Κριτικές από Οξαποδω

Στο ισόγειο Φ109 παρουσιάστηκαν δύο σοβιετικές 35ρες, που δεν μιλάνε ούτε Ελληνικά ούτε Αγγλικά:
Η Ήρα, συμπαθητική ξανθή, βυζιά 3,5άρια, βραχύσωμη, ευγενής, την έχω γαμήσει προσφάτως.
Η καστανή Ελένη, βυζιά 1,5ρια με έντονα σκούρες θηλές, λίγα παραπάνω κιλά, πλούσιο μαλλί βοστρυχωτό.
Περίπλοκη η αμφίεση της Ελένης για μπουρδέλο του 20ρικου: Ζαρτιέρες, μπουστάκια, καλτσοδέτες, πράγμα που μου έξαψε ταπεινά ένστικτα και την προτίμησα.

Παρατηρούσα την Ελένη που γδυνόταν για κανα 5λέπτο με όλες τις εξαρτήσεις που φορούσε.
Πριν τραβήξω για τα μπουρδέλα, είχα κοιμηθεί 2,5 ώρες, απομάκρυνα ενοχλητικές σκέψεις, ευπρεπίστηκα, ενυδατώθηκα, αφόδευσα, ήμουν σε πολύ καλή φόρμα.
Παρατηρούσα την Ελένη και ένιωθα μεγιστάνας των μουνιών.
Η Ρεάλ αντιμέτωπη με το Φωστήρα, στο γήπεδο του Ταύρου.

Όταν επιτέλους ξεβρακώθηκε εντελώς, έδειχνε σαν κακέκτυπο μουνάρας, ή σαν σχεδόν μουνάρα που δικαιούσαι με εκπτωτικό κουπόνι.

Αφέθηκα στον πεοθηλασμό.
Η σπερμορραγία επήλθε φαντασιώνοντας την Ελένη στη δεκαετία του 90 στη σοβιετία, να είναι καθοδηγήτρια ή καθοδηγούμενη κομμουνίστρια, ενώ σήμερα γλύφει ψωλές και παπάρια αγνώστων.
Πήρε τα πρώτα φλόκια στον ουρανίσκο, έβγαλε την ψωλή από το στόμα, αλλά η ψωλή συνέχισε να τα χύνει στον καρπό της.
Τα φωλοχύματα πέρασαν τον καρπό της και κυλούσαν στο πήχη της.
Φωσφόριζαν στο black light, τα χάζευε κι αυτή.

Όλα αυτά με ένα 20ρικο.
Το πόσο φτηνά είσαι διατεθειμένος να αγοράσεις πορνεία, εξαρτάται από το που βάζεις τα όριά σου.
Εκεί που τελειώνει ο κόσμος των θαυμάτων της πορνείας, εκεί που δεν υπάρχουν πια τα Παλάτια των Κρυστάλλων, εκεί είναι που αρχίζει η βρωμιά, η επαιτεία, η αλητεία, η μαστούρα, η παραβατικότητα, η εγκληματικότητα.
Τα όρια μεταξύ των δύο κόσμων είναι δυσδιάκριτα, ωστόσο φαίνεται ότι τα σύνορα είναι στο Μεταξουργείο, όπου οι πόρνες εκδίδονται με 10 ευρώ, ενώ στους δρόμους κυκλοφορούν άτομα που δεν θέλεις να είναι δίπλα σου, πόσο μάλλον πάνω σου και να σε γαμάνε.

Πριν καμιά δεκαετία γαμούσα συστηματικά τη Μπέτυ κα είχα γράψει μερικά λογάκια
https://www.bourdela.com/mpourdela/discussions/review/?id=38643
Προχθές τη γάμησα ξανά, μετά από 9 χρόνια…

Περιμένοντάς την να έρθει, πασπάτευα τ’ αρχίδια μου και χάζευα το μεγάλο δωμάτιο.
Ο χώρος έζεχνε από τις εκκρίσεις των συναγωνιστών που είχαν γαμήσει προηγουμένως.
Ψωλοχύματα, ιδρώτας, ποδαρίλα.
Είναι αναπόφευκτο: Όσο περνά η ώρα, η μπόχα κατακλύζει τα μπουρδέλα.
Ένας μικρός εξαεριστήρας δούλευε με θόρυβο.

Η Μπέτυ εξακολουθεί να είναι ελκυστική και καλοδιατηρημένη.
Βυζί 4άρι ωραιότατο - φυσικό, επιδερμίδα τέλεια, πρόσωπο ωραίο - απροσδιορίστου ηλικίας.
Η Μπέτυ είναι πλέον εμμηνοπαυσιακή, κι αυτό φαίνεται από το μουνί της:
Ενώ το σύνηθες σεξ με σφριγηλό μουνί νεαρής πόρνης σε μπουρδέλο διαρκεί όσο κι ένα τραγούδι, δηλ. τρία με δέκα λεπτά, οι χρόνοι επιμηκύνονται με τα εμμηνοπαυσιακά, ερεβώδη, ξεχαρβαλωμένα, ταριχευμένα μουνιά.
Το μουνί της Μπέτυ δεν είναι εντελώς ξεχειλωμένο, ωστόσο εκείνη πέρασε μια άθλια, κοντή και στραγγαλιστική καπότα-ζαντολάστιχο. Στο γαμήσι δεν άντεξε την πίεση πάνω από δέκα λεπτά και το γύρισε σε τσιμπούκι (με καπότα).
Σε άλλη περίπτωση θα την είχα αποβάλλει, αλλά για λόγους ιστορικής σεβασμιότητας προτίμησα να φαντασιωθώ ότι είναι μια ξεπεσμένη Αυτοκράτειρα και έχυσα.
Την πόρνη την πληρώνεις και τη χύνεις γι’ αυτό που την φαντασιώνεσαι.
Αν ήξερες ποια πραγματικά είναι, πιθανόν να μην την πλήρωνες.

Φεύγοντας, το ράδιο στο αυτοκίνητο έπαιζε ένα παλιό τραγούδι της Joplin.
Αφημένος στη μελωδία, συνειδητοποίησα ότι οι συντελεστές του τραγουδιού σήμερα είναι όλοι νεκροί και κατά πάσα πιθανότητα ήταν μαστουρωμένοι όταν ηχογραφούσαν το τραγούδι.
Άλλο τι εισπράττεις, κι άλλο τι κρύβεται από πίσω.
Αντίστοιχα λειτουργεί η πόρνη.
Προφυλάσσει τον εαυτό της συνεχώς και από παντού. Με τις καπότες, με τα ψέματα, με τους γιατρούς, με διαφορετική υποκρισία ανάλογα με τον πελάτη.
Σαν το άγριο ζώο όταν ξεφεύγει από τους θηρευτές.

Μεγάλη Δευτέρα.

Η Βερόνικα είναι σαραντάρα, καστανή, καλά διατηρημένη, συνηθισμένο σώμα χωρίς παραπάνω κιλά, μέτριο ύψος, βυζί 2άρι φυσικό, απαλό δέρμα, καλοσυνάτη, τρυφερή, μειλίχια, προσηνής, ευπροσήγορη.
Πρόκειται για σπερματοδέκτη που κάποτε τον γαμούσα συχνά, ενώ τώρα πια την επισκέπτομαι αραιά και που. Από τη μια την έχω βαρεθεί, από την άλλη έχει κάποια αξία και την τιμώ περιστασιακά.

Τις πόρνες των μπουρδέλων τις κατανέμω σε τρεις κατηγορίες::

Η πρώτη και καλύτερη κατηγορία, είναι εκείνες που οι τσατσάδες αποκαλούν «τσάμπα πουτάνες».
Νεαρές που δοκιμάζουν την πορνεία, αλλά δεν αντέχουν και εγκαταλείπουν μετά από λίγες μέρες, βδομάδες, ή μήνες.
Επιστρέφουν στο χωριό τους με μερικά κατοστάρικα και παντρεύονται κάποιον συντοπίτη τους.
Κάποιες τις απωθεί το ψυχολογικό – αισθητικό: Δεν αντέχουν να τις γαμάνε τύποι με φάτσα κροκόδειλου που ζέχνουν τραγίλα.
Άλλες δεν αντέχουν το λεγόμενο «πρήξιμο» (και πάλι ορολογία τσατσάδων). Το πρήξιμο σημαίνει το πώς καταντούν τα μουνιά τους, μετά από αλληλοδιαδοχικές εκσπερματώσεις δεκάδων ψωλών ποικίλης διατομής, μήκους και σφοδρότητας διείσδυσης.
Οι πόρνες – νεοσσοί ξεχωρίζουν όταν περιφέρονται στο χώρο αναμονής και επιδείξεων.
Κάποιες έχουν φανερή αμηχανία, χαμηλωμένο βλέμμα, αδέξιες κινήσεις.
Άλλες προσποιούνται ότι είναι άνετες και αεράτες, ωστόσο τις προδίδουν τα μάτια τους που είναι γυάλινα. Κοιτάζουν, αλλά δεν βλέπουν, ενώ η αναπνοή τους είναι κοφτή και γρήγορη.
Η ηδονική κορύφωση έρχεται στο χώρο συνουσιών, όπου εκείνη δεν μπορεί να φορέσει την καπότα στην ψωλή του μπάρμπα, ενώ εσύ μυρίζεις τις ορμόνες του άγουρου θηλυκού, χουφτώνεις τους σφριγηλούς του μύες, χώνεσαι στο στενό μουνάκι, κι εκείνη αποστρέφει το βλέμμα της με απόγνωση…
Τότε εξάπτονται μέσα σου ποταπά ένστικτα που παραπέμπουν σε βιασμό – παιδεραστία.
Αυτές οι περιπτώσεις είναι τυχερά λαχεία.

