Κριτικές από abelo7979

Η τσατσά μου παρουσίασε 2 κορασίδες, τη Μαργκώ που βρώμαγε φόλα από χιλιόμετρα και τη μαυρούλα Άννυ. Επέλεξα τη δεύτερη καθώς είχα καιρό να πάω με μαύρη. Η κοπέλα είναι ένα φρεσκότατο πιπίνι με όμορφο πρόσωπο και ένα εξαιρετικό αράπικο κωλί. Στα μείον ότι αποφεύγει το 69 που ανακοινώνεται και δε βγάζει το σουτιέν αλλά...Πίπα εξαιρετική, αισθησιακότατη με λάγνες ματιές, τέτοιο τρομπόνι από μαύρη δεν έχω ξαναδεί, στησίματα μια χαρά και γενικώς πρόσχαρη σε όλη τη συνεδρία. Όποιος επιθυμεί ένα δροσερό πιπινάκι από τη μαύρη ήπειρο ας σπεύσει...

Λοιπόν, επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, η γκόμενα γαμιέται σαν το σκυλί. Με λίγα λόγια το κάνει και το γουστάρει, έχει γεννηθεί γι αυτό και για τίποτα άλλο. Πρώτη φορά στην πορνοκαριέρα μου μου τυχαίνει να κάνω γλυφομούνι και η γκόμενα να τινάζεται, να βογκάει, να σπαρταράει σαν ψάρι και να κατεβάζει ότι μουνόζουμο έχει και δεν έχει. Ούτε με κοπέλες μου δεν έχει συμβεί σε αυτή την ένταση, μιλάμε για την απόλυτη σεξομηχανή. Τα στησίματα της είναι για σεμινάριο, η φοραδίσια κολάρα της στα τέσσερα δεν παίζεται. Το μόνο κακό στην περίπτωση της είναι ότι μπορεί να σε κάνει τέτοιο πύρκαυλο που με δυσκολία κρατιέσαι για να μη χύσεις. Τέτοια συμμετοχή και κορμάρα στα είκοσι ευρώ δεν είναι απλά vfm, είναι καθαρή ληστεία. Μπαίνεις άδειος και φεύγεις φορτωμένος με καύλα, αναμνήσεις και μουνόζουμα στο πρόσωπό. Όσοι δεν την έχετε δοκιμάσει, απλά σπεύσατε!

Στο σαλόνι ο πουστρότσατσος μου παρουσίασε τη Χριστίνα, μια παρακμιακή λατίνα, ψηλή με αφράτο μαυριδερό πισινό. Βγήκε με τσαχπινιά φορώντας ένα διάφανο διχτυοτό και μια λεοπάρ κιλότα που τόνιζε τον κώλο της. Μου ξύπνησε κάτι φτηνό και λιμανίσιο, κάτι από Γκουτιέρες στα βρώμικα στενά της Αβάνας με τις εξωτικές πόρνες (εξ ου και ο τίτλος). Πόνταρα είκοσι και δεν έχασα. Έμπειρη πόρνη, παθιασμένη και μπαρουτοκαπνισμένη. Λυσσαλέο σφυροκόπημα στα τέσσερα και ακολούθως ιεραποστολικό καθώς μου ψιθύριζε βρομόλογα στο αυτί. Έντιμη συναλλαγή και σχέση απόδοση-τιμής πάνω από τη βάση. Προτείνεται σε μερακλήδες, παρακμιακούς, τζογαδόρους και τυχοδιώκτες.

