Κολωνού 11Α (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Λιγο πριν νυχτωσει, στο τροπικο μεταξι με καβλες που τρυπουσαν σωβρακο, σκεπτομενος το επερχομενο ξεμπουκωμα ημουν καβλωμενος κατα την διαρκεια του παρκαρισματος
Μια γρηγορη αναγνωριστικη στα γυρω σπιτακια, υπηρχε ελαφρια κινηση με μεγαλη ουρα στο Κολωνου 30 που δεν μπορουσες να κατσεις ουτε στο πατωμα. Επειδη στο τσαρδι που κατεληξα (11 -οροφος) εχω περασει τις τελευταιες βδομαδες αρκετες φορες με ποικιλια κοριτσιων και με καλες σχετικα εντυπωσεις, ειπα να δωσω την ευκαιρια σε οτιδηποτε γαμευσιμο, οπερ και εγενετο.
Σημειωση, παρατηρω οτι το κορμι εχει σχολιαστει και απο τον DEVITO πιο κατω, αλλα οι παλαιοτεροι μαλλον αναφερονται σε αλλη Χριστινα.
Ανεβαινω τα σκαλια, και περιμενω ορθιος στο σαλονι. Βγαινει μετα απο κανα λεπτο η τσατσα, χορευοντας τσιφτετελι . Κλασσικα το μαρκετινγκ, μουναρα κορμαρα πολυ καλη και αλλες σαλτσες, βγαινει μια νεαρη τσιγγανα με πολυ ομορφο προσωπο και εκ πρωτης οψεως ομορφο σωμα, 1,70 περιπου, σκουροχρωμη, με ωραιο κωλο και στριμωγμενα βυζια σε ενισχυμενο σουτιεν, ενα tribal πανω απο τον κωλο.
Το κλιμα ηταν λιγο χαζοχαρουμενο, και το γαμευσιμο αντικειμενο του ποθου ειχε επιλεχθει. μπηκα στο δωματιο στο βαθος.

Δεν το ελεγες καθαρο, οσμες δεν υπηρχαν ευτυχως. το σεντονι ηταν πιο ταλαιπωρημενο και απο ανεμοδαρμενο καραβοπανο, νερα γυρω απο το νεροχυτη. ανεκτη κατασταση ομως.
Ξεπεταξε τον διπλα πελατη ( πιστολερο ο μαγκας, εκανε δεν εκανε 3 λεπτα ), σαλοναρισμα και φαντασμαγορικη εισοδος στο δωματιο μου.

Οπως ανεφερα και σε προηγουμενη κριτικη (ιδιο τσαρδι, Μαρινα), οι τσιγγανες με συμπαθουν γιατι πληρω τα προσοντα ενος τσιγγανου, με κυριο χαρακτηριστικο πλεον το γαμηστερο μαυρισμα μου
πρωτη της κουβεντα, αφου ξαπλωσε διπλα μου, ηταν ενα δειλο "εισαι τσιγγανος?", στο οποιο γελωντας της απαντησα αρνητικα. Μιλησαμε λιγο ξαπλωμενοι, με ανεση χρονου (ημουν ηδη μισοκαβλωμενος οπως προειπα λογω αποχης), μου ειπε οτι ειναι 24 και πως ειναι και μητερα.
Στον αγωνα, αφου τελειωσαμε το μπλα μπλα, σηκωνεται στα γονατα και μου φοραει καποτα χωρις προκαταρτικα, η ψωλη μου ηταν ας πουμε σε ενα 60% ηδη. ξεκινησε μια καλη σχετικα πιπα, λιγο χερι, καθολου δοντι, εβαζε τη μιση ψωλη περιπου μεσα στο στομα της, εγω επιανα το βυζι της πανω απο το σουτιεν. σε δευτερολεπτα ειχα πιασει πυραυλικες καυλες, και δεν απολαυσα πιπα γιατι παρατηρωντας την στυση μου ηθελε να ξεκινησουμε σεξ, πρωτο μειον. δευτερο μειον, μου λεει οτι δεν κανει απο πανω γιατι ειναι κουρασμενη, το προσπερασα χωρις να το αναλυσω γιατι δεν ηθελα να χαλαστω. ξαπλωνει και ανοιγει τα ποδια με δεδηλωμενη ανακουφιση που δεν θα ταλαιπωρηθει, της λεω καλα βγαλε ομως το σουτιεν, μου λεει οτι "δεν χανεις κατι, δεν ειναι ωραιο πια, ειναι πεσμενο" και τετοια. της λεω οκ, τωρα βγαλτο ομως
το βγαζει και εμφανιζεται ενα πεσμενο νερουλο βυζι, επειδη ηταν ξαπλωμενη και "απλωσε", με αμφιβολια θα το ταξινομουσα στο 1,5-2αρι μεγεθος.
Την πειραζω λιγο, οτι ειναι πολυ ωραιο και μου αρεσει, αυτη ελεγε "καλα, καλα", αρχισα να ρουφαω τις ρωγες της οι οποιες ανταποκρινονταν στη γλωσσα μου, και γενικα αφου της εκοψα την μεγαλη ανασφαλεια που ειχε με τα κομπλιμεντα μου, ηταν δεκτικη σε ολα τα φιλια μου (στηθος λαιμο αυτι κτλ), χωρις ανταποκριση αλλα και χωρις να δυσανασχετει. μπαινω μεσα της, σχετικα καλη αισθηση (ειχε προηγηθει εισαγωγη κρεμας) και σε αργο ρυθμο μπαινοβγαινα φιλωντας την, αυτη δεν ειχε συμμετοχη, αναστεναγμοι και "δεσιμο" των ποδιων της στη μεση μου μόνο. Αλλαγη στα 4 οπου ηξερα οτι θα ηταν και η τελευταια σταση. καλο στησιμο, μου αρεσε πολυ ο κωλος της γιατι ηταν νεανικος και σφριγηλος με πολυ λιγα πιασιματα, οπως μου αρεσει. Η αισθηση ηταν καλυτερη τωρα, μπαινοβγαινα στην αρχη αργα για να βρω την χρυση τομη, και αρχισα να ανεβαζω ενταση. εκεινη στην αρχη κοιτουσε αδιαφορα στον καθρεφτη, στην συνεχεια ομως εσκυψε το κεφαλι πανω στο μαξιλαρι και αρχισε τις κραυγουλες. δεν αργησα παρα πολυ να τελειωσω, πηγε να μαζευτει οταν εχυνα αλλα καμια δεν γλιτωνει απο τις δαγκανες του παπαροτριφτουλα που ειχαν μαγκωσει την λεκανη της
πριν φυγει την ρωταω απο τι ωρα δουλευει, μου λεει απογευμα επιασα αλλα δουλευω καθε μερα και εχω κουραστει. την ρωτησα γιατι δεν παιρνει καμια μερα off, μου ειπε οτι χρειαζεται τα χρηματα. ουδεν σχολιο.

