Κριτικές από Midastouch

Δευτέρα βράδυ κατά τις 11, χωρίς ιδιαίτερη διάθεση για τσάρκα, καρφώθηκα στο κόκκινο πιο πολύ για να δω το μαγαζί που δεν είχα ξεναπάει…
Στη βάρδια η Μιραμπέλα. Για όσους δεν τη γνωρίζουν, Ρουμάνα 30 +- 5, ψηλή αδύνατη, καστανή με μικρό προς μέτριο βυζί, και κορμί average…
Για να πω την αλήθεια δεν μ εντυπωσίασε ιδιαίτερα πέρα από το ειλικρινές και ζεστό χαμόγελό της στο σαλόνι, αλλά οι καλές κριτικές που είχα διαβάσει για το άτομο από την μία, και το σαραντάρι που ζητούσε για ακάπωτο από την άλλη, με οδήγησαν στο πρώτο δωμάτιο αριστερά με τον μεγάλο διαγώνιο καθρέφτη… που λόγω γωνίας είναι ιδανικός για να παρακολουθείς το κομοδίνο και το ρολό χαρτί ενώ γαμάς…. Κατά τα άλλα βέβαια, το δωμάτιο αξιοπρεπέστατο, καθαρό, με μεγάλο διπλό κρεβάτι, νιπτήρα, στρώμα μαλακό για τα γούστα μου και καλή θερμοκρασία.
Η Μιραμπέλα ήρθε σε κανα 15λεπτο. Συστηθήκαμε, ψιλοχαιδευτήκαμε, αλλά πολύ ψιλό, πέσαμε στο κρεβάτι… και πιάσαμε κουβέντα… Εκεί λοιπόν μου αποκάλυψε τον πόνο της “ως αφεντικό του καταστήματος” κατά δήλωσή της, για την έλλειψη επαγγελματισμού από τα κορίτσια του επαγγέλματος και την δυσκολία της να εμπιστευτεί κάποια άλλη να δουλέψει την βραδινή βάρδια μια και αυτή μετά από τόσα χρόνια είναι πλέον κουρασμένη…
Σε κανα δυό λεπτά αποφασίσαμε να αφήσουμε την επίλυση των προβλημάτων του προσωπικού στην τρόϊκα και αυτή μου έγλειψε την ρώγα ολοκληρώνοντας το κεφάλαιο προκαταρτικά και επισκέφτηκε με όρεξη και τέχνη τον αποκοιμισμένο Γιακουμή, αφού τον καθάρισε με μωρομάντηλο παρόλο που μοσχοβολούσε σαπούνι…
Εγώ ταυτόχρονα προσπάθησα να της χαϊδέψω το ολόστεγνο και αξύριστο κανα τριήμερο …νάκι της το οποίο δεν κατέβαλε καμία προσπάθεια να το κάνει προσβάσιμο. Δεν με αποθάρρυνε αλλά ούτε και έδειξε ότι της άρεσε η ιδέα. Την χάιδεψα για λίγο και μετά αναγκάστηκα να σαλιώσω το δάχτυλό μου για μια μικρή διείσδυση. Με το που γλιστρά η πρώτη φάλαγγα του δείκτη μου μέσα, ακούω… ΠΙΟ ΣΙΓΑ !!!
Θεωρώ ότι κάτι μου ξέφυγε και την πόνεσα οπότε αποσύρω τα 2cm δακτύλου από τον κόλπο της, τρίβω λίγο ακόμα γύρω γύρω και ξαναπροσπαθώ την διείσδυση με ιδιαίτερη προσοχή αυτή την φορά.
ΠΙΟ ΣΙΓΑ ΕΙΠΑ…. ΘΑ ΜΟΥ ΞΕΠΑΤΩΣΕΙΣ ΤΗ ΜΗΤΡΑ !!!
Έλα μουνί στο τόπο σου… Yes Madam !!! Frau Mirabela !!!
Η αγεωγράφητη… με πέταξε στο καναβάτσο…
Απέσυρα το χέρι μου και της χαίδεψα τα μπούτια για να συμφιλιωθούμε…
Αυτή, διέκοψε την πίπα, και η αθεόφοβη, έβγαλε μωρομάντηλο για να σκουπίσει τα σάλια μου από τα μπούτια της… όπως μου εξήγησε… γιατί είχα γλύψει το δάχτυλό μου για να το σπρώξω μέσα στη Σαχάρα….
Αισθανόμενος τον εμβρόντητο Γιακουμή να ετοιμάζει καθιστική διαμαρτυρία, την προέτρεψα να παρατήσει την πίπα και να κάτσει στα γρήγορα επάνω του πράγμα που έκανε σε στάση reverse cowgirl όπου ομολογουμένως κουνήθηκε σωστά και μου πρόσφερε την θέα του κώλου της να τρίβεται επάνω μου, πράγμα που έσωσε κάπως την παρτίδα και μου έδωσε κάποιες ελπίδες για καλλίτερη συνέχεια… αν και σε γενικές γραμμές ήμουν χαλασμένος…
Επόμενη στάση πισοκωλητά με αυτή όρθια με τα χέρια της στο κρεβάτι κι εμένα όρθιο από πίσω της…. Εδώ τα πράγματα βελτιώθηκαν ραγδαία. Η πίεση του Γιακουμή ανέβηκε αρκετά και σ αυτό βοήθησαν τα αληθοφανή βογγητά της και τα προστυχόλογα που ξεστόμιζε με ευκολία και άνεση…
Έσπρωξα με κέφι και δύναμη και σε λίγα λεπτά επήλθε το μοιραίο πλαισιωμένο από φωνές και τυμπανοκρουσίες… Ευτυχώς που κατά το πήδημα, η μήτρα της υποχώρησε στην κανονική της θέση γιατί αλλιώς θα είχαμε κηδείες… Την πλήρωσε βέβαια το κρεβάτι που μετακινήθηκε κανα μέτρα προς το παράθυρο, αλλά αυτό διορθώθηκε εύκολα…
Ντύθηκε, με ευχαρίστησε με φιλί στο μάγουλο και αποχώρησε ασάλιωτη… Συνολικός χρόνος περίπου 20 λεπτά.
Συμπέρασμα: Η Μιραμπέλα, αντικειμενικά,δεν είναι κακή περίπτωση. Είναι σίγουρα επαγγελματίας και ξέρει να κάνει καλά τη δουλειά της. Θεωρώ τις αντιδράσεις της υπερβολικές ειδικά την ιστορία με την επί τόπου απολύμανση του σάλιου μου από τα μπούτια της… λές και δεν υπήρχε ζεστό νερό και σαπούνι στο μαγαζί για να πλυθεί αργότερα.
Δεν υπήρξε μεταξύ μας χημεία. Αυτός είναι ο λόγος που προσωπικά θα την αποφύγω στο μέλλον, καθώς δίνω αρκετή σημασία στα παρελκόμενα τα οποία δεν είχε διάθεση να προσφέρει.
Παρ όλα αυτά, δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να περάσει κανείς πολύ καλά μαζί της αν ψάχνει για ένα ζεστό και αρωματικό φλιτζάνι καφέ, αλλά χωρίς ζάχαρη ή γάλα….

Σάββατο απογευματάκι, επίσκεψη στη Νάντια.
Το μπουρδελάκι αξιοπρεπέστατο. Η Νάντια, η γνωστή Νάντια. Με τα κιλάκια της, την κωλάρα της, τα κέφια της, τα καλαμπούρια της κλπ κλπ.
Δουλεύει μόνη της οπότε σε υποδέχεται η ίδια, και άμα λάχει σου χουφτώνει και τα αρχίδια αντί χειραψίας, έτσι για το καλωσόρισμα….
Για όσους δεν τη ξέρουν, οπτικά δεν λέει σχεδόν τίποτα σε σχέση με κάτι μοντελάκια που κυκλοφορούν στη πιάτσα… Στο κρεβάτι όμως, τις βάζει τις περισσότερες κάτω χωρίς πολλή προσπάθεια…
Καθαρή, πρόθυμη, σκίζεται να σε ευχαριστήσει… Ορμάει στο πουλί σου σα λυσσασμένη και το καταπίνει πριν καλά καλά εσύ ξεντυθείς…
Διαφημίζει το παρθένο της κωλαράκι, αλλά επιτρέπει ή μάλλον προτρέπει δακτυλική εξέταση.
Όταν, ιππότης γαρ, προσπάθησα να χώσω το δάχτυλό μου στην πίσω τρυπούλα της, νόμισα ότι προσπαθώ να το χώσω σε σωλήνα μισής ίντσας θερμοκολητική…. Τόσο στενό ήτανε…
Ο αγώνας εξελίχτηκε με αυτήν από πάνω, μετά ιεραποστολικό με καυλογλωσσόφιλα και καταλήξαμε στο πισωκολητό αλα Νάντια που περιγράφει και ο al pacino και εγώ ΔΕΝ άντεξα παραπέρα…
Βέβαια, κάθε φορά που ξεκινούσαμε μια στάση, αυτή πρότεινε την επόμενη και μου κακοφάνηκε γιατί νόμιζα ότι βιαζότανε. Η αλήθεια όμως είναι, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, ότι δεν βιαζόταν καθόλου και απλά το έλεγε γιατι είναι η Νάντια και πρέπει κάτι να λέει….
Εννοείται ότι το στόμα της δεν το βούλωσε ούτε λεπτό… Ψέματα… Δεν μιλούσε όταν ήταν μπουκωμένη…

Συμπέρασμα: Εξαιρετική επαγγελματίας, κάνει το πάν για να σε ευχαριστήσει. Αν είσαι χαλαρός και την πάρεις στη πλάκα, μπορείς να βγάλεις μαζί της απίθανα γούστα γιατί η γυναίκα είναι μονίμως καυλωμένη και γουστάρει αυτό που κάνει…
Στα σύν του καταστήματος η καθαρή πετσετούλα για να πλυθείς και να σκουπιστείς… Χαρτί ΔΕΝ υπάρχει…
Παρεμπιπτόντως, δουλεύει κάθε μέρα 09:00 με 19:00 και την αντικαθιστά η Κάρμεν… Τάδε έφη Νάντια.

