παλιά ταινία που δείχνει ένα ΚΡΥΦΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ
UNDERCOVER COP - OFFICER
να αναμειγνύεται με πρεζόνια- αναρχικούς -περιθωριακούς
για να ανακαλύψει φονιά
Πιο κάτω σάιτ του ΗΒ για κρυφούς αστυνομικούς
που παριστάνουν τους Αναρχικούς
UCPI: Spy Cops in the Anti-Fascist Movement
άλλα σάίτ με παρόμοιο περιεχόμενο
An MSU spokesperson said a cop infiltrating a student group would constitute “undercover surveillance,” but an undercover cop attending a protest does not.
theintercept.com
Just the News on Tuesday obtained footage of an undercover Washington, D.C. Metropolitan Police Department (MPD) officer recorded by his camera behind police lines on the U.S. Capitol grounds.
ground.news
A DC Metro Police Officer claimed to routinely go undercover with
Antifa, sparking more questions about the police response on Jan. 6.
www.ojp.gov
UNDERCOVER OPERATIONS ARE ESSENTIAL TO THE INVESTIGATION OF ORGANIZED CRIME, NARCOTICS CRIME, RADICAL GROUPS, AND VICE OPERATIONS. THE MOST IMPORTANT CHARACTERISTICS THE UNDERCOVER AGENT MUST POSSESS ARE BELIEVABILITY AND THE ABILITY TO ACT CALMLY IN EMERGENCIES AND THREATENING SITUATIONS.
Ψευτο- αναρχικοί, κρυφοί αστυνομικοί δημιουργούν επεισόδια
για να δικαιολογήσουν δακρυγόνα και επιθετικότητα της Αστυνομίας
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
της Καλλιρρόης – Φαίδρας Γ. Κομινάκη
Α.Μ.: 7340010916006
«Οι συνέπειες της αστυνομικής παγίδευσης στα
αλλοδαπά και το ημεδαπό δίκαιο»
Αναντίρρητο είναι, ωστόσο, ότι η χρήση κεκαλυμμένως δρώντων
πρακτόρων διακρίνεται από υψηλό βαθμό αποτελεσματικότητας στην
πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος,
Πράγματι, θεμέλιο λίθο της ανακριτικής διείσδυσης αποτελεί η
εξαπάτηση του προσώπου (ή των προσώπων) που απευθύνεται ο κεκαλυμμένα
δρων σχετικά με την ιδιότητά του ως ερευνώντος αξιόποινες πράξεις. Η
εξαπάτηση δε συνίσταται όχι μόνο στην απόκρυψη της αληθούς ταυτότητας
του κεκαλυμμένως δρώντος, αλλά κυρίως στην ψευδή παράσταση που
διαμορφώνει ο ύποπτος, ότι ο κεκαλυμμένα δρων είναι ένα πρόσωπο που
ανήκει στον κύκλο εκείνων που θα μπορούσε να συναναστραφεί ή/και να
συναλλαχθεί
υλόγως, λοιπόν, αναφύεται το ερώτημα: επιτρέπεται στο
κράτος να «μηχανορραφεί» εναντίον των πολιτών του, προκειμένου να
εκμαιεύσει πληροφορίες, ενδεχομένως και επιβαρυντικές για τους ίδιους, με
σκοπό να διερευνήσει και τιμωρήσει αξιόποινες πράξεις ή για να τους συλλάβει
κατά τη διάπραξη μιας αξιόποινης πράξης; Μήπως τοιουτοτρόπως
παραβιάζεται το θεμελιώδες αξίωμα «nemo tenetur se ipsum accusare», που
όπως πανηγυρικά διακήρυξε η υπ’ αριθμόν 2/1999 απόφαση της Ολομέλειας
του Αρείου Πάγου, υπό το πρίσμα της νομολογίας του ΕΔΔΑ, αποτελεί
ειδικότερη έκφανση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη; Πολλώ δε μάλλον, όταν
οι κεκαλυμμένως δρώντες εγγίζουν τη λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ
ανακριτικής διείσδυσης και απαγορευμένης παγίδευσης, μιας έννοιας
αρνητικά φορτισμένης, όπως προκύπτει άλλωστε και από την ίδια τη λεκτική
προσέγγισή της, συνιστάμενη στην υπέρβαση των ορίων της δράσης τους, που
ενίοτε φτάνει στο σημείο πρόκλησης της ίδιας της αδικοπραγικής απόφασης.
