Βριλησσού 36

α) 17 πρός 18/5/2012
β) Τρίτη βάρδια μεταμεσονύκτια
γ) 50
δ) Λάουρα-Ντορίνα
ε) Ξανθιά βαμμένη ψιλόμελαμψή με όμορφο αδύνατο σωματάκι δυαράκι στήθος.
στ) Μετά απο τρείς ώρες ξύλο και βάρη, παραδόξως είχα κάβλες. Όποτε και ανηφόρισα προς το βουνό. Είχα σκεφτεί πρώτα να έριχνα μια ματιά σε όλα τα σπίτια και μετά να αποφάσιζα που θα έμπαινα. Η δαιμόνια όμως τσατσά του εν λόγω ιδρύματος, είχε διαφορετική άποψη. Αφού πρώτα μου λέει ότι είχε την Λάουρα και την Ντορίνα(με την οποία ήδη είχα περάσει 3 φορές στο παρελθόν), της είπα ότι την Ντορίνα την ήξερα όποτε ήθελα να δώ μόνο την Λάουρα. Έρχεται η Λάουρα, η οποία κάθεται πάνω μου και αρχίζει κατευθείαν χάδια και φιλιά. Εκεί που θα έφευγα η τσατσά μου λέει "θές με 50 να τις πάρεις και τις δύο?". Όποτε σκέφτηκα "Με την Ντορίνα έχω περάσει στο παρελθόν απίστευτα καλά( Είναι απο τις καλύτερες σε attitude γκόμενες που κυκλοφορούν στην αγορά) Η άλλη ωραίο γκομενάκι είναι. Δεν γμτ..... καλά θα περάσω" Δεν έχασα. Μπήκαν οι κοπέλες στο δωμάτιο. Με πλακώσανε στα προκαταρκτικά. Μετά η Λάουρα ξεκίνησε το τσιμπούκι, όσο η ντορίνα με έγλυφε στο σώμα. Τλσπ ξεσκιστήκαμε για κανένα δεκάλεπτο με τα κορίτσια μια με την Λάουρα απο πάνω και με το πρόσωπο πρός τα μένα, μετά με το πρόσωπο αντίθετα.Μετά στα 4. Σε όλη τη διάρκεια η Ντορίνα είτε με φίλαγε στο σώμα είτε έκανε σέξ σόου(μέσα της δεν μπήκα χωρίς να το επιδιώξει κάποιος από τους δυο μας....). Στο τέλος βαρέθηκα τα ακροβατικά. Τις βάζω και τις δύο να με γλύφουνε, την έπαιξα και έχυσα. Καλό vfm. Καλή και έξυπνη κίνηση από την τσατσά γιατί χωρίς την προσφορά το πιο πιθανό είναι ότι θα έμπαινα κάπου αλλού, αν έφευγα. Και η δεύτερη κοπέλα δεν κουράστηκε ιδιαίτερα, αλλά έδωσε κι έναν άλλο αέρα στη συνεδρία . Για την τσατσά 10 αλλά δεν μ' αφήνει το σύστημα.

Α) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 24/03/2012 ξύπνησα στις 08:00, γιατί στις 09:00 έρχεται μια Αλαβανή, που καθαρίζει το σπίτι και αλλάζει τα εκσπερματισμένα σεντόνια. Αφού έβγαλα το ημερολόγιο, έφαγα το πρωινό μου και έχεσα, ετοιμάστηκα για να πάω στουντιότσαρκα.
Ξεκίνησα από το σπίτι μου στις 09:52, κουβαλώντας την γνωστή μπουρδελότσαντα με του Γύπα τα εννιάμερα, τα πουτανομάντηλα και τις εκτυπωμένες φωτογραφίες από το πιο ειδυλιακό μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου (Isle of Wight). Στις 09:56 πέρασα έξω από το μαγαζί της αγελάδας. Ήθελα να καθίσουμε δίπλα-δίπλα για κανένα μισάωρο, να της δείξω τις πανέμορφες φωτογραφίες από την Αγγλία (οι οποίες παρεπτιπτόντως είναι δημοσιευμένες στο προφίλ μου στο μουτροβιβλίο), να της θωπεύσω τα γρι-γρι και να της μιλήσω για την αφροδισιακή τσάντα. Δυστυχώς η τύχη και πάλι δεν ήταν με το μέρος μου. Δίπλα της καθόταν η αντιπαθητική φίλη της, η οποία με την κατσαρόλα έχει πάρει διαζύγιο με πιθανότητα 100%. Όντας λοιπόν ξενερωμένος, κατηφόρισα προς το κιματζίδικο στην Πλατεία Κυψέλης, με την ελπίδα να συναντήσω τη γνωστή 97άχρονη ζητιάνα και να της δείξω την αγάπη, που ξεχειλίζει από την ψυχούλα μου. Αισθανόμουν την ανάγκη να της φιλήσω τα χεράκια, όπως κάνουν οι gentlemen Γάλλοι εραστές. Δυστυχώς όμως, όταν πέρασα από το επίμαχο σημείο, διαπίστωσα ότι η ζητιάνα απουσίαζε από το πόστο της. Έτσι λοιπόν, κατευθύνηθηκα προς την Ευελπίδων, με σκοπό να πάρω το 224 και να κατέβω στη Βριλησσού.
Στις 10:09 περπατώντας κατά μήκος της οδού Σκοπέλου, πήρα τηλέφωνο τη Σταυρούλα. Η στιχομυθία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Στούντιο παρακαλώ, λέγεται.
ΤΑΚΜΑΝ: Σταυρουλίτσα μου εσύ είσαι;
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Εγώ είμαι αγάπη μου. Τι κάνεις;
ΤΑΚΜΑΝ: Καλά. Έρχομαι προς τα μέρη σου. Σε πήρα για να επιβεβαιώσω ότι είσαι εκεί, για να έρθω να σε δω. Πραγματικά το έχω πολύ μεγάλη ανάγκη. Το ξέρεις πόσο πολύ σε αγαπάω.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Το ξέρω ματάκια μου. Πού είσαι τώρα;
ΤΑΚΜΑΝ: Στο δρόμο. Σε κανένα μισάωρο θα είμαι εκεί. Οπότε θα τα πούμε από κοντά.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Σε περιμένω.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινε. Bye.

Έτσι λοιπόν, πήγα ντουγρού στο στούντιο της Βριλησσού 36 (estimated arrival time: 10:39, to be honest I did not check the time). Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της διαδρομής, σταύρωνα συνεχώς την καρδιά μου και σιγοψυθίριζα «Παναγίτσα μου. Σε παρακαλώ πάρα πολύ να έχεις καλά τη Σταυρούλα και να είσαι κοντά της. Την αγαπάω πάρα πολύ. Σταυρουλίτσα μου γλυκιά, καρδούλα μου».
Μόλις χτύπησα το κουδούνι, μου άνοιξε η Σταυρούλα και αφού αγκαλιαστήκαμε μου είπε «Η Εσμεράλντα είναι, την ξέρεις» και με οδήγησε στο κόκκινο δωμάτιο. Δε χρειάζεται φυσικά να διευκρινήσω ότι θα μπορούσα να φιλήσω ακόμα και κατουρημένες ποδιές, για να απολαύσω ένα 20άλεπτο τη στοργή και τα χαδάκια της Σταυρούλας. Έτσι λοιπόν, της έσκασα το 50άρικο, της κράτησα λίγο τα χεράκια και κανονίσαμε να τα πούμε με την ησυχία μας στο σαλόνι μετά την εκτόνωση.