Υ.Γ. Το 10ρι της τσατσάς το αφιερώνω σε όλες τις μαλακισμένες τσατσάδες που μας τα πρήζουν...

Παρασκευή και 13, μεταμεσονύκτιο. Η Προμηθέως άδεια… Μπαίνω στο 25 με σκοπό να ρίξω ένα στα γρήγορα πριν πάω για ύπνο… Ελπίζω να βρω κάποια γνωστή και σίγουρη γιατί βαριέμαι να κάνω τσάρκα… Μιλάμε για πολλή τεμπελιά….
Στη βάρδια είναι η Μάρα… και βαράει μυίγες…
Ρουμουνίτσα, με μέτριο πρόσωπο, ατσούμπαλο κορμί και ζεστό χαμόγελο… Οι ασχημούλες στο συγκεκριμένο μαγαζί μου είχαν βγεί αστέρια στο παρελθόν (βλέπε Άννα, Ειρήνη κλπ).
Με λίγο παζάρι μπήκα με 50 για 69 και γυμνό… Το οποίο παρεμπιπτόντως θεωρώ μια δίκαια αμοιβή για τις σχετικές υπηρεσίες στους καιρούς μας, και προτείνω να προσπαθήσουμε να το επιβάλουμε… όχι μόνο στα μπουρδελάκια του Βαρδάρι αλλά και στα στουντιάκια του Μύλου, τουλάχιστον στα πιο δεύτερα από πλευράς ανέσεων…
Το κορίτσι ήλθε πριν προλάβω να ξεντυθώ… Προκαταρτικά, δεν είχαμε… Λίγα χάδια και συστάσεις όπου με ενημέρωσε ότι έχει μεγάλη κοιλιά και τα βυζιά της είναι πεσμένα… Μιλάμε για απίθανη ανασφάλεια που δεν αρμόζει σε κάποια του επαγγέλματος…. Από την άλλη, δεν είχε και άδικο…
Την ενημέρωσα ότι εγώ την βρίσκω όμορφη… μπάς και την ανεβάσω… Που φτάσαμε Θεέ μου….
Επειδή δεν υπήρχε καμία πρωτοβουλία από την μεριά της, έπεσα κατευθείαν με τα μούτρα στο μουνάκι της που το βρήκα καθαρό και καλοσχηματισμένο, αν και αξύριστο… Ταυτόχρονα, έχωσα και δαχτυλάκι το οποίο δέχτηκε αδιαμαρτύρητα…
Φάνηκε να της αρέσει η τεχνική μου γιατί σε κανα πεντάλεπτο άρχισε να σπαρταράει και τραβήχτηκε απότομα λέγοντας ότι δεν άντεχε άλλο… Τελικά, πρέπει να τόχουνε σε κακό να χύσουν με πελάτη οι πουτάνες…
Ακολούθησε η πίπα που ομολογουμένως ήταν βαθειά, υγρή και με αργό αλλά πολύ αποτελεσματικό ρυθμό… Προσπάθησε να αποφύγει το 69 γονατίζοντας στο πλάι… αλλά της υπενθύμισα ότι πλήρωσα για 69 και διστακτικά μου το ξαναπρόσφερε… Κάθε φορά που η γλώσσα μου ακουμπούσε την κλειτορίδα της αυτή τιναζόταν σαν να τη χτυπούσε ρεύμα…
Τι να πώ… ίσως και να μη με δούλευε…
Ιεραποστολικό με τα πόδια της δίπλα στα αυτιά της… Το μουνάκι της στενό με καλή αίσθηση, φωνούλες πνιχτές, όχι υπερβολικές, όπως μ αρέσουν….
Είχαν περάσει περίπου 15 λεπτά και νάσου τα πρώτα σημάδια βιασύνης….
- Πιο γρήγορα μωρό μου για να τελειώσεις… μου λέει…
- Γιατί μωρή βιάζεσαι; Μήπως έχεις καμιά σύσκεψη με την τσατσά;
- Όχι δεν βιάζομαι, αλλά δεν πρέπει να μένουμε πολλή ώρα με τον πελάτη…
Καλό κι αυτό…. Στο σαλόνι δεν υπήρχε ψυχή….
Τελικά την γύρισα στα τέσσερα και μετά από μερικά δυνατά και γρήγορα σπρωξίματα, κατέθεσα…. Σηκώθηκε, ντύθηκε στα γρήγορα, με ευχαρίστησε και έφυγε…
Συμπέρασμα: Η Μάρα, δεν ήταν ότι καλλίτερο έχω πηδήξει αλλά δεν ήταν και κακή….
Δεν είναι κούκλα και δεν παίρνει πρωτοβουλίες αλλά έχει καλή τεχνική στην πίπα και είναι αισθησιακή, δεκτική, φιλότιμη και πρόθυμη να ακολουθήσει οδηγίες….
Παρόλο το σπάσιμο με το ζήτημα του χρόνου, έφυγα με την αίσθηση ότι ο σκοπός είχε επιτευχθεί με επιτυχία και ότι το 50ρηκο δεν πήγε χαμένο….
Κάποια στιγμή θα την ξαναπροτιμήσω… Πιστεύω ότι έχει περισσότερες δυνατότητες που την πρώτη φορά δεν κατάφερα να αξιοποιήσω….

Μόλις γύρισα σπίτι μετά από Πρωτοχρονιάτικη κατάθεση στην Ιονέλα… όπου ΔΕΝ μπορώ να πω ότι τρελάθηκα… Προβληματίστηκα από την συνεύρεση γιατί άλλα περίμενα με βάση τα όσα έχουν γραφτεί γι αυτήν πρόσφατα, και άλλα βρήκα…
Και εξηγούμαι: Η Ιονέλα είναι πράγματι ένα όμορφο κορίτσι με αρκετό νάζι και αρκετή αυθάδεια που πράγματι την κάνουν να θυμίζει Λολίτα… Το βυζάκι της είναι δεκατριάχρονου αλλά το υπόλοιπο κορμί της πράγματι χυμώδες και προκλητικό… Σαλονάρισε με το μαύρο κορμάκι όλο κούνημα και νάζι και ομολογώ ότι με εντυπωσίασε.
Κατέθεσα στην λαλίστατη και καλοδιάθετη τσατσα €50 για 69 και περίμενα για κανα δεκάλεπτο… τόσο χρειάστηκε για να ξεπετάξει τον προηγούμενο συναγωνιστή…
Το δωμάτιο στο βάθος με τη ντουζιέρα. Δεν θα το έλεγα καθαρό. Το στρώμα ελεηνό αν και η ίδια μου είπε αργότερα ότι είναι καινούργιο… Πρωφανώς καινούργιο για το εν λόγω μαγαζί, αφού δούλεψε για μερικά χρόνια σε κάποιο άλλο μαγαζί της πολυεθνικής…
Το μωρό εμφανίστηκε καλοδιάθετο και …. Ξάπλωσε στο κρεβάτι με τη μία….
Προκαταρτικά, ούτε λόγος να γίνεται…. Είπαμε δυό κουβέντες και κατέβηκα για μια επιθεώρηση του σεντερ φορ της ομάδας… Καθαρός, μυρωδάτος, καλοσχηματισμένος, αλλά τρεις μέρες αξύριστος…
Πριν καλά καλά ξεκινήσω το γλείψιμο, μου πρότεινε 69 και της είπα να περιμένει την σειρά της…. Έγλειψα το γλειφιτζούρι κανα δίλεπτο καθόσον διάστημα αυτή είχε αναλάβει τα ηχητικά εφέ που δεν έπειθαν κανένα, και γυρίσαμε στο 69.
Η πίπα της χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο, γρήγορη και βαθειά αλλά τελείως μηχανική…
Προσπάθησα να της τρίψω το μουνάκι καθώς έγλειφα και μισοτραβήχτηκε λέγοντάς μου να μη βάλω δάχτυλο πουθενά…. Αυτό ομολογώ ότι με ξενέρωσε αρκετά.
Ξεκινήσαμε με ιεραποστολικό όπου ο Γιακουμής μετά το ξενέρωμα ήταν στο 70% και αυτή ξανάρχισε τα ψευτο βογγητά …
Τη γύρισα στα τέσσερα για να πάρω μάτι το ομολογουμένως υπέροχο κωλαράκι της και μου στήθηκε με τα πόδια ανοιχτά έτσι που δεν μπορούσα να απολάυσω την στρογγυλάδα του… ενώ πάσχιζα να ισορροπήσω στο στρώμα της συμφοράς...
Το τέλος ήρθε σε λίγα λεπτά χωρίς τυμπανοκρουσίες, εκτός από τα … βογγητά που προφανώς πιστεύει ότι ερεθίζουν τους πελάτες…
Μετά το τέλος είπαμε πάλι δυό κουβέντες, ανταλλάξαμε κανα δυο πεταχτά φιλάκια στα χείλη, ευχηθήκαμε για την νέα χρονιά και αποχώρησε… Συνολικός χρόνος περίπου 15 λεπτά….