Τσαρκάροντας τη Διδύμου, για μια μεσημεριάτικη χαλάρωση ο δρόμος με έβγαλε στο 22. Η τσατσά μου παρουσίασε την Άννα και τη Μαρίνα, η πρωτη υποθέτω η γνωστή μυστήρια, ωραίο μίλφ με σιλικονάτα βυζιά και γυμνασμένο σώμα, η δεύτερη ήταν η νταρντάνα Μαρίνα, με όμορφο ξανθό πρόσωπο και κωλάρα, το πακέτο μου φάνηκε μια χάρά. Είπα να της πάρω παρτούζα. Μπήκαν στο δωμάτιο με διάθεση μάλλον διεκπεραιωτική μιλώντας τη μκητρική τους γλώσσα, μπορεί και να με έβριζαν αν και γνωρίζοντας λίγο τη γλώσσα δεν άκουσα κάτι μεμπτό. Πέσαν και η δύο πάνω στο ορθωμένο πέος μου με τη μια να γλείφει τα αρχίδια και την άλλη να τρομπάρει, πίπα της καλής ρωσικής σχολής καθώς είχα την Άννα σε στάση 69 και της έγλειφα τα μουνόχειλα, ούτε υγρά κατέβαζε ούτε τίποτα μάλλον αγγαρεία έκανε, την έβαλα πάνω μου ιππαστί και μετά στα τέσσερα, κώλος γυμνασμένος και πέτρα αλλά ήθελα να γευτώ και την πατούρα της Μαρίνας που ήταν μεγαλύτερη και λαχταριστή, πήγε να με κλέψει με ιεραποστολικό αλλά της άλλαξα θέση παρά τη μικρή δυσφορία της. Μετά από μερικές πιστονιές έχυσα, της ευχαρίστησα και έφυγαν. Εν κατακλείδι διάθεση διεκπεραιωτική, αλλά τα τριάντα ευρώ δεν τα έκλαψα. Εξαιρετικό το δωμάτιο με καθρέφτες και άνετο δωμάτιο, μπράβο στην επιχείρηση από μένα.

Υ.Γ: Σερφάροντας στο ψαχτήρι έπεσα πάνω σε αυτή την σελίδα, https://poutanologia.wordpress.com. Ένα εξαιρετικό πορνοδοκίμιο με αναφορές στο μπου κομ, οι παλιοί και μυημένοι ίσως αναγνωρίσουν και τον εαυτό τους μέσα ή κάποιες από τις φιλότιμες εργάτριες που κατά καιρούς χρησιμοποίησαν. Μια ανάγνωση αξίζει. Από μένα, υγιαίνετε φίλτατοι

Την είχα σταμπάρει καιρό από τις φωτογραφίες και η συμφωνία με τον εαυτό μου ήταν η εξής. Αν το σηκώσει η ΠΑΟΚάρα πας, αν το χάσει μένεις μέσα. Το ψαλιδάκι του Άκπομπ έκρινε την αναμέτρηση αλλά και την μοίρα της βραδιάς μου αν και μεσολάβησαν δεύτερες σκέψεις του τύπου αν άξιζε να πιρφορίσω εβδομήντα γιούρια, λίγα ποτάκια έκαμψαν τις αναστολές μου και κατά τις δώδεκα χτυπούσα το κουδούνι του οίκου. Η Χριστίνα είναι μια εικοσιπεντάχρονη γυναικάρα από την Αρμενία με πανέμορφο, μάγκικο πρόσωπο, λίγα περισσότερα κιλά από τις φωτοσοπαρισμένες φωτογραφίες (που φυσικά δεν με χαλάνε) και μια μεγάλη,τσουπωτή κωλάρα που μου άφησε ελάχιστα περιθώρια. Ο αγώνας διεξήχθη σε εντελώς gfe κλίμα με τα βαθιά γλωσσόφιλα να πέφτουν κάργα κατά το ιεραποστολικό και συνεχίσθηκε με τη θέα της κωλάρας της στα τέσσερα όπου έγινε και η κατάθεση. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίας κάναμε της πλακίτσες μας (στα αγγλικά) και γενικώς μου έδωσε την εντύπωση μιας πολύ ευχάριστης κοπέλας. Το όλο πακέτο με 69 στα 70 ευρώ κρίνεται απόλυτα vfm συνυπολογίζοντας τη διάθεση και τη συμμετοχή αυτής της κοριτσάρας. Έφυγα από το ίδρυμα τροπαιούχος έχοντας ρίξει το καλύτερο αγοραίο γαμήσι της χρονιάς. Σε όσους θέλουν να γευτούν μια πανέμορφη, πληθωρική γυναικάρα. Προτείνεται ανεπιφύλακτα!

Πρωθυστερόγραφο: ακολουθεί πρόχειρη κοινωνιολογική προσέγγιση συνοδευόμενη από την κριτική, όσοι ενδιαφέρεστε μόνο για τις υπηρεσίες της κοπέλας προσπεράστε την πρώτη παράγραφο και συνεχίστε...

