Όλες οι κριτικές για την Μιρέλλα - Κολωνού 27Α (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Τετάρτη, ώρα 7:25 το πρωί.
Στα δύο παλιά νεοκλασικά της οδού Κολωνού, το 11 και το 27, που φιλοξενούν από τρεις οίκους ανοχής, ήταν αναμμένα μόνο δύο "κόκκινα" φανάρια, του ημιυπόγειου και του υπερυψωμένου ισόγειου στο νούμερο 27. Μπήκα στο δεύτερο. Στο μεγάλο, ψηλοτάβανο, υποφωτισμένο σαλόνι ήμουν μόνος.
– Καλημέρα! Η κοπέλα είναι στο δωμάτιο, σε λίγο βγαίνει! μ' ενημέρωσε η συμπαθητική, μεσήλικη, μελαχρινή υπηρεσία.
– Ποια κοπέλα είναι; ζήτησα να μάθω.
– Η Μιρέλλα είναι!
– Η Μιρέλλα;...Φοράει γυαλιά;
– 'Οχι! απάντησε ευγενικά και αποσύρθηκε στα ενδότερα.
Μετά από λίγη σκέψη σηκώθηκα, με το 10ρικο στο χέρι, περνώντας και 'γω στα ενδότερα.
– Τι πρόγραμμα κάνει η κοπέλα; ρώτησα την τσατσά.
– Κάνει 69, νόρμαλ!
– Οκέι, κρατείστε! είπα και της έδωσα το χαρτονόμισμα.
– Στο βάθος! είπε εκείνη και μου έδειξε τον διάδρομο.
Στη μία πλευρά του οποίου υπήρχαν τρεις πόρτες, όπου εκτός από την πρώτη οι άλλες δύο ήταν ανοιχτές.
– Tελευταίο, τελευταίο αγόρι μου! Στο τελευταίο!...Στρίψε (με κατηύθυνε η υπηρεσία)...ετοιμάσου, μόλις τελειώσει θα έρθει!
Ευτυχώς δεν μ' έβαλε στο μεσαίο, που είχα συνευρεθεί με την ξανθιά αλβανίδα Ιωάννα στα τέλη του 2012 και το είχα φωτογραφίσει, αλλά στο τελευταίο, του οποίου το κρεβάτι φωτιστικό και η λάμπα στο ταβάνι το καθιστούσαν αρκετά φωτεινό, το κλιματιστικό αρκετά δροσερό και η κλειδαριά της πόρτας "ασφαλές" και ο νοών νοείτω!...
Τακ τακ τακ τακ! 'Ακουσα τα τακουνάκια μετά από πεντάλεπτη αναμονή. Η πόρτα άνοιξε και είδα για πρώτη φορά τη Μιρέλλα. Επρόκειτο για μία σχετικά μελαχρινή (αθιγγανίδα;), νέα γυναίκα, με ίσια, καστανά μαλλιά μέχρι τους ώμους, φιλήδονο, λεπτό πρόσωπο με ανάγλυφα χείλη, μικρό στήθος, αδύνατο, καλοσχηματισμένο κορμί, μέτριο ύψος φορώντας τα ψηλόσολα πορνοπάπουτσα, χυτά ποδάρια.
– Καλημέρα! είπε με ξενική, μελωδική φωνή.
– Γεια σου, καλά είσαι;
– Καλά μωρό μου, εσύ; ρώτησε αφήνοντας "τα σχετικά" (κρέμα, καπότα, μαντιλάκια) στο κρεβάτι.
'Ενα προχειροφτιαγμένο πρασινωπό τατουάζ "κοσμούσε" το αριστερό της μπράτσο.
– Επίσης καλά!
– Να είσαι καλά αγάπη μου! ευχήθηκε βγάζοντας το μπικίνι της.
– Η Μιρέλλα, ε;
– Ναι! απάντησε και πλησιάζοντας με αγκάλιασε με τα δυο της χέρια απ' τον λαιμό.