Συμπέρασμα: Σίγουρα κάτι στράβωσε σήμερα. Η Ιονέλα δεν έδειξε καμμία διάθεση να με ικανοποιήσει… Ήταν φιλική και πρόσχαρη ως άνθρωπος, πλην όμως το απόλυτο ρομπότ ως πουτάνα. Θα χαρακτήριζα το σημερινό ως μια ευγενική και καλόκαρδη ξεπέτα. Το πρόβλημα είναι ότι όσα κοσμητικά και να προηγηθούν, η ξεπέτα είναι ξεπέτα. Γίνεται δε χειρότερη όταν ο πελάτης έχει σκάσει και ένα πενηντάρικο…
΄Ισως μετά από πολύ καιρό, να της δώσω μια δεύτερη ευκαιρία…

Πέμπτη βράδυ αποφάσισα να ξαναπάω στην Εβελίνα για να επιβεβαιώσω τις καλές εντυπώσεις που μου είχε αφήσει όταν την επισπεύτηκα για πρώτη φορά πριν από 40 μέρες, και έχοντας στο νου μου κάποιες περίεργες κριτικές που δημοσιεύτηκαν στο μεταξύ και περιγράφανε μια τελείως άλλη κατάσταση από αυτήν που είχα βιώσει εγώ.
Επί πλέον, κάπου διάβασα τελευταία ότι ενδέχεται να φύγει για Αθήνα και ήθελα να επιβεβαιώσω και αυτό… και για να μη μακρηγορώ, κατά δήλωσή της, ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ… ΠΟΥΘΕΝΑ… ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ !!!
Το μαγαζί άδειο, οι δρόμοι γύρω άδειοι, και το χιονόνερο έπεφτε straight through…
Το δωμάτιο πεντακάθαρο, jaccuzi, για τους μερακλήδες αλλά και νιπτήρας με κρεμοσάπουνο και αυτόματο dispenser χαρτιού για εμάς τους κοινούς θνητούς… Τεράστιοι καθρέφτες έδιναν την δυνατότητα παρακολούθησης του έργου από πολλές γωνίες.
Τέλος, το σημαντικότερο, καινούργιο στρώμα γαμάτο, σκληρό με ανεξάρτητα ελατήρια… BRAVO !!!
Η τσα*2 ευγενική με λίγα Ελληνικά, την υποχρέωσα να μου επαναλάβει το μενού τρεις φορές και κάθε φορά μετά το € 50, οι τιμές και οι παροχές που αντιστοιχούσαν, ΑΛΛΑΖΑΝΕ!!!
Βαρέθηκα να προσπαθώ να καταλάβω τι μου πουλούσε, οπότε της έδωσα €60 και της είπα να μου στείλει το κορίτσι…
Σε λίγα λεπτά εμφανίστηκε η Εβελίνα. Η γνωστή Εβελίνα, αδύνατη, μικροκαμωμένη με το πιο τέλειο βυζί της Θεσσαλονίκης, και τα πιο αστεία 20ποντα τακούνια που την κάνουν να φαίνεται πανύψηλη κοκκαλιάρα και εξωγήινη αλλά που η ίδια θεωρεί ότι είναι sexy… Ας είναι…
Ξαπλώσαμε στο κρεβάτι και πιάσαμε κουβέντα ενώ χαϊδευόμασταν, και αυτή με τον τρόπο της με ταϊζε τις ρόγες της που λόγω οριακής θερμοκρασίας δωματίου είχαν γίνει κάγκελο…
Έχωσα τα μούτρα ου ανάμεσα στα μπούτια της και γεύτηκα το πεντακάθαρο μουνάκι της (πρέπει να είχε πλυθεί αμέσως πριν έρθει στο δωμάτιο) για αρκετή ώρα, ενώ αυτή μου χάιδευε με το χέρι της τα μαλλιά και με το πόδι της την πλάτη…
Με άφησε αρκετή ώρα να το γλεντήσω και μετά το γυρίσαμε σε 69 όπου θεώρησε περιττό να μου φορέσει σκούφο… Η πίπα της ήταν μεθοδική, με σαλιαρίσματα, βυθίσματα και ποικιλία ρυθμού και έντασης… που ανέβασε τον Γιακουμή στο 100% και τον κράτησε εκεί για 5-6 λεπτά οπότε της ανακοίνωσα ότι είμαι έτοιμος για τα περαιτέρω…
Εκείνη λοιπόν τη στιγμή, ακούω το εξής απίθανο….
- Όμως εγώ, δεν είμαι έτοιμη ακόμα μωρό μου. Μου αρέσει πολύ όπως με γαργαλάει το μουστάκι σου και θέλω ακόμα λίγο…
Εννοείται ότι δεν έφερα αντίρρηση και συνεχίσαμε και οι δύο τη δουλειά μας με ακόμη περισσότερο κέφι… και με τα δάχτυλα μου βυθισμένα μόνιμα πλέον και στις δύο τρυπούλες της. Σε δυό τρία λεπτά, την ένοιωσα να τρέμει και άρχισα να τη ρουφάω γρήγορα και δυνατά ενώ την άκουγα και την ένοιωθα να χύνει….
Για δεύτερη φορά με την Εβελίνα, ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΟΥ ΦΟΡΕΣΕ ΤΟΝ ΣΚΟΥΦΟ !!!
Λίγο αυτή από επάνω, λίγο εγώ από επάνω, το πράγμα προχώρησε κανονικά και όμορφα χωρίς βιασύνες αλλά ήρεμα και με αρκετές καυλιάρικες φωνούλες και σφιχτές αγκαλιές…
Μετά την κατάθεση, μείναμε για λίγο ξαπλωμένοι στο κρεβάτι και κάναμε χαζοκουβέντα…
ΕΓΩ σηκώθηκα πρώτος και αυτή ακολούθησε. Με ευχαρίστησε ειλικρινά με φιλί στο μάγουλο.
Σε λίγα λεπτά, κατά την έξοδο μου, η Εβελίνα και η τσατσα εν χορώ… μου ευχήθηκαν καλά Χριστούγεννα!!!
Συμπέρασμα: Για δεύτερη φορά η Εβελίνα μου πρόσφερε ακριβώς αυτό που ζητάω. Μια ειλικρινή και αβίαστη ανθρώπινη σεξουαλική σχέση των 20-30 λεπτών , έτσι για να χαλαρώσω, και μετά… να ζήσουν αυτές καλά κι εμείς … καλλίτερα… Σίγουρα θα ξαναπάω…

Η Αλεξία είναι ένα ακόμη Ρουμανάκι που δουλεύει στο Βαρδάρι. Ηλικία 25-30. Φάτσα μέτρια, ξανθό καλλίγραμμο με κωλαράκι καταπληκτικό βυζάκι αληθινό όχι μικρό. Συνολικά καλούτσικο...
Η εμπειρία μου λέει ότι τα μέτρια σε εμφάνιση είναι πιο περιποιητικά και το ρίσκαρα καταθέτοντας 50 για 69... εκτιμώντας κατά βάθος το απίστευτο κωλαράκι της κατά το σαλονάρισμα και την τσατσά που την πούλαγε χωρίς να είναι πιεστική...
Περίμενα να τελειώσει με τον προηγούμενο περίπου 20 λεπτά.
Κάθισε στο κομοδίνο προτού ξεντυθεί και με σοβαρό και προβληματισμένο ύφος μου λέει...
-Επειδή άκουσα την κουβέντα σου με την τσατσά ότι είσαι πελάτης της Νικόλ, και για να μήν έχουμε καμία παρεξήγηση, εγώ γυμνό δεν κάνω...
Το θεώρησα τίμιο εκ μέρους της και την ενημέρωσα ότι δεν υπήρχε πρόβλημα.
Η κοπέλα είναι αρκετά επικοινωνιακή. Κάνει κουβεντούλα αβίαστα και μιλάει άψογα Ελληνικά. Προκαταρτικά δεν κάνει αλλά ούτε και καμιά αξιόλογη πίπα.
Από την άλλη, δέχεται ψιλοάγριο γλείψιμο, δαχτυλάκι στην εμπρός τρυπούλα και μαλάξεις στα βυζάκια της, αδιαμαρτύρητα. Πίσω τρυπούλα, δεν παίζει ούτε για δάχτυλο…
Πρώτη στάση αυτή από πάνω μου, με γρήγορα ανεβοκατεβάσματα αλλά όταν της το ζήτησα, κάθισε βαθειά κου κουνήθηκε αργά εμπρός πίσω... για αρκετή ώρα καθώς εγώ έπαιζα με τα βυζάκια της και αυτή κοιτούσε το κάδρο πάνω από το κεφαλάρι…
Αλλάξαμε στάση μ εμένα όρθιο δίπλα στο κρεβάτι με το ελεεινό στρώμα των 32 ελατηρίων (τόσα μέτρησε η πλάτη μου) και αυτή στα τέσσερα μπροστά μου. Στη στάση αυτή το κωλαράκι της σε συνδυασμό με την λεπτή της μέση είναι το κάτι άλλο. Τη σφυροκόπησα άγρια για κανα πεντάλεπτο και αυτή για πρώτη φορά συμμετείχε με αληθοφανή βογγητά.
Μετά την κατάθεση, είπαμε κανα δυό χαζοκουβέντες, με ευχαρίστησε και αποχώρησε γιατί περίμενε επόμενος…
Συμπέρασμα. Ούτε κρύο ούτε ζέστη. Τίποτα το ιδιαίτερο. Θα το έλεγα ξεπέτα αλλά κράτησε πάνω από 20 λεπτά, αβίαστα… Κάνει καλά την δουλειά της αλλά δεν έχει το πουτανέ ούτε το gfe… Έφυγα ευχαριστημένος αλλά δεν μου έδωσε κάτι που να με κάνει να θέλω να ξαναπάω….