Η δεύτερη κατηγορία είναι εκείνες που εκδίδονται επί σειρά ετών, τις βρίσκεις σχετικά εύκολα σε κάποιο από τα μπουρδέλα, είναι ελκυστικές, διαθέτουν εμφάνιση και τρόπους.
Το θέμα με αυτές, είναι ότι τις γαμάς μερικές φορές και μετά τις βαριέσαι, αφού κατά τη διάρκεια της συνουσίας ακολουθούν την ίδια μανιέρα και καταντούν προβλέψιμες και επαναλαμβανόμενες.
Ωστόσο, επειδή είναι επίλεκτες και διακεκριμένες, εξακολουθείς να τις επισκέπτεσαι σε αραιά χρονικά διαστήματα, αλλά δεν αντέχεις να τις γαμήσεις ξανά, αν δεν περάσουν βδομάδες ή μήνες.
Σε αυτήν την κατηγορία συμπεριλαμβάνεται η Βερόνικα.

Η τρίτη κατηγορία είναι παράγωγο της δεύτερης.
Πρόκειται για πόρνες που τις γαμάς περιστασιακά σε βάθος 10 – 20 ετών και τελικά αναπτύσσεις κάποιου είδους οικειότητα και επικοινωνία.
Κάποιες από αυτές, με τα νιάτα τους να κοσμούν τα παρελθόν τους, όταν συνειδητοποιούν ότι πλέον δεν σε ηδονίζουν και φοβούνται ότι είναι πιθανόν να μη σε ξαναδούν, τότε σου στήνουν μουνί χωρίς καπότα.
Αυτή η εξέλιξη συνήθως αναπτερώνει πρόσκαιρα την ηδονή και το ενδιαφέρον. Μετά από κάμποσα γαμήσια, τις βαριέσαι κι αυτές, αφού τα μουνιά τους είναι σαν το φρέαρ του Ιακώβ, ξεχειλωμένα, χωρίς κολπικά υγρά, ταριχευμένα, ενώ οι ίδιες χασμουριούνται όταν τον έχεις μέσα τους.

Γενικότερα, το θέμα με τα λαϊκά πορνεία του 10ρικου – 20ρικου, είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις βγαίνεις από το μπουρδέλο με κάποια δόση ανηδονίας.
Είσαι σαν να έφαγες ορεκτικό και αναζητάς το κυρίως γεύμα. Βλέπεις μια φούστα στο δρόμο και θέλεις να γαμήσεις πάλι, οπότε είτε πας ξανά σε μπουρδέλο, είτε γαμάς τη γκόμενά σου ή τη γυναίκα σου, είτε πας σπίτι, τραβάς μια μαλακία και κοιμάσαι.

Η βοηθός ανακοίνωσε Λυδία.
Ονοματάρα…
Το άκουσα με το ζόρι, γιατί εκείνη τη στιγμή απ’ έξω πέρναγε το τραίνο σφυρίζοντας, μουγκρίζοντας και δονώντας το παλιό μπουρδέλο.
Επίσης ανακοίνωσε και τη Νίκα, την οποία έχω γαμήσει μερικές φορές και την έχω βαρεθεί.

Για να γαμήσεις επιτυχώς στα μπουρδέλα, πρέπει να συμβαίνει κάποιο από τα παρακάτω:
- Είτε είσαι εντελώς καυλωμένος, οπότε γαμάς οποιαδήποτε πόρνη βρεθεί στο δρόμο σου.
- Είτε η πόρνη σε έλκει με τον σωματότυπό της ή/και το πρόσωπό της. Ειδικά οι νεαρές και άγουρες πόρνες προκαλούν έντονο γενετησιασμό με τα σφριγηλά μουνιά τους, τις ορμονικές μυρωδιές τους και τη ζωτικότητά τους.
- Είτε γαμάς μια μέτρια πόρνη που πιθανόν να μη καταφέρεις να τη χύσεις, οπότε φαντασιώνεσαι ότι είσαι ο σούπερμαν των μπουρδέλων, ότι έχεις μια πελώρια ψωλή, ότι είσαι ο Βίκινγκ που ξεμουνιάζει τη σκλάβα, ότι βατεύεις κάποια συνηθισμένη γυναίκα, γειτόνισσα, συνάδελφο, υπάλληλο του συνοικιακού μαγαζιού.

Η Λυδία είναι περίπου στα 35-40, μπόι γύρω στο 1.65, μαλλί ίσιο καστανόξανθο, ευχάριστο πρόσωπο, κανα-δυο παραπανίσια κιλά, βυζί 1,5άρι.
Κατά πάσα πιθανότητα, προέλευσεως ΕΣΣΔ.

Το πρωί είχε χαλάσει ο πρίντερ.
Η Λυδία είδε τα μελάνια στα χέρια μου, κι έπιασε τις παλάμες μου:
- Τα χέρια σου είναι τρυφερά, τι δουλειά κάνεις; (Τα πέρασε για μουτζούρες από μηχανουργείο, συνεργείο αυτοκινήτων, οικοδομή, μπουλντόζες και τέτοια πράγματα).
- Είμαι ζωγράφος.
- Πάμε να με γαμήσεις ζωγράφε;
- Ναι, αμέ…

Η Λυδία ήταν στα τέσσερα, άρχισε να σπρώχνει κι αυτή.
Τα χέρια της έσφιγγαν το μαξιλάρι.
Ο κορμός της έγινε άκαμπτος, ενώ επιτάχυνε με δύναμη τις παλινδρομικές διεισδύσεις της ψωλής στο μουνί της.
Έβγαλε αυτόν τον βρυχηθμό που ξεκινάει από τα σπλάχνα, διατρέχει τη σπονδυλική στήλη και το διάφραγμα τον πετάει έξω.
Από κάτω, τα μουνόζουμα είχαν περάσει στα μπούτια και των δυο μας.
Η Λυδία, αλλά και άλλες πόρνες, έχει μάθει να χύνει όπως οι πελάτες της: Έχυσε, σκουπίστηκε, εξαφανίστηκε.

Στο πέρασμα των χρόνων, αρκετές πόρνες έχουν προσποιηθεί οργασμό μαζί μου, ενώ πραγματικό οργασμό σε πόρνη συναντώ μια φορά στα 7 χρόνια. Πράγμα τυχαίο, αφού όταν η πόρνη επιθυμήσει, μπορεί να χύσει πάνω σε κάποια από τις ψωλές που βάζει μέσα της.

Το γαμήσι στο μπουρδέλο είναι σαν τον έρωτα των ψαριών: Σε ανύποπτη στιγμή εμφανίζεται το ψάρι. Ραντίζει τα αυγά άλλου ψαριού που χάθηκε. Που δεν το εγνώρισε. Ούτε ποτέ θα το γνωρίσει.

Στο ράδιο ακουγόταν ο Κώστας Γιαννακίδης στον Best, και έλεγε ότι ο Έλον Μασκ ετοιμάζεται να κατασκευάσει ένα «τσιπάκι ηδονής», που θα στο εμφυτεύουν και θα μπορείς να νιώθεις όση ηδονή θέλεις.

Ανοίγοντας την πόρτα για να εξαφανιστεί, ξεκίνησε μια μικρή κουβέντα:
- Που θα πας τώρα που με γάμησες; Θα πας στο καφενείο;
- Όχι, θα πάω στο Πράκτικερ για να πάρω πιάτα για τις γλάστρες.
- Να πας στο Τζάμπο, έχει κι από αυτά.
Ακολούθησα τις οδηγίες της χυμένης Λυδίας.
Στο Τζάμπο οι μισοί υπάλληλοι ήταν πούστηδες και τα πιάτα ήταν ακατάλληλα για αυτό που ήθελα.

