Βασικά, λίγο-πολύ ότι έχον πεί και οι υπόλοιποί ήδη, συν κάτι ακόμα...
Ο άνδρας, άλλη κάνει ερωμένη του, και άλλη, εντελώς διαφορετική, σύζυγο... με μια σειρά απο αυταπάτες, αλλά και συνειδητές (και ασυνείδητες) επιλογές, η πλειοψηφία των ανδρών, ακόμα και αυτοί που έχουν την εμφάνιση, προσόντα, μαγκιά και περιουσία, επιλέγουν να παντρευτούν μέτριες, ή ακόμα και μπάζα...
Στις αυταπάτες περιλαμβάνεται ο μύθος οτι το μπάζο σύζυγος δε θα στα φορέσει... που, αποδεδειγμένα, δεν παίζει και, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι, έχουμε σε κάποια φάση γαμήσει μπάζο παντρεμένη, πολλές φορές κιόλας σε γρήγορη καταδρομική ενώ είναι σε έξοδο με το σύζυγο, σε τουαλέτες μαγαζιού (ναι, το έχω κάνει)
Στις επιλογές τώρα... τι κάνει ένα μπάζο... μπάζο; Δεν είναι μόνο τα γενετικά ζάρια, τα οποία τις φέρανε ντόρτια ή ασόδυο, και όχι εξάρες... είναι και η αδιαφορία να "φτιαχτούν" αρκετά, για να ανεβάσουν, έστω και τεχνητά, την εικόνα τους. Μια αδιαφορία που, για εμάς υποδηλώνει την θέληση να είναι στο σπίτι, πιστή, να μας φροντίζει, να μεγαλώνει τα παιδιά που θα κάνουμε, να μας ανοίγει με ευχαρίστηση τα πόδια (ακόμα και όταν την πηδάμε ενώ φαντασιωνόμαστε το πιπίνι που μπανίσαμε νωρίτερα στο δρόμο) και, γενικότερα, να είναι χαμηλού ρίσκου σύντροφος και μάνα. Μια ασυνείδητη επιλογή, έχει να κάνει με τον γενετικό μας προγραμματισμό... θέλουμε μια γυναίκα που θα είναι ικανή να γεννήσει σωστά και με ελάχιστες πιθανές επιπλοκές. Επιλέγουμε λοιπόν, σωματότυπο που, στο ενστικτώδες ασυνείδητο μέρος του εγκεφάλου μας, κάνει κλίκ σαν "ιδανικό θυληκό για αναπαραγωγή", μέσα απο κριτήρια όπως ο σωματικός όγκος, η φαρδιά λεκάνη, τα μεγάλα καπούλια, το βαρύ στήθος... τα χαρακτηριστικά που ευνοούν μια εγκυμοσύνη και ανατροφή νεογνού... άσχετααπο το γεγονός οτι δε μας καυλώνει αρκετά σαν εικόνα, για να το τρέξουμε με τα τσαρούχια το κομμάτι "αναπαραγωγή" απο το πρώτο δευτερόλεπτο...
Και, μια τελευταία, ίσως η πιο ρεαλιστική επιλογή... ανεύθυνη σαβουρογαμία... πας με το μπαζάκι, γιατί είσαι σίγουρος οτι θα σου βγάλει όλα τα βίτσια, φτιάχνεσαι που δε λέει όχι όταν της τα πετάς στο λαρύγγι, πεθαίνεις όταν σου δίνει κώλο... και, αργά ή γρήγορα (συνήθως γρήγορα) παρακάμπτεις την καπότα, χύνεις μέσα, αυτή σα μπάζο παίζει να μην έχει πάρει ποτέ αντισυλληπτικό, και μερικές εβδομάδες αργότερα... είσαι μπαμπάς! Και, μιας και είναι και μπάζο, δεν έχεις καν το περιθώριο της αμφισβήτησης, το ξέρεις βαθειά μέσα σου, οτι δική σου μαλακία ήτανε. Ε, μετά το καταπίνεις, γιατί δεν είσαι 20 χρονών, βγάζεις το φιλότιμο στη φόρα, φοράς στεφάνι και γίνεσαι οικογενειάρχης... και ακόμα καλύτερος πελάτης στα μπουρδέλα, γιατί κάπως πρέπει να φέρεις ισορροπία στη ζωή σου.