Δευτέρα βράδυ, λίγο μετά τις 10. Τελείωσα στην δουλειά, και σκέφτηκα να πάω μια τσάρκα μέχρι το εκκλησάκι μπάς και βρώ την Εβελίνα για μια επαλήθευση, αλλά δεν δούλευε.
Δεν είχα πολύ όρεξη για τσάρκα αλλά ούτε και πολλή ώρα στη διάθεσή μου αλλά από την άλλη, με έτρωγε ο κώλος μου. Αποφάσισα να πάω στην Κατεχάκη να βρώ την Εμμα για τρίτη φορά σε περίπου ένα μήνα.
Για κάποιο λόγο, η τύπισα αυτή μου κάνει κλικ και θεωρώ ότι θα περάσω καλά μαζί της μια και τις δύο πρώτες φορές έφυγα από εκεί μέσα σφυρίζοντας…
Όταν έφτασα, η Έμμα ήταν με πελάτη αλλά ξέροντας περί τίνος πρόκειται, πέρασα κατ ευθείαν στο δωμάτιο. Η τσατσά μου την έσπασε βέβαια ζητώντας για ακάπωτο 69 το 70αρι ακατέβατα. Δεν είχα διάθεση να μαλώσω, και το έσκασα… αλλά σκέφτηκα ότι τα καλά σχόλια στο internet, τελικά γυρίζουν boomerang…
H Έμμα εμφανίστηκε μετά από λίγα λεπτά και το ρίξαμε στη κουβέντα, τα χάδια και τα φιλιά για κανα δεκάλεπτο. Η φωνή της βραχνή, μου ομολόγησε ότι πέρασε ένα κρυολόγημα την περασμένη εβδομάδα που την διέλυσε μια και δούλευε τα πρωινά και σε άλλο μαγαζί για να καλύψει την απουσία μιάς άλλης κοπέλας… Δεν ρώτησα λεπτομέρειες..
Είχε έρθει η ώρα για αμοιβαίο γλείψιμο. Ξεκίνησα εγώ και ομολογώ ότι δεν ήθελα να σταματήσω καθώς ένοιωθα τα μπούτια της να τρέμουν από ευχαρίστηση. Σε λίγο ήρθε η σειρά της να ανταποδώσει και το έκανε αργά, υγρά, βαθειά χωρίς χέρια… και με περιποίηση των δορυφόρων για αρκετή ώρα.
Τον σκούφο μου τον φόρεσε με το στόμα, σύρθηκε επάνω μου, γλύφοντας όλο το κορμί μου και με καβάλησε με το στόμα της κολημμένο στο δικό μου. Τρίφτηκε επάνω μου αρκετή ώρα με τα μάτια κλειστά σαν να το απολάμβανε και ίσως να το απολάμβανε γιατί οι ρόγες της είχαν γίνει πέτρα, και εγώ της χάιδευα τα βυζάκια και το διασκέδαζα αφάνταστα.
Είχε σχεδόν περάσει το μισάωρο. Λίγο η αναδουλειά της Δευτέρας, λίγο η ενοχή για το 70άρι που πήρε από ένα καλό πελάτη, ούτε λόγος για να βιαστούμε να τελειώσουμε…
Την γύρισα στα τέσσερα για να απολαύσω για μια ακόμη φορά την υπέροχη θέα της απίστευτης κωλάρας της… Της ζήτησα να στηθεί κάθετα στο κρεβάτι με τα χέρια σε έκταση, έτσι ώστε να έρθει το μουνάκι της μπροστά, και η θέα ήταν μυθική… Κανα πεντάλεπτο ακόμα την σφυροκοπούσα όρθιος δίπλα στο κρεβάτι αρπαγμένος από τις χειρολαβές, κι αυτή έσπρωχνε προς τα πίσω ζητώντας κι άλλο με τις φωνές της, που έπνιγε στο μαξιλάρι…
Τελικά κατέθεσα μέσα σε κραυγές και βογγητά… Το σκηνικό ήταν surreal… Πρέπει να ακουγόμασταν μέχρι το σαλόνι.
Ξελαχανιάσαμε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, μου έδωσε ένα τελευταίο φιλί και σηκώθηκε να ντυθεί στα γρήγορα γιατί το κουδούνι της πόρτας είχε ήδη χτυπήσει 3-4 φορές και στο σαλόνι ακούγονταν φωνές συναγωνιστών…
“Hope to see you again soon” μου είπε φεύγοντας από το δωμάτιο.
Σίγουρα θα ξαναπάω… Μόνο που την επόμενη φορά, λέω να μπω με το τριαντάρι για να τεστάρω τα νερά….
Η τσατσά αν και μου την έσπασε, πρέπει να παραδεχτώ ότι ήταν ευγενική και το κυριότερο, το μαγαζί, τα δωμάτια και τα σεντόνια είναι καθαρά…

Μεσάνυχτα Τρίτης προς Τετάρτη, επίσκεψη στην Κατεχάκη με διάθεση για ήρεμα πράγματα και κατά προτίμηση την Ειρήνη που όλοι αγαπάμε….
Στο σαλόνι έχει 4-5 συναγωνιστές στους καναπέδες και εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται και σαλονάρει η Έμμα… με εσώρουχο που έκρυβε τα πάντα από εμπρός και τίποτα από πίσω…
Συμπαθητική φάτσα, τίποτα το ιδιαίτερο, μικρό βυζάκι και περιφέρεια… Κιλκίς…
Σηκώνονται όλοι να φύγουν απογοητευμένοι και μένω εγώ έχοντας γνώση της κριτικής του συναδέρφου Karaman 7 του οποίου την γνώμη σέβομαι απόλυτα… και την τσατσά να με κοιτάει πανικοβλημένη στα μάτια….
Της χαμογελάω και προχωρώ στο βάθος… Της ζητάω γυμνό + 69 και μου το προσφέρει στα 50 πράγμα που θεώρησα καλή τιμή…
Το μωρό μπουκάρει σε λίγα λεπτά…
Μου ξεκαθαρίζει ότι μιλάει ελάχιστα Ελληνικά αλλά δουλεύει το Αγγλικό πράγμα που δεν με χαλάει καθόλου καθότι τα περισσότερα γαμήσια της ζωής μου τα έκανα στα Αγγλικά. Για το πραγματικό της όνομα, ανατρέξτε στην κριτική του Κaraman 7.
Ξαπλώνει στο κρεβάτι, ξαπλώνω επάνω της, και πλακωνόμαστε στα φιλιά και στα χάδια λες και γνωριζόμασταν από χθες…. Χάδια τριψίματα, αγγίγματα παντού για κανα πεντάλεπτο.
Η ώρα της πίπας έφτασε και ξεκίνησε το γυμνό με ένα καλό γλείψιμο των δορυφόρων πριν κάνει την πρώτη της λαρυγγοσκόπηση… Την αφήνω για λίγο να μου δείξει την τέχνη της και μετά την φέρνω επάνω μου για να τη γευτώ… Πεντακάθαρη υγρή, φάνηκε να ευχαριστιέται τον χορό της γλώσσας μου στην κλειτορίδα της με παράλληλη είσοδο του δείκτη μου στο στενό της μουνάκι.
Κάποια στιγμή γυρίζει προς το μέρος μου, (μου φόρεσε τον σκούφο αλλά δεν θυμάμαι πότε και πώς) και με καβαλάει… Κάθεται βαθειά, και την νιώθω να τρίβεται επάνω μου ενώ ο Γιακουμής έχει πατώσει… Μου γλύφει τα μούτρα για να καθαρίσει τα ζουμιά της, και καταλήγουμε σ ένα ατέλειωτο γλωσσόφιλο. Συνεχίζει να κουνιέται επάνω μου με απίστευτη άνεση και τέμπο και αισθάνομαι να χάνω τον έλεγχο του παιχνιδιού….
Της κάνω μια ερώτηση, και αυτή σταματάει για να μου απαντήσει…. Σε λίγα δευτερόλεπτα της κάνω δεύτερη και πάλι σταματάει…. Τέλεια… Το break που χρειαζόμουν για να μαζέψω τα χαμένα μου μυαλά…
Έχουν περάσει περίπου 25 απίστευτα λεπτά και αποφασίζω ότι δεν πρέπει να καταχραστώ την φιλοξενία της. Τη γυρίζω στα 4 πιάνομαι γερά από τις χειρολαβές που ο Θεός έδωκε απλόχερα, τη σφυροκοπώ για κανα δυό-τρία λεπτά και τελειώνω πανηγυρικά….
Η έξοδός της ήταν γρήγορη αλλά δεν τη παρεξηγώ… καθόλου…. Μου αφιέρωσε γεμάτη μισή ώρα…
Συμπέρασμα: Αυτό το μωρό θα κάνει σπουδαία καριέρα… Το έχει και το γουστάρει… Εγώ πάντως σίγουρα θα την ξανά επισκεφτώ σύντομα.