Η ηλικιωμένη βοηθός ανακοίνωσε ότι εκείνη την ώρα εκδίδονταν η Ήρα.
Στην ελληνική μυθολογία η Θεά Ήρα ήταν σύζυγος του Δία.
Η Ήρα ζήλευε το Δία ο οποίος διαρκώς ξενογαμούσε. Επιπλέον, εκδικήθηκε πολλές γυναίκες καταγαμημένες από το Δία.
Φανταζόμουν εικόνα πόρνης ώριμης, ψηλής, σωματώδους, μακρυμαλλούσας, με μεγάλα κωλομέρια – βυζιά, βροντερή φωνή και σίγουρα μελαχρινής.
Πίσω από τη ρυπαρή κουρτίνα εμφανίστηκε η αντίθετη εικόνα: Νεαρή, βραχύσωμη γύρω στο 1,60, σώμα σφριγηλό αλλά με παραπάνω κιλά, μαλλί μέχρι τους ώμους, μέτρια κωλομέρια, βυζιά 2ρια, λεπτή φωνή, φυσική ξανθιά.
Σκέφτηκα ότι το ψευδώνυμο «Ήρα», ήταν είτε μια ενσυνείδητη και πνευματώδης παραπομπή στην Αρχαία θεότητα, είτε μια φάρσα, είτε ένα τυχαίο όνομα, τέτοιο που να ξεχωρίζει από τα συνηθισμένα των μπουρδέλων.
Η Ήρα φορούσε γυαλιά, είχε ριχτά τα μαλλιά, είχε πλατύ χαμόγελο και ισορροπούσε σε 12ποντα τακούνια.
Φαινόταν σαν υπάλληλος γραφείου.
Χωρίς αυτές τις σκηνοθετικές προσθήκες, η εικόνα της θα παρέπεμπε σε εργαζόμενη στον αγροτοκτηνοτροφικό κλάδο.
Μπαζάκι με άλλα λόγια.
Εκτίμησα όλα τα παραπάνω και με βασική παράμετρο το νεαρόν της ηλικίας της, πέρασα στο δωμάτιο περιπτύξεων και συνουσιών.

«Περάστε κύριε», έκανε η βοηθός.
Σαράντα χρόνια στα μπουρδέλα, οπότε τώρα τελευταία, που και που, μου μιλάνε στον πληθυντικό.
Ακούω διάφορα:
- Τιμήστε με κύριε.
- Γαμήστε με κύριε.
- Δεν θα το μετανιώσετε κύριε.
- Είστε σαν πρωθυπουργός κύριε.
- Είστε καβλωμένος κύριε.
- Μπορείτε να με χύσετε οπουδήποτε θέλετε κύριε.
- Χύστε κύριε.
- Με χύσατε στα μουνόχειλα και γι’ αυτό θα μου δώσετε άλλα 5 ευρώ κύριε.

Η Ήρα ήρθε με το μαλλί μαζεμένο πίσω κοτσίδα, ακούμπησε τα γυαλιά σ’ ένα ράφι, και γδύθηκε εντελώς.
Έβγαλε τα 12ποντα.
Με το φυσικό της ύψος, το στόμα της έφτανε στα μαλλιαρά βυζιά μου.
Καλή κοπέλα, τιμάει το 20ρικο, δεν είναι βλαμμένη – υστερική.
Μουνί μέτριας διατομής και ικανού βάθους, σφριγηλό λόγω νεότητας, αλλά δυστυχώς με κακοσμία, προφανώς λόγω της συνήθους κολπίτιδας σε μουνιά δημόσιας χρήσης.

Όλα αυτά τα χρόνια προσπαθώ να καταλήξω ποιες γυναίκες μου αρέσουν και ποιες όχι.
Κάθε φορά που καταλήγω ότι μου αρέσει κάποια, η επόμενη παίρνει τη θέση της προηγούμενης.

Την Τετάρτη, κυριευμένος από κακοήθεις καύλες, πορεύτηκα προς την οδό Φυλής και ειδικότερα προς το Φ109Β ισόγειο.
Εκεί δίνει στόμα και μουνί η Όλγα, νεαρή βραχύσωμη, σοβιετική, με στενό κόλπο.
Πλησιάζοντας, στο δρόμο είδα συνωστισμό και θυμήθηκα ότι κάθε Τετάρτη η Φυλής, από Ντίσνεϋλαντ μετατρέπεται σε λαϊκή αγορά.
Κλειστό το 109.
Κατέφυγα στο Καλύμνου 48 όροφος, όπου έχυσα βιαστικά μια γκιλφ που δεν θυμάμαι ούτε πως τη λένε, ούτε πως είναι.
Θυμάμαι μόνο ότι είναι σάψαλο, με μουνί ξεχειλωμένο και λασπώδες.
Ο μπουρδελάκιας είναι ελεύθερος, αφού μπορεί να αλλάζει τα σχέδιά του σε 30 δευτερόλεπτα.
Μπορεί να χαίρεται και να ευτυχεί με ό,τι τύχει στο μπουρδέλο.
Διαθέτει προσαρμοστικότητα και ευελιξία που τον βοηθούν στη ζωή, η οποία είναι γεμάτη από αλλαγές και ανατροπές.

Ωστόσο, ήταν άσβεστος ο πόθος μου για την Όλγα.
Την Παρασκευή πήρα τον ίδιο δρόμο.
Ανέβηκα την οδό Μαγνησίας.
Η μια άκρη αυτού του δρόμου είναι η οδός 3ης Σεπτεμβρίου και η άλλη άκρη το Ιερόν του Αγίου Παντελεήμωνος στην οδό Αχαρνών.
Σε αυτήν την εκκλησία πήγαινε η συχωρεμένη η γιαγιά μου κάθε Κυριακή.
Η οδός Μαγνησίας, είναι μια ακτίνα που ξεπηδάει από το Ιερόν της εκκλησίας και οδηγεί στις ταπεινές πόρτες των μπουρδέλων, πίσω από τις οποίες κρύβεται το Παλάτι των Κρυστάλλων.
Στάθμευσα το όχημα στο 11, έξω από το παρακείμενο μπουρδέλο.
Από το παράθυρο του οχήματος, έβλεπα το μπουρδέλο με σβηστό στο φως, ήταν λίγο πριν ανοίξει.
Στα σκαλιά, καθόταν και τα λέγανε ο ευτραφής 55ρης κίναιδος μπουρδελάρχης, η συφοριασμένη υπηρέτρια και η πόρνη Σοφία, που την ξέρω από παλιά και την έχω γαμήσει καμιά 10ριά φορές.
Η Σοφία ήταν ντυμένη εκδρομικά: Τζιν μπουφάν, μαύρο κολάν, βαμμένη κάργα.
Έτοιμη να εκδράμει σε δάσος τις ψωλές κι αρχίδια, υπό το φως του μπλακ λάϊτ.
Ανταποδώσαμε χαμόγελα και χαιρετισμούς με τη Σοφία.
Το ράδιο στο αυτοκίνητο γαύγιζε για πεθαμένους από την πανδημία.
Απέναντι, η Σοφία μου χαμογελούσε με λαγνεία.
Η Σοφία έχει μεγαλώσει.
Ο θάνατος και η ηλικία είναι ισοπέδωση.

Κατηφορίζοντας με τα πόδια προς το Φ109, με το βλέμμα της Σοφίας να με ακολουθεί, ένιωθα θαλπωρή και ασφάλεια.
Τα τριγύρω μπουρδέλα είναι αρμονικά δεμένα με το ναό, το σινεμά, το κατάστημα, είναι κι αυτά ένα μέρος του αστικού τοπίου.
Η Σοφία είναι σαν μια γειτόνισσα, μια συγγενής μου.
Ο μπουρδελάκιας συνδέει ονειρωδώς τα κτίρια με πρόσωπα (πόρνες) και καταστάσεις (γαμήσια).

Η Όλγα είναι 30ρα πόρνη, βραχύσωμη, αγορίστικο μαλλί ξανθοβαμμένο, υποτυπώδη βυζάκια, σφριγηλό σώμα, τέλειο κώλο και στενό μουνί.
Η ψωλή σκαλώνει και το έμπα και στο έβγα.
Εργάζεται αναπληρωματική σε μασατζίδικα, τα οποία προτιμά σε σύγκριση με το Φ109.
Καλός πεοθηλασμός, περίτεχνη επίτριψη γεννητικών οργάνων, ενθουσιώδες χύσιμο.
Έφυγα με τη γλυκιά ναυτία του τίποτα.
Αυτό που καταστρέφει την ψυχή, είναι η απόλαυση χωρίς συνείδηση.

Πολλές πόρνες βρίσκουν με εκπληκτική ακρίβεια την ηλικία μου, ακόμη και κάποιες στις οποίες πηγαίνω για πρώτη φορά.

