Κολωνού 47 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Στο σπιτι που το φαντασμα της Τερεζας ειναι ακομα πανω στα HIV infected κατωσεντονα, περασα με την Κατερινα. Η Κατερινα ειναι Ρωσσιδα μελαχροινη μιλφ χοντρουλα αλλα σφιχτη στα πιασιματα. Εδειχνε να αντεχει και ειχα αναγκη για δυνατο χυσιμο. Δεν επεσα εξω η Κατερινα δε φοβαται το γαμησι και κοιταει να ικανοποιηθει και να ικανοποιησει στα πλαισια βεβαια της πελατειακης συνευρεσης των 10 ευρω. Ξεκινησε την πιπα κεκαλυμενη, μονοτονη αλλα ικανοποιητικη (δεν μου εχει τυχει Ρωσσιδα να κανει εντελως χαλια πιπα ποτε...) και ενω περιμενω να παρει μπρος ο τζουνιορ και να υψωσει το αναστημα του, μου σκαει ενα λαρυγγωμα που εχασα το φως μου. Της λεω μπορεις να το ξανακανεις αυτο? το εκανε αλλες δυο τρεις φορες και ηταν τελειο με τουλαχιστον 3-4 δευτερολεπτα διαρκεια σφηνωματος στο λαρυγκι. Στη συνεχεια φτιαγμενος τη στηνω στα 4 για να της κανω αυτο που αρχικα καρτερουσα, το εντονο πισοκολλητο οπου αντεξε με αλληθοφανη και πιθανοτατα αληθινα βογκητα. Χυνοντας την ενιωσα αρκετα καλα και μου υποσχεθηκε να με ευχαριστησει περισσοτερο με το λαρυγκι της την επομενη φορα που θα ειναι και αφαγωτη, κατι που προσδοκω εναγωνιως...

...η δουλεία έχει μια παράξενη κοκαΪνικού τύπου διέγερση στον οργανισμό μου και δόξα το διάλο η αγορά είναι τιγκαρισμένη στο σεξουαλικό όπιο άνευ συναισθηματικής εμπλοκής.
...ο πάνος με ξανασυντρόφευσε στην τρέλα μου και έτσι μαζί αλωνίζαμε στην παγωμένη νυχτωμένη πιάτσα ,μετουσιώνοντας την οπτική διέγερση σε φιλοσοφικό ηδονισμό...
...η γκαλίνα ήταν ότι πιο διεγερτικό μπορούσα να βρώ συνδυάζοντας δυσμορφικό και ώριμο ηδονισμό.
αβυσσαλαία χυτές μαστικές καμπυλότητες ,υπερλιπώδης συσσώρευση στην κοιλιακή χώρα και στους γλουτούς, μετριοκοντό ύψος και φιλόξενο προσωπείο που εξάπτει τα οιδοιπόδεια συμπέγματα...
...η παράτριψη ήταν ένας συνδυασμός μαστοπεϊκής παράτριψης , μαστολειχίας αιδοιλειχίας (βρίσκοντας την οπή ανάμεσα στο λίπος) , πεολειχίας και ιεραποστολικής πεοκολπικής επαφής...
τελείωσα και για τον γνωστό παράξενο λόγο ξαφνικά δεν ήθελα καμμία σχέση μαζί της
ενώ πρίν εκδήλωσα την λαγνεία μου για το καμπυλώδες σαρκίο της...
...καπνίζοντας το συνουσιόπιο μου ήρθαν στο μυαλό τα λιωμένα ρολόγια του νταλί, ίσως λόγω του ότι θα ήθελα ο γαμημένος ο χρόνος να σταματήσει να κυλάει και να κολλήσει σε μια στιγμή ηδονισμού...
ποιός ξέρει;...καυλή χρονιά σε όλους εύχομαι !

Χρονια πολλα σε ολους τους συναγωνιστες .
Μετα την προχθεσινη 2πλη καταδρομικη στην Ιασωνος ειπα να ξαναβολταρω σημερα για να χωνεψω τα φαγια !
Ξαναπηγα λοιπον στο Μαρακι στο Ιασωνος 36 , πλερωσα με κολλαριστο 10ευρο
της ζητησα να πλυθει και και προέβειν εις ακατασχετον αιδοιλειχία μετα 2πλου
τελειωματος εκ μερους της.
Επειτα η Ρωσίς προεβει εις αντίστοιχην μανιωδην πεολειχιαν . . .τρέ καβλωτίκ.
Τριφτηκαμε κοντραρίσαμε τις σαρκες μας σε ιεραποστολικη σταση οπου και
εκανα "καταθεση ψυχης".
Ρωτησα την τσατσα εαν δουλευει στις 5 η Σοφια και ειπε οτι εχει ρεπό.
Εφυγα "γεματος κ ελαφρυς" αλλα λιγο μιζεράμπλ που δεν θα επαιρνα
και το Σοφακι οπως προχθες.
Επιστρεφω σπιτι κανω ντουζακι κι ετοιμαζομαι για την δουλεια.
Δεν γινεται λεω πρεπει να βρω κατι πιο χάρντ-κόρ.
Βουρ για την παρακμη πάλι.
Παρκαρω και μπουκαρω στον ως ανω οικο , στον οροφο .
Τρατζικ βεβαια , αλλα μου θυμιζει τα εφηβικα μου χρονια.
Βγαίνει μια κάβλα τσατσα κι ανακοινωνει την Τζουλια και το προγραμμα.