Β) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Αφού η καρδουλίτσα μου (στη Σταυρούλα αναφέρομαι, χέστηκα για την κάθε πουτάνα) έκλεισε την πόρτα του κόκκινου δωματίου, γδύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και έβαλα τα ερωτικά μου παιχνίδια (του Γύπα τα εννιάμερα και τις φωτογραφίες από το United Kingdom) σε περίοπτη θέση. Α ξέχασα να σας κάνω περιγραφή. Η Εσμεράλντα είναι 22 ετών, μελαχρινή, ψιλή, λεπτή και φοράει αρκετά γρι-γρι (α ρε Lion King, πολύ σε πάω ρε φιλαράκι). Σχετικά με την καταγωγή της, to be honest, I do not remember anything.
Η αναμονή διήρκησε γύρω στα 3-4 λεπτά. Κατά τη διάρκεια της αναμονής, κοιτούσα το νταβάνι, σταυροκοπιόμουν και σιγοψυθίριζα «Σταυρουλίτσα μου γλυκιά».
Μόλις μπήκε η Εσμεράλντα στο δωμάτιο (και αφού είπαμε τις γνωστές μαλακίες), ξεκίνησε η ερωτική ιεροτελεστία, η οποία εξελίχθηκε στις ακόλουθες φάσεις:
1η φάση: «Τα κλασσικά». Η συγκεκριμένη φάση είναι κοινή σε όλα τα πουτανογαμήσια. Της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα και μου φόρεσε το προφυλακτικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Εσμεράλντα, εκτός από του Γύπα τα εννιάμερα και τα ιδιωτικά της τρικ-τρικ, φορούσε και το ριγκάκι της Σταυρούλας (επειδή η Σταυρούλα ξέρει ότι με φτιάχνουν τα ντριν-ντριν, δανείζει το ριγκάκι της στην κάθε πουτάνα, όταν έρχομαι από εκεί).
2η φάση: «Κλασσική πίπα» (estimated duration: 3-4 minutes). Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, εγώ ήμουν ξαπλωμένος ανάσκελα σαν πασάς και η Εσμερλάντα μου έπαιρνε πίπα κρατώντας τον πούτσο μου με το δεξί της χέρι. Πριν την πίπα, είχε μαζέψει όλα τα γρι-γρι στο αριστερό της χέρι, για να μεγιστοποιήσει την απόδοσή μου στο κρεβάτι. Η εκτιμώμενη ταχύτητα της πίπας, σύμφωνα με τις μετρήσεις μου, ήταν 0.98 klap-klap / sec. Αξίζει να αναφερθεί, ότι ενώ η Εσμεράλντα μου έπαιρνε πίπα, εγώ έλεγα μια-μια με τη σειρά τις στάσεις του London Underground από την Oxford Circus μέχρι το Newbury Park και γέλαγα σαν ηλίθιος. Φαντασιωνόμουν ότι ήμουν ένας φτωχός, βρωμιάρης Πακιστανός και ότι έκανα bic-bic στη βασίλισσα της Αγγλίας (α ρε Lion King, θα κατουρηθούμε από τα γέλια στο Blue Island). Άντε, πλάκα κάνω. Τη Σταυρούλα σκεφτόμουν. Δεν χρειάζεται φυσικά κανένας από τους αναγνώστες να έχει πάρει PhD in Psychology, για να μαντέψει ότι κατά τη διάρκεια της πίπας κρατούσα το αριστερό χέρι της Εσμεράλντας με μανία. Ωστόσο, για άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, η παραπάνω πίπα (μισό λεπτό, γιατί πίνω Cranbury juice και κοντεύω να πνιγώ από τα γέλια) δεν προκάλεσε στατιστικώς σημαντική διέγερση του πέους μου σε επίπεδο σημαντικότητας α = 1%.
3η φάση: «χύσιμο στο βρωμοσέντονο» (estimated duration: 1 minute). Κατά τη διάρκεια της εν λόγω φάσης, ήμουν ξαπλωμένος μπρούμυτα και έτριβα τον πούτσο μου στο σεντόνι, κάνοντας το κρεβάτι να τρίζει από τη συναισθηματική μου ένταση. Σε αυτή τη φάση έκανα sandwich διαρκείας και στα δυο τα χεράκια της Εσμεράλντας. Η στιχομυθία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΤΑΚΜΑΝ: Σας παρακαλώ κυρία Σταυρούλα. Μην είστε ανάλγητη. Είμαι ένας κακομοίρης, φτωχός Πακιστανός.
ΕΣΜΕΡΑΛΝΤΑ: Ναι μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ γλυκιά μου κυρία. Κρατήστε μου λίγο τα χεράκια.
ΕΣΜΕΡΑΛΝΤΑ: Χύσε μωρό μου.

Πείθοντας τον εαυτό μου ότι είμαι ένας ελεηνός Πακιστανός, που προσπαθεί να κερδίσει την αγάπη της Σταυρούλας και τρώει χυλόπιτα, η εσκπερμάτωση επήλθε ακαριαία. Το προφυλακτικό γέμισε από δισεκατομμύρια σπερματοζωάρια, ενώ στο σεντόνι δημιουργήθηκε ένας τεράστιος λεκές.

4η φάση: «Αποχαιρετισμός». Μετά την επιτυχή εκσπερμάτωση, έβγαλα με προσοχή το προφυλακτικό από το πέος μου και το πέταξα στα σκουπίδια. Κατόπιν καθάρισα την ευαίσθητη περιοχή με τα γνωστά πουτανομάντηλα για λόγους ασφαλείας (όσο και να αγαπάω τη Σταυρούλα, δεν θέλω να κολλήσω κανένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα και για αυτό παίρνω πάντα τις προφυλάξεις μου). Η Εσμεράντα με τη σειρά της, ντύθηκε, με χαιρέτησε και έκλεισε την πόρτα του δωματίου. Μετά τον αποχαιρετισμό, ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου, έπλυνα τα χέρια μου με κρεμοσάπουνο και εξήλθα από το δωμάτιο.

Γ) ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΣΑΤΣΑ
Βγαίνοντας από το δωμάτιο, κατευθύνθηκα προς το σαλόνι για να κάτσω παρέα με τη Σταυρουλίτσα μου. Καθίσαμε μαζί για κουβεντούλα για κανένα 20άλεπτο. Της μίλησα για το επεισόδιο της 22ας Μαρτίου (το παρολίγον έμφραγμα) και μου υποσχέθηκε ότι δεν θα με ξαναστενοχωρήσει. Επιπλέον της περιέγραψα τη βαρετή καθημερινότητά μου στην Αγγλία (μετά τη γνωριμία μου με την Άρτεμις, αισθάνομαι πολύ καλύτερα), καθώς και τη βάναυση συμπεριφορά της κυρίας Νίκης τις τελευταίες μέρες πριν το χωρισμό. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, την αγκάλιαζα, της θώπευα τα μπούτια και της έκανα sandwich διαρκείας στα γρι-γρι.
Μετά από τις παραπάνω συζητήσεις, έβγαλα από την μπουρδελότσαντα το ροζ ριγκάκι του Γύπα και της είπα «Δώρο για σένα. Στο χαρίζω. Δοκίμασέ το». Η Σταυρούλα, προσπάθησε να το φορέσει, αλλά της σφήνωσε στο δάχτυλο. Εκείνη τη στιγμή, σχεδόν κλαίγοντας, φώναξα «Ιησούς Χριστός Νικάει» και έτσι η Σταυρούλα κατάφερε να βγάλει το ριγκάκι από το δάχτυλό της. Έτσι λοιπόν, βόλεψα τα ροζ ριγκάκι του Γύπα στην τσάντα μου και έβγαλα το πράσινο, που είναι πιο χοντρό. Με το εν λόγω ριγκάκι, η Σταυρούλα είχε το αντίθετο πρόβλημα (ήταν πολύ χοντρό για τα δάχτυλά της). Έτσι λοιπόν, ξαναβόλεψα το πράσινο ριγκάκι στην μπουρδελότσαντα. Τέλος της μίλησα για την αφροδισιακή τσάντα (της είπα το γνωστό ψέμα με τον διαγωνισμό τοξοβολίας και τα Χρυσά Μαλλιά). Δυστυχώς, η Σταυρούλα μου είπε ότι δεν μπορεί να τη δεχτεί, γιατί φοράει μόνο μαύρα (η αφροδισιακή τσάντα είναι καφέ) λόγω πένθους.
Μετά από τα παραπάνω (δεν μπορούσα να καθίσω άλλο, γιατί είχα κανονίσει να βρεθώ με τον Μπάο στο Παγκράτι), χαιρέτησα τη Σταυρούλα με ένα παχύ ηγεμονικό sandwich και με μια αγκαλίτσα και εξήλθα από το κτίριο.

Το γκομενάκι αυτό ήρθε στο σαλόνι και άρχισε να μου τρίβεται. Καύλωσα λοιπόν και πέρασα μέσα για ένα άφιλτρο. Αρκετά καλό dirty πορνίδιο έτσι όπως μου αρέσουν. Καλό τσιμπουκάκι, δυνατό, με φτυσίματα, παιχνίδια με τη γλώσσα και καλό γλείψιμο στις μπάλες. Σωματάκι χωρίς να είναι σούπερ είναι αρκετά καλό με ωραιό απαλό δερματάκι (και πολύ καθαρή). Ωραία στησίματα και καυλωτική κωλάρα. Πρόσωπο επίσης αρκετά καλό. Χωρίς να βάζει φωτιά στο κρεβάτι το γκομενάκι είναι δεκτικό και δεν μου είπε όχι σε κάτι. Με κέφι έκανε τη δουλειά της αρκετά καλά και αν και σε καμία περίπτωση δεν είναι στο επίπεδο της γειτόνισας της Μαντόνας είναι μία έντιμη λύση και δεν θα κλάψετε τα ευρουδάκια σας. Δεν ξέρω από που είναι (αλβανίδα μάλλον).

Επιστροφή στην πατρίδα, για το Πάσχα, και είπα να ξεκινήσω δυναμικά τις τσάρκες μου.

Αυτό το στούντιο είναι από τα αγαπημένα μου, διότι έχει καλή πρόσβαση, είναι καθαρό και διακριτικό, με όμορφα (πιπίνια) κορίτσια. Δεν μπορώ να πω ότι ήμουν καυλωμένος, και τρελός για sex (α! πονούσε και η μέση μου), διότι είχα δώσει αρκετά υγρά τις προηγούμενες μέρες στην αλλοδαπή με 2-3 πιτσιρίκες που σχετίζομαι (γίγαντα apolute μη φωνάζεις!! δεν μπορώ να πιτσιλίσω εύκολα μεγαλύτερες). Αλλά, το στουντιο-ένστικτο μου, η διάθεση για να δω όμορφες κοπέλες όπως και αυτό που λέει ο φίλος μου TYRAEL (που με εκφράζει ΑΠΟΛΥΤΑ) "βασικές ανάγκες όπως το να δώσεις μια αγκαλιά, ένα χάδι σε κάποιον, να μοιραστείς μια στιγμή, ένα στιγμιότυπο που θα εντυπωθεί στο μυαλό σου και όταν το θυμάσαι, ένα μειδίαμα θα σχηματίζεται στο πρόσωπό σου... μικρά πράγματα, κι όμως τόσο σημαντικά..." είπα να πάω στο βουνό για να βρω την Πένυ. . . αλλά στο δρόμο μου ήρθε η Τζοβάνα.