χαιρετισμος και αποφωνηση. διαρκεια περιπου 8-9 λεπτα, την ωρα που πλενομουν η τσατσα μου χτυπησε την πορτα μαλλον κακη συνεννοηση (ή κακες συνηθειες)

πηρα τον πουλο μου και εφυγα. αδιαφορη συναντηση, η κοπελα δεν ειναι φολα ή ξινισμενη αλλα η κουραση της μου καθιστα σιγουρη την μη υπαρξη επομενης συναντησης μαζι της. εαν δεν ημουν κατακαβλωμενος πιθανοτατα να μην προλαβαινα να χυσω και να εγραφα χειροτερα πραγματα τωρα. εαν το στηθος ηταν πιο στητο θα μιλαγα για μια πανεμορφη τσιγγανα, η οποια ομως χωρις τις καταλληλες υπηρεσιες δεν θα αντεχε πολυ.
Καλη συνεχεια σε ολους !

Την Αννα την ειχα lock-αρει καιρο λογω σωματοτυπου και λογω αυτης της b-class ανεπιτηδευτης πουτανιας που εβγαζε το καυλαντισμα της στο σαλονι. Εδενε αψογα με τον χωρο στον οποιο βρισκοταν, ακομα και τα εσωρουχα της ανεδιδαν καλτια και περιθωριο, σωστο Μεταξουργιωτικο αερα. Οταν αποφασισα να την παρω ειχε προηγηθει απο το προηγουμενο βραδυ σεξαρα στο σπιτι της Ε. και η ορεξη μου δεν ηταν και η μεγαλυτερη. Παρολα αυτα και επειδη σπανια βολταρω χωρις να καταθεσω, ανεβηκα τα σκαλια και περιμενα την παρουσιαση της χοντρης τσατσας ωστε να δω την Αννα και να περασω. Το δωματιο σε σχεση με το επανω μαγαζι οπου εχει ανακαινιστει υπολειπεται και συγκαταλεγεται στα χειροτερα του Μεταξιου, γιαυτο τον λογο σκεφτομαι να μην βαλω 3 η 2 οπου και ειναι η αντικειμενικη του τιμη και να βαθμολογησω συμφωνα με τα Μεταξενια δεδομενα. Αλλα οχι, θα βαλω. Η τσατσα χαριτολογωντας μαλλον, ελεγε στην παρουσιαση οτι η Αννα κανει το ενα το αλλο το παραλλο και τελος προσεθεσε οτι βαζει σοκολατα στο μουνακι της. Εκει η Αννα την διορθωσε λεγοντας οτι βαζει σοκολατα "στον πουτσο του και γλειφω" κανοντας την καρακτηριστικη κινηση με την γροθια της και το ανοικτο της στομα. Αφου μπηκε και απλα εκλεισε χωρις να σφραγισει την πορτα - λεγοντας οτι δεν κλεινει αλλο- στα του δωματιου δεν ειχε να επιδειξει κατι το ιδιαιτερο. Πιπα σχεδον χωρις καθολου προκαταρτικα, πολυ μετρια και με το κακο συνηθειο να προσπαθει να φορεσει λαστιχο χωρις να τραβηξει το κεφαλι εξω, κατι που παντα διορθωνω εγω με τις τανες. Μετα ανεβηκε απο πανω οπου ηθελα να χαζευω το μικροσκοπικο της κορμι που σημειωτεον δεν εχει καθολου βυζι. Για τελος στα τεσσερα οπου μετα απο λιγα λεπτα τελειωσα με την Αννα να ξεφωνιζει "ετσι δωσε τα χυσια σου μεσα στη μουναρα μου" πραγμα που σε συνδυασμο με τις προβλεπομενες ενδορφινες της στιγμης της κορυφωσης με εκανε να γελασω δυνατα βγαινοντας ταυτοχρονα απο μεσα της. Η Αννα με κοιταξε χαμογελωντας ντροπαλα. -Παντα τετοιες μαλακιες λες; την ρωτησα. -Πως θα περασουνε για μενα 6 ωρες; μου απαντησε γελωντας, κανοντας με να διακρινω καποια αμυδρα ιχνη ντροπης που μαζι με την βιασυνη της να ντυθει και το χαμογελο που περεμενε, συνιστουσαν ενα παραξενο κοκτειλ. Χαιρετουρες, ντυσιμο και σπιτι για μπανιο. Κλασσικα και αγαπημενα.