Η Άννα είναι πεπειραμένη, γύρω στα 40.
Μέτριο ανάστημα, φυσική ξανθιά, με καλό σώμα για 20ρικο.
Στο χώρο αναμονής και επιδείξεων εμφανίστηκε με συντηρητικό μπικίνι και βλοσυρά ύφος.
Μόλις μπήκε στο δωμάτιο όπου θα τη γαμούσα, χαμογέλασε λοξά, με το μισό της πρόσωπο.
Έπεσε ο στηθόδεσμος και αποκαλύφθηκαν δύο ωραία, καλοσχηματισμένα, μαλακά, φυσικά 2,5ρια.
Το στραβωμένο χαμόγελο το διατηρούσε σε όλη τη διάρκεια της πράξης, σαν μόνιμη παραβίαση του σαβουάρ βιβρ, αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω αν οφείλονταν σε ατυχή γκριμάτσα ή σε βλάβη των νευρομυώνων του προσώπου, ειδικά όταν το πρόσωπό της φωτίστηκε με λαμπρό συμμετρικό χαμόγελο, τις στιγμές που έχυνε η ψωλή.
Η χύνουσα ψωλή κουβαλάει αξία, είναι σεβάσμια και λύνει θέματα, όπως κάνουν και άλλα  επιμήκη και άκαμπτα πράγματα: Η μπαγκέτα του μαέστρου, το κατσαβίδι του ηλεκτρολόγου, η μύτη του Ιμπραήμοβιτς, το ραβδί της μάγισσας, το δάχτυλο του ταλιμπάν, το τρυπάνι του υδραυλικού, η κάνη του όπλου, και πάνω από όλα η τρικολόρ ψωλή του μπάρμπα.
Στη σύντομη μετασυνουσιακή συζήτηση, η Άννα μιλούσε χωρίς να έχει στραβομουτσουνιάσει και έθιξε δύο θέματα:
Το πρώτο θέμα ήταν οι λόγοι για τους οποίους εκείνη αξιολογεί έναν καλό πορνοπελάτη, με ιεραρχική σειρά:
- Να είναι πλυμένος, καθαρός, να μη βρωμάει τραγίλα.
- Να είναι τρυφερός, να μην την ζουλάει, να μην της δαγκώνει το μουνί, τα βυζιά, τα κωλομέρια.
- Να χύνει γρήγορα.
- Να καβλώνει εντελώς και γρήγορα.
- Όλα τα άλλα έπονται.
Στο δεύτερο θέμα ανέλυσε ποια είναι η κατάλληλη καπότα αναλόγως τη γεωμετρία της ψωλής.
Μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι η πλέον επικίνδυνη ψωλή για να βγει η καπότα μέσα στο μουνί, είναι η ψωλή που είναι πιο χοντρή στη βάση της σε σύγκριση με το πουτσοκέφαλο και ότι σε τέτοιες ψωλές καλύτερα εφαρμόζουν οι ακριβές καπότες.
Όταν έφευγε, τα χείλη της άρχιζαν να στραβώνουν πάλι, σιγά - σιγά.

Πριν μέρες μου τηλεφώνησε ένας φίλος και μου έκλεισε ραντεβού για να πάμε στο πουταναριό και να γαμήσουμε παρέα.
Ο τύπος γαμάει κανα-δυο φορές το χρόνο στα μασάζ (ας πούμε σε πορνεία ειδικού τύπου).
Προετοιμάστηκα κατάλληλα: Έκανα καλή εξωγηπεδική ζωή το προηγούμενο βράδυ, φρόντισα να μη κουραστώ πολύ με τις πρωινές δουλειές, αφόδευσα με επιμέλεια, έλεγξα τους βιορυθμούς μου στο Internet, έφαγα κάτι ελαφρύ αλλά δυναμωτικό, και τέλος τακτοποίησα τις πιο αγχωτικές εκκρεμότητες.
Ήμουν έτοιμος.
Ενώ έκανα προθέρμανση στο xhamster για να περάσει η ώρα μέχρι να συναντηθούμε στην είσοδο του «μασάζ», ο τύπος μου τηλεφωνεί και ακυρώνει τη συνάντηση.
Με τη ψωλή στο χέρι ο μπάρμπας.
Πήγα μόνος.

Επιδείχθηκαν πέντε πόρνες.
Οι τρεις από αυτές είχαν παρουσιαστικά συφοριασμένων καθαριστριών: Βραχύσωμες, μπαντάλες, με κομπλεξικά βλέμματα.
Οι χειραψίες που είχα μαζί τους ενέτειναν την αίσθηση περί καθαριστριών: Σκασμένες παλάμες από απορρυπαντικά, κατήφεια, οκνηρία, ακαταστασία.
Επέλεξα τη Λάνα γιατί είναι νεαρή, δεν θυμίζει καθαρίστρια, χαμογελά σαν μικρό παιδί, ήταν η ψηλότερη από τις άλλες και εντελώς συμπτωματικά είχε και τα μεγαλύτερα βυζιά.
Μαύρο μακρύ μαλλί με μπούκλες.
Μάτι πράσινο (μάλλον χωρίς έγχρωμο φακό επαφής).
Σώμα δυνατό, καλοφτιαγμένο, με φανερά ίχνη έντονου αθλητικού παρελθόντος.
Σώμα θηρευτή, πρόσωπο παιδούλας.

Μόλις μπήκε, την ξάπλωσα χάμω κι άρχισα να τη γαμάω.
Μουνί μέτριου διαμετρήματος και μεγάλου βάθους.
Παρά το ότι είχα ψωνίσει το πρόγραμμα των 45 λεπτών, μετά από 8 λεπτά γαμίσι άρχισα να νιώθω τα ψωλοχύματα να θέλουν να βγουν.
Αυτό οφείλεται στην «εκπαίδευση» που έχω πάρει από τα λαϊκά πορνεία του εικοσάρικου, εκεί που γαμάω τα κλούβια μουνιά των μιλφογκιλφ, εκεί που το deadline για χύσιμο είναι συνήθως τα 10 λεπτά.
Προκειμένου να καθυστερήσω το χύσιμο, έφερα στο νου κάτι σιχαμένο: Τον Βαρουφάκη.
Η επιλογή μου αποδείχθηκε υπερβολική, αφού μετά από 15 λεπτά γαμίσι άρχισα να μπερδεύομαι, οπότε προσηλώθηκα στην προσομοίωση γυναικείου οργασμού που εκτελούσε η Λάνα, και την έχυσα.
Το μισάωρο που υπολείπονταν, η Λάνα μάλλον βαριόταν να το περάσουμε με μασάζ, κι εγώ το ίδιο.
Τελικά ξαπλώσαμε στον ευρύχωρο πάγκο και πιάσαμε την κουβέντα.
Μιλάει πουτανοαγγλικά και ελάχιστα Ελληνικά.

Της είπα ότι όταν πηγαίνω στις πόρνες, ξεφυλλίζω τις σελίδες της ζωής που περνά.
Πολλές πόρνες γέρασαν πάνω στην ψωλή μου. Κάποιες έγιναν τσατσές, ενώ άλλες πέθαναν.

Της είπα για τις πόρνες που χαμογελάνε χωρίς να με κοιτάν στα μάτια και για τις πόρνες που με κοιτούν στα μάτια, αλλά δεν τα βλέπουν.

Της είπα πως με την ατομική οπτική ο άνθρωπος συνεργάζεται με τους άλλους είτε με ελεύθερη βούληση είτε ωθούμενος από το ένστικτο, ενώ η κοινωνική οπτική τείνει να του αποστερήσει την ατομικότητά του και αυτός να γίνει δέσμιος των κοινωνικών καταναγκασμών.
Όμως επειδή τελικά δεν υπάρχει πραγματικά ελεύθερη βούληση, γι’ αυτό η εκδήλωση του γενετήσιου ενστίκτου, ο γενετησιασμός, έστω στα μπουρδέλα, είναι μια ελευθερία του ανδρός.

Της είπα ότι πριν λίγο που τη γαμούσα, ήμουν ο μόνος σίγουρα ειλικρινής από τους δυο μας, αφού η σηκωμένη ψωλή απέδειξε ότι βρισκόμουν σε ακούσιο γενετήσιο ερεθισμό.
Ωστόσο, παρά την υποκρισία του οργασμού της πόρνης, η συνουσία μαζί της είναι ενδιαφέρουσα σχέση, γιατί είναι άνιση σχέση, είναι σχέση υποταγής του ανδρός.
Δηλαδή, ο άνδρας υποτάσσει την πόρνη με τα λεφτά, ενώ η πόρνη υποτάσσει τον άνδρα επειδή του προκαλεί ακούσια καύλα.
Η πόρνη μπορεί να επιστρέψει τα χρήματα, ενώ ο άνδρας δεν μπορεί να πάρει πίσω τα ψωλοχύματα.
Το καύλωμα και το χύσιμο είναι σαν το φτέρνισμα, είναι ακούσιες λειτουργίες, δεν μπορείς να τις ανακόψεις, ούτε να τις διαπραγματευτείς.
Ο υποταγμένος είναι ο άνδρας.
Η υποταγή του ανδρός από την πόρνη, είναι σαν μια οποιαδήποτε σχέση υποταγής, στην οποία ο «αποκάτω» βιώνει την ηδονή και την ένταση του άφταστου, του ακατόρθωτου, του άπιαστου, και χύνει παραδομένος ηδονικά στη γλυκιά ματαιότητα.
Η άνιση σχέση εντείνει την ηδονή.

Μου είπε ότι τα λέω λίγο μπερδεμένα.
Της είπα ότι αυτές οι σκέψεις αιωρούνται στη μέση, μεταξύ λογικής και συναισθήματος.