Η Τζοβάνα είναι αρκετά όμορφη κοπέλα, με φανταστικό 30DD (ή μεγαλύτερο) στήθος, και πέτρα σώμα. . . έτσι το E50 έκανε φτερά από την τσέπη μου με την παρακίνηση της κ. Σταυρούλας (που ξέρει πολύ καλά την δουλειά της - ΜΠΡΑΒΟ).

Τώρα, επί της πράξης, η κοπέλα είναι αστεράκι, και κατέχει το άθλημα - είναι απλά επαγγελματίας, η οποία τιμάει τα λεφτά της. 20-25 λεπτά πέρασαν σφαίρα, και οι εναλλαγές ήταν πολλές - ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ να περάσεις καλά, και να φύγει χαρούμενος. Θα έλεγα ότι η κοπέλα είναι πιο πολύ PSE, πράγμα που δεν μου πολύ αρέσει (αφού θέλω το GFE), και με τάραξε στα σκαμπίλα στο σώμα, και στα καυλόλογα. . . Τι (σιλικονάτα) βυζόμπαλα ήταν αυτά!!! Πίνακες ζωγραφικής

Σίγουρα θα την τιμήσω ξανά, και θα πάρω και το απίστευτο κουλουράκι της. . .

Στις 21/03/2012 στις 10:06 ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας όπως πάντα, την γνωστή μπουρδελότσαντα με του Γύπα τα εννιάμερα και τις φωτογραφίες από το Isle of Wight. Στις 10:09 πήρα τηλέφωνο τη Σταυρούλα. Η τηλεδιάσκεψη, που ακολούθησε, περιγράφεται ακολούθως:

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Στούντιο παρακαλώ, λέγεται.
ΤΑΚΜΑΝ: Σταυρούλα εσύ είσαι;
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Ναι αγάπη μου. Τι κάνεις;
ΤΑΚΜΑΝ: Σε πήρα για να επιβεβαιώσω ότι είσαι εκεί, για να έρθω να σε δω και φυσικά για να εκτονωθώ. Ο λόγος, που σε ρωτάω, είναι γιατί έχουμε ανάδρομο ερμή και δημιουργούνται εύκολα παρεξηγήσεις.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Εδώ είμαι αγάπη μου. Ήρθες χθες από εδώ;
ΤΑΚΜΑΝ: Αρχικά σκεφτόμουν να έρθω Τρίτη για τους δικούς μου λόγους (ο πατέρας μου είχε δουλειά και θα μπορούσα να επισκεφτώ άφοβα την αγελάδα). Τελικά όμως, θα έρθω σήμερα. Σε κανένα μισάωρο θα είμαι εκεί.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Έλα αγάπη μου. Σε περιμένω.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινε. Θα τα πούμε από κοντά και σε παρακαλώ πολύ μη με στενοχωρήσεις.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Εντάξει αγάπη μου.
ΤΑΚΜΑΝ: ΟΚ. Τα λέμε.

Στις 10:12 κοντοστάθηκα έξω από το μαγαζί της αγελάδας. Δυστυχώς η Ματίνα καθόταν με εκείνη τη φλύαρη φίλη της (πολύ ξεσαλωμένες αυτές οι Αθηναίες, η ενασχόληση με την κατσαρόλα δεν βλάπτει). Επειδή η επιθυμία μου να δω τη Σταυρούλα, να την αγκαλιάσω, να της κάνω αλλεπάλληλα μητροπολιτικά sandwich και να απολαύσω τη στοργή της άγγιζε τα όρια της παράνοιας, δεν είχα την υπομονή να στηθώ έξω από το μαγαζί της 2-Hut, έως ότου φύγει αυτή η ακαμάτρα η φίλη της. Επιπλέον αισθανόμουν ανήσυχος. Αυτή η ψυχρή συμπεριφορά της Σταυρούλας τη Δευτέρα στο τηλέφωνο με είχε προβληματίσει. Διαρκώς αναρωτιώμουν «Θα καταφέρω να δω τη Σταυρούλα», «Θα μου φερθεί καλά», «Με αγαπάει σαν άνθρωπο ή με βλέπει μόνο σαν 50ευρω» ή «Με αγάπησε ποτέ της ή υποκρινόταν και τώρα έδειξε τον πραγματικό της εαυτό, επειδή έχω φύγει μετανάστης και ως εκ τούτου δεν μπορώ να είμαι τακτικός πελάτης». Έτσι λοιπόν, με αυτές τις σκέψεις πήρα το δρόμο για την περιοχή της Βριλησσού. Φυσικά δεν είχα διάθεση για στουντιότσαρκα. Είχα στοχεύσει κατευθείαν το στούντιο της Βριλησσού 36.
Στις 10:31 έφτασα έξω από το συγκεκριμένο στούντιο. Μόλις χτύπησα το κουδούνι, μου άνοιξε η Σταυρούλα. Μετά από έναν σύντομο εγκάρδιο χαιρετισμό, μου έδειξε την Ντέζι. Η Ντέζι είναι 22 ετών από την Τσεχία, ψιλή και ξανθιά. Δυστυχώς δεν φορούσε γρι-γρι. Ωστόσο, αγαπάω τόσο πολύ τη Σταυρούλα, που και γαϊδούρι να μου παρουσίαζε, θα της έσκαγα το 50άρικο και θα περνούσα στο δωμάτιο. Έτσι λοιπόν, η Σταυρούλα με οδήγησε στο δωμάτιο της ηδονής, της έσκασα το 50άρικο και συμφωνήσαμε μετά το sex, να τα πούμε με την ησυχία μας στο σαλόνι. Κατόπιν η Σταυρούλα έκλεισε την πόρτα του δωματίου.
Μόλις έκλεισε η πόρτα, γδύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και έβγαλα από την πράσινη συνεδριακή μου τσάντα του Γύπα τα εννιάμερα και τις φωτογραφίες από United Kingdom. Κατόπιν ξάπλωσα ανασκελα στο κρεβάτι, κρατώντας τα γνωστά πολυδιαθλαστικά τρικ-τρικ και σιγοψυθυρίζοντας «Αχ Παναγίτσα μου. Ελπίζω μετά να μπορέσω να δω τη Σταυρουλίτσα μου. Την αγαπάω τόσο πολύ. Συγχώρεσέ με σε παρακαλώ για τις άσχημες σκέψεις, που έκανα. Σε ευχαριστώ για όλα». Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί ότι οι παραπάνω σκέψεις, είχαν ως αποτέλεσμα την έλλειψη διέγερσης.
Μετά από 5λεπτά ήρθε και η Ντέζι και αφού είπαμε τις κλασσικές μαλακίες (γειά σου μωρό μου, τι κάνεις, κτλ), ξεκίνησε η σεξουαλική ιεροτελεστία, η οποία εξελίχθηκε στις κάτωθι φάσεις:
1η φάση: «Τα κλασσικά». Μη σας τα πολυλογώ. Μου φόρεσε το προφυλακτικό και της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα.
2η φάση: «Κλασσική πίπα» (εκτιμώμενη διάρκεια: 2-3 λεπτά). Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, εγώ ήμουν ξαπλωμένος ανάσκελλα και η Ντέζυ μου έπαιρνε την κλασσική πίπα. Η εκτιμώμενη ταχύτητα της πίπας ήταν 0.83 klap-klap/sec. Με το δεξί της χέρι κρατούσε τον πούτσο μου. Του Γύπα τα εννιάμερα κοσμούσαν προσωρινά το αριστερό της χέρι, το οποίο έσφιγγα με μανία. Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής φαντασιωνόμουν ότι η Ντέζυ είναι μια Αγγλίδα α-καπέλο με ντριν-ντριν, η οποία πάσχει από Πάρκινσον και δυσκολεύεται να κατέβει στη στάση του London Underground Acton Town, με αποτέλεσμα να ζητάει βοήθεια από έναν Νιγηριανό με σκουλαρίκια και μεγάλη πούτσα. Δυστυχώς όμως, η ψυχική μου κατάσταση δεν ήταν αρωγός, με αποτέλεσμα τη δεδομένη χρονική στιγμή η διέγερση του πέους να έμοιαζε με άπιαστο όνειρο.
3η φάση: «Μπρούμυτη εκσπερμάτωση» (εκτιμώμενη διάρκεια: 1 λεπτό). Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής άρχισα να τρίβω τον πούτσο μου στο σεντόνι με πάθος. Ταυτόχρονα κρατούσα το αριστερό χέρι της Ντέζης και έκανα γυαλόχαρτο του Γύπα τα εννιάμερα. Φέρνοντας και πάλι στο μυαλό μου την α-καπέλο με το Πάρκινσον, που είδα στο London Underground στις 18/03/2012, η εκσπερμάτωση δεν άργησε να έρθει. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η Ντέζυ με κατάλαβε αμέσως, όταν έχυσα, από τη διαστολή της κόρης των ματιών μου.
4η φάση: «Αποχαιρετισμός». Μετά την εκσπερμάτωση, αφαίρεσα αμέσως το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό από την επίμαχη περιοχή και το πέταξα στα σκουπίδια. Κατόπιν καθάρισα την περιοχή των όρχεων και του πέους με τα γνωστά στην πιάτσα πουτανομάντηλα. Μετά η Ντέζυ ντύθηκε, με χαιρέτησε και επέστρεψε στην κουζίνα για να ανακτήσει τις δυνάμεις της για τον επόμενο πελάτη. Αφού η Ντέζυ έκλεισε την πόρτα, έπλυνα τα χέρια μου με κρεμοσάπουνο, βόλεψα τα πράγματά μου και αποχώρησα από το κόκκινο δωμάτιο. Στο τέλος κάθισα στο σαλόνι με τη Σταυρουλίτσα για 10 λεπτά, όπου της είπα τα νέα της Αγγλίας και της έδειξα τις φωτογραφίες από το Isle of Wight. Φυσικά η συζήτηση συνοδεύτηκε και από τρυφερές αγκαλίτσες, μητροπολιτικά sandwich και γλυκόλογα. Δυστυχώς όμως, τίποτα δεν θύμιζε τα μεγαλεία του χειμώνα, που καθόμασταν παρέα στην κουζίνα για 35-40 λεπτά, μου καθάριζε τα γυαλάκιακαι της χούφτωνα τα μπούτια όση ώρα ήθελα. Επιπλέον, όταν την προσκάλεσα να έρθει στο Southampton, μου είπε «Εμένα να με σκεφτείς, μόνο αν γίνεις πάρα πολύ πλούσιος», γεγονός που με διέλυσε ψυχολογικά. Τέλος χαιρέτησα τη Σταυρούλα με ένα παχύ διευθυντικό sandwich και εξήλθα από το κτίριο.