Ακα-69-ισπανικό-ελ. πιασιματα-ολες τις στασεις . . .
Σκάει η ΜΠΑΜΠΟΥΣΚΑ και μενω . . .
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΥΤΟ λεω ,, σαν την παλια διαφ. απο το ουζο 12.
Μπαινω χωρις δεύτερη κουβεντα , στο δεξι πρωτο δωμ. το πιο ευρυχωρο .
Σουπερ παρακμη λεμε. Βλεπεις το ταβανι και λες : θα πεσει δεν θα πεσει .
Γδυνομαι και σκαει το μωρο . 4άρι βυζι , κιλα γυρω στα 107-112 , πλάτη και
λαιμος ξυλοκοπου, απο τα απάτητα δαση της Σιβηριας , μπρατσο 60-65 ποντους
και μια ΜΠΑΚΑ που ομοιά της εχω να δω απο επαρχιακο παρακμιακο καφενειο
που συχναζουν συνταξιουχοι λοστρόμοι και βατσιμάνηδες .
Τεραστια και σφιχτη , ακίνητη .
Ειχε μαζέψει τα μαλια της πισω .
Πεταγομαι ελατηρια και καθομαι στα γονατα. Πλησιαζει ανεβαινει στο κρεβατι
και πεταει εξω τα βαρέως τυπου μαστάρια , γέμισε το δωματιο .
Ξεκιναει με ναζι , να με φιλησει στο λαιμο.
Κανω κίνηση ΜΑΤ και την αγκαλιαζω στοργικα και αγαπησιάρικα (!) , οσο μπορουσα
δλδ. και μενει καγκελο , το επανέλαβα ακομη μία φορα , μέρες που ειναι.
Πριν προλαβει να πει κατι της ζηταω να ξαπλωσει κι αρχιζω ενα εορταστικο
γλειφομούνι ανευ προγουμενου . Κοντευα να μπω μεσα ( αυτο στη ψυχιατρικη ορολογια λεγεται : εγκαταλειπτικος , επιστροφη στην μητρα)
Χόρτασα μουνι , λίπος και υγρα .
Ειχε απιστευτη ευλιγισία στην λεκάνη της.
ΤΩΡΑ Η ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ μου ανακοινωσε.

Ξεκινησε μια τρελλη ακα πιπα με ντηπ θρόου και λυσσα , σαν τα λιονταρια που
τρωνε ωμό κρέας.
Πέρασμα προφυλακτικου πάει να στηθει και της λεω : ΕΣΥ ΑΠΟ ΠΑΝΩ
Μιλαμε αφρος το κοριτσι ! Αέρας . Βούταγα τα μαστάρια τα εγλειφα τα μπούκωνα,
με εγλειφε στον λαιμο , γυριζει σε ιεραποστολικο , σκαρφαλωνω το βαζω και μετα
απο 2 gf σεξουαλικα λεπτα επηλθε η λυτρωσις.
Μια μικρη κομητεία του Άρκανσο επέπλεε στο λαστιχάκι μεσα κι αλλη μια πριν
στήν Μαρία .
Καθησαμε για λιγο ετσι , χαιρετηθηκαμε και αποχωρησα για την δουλεια.
Ο ακομη υγρος αερας της περιοχης μυριζε πάκι και αλλες φυλες.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ .

Δευτέρα, ώρα 21:20
«Καλώς τον!», με καλωσόρισε η μεσήλικη ξανθιά υπηρεσία. «Χαίρεται». «Να δεις τα κορίτσια αγόρι μου. Τι κάνουμε, καλά;», συνέχισε. «Καλά». «Τσιμπουκάκι γυμνό τελειωτικό, ελεύθερα πιασίματα, όλες τις στάσεις, έχει η μία, το ίδιο έχει κι η άλλη...», μ' ενημέρωσε κι αμέσως τις κάλεσε με δυνατή φωνή. «Για ελάτε!»
Πρώτη εμφανίστηκε μια με ίσιο σκούρο μαλλί πάνω απ' τους ώμους, πρόσωπο ναρκομανούς, μεσαίο χαλαρό στήθος, αδύνατο κορμί γεμάτο πρόχειρα τατουάζ, με πιο χαρακτηριστικό εκείνο στο δεξιό της μπράτσο. Φορούσε κορμάκι και ψηλές γυναικείες κάλτσες. Τα πόδια της δεν ήταν άσχημα...
«Γεια σου ομορφόπαιδο!», μου είπε. «Εσύ ποια είσαι;», ζήτησα να μάθω. «Τι εννοείς;», με ρώτησε καχύποπτα. «Πώς σε λένε;», της το έθεσα διαφορετικά. «Τζίνα!», απάντησε με χαμόγελο. «Κι η άλλη η κοπέλα;», ρώτησα την τσατσά. «Πού είναι;», ρώτησε εκείνη με τη σειρά της την Τζίνα. «Τζένη!», φώναξε η πόρνη.
«Γεια σου! Τσιμπουκάκι χωρις καπότα, μουνάκι με καπότα, πισωκολλητό, από πάνω, ισπανικό στα βυζάκια χωρίς καποτούλα και τελειωτικό στα βυζάκια, δέκα ευρώ χωρίς βιασύνη!», ενημέρωσε η θηριώδης Τζένη Πόταμος, απ' το Μεγάλου Αλεξάνδρου 17, βγαίνοντας απ' το κουζινάκι.