Σάββατο μεσημέρι, επίσκεψη στην Έφη έχοντας διαβάσει τα καλύτερα…
Η Έφη είναι … απασχολημένη στο δωμάτιο Νο 1, ενώ ένας ακόμη συναγωνιστής περιμένει ήδη στο δωμάτιο Νο2…
Γνωρίζοντας ότι θα περιμένω, προχωρώ στο δωμάτιο Νο3 με διάθεση για διαλογισμό ή στη χειρότερη κανα Sudoku στο κινητό μου για να περάσει η ώρα…
Λοιπόν, τα προγράμματα που προσφέρει η Έφη είναι 40 το απλό, 50 χαλαρά και 60 με μασάζ… Πέραν τούτου, ουδέν !!!
Επιλέγω το 60άρι περίεργος να δω τι σόι μασάζ θα μου κάνει…
Σε κανα σαρανταπεντάλεπτo, εμφανίζεται η Έφη χαμογελαστή. Τριανταβάλε, Πολωνέζα, σκούρο κοντό μαλλί καρέ, μικρό στητό και μαλακό βυζάκι, πρόσωπο χαριτωμένο, κορμί καλλίγραμμο μέση στενή, κωλαράκι πεταχτό…
Κρατώντας ένα μπουκάλι λάδι ανεβαίνει στο κρεβάτι και με περιμένει να ξεντυθώ (σιγά να μη περίμενα τόση ώρα ξεβράκωτος)…
Ξαπλώνω στο κρεβάτι μπρούμυτα, και αρχίζει ένα μασάζ, που σίγουρα άξιζε τα 10 ευρώ ίσως και παραπάνω…
Εν τω μεταξύ έχουμε ανοίξει κουβέντα περί ανέμων και υδάτων και έτσι ευχάριστα περνάει κανα δεκάλεπτο… Εδώ σημειώνω ότι κατά την ταπεινή μου άποψη, η τύπισσα διαθέτει και μυαλό και προφανή αίσθηση του χιούμορ.
-Γύρνα μου λέει, χαμογελώντας, γιατί ώρα είναι να κάνουμε και λίγο δουλειά….
Με λίγα επιδέξια χάδια, ο Γιακουμής δηλώνει παρών. Σκούφος με το στόμα, και πίπα αργή και βαθειά με χάδια στους δορυφόρους και πονηρές καυλιάρικες ματιές ….
Απλώνω το χέρι μου στο μουνάκι της και χωρίς να σταματήσει την πίπα, ήρεμα μου ζητά να μη χώσω δάχτυλο…
Την διαβεβαιώνω ότι θα σεβαστώ την επιθυμία της και αυτή συνεχίζει τα ρουφήγματα ενώ εγώ της τρίβω την κλειτορίδα και αισθάνομαι την τρύπα της υγρή… Αν ήταν λιπαντικό, εκτιμώ το γεγονός ότι δεν το έβαλε μπροστά μου… Όμως εκείνη τη στιγμή, εγώ άλλα ήθελα να πιστέψω.
Κάποια στιγμή, γυρίζει προς το μέρος μου και με φιλιά, μικρο-ρουφήγματα και μικρο-δαγκώματα στο στήθος μου, κάθεται από πάνω με την σιγουριά και την άνεση γκόμενας… από τα παλιά και αφού τρίβεται για λίγα δευτερόλεπτα, καρφώνεται επάνω στο Γιακουμή και αρχίζει να κουνιέται αργά και αισθησιακά. Κάθε λίγο αλλάζει από μόνη της θέση παρακολουθώντας τον εαυτό της στο καθρέφτη…
-Μου αρέσει να το βλέπω να μπαίνει μέσα μου, μου δηλώνει καυλιάρικα…
Σε λίγο το γυρίσαμε σε ιεραποστολικό με τα πόδια της ευέλικτα να πηγαίνουν αβίαστα όπου τα έσπρωχνα…
Επόμενη στάση στο πλάι, με το ένα της πόδι μαζεμένο και το άλλο ανάμεσα στα δικά μου…
Δεν άντεξα πολύ… Μερικά δυνατά χτυπήματα… και τετέλεσται….
Χαζοκουβέντα στο κρεβάτι για δυο τρία λεπτά και αποχαιρετισμός με φιλί στο μάγουλο και ένα ευχαριστώ που ακούστηκε ειλικρινές….
Συμπέρασμα…
Εμπειρία μοναδική… Πραγματική επαγγελματίας, με το μαγαζί γεμάτο, μου αφιέρωσε τουλάχιστον μισή ώρα… Βρήκε όλα τα κουμπιά μου και μου πρόσφερε αυτό ακριβώς που ζητούσα, ένα τεμπέλικο, αβίαστο, ουσιαστικό σέρβις καθόλα πρέπον για μεσημέρι Σαββάτου… Σίγουρα θα την ξανά επισκεφτώ!!!

Προβληματισμένος από την φόλα στη Προμηθέως 25 :angryβλέπε σχετική κριτική) μπαίνω στο αυτοκίνητο και πάω να γνωρίσω την Εβελίνα…
Βλέπω ένα ξανθό, αδύνατο, γύρω στα 1:80 μέχρι να βγάλει τα 20ποντα, χαριτωμένο ομορφούλικο… Ρωτάω πως τη λένε, και η τσατσα με ρωτάει αν έχει σημασία…
Φυσικά και έχει, απαντάω…
Εβελίνα μου λέει….
Αντί απάντησης, καταθέτω €50 για ακάπωτο και προχωρώ στα ενδότερα….
Το μωρό εμφανίζεται σε λίγο με χαμόγελο.
Διάβασες το internet, με ρωτάει…. Τι λένε για μένα; Εν τω μεταξύ, κάθεται στα γόνατά μου και με αφήνει να χαιδέψω το απίστευτο κορμάκι της…
Λένε τα καλύτερα κούκλα, της απαντάω, και γι αυτό ήρθα για να σε γνωρίσω….
Το μούχτι συνεχίζεται με χάδια φιλιά εκατέρωθεν και κουβεντούλα….
Σε λίγο ήρθε η ώρα της πίπας…
Αργή, απαλή, ρουφηχτή, βαθειά, με γλείψιμο των δορυφόρων…. Και ματιές όλο νόημα και νάζι… Το αριστερό μου χέρι βρίσκεται καθ όλη την διάρκεια στο απίθανο μουνάκι της και τα δάχτυλά μου χαιδεύουν την κλειτορίδα της, και εισβάλουν κατά βούληση και στις δύο τρυπούλες, χωρίς όμως υπερβολές και σίγουρα χωρίς καμία διαμαρτυρία από πλευράς της…
Την επόμενη φορά, αυτό το μουνάκι θα το φάω… την απειλώ κι αυτή χαμογελάει και σε απάντηση, καταπίνει τον Γιακουμή….:thinking
Χωρίς βιασύνη, ήρθε η ώρα του ιεραποστολικού, με τον Γιακουμή ήδη στα χάι του από την πίπα και την γενική διάθεση…
Καμιά εικοσαριά δυνατά χτυπήματα, στο στενό, ζεστό και φιλόξενο μουνάκι της που με τη συνοδεία πιστευτών κραυγών και λίγο νύχι στη πλάτη μου, με έστειλαν κατασκήνωση… και το μοιραίο επήλθε… Ο τέλειος πελάτης…
Με πιάσανε τα γέλια… (γελούσε κι αυτή μαζί μου…) Είχα καιρό να χάσω τον έλεγχο και ειλικρινά, το ευχαριστήθηκα…
Έμεινε μαζί μου λίγα ακόμη λεπτά και χαζολογούσαμε πριν σηκωθούμε από το κρεβάτι και πριν μου δώσει ένα πεταχτό φιλί φεύγοντας…
Της υποσχέθηκα ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα, και θα κρατήσω την υπόσχεσή μου.
Το μωρό είναι αστεράκι….