μπορεί όλοι οι υπόλοιποι να θεωρούν το πορνιασμα εύκολο , αλλά για μένα το να δημιουργήσω "πόθο" είναι ολόκληρη ιεροτελεστεία...ύστερα λοιπόν, απο καφεϊνικό φιλοσοφικό ηδονισμό ένιωσα "πολωμένος" και βρέθηκα να περιμένω ύπτια στο κρεβάτι ένα συνεσταλμένο και αρχάριο πορνάκι κανονικού σώματος και μέτριου προσωπείου...
...το ήξερα ότι ήταν αρχάριο , αλλά είχα την τάση να το καθοδηγήσω , να το ανοίξω (με όλες τις έννοιες)...
...χαλαρή κουβεντούλα για να της φύγει το άγχος , ύστερα της έκανα μασαζάκι το οποίο εξελίχθηκε σε λειχίες σε όλο της το σώμα, με την όλη διαδικασία να την ευφορίζει αρκετα(έτσι έδειχνε το χαμογελό της)
...είχε ανάγκη να μαλάξει στοματικά το πέος μου (μου το ζήτησε 2φορές) και έτσι την άφησα να ικανοποιήσει το πορνο-επαγγελματικό της καθήκον...
...ανέβηκε απο πάνω μου στην αρχή αργά και άρχισε να ανεβάζει ρυθμούς ,να σφίγγεται όλο και πολύ πάνω μου και να ψιλοφωνάζει, ενω ένιωθα τον κόλπο της να μου "δαγκώνει" το πέος...δύστυχως η σπερματέγχυση με χαλάρωσε ακριβώς την στιγμή που εκείνη άρχισε να συσπάται...
...ίσως η επιμήκυνση της γενετήσιας παράτριψης να είναι και ο μοναδικός λόγος που είναι αναγκαία η λίγη παραπάνω οικειότητα με τις γυναίκες!

Πήγα να βρω την Άννα αλλά ήταν η Ζωή. Δεν την είχα ξαναδεί γιατί είναι όπως μου είπε 3η βάρδια. Μικροκαμωμένη, στυλιάρι, με μικρό στηθάκι αλλά όχι όμορφο προσωπάκι.
Με καυλάντισε στο σαλόνι, μου έκλεισε τον δρόμο, χάδια κλπ. αποφάσισα να περάσω μια και πληρούσε τις απαιτήσεις μου σωματικά.
Ήρθε στα 2' ίσα που είχα πλυθεί άρχισε με αγκαλιές, λίγα φιλιά και παίξιμο πούτσας, ξεκίνησε πίπα έκπληξη, καλή με γλύψιμο σε κορμό, ελάχιστο χέρι, αργό κ γρήγορο ρυθμό και πιασίματα ελεύθερα από εμένα πάνω από τα εσώρουχα. Τα έβγαλε και συνέχισε την πίπα συνέχισα και εγώ τις θωπεύεσεις. 1η στάση από πάνω με βαθιά καθίσματα, 2η ιεραποστολικό πόδια ψηλά, ανοιχτά, πολλά βογγητά από μέρους της όχι πετυχημένα και 3η στα 4 καλά στημένη. Εκεί χάλασε η δουλειά. Μία υποψία κωλίλας στο ιεραποστολικό που μου ήρθε εδραιώθηκε στην τελευταία στάση. Χάλασα εντελώς. Η ίδια παρόλαυτα ξάπλωσε και έκλεισε τα πόδια για καλύτερη αίσθηση αλλά μάταια. Βγήκα και την έβαλα να μου την παίξει ενώ την χάιδευα προσπαθώντας να κρατώ την ανάσα μου σαν να κάνω μακροβούτια.
Κρίμα.
Εργατική, χωρίς βιασύνη, δεκτική ..... αλλά.