«Θα περάσω με την Τζίνα!», έκανα γνωστό στην υπηρεσία και βγάζοντας ένα δεκάρικο ρώτησα: «Η Τερέζα πού είναι;». «Περάστε!», μου είπε εκείνη. «Τι πράμα;... Η Τερέζα λέω, πού είναι;». «Ε, ναι», έκανε αμήχανα. «Η Τερέζα, πού είναι, λέει!», της διευκρίνησε η Τζίνα. «Ποια είναι αυτή; Δεν την ξέρω!», είπε εκείνη. «Η κυρία είναι απογευματινή–», επενέβη η Τζίνα, για να τη διακόψει η τσατσά τονίζοντας: «Ναι, εγώ δεν δουλεύω ποτέ νύχτα για να–». «Καλώς!», τη διέκοψα με τη σειρά μου.
Το δωμάτιο που πέρασα ήταν άθλιο και γεμάτο με τοιχογραφίες της Τερέζας...
Η Τζίνα (από Τζωρτζίνα, από Γεωργία) άνοιξε την πόρτα μετά από πέντε λεπτά. «Γεια σου μωράκι μου!», με ξαναχαιρέτησε, ενώ ρωτώντας τ' «ονοματάκι» μου πήρε να γδύνεται. «Από πού είσαι;», θέλησε να μάθει στη συνέχεια. «'Ελληνας», της απάντησα. «Γκάγκαρος;», ρώτησε. «Τι γκάγκαρος;». «Γκάγκαρος ρε παιδάκι μου είναι ο γνήσιος Αθηναίος», εξήγησε. «Αα..., ναι, εδώ έχω γεννηθεί. Εσύ;». «Εγώ είμαι Πειραιώτισσα!». «Παντρεμένος;». «Πόσο χρονών είσαι ματάκια μου;» (Αυτή ήταν 33). Επίσης μου είπε πως δεν πήγαινε με αλλοδαπούς γιατί ήταν... αβάφτιστοι!
«Να σκουπίσω και τα χείλη μου να μη σε λερώσω!», είπε και σκούπισε το κόκκινο κραγιόν μ΄ένα υγρό μαντιλάκι. «Και πές μου τι θέλεις!», κατέληξε. «Δεν θέλω ελεύθερο στοματικό–», της είπα για να με διακόψει επιδοκιμάζοντας την απόφασή μου. «Δεν θέλεις, μπράβο αγορίνα μου!»
'Εχοντας μείνει ολόγυμνη ξεκίνησε με φιλιά και γλειψίματα σε θηλές, λαιμό, μάγουλα, λοβούς των αυτιών, ενώ παράλληλα με χάιδευε και τη χάιδευα, νιώθοντας την τραχύτητα του δέρματός της. Στη γλώσσα της είχε πίρσινγκ.
Είχα αποφασίσει πως δεν θα τη γαμούσα. Αν κι ήταν ευχάριστη κι ευγενική, κάτι στο σουλούπι της με αποθούσε απ' το να τη γαμήσω, οπότε όση ώρα μ' έγλειφε εγώ αυνανιζόμουν. 'Εχυσα ψιθυρίζοντας, «αχ, χύνω!», την ώρα που πήγαινε να μου φορέσει την καπότα για να ξεκινήσει πίπα, ακούγοντάς την να κάνει ευχαριστημένη. «Μμμ...». Είχα ολοκληρώσει σε κάτι λιγότερο από πέντε λεπτά μετά το πρώτο γλείψιμο...
«'Εχεις ξαναδουλέψει στο Μεταξουργείο;», τη ρώτησα καθώς ετοιμαζόμασταν. «'Οχι, η τρίτη μου μέρα είναι σήμερα», απάντησε. «Πριν, δεν δούλευες σε άλλο σπίτι;», επέμεινα. «'Οχι, έχω δουλέψει όμως στον δρόμο». «ΑΜΑΝ!» είπα από μέσα μου και συνέχισα, «Α, ήσουνα στις πιάτσες... Πόσο καιρό;». «Ενάμισι χρόνο;...», απάντησε αβέβαια. «Σ' αυτές που είναι εδώ–», θέλησα να μάθω, εννοώντας τις γνωστές πιάτσες, αλλά εκείνη με διέκοψε λέγοντας, «'Οχι εκεί αγόρι μου, εκεί είναι για τα πρεζόνια, εγώ ήμουν στο Κολωνάκι!». «Πού έχει πιάτσα εκεί;», έκανα έκπληκτος. «Το Κολωνάκι; Καλέ με δουλεύεις;». «Δεν ξέρω, για πές μου!». «Στην κεντρική... στη λεωφόρο... Πώς τη λένε;...» Καλά, εντάξει, είχα πλέον καταλάβει...
«Χάρηκα πάρα πολύ, και όχι επειδή τελείωσες γρήγορα!», μου είπε λίγο πριν φύγει για να συμπληρώσει. «Ελπίζω να τα ξαναπούμε!»
Ναι, πως!...
Βγαίνοντας, λίγο αργότερα, στο σκοτεινό πατάρι/σαλόνι, η υπηρεσία με πήρε παράμερα και μου επιβεβαίωσε αυτό που είχα μάθει το πρωί στην «Ημερήσια ενημέρωση». Η Τερέζα είχε πεθάνει πριν μια βδομάδα...

ΥΓ: Η τριαντατριάχρονη Γεωργία είναι οροθετική στον ιό του AIDS, σύμφωνα μ' αυτήν την ιστοσελίδα: http://www.newsbeast.gr/society/arthro/343774/autes-einai-oi-ierodoules-pou-pashoun-apo-aids/
Είναι η πρώτη κοπέλα στη λίστα.