Πριν από δέκα χρόνια περίπου λοιπόν, πήρα την απόφαση και το ρίσκο να φύγω για τα ξένα, έμεινα τρία χρόνια Βρυξέλλες, κάτι μήνες Βερολίνο και μερικά φεγγάρια Κολονία λόγω του ότι τα είχα με μια παντρεμένη Γερμανίδα και πηγαινοερχόμουν. Κατά τη διάρκεια της διαμονής μου πήγα με αμέτρητες κοπέλες κάθε εθνικότητας, από Ισλανδία μέχρι Χιλή και από Εσθονία μέχρι Μαρόκο ενώ κατάφερα να συνάψω και δυο σοβαρές σχέσεις. Κάποιες από τις περιστασιακές ερωμένες μου με παρακαλούσαν να πάμε στα παρτουζάδικα όταν το Νιρβάνα στην Ελλάδα δεν υπήρχε ούτε σαν σύλληψη. Το πιο σημαντικό ωστόσο ήταν ότι ήμουν πάντα ο εαυτός μου και δεν χρειάστηκε να προσποιηθώ κάποιον άλλον για να εξασφαλίσω την παρουσία κάποιας κοπέλας στο κρεβάτι μου. Όλα αυτά δεν τα αναφέρω για να ευλογήσω τα γένια μου καθώς ο καθένας στη θέση μου πιστεύω θα είχε τις ίδιες πάνω κάτω εμπειρίες. Τα αναφέρω επειδή ο εφιάλτης άρχισε όταν αναγκάστηκα να επιστρέψω στην Ελλάδα, έχοντας άλλου είδους παραστάσεις και κυρίως ξεχάσει την εδώ πραγματικότητα η αλήθεια ήταν ότι όχι μόνο δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ αλλά γνώρισα για πρώτη φορά στη ζωή μου το τι σήμαινε κατάθλιψη. Αναγκάστηκα να ζήσω σε μια χώρα πολλαπλά χρεοκοπημένη, με τον κόσμο μέσα στην καχυποψία, με τις γκόμενες να κλαίγονται επειδή δεν τις γαμάνε ή επειδή ο λεγάμενος τις απατάει αβέρτα. Οι περισσότερες σχέσεις γύρω μου που βλέπω είναι προβληματικές, οι νέοι χωρίζονται σε ελλεινίδες και κλαρινογαμπρούς και η μιζέρια ανακυκλώνεται επειδή κανείς από τα δύο φύλλα δεν λέει να καταλάβει ότι το σεξ είναι πρωτίστως σαρκική απόλαυση και όχι τροπαιολαγνεία για τους άντρες και τύλιγμα σε μια κόλλα χαρτί ή ψήσιμο στα χείλι για τις γυναίκες. Μέσα σε αυτό το νοσηρό περιβάλλον που ζω εφτά χρόνια τώρα κατάφερα να κάνω πέντε έξι σοβαρούς δεσμούς αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι είμαι ευχαριστημένος που αγγίζοντας τα σαράντα έχω εγκλωβιστεί εδώ πέρα. Τα μπουρδέλα αποτελούν ένα χόμπι αλλά και μια ουσιαστική σαρκική χαλάρωση και ας τα στιγματίζει στο σύνολο της η κοινωνία ως μη αποδεκτά λες και έχει λύσει όλα τις τα προβλήματα και ζει μέσα στη Ντίσνευλαντ. Από τις κριτικές δε που διαβάζω βλέπω ανθρώπους έξυπνους, προβληματισμένους, ικανότατους που απλά δεν αποδέχονται τους κάλπικους επιβαλλόμενους κανόνες και επιμένουν να προσπαθούν να διατηρήσουν την ακεραιότητα τους ενάντια σε όλα τα προγνωστικά. Προσωπικά δεν βρίσκω τίποτα κακό σε αυτό.