Μεσημεράκι πεμπτης επισκεφτηκα τον οροφο της κολωνου 11.
Εκει δουλευε η Νικόλ. 22 χρονων (γενεθλια σημερα 10/7)απο οτι μου ειπε.
Η Νικόλ ειναι μετριου αναστηματος καστανη με 1,5 βυζακι λιγο νερουλιασμενο και με λιγες ραγαδες , ωραιο κορμι και ωραιο κωλαρακι. Πολυ ευδιαθετη και χαμογελαστη με εψησε να περασω.
Το δωματιο ψιλοχαλια οχι ομως βρομικο και αρκετα φωτεινο.
Ηρθε με πετυχε ορθιο και αρχισαμε τις αγκαλιτσες. Στο κρεβατι μετρια πιπα μικρης διαρκειας στο σεξ ικανοποιητικη χωρις τιποτα ιδιατερο. Αρκετα gfe κλιμα και μια καλη συνερευση τηρουμενων των αναλογιων.
Σιγουρα θα την ξανατιμησω.
Στα αξιοσημειωτα η πορτα κλεινει με καρεκλα...χαχαχα.
Οριτζιναλ μεταξουργειο

«Είναι μες στο δωμάτιο κορίτσι!», μου έκανε γνωστό η υπηρεσία απ' το κουζινάκι όπου καθόταν —στο σαλόνι δεν υπήρχε κανείς. «Ποια κοπέλα έχετε;», ρώτησα παραμερίζοντας λιγάκι το υφασμάτινο διαχωριστικό. «Χρ...α». «Ποια;». «Χριστίνα, Ρουμάνα!». «Χριστίνα, Ρουμάνα. Ευχαριστώ, περιμένω». «Σε απλό πρόγραμμα, έτσι;», συμπλήρωσα την ερώτησή μου πριν αφήσω το παραβάν. «Εεε, σήμερα, γυμνό τσιμπούκι, δεκαπέντε ευρώ», απάντησε. «Α, γυμνό δεκαπέντε ευρώ, εντάξει», είπα και κάθισα στον ψιλοάβολο καναπέ. Το μαγαζί βρισκόταν σε ανακαίνιση. 'Υστερα από 3 λεπτά μία πόρτα άνοιξε και μια νεανική αλλοδαπή γυναικεία φωνή αναρωτήθηκε: «Ποιος είναι;». Για να μου ευχηθεί στη συνέχεια υγεία, παίρνοντας θέση απέναντί μου. Aντευχήθηκα. Επρόκειτο για μια χαμηλού αναστήματος νεαρή, με ίσιο μαύρο μαλλί πάνω απ' τους ώμους, ψιλοκαλογραμμένο πρόσωπο, πολύ μικρό στήθος μ' ευμεγέθη, σκουρόχρωμη, περιθηλαία άλω και προπετείς θηλές, ομορφοσχηματισμένο αδύνατο μελαχρινό σώμα. «Νάτη η κουκλίτσα μας!», πλησίασε κι η τσατσά. «Δέκα ευρώ, ωραίο τσιμπούκι, ανεβαίνει επάνω, κατεβαίνει, ελεύθερα πιασίματα, πισωκολλητό, εξήντα εννιά κι όπως είπαμε, με δεκαπέντε, γυμνό...», ολοκλήρωσε συνωμοτικά... «Οκέι, ευχαριστώ πολύ», σηκώθηκα και κίνησα προς την εξώπορτα. «Παρακαλώ». 'Ενιωσα την απογοήτευσή της.
Επέστρεψα αφού είχα ολοκληρώσει τη μικρή μου τσάρκα. Το σαλονάκι συνέχιζε να είναι άδειο από κόσμο. «Αου!», αναφώνησε χαρούμενη η κοκότα μόλις με είδε —καθόταν μαζί με την υπηρεσία στο κουζινάκι. Η δεύτερη σηκώθηκε και με πλησίασε. Της έδωσα ένα δεκάρικο —επιλέγοντας το απλό πρόγραμμα. «Α, με ντέκα ευρώ», κατάλαβε. «Ναι», επιβεβαίωσα. Πέρασα στο ανακαινισμένο δωμάτιο. Εάν εξαιρούσα το κρεβάτι, έχει γίνει καλή δουλειά.
Η κοκοτίτσα εισήλθε γυμνόστηθη και με καλή διάθεση έπειτα από κάνα πεντάλεπτο. Ελληνικά δεν πρέπει να μιλάει. Απ' ό,τι μουρμούριζε έπιασα κάτι ρουμάνικα οπότε της μίλησα στη γλώσσα της. "Ești român?" (Είσαι Ρουμάνος;), με κοίταξε μ' έκπληξη. "Grec" ('Ελληνας), της απάντησα.
Γονατίζοντας πλάι μου ετοίμασε ένα υγρό μαντιλάκι. Της είπα πως δεν ήθελα γυμνό στοματικό. Μου είπε πως σε κανέναν δεν κάνει ελεύθερο —ακόμα και μ' έξτρα χρήματα. Της υπενθύμισα ότι το ανακοινώνει η υπηρεσία. Μου έκανε γνωστό πως η υπηρεσία ήταν "τρελή". Της είπα μήπως η τσατσά το λέει για να περνάει ο κόσμος. Συμφώνησε. Τότε τη ρώτησα τι θα έκανε η ίδια εάν κάποιος που είχε πληρώσει για ελεύθερο τσιμπούκι το απαιτούσε. Μου είπε πως θ' αρνιόταν. 'Εκοψα τη συζήτηση λέγοντας πως εμένα έτσι κι αλλιώς δεν μ' ενδιέφερε ιδιαίτερα αυτή η υπηρεσία, οπότε πήγαμε παρακάτω...
Η πίπα της, με το προφυλακτικό, ήταν μετριοκαλή —είχαν προηγηθεί δικά μου φιλιά-γλειψίματα-ρουφήγματα, απ' τον αφαλό της και πάνω˙ μέχρι τον λαιμό, τα οποία μου είχαν δημιουργήσει μια ημιστύση. Επίσης, έπειτα από παράκλησή μου, μ' έγλειψε-φίλησε κι εκείνη σε θηλές, λαιμό, μάγουλα, λοβούς των αυτιώνε (έτσι, μ' έψιλον) ικανοποιητικά. Στο στόμα όμως όχι. "Pe buze nu sărut pe nimeni!" (Στα χείλη δεν φιλάω κανέναν), μου έκανε γνωστό.
"Vrei să vii de asupra?" (Θέλεις να έρθεις από πάνω;), της πρότεινα νιώθοντας τη στύση μου ικανή. "Da!" (Ναι), συμφώνησε πρόθυμα. Με καβάλησε και σαλιώνοντας το μουνί της έπιασε την πούτσα μου. Την έχωσε μέσα της κι άρχισε ν' ανεβοκατεβαίνει. «Κρικ κρικ κρικ». Το μαμήσι (έτσι, με μι) είχε αρχίσει. Σχετικά καλό μαμήσι, με χαμηλόφωνα βογγητά («μμμ... μμμ... μμμ...»), όπως και φιλάκια-γλειψιματάκια («ματς-μουτς, σλουρπ σλουρπ...») εκατέρωθεν —μ' εμένα ν' ανασηκώνομαι κι εκείνη να σκύβει. Δεν άργησα να εκσπερματώσω.
Δουλεύει διπλοβάρδιες: 10 πρωί με 10 βράδυ. "Cîți ani ai, dacă nu sînt indiscret?" (πόσων χρονών είσαι, εάν δεν είμαι αδιάκριτος;), τη ρώτησα επίσης. "Douăzeci și patru" (Είκοσι τέσσερα).

