζοντάς με, ξεκίνησε τραβώντας μου μαλακία και ψευτοχαϊδεύοντας το στήθος μου, ενώ, ικανοποιώντας την επιθυμία μου, με ψευτοέγλειψε και στις θηλές!
'Ημουν εκείνος που της είπα να μου βάλει την καπότα. Στην αρχή η πίπα της με ψιλοενόχλησε, αλλά έπειτα απ' τις συστάσεις μου («Μαλακά! 'Ιζυ!», «Λίγο πιο σιγά!»), κάπως βελτιώθηκε χαρίζοντάς μου μια αξιοπρεπή στύση.
«Πώς θέλεις;» με ρώτησε και η απάντησή μου ήταν: «Ανέβα!»
Μέσα στο στενούτσικο μουνάκι της ο πούτσος μου αιματώθηκε περισσότερο και οι παλινδρομήσεις του αυξήθηκαν σε αριθμό και σε βάθος (Πλαφ, πλαφ, πλαφ!...). Συνέχισα με πισωκολλητό γονατιστό, ενώ βλέποντας και ψηλαφίζοντας τα υπερτροφικά μικρά της χείλη, τον ξανάχωσα, προσπαθώντας ταυτόχρονα να ισιώσω την κυρτωμένη πλάτη της που δυσκόλευε τις γαμικές μου ωθήσεις! Μετά από λίγο έχυσα!
Στα 10 λεπτά, από την είσοδό της, άνοιξε την πόρτα και η τσατσά ανακοίνωσε: «Να, βγήκε!»
Πριν φύγει είχα μάθει πως μετρούσε 22 χρόνια ζωής.
'Οση ώρα ετοιμαζόμουνα τις ξανάκουσα να μαλώνουν! Διέκοψαν την ώρα που περνούσα μπροστά απ' το κουζινάκι και συνέχισαν τις τσιρίδες καθώς έφτανα στο κεφαλόσκαλο.
Την 'Αννα την είχα ξαναδεί στην περιοχή. Δεν ήταν άσχημη, αλλά όσες φορές τη συναντούσα (μου) απέπνεε ξεπέτα και γι' αυτό τον λόγο δεν είχα περάσει μαζί της. Σήμερα τη βρήκα τυχαία μπροστά μου και αφού τα γειτονικά μπουρδέλα ήταν κλειστά και δεν είχα χρόνο για ψάξιμο είπα να τη δοκιμάσω. Δεν μπορώ να πω πως απογοητεύτηκα, μιας και δεν "βούτηξε" απ' την αρχή στο πουλί μου, αλλά αντιθέτως επιχείρησε κάποια προκαταρκτικά, έπειτα δεν δυσανασχέτησε για τη στάση της γελαδάρισσας, είχε ήρεμη συμπεριφορά απαντώντας στις ερωτήσεις μου, συμμορφωνόταν σε γενικές γραμμές στις υποδείξεις μου, δεν έδειχνε να βιάζεται, αλλά από την άλλη δεν μπορώ να πω πως ευχαριστήθηκα, μιας και παραήταν σοβαρή, ενώ με ψιλοκούρασε (δεν έβγαλε το εσωφόρι, καμπούριαζε στο πισωκολλητό) μέχρι να τη χύσω. Δεν ξέρω εάν θα πρέπει να της δώσω άλλη μια ευκαιρία...