Εγώ σήμερα το πρωί έκανα εξετάσεις για HIV και ηπατίτιδα C (για την ηπατίτιδα B έχω ανοσία, μιας κι έχω κάνει το εμβόλιο από το '93 με τα σχετικά ραπέλ, ενώ κάθε χρόνο ελέγχω τ' αντισώματα). Τ' αποτελέσματα θα τα πάρω αύριο το απόγευμα και μέχρι την επανάληψη της εξέτασης, μετά από 8 βδομάδες, θ' απέχω από σεξουαλικές επαφές.

«Στο δωμάτιο είναι», μ' ενημέρωσε η υπηρεσία βγαίνοντας απ' το κουζινάκι. Η εξώπορτα ακόμα έτριζε καθώς έκλεινε. Μόλις είχα μπει.
«Στο δωμάτιο ε; Ποια είναι, η Χρύσα;», τη ρώτησα. «Χρύσα, αργότερα!», μου απάντησε. «Ποια είναι τώρα;», επέμεινα. «Εεε, Γκαλίνα!» μου έκανε γνωστό, ικανοποιώντας την περιέργειά μου. «Γκαλίνα... Δεν την ξέρω!», είπα και κάθισα. Απέναντί μου ήδη κάθονταν δύο συναγωνιστές. Η τσατσά προχώρησε σ' ένα απ' τα δωμάτια. Σε λίγο σηκώθηκα και την ακολούθησα. 'Εστρωνε το κρεβάτι. Βγάζοντας το πορτοφολάκι μου ρώτησα: «Τι πρόγραμμα έχει η Γκαλίνα;». Η κίνησή μου δεν είχε ξεφύγει της προσοχής της. Xωρίς να διακόψει τη δουλειά που έκανε μου είπε: «Η Γκαλίνα κάνει τέλεια πίπα, γλειψίματα, ελεύθερα πιασίματα, όλες οι στάσεις, ισπανικό, τελειωτικό μέσα στήθος!». «Ωραία, θα περάσω!», της γνωστοποίησα και τράβηξα ένα δεκάρικο. «Δεν την είδες...», έκανε εκείνη κάπως παραξενεμένη χουφτώνοντας το χαρτονόμισμα. «Ε, εντάξει δεν πειράζει», είπα (η πρώτη φορά ήταν ή θα ήταν η τελευταία;...) και βγαίνοντας απ' το δωμάτιο που μόλις είχε ετοιμάσει, κατευθύνθηκα σε 'κείνο, κοντά στην είσοδο. Το μόνο απ' τα τρία, του ισόγειου αυτού οίκου, που δεν είχα μπει.
«Ααα, μισό λεπτό, θέλεις αυτό το δωμάτιο;», ρώτησε αιφνιδιασμένη ακολουθώντας με στο σαλονάκι. Απάντησα καταφατικά καθώς περνούσα την πόρτα. «'Ενα λεπτό να σου δώσω...», την άκουσα να λέει πίσω μου. Περιμένοντάς την κοίταξα ένα γύρω. Η κάμαρα ήταν στενή, επικρατούσε μισοσκόταδο, ενώ ο χώρος ήταν παμπάλαιος και ρυπαρός. Τελικά μου έφερε μια σόμπα, ενώ καθώς έκλεινε την πόρτα με προειδοποίησε να προσέχω, γιατί το πάτωμα είχε νερά απ' το σφουγγάρισμα.
Η θύρα ξανάνοιξε απότομα μετά από κανένα πεντάλεπτο. Εκείνη την ώρα τελείωνα το κατούρημά μου στον μικρό νιπτήρα έχοντας τη βρύση ανοιχτή. Αμέσως απομάκρυνα το πουλί μου κάνοντας πως έπλενα τα χέρια μου. Μικρή ποσότητα ούρων κατέληξε στο πάτωμα...
«Μπα μπα μπα!... Εσύ;...», άκουσα να ρωτάει μια αλλοδαπή γυναικεία φωνή. Στη στιγμή γύρισα και τότε κατάλαβα ποια ήταν η Γκαλίνα... 'Ηταν η ξανθιά (τώρα καστανή) Ρωσίδα γκιλφ, με το ίσιο μαλλί μέχρι τους ώμους (τώρα μέχρι την πλάτη ψηλά), το αρκετά μέτριο πρόσωπο, τα τεράστια κρεμασμένα, φλεβώδη βυζιά, το χαμηλό ανάστημα, την τριπλόφαρδη μέση με την προπετή κοιλιά, την ευμεγέθη, γεμάτη κυτταρίτιδα κωλάρα, τα κοντόχοντρα επίσης γεμάτα κυτταρίτιδα πόδια, που έβλεπα στον διπλανό όροφο... Τη συγκεκριμένη πόρνη είχα να τη συναντήσω κάποιους μήνες, με αποτέλεσμα να την έχω λησμονήσει. 'Οχι βέβαια πως μου κακοφάνηκε που ήταν εκείνη, μιας και πριν τη χάσω είχα αποφασίσει να τη δοκιμάσω, οπότε μου ήλθε κουτί!...