ΥΓ: Πρόκειται για τη Χριστίνα απ' το Ιάσονος 46Α, που πήραν ο Jason86 και professorx. Εδώ, μέχρι στιγμής, την έχουμε πάρει εγώ και ο blooddead.

Αφού έχω φάει τη πίκρα από κομοδίνο και χωρίς να αδειάσω τη σπερμοδόχος κύστη, συνεχίζοντας τη βόλτα με συναγωνιστή που πέτυχα στα μισά της διαδρομής, πέφτω πάνω στη Ζωή! Μαύρο μαλλί, αδύνατη στα κυβικά που με φτιάχνουν, σκέρτσο και τσαχπινιά, κάνει τη κίνηση "Βιτρούβιος" ala Da Vinci στη πόρτα μετά την είσοδο χωρίζοντας εμένα και το σύντροφο. Μου θύμισε κάτι από Ομπράντοβιτς: "όποιος δε παίζει το σύστημα μου κάθεται στο πάγκο" και είπα να μπω στο παιχνίδι και τελικά.. ανταμείφθηκα! Θερμή και ορεξάτη, φιλάκια στις θηλές, και χαδάκια στο πουτσάκι, αφού με βλέπει να ξεσηκώνομαι ξεκινάει ένα άνω του μετρίου τσιμπουκάκι με καπότα. Η συνέχεια όμως ήταν που με αποζημίωσε! Στενό μουνάκι και πεντακάθαρο (όπως και ολόκληρη), σωστά στησίματα, χωρίς πίεση χρόνου μιας και έδειχνε πως δε θα με άφηνε να φύγω αν δεν έχυνα, μου έδωσε και ένα feeling από gfe, τόσο όσο! Χύσιμο μέσα στη καπότα με τα μικροσκοπικά ποδαράκια της να μου τον έχουνε εγκλοβίσει όσο τον έπαιζα, έτσι για να βγάλω και το γούστο μου! Σίγουρα στα στάνταρ μου μιας και έφυγα με το χαμόγελο στα χείλη!

Τιμή: 10 Ευρώ.

