Σου ειχα γραψει με μια παλια δικια μου ιστορια τι παιχτηκε. Τσατιστηκε επειδή μια μερα δεν μπορουσα και μου ακυρωσε κάτι μετά (για αντιποινα) δεν την πηρα τηλεφωνο ουτε ξεροστάλιασα στα μηνυματα να ρωταω το γιατι.
Μετα από 3-4 μέρες πηρα ένα τηλεφωνο σε στυλ οκ εκανες τη μαλακια σου ελπιζω να ηρέμησες τωρα. Αλλα επειδή την άλλη μερα μου το επαιξε υφάκι και ελα εγω κοιμομουν και δεν το ειδα (ωραια τωρα που το βλέπεις γιατι δεν παιρνεις τηλεφωνο; να μου πεις να βρεθουμε και τι σε πειραξε ) πάλι δεν ασχοληθηκα παρα μονο όταν την ειδα από κοντα της λεω πάρε κανα τηλ και με κοιταζε με υφος σιγα μην σε παρω.
Επομενο τηλ .... μετα από 2 μηνες. Ειχα πάει Αθηνα ειχα ριξει τις πουτσες μου ειχα γραψει τις κριτικές μου ειχα ανανεωθει

TO παιξε πολυάσχολη. Αυτό ηταν. Ουτε ασχοληθηκα ξανά και ποτέ. Τις προαλλες περασε διπλα μου σημασια δεν της έδωσα.
Τωρα αν νομζει η καθεμια ότι θα κατσουμε να ασχοληθούμε με τα ψυχολογικά της και επειδή κάτι δεν της έγινε θα αρχισει τα σπασιματα είναι γελασμένη. Δεν ξερω πως τις έχουνε μάθει μερικοί αλλα κάποια πραγματα καλο είναι να τα ξεμάθουν και να αρχισουν να φέρονται λογικά και με συνενοηση.