Στάθμευσα το όχημα ακριβώς μπροστά στο μπουρδέλο.
Ανοιξιάτικη ζέστη.
Το προσωπικό του Οίκου αεριζόταν, έχοντας ανοίξει το παράθυρο που βλέπει στο πεζοδρόμιο, με τις κουρτίνες κλειστές.
Καθισμένος στο αυτοκίνητο, άκουγα Ρωσικές γυναικείες συνομιλίες να έρχονται πίσω από τις κουρτίνες.
Αυτό το ανεπιτήδευτο και ανθρώπινο άνοιγμα του μπουρδέλου στον έξω κόσμο, αυτή η αμεσότητα, η οικειότητα, η απλότητα, η αφέλεια, με έκανε να βαδίσω μεθ’ ορμής ακαθέκτου και με την πεποίθηση ότι θα γαμούσα οποιαδήποτε πόρνη ήταν εκεί μέσα.

Αναστασία.
Ηλικία 45 - 50, μαύρο μακρύ σπαστό μαλλί, βυζί 2άρι πεσμένο, περιφέρεια πλαδαρή (εξ’ ου και το κομπινεζόν), μπλε ούλα, βαμμένα χείλη.

Κραγιοναρισμένα χείλη παλαιάς πόρνης.

Στα μπουρδέλα αποφεύγω να φοράω γυαλιά.
Όσο πιο θολή έβλεπα την Αναστασία, τόσο πιο γλυκιά φαινόταν.
Με την πρεσβυωπία και το black light, όλα δείχνουν ωραία.
Ακόμη και μια μαϊμού μπορεί να τη δω πριγκίπισσα.

Οι ώριμες γυναίκες σπανίως ενδιαφέρονται για σεξουαλικές δραστηριότητες χωρίς συναίσθημα. Η αμφοτερόπλευρη συναισθηματική δέσμευση είναι απαραίτητο συστατικό για συνουσία με γυναίκα άνω των 50.
Με ενδιαφέρουν οι ώριμες πόρνες, γιατί είναι σπάνιο και συναρπαστικό μια άγνωστη γυναίκα σε τέτοια ηλικία να σου κάνει σεξ, έστω κι αν υποκρίνεται.

Αν δεν υπήρχε η υποκρισία και το ψέμα, η ζωή θα ήταν εφιαλτική.

Κάπου την είχα γαμήσει στο παρελθόν, αλλά δεν ήμουν σίγουρος.
Οι πόρνες παρελαύνουν και βυθίζονται αργά στη λήθη.
Πολτός, στρώματα λάσπης στο βυθό της θάλασσας.
Μερικές πόρνες με θυμούνται και χαμογελούν εγκάρδια. Άλλες τις θυμάμαι, ενώ άλλες υποκρίνομαι ότι τις θυμάμαι.

Λόγω παρατεταμένης αγαμίας, η ψωλή ήταν μυώδης και ζωηρή.
Η πόρνη έκανε χαρά μεγάλη με τη στιβαρή ψωλή.
Η επιβεβαίωση της Αναστασίας ήταν το χύσιμο από μια πρησμένη και αναψοκοκκινισμένη ψωλή.
Όταν χύσεις και συνεχίζεις τις τρυφερότητες, γίνεσαι αρεστός στις πόρνες.
Χάρηκε πάρα πολύ, μα πάρα πολύ, τόσο που με περίμενε καρτερικά έξω από το δωμάτιο και με συνόδευσε χαμογελαστή έως την εξώπορτα.

Η Αναστασία χαμογελούσε.
Η Αναστασία παρέχει διασκέδαση, χαρά, όπως ο ηθοποιός στο θέατρο, ή ο κομφερασιέ, ή ο κλόουν στο λούνα παρκ, ή στο τσίρκο.
Γι’ αυτό πρέπει να χαμογελά.
Οι διασκεδαστές χαμογελούν πάντα.

Πρόκειται για το ανώγειο μπουρδέλο, στο οποίο μια στις δύο φορές δεν μου ανοίγουν την πόρτα.

Νύχτα Τσικνοπέμπτης, άνοιξε ο Ζωή, μια ημεδαπή μεσήλικη πόρνη, όχι του γούστου μου.
Με σύστησε στην Ιλίνα, μιαν άλλη νεαρή αλλοδαπή, που βγήκε σε θέα φορώντας τα εσώρουχά της.
Περίπου τριάντα, λευκή επιδερμίδα, μαλλί μισό ξανθοβαμμένο, μισό στο φυσικό καστανόμαυρο.
Βυζιά 2ρια, κώλος πλούσιος, ύψος μέτριο, όψη συνηθισμένη, ύφος ουδέτερο.

Μπήκε στο δωμάτιο χωρίς σουτιέν, μόνο με το βρακάκι της.
Η εικόνα της Ιλίνα παραπέμπει σε άλλες γυναίκες, όχι σε πουτάνες, αλλά σε γυναίκες της πραγματικής ζωής.
Σε γυναίκες σαν αυτές με τις οποίες έχω απλές συζητήσεις στην καθημερινότητα, στο φούρνο, στο γραφείο, στο βενζινάδικο, στο μπακάλικο.
Μια τέτοια γυναίκα ήταν μπροστά μου με τα βυζιά έξω, έτοιμη να τη γαμήσω.
Μεθυστική σκηνή.

Καθισμένος στην κουπαστή του κρεβατιού, πλησίασε και έχωσε τα μούτρα μου στα βυζιά της, που μετά από δευτερόλεπτα γυάλιζαν από τα σάλια μου.
Κλασική κίνηση πόρνης, πολύ καβλωτική.
Νεανική σάρκα, καθαρή, αψεγάδιαστη.
Κάγκελο η ψωλή.

Η προηγούμενη νύχτα μου ήταν μεγάλη και ανθυγιεινή, με καταχρήσεις σε ποτά – φαγητά μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Η κακή εξωγηπεδική ζωή με είχε αναισθητοποιήσει, με είχε ξεράνει.
Γαμούσα την Ιλίνα, αλλά η ηδονή ήταν περιορισμένη.
Σκυλίσιο γαμίσι.
Στις βαθιές διεισδύσεις, η μικρή αναφωνούσε «όι, όι, όι».
Μετά από ώρα και σκληρό γαμίσι, το μουνί της κατακλύστηκε από κολπικά υγρά, σημάδι ότι η Ιλίνα εγκατέλειψε την επαγγελματικού τύπου συνουσία και παραδόθηκε στα ηδονικά της κύτταρα.
Ταυτόχρονα βελτιώθηκε και η δική μου αίσθηση, αφού ένιωθα αυτό το υπέροχο ελαφρύ ξύσιμο των τοιχωμάτων του γυναικείου κόλπου στο ψωλοκέφαλό μου.
Αφού την έχυσα πανηγυρικά, καταλάβαμε και οι δύο ότι η καπότα είχε διαλυθεί εντελώς μέσα στο μουνί.
Είχε διαλυθεί και το σώμα της καπότας, αλλά και ο σφιχτήρας της.
Βγήκε τρέχοντας από το δωμάτιο, γυμνή, με τα χέρια στο κεφάλι της.

Για κανα δεκάλεπτο ξέπλενε το μουνί της από το ψωλόχυμα του μπάρμπα.
Σκάρτο ψωλόχυμα, κατακερματισμένο DNA λόγω καταχρήσεων και ηλικίας.

Ήρθε ξανά στο δωμάτιο για να πάρει τα πράγματά της και να βάλει το βρακί της.
Ήρεμη και ευγενική.

Της έδωσα ρεγάλο 10€ για τον αναπάντεχο κρεμπιέ της Τσικνοπέμπτης.
Φαίνεται ότι εκτίμησε τη χειρονομία μου, αφού με αγκάλιασε και με φίλησε τρυφερά πριν φύγει οριστικά.

Στο ψηλοτάβανο δωμάτιο, το ράδιο ακουγόταν με θόρυβο και παράσιτα, όπως στο αυτοκίνητο που απομακρύνεται από την πόλη και χάνονται οι ραδιοφωνικοί σταθμοί.

Ο κρεμπιές σε μουνί δημόσιας χρήσης είναι σα να περνάς με κόκκινο σε συνοικιακό φανάρι: Τις περισσότερες φορές δεν έρχεται άλλο αυτοκίνητο, δεν θα τρακάρεις.

Το μπουρδέλο αυτό δεν έχει απέξω τη συνηθισμένη λάμπα, παρά μόνο ένα φωτισμένο μπουτόν κουδουνιού. Το προσπερνάς αν δεν ξέρεις ότι εκεί υπάρχει μπουρδέλο.

Η γηραιά βοηθός είπε ότι είχε τη Νανά.
Είπα ψέματα ότι δεν την ξέρω, προκειμένου να τη δω.
Η Νανά βγήκε σε θέα για περίπου 3 δευτερόλεπτα, τα οποία ήταν αρκετά για να με κάνουν να περάσω στο δωμάτιο και στη μηχανή του χρόνου.

Η στύση ήρθε από τα παλιά, φορτωμένη με χιλιάδες αναμνήσεις.
Το 1983, η Νανά ήταν η πρώτη πόρνη την οποία είχα χύσει στο στόμα μετά από ολιγόλεπτο πεοθηλασμό χωρίς προφυλακτικό.
Το 1983 υπήρχε η Σοβιετική Ένωση, όπως υπήρχε και η Νανά.
Το 1983 μεσουρανούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου στην Ελλάδα, όπως μεσουρανούσε και η Νανά στα μπουρδέλα.
Το 1983 ήμουν νέος, όπως νέα ήταν και η Νανά.

