εν τω μεταξύ βγήκε ο μαρκόπουλος στο σκάι και δήλωσε πρώτον, ότι η εξεταστική υπήρξε μια συλλογική "δουλειά", δεύτερον ότι λάθη μπορεί να έγιναν αλλά αν είναι να συζητηθούν αυτό θα γίνει εσωκομματικά, και τέλος ότι ένα από τα θετικά της ήταν ότι κατέστησε την Καρυστιανού γνωστή στο πανελλήνιο.
τον βλέπεις στο στούντιο με τον υποβολέα από δίπλα και τους άλλους απέναντι αντί να του θέτουν ερωτήσεις να του δίνουν πάσες, κι αναρωτιέσαι πώς γίνεται να παίζεται εδώ και πόσα χρόνια μπροστά στα μάτια σου η ίδια παράσταση, απαραμείωτα, με τόση επιτυχία.
που αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, όταν θ' ανοίγει κανείς το λεξικό στο λήμμα διαφθορά ή παρακμή, θα πρέπει να διαβάζει για αυτή την κυβέρνηση και αυτή την εξεταστική, ως τα κατεξοχήν αίσχη όλων των εποχών. αλλά όχι, εμείς δεν σταματάμε εκεί : τους βλέπουμε εδώ και πόσα χρόνια να περιφέρονται και στα κανάλια, κοκορευόμενοι, αμετανόητοι και στ' αρχίδια τους.
πώς την έχουν δει άραγε, ότι θα βιώσουν το υπόλοιπο του βίου τους αποκομμένοι και προφυλαγμένοι απ'όλη την κοινωνία; ότι θα τους προστατεύει το σύστημα σαν τα μαργαριτάρια του εις το διηνεκές; ότι δεν θα τους πετάξει κάποτε σαν χρησιμοποιημένες καπότες;
κι όμως, έχουν τη χάρη και την αυτοπεποίθηση ενός αιώνια καυλωμένου φαλλού. ο χρόνος έχει σταματήσει και τα καυλιά παρελαύνουν μπροστά στις οθόνες μας, καθημερινά, εδώ και πόσα χρόνια, με τον άκη και τον δημήτρη, αυτούς τους εξαίρετους επαγγελματίες, στο σκάι, να παραδίδουν μαθήματα δεοντολογίας και ηθικής. χύνοντας μες στα μούτρα μας μ'ευχαρίστηση –κάθε μέρα.
χύνοντας πάνω στη μάπα όλης της κοινωνίας που έχει καταντήσει σαν μια εκδιδόμενη στα οικονομικά και πολιτικά αφεντικά της, η οποία, για να το γλεντήσει κι αποπάνω, παρακολουθεί το θέαμα του εξευτελισμού της στο σκάι.
η σωκράτους της ευρώπης