Ορμώμενος λοιπόν από τα ίδια περίπου ένστικτά κατέβηκα πριν κάτι μήνες (η ημερομηνία είναι ενδεικτική) στο εν λόγω τσαρδί αντικρίζοντας τη Μόνικα. Είχε μόλις αρχίσει τη βάρδια της και βγήκε τσίτσιδη από το μπάνιο χαρίζοντας μου με τα πλούσια κλέη της μια οπτική απόλαυση. Η κοπέλα έχει ωραίο πρόσωπο, μικρά στήθη για το ανάστημα της και μια περιφέρεια (δυτικής Μακεδονίας) που ανοίγει "επικίνδυνα" σχηματίζοντας μια λαχταριστή τερατοκωλάρα. Την είχα πάρει στο προηγούμενο τσαρδί και με το που ανακοίνωσε την προσθήκη του πρωκτικού δεν το σκέφτηκα και πολύ. Ξεκινήσαμε με 69 όπου είχα την ευκαιρία να στραγγίξω τα μουνόζουμα της με θέα όλη αυτή την πανδαισία κρέατος και ακολούθως ανέβηκε πάνω μου για να αλλάξουμε στάση και τρύπα στο πισωκολλητό όπου η αλήθεια είναι ότι κλέβει λιγάκι καμπουριάζοντας, σε γενικές γραμμές πάντως πρόκειται για μια δοτική και χαμογελαστή κοπέλα που οι λάτρεις τον νταρντανογυναικών θα εκτιμήσουν.

Ελπίζω να μην κούρασα με τις αναλύσεις μου και να συνεχίσουμε όλοι το σπορ απερίσπαστα. Έξ άλλου σε αυτή τη χώρα και μέχρι να την κάνουμε καλύτερη (αν και όταν) λίγες χαρές έχουν απομείνει, ας μην τις χαραμίζουμε λοιπόν

Μετά από μια εβδομάδα δημιουργικού πυρετού, περίεργα βίτσια είχαν καταλάβει το σωματικό και εγκεφαλικό μου σύστημα, δεν γνώριζα τι ακριβώς ήθελα, είχα μια αόριστη επιθυμία που επέτειναν οι φωτογραφίες από το συγκεκριμένο στουντελομπουρδέλο. Πήρα το αμάξι και κατηφόρισα Μεταξουργείο, το άφησα σε έναν παράδρομο με το λαπ-τοπ που είχε όλα μου τα αρχεία στη θέση του συνοδηγού :headbang Στο σαλόνι η τσατσά μου παρουσίασε την Καίτη και την Αναστασία, θεόχοντρες! Κώλοι διαστημικοί, απόρροια πυρηνικού αντιδραστήρα, τεράστιοι. Της Καίτης πιο μεγάλος και σφιχτός, της Αναστασίας γεμάτος κυτταρίτιδα. Τα σάλια μου έτρεχαν σαν του μπόμπιρα που τον τρέχουν στο κατάστημα με τα ζαχαρωτά. Τις πήρα και τις δύο, παρτούζα, στο άθροισμα τους γύρω στα 240+ κιλά προσγειώθηκαν στο κρεβάτι. Πατσές, βυζόμπαλα, κυτταρομπουτάρες ολούθε. Η αναπνοή της Καίτης μύριζε τσιγαρίλα και ξινό λάχανο, τον πήρε τρομπέτα καθώς η Αναστασία μου έσκαγε ρομαντικά γλωσσόφιλα, βαθιά και αισθησιακά, έχει αρχοντικό πρόσωπο στερεωμένο πάνω σε αυτή την πανδαισία λίπους, ήθελα πάση θυσία να την πάρω με θέα την κυτταριδοκωλάρα της. Το γαμήσι στα τέσσερα με μια bbw είναι βασιλικό, τα χέρια σου απλώνονται κατά τέτοιο τρόπο πιάνοντας τις λαγόνες που νιώθεις όλη αυτή τη γενετήσια αίσθηση αφθονίας, σαν αυτοκράτορας που χαιρετάει τα πλήθη του, αντίθετα το γαμήσι με μοντελέ σκιάχτρα έχει κάτι το ελλειπτικό, τα χέρια σου σχηματίζουν ένα πολύ μικρό άνοιγμα μέσα στο οποίο κρατάς και σπρώχνεις δύο ατροφικά κωλομέρια συμβιβασμένος με το ολιγαρκές. Θεωρίες του κώλου. Όπως και να χει μετά από λίγες σπρωξιές δεν κατάφερα να κρατηθώ, έχυσα σε ατμόσφαιρα πανηγυρική σαν εκείνη που θα στηθεί στην Τούμπα σε δύο εβδομάδες από σήμερα, επέστρεψα στο αμάξι που περιέργως ήταν άθικτο με το λαπ-τοπ να με περιμένει στη θέση του συνοδηγού. Μπορεί και να ήταν η τυχερή μου μέρα, ποιος ξέρει...