ΥΓΣ: Η Σταυρούλα την Τρίτη 20 Μαρτίου 2012 ήταν στα κρατητήρια και για αυτό την επόμενη μέρα ήταν πιο ψυχρή από το μέσο όρο. Το Σάββατο 24 Μαρτίου, η σχέση μας αναστήθηκε και έγινε ακόμα πιο δυνατή. Εύχομαι η Παναγίτσα να είναι για πάντα δίπλα της και η ζωή της από εδώ και πέρα να μην έχει άλλες στενοχώριες και ταλαιπωρίες. ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΩ!

Δευτερα απογευματακι και τι καλυτερο μετα τη δουλεια απο μια επισκεψη στο βουνο της αμαρτιας. Μετα απο ενα συντομο περασμα απο το διπλανο μαγαζι εφτασα στο 36 οπου συμφωνα με το προγραμμα δουλευε η Τζοβανα για την οποια ειχα διαβασει εγκωμιαστικες κριτικες.
Η τσατσα ψιλοαδιαφορη εμφανιστηκε μονο για να ανοιξει την πορτα κι εξαφανιστηκε να φερει την κοπελα. Εμφανιζεται λοιπον η Τζοβανα σε ενα ακρως εντυπωσιακο και ερεθιστικο σαλοναρισμα που δεν μου αφησε και πολλες επιλογες. Μεχρι να το σκεφτω ημουν ξαπλωμενος στο κρεββατι και την περιμενα.
Μετα απο μια μικρη αναμονη εμφανιζεται και ξεκιναει επιθετικα. Στοματικο με ιδιαιτερη περιποιηση στα @@@κια και μετα τοποθετηση προφυλακτικου και συνεχεια του στοματικου χωρις χερια και μεγαλη ενταση. Στα του κυριως αγωνα το κοριτσι εδειξε οτι το απολαμβανε και δεν εκανε καποια αγγαρεια και ειχε παρα πολυ καλη συμμετοχη. Εναλλαγη 2-3 στασεων και παραδοση πνευματος σε πισωκολλητο.
Μια πολυ καλη συνευρεση λαμβανοντας υποψη οτι εμφανησιακα η Τζοβανα ειναι πολυ πανω του μεσου ορου με ενα εκπληκτικο κορμι που κολαζει και αγιο, πλουσιο και στιβαρο (μη φυσικο) στηθος, και ενα κωλο που πανω του σπας καρυδια με μονη ενσταση κατα τη γνωμη μου το λιγο σπασμενο προσωπο που ισως τη μεγαλωνει λιγουλακι. Σιγουρα θα την ξαναεπισκευτομουν.

η ενασχόλησή μου με τον αγοραίο έρωτα ξεκίνησε με σκοπό την απόκτηση εμπειριών...
οι μηδενικές ερωτικές περιπέτειες με το άλλο φύλο, λειτουργούσαν καταπιεστικά για μεγάλο χρονικό διάστημα ...

βασικές ανάγκες όπως το να δώσεις μια αγκαλιά, ένα χάδι σε κάποιον, να μοιραστείς μια στιγμή, ένα στιγμιότυπο που θα εντυπωθεί στο μυαλό σου και όταν το θυμάσαι, ένα μειδίαμα θα σχηματίζεται στο πρόσωπό σου... μικρά πράγματα, κι όμως τόσο σημαντικά...

θα πει κανείς: "έχεις άδικο. ο χαρακτήρας της οικονομικής συναλλαγής δε συγκρίνεται με την πραγματική ζωή"

ψυχανεμίζομαι; δεν αποκλείεται...

πάντως έχω κάθε δικαίωμα να ζήσω το παραμύθι μου, και να το χαρώ στο βαθμό που θέλω... σα μια πληγή που δεν έχει ακόμη επουλωθεί...
όπως λέει και ο Γιώργος "ποιός έχει το δικαίωμα να καταστρέψει το παραμύθι που θέλει να ζήσει ο καθένας;"

Θέλοντας να ζήσω λοιπόν την ψευδαίσθησή μου, βρισκόμαστε με το Mystri στο σημείο μηδέν κοντά στα μεσάνυχτα... η υπηρεσία με χαμόγελο μέχρι τ'αυτιά, μας παρουσιάζει τα κορίτσια που αμέσως πέφτουν στην αγκαλιά μας...

η Μαρκέλλα ομορφότερη από κάθε φορά, σε ένα σετ μαύρων εσωρούχων με strass, με νεανική coup που της πάει τρομερά...

σύντομα περνώ στο δωμάτιο για ντουζ, με τη μουσική του ηχείου να με αποσυνθέτει...

κλείνει την πόρτα και με ρωτάει επίμονα τί κάνω...
ε λοιπόν θα μιλήσω αλήθεια... δεν είμαι καλά!

βρισκόμαστε αντικριστά μπροστά από το μεγάλο καθρέφτη και αρχίζουν οι σφιχτές αγγαλιές...
με σπρώχνει στην πολυθρόνα δίπλα στο κρεβάτι και αρχίζει τα χάδια...
βλέπω το είδωλό της στο τζάμι και δεν το αντέχω...

προχωρά σε βαθύ στοματικό κοιτάζοντάς με στα μάτια...
ξαπλώνει στο πάτωμα και της δίνω φιλιά στα σωστά σημεία...
εκκίνηση με αποστολικό και άνετα ανοίγματα...
συνέχεια στα τέσερα, καθώς είναι γυρισμένη προς τα μένα και με κοιτάζει επίμονα...

σε εκείνο το σημείο επήλθε πτώση...

πόσες φορές η συναισθηματική ένταση δε σε αφήνει αποσβολωμένο, σχεδόν ανήμπορο να κάνεις το παραμικρό...

γλυκιά μου το μόνο που θέλω είναι είκοσι λεπτά προκαταρκτικών... γιατί ποτέ δεν το ζητάω;

ανεβαίνουμε στο κρεβάτι και αρχίζει έντονο στοματικό ερεθισμό...
η εγκεφαλική διέγερσή μου ήταν τέτοια που απλά επιτρέπω στο πέος μου να επαναιματωθεί, χωρίς καμία προσπάθεια...
δεν πέρασαν τριάντα δεύτερα και ήμουν έτοιμος ξανά...
πρώτη φορά λειτούργησα με αυτόν τον τρόπο...

missionary position και συντονισμένες παλινδρομήσεις με οδήγησαν σε μιαν έντονη κορύφωση... έτρεμα σύγκορμος πάνω της...

αυτό που μετράει στην ερωτική συνεύρεση είναι το δόσιμο του ενός συντρόφου στον άλλο...
όταν τα δύο γίνονται ένα, όταν τα ατομικά όρια χάνονται και όλα γίνονται ένα κουβάρι...

ε λοιπόν όχι!

δεν είμαι απλά ένα πέος σε στύση που το μόνο που θέλει είναι κάποια σημεία τριβής για να αποβάλει τα υγρά του...
δε με νοιάζει να πηδήξω όλες τις εργαζόμενες κοπέλες, δε σφυροκοπάω, δε θέλω να επιβεβαιώσω τον ανδρισμό μου...

είμαι ένας άντρας που με τρελαίνουν τα χάδια μιας γυναίκας στο κορμί μου, το έντονο βλέμμα στα μάτια της, η ανατριχίλα της όταν την αγγίζω στα κατάλληλα σημεία, οι συσπάσεις του προσώπου της, το μέτωπό μου πάνω στο δικό της, η καυτή της ανάσα στο αυτί μου, οι βαθιές διεισδύσεις μέσα της που δίνουν ηδονή και στους δύο...