«Με ξέρεις;», τη ρώτησα. «Μια φορά έχεις περάσει μαζί μου, επάνω!», μου απάντησε απ' την είσοδο όπου στεκόταν. Ακόμα δεν είχε μπει μέσα. «Α, είσαι... Δεν έχουμε περάσει μαζί, σίγουρα!», της είπα σε τόνο που δεν επιδεχόνταν αντίρρηση. «'Ερχεσαι, ρωτάς ποια είμαι και φεύγεις, ρωτάς ποια είμαι και φεύγεις!», πρόσθεσε. «Ναι, αλλά δεν έχουμε περάσει μαζί, είμαι σίγουρος! Τέλος πάντων...», επέμεινα. «Εντάξει, ντεν πειράζει, τώρα εδώ είσαι!», είπε συγκαταβατικά και με αυτή της την κουβέντα προχώρησε προς το μέρος μου κλείνοντας πίσω της την πόρτα.
Μένοντας ολόγυμνη πλησίασε το κρεβάτι, όπου μόλις είχα ξαπλώσει. Κάθισε πλάι μου κι άρχισε να με χαϊδέυει. Τη χάιδευα κι εγώ. Το δέρμα της ήταν στεγνό κι απαλό, όπως και το πίσω μέρος του γιγαντιαίου στήθους της, μέχρι το σημείο που ενώνεται με τον θώρακα.
Τη ρώτησα εάν κάνει κάποια προκαταρκτικά. Μου απάντησε: «Εννοείται!», συμπληρώνοντας: «Εγώ απλά τώρα κοιτάω την κατάσταση, τι πρέπει να κάνω σκέφτομαι. Τι νομίζεις, εγώ είμαι αυτό και τέλειωσε;»
«Θα φάω καλάαα!», σκέφτηκα.
Τελικά τοποθέτησε το κοντόφαρδο σώμα της ανάμεσα στα σκέλια μου και πήρε να με μαλακίζει "ισπανικά", ενώ "βουτούσε" μπροστά, γλείφοντας-φιλώντας με –σχετικά καλά– σε θηλές, λαιμό, λοβούς των αυτιών.
Το στόμα της μύριζε το πρόσφατο γεύμα της...
«Βλέπεις πώς μεγάλωσε; Εγώ δεν έχω κάνει τίποτα!», είπε μετά από λίγο χαμογελώντας. «Ναι, είσαι καλή...», συμφώνησα. Συνέχισε για λίγο ακόμα με τα προκαταρκτικά –χαϊδεύοντας επιπρόσθετα και τ' αρχίδια μου, χωρίς ν' αφήνει το περίνεο παραπονεμένο–, και στη συνέχεια με ρώτησε εάν, «ευχαριστιέσαι με την πίπα;».
Η τοποθέτηση του ελαστικού στη βάλανο έγινε με το στόμα και το ξετύλιγμα (μέχρι ένα σημείο) επίσης. «Φόρεσες στολή!». Το τσιμπούκι που ακολούθησε ήταν χωρίς χέρι, βαθύ, όχι ιδιαίτερα υγρό, αισθησιακό, περιλαμβάνοντας συνεχόμενο άι κόντακτ...
«Θα τη βάλεις;»
Της την έβαλα αφού πρώτα της ζήτησα να σταθεί στα τέσσερα. Πήρα θέση από πίσω. Μπροστά μου είχα την "πανσέληνο του Αυγούστου"... Ξεκίνησα να γαμάω τη μουνοσήραγγά της, «πλαφ, πλαφ, πλαφ!»...
Τρίξιμο της εξώπορτας. «Κοπέλα στο δωμάτιο. Περιμένετε λίγο»
'Εχυσα μετά από πολλές, πάρα πολλές, ψωλιές...
'Εκανα να κατέβω απ' το κρεβάτι.
«Περίμενε, μη φεύγεις, ακόμα δεν τελείωσε η περιποιήση!», την άκουσα να μου λέει. «'Οπα!», έκανα τάχα εντυπωσιασμένος. «Αυτό δικό μου πατέντα!», είπε και ζήτησε να ξαπλώσω ανάσκελα. Τότε πήρε να μου βγάλει το προφυλακτικό. Το αποτέλεσμα ήταν να τρέξουν τα χύσια στις πουτσότριχές μου κι η πέριξ περιοχή να γίνει σκατά... Μπλιαχ!... Σκούπισα κι έπλυνα ό,τι μπορούσα αφού έφυγε...
Συνοψίζοντας, προσπάθησε η καημένη να με κερδίσει με τη συμπεριφορά και τις υπηρεσίες της, έτσι ώστε να με κάνει πελάτη. Εμφανισιακά βέβαια ήταν χάλια, δεν το συζητάω, αλλά από την άλλη δεν ήταν βρώμικη (ιδρώτες, άσχημες μυρωδιές –μ' εξαίρεση βέβαια τη φαγητίλα που μύριζα στο στόμα της). Πάντως, το σίγουρο είναι, πως για να πάει κάποιος μαζί της χρειάζεται ηρωισμό...

...είναι άλλη μια συνεχόμενη νύχτα που μένω ξάγρυπνος μ'ένα ηδύποτο δημιούργημα του zweig στο χέρι να το πίνω αργά... ,αυτή τη φορά λοιπόν ήταν, το "γράμμα απο μια άγνωστη" το οποίο μου άφησε ένα παράξενο ρομαντικό αίσθημα, μετά την ολοκλήρωσή του ...
αυτή η ήπια ρομαντική συσσώρευση ντοπαμίνης αυξανόταν στάγδην, μέχρι που την επόμενη μέρα έφτασε να γίνει μια ένθερμη κατάσταση που επέβαλε την ευφοριστική άμβλυνσή της ,
μέσω της αποβολής λίγου σπέρματος και άρση της πίεσης εντός των διατεταμένων σπερμοκοιλοτήτων μου...