Ο τίτλος δεν είναι τυχαίος. Πρόκειται για τον πιο αψεγάδιαστο, τσουπωτό, αλαβάστρινο κώλο που κυκλοφορεί στη Φυλής και τα πέριξ. Στηριγμένο στη βάση δύο χυτών καλογυμνασμένων μοιρών. Αν η καλλίπυγος Αντρίανα δεν έπαιρνε πενήντα ψώλες ημερησίως θα μπορούσε να αποτελεί τη μούσα κάποιου εμμονικού γλύπτη ή το δόλωμα κάποιου αφελή "αιμοδότη". Οι συγκυρίες ωστόσο την έριξαν στη Χωματιανού και τις διαθέσεις των απανταχού μπουρδελιάρηδων που μπορούν να απολαμβάνουν αυτό το δροσερό νεανικό κορμί με το χαμηλότερο δυνατό αντίτιμο. Στα του αγώνα ισχύουν τα όσα έχουν καταθέσει οι προλαλλήσαντες. Πρόκειται για μια άριστη και ευσυνείδητη επαγγελματία που άμα πας με τα νερά της είναι σπάνιο να φας ξινίλα ή φόλα. Στα αρνητικά κάποια σημάδια κουτοπονηριάς να αποφύγει το σφυροκόπημα με παρατεταμένη πίπα τα οποία όμως διορθώνονται εύκολα με την στοιχειώδη επιμονή. Η βαθμολογία στην εμφάνιση και τη σχέση απόδοση/τιμής δίνεται λόγω...κώλου.

Κατέβηκα στη Λιοσίων με σκοπό να ικανοποιήσω τις Κυριακάτικες γεννετήσιες ορμές μου, είχα κατά νου την Οριάνα η οποία μου παρουσιάστηκε μαζί με τις δύο νέες αφίξεις, την Κατερίνα και την Μπρίτνευ, ξεχώρισα την τεράστια κυταριδωκολάρα της πρώτης και πόνταρα ένα τριαντάρι για ντουέτο με την Οριάνα που πρέπει να την έχω καταγαμήσει καμιά εικοσαριά φορές. Στο δωμάτιο κατά την αναμονή στριφογύριζαν στο μυαλό μου οι Μαρξιστικές θεωρίες για την έννοια της υπεραξίας καθώς χάιδευα μαχμουρλίδικα τ αρχίδια μου, άλλοι πληρώνουν για να τους πρήζει τα ούμπαλα η γκόμενα ή η γυναίκα τους και άλλοι μπορούν να απολαμβάνουν δύο μουλάτες στο κόστος ενός μεταχειρισμένου ζευγαριού αθλητικών παπουτσιών. Καθώς έσπρωχνα την Κατερίνα στα τέσσερα είπα το δεσπότη Παναγιώτη,αλλαγή καπότας και κορασίδας με τα αρχίδια μου να αδειάζουν στη μουνοσύραγγα της Οριάνας. Πήγα μετά στην Αχαρνών και έφαγα ένα Αδάνα κεμπάπ στο flame αποχαυνωμένος από τις παραστάσεις που μόλις είχα αποκομίσει. Μια όμορφη Κυριακάτικη μέρα είχε μόλις ξεκινήσει...

Τις είχα σταμπάρει τις τελευταίες μέρες, καινούργιες αφίξεις στο ίδρυμα από τη χώρα ναυάγιο του Μαδούρο. Ως αμετανόητος και αθεράπευτος κωλάκιας έπρεπε να δοκιμαστούν πάραυτα. Στο σαλονάρισμα οι προσδοκίες μου επαληθευτηκαν. Μπρούνα, κοντοπούτανο νούμερο ένα με έκφυλο πρόσωπο μικρό βυζί και κωλάρα διαστημική, χωρίς εμφυτεύματα και μαλακίες, αυθεντική λάτιν πατούρα. Αντζελίνα, κοντοπούτανο νούμερο δύο, πιο γλυκό πρόσωπο λιγότερα πιασίματα και ραγάδες στην κοιλιά μάλλον από γέννα. Στα του αγώνα το γαμήσι διεκπεραιωτικό με σημάδια βιασύνης και τυποποιημένα γλυκόλογα, του στιλ άντε να τελειώσουμε το μαλάκα να πάμε στον επόμενο. Στ αρχίδια μου, την κωλάρα της Μπρούνας την πιστόνιασα και η θέα της μόνο με έκανε πύρκαυλο. Ο καλός μπουδελιάρης παίρνει αυτό που θέλει και αποχωρεί σαν κύριος χωρίς να έχει την γκρίνια της κάθε προβληματικής να τον καταδιώκει. Αν θα ξαναδοκιμαστούν; Μάλλον όχι. Πιθανώς όμως να ξαναεπισκεφτώ τον οίκο για δοκιμή της δαμάλας Σεμπαστιάνα. Είδωμεν...

