Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πέμπτη, ώρα 18:06
Οι καινούργιες πόρτες των δύο δωματίων του υπερυψωμένου ισόγειου ήταν κλειστές, ενώ στο σαλονάκι βρίσκονταν δυο μελαψοί αλλοδαποί συναγωνιστές, η επίσης αλλοδαπή υπηρεσία κι ένας 'Ελληνας τεχνίτης. Κάθισα. Την τσατσά και τον τεχνίτη τους απασχολούσαν τεχνικά θέματα του οίκου. 'Επειτα από λίγο μπήκαν άλλοι δυο αλλοδαποί συναγωνιστές. «Καθίστε λίγο, τώρα θά 'ρθει, είναι μέσα δωμάτιο», ενημέρωσε εκείνη και συνέχισε την κουβέντα της με τον ημεδαπό μάστορα. Μετά από 6 λεπτά άκουσα την πόρτα ν' ανοίγει (εντωμεταξύ το ένα δωμάτιο είχε αδειάσει). «Ορίστε κορίτσι μας!», ανακοίνωσε η υπηρεσία. «Γεια σας!», ευχήθηκε η χαμηλού αναστήματος, ξυπόλητη, γυμνόστηθη πόρνη, μια νεαρή με ίσιο καστανό μαλλί με ανταύγειες, μέχρι την πλάτη, καλό πρόσωπο, μικρό στήθος, αδύνατο κορμί μ' ένα τατουάζ στη δεξιά ωμοπλάτη κι ένα στο δεξιό της κουτουπιέ. «'Ελα αγόρια, πάμε να περάστε όμορφα και ωραία!... Είναι πάρα πολύ καλή μέσα!... Ωραίο τσιμπούκι, ανεβαίνει πάνω, κάτω, ελεύθερα πιασίματα, πισωκολλητό», συνέχισε η τσατσά. Ο κόσμος άρχισε ν' αποχωρεί. «Ελάτε παιδιά, καλά θα περάσετε, σίγουρα!», υποσχέθηκε, μπας και. «'Ελα αγόρι μου πάμε! Γιατί φεύγεις;», απευθύνθηκε στον τελευταίο που προσπαθούσε να προσεγγίσει την καινούργια εξώπορτα ασφαλείας.
«Πώς τη λένε;», ρώτησα με το δεκάρικο στό χέρι. «Χριστίνα», απάντησε, για να συνεχίσει με συνωμοτικό ύφος: «Να σας πω κάτι, άμα θέλετε γυμνό τσιμπούκι, δεκαπέντε, άμα δεν θέλετε–». «Δεν θέλω γυμνό τσιμπούκι!», της ξεκαθάρισα. «Μπράβο!», επιδοκίμασε την επιλογή μου, αλλά από μέσα της θ' απογοητεύτηκε. Εμ, ταλιράκι ήταν αυτό...
Εισήλθα στο ευρύχωρο δωμάτιο. 'Υστερα από 7 λεπτά άκουσα πορνοπάπουτσα να πλησιάζουν. «Γεια σου!», ευχήθηκε η νεαρή εταίρα μπαίνοντας. «Γεια σου!», αντευχήθηκα απ' το κρεβάτι όπου ξάπλωνα. «Τι κάνεις;», ρώτησε πλησιάζοντας. «Καλά, εσύ;». «Καλά είμαι... εσύ;», ξαναρώτησε. «Καλά. Χριστίνα... σε θυμάμαι και από κάποια άλλα σπιτάκια ή όχι;», ζήτησα να μου πει μιας και κάτι μου θύμιζε η μουτσούνα της. «Μμμ», επιβεβαίωσε πως με θυμόταν, ανοίγοντας ταυτόχρονα την καπότα. «Σε ποια άλλα σπιτάκια δούλευες;». Με το κεφάλι της έδειξε απέναντι, τον τοίχο με τα παράθυρα και γονάτισε πλάι μου. «Τι είναι εκεί; Απέναντι (απ' το 11) δεν έχει τίποτα... Ποιο λες;». «Εδώ, που είναι πόρτα μεγάλη», διευκρίνισε. «Α, παραδίπλα, στο 15». «Ναι». «Σε ποιο, δεξιά ή αριστερά;». «Και στα δύο». «Τώρα, δεν σε θυμάμαι... με τ' όνομα Χριστίνα ήσουν κι εκεί;». «Μμμ» (καταφατικό). «Με θυμάσαι εσύ, εμένα;». «Μμμ» (καταφατικό). «Δεν είχαμε περάσει μαζί...», είπα, με την αμφιβολία να χρωματίζει τη φωνή μου. «Περάσαμε», μου έκανε γνωστό. «Είσαι σίγουρη πως ήμουν εγώ;», σηκώθηκα καθιστός στο κρεβάτι για να φανώ καλύτερα. «Ναι», επέμεινε. «Από πού το ξέρεις;», την πίεσα, μπας και μου έλεγε κάποια λεπτομέρεια που θα μ' έπειθε. «Θα κάνουμε σεξ ή όχι;», ρώτησε αντί γι' απάντηση. «Εντάξει εντάξει, χα χα χα...», υποχώρησα.
Ξεκίνησε με καλυμμένη μέτρια πίπα σε πεσμένο πούτσο, που συμπεριλάμβανε εξωτερικούς γλωττισμούς –έπειτα από ηχηρά «ποπ!»–, κι αδιάφορο άι κόντακτ. Το κορμί της πάντως το είχε με τέτοιον τρόπο τοποθετημένο ώστε μπορούσα να θωπεύω τα σημεία ενδιαφέροντος σχετικά άνετα. Δεχόταν και πρόσφερε φιλάκια-γλειψιματάκια σε θηλές, λαιμό, μάγουλα, λοβούς των αυτιώνε... Ενώ όταν της ζήτησα να πάρει θέση ιεραποστολική, έπαιξε για λίγο με τ' ακροδάχτυλα το ξυρισμένο αιδοίο και τις ρώγες της κοιτάζοντάς με υποτίθεται προκλητικά. Κατά τη διάρκεια της ικανοποιητικής γάμευσης, το ουρλιαχτό της σειρήνας ενός τροχοφόρου που πέρασε από κάτω και το πανδαιμόνιο απ' τους συναγερμούς που ενεργοποιήθηκαν εξαιτίας του ενόχλησαν τους εραστές, αλλά όχι σε σημείο που να εμποδίσουν την ολοκλήρωση της πράξης μερικές ψωλιές αργότερα, καθώς ο χαρακτηριστικός ήχος έσβηνε παρακάτω στην Κολωνού, αφήνοντας εκείνους των συναγερμών να συμφύρονται με τον βόγγο της σεξουαλικής εκτόνωσής μου.