...οι "μπλέ" χαλάσανε κάποιες παρτουζιακές τάσεις μου , και έτσι κατέληξα στο πλησιέστερο του μετρό , τσαρδί.
ο κλήρος έτυχε στην Χρύσα , μια κοντούλα με ξανθό μαλλί και κάμποση συσσώρευση λίπους στο σαρκίο της , που προοριζόταν για λειχικο-απτική διέγερση...
...ήταν ευγενική και δεκτική στις ορμές μου , ψηλαφούσα αρπακτικά , απτικά τις γλουτιαίες και λειχικά τις μαστικές καμπύλες της , και κείνη μου ανταπάντησε με μια λυσσαλαία πεολειχική ενόρμηση, την οποία , άφησα για να την απολαύσει με την ησυχία της...
στη συνέχεια σκαρφάλωσε πάνω μου και συσπώταν , βγάζοντας απαλούς μηκυθμούς
ενώ οι παλάμες μου έσφιγγαν τους γλουτιαίους της σπρώχνοντας τη λεκάνη της πιο μέσα μου...
...στην επόμενη φάση , ξάπλωσε ύπτια , ασπάστηκα τα ριζομήρια της , έτριψα το πεοεντέριο μου στην κλειτορίδα της , το έχωσα στον κόλπο της και το έσπρωχνα με τη δράση κάποιων άγνωστων πυελικών μυώνων , ενώ η κοπέλα μου ψιθύριζε "γάμα με , γάμα με "...
όταν η πίεση ήταν η κατάλληλη , οι βολβο-ισχυο-σηρραγώδεις μύες εκπυρσοκρότησαν , το υγρό απεβλήθηκε απο μέσα μου , συμπαρασσύροντας και την ανάμνηση μου για την κοπέλα η οποία , αναμίχθηκε με τα υπόλοιπα βιολογικά απεκκρίματα που υπάρχουν στα μεταξένια πεζοδρόμια...
στη συνέχεια κάθησα σε μια καφετέρια , και απολάμβανα το μετασυνουσιακό υγρό μαζί με την καφεϊνη να γίνεται ιατροφιλοσοφική σκέψη...

Μετα απο μια ομορφη νυχτα με μπυριτσα και τσαρκα με τους φιλους filos78 και taxidiaris (ακομα απορω πως εφαγε ο taxidiaris με το φιλο του απο μια σουβλοκοπαντοφλα σαντουιτς ΚΑΙ ενα σουβλακι ο καθενας απο το Σπεσιαλιστα !!!) μου βγηκε μια δοση βυζολαγνειας λιγο μεγαλυτερη απο του taxidiaris που τελικα δεν ακολουθησε. Βουρ λοιπον για τη γνωστη Τζουλη στο Μεταξι οπου με 10 ευρω εχεις οσο βυζι μπορεις να αντεξεις + ελευθερο στοματικο τελειωτικο + κολαρα γιγας για ακαταπαυστες πισοκολλητες προσκρουσεις. Με το που εσκασε μυτη στο δωματιο και ελευθερωσε τα μασταρια, τα χουφτωσα με δυνατες μαλαξεις που τιναζανε την εξισου μεγαλη ρογα εξω, τα εγλυψα τα ρουφηξα τα εφτυσα τα πασαλειψα μεχρι που ημουνα ετοιμος για το τσιμπουκι της. Ξαπλωνω, μου κολαει τα βυζια στα αρχιδια να ζεσταθουνε και ξεκιναει το πολυ ωραιο βαθυ στοματικο της που ειναι παντα υγρο ζεστο και απαλο. Γουσταρει να πιπωνει η τυπισα. Μην τη βαλετε να ξαπλωσει γιατι η κοιλαρα της εχει ξεφυγει πια και ειναι αντιαισθητικη. Πισοκωλλητο τη γυρνατε για γαμησι, οπου η θεα της κολαρας θα κρατησει τη δυνατη στυση του τσιμπουκιου. ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΡΤΑ γιατι ψαρωσε οταν της ειπα οτι δε γουσταρω καποτα, θα σε γαμησω ετσι και θα καθοτανε να γαμηθει ακαποτα. Την εβρισα φυσικα "τι ειναι αυτα που κανεις μωρη... εισαι σοβαρη" και πηγε να τα μαζεψει λεγοντας ¨εχεις ξαναρθει... σε θυμαμαι... εισαι Ελληνας..." Τεσπα σταματησα να χαλιεμαι και συνεχισα να γαμαω την ΚΩΛΑΡΑ μεχρι που ενιωσα να μου ερχοντα. Ξαπλωσα αυτοκρατορικα και της ζητησα να με φερει ακαποτα σε οργασμο στο στομα της οπου και το εκτελεσε ιδανικα. Αριστα για 10 ευρω, επαναλαμβανω ομως οτι η κοιλια της ειναι αποκρουστικη

Σπρώχνοντας την εξώπορτα με τύλιξε το βαθύ σκοτάδι που κρεμόταν στην παλιά ξύλινη σκάλα. Στον όροφο, μία μεσήλικη, χαμηλού αναστήματος, αδύνατη, δυσειδής, ξανθιά υπηρεσία με κοντό μαλλί, ακούγοντάς με ν' ανεβαίνω, φώναξε το «Μαράκι». Η χαμογελαστή, σιτεμένη πόρνη που εμφανίστηκε είχε ίσια μαύρα μαλλία μέχρι τους ώμους, διπλοσάγονο, φορούσε σκούρο εσωφόρι τ' οποίο κάλυπτε ένα μεσαίου μεγέθους χαλαρό στήθος, μια προπετή κοιλιά κι έναν φαρδουλό κώλο, ενώ τ' άσχημα πόδια της κατέληγαν σε ψηλοτάκουνα προσδίδοντάς της ένα ύψος που στην πραγματικότητα δεν είχε. Είχε όμως προϋπηρεσία στα μπουρδέλα της Κολοκυνθούς 38, όπως και σε 'κείνο της Αχιλλέως 40, ενώ καταγόταν απ' τη Βουλγαρία. Η τσατσά μ' ενημέρωσε πως στο δεκάρικο, το «Μαράκι», έκανε και «κωλαράκι». Την πλήρωσα και προχώρησα στο μοναδικό δωμάτιο που μέχρι σήμερα δεν είχα περάσει. Η μαξιλαροθήκη και το κατωσέντονο ήταν καθαρά.