Με την Οριάνα έχω συνευρεθεί αρκετές φορές κυρίως λόγω της μεγάλης κωλάρας της και του εξωτισμού που βγάζουν τα χαρακτηριστικά της, ωστόσο στις τελευταίες συνευρέσεις μας (αν όχι όλες πλην των πρώτων) η όρεξη της ήταν αυτή που περιέγραψαν οι προλαλήσαντες και ίσως το μόνο που έσωζε την κατάσταση ήταν το γεγονός ότι μιλώ Ισπανικά και μπορούσαμε να έχουμε ένα στοιχειώδες σόσιαλ. Κατεβαίνοντας λοιπόν το μεσημεράκι προς Φυλής και πηγαίνοντας προς το γνωστό τσαρδί πολυτελείας δεν περίμενα κάτι περισσότερο από ένα ακόμα σερβίρισμα ζεστής φόλας αλλά η σκέψη να την σπρώχνω στα τέσσερα με θέα αυτήν την κολάρα υπερίσχυσε. Με το που μπήκε ωστόσο στο δωμάτιο οι χαμηλές προσδοκίες μου διαψεύστηκαν άρδην, φαινόταν σαν να την είχαν απαγάγει εξωγηίνοι ή να τις είχαν βάλει χέρι οι νταβάδες για τις οικτρές κριτικές και επειδή δεν είμαι λάτρης του μεταφυσικού εικάζω το δεύτερο.Ξάπλωσε ευδιάθετη, ενδιαφέρθηκε να μάθω που είχα χαθεί, ξεκίνησε με φιλάκια σε όλο το στέρνο μου, με ρώτησε αν ήθελα χωρίς!(πράγμα που αρνήθηκα) και δέχτηκε μέχρι και 69 (που στις τελευταίες συναντήσεις αρνιόταν επιδεικτικά), χωρίς κλέψιμο με την γλώσσα μου να σπατουλάρει την κλειτορίδα της για κάνα πεντάλεπτο. Ξεκινήσαμε με ιεραποστολικό και συνεχίσαμε σε doggy οπού μόνο εκεί μου ζήτησε κάποια στιγμή να χαμηλώσω στροφές γεγονός που ουδόλως με χάλασε αφού ήθελα να παρατείνω τη διείσδυση ζουπώντας τη θεάρεστη κωλάρα της. Προφανώς ούτε διάθεση να κάνω τον προμότορα έχω ούτε να στείλω άλλους για να πάει άκλαυτο το εικοσάρι τους καθώς δεν είμαι καθόλου και γω σίγουρος που ακριβώς οφειλόταν αυτή η μεταμόρφωση (όπως λέει και ο τίτλος). Οι κριτικές μου γράφονται για να κατατοπίζουν το κοινό και αυτό νομίζω μπορεί να επιβεβαιωθεί ενώ προσωπικά μέχρι την επόμενη μας συνεύρεση επιφυλάσσομαι. Μέχρι τότε, καλές γιορτές να χουμε

Για την Πατρίτσια είχα ακούσει από τον καιρό που το Λιοσίων είχε φέρει τις καραβιές από το Καράκας, αλλά δεν είχε τύχει να την πετύχω στη βάρδια. Διαβάζοντας τις κριτικές ωστόσο περί κωλάρας η περιέργεια χτύπησε κόκκινο και έτσι αποφάσισα να κατέβω σήμερα στοχευμένα στη Ρεμούνδου. Η τσα2 μου την παρουσίασε μετά από ολιγόλεπτη αναμονή, την είδα περιμένοντας την περιστροφή ώστε να τσεκάρω το πίσω σύστημα το οποίο πράγματι αποτελεί το κλασικό λατιναμερικάνικο έργο τέχνης, γενημένο από τη σύζευξη των κρεόλ με των αποικιοκρατικών γονίδιων. Μεγάλη, φουσκωτή, τσουπωτή κωλάρα χωρίς καθόλου πλαδαρότητα, κυτταρίτιδα ή περιττό φάρδος όπως εκείνος της πάλε ποτέ ομόσταυλης της Οριάνας. Στα του αγώνα τώρα η Πατρίτσια επιβεβαιώνει τις περί καλής διάθεσης κριτικές ενώ ακούγοντας με να μιλάω στη μητρική της αυτη απογειώθηκε. Πρόκειται δηλαδή για ένα χαμογελαστό, γλυκό κορίτσι που στο σεξ μπορεί να γινει και να σε κάνει τούρμπο με εξαιρετικά στησίματα, αντοχή στο σφυροκόπημα και αληθοφανή βογγητά. Όσοι λοιπόν επιθυμούν πακέτο υπηρεσιών και αυθεντικών λάτιν καμπύλων ας σπεύσουν άμεσα...