τέτοιες στιγμές, ο οργασμός δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά το κερασάκι στην τούρτα...

και η Μαρκέλλα μου τις χαρίζει απλόχερα...

πριν ξεκινήσω την κριτική και επειδή είναι και η πρώτη αλληλεπίδραση από μέρους μου με τα υπόλοιπα μέλη του site, θα θελα να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά που γράφουν εδώ και μου χουν κρατήσει συντροφιά αρκετές ώρες διαβάζοντάς τα.όσο πιο πολύ διαβάζω εδώ τόσο πιο πολύ μου έρχεται η επιθυμία να μοιραστώ μαζί σας.ας μη μακρυγορώ όμως..
η μαριλού είναι μια όμορφη αδύνατη κοπελίτσα 19 μαΐων(όπως μου είπε η ίδια).αυτό το δίχρωμο μαλλί, χαιτούλα με ξανθές ουρές θυμίζει τσιγγανάκι παλιότερης εποχής.τα στήθη της σαν λεμονόκουπες, όμορφες δε.με κέρδισε στο σαλόνι με το νάζι της το οποίο μάλλον ξέχασε να το πάρει στο δωμάτιο
η τσατσά παρ'όλο που ο χαιρετισμός της ήταν εγκάρδιος στην αρχή, στραβομουτσούνιασε όταν αφού την έβαλα να μου πει το πρόγραμμα της κοπέλας, της έδωσα πενηντάρικο στο απλό.δεν είναι λίγα τα 50 γιούρια κυρία μου..και ο χώρος μέσα δεν ήταν και τόσο καθαρός.δωμάτιο χωρίς ντουζ.πριν μερικά χρόνια δεν θα το σχολίαζα καν αυτό, αλλά τώρα αν θέλετε να μας παίρνετε 50+ να βάλετε(όσο για το 50 και το + μεγάλη συζήτηση κι έχει ανοιχτεί ήδη στο site)..ευτυχώς υπήρχε νιπτήρας..
συνεχίζουμε με τη μαριλού που είναι και το θέμα μας .η κοπελίτσα πρόσχαρη, μάλλον λίγο κουρασμένη, καμία διάθεση για gfe.ξεκίνησε με ελαφρά προκαταρκτικά, απαλή φραπεδιά και γλύψιμο @@διών, στη συνέχεια πέρασμα προφυλακτικού και χαλαρή πίπα, διακοπή για να βγάλει τα τακούνια της και το κιλοτάκι της, επί του έργου πάλι με πιο βαθιά και δυνατή πίπα με συνεχή χρήση χεριού καθόλη τη διάρκειά της, που παραδόξως δε με χάλασε όμως..
ανέβηκε πάνω μου κι άρχισε τα βογγητά που δε τα σταμάτησε βέβαια μέχρι το τέλος χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν αληθοφανείς μεν, θεατρινισμοί δε..ιεραποστολικό όπου η καβλοφατσούλα της δέσποζε στο χώρο..γενικά όμως στις face to face επαφές, όταν υπήρχαν, δεν μου δειξε κάτι να με κερδίσει..η επαφή και η εφαρμογή με το μ..νάκι της ήταν καλή..κι έχω αρχίσει να καβλώνω πολύ..κι αρχίζω γκάζια φρένα γκάζια φρένα..κι εκεί μετά απο δυο τινάγματά μου κι αφού συνεχίζω με φρένα κάνει μία πολύ μεγάλη μαλακία..έχετε δύο δευτερόλεπτα χρόνο μέχρι να διαβάσετε το παρακάτω για να σκεφτείτε τι έκανε..
μου βγάζει την τσαπού με το χέρι απ το μ..νι της και ελέγχει να δει αν έχυσα.ακόμα κι αν είχα, δεν είχε την υπομονή να περιμένει για λίγο μέχρι να τραβηχτώ..τα συμπεράσματα δικά σας
η επιθυμία μου να χύσω όμως είναι μεγαλύτερη από την οργή μου(εν ολίγοις για άλλη μια φορά νικάει το κάτω κεφάλι) και τη γυρίζω στο πλάϊ και σφυροκοπάω και αυτοσυγκεντρώνομαι μέχρι που τελειώνω
δεν τόλμησε βέβαια (αλλά και έτσι όπως είχαμε μπλέξει και τα μπούτια μας δε θα μπορούσε κιόλας χαχαχ), να ξανακάνει τον έλεγχο που έκανε πριν κι έτσι περίμενε κοιτάζοντάς με να την κοιτάζω, μέχρι να αποφασίσω να τραβηχτώ..
δεν τα κάνουν αυτά τα πράγματα γλυκιά μου και ειδικά σε κάποιον που δεν είναι πιτσιρικάς γιατί μπορεί να υπάρξει πτώση άνευ επαναφοράς με τέτοια ξενέρα
δεν την καταρακώνω στη βαθμολογία λόγω της καλής διάθεσης που είχε να ικανοποιήσει σε συνδυασμό με την απειρία της(?) και του νεαρού της ηλικίας της
έιναι δικαίωμά της αν θα κάνει το κάτι παραπάνω ή όχι.άλλα από κει κρίνεται και η συνέχεια των συνευρέσεων ή όχι
Υ.Γ. 1)συγχωρέστε με και διορθώστε με αν χρησιμοποίησα ανάρμοστες λέξεις
2)καλά τις διάβαζα από άλλους τις κριτικές.δύσκολο και χρονοβόρο όμως να τις γράφεις.ειδικά αν δεν τα κατέχεις και πολύ τα πλήκτρα..μεγάλο μπράβο και δεύτερο ευχαριστώ σ' όλους αυτούς που γράφουν
3)επειδή διαβάζω διάφορα περί κριτικών(ουδέτερο) και κριτικών(αρσενικό,θά λεγα και θηλυκό αλλά δεν έχει πεσει στην αντίληψή μου κάτι τέτοιο ακόμα χαχαχ), θέλετε να την βγάλετε βγάλτε τη,δε θέλετε μην τη βγάζετε.εγώ ένοιωσα την ανάγκη να γράψω εδώ σήμερα πάντως και θα έγραφα μάλλον οποιαδήποτε κι αν ήταν η αποψινή μου εμπειρία σε οποιοδήποτε 'σπίτι' κι αν είχα πάει
θα συνέχιζα να γράφω και για την προχτεσινή μου εμπειρία κριτική, αλλά θα παω να ξαπλάρω και να δω το κακό για άλλη μια φορά μεχρι να κοιμηθώ
σας ευχαριστώ για το χρόνο σας

Βράδυ Σαββάτου και άνοδος στο βουνό για να συναντήσουμε τη Πενυ που έκανε δυναμική επιστροφή. Χάρες και πανηγύρια στο σαλόνι, εορταστικό κλίμα. Σε δίδυμο με την επιστρέψασα η Μαριλού. Ένα πιπινάκι αρκετα sexy, με λεπτό σωματότυπο, πεταχτό κωλαράκι, μικρό νεανικό στήθος. Είχε πιασμένα τα καστανόξανθα μαλλιά της σε δυο κοτσίδες, αριστερά και δεξιά του κεφαλιού της, το σήμα κατατεθέν της, για όσους την γνωρίζουν.
Την είχα ξαναδεί άλλη μια φορά σε τσάρκα προ ημερών, και την είχα βάλει στο στόχαστρο. Έτσι «έκανα την έκπληξη» και αντί για την Πεννυ είσοδος στο δωμάτιο, δίνοντας το παράβολο για απλό πρόγραμμα, στην γνωστή κυρία της υποδοχής, για την πρώτη γνωριμία.

Δεν άργησε πολύ να έρθει. Λίγες τυπικές κουβέντες και επί το έργον. Ελάχιστα προκαταρκτικά με κάποια γλειψίματα και φιλιά στο στήθος μου. Με την σημαία ακόμα «μεσίστια» πέρασμα προφυλακτικού για το στοματικο. Γρηγορο, μηχανικό που δεν έφερνε αποτέλεσμα. Την σταμάτησα και της ζήτησα να «παίξουμε» λίγο παραπάνω, εννοώντας επιπλέον προκαταρκτικά, κάτι που δεν έφερε αντίρρηση. Η ποιότητα τους όμως ήταν πολύ χαμηλή και δεν μου άφηνε πολλά περιθώρια με την συμπεριφορα της, για πρωτοβουλίες από πλευράς μου, κάτι που θα βοηθούσε αρκετα την όλη διαδικασία, μιας και είναι κάτι που με φτιάχνει αρκετα.

Και πάλι στοματικό με πέρασμα της γλώσσας και από τα @@κια για λίγο αυτή την φορά. Με αυτά και αυτά, κάποια ανόρθωση είχε επιτευχθεί και ανέβηκε επάνω μου για να ξεκινήσουμε το sex. Η στύση μου όμως δεν ήταν αυτή που θα έπρεπε και αρκετά «ατυχήματα» συνέβαιναν με εισαγωγές και εξαγωγές. Πήρε την πρωτοβουλία και γύρισε σε reverse cow girl, αλλά τα αποτελέσματα τα ιδία.
Ιεραποστολικό, με μηδενική συμμέτοχη και τον «μικρό Cheyenne» να παίρνει την κατιούσα. Το φιάσκο πλανιόταν στην ατμόσφαιρα και για να σώσουμε, ότι μπορούσε να σωθεί, της ζήτησα να με φιλάει στον λαιμό, στήθος και το υπόλοιπο σώμα και με hand job ήρθε το τέλος.

Στις αποτυχημένες συνευρέσεις, η κοπέλα συνήθως φεύγει σύντομα. Αντίθετα η Μαριλού έκατσε κοντά μου και μου έπιασε την κουβέντα. Αφού μιλήσαμε αρκετα για διάφορα θέματα, εκατέρωθεν ευχές για την νέα χρονιά και αποχώρηση.

Λυπάμαι που το λέω αλλά ήταν μια άσχημη εμπειρία. Δεν μπορώ ακόμα να προσδιορίσω εάν τα αιτία, οφείλονται στην απειρία ή την βιασύνη της. Τείνω να καταλήξω στο πρώτο, μιας και δεν έδειξε σημάδια "ξεπέτας" αφού ήταν πρόθυμη σε ότι (λογικό) της ζήτησα. Η χημεία μας όμως ήταν ανύπαρκτη. Προσπαθεί να πλασάρει pse κατάσταση, όμως δεν το έχει (ή τουλάχιστον εμένα δεν μου το έβγαλε, εξ΄άλλου δεν μου αρέσει) και τα αποτελέσματα ήταν αρνητικά.

Εάν θέλει να βελτιωθεί θεωρώ, πως θα πρέπει να επικεντρωθεί περισσότερο στα προκαταρκτικά, να βάλει περισσότερη ποικιλία στο στοματικό της, και μεγαλύτερη συμμετοχή στο sex. Τουλάχιστον με άνδρες κάποιας ηλικίας, όπως εγώ, που δεν αρκεί μόνο η εμφάνιση μιας όμορφης κοπέλας για να τους ερεθίσει.

Όμως όπως γράφω και στις καλές μου κριτικές, έτσι και εδώ οφείλω να πω, ότι με εμένα δεν ήταν αποδοτική. Δεν μπορώ να ξέρω τι συμπεριφορα θα έχει σε άλλες περιπτώσεις. Σε εμένα όμως πρόσφερε μια συνάντηση που σύντομα θα ξεχάσω. Συμβαίνουν αυτά, όλα στο πρόγραμμα είναι.

Αυτά για την εμπειρία μου με την Μαριλού, που σαφώς δεν σημαίνει ότι και πιθανή δική σας θα είναι απαραίτητα ανάλογη….

Α) ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ (21/12/2011 – 28/12/2011)
Στις 21/12/2011 (ώρα 14:45) μετά τη στουντιότσαρκα, κάθισα στα σκαλιά που βρίσκονται κοντά στο στούντιο της Βριλησσού 36. Αρχικά πήρα τηλέφωνο τους γονείς μου για να τους ενημερώσω ότι πήδηξα. Κατόπιν, έκανα το σταυρό μου, κοίταξα τον ουρανό με θλιμμένο βλέμμα και πήρα τηλέφωνο την κυρία Νίκη (αφού δεν μπορώ να τη βλέπω, τουλάχιστον ας την ακούω). Η στιχομυθία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εμπρός; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Ο Δημήτρης είμαι. Επειδή δεν θα μπορέσω να σε δω αυτή τη βδομάδα λόγω κακοκαιρίας, σε πήρα να σου ευχηθώ καλά Χριστούγεννα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σε ευχαριστώ πολύ.
ΤΑΚΜΑΝ: Σου εύχομαι με όλη μου την καρδιά να περάσεις όμορφα Χριστούγεννα μαζί με τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου. Η Παναγιά μαζί σου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Και εγώ σου εύχομαι να περάσεις καλά.
ΤΑΚΜΑΝ: Θα φτιάξεις και κανένα γλυκό; Κανένα μελομακάρονο;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ναι θα φτιάξω. Θες να σου δώσω και σένα;
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι ευχαριστώ. Την αγάπη σου θέλω μόνο.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Τώρα πού είσαι;
ΤΑΚΜΑΝ: Κάπου έχω βγει έξω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εγώ περιμένω τα παιδιά μου. Σε λίγο θα έρθουν για φαγητό.
ΤΑΚΜΑΝ: Ξέρεις γιατί όταν σε παίρνω από Αθήνα σου μιλάω 5-6 λεπτά, ενώ όταν σε έπαιρνα από Αγγλία σου μιλούσα γύρω στο ένα τέταρτο;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Γιατί;
ΤΑΚΜΑΝ: Γιατί όταν σε παίρνω από Αθήνα, σε παίρνω από κινητό. Όταν σε έπαιρνα από το Southampton, σε έπαιρνα από το Skype και δεν έτρωγα ακτινοβολία.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εντάξει, δεν θα λύσουμε και το Κυπριακό.
ΤΑΚΜΑΝ (φανερά στενοχωρημένος): Γιατί το λες αυτό; Δεν σου αρέσει η παρέα μου;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Μου αρέσει, πώς δεν μου αρέσει; Έλα κάτω να σε δω, να τα πούμε από κοντά.
ΤΑΚΜΑΝ: Δεν μπορώ. Δεν είμαι σπίτι. Από επίσης 18 μέχρι επίσης 20 Δεκεμβρίου είχα πάει στην Εύβοια για να δω τη γιαγιά μου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Καλά έκανες. Επίσης οι γιαγιάδες αγαπάνε τα εγγόνια επίσης.
ΤΑΚΜΑΝ: Έπρεπε να τη δω. Χάρηκα που την είδα, αλλά παραπάνω από 2 μέρες δεν θα καθόμουν ούτε με σφαίρες. Όσο να ναι, στην Αθήνα περνάω καλύτερα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Να πεις στη γιαγιά σου χαιρετίσματα από εμένα.
ΤΑΚΜΑΝ: Εντάξει θα επίσης τα πω (σιγά μην ενημερώσω τη γιαγιά για τα προσωπικά μου).
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Γιατί δεν έρχεσαι κάτω; Αφού και με τον πατέρα σου και με τη μάνα σου μιλάω. Δεν σε αφήνουν να έρθεις;
ΤΑΚΜΑΝ: Δυστυχώς όχι. Μόνο παρασκηνιακά μπορούμε να βρεθούμε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ούτε ο μπαμπάς σου;
ΤΑΚΜΑΝ: Ειδικά επίσης με τίποτα δεν θα μου το επέτρεπε. Όταν του είπα ότι θα έβλεπα τη γιαγιά για δυο μέρες, μου είπε «δεν μπορώ να καταλάβω, πώς ένα νέο παιδί μπορεί να περνάει καλά κλεισμένος σε ένα σπίτι με μια γιαγιά» (αρχίδια καλά πέρασα, από υποχρέωση πήγα).
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Γιατί καλέ; Τι πειράζει που είναι μόνη επίσης;
ΤΑΚΜΑΝ: Ξέρω και εγώ;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Τελικά την είδες, δεν την είδες;
ΤΑΚΜΑΝ: Την είδα, αλλά στην αρχή διαπληκτιστήκαμε (μια κουβέντα είπε, δεν τσακωθήκαμε, επίσης τα είπα λίγο πιο τραγικά, γιατί θέλω να αγαπάει περισσότερο εμένα και όχι τον πατέρα μου). Τέλος πάντων, την άλλη βδομάδα μάλλον οι γονείς μου θα πάνε στο εξοχικό, οπότε θα καταφέρω να σε δω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Πάρε με τηλέφωνο και αν είμαι μόνη μου θα σε δεχτώ.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινε. Θα τα πούμε την άλλη βδομάδα. Να σαι καλά και εσύ και τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Και εγώ σου εύχομαι να σαι καλά. Επιπλέον εύχομαι να είναι καλά η μάνα σου, ο πατέρας σου, η γιαγιά σου και επίσης ο κόσμος.
ΤΑΚΜΑΝ: ΟΚ. Αυτά. Και πάλι καλά Χριστούγεννα. Θα τα πούμε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Επίσης. Θα τα πούμε.

Πραγματικά αισθανόμουν πολύ μεγάλη ανάγκη να δω την κυρία Νίκη από κοντά. Αχ Παναγίτσα μου. Σε παρακαλώ πολύ να έχεις καλά την κυρία Νίκη. Ελπίζω να μπορέσω σύντομα να την επισκεφτώ. ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΩ.
Στις 22/12/2011 κλείστηκα όλη τη μέρα σπίτι λόγω κακοκαιρίας και έγραφα κριτική στα μπορδέλα. Στις 23/12/2011 πήγα στον Πειραιά για να δω τον φίλο μου τον Μάκη, αλλά δεν κάθισε δίπλα μου στο λεωφορείο καμία α-καπέλο.
Στις 24/12/2011 το μεσημέρι έστειλα τη μαμά μου να πάει για ψώνια, μήπως και πετύχαινα την κυρία Νίκη μόνη της και την έβλεπα έστω και για 10 λεπτά. Στις 13:51 η μαμά μου βγήκε από το σπίτι και στις 13:53 πήρα τηλέφωνο την κυρία Νίκη. Η τηλεδιάσκεψη, που ακολούθησε, ήταν η κάτωθι:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εμπρός; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Ο Δημήτρης είμαι. Η μαμά μου έχει βγει έξω. Μπορώ να έρθω σπίτι σου για να σε δω έστω και για 10 λεπτά;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν μπορώ τώρα.
ΤΑΚΜΑΝ: Συγχώρεσε με σε παρακαλώ.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν έγινε τίποτα καλέ.
ΤΑΚΜΑΝ: Δεν είσαι μόνη σου ε;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: (μουγκρητό αγελάδας).
ΤΑΚΜΑΝ: Να τα πούμε όμως κάποια στιγμή μέσα στην άλλη εβδομάδα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Θα τα πούμε. Άλλη μέρα, άλλη ώρα.
ΤΑΚΜΑΝ: Εντάξει. Όταν ξαναβρώ ευκαιρία θα σου τηλεφωνήσω. Σου εύχομαι και πάλι καλά Χριστούγεννα. Να σαι καλά.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Επίσης.
ΤΑΚΜΑΝ: Τα λέμε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: (έκλεισε το τηλέφωνο).