...το τσουλί της κλινικής δεν μου κάθησε και δεν μπορώ να περιμένω άλλο.
ύστερα απο 36ώρες εγκλεισμού στην γαμωκλινική τους ,μου λύσανε τα λουριά ,έκανα ένα μπάνιο και ξεχύθηκα σαν κύνας για να τρίψω το φάλό μου σε κάποιο θηλυκό κρέας.
...είδα ένα ευχάριστο κοράσιο μέτριου προσωπείου κανονικού σώματος , το οποίο μου φάνηκε οικείο , αλλά δυστυχώς η μνήμη μου συγκρατεί το κάθε αντικείμενο μόνο όσο χρόνο διαρκεί η παράτριψη...
...η γάμευση ήταν μια αλληλουχία: δακτυλοκολποσκόπησης-->πεολειχίας--> άνωθεν και-->κυνικής πεοκολποπαράτριψης--> έκκρισης σπερμομυξαρίου.
...περιπλανήθηκα στα ομονοιακά στενά και με ευχαρίστησή μου διαπίστωση ότι στη Σωκράτους γινόταν του μουνιού το πανηγύρι απο πουτάνες όλων των γούστων...!

Πέμπτη, ώρα 18:06
Οι καινούργιες πόρτες των δύο δωματίων του υπερυψωμένου ισόγειου ήταν κλειστές, ενώ στο σαλονάκι βρίσκονταν δυο μελαψοί αλλοδαποί συναγωνιστές, η επίσης αλλοδαπή υπηρεσία κι ένας 'Ελληνας τεχνίτης. Κάθισα. Την τσατσά και τον τεχνίτη τους απασχολούσαν τεχνικά θέματα του οίκου. 'Επειτα από λίγο μπήκαν άλλοι δυο αλλοδαποί συναγωνιστές. «Καθίστε λίγο, τώρα θά 'ρθει, είναι μέσα δωμάτιο», ενημέρωσε εκείνη και συνέχισε την κουβέντα της με τον ημεδαπό μάστορα. Μετά από 6 λεπτά άκουσα την πόρτα ν' ανοίγει (εντωμεταξύ το ένα δωμάτιο είχε αδειάσει). «Ορίστε κορίτσι μας!», ανακοίνωσε η υπηρεσία. «Γεια σας!», ευχήθηκε η χαμηλού αναστήματος, ξυπόλητη, γυμνόστηθη πόρνη, μια νεαρή με ίσιο καστανό μαλλί με ανταύγειες, μέχρι την πλάτη, καλό πρόσωπο, μικρό στήθος, αδύνατο κορμί μ' ένα τατουάζ στη δεξιά ωμοπλάτη κι ένα στο δεξιό της κουτουπιέ. «'Ελα αγόρια, πάμε να περάστε όμορφα και ωραία!... Είναι πάρα πολύ καλή μέσα!... Ωραίο τσιμπούκι, ανεβαίνει πάνω, κάτω, ελεύθερα πιασίματα, πισωκολλητό», συνέχισε η τσατσά. Ο κόσμος άρχισε ν' αποχωρεί. «Ελάτε παιδιά, καλά θα περάσετε, σίγουρα!», υποσχέθηκε, μπας και. «'Ελα αγόρι μου πάμε! Γιατί φεύγεις;», απευθύνθηκε στον τελευταίο που προσπαθούσε να προσεγγίσει την καινούργια εξώπορτα ασφαλείας.
«Πώς τη λένε;», ρώτησα με το δεκάρικο στό χέρι. «Χριστίνα», απάντησε, για να συνεχίσει με συνωμοτικό ύφος: «Να σας πω κάτι, άμα θέλετε γυμνό τσιμπούκι, δεκαπέντε, άμα δεν θέλετε–». «Δεν θέλω γυμνό τσιμπούκι!», της ξεκαθάρισα. «Μπράβο!», επιδοκίμασε την επιλογή μου, αλλά από μέσα της θ' απογοητεύτηκε. Εμ, ταλιράκι ήταν αυτό...