Η Ιβάννα είναι μια φεγγαροπρόσωπη ρωσσίδα, με ξανθό μαλλί και λίγα ψωμάκια ιδίως στην κοιλιά. Πρόκειται δλδ για την τουρίστρια που θα γαμήσεις την τελευταία μέρα των διακοπών σου για να μη φύγεις άχυστος απ το νησί. Σε συμπεριφορά είναι όπως την περιέγραψαν οι προηγούμενοι, λέει κουλαμάρες και μάλλον δείχνει κάπως ζαβό ή χάπατο ή και τα δύο, ωστόσο φιλάει με πάθος και χαζογελάει καθ όλη την συνεδρία. Στα αξιοσημείωτα της συνάντησης όταν με ρωτούσε καθώς την γάμαγα στα τέσσερα ποιος νίκησε στο ποδόσφαιρο ενώ όταν τελείωσα άρχισε να με ρωτάει τι έχει το μάτι μου (μια χαρά ήταν) και αν παίρνω ναρκωτικά, μιλάμε για εντελώς κουκουρούκου κατάσταση η οποία ωστόσο γουστάρει να γαμιέται και αξίζει τα λεφτά της με το παραπάνω. Φεύγει αύριο για την μαμά πατρίδα μέσω Κοπεγχάγης οπότε η κριτική γράφτηκε καθαρά για αρχειακούς λόγους...

Καινούργια άφιξη που αποτελεί must για κάθε νταρντανολάγνο. Έχει σφιχτή μεγάλη χοντροκωλάρα, βυζάρες, μπουτάρες και ένα πολύ όμορφο και εκφραστικό πρόσωπο. Στα του αγώνα τώρα πρόκειται για ΤΙΜΙΟΤΑΤΗ εκπρόσωπο της κλασσικής ρωσσσικής σχολής. Μπαίνει στο δωμάτιο χαμογελαστή και κεφάτη σα να γυρίζει από του Βερόπουλου, δίνει φιλιά και τρίβεται σε όλο το σώμα, δεν δυσανασχετεί ούτε στραβώνει, κοινώς δείχνει να ζει και να γουστάρει αυτό που κάνει. Στη στάση "69" θα μπορούσα να γλύφω το μοσχομυριστό μουνάκι της για ώρες, στο reverse cowgirl η θέα της κωλάρας της ήταν όλα τα λεφτά, ιεραποστολικό με πεταχτά φιλάκια και τελείωμα στα τέσσερα. Μιλάει μόνο ρωσσικά αλλά δεν πήγα μαζι της για να αναλύσω το Συμπόσιο του Πλάτωνα. Δείχνει πολύ καλό παιδί και πρόθυμη να τιμήσει και το τελευταίο σεντ από τα λεφτά σου. Θα ξανατιμηθεί σίγουρα!