Αμέσως μετά από αυτό το τηλεφώνημα, η κυρία Νίκη επισκέφτηκε την Τασούλα (για πάνω από μισή ώρα). Και μόνο στη σκέψη ότι η κυρία Νίκη θα μπορούσε να ήταν μόνη της και να με πούλαγε για χάρη της Τασούλας, αισθάνθηκα μελαγχολία. Κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού ύπνου, τα δάκρυα έκαναν την εμφάνισή τους. Ρε παιδιά πραγματικά πείτε μου, δεν θα ήταν αδικία; Εγώ έχω να τη δω από τις 13 Σεπτεμβρίου, ενώ με την Τασούλα τα λένε από κοντά κάθε μέρα.
Η συναισθηματική μου κατάσταση την ημέρα των Χριστουγέννων δεν ήταν καλή. Αισθανόμουν πικραμένος και θυμωμένος με την κυρία Νίκη. Παράλληλα αισθανόμουν την γνωστή ανιδιοτελή αγάπη για αυτή τη γυναίκα. Εξαιτίας της κακής ψυχολογικής κατάστασης, πάτησα ένα τεράστιο σκατό στο δρόμο. Ευτυχώς στις 20:00 βρέθηκα με το Γιοντώ και τον Τρ, είπαμε τα αστεία μας και η ψυχολογία μου προσωρινά βελτιώθηκε. Το βράδυ όμως της ίδιας μέρας, κοιμήθηκα κλαίγοντας.
Στις 26/12/2011 στις 11:00 πήγα επίσκεψη στην Πιζάμα με σκούφο και στον Βάλμαν. Στις 12:26 πήρα τηλέφωνο τη Σταυρούλα για να κανονίσουμε καφέ στο Παγκράτι (μπροστά στα παιδιά, εξάλλου ξέρουν τα πάντα για τα γούστα μου). Ο τηλεφωνικός διάλογος ήταν ο παρακάτω:

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Στούντιο παρακαλώ λέγεται.
ΤΑΚΜΑΝ: Σταυρούλα εσύ είσαι;
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ (με κατάλαβε): Τι κάνεις γλυκούλη μου; Χρόνια πολλά.
ΤΑΚΜΑΝ: Είμαι σε ένα φιλικό σπίτι με κάτι παιδιά. Σου εύχομαι ολόψυχα χρόνια πολλά, με υγεία και να μη στενοχωριέσαι. Το ξέρεις ότι σε αγαπάω.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Και εγώ σε αγαπάω γλυκούλη μου. Υγεία πάνω από όλα.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε πήρα για να μου πεις ποια μέρα θα έχεις ρεπό μέσα στη βδομάδα για να σε κεράσω καφέ στο Παγκράτι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Δεν ξέρω ακόμα, δεν με έχουν ειδοποιήσει. Στα μέσα της εβδομάδας θα ξέρω σίγουρα.
ΤΑΚΜΑΝ: Α εντάξει. Την Τετάρτη θα έρθω από εκεί για στουντιότσαρκα, οπότε θα μου πεις από κοντά. Στο 36 δεν θα είσαι την Τετάρτη;
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Εκεί θα είμαι μην ανησυχείς. Σε περιμένω.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ όμως, να πάμε για εκείνο τον καφέ. Είσαι η μόνη που με αγαπάς τόσο πολύ. Ούτε η κυρία Νίκη, ούτε η Ματίνα (Ματίνα είναι το αληθινό όνομα της αγελάδας) με αγαπάνε έτσι. Μη με προδώσεις και εσύ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Όχι αγάπη μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινε. Θα τα πούμε την Τετάρτη. Να σαι καλά.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Θα τα πούμε αγαπούλα μου.

Μέχρι τις 16:00 κάθισα με την Πιζάμα με σκούφο και με τον Βάλμαν. Περάσαμε πολύ καλά. Στο τέλος βγάλαμε και το βίντεο με τίτλο «Ανιδιοτελής Ποσειδώνια Αγάπη – Διάλυση του εγώ», το οποίο ανάρτησα στο YouTube.
Στις 27/12/2011 στις 11:30 συναντήθηκα με τον Μπάο, με τον «Άρρωστο Μπουρδελιάρη», με τον «Καπνίζει Κοτόπουλο» και με τον «Παχατουρίδη – Carnation» στο Σύνταγμα. Πήγαμε όλοι μαζί για μεσημεριανό σε ένα Ιταλικό εστιατόριο στο Παγκράτι. Κατόπιν, χαλαρώσαμε στο σπίτι του Μπάο και το βράδυ πήγαμε όλοι μαζί για σουβλάκια στο Μοναστηράκι. Το γεγονός ότι ήμουν όλη τη μέρα με καλή παρέα, με έκανε να αισθανθώ καλύτερα και να ξεχάσω προσωρινά τα προβλήματα στον αισθηματικό τομέα.
Στις 28/12/2011 αποφάσισα να διοργανώσω τη στουντιότσαρκα στην περιοχή της Βριλησσού μεσημεριανή ώρα, ώστε να μην έχει κόσμο και φυσικά για να μπορέσω να μιλήσω στο τηλέφωνο με την κυρία Νίκη (ήθελα να της ευχηθώ καλή Πρωτοχρονιά και γενικά να την ακούσω).

Β) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 28/12/2011 στις 12:44 ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας όπως πάντα, την πράσινη συνεδριακή μου τσάντα με του Γύπα τα εννιάμερα. Στις 12:55 είδα έξω από το γνωστό supermarket την 95χρονη ζητιάνα (η ηλικία της είναι εκτιμώμενη, δεν γνωρίζω την πραγματική) να στέκεται όρθια και να ζητάει ελεημοσύνη, επιδεικνύοντας κατάλληλα το ριγκάκι της, ώστε να προκαλεί διέγερση στον αντρικό πληθυσμό. Μόλις την είδα, τη χαιρέτησα με ηγεμονικό sandwich και ανταλλάξαμε από ένα φιλί στο μάγουλο. Κατόπιν έβγαλε από μια πλαστική σακούλα μια χάρτινη σακούλα σε συσκευασία δώρου και μου την έδωσε, λέγοντάς μου ότι είναι η εικόνα του Χριστού. Μου είπε «Πάρε την εικόνα αυτή για να σε φιλάει ο Χριστός. Με έχεις βοηθήσει αρκετά». Εγώ την ευχαρίστησα και βόλεψα το δώρο δίπλα στου Γύπα τα εννιάμερα (Παναγίτσα μου σε παρακαλώ, συγχώρεσε με για τις αμαρτίες μου). Κατόπιν, επειδή η ζητιάνα θα επέστρεφε σπίτι της, τη χαιρέτησα ξανά με ένα πολύ ενισχυμένο ηγεμονικό sandwich και έκανα γυαλόχαρτο το ριγκάκι της. Στις 13:02 πήρα τηλέφωνο τον Γύπα και συζητήσαμε για τα ερωτικά μας (και εγώ για την κυρία Νίκη και ο Γύπας για τον Ταύρο έχουμε ρίξει πολύ κλάμα). Μάλιστα κανονίσαμε να βρεθούμε στις 4 Ιανουαρίου για να τα πούμε από κοντά (μπορεί να βγάλουμε και κανένα βιντεάκι). Στις 13:15 πήρα το λεωφορείο 224 από τη στάση Ευελπίδων και στις 13:30 έφτασα στην περιοχή της Βριλησσού.