Μου φάνηκε πως είχε ωραία οδοντοστοιχία.
– Μπράβο Μιρέλλα! είπα αγκαλιάζοντάς την και 'γω παρόμοια, αλλά απ' τη μέση.
– Από πού ήξερες τ' όνομά μου; ρώτησε κοιτάζοντάς με στα μάτια.
– Μου το είπε η κυρία!
– Ααα...εντάξει αγάπη μου!
Συνήθως τα πράγματα στη ζωή έχουν μια πεζή εξήγηση...
Αναλαμβάνοντας πρωτοβουλία ξεκίνησε με ερεθιστικά γλειψιματάκια-φιλάκια στις θηλές μου, πασπατεύοντας ταυτόχρονα τ' αρχίδια μου. Εγώ με τη σειρά μου της χάιδευα τα μαλλιά, φιλώντας τη στον λαιμό, ενώ δεν παρέλειπα να χουφτώνω και τα μικρά αλλά καμπυλώδη κωλομέρια, "εξερευνώντας" παράλληλα και την κωλοχαράδρα της. Με τέτοια προκαταρκτικά η στύση μού εμφανίστηκε αμέσως και 'κείνη κάνοντας βαθύ κάθισμα ξετύλιξε το προφυλακτικό κατά μήκος του καυλιού αρχίζοντας μία βαθιά, υγρή ρουφοκαυλέτα. Μάλιστα επιχείρησα και ένα ήπιο φέις-φοκ, το οποίο όμως διακόπηκε απότομα απ' τον βήχα της έπειτα από δυο-τρεις παλινδρομήσεις.
Αρχικά γάμησα μ' εκείνη στα τέσσερα πάνω στο κρεβάτι-φωτιστικό και μένα όρθιο στο πάτωμα. 'Ηταν τότε που παρατήρησα για πρώτη φορά το μικρό τρίμπαλ στη μέση της. Στην ερωτική αυτή στάση έμεινα αρκετά, βλέποντάς μας απ' τον απέναντι επίτοιχο καθρέφτη, ενώ όταν βαρέθηκα (ο πραγματικός λόγος ήταν ότι παραλίγο να πάθω κράμπα!) ξάπλωσα ανάσκελα στο ικανοποιητικό κρεβάτι με το ταλαιπωρημένο κατωσέντονο και την άφησα να παλινδρομεί το μουνέλο της κατά μήκος της λαστιχοντυμένης ψωλής μου. 'Οταν δε ένιωσα τον οργασμό μου να πλησιάζει, την τράβηξα πάνω μου και αγκαλιάζοντάς την σφιχτά τη γάμησα όσο πιο δυνατά μπορούσα μέχρι που έχυσα!
– Ωραία ήταν! είπα λίγο πριν ξεκολλήσουμε.
– Σου άρεσε μωρό μου;
– Ναι, από πού είσαι Μιρέλλα;
– Βουλγαρία μωρό μου!
Πριν αποχωρήσει, τη ρώτησα και μου απάντησε πως ήταν είκοσι εννέα ετών, ενώ σε παρατήρησή μου πως (μάλλον) δεν την έχω ξαναδεί, μου είπε πως συνήθως δούλευε βράδυ και πρόσθεσε ότι σήμερα είχε ξεκινήσει από τις 6 το πρωί και θα τελείωνε στις 12 το μεσημέρι.
Τελειώνοντας θα πω πως με τη Μιρέλλα ρίσκαρα κομματάκι, μιας και πέρασα χωρίς να την έχω δει από πριν. 'Ομως για καλή μου τύχη δεν την είχα ξαναπάρει, ήταν εμφανίσιμη, νέα στην ηλικία, αλλά το κυριώτερο, ήταν ευγενική, προσφέροντάς μου καυλωτικά προκαταρκτικά κι ένα καλό γαμήσι στις δύο στάσεις που επέλεξα! 'Οσο για το εάν θα ξαναπάω, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται...