Μεγάλου Αλεξάνδρου 28 (υπόγειο) (Μπουρδέλα)

Απογευματινή βόλτα, έχοντας ελάχιστο χρόνο στην διάθεσή μου. Λόγω απουσίας 2-3 που είχα στον νου μου καταλήγω εδώ. Δουλεύουν 2 κορίτσια, η Ναταλί ο σκελετός από Μ.Α 15 και η Ιουλία από Κολωνού 53. Κάτι μου έλεγε να μην περάσω αλλά την πάτησα. Άλλη φορά θα ακούω το ένστικτό μου. Μπαίνω πρώτη φορά και είναι στο σαλόνι και της παρουσιάζει η τσατσά. Φεύγω και μετά από λίγο ξαναγυρίζω να ρωτήσω το όνομα της δεύτερης κοπέλας που ήταν πιο τσουπωτή. Μου λέει Ιουλία και θυμάμαι πώς την έχω πάρει στο Κολωνού 53 αλλά δεν είχα περάσει καλά. Μπαίνω στο διπλανό με την κουρτίνα που Δουλεύουν Αλεξάνδρα και Αναστασία. Η Αλεξάνδρα έχει δωμάτιο και επειδή βιάζομαι λέω δεν πάει στα κομμάτια θα τσιμπουκωσω την Ναταλί να τελειώνουμε. Τόσες κριτικές καλές έχω διαβάσει για τα τσιμπουκια της δεν μπορεί να μην είναι καλή. Λέω στον εαυτό μου, κάνε την υπέρβαση και περνα κι ας μην είναι του γούστου σου. Πληρωνω και περνάω δωμάτιο. Μετά από λίγο έρχεται και η Ναταλί και αφού λέμε δυο κουβέντες ξεκινάει το μπαλαμουτι. Τριβεται λίγο πάνω μου. Έχει ανύπαρκτα βυζάκια αλλά οι ρώγες πετάχτηκαν. Αυτό ήταν και το μόνο θετικό. Την χαϊδεύω λίγο και πιάνω όλο κοκκαλα. Δεν πάει στον διάολο ας δούμε τι ψάρια πιάνει στο τσιμπούκι. Μιλάμε για τσιμπούκι απαράδεκτο. Όση ώρα τον εγλειφε δεν πήρε στο στόμα ούτε τον μισόν. Μόνο το κεφαλάκι εγλειφε. Δεν φτάνει που δεν ήξερε να κάνει καθόλου στο δίλεπτο σταματάει και μου λέει. Πάμε με;; Που να πάμε κοπέλας μου;; Αν δοκιμάσω να στον βάλω είναι σίγουρο οτι θα μου πέσει. Της λέω ότι θέλω μόνο πίπα και δεν θέλω σεξ. Συνεχίζει να κρατάει μόνο το κεφαλάκι στο στόμα και να κουνάει το κορμί της. Προσπαθώ να κάνω κάτι μπας και βελτιωθεί λίγο. Της τραβάω το χέρι που τον κρατάει συνέχεια μπας και το πάρει λίγο βαθύτερα. Της λέω κιόλας να τον πάρει πιο βαθιά αλλά τίποτα. Τα ίδια χάλια. Σκέφτομαι ότι δεν θα χύσω και αρχίζω να σκεφτομαι τρόπο να χύσω. Κλείνω τα μάτια και φαντασιώνομαι ότι τσιμπουκώνω παντρεμενο μιλφάκι που έχω καμακώσει στον δρόμο. Σκεφτομαι ότι το πιπωνω και οτι της λέω αφού ο άντρας σου δεν σε τσιμπουκώνει, θα σε τσιμπουκωσω εγώ. Ρε φίλε ούτε εγώ το περίμενα να τα καταφέρω να τελειώσω. Και όμως μετά από λίγο άρχισα να χυνω στο στόμα της. Ακόμα κι αυτό όμως κατάφερε να το χαλάσει. Με το που βγήκαν τα πρώτα χυσια, την έβγαλε από το στόμα της και τα υπόλοιπα έπεσαν στην κοιλιά μου. Είμαι πολύ ευγενικός όμως και δεν της είπα τίποτα. Σκουπιστηκα με το μωρομαντηλο που μου έδωσε και αφού ντύθηκε και έφυγε, σηκώθηκα κι εγώ να ξεπλυθω. Φεύγοντας σκεφτόμουνα τι μαλακία έκανα που δεν άκουσα το ένστικτό μου, αλλά τις μαλακίες που έλεγαν διάφοροι στις κριτικές και στις ενημερώσεις. Ήταν από τις χειρότερες εμπειρίες μου δεν θα την πρότεινα σε κανέναν για οποιοδήποτε λόγο. Η πίπα της είναι πραγματικά για κλάματα και είναι πεταμένα λεφτά. Καλύτερα τραβήξτε μια μαλακία στο σπίτι σας. Άλλωστε κι εγώ κάτι παρόμοιο έκανα. Ήταν σαν να τσιμπουκωνω την γυναίκα μου μετά από 30 χρόνια γάμου και για να τελειώσω φανταζόμουν κάποια άλλη.

Η Χριστίνα παίζει την τελευταία βδομάδα πρωινή και απογευματινή βάρδια στο Μ.Α. 28 υπόγειο.
Πρόκειται για μία Ρωσσίδα, γύρω στα 28 περίπου. Είναι μαυρομάλλα, με 1,5άρια βυζιά, σχετικά καλό κορμί με δέρμα απαλό στην αφή.
Τα άκρα της περιποιημένα. Το σαλονάρισμα της είναι σοβαρό και ψιλοβαριεστημένο. Το πρόγραμμα της απλό στα 10€.
Σήμερα είπα, δε γαμιέται, και έδωσα το 10άρικο.
Δεν είχε καθόλου κόσμο, ούτε το σαλόνι, ούτε τα δωμάτια. Οπότε γδύθηκα και μετά από 3 λεπτά ήρθε η Χριστίνα.

Μπάινει στο δωμάτιο, λέει ένα "γεια,τι κάνεις" και έρχεται δίπλα μου ξεκινώντας να κάνει κάτι σαν μασάζ στην ψωλή κρατώντας της από την βάση της,
ώστε να φορέσει καπότα ύστερα από μισό λεπτό. Ευτυχώς ξέρει να περνάει καπότα, γιατί τις τελευταίες μέρες, με έχουνε κάνει κιμά με τα νύχια τους μερικές...
Ξεκίνησε μία πίπα ψιλομονότονη σε αργό τέμπο, συνεχίζοντας αυτή την τεχνική "μασάζ" στον κορμό, έκανε και λίγο παιχνίδι στο πουτσοκέφαλο και μετά από 1,5 λεπτό σταματάει και με ρωτάει πως να στηθεί.

Την βάζω ιεραποστολικό με πλήρη απουσία συμμετοχής. Στα βαθιά μπασίματα μπορούσα να ακούσω μόνο ένα πνιχτό βογγητό και αυτό ήταν όλο.
Δεν φίλησα, δεν έγλειψα, δεν έκανα καμία απολύτως άλλη κίνηση σε εκείνη την στάση παρά μόνο 2-3 εναλλαγές. Φυσικά μηδέν eye contact.

Tης λέω να γυρίσει στα τέσσερα και τουλάχιστον στήθηκε καλά. Έβαλε το μαξιλάρι από κάτω. Ο κώλος της στα τέσσερα είναι μια χαρά. Είναι σφριγηλός στην αφή και είχε και μία μικρή διαφορά στο χρώμα από το μαύρισμα του καλοκαιριού. Εννοείται ξανά χωρίς καμία συμμετοχή, 3-4 λεπτά σπρώξιμο και σε αυτή τη στάση και έχυσα μέσα της. Το μόνο που έκανε είναι ότι δεν βιάστηκε να βγει και έκανε 4-5 κυκλικές κινήσεις με την λεκάνη της στο τελείωμα.

Προσωπικά δεν θα ξαναπεράσω με την Χριστίνα γιατί είναι σούπερ τυπική με μηδέν συμμετοχή. Αν τα φτιάξει αυτά τα ξαναλέμε.

Τρελὲς καῦλες μὲ ὁδήγησαν στὸ Μετάξι, ὅπου καὶ βρέθηκα πάλι, ἀναζητῶντας στανταράκια μου. Ἡ ἀπουσία τους ὅμως μὲ ὤθησε στὴν περιπλάνηση. Ἡ περιπλάνηση, ἔλεγε ὁ Κώστας Ἀξελός, εἶναι ἡ συνθήκη τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης, ἡ μοῖρα τοῦ ἀνθρώπου. Οὐσιαστικά, ὁ Ἀξελὸς μὲ τὴν «Πλανητικὴ σκέψη» του ἀπαντοῦσε στὸν δάσκαλό του, Μάρτιν Χάϊντεγκερ. Ὁ Γερμανὸς ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἔβλεπε ὅτι ἡ κατ'ἐξοχὴν ἀνθρώπινη ἰδιότητα εἶναι ἡ διαμονή, δηλαδὴ ἡ συμφιλίωση καὶ σύνδεση μὲ ἕναν σταθερὸ τόπο.

Θέλοντας νὰ βγάλω τίς ἀναφερθεῖσες παπαριὲς ἀπὸ τὸ κεφάλι μου, ὥδευσα στὸ ὑπόγειο της Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. Ἐκεῖ περίμενε μιὰ νόστιμη μελαχρινὴ νεαρά, μὲ κανονικὸ ἀδύνατο σῶμα καὶ μαῦρο μακρὺ μαλλί. Φαινόταν χαμηλῶν τόνων καὶ μὲ ὡραῖο χαμόγελο. Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον ἡ ἄτιμη βγαίνει στὸ σαλόνι δὲν σὲ προϊδεάζει γιὰ αὐτὰ ποὺ κάνει μέσα. Γιὰ αὐτὸ τὸν λόγο ἔδωσα τὸ 10άρικο στὴν ὑπηρεσία καὶ μπῆκα στὸ δωμάτιο. Ἡ Τζούλια ἦρθε σὲ σωστὸ χρόνο ἀλλὰ ἔδειχνε μαγκωμένη.

Ἀκολουθεῖ ἡ συνομιλία:

-«Ἀπὸ ποῦ εἶσαι;»
-«Βενετσουέλα», ἀπαντᾶ (λάθος προφορά).
-«Ὡραία», τῆς λέω. Μόνο ποὺ τώρα ἀρχίζω νὰ τὴ ρωτάω ἀπὸ ποῦ εἶναι στήν... ὑποτιθέμενη γλῶσσα της. Ἐκείνη δὲν καταλαβαίνει Χριστό. Συνεχίζω νὰ τῆς μιλάω. Ἐνῶ κατόπιν τῆς προτείνω νὰ πᾶμε καὶ γιὰ καφέ. Στὰ ἱσπανικὰ βέβαια. Ἔχει βραχυκυκλώσει, καθὼς δὲν καταλαβαίνει κουβέντα. Παίρνει μορφασμοὺς ἀπορίας καὶ μὲ ρωτάει στὰ ἀγγλικὰ «what... what...». Τὸ ἀφήνω νὰ περάσει.

Πάω νὰ τὴν χαϊδέψω ἀλλὰ ἐξακολουθεῖ νὰ εἶναι μαζεμένη σὲ σημεῖο ἄμυνας. Ὅταν μπῆκε, εἶχε ἤδη ἀνοίξει τὸ προφυλακτικὸ καὶ ἤθελε νά μου τὸ βάλει. Δὲν γαμιέται, λέω; Οὕτως ἢ ἄλλως σηκωμένος ἤμουν. Ἀρχίζει μιὰ πίπα, καλὴ ὁμολογουμένως καὶ ἔρχομαι σὲ πλήρη στύση. Τὸ διχτυωτὸ κορμάκι δὲν τὸ βγάζει. Οὖτε τὸ σουτιέν. Ἐπίσης δὲν ἀφήνει φιλιὰ πουθενά. Τῆς ζητάω νὰ κάτσει στὰ τέσσερα ἀλλὰ κάνει πὼς δὲν καταλαβαίνει. Ἐπιμένω. Τελικὰ στήνεται. Πραγματικά, ἡ αἴσθηση πολὺ καλή. Ἀλλὰ εἶναι ἡ μόνη θετικὴ στιγμὴ τῆς συνεύρεσης. Ἡ Τζούλια ἔχει πάντοτε κλειστὰ πόδια, ἀρχίζει νὰ κουλουριάζεται καὶ σὲ λίγο βρίσκεται σχεδὸν καθιστῆ. Ἄν καὶ ἔχουν περάσει 3 λεπτὰ ἀπὸ τότε ποὺ μπῆκε στὸ δωμάτιο, ἀναφωνεῖ νευρικὰ καὶ ἐπίμονα: «ἄντε!», «ἄντε, τελείωνε ρὲ φίλε!», δείχνοντάς μου ἕνα νοητὸ ρολόι στὸν καρπό της. Κάπου ἐκεῖ ἀρχίζω νὰ πέφτω ἀλλὰ δὲν πτοοῦμαι. Μυρίζομαι τί πάει νὰ γίνει, ὅμως ἀπὸ ἕνα σημεῖο καὶ μετὰ εἶναι ἀργά. Εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου καθιστή, μὲ κλειστὰ πόδια καὶ κουλουριασμένη. Καθότι ἀπρόθυμη νὰ συνεργαστεῖ, τῆς λέω νὰ σηκωθεῖ νὰ φύγει. Στὸ σημεῖο αὐτό, νὰ τονίσω ὅτι εἶμαι χαμηλῶν ρυθμῶν στὸ σέξ, ὁπότε ἡ κοπέλα δὲν ζορίστηκε. Εἶναι, ἁπλῶς, ἡ τακτική της.

Ὅσο γιὰ τὴν καταγωγὴ καὶ τὴν γλῶσσα, αὐτὰ νὰ τὰ διαβάζουν κάποιοι φωστῆρες τῆς ἡμερήσιας ἐνημέρωσης. Ἐκεῖνοι ποὺ μοῦ ἔλεγαν εἰρωνικὰ καὶ μὲ θράσος ὅτι ἡ ἀνταπόκριση τῆς κοπέλας στὴν ἱσπανικὴ γλῶσσα δὲν εἶναι κριτήριο γιὰ νὰ καταλάβεις ποιά λέει ἀλήθεια καὶ ποιά ψεύδεται!

Χωρὶς νὰ βιάζεται, λοιπόν, φοράει τὰ παπούτσια της καὶ μὲ νάζι μοῦ κάνει νόημα σὲ στὶλ «Τί νὰ κάνουμε; Ὁ χρόνος!». Τῆς ἀπαντῶ στὰ ἱσπανικά: «Ἔμ βέβαια ὁ χρόνος! Εἶναι καὶ ὁ χρόνος!» (Ἐκείνη καίγεται πάλι).
Βγαίνω ἔξω, ἐπιστρέφοντας στὴν ρέουσα καθημερινότητα. Κατακόκκινος πιὰ καὶ μὲ τὰ ἀρχίδια πρησμένα, παραδίδομαι στὶς σκέψεις μου:
«Ἡ καθημερινότητα δὲν εἶναι παρὰ αὐτὸ τὸ ''μεταξύ'' γέννησης καὶ θανάτου Εἶναι». (Μάρτιν Χάϊντεγκερ, «Εἶναι καὶ Χρόνος», μετάφραση Γιάννης Τζαβάρας, σ. 428)

Επίσκεψη προ ημερών σε αυτό το μπουρδέλο.. εμφανίστηκε η Χριστίνα ,μέτρια σε εμφάνιση μάλλον Ρωσίδα..έδωσα το δεκαρικο στον Τσάτσο.. ξάπλωσα ήρθε για πίπα πολύ ρηχή ..στήθηκε στα τέσσερα.. τελείως ξενερωτη και ο κόλος τις πλάκα ..
Δεν αξίζει ούτε δεκαρικο να δίνεις για να γαμας τέτοιες φολες..η μαλάκια είναι πιο ηδονικη ..

Χαιρετώ τα καλύτερα παιδιά! Ευχομαι όλους να σας ανταμωνο καλα!
Το έχει ξεφτιλίσει στην ζέστη αυτες τις ημέρες, το τερμάτισε αλλά αν κ κάτω από αυτές τις συνθήκες είπα δεν γαμιετε ας πάω καμία τσάρκα να τον χωσο κ κάπου.
Πάμε τσάρκα με κρύο, με αέρα, με βροχή να στάζουν τα ρούχα, ας πάω κ με 45 βάθους Κελσίου.
Είχα άκουσε για την Ελένη ότι είναι καινούργια, μικρή, νεανικό δέρμα, δηλώνει απλό πρόγραμμα αλλά αφήνει γλυφομουνι κ είπα να πάω.
Μπαινω στον οίκο υπογα, ήταν δύο κοπέλες η μία εύσωμη για ειδικά γούστα που την προωθει για κάποιο λογω η τσατσά..κ ήταν κ η Ελένη.
Η Ελένη είναι μέτρια προς ψηλή θα έλεγα , άσπρο δέρμα, μικρό στήθος, αδύνατη, όμορφη στο πρόσωπο, κοντά 18 χρόνων.
Μου άρεσε κ είπα να περάσω.
Για να είμαι ειλικρινής, προσπαθώ στα μπουρδελα να επιλέγω χωρίς να σημαίνει ότι είναι κ σωστό αυτό που κάνω,λοιπόν επιλέγω κοπελιές να ειναι κοντά στην ηλικια μου κοντά στα 40, τύπου Μπάρμπαρα, Εμμανουέλα φωκαιας, για τον λόγω ότι με κάποια από αυτά τα κοριτσια κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσαμε να βγούμε έξω με σκοπό να κάνουμε σχέση, θα ταίριαζαμε περισσότερα ηλικίακα θα είχαμε περισσότερα ενδιαφέροντα.
Τώρα είμαι εγώ 40 να βγω με κάποια 18 χρονων που θα την πάω στις κούνιες..
Βέβαια όλα είναι σχετικά..
Μπαινω λοιπόν στω δώμα, αριστερά από το κουζινακι στο μικρό δωμάτιο.
Γδυνομαι κ περιμένω ερχαιτε η Ελένη μπαίνει μέσα ούτε γειά δεν λέει κάνω τον μικρότερο καλό είναι να έχουμε κ μια ταπεινοτητα κ λέω καλωστην.
Μου φαιρονταν απαξιωτικά κάτι την ρώταγα, δεν μιλώ ελληνικά λέει κ έδειξε το κρεβάτι να ξαπλωσο.
Άρχισε να παίζει ατσουμπαλα το εργαλείο ενώ κοιτούσε στο άπειρο σαν ανάπηρο, γενικά απέφευγε να με κοιτάζει στα μάτια κ περίμενε να σηκωθεί να βάλει καποτα.
Αυτές μας θέλουν άλογα κούρσας να είμαστε έτοιμοι να μας ξεπετανε.
Βάζει καποτα άρχισε μια πιπα μονότονη κοιτώντας προς τα κάτω κ σε στάση να μην μπορώ να πιάσω, της λέω πάμε sex.
Από πάνω δεν ανέβαινε, ούτε στα τέσσερα μόνο κανονικά κ έλεγε μην πιάνεις εδώ μην εκεί.. μην το ενα μην το αλλο..
Φιλιά δεν άφηνε κάποια στιγμή λέω να σε γλυψω κάτω κ είπε απλό πρόγραμμα αλλά ήμουν γνωστής από τα γραφόμενα των παιδιών ότι αφήνει γλυφωμουνι κ εκανα το κορόιδο κ εγώ κ της λέω εφόσον είπε normal δεν μιλώ αγκλικα.
Αρχισα να γλύφω, ωραίο μουνακι. Υγρά από τέτοιο κορίτσι είναι σαν θεία κοινωνία.
Στην συνέχεια τελείωσα κ σηκώθηκε να φύγει, σε όλλη την διάρκεια έκανε κάποιες γκριμάτσες αντιπάθειας.
Πάει να βγει έξω κ της λέω κάτσε να σε χαιρετίσω που πας έτσι κ χαμογέλασε, κάπου έσπασε ο πάγος.
Πειστευω αν πάω κ άλλες φορές ίσως βελτιωθεί η κατάσταση, ίσως χρειάζεται χρόνος..καποιες φορές οι σχέσεις των ανθρώπων θέλουν χρόνο για να χτίσουν..
Αυτά από εμένα, σας ευχαριστώ που διαβάσατε την κριτική μου, ότι θέλετε ξέρετε στα σχόλια.
Να είστε όλοι καλά κ να προσέχετε τον εαυτό σας αλλά κ οτιδήποτε αγαπάτε.
Ως την επόμενη φορά..γεια χαρά κ καλή συνέχεια !!

Η επισκεψη στον οικο εγινε για την ελενη, για κακη μου τυχη ελειπε οποτε η αντικαταστατρια της, Χριστινα βρισκοταν εκει. Η χριστινα ειναι μαυρομαλλα με συμπαθητικο προσωπο, μεσαιου υψους, λεπτη στο σωμα με 1.5αρια βυζακια. Προδιαθετει παντως για κακο σεξ απτο σαλονι, συνηθως εχει τα μουτρα στο πατωμα.

Πλησιαζοντας τις σκαλες του οικου, η Χριστινα εβριζε εναν τυπο ο οποιος δεν μιλαγε ουτε καλα ελληνικα ουτε καλα αγγλικα, δεν ξερω τι της εκανε αλλα η ιδια ηταν εξαλλη, προτιμησα να κανω μια βολτα στα περιξ να ηρεμησει και μετα να την ξαναδω. Επιστρεφοντας ηταν σε καλυτερη κατασταση, η τσατσα, νεα σχετικα σε ηλικια, ελεγε ενα ποιημα με γαματο σεξ τρομερη κοπελα κτλ. Μη εχοντας να χασω τιποτα πληρωσα το δεκαρικο να παει στα κομματια, οποια και να γαμουσα δεν ειχε ιδιαιτερη σημασια.