1ος σταθμός: Βριλησσού 60 (κάτω). Μόλις είδα την υπηρεσία και διαπίστωσα ότι δεν φοράει rings (ρε Γιοντέ το κείμενο αυτό να το στείλεις και στην Αρετή για να γελάσει από την Αυστραλία που βρίσκεται) ξενέρωσα εντελώς. Όταν μου είπε «Σήμερα δουλεύει η Πάολα, θα έρθει σε 5 λεπτά, γιατί τώρα είναι με πελάτη», της απάντησα «Α η Πάολα δουλεύει; Την ξέρω. Πάω να δω και κανένα άλλο και άμα είναι έρχομαι».
2ος σταθμός: Βριλησσού 60 (πάνω). Η εργαζόμενη κοπέλα ήταν ψιλή, λεπτή και φορούσε τρικ-τρικ. Η υπηρεσία ήταν αδιάφορη.
3ος σταθμός: Βριλησσού 46. Καμία από τις δυο πλευρές δεν με συγκίνησε.
4ος σταθμός: Βριλησσού 42. Εδώ εργαζόταν τσάτσος, ο οποίος ήταν πούστης με πιθανότητα 1, καθώς με αποκαλούσε συνεχώς «Κούκλε μου». Στο συγκεκριμένο στούντιο εργαζόταν η Αφροδίτη, που είχα πηδήξει στην Πειραιώς 193 στις 28/04/2011 (έχω γράψει και σχετική κριτική).
5ος σταθμός: Βριλησσού 55. Και εδώ εργαζόταν τσάτσος, ο οποίος όμως ήταν πιο σοβαρός. Η εργαζόμενη κοπέλα δεν μου έκανε κλικ.
6ος σταθμός: Βριλησσού 36. Μόλις χτύπησα το κουδούνι, μου άνοιξε η γνωστή γλυκύτατη υπηρεσία, η οποία με οδήγησε στην κουζίνα, κρατώντας μου το χέρι με ιδιαίτερη τρυφερότητα. Εκείνη την ώρα εργάζονταν δυο κοπέλες. Η υπηρεσία με σύστησε και στις δυο και μου πρότεινε να διαλέξω την Σμαράγδα από την Τουρκία. Αν και η συγκεκριμένη κοπέλα δεν φορούσε ούτε ένα τρικ-τρικ, αποφάσισα να ακούσω τη Σταυρούλα και να προτιμήσω τη Σμαράγδα. Τη Σταυρούλα την αγαπάω τόσο πολύ, που και η πιο άσχημη γυναίκα στον κόσμο να εργαζόταν σε αυτό το στούντιο, θα την πήδαγα προκειμένου να απολαύσω τη στοργή και τα χάδια της Σταυρούλας.

Γ) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Αρχικά κάθισα στην κουζίνα για κανένα 10λεπτο με την υπηρεσία. Όση ώρα κουβεντιάζαμε, της έκανα αλλεπάλληλα ηγεμονικά sandwich, της φίλαγα τα χέρια με στοργή, θήλαζα τα βυζιά της και της χούφτωνα τα μπούτια. Επειδή η υπηρεσία με αγαπάει πάρα πολύ, δάνεισε τα κοσμήματά της στη Σμαράγδα για να αποδώσω καλύτερα στο κρεβάτι. Εγώ την ευχαρίστησα και της έσκασα το 50ρικο. Κατόπιν η υπηρεσία με οδήγησε στο κόκκινο δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα.
Μετά το κλείσιμο της πόρτας, γδύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και έβαλα του Γύπα τα εννιάμερα σε περίοπτη θέση. Η Σμαράγδα είναι ηλικίας γύρω στα 25 από την Τουρκία, μελαχρινή, μετρίου αναστήματος και χωρίς ιδιαίτερα πιασίματα (είναι normal, ούτε πολύ λεπτή, αλλά δεν θα έλεγα ότι έχει και τα φοβερά πιασίματα). Το μειονέκτημά της για όσους είστε λάτρεις των τρικ-τρικ είναι ότι δεν φοράει ούτε ένα. Η αναμονή δεν διήρκησε παραπάνω από 1 λεπτό. Μόλις ήρθε (και αφού είπαμε τις γνωστές παπαριές), ξεκινήσαμε αμέσως την ερωτική πράξη, η οποία εξελίχτηκε στα ακόλουθα στάδια:

1ο στάδιο: «Τα κλασσικά». Στη συγκεκριμένη φάση η Σμαράγδα μου φόρεσε το προφυλακτικό και εγώ της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα (συμπληρωματικά με τα τρικ-τρικ της Σταυρούλας).
2ο στάδιο: «Άτεχνος φραπές» (εκτιμώμενη διάρκεια: 7-8 λεπτά). Στη συγκεκριμένη φάση η Σμαράγδα, χρησιμοποιώντας το χέρι με του Γύπα τα εννιάμερα, προσπαθούσε να με κάνει να χύσω παίζοντας το πουλί μου με την πασίγνωστη σε όλους τους λάτρεις του αγοραίου έρωτα τεχνική του άτεχνου φραπέ. Το χέρι με τα τρικ-τρικ της Σταυρούλας το κρατούσα εγώ με μανία. Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, φαντασιωνόμουν ότι είχα την υπηρεσία στο κρεβάτι. Με τη Σμαράγδα έγινε η κάτωθι στιχομυθία:

ΤΑΚΜΑΝ (εδώ φαντασιωνόμουν τη Σταυρούλα σαν μια φιλεύσπλαχνη κυρία): Σας παρακαλώ καλή μου κυρία. Είμαι από το Πακιστάν, είμαι άστεγος και κοιμάμαι καθημερινά στο πεζοδρόμιο της οδού Μενάνδρου. Έχω να φάω τρεις μέρες. Πεινάω. Δώστε ένα ευρώ στον φτωχό.
ΣΜΑΡΑΓΔΑ: Ναι μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Σας ευχαριστώ γλυκιά μου κυρία (ακολούθησε ηγεμονικό sandwich). Σας εύχομαι καλές γιορτές και ευτυχισμένο το 2012. Ο Θεός να σας έχει καλά.
ΣΜΑΡΑΓΔΑ: Και συ να σαι καλά μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ (εδώ φαντασιωνόμουν τη Σταυρούλα εφοριακό): Σας παρακαλώ κυρία μου. Έχω χάσει τη δουλειά μου εδώ και 6 μήνες και ζητιανεύω για να τα βγάλω πέρα. Μη μου φορολογήσετε τα κέρδη από τη ζητιανιά.
ΣΜΑΡΑΓΔΑ: Δε θα σου τα φορολογήσω.
ΤΑΚΜΑΝ (εδώ φαντασιωνόμουν τη Σταυρούλα σαν την αυστηρή διευθύντρια του τμήματος διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού μιας κερδοφόρας πολυεθνικής εταιρείας): Σας παρακαλώ κυρία. Αυτή τη δουλειά την έχω απόλυτη ανάγκη. Προσλάβετέ με. Είμαι οικογενειάρχης και έχω να θρέψω τρία παιδιά (ακολούθησε ηγεμονικό sandwich).
ΣΜΑΡΑΓΔΑ: Θα σε προσλάβω μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Σας ευχαριστώ πολύ κυρία μου.

Οι φαντασιώσεις αυτές ήταν αρκετά πικάντικες. Αν και το μέγεθος του πέους αυξήθηκε, δεν ήταν ικανό προς διείσδυση στα ενδότερα. Για αυτό το λόγω η ερωτική πράξη συνεχίστηκε, ακολουθώντας την γνωστή μέθοδο, που πετυχαίνει πάντα.

3ο στάδιο: «Μπρούμυτη εκσπερμάτωση» (εκτιμώμενη διάρκεια: 15 δευτερόλεπτα). Στη φάση αυτή, ήμουν ξαπλωμένος μπρούμυτα και έτριβα το πέος μου στο κρεβάτι για να προκληθεί η εκσπερμάτωση με τη βοήθεια της κάθετης αντίδρασης του δαπέδου Ν (Τσόλκας: Καλά είστε;). Φυσικά δεν χρειάστηκε και ιδιαίτερη προσπάθεια. Έχυσα σχεδόν αμέσως στο προφυλακτικό. Εννοείται βέβαια ότι μέχρι το πέος να φτύσει το σπέρμα, κρατούσα με μανία το χέρι με τα κοσμήματα της Σταυρούλας.
4ο στάδιο: «Αποχαιρετισμός». Μετά την εκσπερμάτωση, πέταξα το χρησιμοποιημένο προφυλακτικό στο σκουπιδοτενεκέ. Κατόπιν, καθάρισα την ευαίσθητη περιοχή με τα γνωστά πουτανομάντηλα. Η Σμαράγδα ντύθηκε, με χαιρέτησε και έκλεισε την πόρτα του δωματίου. Ύστερα εγώ ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα.

Στην κουζίνα κάθισα παρέα με την υπηρεσία για κανένα 10λεπτο. Συζητήσαμε και παρακολουθήσαμε παρέα την εκπομπή της Άσης Μπήλιου για τα ερωτικά του 2012. Φυσικά όσο κουβεντιάζαμε, το χούφτωμα έπεφτε σύννεφο. Μάλιστα, επειδή αγαπάω πολύ τη Σταυρούλα, της χάρισα το δώρο της ζητιάνας (Παναγίτσα μου, αυτή η γυναίκα πραγματικά έχει πολύ καλή καρδιά, σε παρακαλώ να την έχεις καλά, μην την κατακρίνεις για το επάγγελμα που κάνει). Στο τέλος χαιρέτησα τη Σταυρούλα με ηγεμονικό sandwich και με φιλάκια και εξήλθα από το κτίριο.

Δ) ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ
Όσον αφορά την υπηρεσία: Πάλι τα ίδια θα λέμε; 10.
Όσον αφορά την κοπέλα: Όσον αφορά τη συμμετοχή και την σχέση απόδοσης / τιμής θα βάλω 10, γιατί πέρασα καλά. Όσον αφορά την εμφάνιση θα βάλω πάλι 10, γιατί με τα τρικ-τρικ της Σταυρούλας, η Σμαράγδα έγινε μια πολυφλεκτική κυρία.