Πέμπτη βράδυ, όχι πολλά κέφια αλλά δούλευα στη περιοχή μέχρι τις 11 το βράδυ και είπα να ρίξω ένα στα γρήγορα πριν πάω σπίτι.
Μπαίνω στο 25 και με ενημερώνουν ότι μόλις άλλαξε η βάρδια και θα είμαι ο πρώτος της Αλίνας… της Ισπανίδας… που τα κάνει όλα και σήμρα έχει και πολλά κέφια… και παραλίγο να αρχίσει να με σπρώχνει προς το δωμάτιο η απερχόμενη τσατσά ενώ η καινούργια, μάλλον δεν μιλάει ελληνικά….
Ξανθό το κορίτσι, γύρω στα 25, μέτριο κορμί, λίγο σκυλέ φάτσα και λίγο βλαχέ γενικά… Καρα Ρουμάνα του κερατά στοιχηματίζω, (πάντως Ισπανικά ΔΕΝ μιλούσε) μετριότητα μετριοτήτων…
Κανονικά, θα έπρεπε να κάνω μεταβολή και να φύγω αλλά σκέφτηκα ότι στο συγκεκριμένο μαγαζί, οι μέτριες εμφανίσεις απεδείχθησαν εξαιρετικές εμπειρίες (βλέπε Άννα και Ειρήνη) και έτσι πόνταρα τα €30 στο στατιστικό παρελθόν.
Δυστυχώς, την φορά αυτή έσπασε η παράδοση. Η Αλίνα μπήκε στο δωμάτιο, γδύθηκε, ανέβηκε στο κρεβάτι και περίμενε….
Ξαπλώνω κι εγώ, αυτή μου ανοίγει τα πόδια, γονατίζει ανάμεσα, με το μουνί τηε ανάμεσα στις πατούσες μου, φοράει τον σκούφο στη σταφίδα και αρχίζει την πιο ελεεινή αερο-χερο-πίπα που μου έχουν κάνει από τότε που χαμουρευόμουνα στα παγκάκια της Ν Παραλίας τη δεκαετία του 70….
Το κοριτσάκι δεν κάνει ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΚΟΜΟΔΗΝΟ !!!!
Σε κανα πεντάλεπτο, συνειδητοποιώ ότι δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο πιθανότητα να σηκωθεί ο Γιακουμής κάτω από αυτές τις συνθήκες και αποφασίζω να κηρύξω την λήξη των εχθροπραξιών…
Κρίμα το 30ρικο αλλά ακόμα πιο κρίμα ο Γιακουμής που δεν έφταιγε σε τίποτα.
Συνάδερφοι, αν θέλετε να πετάξετε €30, καλύτερα διπλώστε τα βαρκούλες, ρίξτε τα στη θάλασσα και παρακολουθήστε τα να αρμενίζουν…. Θα διασκεδάσετε περισσότερο….

Πέμπτη βράδυ πρίν τη γιορτή. Η ώρα περίπου 10 το βράδυ… Παρκάρω στη ΦΑΕ και μπαίνω για να δω αν δουλεύει η Λάουρα. Η τσατσά μου συστήνει την Ειρήνη εκ Ρουμανίας που τα κάνει ΟΛΑ και συμφαίρει !!

Τώρα τι να πω. Για άλλο πήγα, και έκανα το λάθος να αλλάξω πορεία στα μισά του δρόμου.

Η αλήθεια όμως είναι ότι η Ειρήνη είναι ένα γλυκύτατο μωρό και με το που το είδα μου ήρθε η σφοδρή επιθυμία να το γλύψω… Πραγματικό κουκλί… Μικρό, χαριτωμένο, με βυζάκι στητό και κωλαράκι βελούδινο….

Με κατάθεση 50 μπήκα στο δωμάτιο και σε δυο λεπτά να σου η λεγάμενη. Μου διαμαρτυρήθηκε ότι ήταν κάπως κρυωμένη, ξάπλωσε μπρούμυτα στο κρεβάτι και ευγενικά μου ζήτησε να της κάνω λίγο μασάζ…
Δεν βαριέσαι, σκέφτηκα, ευκαιρία να το καλομελετήσω το κορμί, και που ξέρεις, μπορεί αν κάνω καλή δουλειά, καπάκι στο πενηντάρικο που ήδη έσκασα, να έχουμε καμιά ευχάριστη και αναπάντεχη εξέλιξη…. Ο αιώνιος αισιόδοξος…

Το μασαζάκι κράτησε κανα δεκάλεπτο, και η λεγάμενη μου έκανε πολλά κομπλιμέντα για την τέχνη μου… Κάποια στιγμή βαρέθηκα και την γύρισα ανάσκελα για να προχωρήσουμε και στο παρασύνθημα…
Ααααχχχ !!!! Μη μου γλύφεις την κλειτορίδα…. Πονάω !!!
Ορίστε ????
Με απομακρύνει, απανωτίζει τα χειλάκια της για να κρύψει την κλειτορίδα της και ξανα ανοίγει τα πόδια….
Και τι θα γλύψω μωρή για € 50, τα μπούτια σου?
Δεν βαριέσαι, σκέφτομαι, μπορεί πράγματι να πονάει…. Έχω και τα γένεια…
Ξαπλώνω επάνω της, στηρίζομαι στα χέρια μου και πάω να της γλύψω τις ρώγες…
Ααααχχχχχ !!!! Όχι δόντια…. Πονάω….
Εκνευρίζομαι…
Ξαπλώνω δίπλα της και της δίνω το σύνθημα να ξεκινήσει τη δουλειά της….
Φοράει την κάλτσα στη σταφίδα, και αρχίζει το ρούφηγμα που αντικειμενικά, ήταν καλό….
Πάω να χαϊδέψω μουνάκι… και τραβιέται….
Δεν είχα πλέον καμία διάθεση.
Ευτυχώς ο Γιακουμής ήταν ψιλοέτοιμος…
Τη γύρισα στα τέσσερα και ολοκλήρωσα με συνοπτικές διαδικασίες….
Σηκώθηκε, πλύθηκε, ντύθηκε, μου ευχήθηκε καλό βράδυ και εξαφανίστηκε….
Ηθικόν Δίδαγμα: Ότι λάμπει… δεν είναι χρυσός !!!

Τετάρτη βράδυ κατά τις 10. Δεν είχα διάθεση για περιπέτεια, οπότε μπαίνω στο 25, με την ελπίδα να πετύχω την Άννα που την είχα δοκιμάσει και μου άρεσε, η την Ερήνη για την οποία είχα διαβάσει τακαλύτερα.
Τα τσατσά με ύφος 40 καρδηναλίων μου ανακοινώνει: “ Έχω την Ειρήνη, πέρασε στο δωμάτιο”…
Χαμογέλασα και σκέφτηκα: Κοίτα τη την μαλάκω φούσκωμα και σιγουριά… Η άλλη γαμιέται όλη μέρα κι αυτή οικονομάει και το παίζει και άνετη…
Πήρα το 40 για χαλαρό και προτού προλάβω να βγάλω το πουκάμισό μου, νάσου και η Ειρήνη. Ασχημούλα στο πρόσωπο, βυζάκι μικρό αλλά καλοφτιαγμένο και κολαράκι ένα μέγεθος επάνω από το υπόλοιπο κορμί της.
Μετά το τυπικό πλην γελοίο “γειά σου μωρό μου”, έρχεται επάνω μου, και πρίν ξεντυθώ , κολάει επάνω μου και αρχίζει να μου γλύφει τις ρόγες και να σφίγγεται επάνω μου μ ένα ύφος λάγνο και ξαναμμένο που σχεδόν το πίστεψα ότι το κορίτσι με ήθελε τρελά…
Το μούχτι συνεχίστηκε για κανά πεντάλεπτο ενώ ξεντυνόμασταν, και ομολογώ ότι ήταν η πρώτη φορά που ο γιακουμής ξύπνησε και ζητούσε καφέ… πριν πέσουμε στο κρεβάτι.
Η πίπα που ακολούθησε ήταν εξαιρετική, με αρκετό γλείψιμο των δορυφόρων, γενναίο ρούφηγμα και αρκετές προσπάθειες για deep throating… Παράλληλα μου πρόσφερε το μουνάκι της για δακτυλοσκόπιση διαρκείας.
Στο ιεραποστολικό που ακολούθησε (χωρίς έξτρα λιπαντικό), δεν βιαζόταν και οι φωνές της ήταν πνιχτές και αληθοφανείς…
Μετά από κανένα πεντάλεπτο την γύρισα στα τέσσερα και άρχισα να καρφώνω δυνατά ενώ την στιγή της ολοκλήρωσης μου ξέφυγαν και κανα δυό μπάτσες στα προκλητικά της καπούλια που σ αυτή την στάση φάνταζαν θεϊκά….
Συμπέρασμα: ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΡΙ !!! Τιμάει το μεροκάματο και σέβεται τον πελάτη.
Την συνιστώ ανεπιφύλακτα και θα την ξαναπάρω σε πρώτη ευκαιρία.