Μπήκε χαριτωμένα στο δωμάτιο, με ευγενικούς τρόπους.
Μετά από ελάχιστες διαχύσεις, την ξάπλωσα χάμω για να τηνε γαμήσω.

Απόρησε που δεν ήθελα να μου γλύψει την ψωλή.
Με ενδιέφερε να τηνε γαμήσω οπωσδήποτε.
Με παρακάλεσε να είμαι τρυφερός με το μουνί της και τα βυζιά της.

Καθώς τη γαμούσα, εκείνη άρχισε το παλιό γνωστό ψιθύρισμα.
Η Νανά ψιθυρίζει λογάκια που ακούγονται σαν ερωτόλογα, σαν ξένη γλώσσα, σαν παραλήρημα, σαν μυσταγωγία, λογάκια τρυφερά, μάλλον απόκοσμα, σαν όλα αυτά μαζί, ή ίσως τίποτε από όλα αυτά.
Ένα ερωτικό νανούρισμα, με κοριτσίστικη φωνή από το στόμα μιας ηλικιωμένης.
Η Νανά διανύει την 7η δεκαετία της ζωής της.

Έβαζα το στόμα μου μέσα στο δικό της, ενώ στο μυαλό μου γινόταν η παρέλαση των ψωλών που χύνουν εκεί μέσα επί μισόν αιώνα.
Μου άρεσε πολύ.

Παρατηρούσα την μύτη της που με τα χρόνια έχει γίνει λίγο γαμψή.
Μου άρεσε ακόμη πιο πολύ.

Ψηλάφιζα τα απόκρυφα σημεία του σώματός της, το τριχωτό μουνί της, τα εύθραυστα μαλλιά της, τις ευαίσθητες θηλές της.
Είχα καυλώσει εντελώς.

Την έχυσα γρήγορα, αποφεύγοντας να την ξεμουνιάσω.
Για εκείνη, ήταν ευχάριστη έκπληξη αυτή η εξέλιξη της μεταξύ μας συνουσίας.

Εγώ: Εισαι χρόνια εδώ, έτσι δεν είναι;
Εκείνη: …χι χι χι χι… με θυμάσαι από παλιά, ε; …χι χι χι… α, ναι, άρα κι εσύ είσαι χρόνια εδώ! …χι χι χι…
Εγώ: …χι χι χι…
Εκείνη: …χι χι χι χι… θα πάρουμε σύνταξη …χι χι χι χι… ή μάλλον θα έπρεπε να είχαμε πάρει σύνταξη, αλλά τα βολεύουμε με κάποιο τρόπο …χι χι χι χι…
Εγώ: Άραγε γιατί εξακολουθείς τη δουλειά; Έχεις ανάγκη τα λεφτά;
Εκείνη: Τα προβλήματα που λύνονται με λεφτά δεν είναι προβλήματα. Καταλαβαίνεις λοιπόν τι γίνεται αν δεν έχεις λεφτά …χι χι χι χι…

Στη στιχομυθία, η Νανά είχε συνεχώς σταθερά χαμηλή την ένταση της φωνή της.
Όταν έφευγα, με ξεπροβόδισε μέχρι την πόρτα με ευχές, πάλι με σιγανή φωνή.
Αυτή η διαχρονική σταθερότητα στη συμπεριφορά της, της δίνει γοητεία και κύρος.

Απέναντι από το μπουρδέλο, είναι η είσοδος της πολυκατοικίας Καλύμνου 45.
Ο Ιανουάριος είχε 17, ωστόσο εκεί παρέμενε φωτισμένο το χριστουγεννιάτικο δένδρο.
Κόλλησα το πρόσωπό μου στο τζάμι της πόρτας της πολυκατοικίας και το παρατήρησα προσεκτικά.
Τα στολίδια του είναι οι παλιές κλασικές μονόχρωμες μπάλες σε χρώμα βαθύ μπλε και βαθύ κόκκινο.
Μαγεία.
Τα λαμπάκια αναβόσβηναν γλυκά και τα είδα ονειρωδώς να σχηματίζουν τον αριθμό 1983.

Ξαπλωμένος στο κρεβάτι του μπουρδέλου, χάιδευα τη μισοσηκωμένη ψωλή περιμένοντας την Αλίκη.
Ήρθε, γδύθηκε, κάθισε ανάμεσα στα πόδια μου και άρχισε να μιλάει.
Ρωσίδα, 40ρα, με ευχάριστη διάθεση, καστανόξανθη, περιποιημένη, καθαρή, 2ρια βυζιά με μικρές θηλές, διατηρημένο σώμα, χοντρός χρυσός σταυρός στο λαιμό που δυστυχώς τον είχε ρίξει πίσω στην πλάτη της, άρα δεν θα μου γαργαλούσε τα’ αρχίδια κατά τη διάρκεια του πεοθηλασμού.
Πήρε ένα μωρομάντηλο και άρχισε να καθαρίζει τη μελάτη ψωλή.
Μίλαγε μόνη της, ασταμάτητα, για αρκετή ώρα.
Παρασύρθηκε από τον αυτιστικό μονόλογο και ξέχασε το μαντήλι πάνω στην ψωλή.
Μίλαγε για τον εαυτό της, πόσο σπουδαία πουτάνα είναι.
Την άκουγα να υποκρίνεται, αλλά ήταν χαριτωμένη.
Έλεγε με έπαρση για τα πολλά λεφτά κερδίζει από το μπουρδέλο, ενώ οι άλλες πουτάνες κερδίζουν μικροποσά.
Την άκουγα να μιλάει με στόμφο, ωστόσο η φάση μου άρεσε όλο και περισσότερο, παραμέρισα το ψωλομάντηλο και συνέχισα να χαϊδεύω την ψωλή.
Αφηγούταν ιστορίες με λεφτά, με πουτάνες, με μπουρδέλα. Είχε ενθουσιαστεί, έκανε μικρές γκριμάτσες και χειρονομίες.
Άκουγα με προσοχή τον επιτηδευμένο τρόπο στην εκφορά του λόγου της, και καύλωνα όλο και περισσότερο.
Έλεγε πόσο σπάνια πουτάνα είναι, πόσο επιμόνως την αναζητούν οι πελάτες της, ακόμα κι όταν αυτή είναι στη Ρωσία. Τα λόγια την είχαν απογειώσει, πετούσε.
Παρατηρούσα τις δραματικές αυξομειώσεις της φωνής της, έδινε έναν τόνο σπουδαιότητας, μεγαλοπρέπειας, ίσως και αλαζονείας. Μου άρεσε πολύ. Η ψωλή είχε γίνει δοκάρι.
Εξιστορούσε με έπαρση και λυρισμό υποθέσεις περίπλοκες, ώσπου μπήκε στους λαβύρινθους των ανθρώπινων σχέσεων, χάθηκε, το τερμάτισε, παράκαμψε τον πεοθηλασμό, φόρεσε την καπότα, ίππευσε και πέρασε την ψωλή στο μουνί της.
Με τη διείσδυση της ψωλής, ο χείμαρρος των λέξεων έκπεσε σε ένα βαθύ αναστεναγμό.
Συνουσιάζεται ήσυχα και τρυφερά, σε αντίθεση με τον εκρηκτικό βερμπαλισμό της.

Μου αρέσει πολύ να ακούω ψέματα από τις πόρνες. Τους πάει πολύ!
Το ψέμα στο στόμα της πόρνης ηχεί ευχάριστα, όπως το κελάηδισμα στο στόμα του πουλιού.

Όμοια πόρνη δάκρυα και ρήτωρ έχει.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής

Τις τελευταίες ημέρες, είχα αλλεπάλληλες διεισδύσεις στη βιομάζα της πορνείας.

Πριν μέρες, στις 5 το πρωί φόρτωσα στο όχημα την πριγκίπισσα των κωλόμπαρων. Ξύπνησα το μεσημέρι και την είδα καλύτερα: Ήταν μαϊμού.

Ενδιάμεσα, μιαν άλλη νύχτα, μετά από οργιώδες γλυφομούνι, αυτοπροσδιορίστηκα ως μουνοχυμένος.

Προχθές, μετά τα μεσάνυχτα σκάλωσα το Περγάμου 1.
Λειτουργούσαν και τα δύο μπουρδέλα, ισόγειο και ανώγειο.
Οι γυναίκες ήταν τραγικές.
Δοκίμασα μια βραχύσωμη άκωλη στο ισόγειο.
Ευτυχώς που οι τσατσάδες χτυπάνε την πόρτα στο 10λεπτο. Όταν γαμάω στο λαϊκό πορνείο και δεν έχω χύσει σε 10 λεπτά, τότε συνήθως είμαι σε φάση που έχω αποκοπεί από την επαφή με την πόρνη και σκέφτομαι κάποια από τα αγαπημένα μου θέματα για μαλακία.

Κατέληξα Ρεμούνδου ανώγειο, στην Άννα.
Ψηλή νεαρή γυναίκα, φυσικό ξανθό έντονο, μεγάλα μπλε μάτια. Ρωσίς.
Άδειασα με χαρά τα παπάρια μου.
Η γυναίκα κατάλαβε ότι ήμουν στρεσαρισμένος από πριν και μου φέρθηκε τρυφερά.