Εισήλθα στο ευρύχωρο δωμάτιο. 'Υστερα από 7 λεπτά άκουσα πορνοπάπουτσα να πλησιάζουν. «Γεια σου!», ευχήθηκε η νεαρή εταίρα μπαίνοντας. «Γεια σου!», αντευχήθηκα απ' το κρεβάτι όπου ξάπλωνα. «Τι κάνεις;», ρώτησε πλησιάζοντας. «Καλά, εσύ;». «Καλά είμαι... εσύ;», ξαναρώτησε. «Καλά. Χριστίνα... σε θυμάμαι και από κάποια άλλα σπιτάκια ή όχι;», ζήτησα να μου πει μιας και κάτι μου θύμιζε η μουτσούνα της. «Μμμ», επιβεβαίωσε πως με θυμόταν, ανοίγοντας ταυτόχρονα την καπότα. «Σε ποια άλλα σπιτάκια δούλευες;». Με το κεφάλι της έδειξε απέναντι, τον τοίχο με τα παράθυρα και γονάτισε πλάι μου. «Τι είναι εκεί; Απέναντι (απ' το 11) δεν έχει τίποτα... Ποιο λες;». «Εδώ, που είναι πόρτα μεγάλη», διευκρίνισε. «Α, παραδίπλα, στο 15». «Ναι». «Σε ποιο, δεξιά ή αριστερά;». «Και στα δύο». «Τώρα, δεν σε θυμάμαι... με τ' όνομα Χριστίνα ήσουν κι εκεί;». «Μμμ» (καταφατικό). «Με θυμάσαι εσύ, εμένα;». «Μμμ» (καταφατικό). «Δεν είχαμε περάσει μαζί...», είπα, με την αμφιβολία να χρωματίζει τη φωνή μου. «Περάσαμε», μου έκανε γνωστό. «Είσαι σίγουρη πως ήμουν εγώ;», σηκώθηκα καθιστός στο κρεβάτι για να φανώ καλύτερα. «Ναι», επέμεινε. «Από πού το ξέρεις;», την πίεσα, μπας και μου έλεγε κάποια λεπτομέρεια που θα μ' έπειθε. «Θα κάνουμε σεξ ή όχι;», ρώτησε αντί γι' απάντηση. «Εντάξει εντάξει, χα χα χα...», υποχώρησα.
Ξεκίνησε με καλυμμένη μέτρια πίπα σε πεσμένο πούτσο, που συμπεριλάμβανε εξωτερικούς γλωττισμούς –έπειτα από ηχηρά «ποπ!»–, κι αδιάφορο άι κόντακτ. Το κορμί της πάντως το είχε με τέτοιον τρόπο τοποθετημένο ώστε μπορούσα να θωπεύω τα σημεία ενδιαφέροντος σχετικά άνετα. Δεχόταν και πρόσφερε φιλάκια-γλειψιματάκια σε θηλές, λαιμό, μάγουλα, λοβούς των αυτιώνε... Ενώ όταν της ζήτησα να πάρει θέση ιεραποστολική, έπαιξε για λίγο με τ' ακροδάχτυλα το ξυρισμένο αιδοίο και τις ρώγες της κοιτάζοντάς με υποτίθεται προκλητικά. Κατά τη διάρκεια της ικανοποιητικής γάμευσης, το ουρλιαχτό της σειρήνας ενός τροχοφόρου που πέρασε από κάτω και το πανδαιμόνιο απ' τους συναγερμούς που ενεργοποιήθηκαν εξαιτίας του ενόχλησαν τους εραστές, αλλά όχι σε σημείο που να εμποδίσουν την ολοκλήρωση της πράξης μερικές ψωλιές αργότερα, καθώς ο χαρακτηριστικός ήχος έσβηνε παρακάτω στην Κολωνού, αφήνοντας εκείνους των συναγερμών να συμφύρονται με τον βόγγο της σεξουαλικής εκτόνωσής μου.