Τετάρτη απόγευμα γύρω στις 5 βρέθηκα στην περιοχή για δουλειές.
Όταν τελείωσα, έβρεχε δυνατά και δεν είχα ομπρέλα. Είχα και λίγη όρεξη.
Χώθηκα στο 7 πιο πολύ για να γλυτώσω από την βροχή.
-Έχω την Νικόλ, μου ανήγγειλε η τσατσά.
Χωρίς να το πολυσκεφτώ έσκασα το πενηντάρικο και πήγα στο δωμάτιο.
Πιο πολύ από περιέργεια να γνωρίσω επι τέλους την Νικόλ που τους έχει τρελάνει όλους.
Περιγραφή της Νικόλ δεν θα κάνω, την ξέρετε οι περισσότεροι. Τι σημασία θα είχε άλλωστε? Ούτε θα σας περιγράψω πως μου έγλυψε τα …
Θα σας πω μόνο ότι ήτανε ακριβώς όπως είχα πλάσει με την φαντασία μου την πουτάνα όταν ήμουνα έφηβος και άβγαλτος.
Φιλική, πρόσχαρη, καθαρή, διαθέσιμη με χαμόγελο σε ότι της ζήτησα, όταν το ζήτησα.
Το απόλυτο gf experience. Το κορίτσι είναι το Νούμερο 1 στο Βαρδάρι, με διαφορά…
Ενώ την περίμενα στο δωμάτιο, άκουσα και δεύτερο συναγωνιστή να πιάνει το διπλανό. FUCK σκέφτηκα… Θα έχουμε ξεπέτα… Το μαγαζί φουλάρισε…
Όταν τελείωσα τα μέσα έξω και τα πάνω κάτω σε κανα εικοσάλεπτο, η Νικόλ ξάπλωςε δίπλα μου και χαιδευόμασταν λέγοντας μαλακίες ανέκδοτα ιστορίες κλπ για τουλάχιστον άλλα δεκα ή δεκαπέντε λεπτά… και δεν έδειχνε καμμία διάθεση να την κοπανήσει.
Αφού κάποια στιγμή αγχώθηκα. Πρώτον γιατί έπρεπε να έχω ήδη επιστρέψει στο γραφείο και δεύτερον γιατί ο συναγωνιστής περίμενε στο διπλανό δωμάτιο for ever…
Μάγκες, τι να πώ… Έχω μείνει παξιμάδι…
(Το 7 στη συμμετοχή σημαίνει 10)

Τρίτη βραδάκι. Κάνω μια τσάρκα στην περιοχή αλλά τίποτα δεν μου γιαλίζει. Ανεβαίνω την Ταντάλου με σκοπό να γυρίσω Αισώπου και να την κάνω. Τελευταίος σταθμός το 14.
Φρέσκο κορίτσι από την Ουγγαρία μου τάζει η τσατσα...
"Πρώτη μέρα στη δουλειά... Λίγο ντροπαλή αλλά τα κάνει όλα" ...και αρχίζει τη κασέτα.
Η Έρικα εμφανίζεται με τα βυζιά ακάλυπτα. Κοντό, μινιόν... μελαχροινό, γλυκό προσωπάκι, απίθανα στητά βυζάκια μεσαίου μεγέθους, μικρά στρόγγυλα κολαράκι και κοιλίτσα...
Λόγω βίτσιου, προς τα ζουμπαδιάρικα, είμαι υποχρεωμένος να ενδώσω...
Ενημερώνω την τσατσα ότι και για μένα είναι η πρώτη φορα σε μπουρδέλο, και της καταθέτω 30... μια και το ρίσκο είναι μεγάλο...
Στο δωμάτιο δεν πρόλαβα καλά καλά να ξεντυθώ και νασου και η Έρικα...
Ο χώρος συμπαθητικός για Βαρδάρι το άρκουδίσιο δούλευε αλλα μάλλον ρουφούσε...
Πως σε λένε; Τη ξαναρωτάω...
Έρικα μου απαντάει....
Από που είσαι Έρικα;
Από Ουγγαρία, μου λέει...
Πόσο καιρό είσαι στην Ελλάδα;
Από Ουγγαρία, μου λέει...
Εγώ κάθομαι στο κρεβάτι κι αυτή όρθια δυο μέτρα μακριά
Έλα κοντά μου να σε γνωρίσω... της λέω
Από Ουγγαρία, μου απαντάει...
Το πιάσαμε το υπονοούμενο...
Της κάνω νόημα να πλησιάσει και την καθίζω στα γόνατά μου...
Της χαιδεύω την πλάτη και της φιλάω τη ρόγα... της χαμογελάω τάχα μου ικανοποιημένος...
Αυτή παγωμένηδεν βγάζει κιχ...
Ξαπλώνω στο κρεβάτι, με τον Γιακουμή σε πλήρες κώμα και αυτή με την τρίτη προσπάθεια, του περνάει τον σκούφο.
Αρχίζει μια αερόπιπα που την έκανε ο Fredy Crueger θα είχε περισσότερες ελπίδες να μου τον σηκώσει...
Βάζω το χέρι μου να πιάσω τον πούτσο μου έτσι για συμπαράσταση, και διαπιστώνω ότι μου είχε φορέσει την καπότα ανάποδα...
Την βγάζω, και της δείχνω πώς φορούνε την καπότα κανονικά...
Χαμογελάει, αλλά δεν λέει "από Ουγγαρία"...
Πιάνω το δάχτυλό της, το βάζω στο στώμα μου και το ρουφάω δυνατά για να της δείξω τι θέλω...
Χαμογελάει και πίσω στην αερόπιπα... πάνω κάτω ρυθμικά... Τελικά, το κατάλαβα. Σ αυτό το δωμάτιο, ο μόνος που ρουφάει είναι το κλιματιστικό...
Το πράγμα δεν πάει πουθενά... Ο Γιακουμής την έχει ψωνίσει και δεν ξυπνάει με τίποτα...
Σηκώνομαι στα γόνατα, και τον παίζω... μπας και...
Της δείχνω ότι θέλω να κάνει κι αυτή το ίδιο...
Καταλαβαίνει....
Στα γονατα, απέναντί μου αρχίζει να τρίβει το μουνάκι της... μου χαμογελάει... μάλλον ικανοποιημένη που συνεννοηθήκαμε...
Ρίχνω μια ματιά στο καθρέφτη και μας βέπω να μαλακιζόμαστε... vis a vis!!!
Πιστεύετε στα θαύματα; Εγώ πλέον πιστεύω!!!
Σε χρόνο dt ο Γιακουμής ξύπνησε και γύρευε και κολατσό...
Χωρίς να το ξανασκεφτω τη ρίχνω στα τέσσερα και την πηδάω ένα γεμάτο δεκάλεπτο... σφίγγοντάς της δυνατά τα κολομάγουλα...
Από πλευρά της δεν έβγαλε άχνα... το χρυσό μου...
Τελείωσα, σηκώθηκα, πήγα να πλυθώ. Αυτή ντύθηκε, κάτι μουρμούρισε φεύγοντας και δρόμο.
Ειλικρίνά δεν ξέρω πως να χαρακτηρίσω την εμπειρία...
Η Έρικα σαν θηλυκό, μου άρεσε... Αν το γνώριζα σε μια παραλία, θα το πήδαγα όλη νύχτα... Αλλά για πουτάνα...ΔΕΝ.
Τώρα που το σκεφτομαι, επί μισή ώρα, κατάφερε να μη με αγγίξει καθόλου...
Η συμβουλή μου σε όσους είχαν την υπομονή να με διαβάσουν:
Περιμένετε κανα τρίμηνο μπας και πιάσει το νόημα πριν το ρισκάρετε... Μέχρι τότε, δεν χάνετε τίποτα...

Με κορμί ταλαιπορημένο από τη δουλειά και τη ζέστη όλη μέρα και ηθικό πεσμένο, είδα φως και μπήκα, ελπίζοντας ενδόμυχα να δουλεύει η Άννα για να με φέρει στα ίσια μου.
Προέκειψε Έρικα πιπίνι μελαχροινό, χαμογελαστό, με κορμί ατέλειωτο και βυζάκι μικρό.
Περιμένοντας, ήρθε και ο πιτσαδώρος με μια οικογενειακή, και αναρωτήθηκα άν η σειρά μου ήταν πριν ή μετά την πίτσα...
Η τσα2 αφού τακτοποίησε την πίτσα άρχισε να μου απαγγέλει Καβάφη...
30 το απλό, κλπ κλπ
Την διέκοψα λέγοντας ότι σήμερα ήμουν μόνο για απλό.
Το δωμάτιο καλούτσικο και το air το κρατούσε δροσερό.
Η Έρικα κατάφθασε σε δυο τρια λεπτά, γδύθηκε, εκτός από τα ψηλοτάκουνα.
Την τράβηξα μπροστά μου και χαίδεψα το κορμί της που ομολογουμένως είναι κορμάρα.
Έπιασα με τα δάχτυλά μου τις ρόγες της και με μάλωσε (1), ταχα μου πόνεσε...
Σκούφο κάλτσα, πίπα φιλότιμη, ρουφηχτή και με χέρι. Το κορμί της όσο πιο μακρίά. Καμμία ματιά προς εμένα.
Με τα πολλά ο Γιακουμής ξυπνησε κατά 70% και η ίδια ανέβηκε με δική της πρωτοβουλία από επάνω. Την ένοιωσα καυτή γύρω μου και ψυχολογικά προετοιμάστηκα για ένα καλό καβάλημα...
Κόντεψαν να με πιάσουν τα γέλια. Καλά η Ουγγαρέζα νόμιζε πως χτυπούσε πρωτάθλημα στο Rodeo του San Antonio Texas. Τη σταμάτησα στα γρήγορα και τη γύρισα στα τέσσερα πριν έχουμε κανα τραυματισμό...
Με το Γιακουμή να έχει χάσει πίεση, προσπάθησα με δυσκολία να τον κατευθύνω στον ψηλοκάπουλο στόχο και ομολογώ ότι κατα την διαδικασία, ακούμπησα με το πίσω μέρος της παλάμης μου τα χείλη της... Πετάχτηκε μπροστά και με ξαναμάλωσε...(2)
Είπα να τη στείλω... να τελειώνουμε, αλλά μου την έδωσε. Της άρπαξα το κολαράκι δυναμικά, το τράβηξα προς το μέρος μου κατεβάζοντάς το στο κατάλληλο ύψος, της ζήτησα να ακουμπήσει το κεφάλι της στο μαξιλάρι και να μή το σηκώσει μέχρι να τελειώσω και ξεκίνησα να τη γ....ω δυνατά. Δέκα λεπτά την είχα εκεί και την πηδούσα. Κάποιες φωνούλες άκουγα αλλά ειλικρινά δεν τις πρόσεξα... Περισσότερο ενδιαφέρον είχε η θέα του όμορφου κόλου της και της σκούρης ροδελίτσας της που ευτυχώς δεν κατάλαβε ότι την κοιτούσα γιατί θα με ξαναμάλωνε....
Στο τέλος σηκώθηκε, ντύθηκε στα γρήγορα, πέταξε ένα ξενέρωτο "γεια σου μωρό μου" και όπου φύγει φύγει.
Λογικό !!! Άλωστε η πίτσα στη κουζίνα κρύωνε...
Συμπέρασμα: Το επιπλάκι θέλει πολλή δουλειά ακόμη για να γιαλίσει.
Σίγουρα, έχει τα τυπικά προσόντα. Όποιος γουστάει το νεανικό και ακατέργαστο, μπορεί να δοκιμάσει...
Εγώ προσωπικά, δεν θα ξαναπάρω...

