Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τρίτη, ώρα 7:11 το πρωί.
Διέσχισα τον μακρύ, υπαίθριο διάδρομο, με τα λαμαρινένια τοιχώματα δεξιά-αριστερά και πέρασα στο έρημο, από κόσμο, σαλόνι του ημιυπόγειου αυτού μπουρδέλου. Περίμενα κανένα δίλεπτο, αλλά, όπως φαινόταν, η παρουσία μου δεν είχε γίνει αντιληπτή απ' τη μεσήλικη υπηρεσία και την πόρνη της βάρδιας μιας και τις άκουγα που συζητούσαν, στο κουζινάκι, σαν να ήταν μόνες τους. Οι σαγιονάρες όμως του συναγωνιστή, καθώς κατέβαινε τα σκαλοπάτια, έκαναν σαφώς περισσότερο θόρυβο απ' τα πάνινα παπούτσια μου, με αποτέλεσμα η τσατσά να σηκωθεί στη στιγμή! Πλησιάζοντας ευχήθηκε, με ήρεμη φωνή, να έχουμε την υγειά μας και ενημέρωσε ότι η κοπέλα πρόσφερε «ωραία περιποίηση, τσιμπουκάκι, μουνάκι, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια στα βυζάκια, ισπανικό («'Εχει ωραία προσόντα για ισπανικό» όπως τόνισε), με το πρόγραμμα να τιμάται στα 10 ευρώ. Τελειώνοντας επανέλαβε, πάντα μιλώντας ήρεμα, ότι η κοπέλα έκανε ωραία περιποίηση και υποστήριξε πως έπρεπε να περάσουμε οπωσδήποτε!
Λίγα δευτερόλεπτα αφότου η κυρία είχε ξεκινήσει να λέει το πρόγραμμα, η Μαρίνα εμφανίστηκε και με σταθερή φωνή μας καλημέρισε. Επρόκειτο για την ξανθωπή (πιθανόν αθιγγανίδα), αλλοδαπή μιλφ απ' το υπερυψωμένο ισόγειο της Ιάσονος 46 και το Ιάσονος 36, με το μαλλί της πιασμένο πίσω, καλούτσικο φιλήδονο πρόσωπο, μεγαλούτσικες κρεμαστές βυζάρες με προπετείς θηλές, κανονικό μελαχρινό σώμα με λίγη κοιλίτσα, διακοσμημένο με ταττού, σχετικά ωραίο κώλο και ψιλοκαλοσχηματισμένα πόδια.
Πλήρωσα και η υπηρεσία μου έδειξε το στενόχωρο, ψιλοβρώμικο (υγρασίες στο πάτωμα) δωματιάκι, δίπλα απ' τα σκαλοπάτια της εισόδου. Πριν κλείσει την πόρτα (χωρίς να την ασφαλίσει, γιατί διαφορετικά θ' άνοιγε μόνο απ' έξω) φρόντισε να δει εάν υπήρχε υγρό σαπούνι «'Εχετε σαπούνι;...'Εχετε!».
Την ώρα που περίμενα, έριξα και δυο-τρεις ματιές στον μακρόστενο υπαίθριο διάδρομο, μέχρι την είσοδό του στην Ιάσονος, από μια μικρή τρύπα του τοίχου!
Η Μαρίνα μπήκε τόπλες και ξεβρακώθηκε πριν ανέβει στο κρεβάτι όπου την περίμενα ξαπλωμένος. Γονάτισε πλάι μου και ξεκίνησε κατευθείαν με πίπα –αφού πρώτα εφάρμοσε, σαν κάλτσα, ένα προφυλακτικό στο μαραμένο πουλί μου– η οποία είχε καλό ρυθμό, εξωτερικούς γλωττισμούς, λίγο χεράκι, διάρκεια, ενώ συνοδευόταν από ψευτοχάιδεμα των αρχιδιών, λίγη ισπανική και τέλος ένα χαμηλής έντασης διακεκομμένο «μμμ», ενώ μια-δυο φορές με ρώτησε εάν μου άρεσε...
"Ψαχουλεύοντας" τις βυζάρες (επίσης φιλώντας-γλείφοντάς τες, αλλά και ρουφώντας τις μακριές θηλές) τα κωλομάγουλα, την κωλοχαράδρα, το ξυρισμένο, υγρό αιδοίο (απ' τη λιπαντική γέλη) τα μαλακά πόδια της, κατάφερα, μέσω της αυξημένης τοπικής αιμάτωσης, να μετατρέψω το πουλί μου σε καυλί, με την καπότα όμως να έχει ζαρώσει στην κορυφή της βαλάνου...
Αφού έστρωσα, όσο γινόταν, το λεπτό ελαστικό τής ζήτησα να τη γαμήσω στη στάση που προτιμούν σχεδόν όλα τ' άνοα ζώα και αρκετοί απ' τους νοήμονες ανθρώπους. Πριν θηκιάσω καλά μέσα της, για ν' αρχίσω τις παλινδρομήσεις, θώπευσα με τον αντίχειρά μου το περικλανίδιό της και τη μοναδική μαλακή αιμορροϊδα του! Την έχυσα στην άλλη στάση, που πριν κάποιους αιώνες απαιτούσαν οι ιεραπόστολοι να συνουσιάζονται οι "καλοί" ιθαγενείς του Νέου Κόσμου και όχι μόνο...
Αφού "βρακώθηκε" και με χαιρέτησε, χτύπησε την πόρτα και όταν της άνοιξε η υπηρεσία καλημέρισε με σταθερή φωνή. Πριν είχα ακούσει συζητήσεις στο σαλόνι.
Σίγουρα αυτό που με τράβηξε στη Μαρίνα ήταν τα βυζά της! ('Ετσι, χωρίς γιώτα!) Από 'κει και πέρα μπορεί να μη μου πρόσφερε προκαταρκτικά, βέβαια με πίπωσε καλά, αλλά στο γαμήσι ήταν συμμετοχική. Δεν ξέρω, ίσως την ξαναπληρώσω, ίσως...