«Καλά είσαι μωρό μου;» την άκουσα να ρωτάει με χαμόγελο και αξάν αλλοδαπής, μπαίνοντας στην κάμαρα μετά από λίγα λεπτά και στην καταφατική μου απάντηση να προσθέτει: «Μπράβο αγάπη μου!».
Μένοντας ολόγυμνη γονάτισε πλάι μου και σκύβοντας πάνω μου, ξεκίνησε να με γλείφει –πού αλλού;– στις θηλές, σχετικά καλά, όπως και στον λαιμό, εκεί ομώς απλώς με απαλοφιλούσε σε γρήγορο ρυθμό, «ματς μουτς ματς μουτς ματς μουτς», χωρίς να με καυλώνει (αργότερα, αφού της έκανα παρατήρηση, βελτιώθηκε), ενώ παράλληλα μου έτριβε τ' αρχίδια και μου έπαιζε το καυλί.
'Οταν διαπίστωσε την έναρξη στύσης, πάραυτα ρώτησε: «Να βάλουμε;» κι η καπότα φορέθηκε σαν κάλτσα, για να προχωρήσει σε μία μέτρια πίπα που συμπεριλάμβανε και σύντομη αλλά ικανοποιητική ορχεολειχία σ' αξύριστα, πλην όμως πλυμένα, αρχίδια.
«'Ελα να δοκιμάσουμε από πίσω!» της είπα όταν ένιωσα έτοιμος και 'κείνη πρόθυμα πήρε θέση παροτρύνοντάς με: «'Ελα αστέρι μου!». Η ψωλή μου μπαινόβγαινε στη μουνοσήραγγά της, το κρεβάτι έτριζε, «κρικ κρικ κρικ», οι σφυγμοί μου ανέβαιναν κι οι παλάμες μου ράπιζαν τον κώλο της με την πόρνη να φωνάζει: «'Ετσι γκαύλα μου, έτσι αγόρι μου!» (sic).
«Πόνεσαν τα γόνατά μου, κάτσε να σηκωθώ όρθιος!» της είπα κάποια στιγμή και πάτησα στο στρώμα. «'Ο,τι θέλεις αγάπη μου, ό,τι θέλεις μωρό μου!» συμφώνησε κι ακούμπησε το μάγουλο στο μαξιλάρι. Τώρα τη γαμούσα από πάνω προς τα κάτω, λοξά. «Α!... Α!... Α!...» βογγούσε με κάθε βαθιά ψωλιά. Χρειάστηκε να συγκεντρωθώ για να καταφέρω να χύσω...
Αρκετά άσχημη γυναίκα... Εάν έπρεπε να την πληρώσω παραπάνω από ένα δεκάρικο δεν νομίζω να περνούσα μαζί της. Βέβαια η παροιμία λέει: «Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις». Τέλος πάντων, αν και ψιλοζορίστηκα να τελειώσω, θεωρώ πως οι ερωτικές της υπηρεσίες άξιζαν για 10 ευρώ. Εκτός του ότι μου πρόσφερε καλούτσικα προκαταρκτικά, κατά τη διάρκεια της γάμευσης είχε θετική συμμετοχή, ενώ και η συμπεριφορά της ήταν ευχάριστη. Για μια φορά καλά ήταν, τώρα για επανάληψη...

Πέμπτη, ώρα 23:50
Στο συγκεκριμένο μπουρδέλο και πάντα στην τρίτη βάρδια, δουλεύει η Τζούλια, όπως μου είπε η ίδια, μια θεριακωμένη ψιλοσιτεμένη Ρωσίδα, με ίσιο σκουροκάστανο μαλλί μέχρι την πλάτη, μάλλον μέτριο πρόσωπο με λεπτά χείλη, τεράστιο στήθος, τριπλόφαρδη μέση, κοιλάρα, κωλάρα και μπουτάρες. Λίγο πριν την εμφάνισή της στο σαλόνι η υπηρεσία μου έκανε γνωστό πως η περί ης ο λόγος, με 10 ευρώ, πρόσφερε «ελεύθερο στοματικό», στο γαμήσι μπορούσαν να δοκιμαστούν «όλες οι στάσεις», δεχόταν «ελεύθερα πιασίματα», έκανε και «69», ενώ μετά την αποχώρηση της πόρνης συνέχισε πως «δεν βιάζεται», κάνει «σιγά σιγά», είναι «πάρα πολύ καλή στο δωμάτιο» και οι «πελάτες (μένουν) ευχαριστημένοι».