Πέμπτη βράδυ περίπου 10. Προμηθέως, Σαπφούς, ερημιά και μαύρο χάλι. Πάω στο 9 μήπως πετύχω Νικόλ και μου προκείπτει μια απίστευτη τσατσά, ευγενέστατη,χαμογελαστή, ενθουσιώδης που άμα ήταν μεσήτρια ακινήτων, άνετα θα πουλούσε σε κανα μαλάκα την γέφυρα του Άλιάκμωνα για εκμετάλευση.... "Τριάντα το απλό σαράντα χαλαρά, αλλά το γυμνό τσιμπουκάκι της Βιολέτας είναι κατι το σπεσιαλ..."
Η Βιολέτα παρουσιάστηκε στο σαλόνι. Όμορφη γυναίκα, τριαντάρα την έκανα, ξανθή ψηλή με πολύ ωραίο κορμί. Δεν βαριέσαι, σκέφτηκα, και κατέθεσα το πενηντάρικο.
Το δωμάτιο καθαρό, το σεντόνι καθαρό, ντυζιέρα, νυπτήρας με κρεμοσάπουνο, το χαρτί στο dispenser είχε τελειώσει.
Σε λίγο, έφτασε η Βιολέτα. Χωρίς πολλά πολλά πέσαμε στο κρεβάτι του οποίου το στρώμα είναι άθλιο σε σημείο που βυθίστηκα και δεν μπορούσα να κουνηθώ.
Χωρίς να βγάλει το λυλωτάκι της προσέφερε το σπέσιαλ στα γόνατα με το κολαράκι της προς την κάτω μεριά του κρεβατιού.
Δεν ήταν κακό το σπέσιαλ, αλλά μου έχουν κάνει και πολύ καλλίτερα σπέσιαλ...
Έτσι όπως στήθηκε είχα μια ευχάριστη θέα της Βιολέτας να δουλεύει το πνευστό αλλά δεν ήξερα τι να κάνω με τα χέρια μου...
Της ζήτησα να γυρίσει τον πισινό της προς τα μένα κι αυτή κατάλαβε ότι ήμουν έτοιμος για τα περαιτέρω οπότε χωρίς καλά καλά να το καταλάβω μου φόρεσε τον σκούφο σαν κάλτσα.
Ιεραποστολικά προσπάθησα να κάνω παιχνίδι αλλά το στρώμα τη ρουφούσε στο βάθος κι εγώ γρήγορα βαρέθηκα να σπρώχνω και να βάζω νόντρα, οπότε τη γύρισα στα τέσσερα.
Η θέα ομολογουμένως ήταν θεσπέσια. Κολάκι ολοστρόγγυλο και μέση δαχτυλίδι.
Για πώτη φορά σαν να άκουσα κάτι φωνούλες αλλά δεν ορκίζομαι.
Το μοιραίο δεν άργησε, και ενώ εγώ στα γόνατα αφαιρουσα τον σκούφο, αυτή ντύθηκε χαιρέτησε και όπου φύγει φύγει...
Σε δυο τρία λεπτά, βγαίνοντας από το δωμάτιο την είδα στο κουζινάκι να κάθεται και να γράφει σ ένα τεφτέρι...
Η τσατσά με περίμενε στην σάλα, εξέφρασε την ελπίδα ότι φεύγω ευχαριστημένος, με καληνύχτησε και με ευχαρίστησε θερμά...
Αν υπήρχε τρόπος να μεταμοσχεύσουμε το μυαλό και την καρδια της τσατσάς στην Βιολέτα, οι πελάτες θα παραμιλούσαν....
Συμπερασμα...
Βιολέτα, το τέλειο δοχείο ηδονής για 30 ευρώ και ένα στα γρήγορα χωρίς πολλά πολλα.
Για αισθηματίες του μισάωρου σαν και μένα, θα πρέπει να ψάξουμε αλλού...

Παρασκευή βράδυ, 9:30 επίσκεψη στη Προμηθέως 25. Η περιοχή, νεκρή θάλασσα.
Το σαλόνι τυπικό αλλά αρκετά καθαρό. Ητσατσά ευγενική απήγγηλε το ποίημα,
30 ξεκινούμε
40 χαλαρά
50 ακάπωτο,
60 69
80 aaannnnaaaal
και μετά κάθησε στον καναπέ δίπλα μου για να μη με αφήσει μόνο... μέχρι να εμφανιστεί το κορμί...
Εμανίζεται η Αννα η Ρουμ... Αννα με το γνωστό μαύρο κορμάκι.
Πρόσωπο μέτριο, λίγο σκυλέ αλλά κορμί super. Αποφασίζω για 50 και τοποθετώ στη θυρίδα...
Το δωμάτιο καθαρούτσικο, το σεντόνι χρησιμοποιημένο τουλα΄χιστον από τον προηγούμενο, ο νυπτήρας και ο καθρέπτης σχετικά καινούργιοι, σαπούνι κρέμα και χαρτί από αυτόματο dispenser
Στο δωμάτιο εμφανίζεται η λεγάμενη σε λιγα λεπτά και αρχίζουμε αναγνωριστικά χάδια.
Δέρμα μαλακό και λείο, βυζάκι μικρό και μαλακό με ευδιάκριτη ρώγα που επιδέχεται χάδια και λιγα χαλαρά τσιμπήματα.
Κωλαράκι σρόγγυλο και μέση δαχτυλίδι.
Προχωρούμε στο παρασύνθημα και αρχίζει μια πίπα μα ποιά πίπα... Φιλότιμη, υγρή, έντονη αβίαστη...
Της ζήτησα να μου φέρει κοντά το κωλλαράκι της για να το χαιδέψω και με άφησε να τρίψω την κληρωτίδα του ΟΠΑΠ να χώσω δαχτυλάκι στο Ρουμουνάκι της και να κάνω μασάζ το σημείο G (αρκετά σφιχτό και πεντακάθαρο)και ολίγον δαχτυλάκι από πίσω έτσι για να ξέρω τί χάνω...
Με τούτα και μ εκείνα, ο γερο Γιακουμής βάρεσε προσοχή !!!
Κράνος και η Αννα η Ρουμάννα καβάλα στ άλογο.. αλλά δεν μπορώ να πώ ότι με ενθουσίασε...
Αλλαγή στάσης σε ιεραποστολικό με το ένα πόδι της παγιδευμένο αναμεσα στα χέρια μου.
Άψογη ευεληξία, καμμία διαμαρτυρία και φωνούλες αληθοφανείς και καυλωτικές.
Το μοιραίο δεν άργησε να επέλθει.
Περίμενε υπομονετικά να τελειώσω, να οργανωθώ και να τραβηχτώ.
Δεν κουνήθηκε, μέχρι να σηκωθώ εγώ από το κρεβάτι.
Καθώς χρησιμοποιούσα τον νυπτήρα, ντύθηκε (που λέει ο λόγος) ήλθε κοντά μου, μου έδωσε ένα φιλάκι στο μάγουλο και με ευχαρίστησε θερμότερα και από τον Χατζηνικολάου...
Συμπέρασμα: Καλή διάθεση, επαγγελματισμός, σεβασμός στον ΑΝΘΡΩΠΟ KΑΙ ΤΗ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ !!!
Έφυγα με την αίσθηση ότι τα λεφτά μου δεν πήγαν χαμένα.