Οι πόρνες μου συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο, από τότε που ήμουν άγουρο αμούστακο αγόρι, μέχρι σήμερα που είμαι παλιόγρια.
Κάποιες πόρνες είναι κακότροπες, άλλες είναι καλοσυνάτες μαζί μου.
Στατιστικά, η αναλογία παραμένει η ίδια, στο πέρασμα των δεκαετιών.
Την πόρνη στο μπουρδέλο δεν την ενδιαφέρει εάν είσαι νέος ή γέρος, πλούσιος ή φτωχός. Ο ιδανικός αντισυνουσιαζόμενος είναι καθαρός, ευγενικός, του σηκώνεται πολύ και χύνει γρήγορα.
Γι’ αυτό το λόγο, στον αγοραίο έρωτα όλοι είναι ίσοι: Ο αισθηματίας εξισώνεται με τον αναίσθητο, όπως εξισώνεται ο ερωτικά έμπειρος με τον ερωτικά άπειρο.

Πριν αρκετά χρόνια πήγαινα συχνά στη Μπάρμπορα, στο Φ71 άνω.

Στο πέρασμα των χρόνων, η αλητεία του site ανακάλυψε την Μπάρμπορα.
Οι λεμέδες συναγωνιστές έγραφαν με σαρκασμό τους τρόπους με τους οποίους την έχυναν σε κάθε τρύπα της.

Πέρναγε ο καιρός και μήνα με το μήνα η Μπάρμπορα πάχαινε και αδυνάτιζε αλληλοδιαδοχικά.
Τότε εμφανίστηκαν κάποια αλητήρια σχόλια που ανέφεραν υποψίες για βαρέα ΣΜΝ.
Τότε διέκοψα τις επισκέψεις μου για μεγάλο διάστημα, κυρίως λόγω της απειλής των ΣΜΝ, παρά το ότι είναι γνωστό ότι κάποιοι διαδίδουν ψευδείς δυσφημιστικές ειδήσεις, θεωρώντας ότι έτσι κρατάνε για τον εαυτό τους τους γλυκούς καρπούς της αμαρτίας.

Τώρα πια πηγαίνω σε εκείνη μόνο Κυριακές.
Κυριακές, γιατί η Μπάρμπορα έχει κάποιου είδους μεταφυσική θέση στη συνείδησή μου, σχεδόν θρησκευτική.
Στο ημίφως του μπουρδέλου τρεμοσβήνει το μοιραίο και σκοτεινό χαμόγελό της.
Φιλώ αυτό το καταχυμένο στόμα, μεταλαμβάνω των αχράντων μυστηρίων.
Όπως το κουτάλι της Θείας Κοινωνίας που βγαίνει από τα σάπια δόντια του πορνόγερου και μπαίνει στο αθώο στοματάκι του βρέφους.
Ο γέρος πριν πάει να μεταλάβει, είχε πάει στο μπουρδέλο και είχε ρουφήξει τα μουνόζουμα της Μπάρμπορας, που πάντα εμπεριέχουν και ψωλοχύματα.
Το μουνί και το δισκοπότηρο είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

Το τσιμπούκι της Μπάρμπορας είναι το καλύτερο που μου έχει χαρίσει η ζωή.
Με αποφασιστικό τρόπο, μου δίνει οδηγία να μην κινούμαι καθόλου.
Ακολουθεί ένα ρυθμό, που όσο περνάει η ώρα τον μεταβάλλει με ένα μαγικό τρόπο που μόνο εκείνη ξέρει.
Το στόμα της φερμάρει σφιχτά πάνω στη βάλανο, νιώθω τις νευρικές μου απολήξεις να με γρατζουνάνε από μέσα, νιώθω το αναπόφευκτο χύσιμο να πλησιάζει γοργά.
Αν αντιληφθεί ότι δεν είμαι αρκετά χαρμάνης για να τη χύσω στο στόμα, το γυρίζει στο 69 χωρίς να με ρωτήσει. Θέλω δε θέλω, χώνει το θρυλικό μουνί της στη μάπα μου.
Τότε συνήθως χύνω ακαριαία.

Ανακατεμένα συναισθήματα, αισθήσεις και μνήμες παροχετεύτηκαν από τον εγκέφαλο στο νωτιαίο μυελό, κι από εκεί στη σπερματοδόχο κύστη.
Η εκσπερμάτωση ήταν βίαιη, μακρά και πολύ γλυκιά.

Ενώ ήμουν σε μετασυνουσιακή χαύνωση, εκείνη ήρθε πάλι στο δωμάτιο, προσφέροντάς μου συσκευασμένα γλυκίσματα και προστάζοντάς με να σταματήσω τις πουτάνες και να πηγαίνω αποκλειστικά και μόνο σε εκείνη.

Η Μαρίνα ενσαρκώνει τη γυναικεία μορφή σε προεφηβικές ονειρώξεις…
Μιλφογκιλφ, ξανθό μαλλί καρέ με μπούκλες, κωλάρες, μπουτάρες, βυζάρες Νο 3, χαμόγελο, θελκτική.
Με ενθουσιάζει, με σατανίζει αυτός ο συνδυασμός της σέξυ θείτσας, από μικρό παιδί μέχρι σήμερα.

Η πρεσβυωπία είναι το δώρο που δίνει η Φύση στους μεγαλύτερους, ώστε να μη βλέπουν τις αλλοιώσεις και τα μικροελαττώματα στις γυναίκες που γαμάνε.
Αυτήν την πρόνοια της Φύσης, ο μπουρδελομάνατζερ την ενισχύει με το black light.
Το black light μεταμορφώνει μια τουπεταματού σε βασίλισσα, μια λάμια σε άγγελο, μια ασήμαντη σε σπουδαία, μια γύφτισσα σε αρχόντισσα.
Όμως η αλήθεια έχει δύο όψεις: Η μία με το black light του μπουρδέλου και η άλλη με το φλας της Αστυνομίας.
Τις πουτάνες που γαμάς στα μπουρδέλα τις βλέπεις θεσπέσιες με το black light, αλλά στις φωτογραφίες της σήμανσης της Αστυνομίας τις βλέπεις μαϊμούδες, φρικαρισμένες, σπυριάρες, ξεμαλλιασμένες, μαύροι κύκλοι στα μάτια, στραβά πόδια, φτηνά και ακαλαίσθητα ρούχα.

Το τρένο πέρναγε έξω από το μπουρδέλο, με σαματά και κορναρίσματα, την ώρα που πασπάτευα την περιγεννητική περιοχή της Μαρίνας, εκεί που η απόσταση από τον κώλο στο μουνί είναι δυό δάχτυλα και κάτι.
«Έχεις πολύ μαλακά χέρια, φαίνεται ότι δεν δουλεύεις με αυτά».
«Τα τρυφερά χέρια βγάζουν τα λεφτά».
Χαμογέλασε πλατιά και εγκάρδια και πήρε την ψωλή στο μισάνοιχτο στόμα.
Εκεί την έχυσα μετά.

Οι εφτά θανάσιμες αμαρτίες για τον Χριστιανισμό είναι: η απληστία, η περηφάνια, ο φθόνος, ο θυμός, η λαιμαργία, το πάθος και η τεμπελιά. Εμείς υποστηρίζουμε την παράδοση σε όλες αυτές τις «αμαρτίες», καθώς όλες οδηγούν σε φυσική, πνευματική και συναισθηματική ικανοποίηση.
Anton S. LaVey, 1930-1997, Αμερικανός σατανιστής

Ανώγειο.
Περίμενα ότι την πόρτα θα την άνοιγε η βλάχα η τσατσά, αλλά την άνοιξε η πουτάνα η Ζωή.
Η Ζωή είναι ημεδαπή, βραχύσωμη, ισχνή, καχεκτική, συφοριασμένη, τραγική.
Τα βυζιά μου είναι διπλάσια από της Ζωής.
Ζωή και Θάνατος.
Επέμενε να τη γαμήσω αμέσως.
Επέμενα να φύγω αμέσως.
Είπε ότι στο κουζινάκι περίμενε κι άλλη γυναίκα.
Η Ρουσαλίνα, ή Ροζαλίνα, ή Ροσαλίνα, ή USSRossalina, είναι 40πλας, βραχύσωμη, μελαχρινή, λεπτή, καλοφτιαγμένη, πλαστικά βυζιά καλαίσθητα, μακρύ μαλλί περίτεχνα πλεγμένο σε κοτσίδες.
Σώμα γραμμωμένο με εξαιρετικές αναλογίες, πιθανόν λόγω αθλητικού παρελθόντος, με σφιχτό – στενό μουνί.
Ανέκφραστη, ενώ έλεγε κουβέντες «Αν θέλεις χύσε με στο σώμα», «Είσαι πολύ γκαβλουμένους», «Μπορείς να με γαμήσεις σε όλες τις στάσεις και στην πολυθρόνα», «Να σε γκλύψου να γκαβλώσεις κι άλλο».
Εκπληκτικά ανέκφραστη, σαν τηλεπαρουσιάστρια ειδήσεων, που αντί για ειδήσεις μίλαγε για ψωλές και μουνιά.
Την έχυσα ενώ την φαντασιωνόμουν σαν πρώην χορεύτρια των Μπολσόι, που έβαλε πλαστικά βυζιά και τη γαμάνε μπαρμπάδες στα λαϊκά μπουρδέλα των Αθηνών.
Μετά πήγα με κάτι αλήτες και φάγαμε ψάρια.
Είδα καναδυο κουτσομουρες που δεν τις έφαγε κανείς.
Μεγάλη ξεφτίλα να σε έχουν αλιεύσει, να σε έχουν τηγανίσει, να έχουν σερβίρει και τελικά να σε πετάνε στα σκουπίδια.