Τετάρτη, ώρα 18:12
Τρεις-τέσσερις ήταν οι συναγωνιστές που περίμεναν στο σαλονάκι του ορόφου. «Γεια σας!», ευχήθηκε η ηλικιωμένη Ρουμάνα υπηρεσία βλέποντάς με να μπαίνω. «Ωραία κοπέλα, είναι τώρα στο δωμάτιο με πελάτη. Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, πάνω-κάτω, ισπανικό, φιλάκια εδώ (έδειξε τα μάγουλά της) και κοιλιά (έδειξε αντίστοιχα), όλα με προφυλακτικό! Δεν βιάζεται, σιγά σιγά κάνει σεξ, να περάσετε ωραία στο δωμάτιο... Καθίστε!». Την άκουγα όρθιος, έχοντας σταθεί απέναντί της. «Ποια κοπέλα είναι;», ρώτησα. «Ρομάνια, από Ρομανία!», απάντησε. «'Ονομα;», επέμεινα. «Λαρίσα!». Οκέι, γι' αυτήν είχα έρθει... Της έδωσα το δεκάρικο. 'Επρεπε να ψιλοεξεπλάγη, γιατί για δυο-τρία δευτερόλεπτα δεν έλεγε τίποτα κι απλώς με κοίταζε. Τελικά μου είπε πως «εντάξει, λίγο να περιμένετε τώρα να βγει πελάτης από δωμάτιο (έδειξε προς το κουζινάκι! Καλά, υπήρχε προς τα 'κει δωμάτιο και δεν το ήξερα;... Μωρέ μπράβο τύχη σήμερα!...) και να βάλω εσάς. Καθίστε παρακαλώ». Προτίμησα να παραμείνω όρθιος. Εκείνη έκανε να προχωρήσει προς τα ενδότερα, αλλά γυρίζοντας προς το μέρος μου ρώτησε: «Εσείς ήρθατε χθες, ε;». «'Οχι!», απάντησα ειλικρινά. «'Οχι;... Γεια σας κύριε! Καθίστε παρακαλώ κύριε! Κοπέλα στο δωμάτιο, με πελάτη, να περιμένετε...». Την προσοχή της είχε τραβήξει νεοεισερχόμενος, στον οποίο επανέλαβε το πρόγραμμα, προσθέτοντας πως «μόνο μία εβδομάδα μένει στην Ελλάδα (η κοπέλα), ήρθε από Ρουμανία, Ισπανία, Γερμανία και τώρα δουλεύει εδώ! Φρέσκια, όμορφη, μικρούλα και ζωηρή!». Ο νεοεισερχόμενος στάθηκε κοντά στην είσοδο. Κάποιοι απ' τους συναγωνιστές σηκώθηκαν να φύγουν. Απ' τη μεριά της κουζινούλας εμφανίστηκε ένας άνδρας, ο οποίος κατευθύνθηκε προς την έξοδο. «Τώρα, μια στιγμή, να σας βάλω μέσα!...», μου είπε η τσατσά και πήγε να τακτοποιήσει τον χώρο.
«Ελάτε παρακαλώ!», με φώναξε μετά από λίγο. «'Εχει κι άλλον πελάτη πριν από μένα;», θέλησα να μάθω. «'Οχι!». Το δωματιάκι φαινόταν εντάξει. Μόνο μια ηλεκτρική σόμπα σε λειτουργία έμοιαζε παράταιρη. «Να την κλείσουμε αυτή γιατί έχει ζέστη;», πρότεινα. «Πολύ ζέστη, κλείσε!», συμφώνησε, συνεχίζοντας πως «αυτή (η κοπέλα) θέλει πάντα εδώ σόμπα, εγώ νευριάζω γι' αυτό! Πολύ ζέστη, καθόλου δεν έχει αέρα!». «Εντάξει, έγινε!», είπα κι έκλεισα την πόρτα.
Η Λαρίσα ήρθε ύστερα από δύο λεπτά. Επρόκειτο για την κοπέλα που είχα δει στην απογευματινή τσάρκα της περασμένης Παρασκευής, μια εικοσιτετάχρονη αθιγγανίδα απ' τη Ρουμανία, με ίσιο μαύρο (την Παρασκευή ήταν κοκκινωπό) μαλλί μέχρι τους ώμους, καλό πρόσωπο, μικρό στήθος, μέτριο ανάστημα, ομορφοσχηματισμένο, σφιχτό κορμί με δερματοστιξίες στο αριστερό αντιβράχιο και χαμηλά στα πλαϊνά της κοιλιάς. «Γεια σου!», της ευχήθηκα, απ' την κρεμάστρα όπου τακτοποιούσα τον ρουχισμό μου. «Γεια», αντευχήθηκε ξεψυχισμένα και ξάπλωσε μπρούμυτα στο κρεβάτι. «Καλά είσαι;», ενδιαφέρθηκα να μάθω. «Ε;», με κοίταξε χαμογελώντας κουρασμένα. «Καλά είσαι, λέω». «Ε, μπουν (Bun: το καλά, στα ρουμάνικα)», απάντησε και γύρισε στο πλευρό, με φάτσα σε μένα. Κοίταξα στο πάτωμα. Δεν είδα πορνοπάπουτσα.
Ανέβηκα στο κρεβάτι, την καπάκωσα και ξεκίνησα να τη φιλάω-γλείφω στον λαιμό, ενώ κατεβαίνοντας προς τα στηθάκια της ρούφηξα-έγλειψα και τις ρωγίτσες τους, θωπεύοντας ταυτόχρονα το καραφλό αιδοίο της. Εκείνη δεν έκανε κάποια κίνηση ανταπόδοσης των περιποιήσεών μου, αντιθέτως χασμουρήθηκε μια-δυο φορές (διακριτικά ήταν η αλήθεια), οπότε κατάλαβα πως απ' τη μεριά της δεν έπαιζαν προκαταρκτικά. Τέλος πάντων, από την επαφή με το νεανικό κορμί ξεκίνησε μια στύση που βελτιώθηκε περαιτέρω όταν ζήτησα απ' την πόρνη να με χαϊδέψει στ' αχαμνά. Η καλυμμένη πίπα που ακολούθησε ήταν μέτρια, αλλά το άι κόντακτ καλό, οπότε σύντομα προχώρησα στο φίκι φίκι.
Χωρίς να της πω εγώ κάτι ξάπλωσε ανάσκελα, κατά το πλάτος του κρεβατιού, άνοιξε τα πόδια και περίμενε μ' ένα αχνό χαμόγελο. Της ζήτησα να ξαπλώσει κατά μήκος (για να βολεύομαι και του λόγου μου), πράγμα που έκανε πρόθυμα. Πλησίασα, της σήκωσα τα πόδια, μπήκα μέσα της, έγειρα προς το μέρος της κι άρχισα να γαμώ. 'Οταν μετά από λίγο βρήκα ρυθμό, πηγαίνοντας και πιο βαθιά, άρχισε να ψιλοβογγάει ευλογοφανώς. Τα βογγητά συνεχίστηκαν μέχρι τη σεξουαλική εκτόνωσή μου κάμποσες ψωλιές αργότερα. Πριν φύγει μου είπε πως δούλευε από τις εννέα το πρωί. «Mulți clienţi şi bani puțini»...