Τα δωματια βρωμαγαν μεχρι το σαλονι ποδαριλα και το ερκοντισιον εβγαζε αερα 1 βαθμο πιο χαμηλα απτην εξω θερμοκρασια. Γδυνομαι και περιμενω την κοπελα η οποια ξεπεταξε σε 2 λεπτα τον προηγουμενο πελατη και μπηκε στο δωματιο. Δεν μιλαει σχεδον καθολου ελληνικα εκτος απο τα πολυ βασικα, εκατσε στα πλαγια και ξεκινησε να μου παιζει τη πουτσα για λιγο, εγω της ζητησα να βγαλει το σουτιεν οπως και εκανε, αποκαλυπτοντας μου τα ψιλοαδιαφορα βυζακια της. Χουφτωσα λιγο κωλο, εκεινη με ρωτησε αν θελω πιπα, απαντησα καταφατικα. Περασε καποτα και ξεκινησε να γλειφει το πουτσο μου αλλα δεν ενιωθα τιποτα, οταν τον πηρε στο στομα ενιωθα παλι ισα ισα τα χειλη της, δεν ξερω αν εφταιγε η καποτα που ηταν παχυδερμη, παντως οση ωρα με εγλειφε πιο πολυ καβλωσα με τα χουφτωματα που της εριχνα. Παρα την κακιστη ποιοτητα, η διαρκεια της πιπας ηταν ικανοποιητικη, απο μονη της σταματησε οταν επιασα 90% στυση, εβαλε κρεμα και με καβαλησε τεντονωντας το κορμι της προς τα πανω, κοιτωντας το ταβανι. Η συμμετοχη της ελαχιστη περα απο καποια ψευτικα βογκητα, εγω χουφτωνα τα βυζακια της και εσπρωχνα με την λεκανη μου, η βαρεμαρα της δεν με καβλωνε οποτε την εβαλα στα 4.

Για να μην τα πολυλογω, το στησιμο της ηταν σχετικα καλο, με μαξιλαρι κατω απο την κοιλια, για τα επομενα 2-3 λεπτα την γαμουσα σε αυτη τη σταση με εκεινη παλι να μην βελτιωνει τη συμμετοχη της, ειχαν περασει 5-6 λεπτα συνολο και η τσατσα την φωναζει χτυποντας την πορτα, στο σαλονι ακουγοταν πα-νι-κος, μαθαν οτι γαμιομαστε (ελενιτσα) πλακωσανε κι οι γιουφτοι. Προσπαθησα ενα λεπτο ακομα ιδρωνοντας αλλα η φαση ηταν πολυ ξενερωτη, η τυπισσα μονο που δεν κοιμηθηκε αποκορυφωμα οταν μου λεει "φινις".

Σταματαω, τον βγαζω εξω, καθομαι στα γονατα και απλα την κοιταω. Γυρναει, κοιταει πρωτα την καποτα που ειναι αδεια σπερματος, μετα με κοιταει στα ματια για 2 δευτερολεπτα. Της λεω επιτακτικα να φυγει, εκεινη με βλεμμα βασανισμενου κουταβιου μου λεει σορρυ, και φευγει
με τα εσωρουχα στα χερια σαν κλαμενο μουνι λες και της εθιξα την υποληψη...
Στο σαλονι η τσατσα μολις βγηκε η χριστινα αρχισε να λεει παλι για θριαμβους και μουναρες.

Ειχα καιρο να μην χυσω και να διωξω πουτανα, εστω και με υπερπροσπαθεια συνηθως χυνω, γιαυτο ειμαι αυστηροτατος στην βαθμολογια. Προσωπικα οταν ξαναπαω για την ελενη, δεν υπαρχει περιπτωση να περασω αν ειναι η ιδια τσατσα, κυριως γιατι βαραει πορτες στο πενταλεπτο και δεν καθαριζει τα δωματια. Μιλωντας και με τον Afypnismenos, φαινεται οτι δεν ηταν "η κακια η μερα" αλλα "η κακια η πουτανα".

Η συνεχεια εγινε στο Ιασονος 30β (ισογειο) που εριξα τα φλοκια μου