Είδα το σημείωμα του κ. Παχουλοκομψού ότι η Άιντα, η χαμένη επί διετίας βυζοφόρος πόρνη επανεμφανίστηκε ως Κορίνα, ισχυριζόμενη ότι δεν είναι η Άιντα.

Παρά το ότι την Άιντα την είχα καταγαμήσει επανειλημμένα στο μπουρδέλο Περγάμου 1, συνειδητοποίησα ότι δεν θυμόμουν ούτε το πρόσωπό της, ούτε τα βυζιά της.
Οι μνήμες από τις πόρνες δεν διαρκούν πολύ. Οι νεότερες μνήμες σκεπάζουν τις παλαιότερες, όπως η λάσπη στο βυθό της θάλασσας.

Έσπευσα για αυτοψία.

Η βοηθός του μπουρδέλου με ενημέρωσε ότι η Κορίνα ήταν απασχολημένη...
Μπήκα στο δωμάτιο συνουσιών χωρίς να περιμένω την Κορίνα να επιδειχθεί και περίμενα να χύσει ο προηγούμενος συναγωνιστής.

Η Κορίνα είναι μια ξανθή σαραντάρα γυναίκα, με εκρηκτικά βυζιά, μέτριο σώμα και πρόσωπο με χαρακτηριστικά βορειοανατολικής Ευρώπης.
Αν τυχόν τα γούστα σου για την γυναικεία ομορφιά είναι διαφορετικά από την ομορφιά της Κορίνας και τη δεις να περιφέρεται ημίγυμνη στο χώρο αναμονής και επιδείξεων του μπουρδέλου, τότε είναι πιθανόν να σκεφτείς μήπως και πρέπει να αναθεωρήσεις τα γούστα σου.

Δεν χωρά αμφιβολία ή παρερμηνεία τι σημαίνει «μεγάλα βυζιά».
Τα Μεγάλα Βυζιά είναι μια αδιαφιλονίκητη έννοια: όχι όπως οι σχετικές έννοιες κοντή – ψηλή, ή ξανθή – μελαχρινή, ή όμορφη – άσχημη.
Λες βυζαρού και όλοι καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται.
Μεγάλα βυζιά: Σα να λέμε το αποτέλεσμα ποδοσφαιρικού αγώνα είναι 4-0. Καμία αμφισβήτηση.
Να γιατί αρέσουν τα μεγάλα βυζιά. Γιατί είναι σαφή, σίγουρα, συγκεκριμένα πράγματα, απτά, ζεστά, στρογγυλά και μαλακά.

Μόλις μπήκε στο δωμάτιο, επιβεβαιώθηκαν οι υποψίες μου: Δεν τη θυμόμουν, ήταν σα να την έβλεπα για πρώτη φορά στη ζωή μου.
Εκείνη χαμογέλασε αινιγματικά, λέγοντας ότι με θυμάται που τη γαμούσα στην Περγάμου.
Μετά με ρώτησε εάν πήγα να τη βρω επειδή το διάβασα στο ίντερνετ.
Προφανώς κάποιος από εμάς της μετέφερε το σημείωμα του του κ. Παχουλοκομψού, οπότε εκείνη έκοψε το ψεματάκι ότι δεν έχει παρελθόν στα λαϊκά πορνεία των Αθηνών.

Χαιρετίζω εγκάρδια τον κ. Παχουλοκομψό, που με το μήνυμά του μοιράστηκε με όλους μας κάτι που αυτός το θεωρεί όμορφο.
Έτσι είμαστε εμείς, συναντάς κάθε καρυδιάς καρύδι: Από ευγενείς ψυχές σαν αυτήν του κ. Παχουλοκομψού, μέχρι αγνώμονες γάιδαρους που διαβάζουν, γαμάνε αλλά δεν ενημερώνουν.
Έτσι είμαστε εμείς.
Οι αιδοιομανείς…

Μέση ηλικία είναι όταν μεταξύ δύο πειρασμών διαλέγεις αυτόν που θα σου επιτρέψει να γυρίσεις σπίτι νωρίτερα.
Dan Bennett, 1978-, Αμερικανός κωμικός & ζογκλέρ

Το μπουρδέλο είναι από τα πιο άθλια της Αθήνας.
Σμπαραλιασμένο από το χρόνο, γκρεμίδι.

Η Μαριάννα βγήκε στο ημίφως του χώρου αναμονής και επιδείξεων και κόλλησε επάνω μου έχοντας πίσω της το έντονο φως από το κουζινάκι και λέγοντάς μου λογάκια ζεστά και τρυφερά.
Μελετημένο σκηνικό: Εκείνη σε βλέπει πεντακάθαρα, ενώ εσύ βλέπεις κυρίως το περίγραμμά της.

Η Μαριάννα είναι πατριωτάκι Ελλεηνίδα, πολλών ετών και αρκετών κιλών, ξανθοβαμμένη, βυζιά 4ρια – 5ρια.
Έχει κάποιο είδος γοητείας και ομορφιάς, δηλαδή δεν μοιάζει με τον Βούδα, όπως πολλές άλλες πουτάνες που τις έχουν πάρει σβάρνα τα χρόνια και τα κιλά.

Στο σεντόνι διέκρινα υπολείμματα από γενετικά υλικά, δηλαδή σίγουρα ψωλοχύματα συναγωνιστών και πιθανώς σάλια, μουνόζουμα, κτλ.

Μπήκε στο ρυπαρό δωμάτιο συνουσιών και αντί να ακολουθήσει τη σειρά «πρώτα γαμάμε και μετά μιλάμε», έκανε το αντίθετο: Μου είπε ότι με την τσατσά κατέληξαν στο ότι αν μπορούσαν να γίνουν τετρακοσίων ετών έχοντας διατηρήσει τη φρεσκάδα των σωμάτων τους, το αποτέλεσμα θα ήταν άσχημο, γιατί «το έξω μας θα έλαμπε και το μέσα μας θα έτρεμε», εννοώντας ότι ο Πανδαμάτωρ Χρόνος προοδευτικά κάμπτει τις ψυχικές αντοχές των ανθρώπων και τους κάνει να θέλουν να πεθάνουν για να λυτρωθούν.
Φιλοσοφημένος τρόπος για να συμφιλιωθείς με τα γηρατειά.
Μήπως η Μαριάννα σκαρώνει φιλοσοφικό υπόβαθρο για κάθε πελάτη της;
Μήπως το CV της Μαριάννας έχει πολλά κωλόμπαρα, άρα η Μαριάννα έχει αναπτύξει το αισθητήριο να διακριβώνει αμέσως το στυλ του πελάτη και να χρησιμοποιεί την κατάλληλη μανιέρα ανά περίπτωση;
Δηλαδή π.χ. όταν τη συνάντησα αν δεν ήμουν ντυμένος αμπιγέ, αλλά φόραγα κάποια φόρμα εργασίας πασαλειμμένη με λάδια και γράσα, η Μαριάννα θα μου έλεγε κάτι άλλο, όχι τόσο φιλοσοφημένο;

Όταν άνοιξε τα χέρια της για να με αγκαλιάσει, με την άκρη του ματιού μου είδα στον καθρέφτη τα δάχτυλά της που τα είχε φέρει πίσω από το κεφάλι μου και έκανε κάποιες κινήσεις σαν σταύρωμα, σαν ξεμάτιασμα, σαν ξόρκισμα, κάτι τέτοιο.
Χαριτωμένες και αφελείς δεισιδαιμονίες.

Η Μαριάννα γλωσσοφιλάει με τον ψεύτικο τρόπο που φιλάνε στα κωλόμπαρα, αλλά παίρνει πολύ καλό τσιμπούκι.
Χούφτωσα το πεπαλαιωμένο μουνί της και έβαλα μέσα την ψωλή.
Περίμενα μουνί ξεχειλωμένο, λασπώδες. Όλως περιέργως, το μουνί της είναι σφιχτό.

Όποτε συναντώ πόρνες, δεν μιλούν ποτέ για σεξ. Θέλουν να μάθουν για την ψυχή και το Θεό.
Συναντώ επίσης ασκητές και μοναχούς, και όταν βρεθούμε μόνοι, ρωτούν μόνο για σεξ.
Όσσο (Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς), 1931-1990, Ινδός γκουρού