Πλήρωσα και πέρασα σε μια ευρύχωρη, ερυθρόχρωμη κάμαρα –τη διπλανή από εκείνη που είχα συνευρεθεί με τη Χρύσα–, με μακροσκοπικά καθαρό το επίσης κόκκινο κατωσέντονο του κρεβατιού, το στρώμα του οποίου έκανε και μια ήπια γούβα στο κέντρο.
Μπαίνοντας η Τζούλια γέμισε το δωμάτιο με τον όγκο της. Σχολίασε πως σήμερα έκανε «πολύ ζέστη» και δήλωσε ότι περίμενε τα Χριστούγεννα... Προφανώς την ενοχλούν οι υψηλές θερμοκρασίες...
Αποκαλύπτοντας, απ' το μεσοφόρι, μόνο τα πελώρια βυζιά της, ξεκίνησε με φιλιά και γλειψίματα στις θηλές, στο στήθος, στην κοιλιά μου, ενώ μετακινώντας το κολοσσιαίο σώμα της ανάμεσα στα σκέλια μου συνέχισε το γλείψιμο στις μηροβουβωνικές μου πτυχές, τ' αρχίδια, ενώ πριν προλάβω να της πω να με "σκουφώσει" το καυλί μου βρισκόταν ήδη εντός της καταπιώνας της... Τώρα πλέον ήταν αργά (Τραβάτε με και ας κλαίω), οπότε την άφησα να με πιπώσει έτσι. Το τσιμπούκι της στην αρχή ήταν αργό, βαθύ (καταπίνοντας την ψωλή, τα χείλη της ακουμπούσαν τ' αρχίδια μου), υγρό (ένιωθα τα σάλια της και αχνοέβλεπα το πουλί μου να γυαλίζει), ενώ όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα αύξανε σε ταχύτητα (αυτό δεν μου πολυάρεσε) προξενώντας μου και μια κάπως δυσάρεστη αίσθηση με τα δόντια της.
Στο πισωκολλητό γονατιστό που ακολούθησε, ο πούτσος μου χάθηκε εντός της λιπασμένης μουνοσήραγγάς της, ενώ μετά από λίγο οι παλινδρομήσεις μου συνεχίστηκαν στο όρθιο πισωκολλητό, με μένα να πατάω το στρώμα, λυγίζοντας τα γόνατα και να στηρίζομαι με τις παλάμες στα καλοταϊσμένα της καπούλια κι εκείνη να συνεχίζει να βρίσκεται στα τέσσερα, βογγώντας ευλογοφανώς και απορροφώντας πολύ άνετα τις βίαιες (τρόπος του λέγειν βίαιες) γαμικές ωθήσεις μου μέχρι την τελική σεξουαλική εκτόνωσή μου.
Η Τζούλια δεν υπάρχει αμφιβολία πως ανήκει στις αρκετά μέτριες εμφανισιακά γυναίκες. Παρ' όλα αυτά μου έκανε σχετικά καλά προκαταρκτικά, ενώ αν και στο γαμήσι δεν πολυσυμμετείχε, εγώ στο τέλος έφυγα ικανοποιημένος. Πάντα σε σχέση με το ποσό που πλήρωσα...

Την Ζάνα την ξέρετε όλοι. Όσοι δεν την ξέρετε θυσιάστε ένα δεκάρικο να την γνωρίσετε.
Εγώ την γνώρισα σχετικά αργά τότε που δούλευε στην Αγκύρας. Ήταν τότε που δοκίμασα
για πρώτη φορά τι εστί "βασιλικό τσιμπούκι". Πολλά έχουν αλλάξει από τότε και έχω
πιάσει τον εαυτό μου να θέλει να σοδομίζει νεανικά κωλαράκια.
Η Ζάνα αποτελεί όμως σταθερή αξία, ειδικά για μας που τα έχουμε τα χρονάκια μας.
Μπορείς να αφεθείς στα έμπειρα χείλη της χωρίς βιασύνες χωρίς πίεση, χωρίς άγχος
και το τέλος στο στόμα της θα είναι τόσο γλυκό.
Στο θέμα τώρα, παρόλο που δεν ήμουνα στην καλύτερη στύση, τρελαινόμουν να την βλέπω
να χτυπάει το ποτσοκέφαλό μου στην γλώσσα της. Μικρή διακοπή για ιεραποστολικό και
μετά βγάλσιμο της καπότας και ξανά στο στόμα. Την ώρα που πλησίαζε η ώρα να χύσω
η Ζάνα έγλυφε τα αρχίδια μου. Με το που φωνάζω "χύνω" τον παίρνει στο στόμα και τα
μαζεύει όλα. Μην λερώσουμε και τα σεντόνια.
Στα προκαταρκτικά ένα πράγμα που μου αρέσει να κάνω με τη Ζάνα, είναι όταν είμαστε
όρθιοι να πηγαίνω από πίσω της και να πλέκω τον πούτσο μου στο κορδόνι (εσώρουχο)
και να τον τρίβω στην κωλάρα της. Τιμή στην Ζάνα κυρίως για την άψογη συμπεριφορά
της. Τελικά τα καλύτερα γαμήσια τα έχω κάνει με μεγαλοκοπέλες και όχι τόσο όμορφες.
Απογευματινή βάρδια στο ισόγειο.