Δόξα και τιμή στον σύντροφο Τσάβες, δόξα και τιμή στον ιδεοληπτικό επαναστάτη της συμφοράς, τον Τσε Γκεβάρα από τα Lidl, που βούλιαξε μια χώρα πλούσια σε φυσικούς πόρους και πετρέλαιο στέλνοντας τις καλλίπυγες ιθαγενείς της στον πούτσο μας με το ελάχιστο δυνατό αντίτιμο (20 γιούρια). Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες και στο σαλόνι η τσα2 ανακοίνωσε 6(!) κοπέλες. Οι δύο ήταν στο δωμάτιο και μου παρουσιάστηκαν οι εναπομείνασες καλύπτοντας πλήρως τα σωματοτυπικά γούστα μου. Είμαι κωλάκιας, λάγνος και ακόλαστος, ως εκ τούτου όλες στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και των προσδοκιών μου. Η Έμμυ που την έχω πάρει πολλάκις, η Πατρίτσια και τα δύο θωρηκτά Πάολα και Μάρι. Η δεύτερη είχε όλο το πακέτο (μπουτάρες, κωλάρα, χυτά βυζιά) συν όμορφο πρόσωπο αλλά προτίμησα την πανομοιότυπη ομόσταυλη της λόγω μάλλον μιας εσάνς εξωτικότητας που ενέπνεε. Η Πάολα λοιπόν είναι το χαριτωμένο μπαζάκι της διπλανής πόρτας, ήρθε στο δωμάτιο χαμογελαστή και διαπιστώνοντας ότι μιλάω τη μητρική της λύθηκε μονομιάς. Γενικώς η χρήση της Ισπανικής με έχει σώσει σε πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις. Αφού της έκανα και ένα κοπλιμέντο για τα υπέροχα τεσσάρια βυζιά της (me gusta su tetas) ξεκίνησε η μάχη που περιλάμβανε 69, ιεραποστολικό και πισωκολητό, τελείωμα και λίγο σόσιαλ πριν την αποχώρηση με δυο φιλιά στο μάγουλο. Δεν έχω παράπονο, τίμησε τα λεφτά της με το παραπάνω

υ.γ 1) Εκεί στο ίδρυμα κάντε κάτι με τις καπότες σας. Είναι η τρίτη φορά που μου σπάει (ευτυχώς την ώρα που τελείωνα και είχα φροντίσει να βγω χύνοντας στη χούφτα μου, η ίδια ούτε που το κατάλαβε). Θέτετε σε κίνδυνο τόσο την δική μας υγεία όσο και των κορασίδων
υ.γ 2) Η Πάολα μου θύμισε έντονα μια φίλη της κολλητής μου που μου την έπεφτε στην ψύχρα και' γω την απαξίωνα εξερευνώντας άλλες ομορφότερες πολιτείες. Ε να που έδωσα και είκοσι ευρώ για την Νοτιοαμερικάνικη εκδοχή της. Άβυσσος η ψυχή του πουτανιάρη...

Ένας πρόεδρος μεγάλης ομάδας που δεν έχει να πληρώσει τους παίκτες του γιατί του φάγαν τα λεφτά οι πουτάνες και ο Πορτοσάλτε, ένας υπουργός αμύνης που προβάρει τις στολές παραλλαγής σαν συνολάκια γκούτσι την ώρα που οι Τούρκοι σουλατσάρουν πάνω από τη Χίο και τη Μυτηλίνη, ένας πρωθυπουργός που δεν ξέρει να μετρήσει ούτε μέχρι το δέκα στα Αγγλικά, μια χώρα ναυαγιο, ένα parody act. Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν, καταντήσαμε από κοιτίδα του παγκόσμιου πολιτισμού σε ένα συνονθήλευμα από μαμάκηδες, μπουχέσες, μουνοπαρακαλάκηδες και πικερότυπους. Που πήγαν τα αγνά λαικά παιδιά και οι σκληροί χύστες να αναλάβουν τα ηνία της χώρας, που κρύβονται όλοι αυτοί οι Νάσοι Αθανασιάδηδες, που χαθήκαν οι λαικές πόρνες που βλέπουν το επάγγελμα τους σαν λειτούργημα και όχι σαν αγγαρεία, κάθε εξαίρεση υπάρχει για να επιβεβαιώνει τον κανόνα ευτυχώς, και όσο θα υπάρχουν Νάσοι εκεί έξω άλλο τόσο θα υπάρχουν ιέρειες του έρωτα όπως η Λουτσία και η Κατερίνα. Μπαρουτοκαπνισμένες και έμπειρες που όχι μόνο δεν κλαις το εικοσάρικο, αλλά βγαίνεις από το μπουρδέλο και χρειάζεσαι πέντε καοτόνικ για να συνέλθεις. Ξεζουμίστρες οι άτιμες. Να σου η Λουτσία να μου σπουτουλάρει τ΄αρχίδια και η Κατερίνα να μου έχει μοστραρισμένη την κωλότρυπα της στον καθρέφτη. Και να σου γλωσόφιλα με την Λουτσία και μετά να με καβάλαει σαν να μην υπάρχει άυριο την ώρα που Κατερίνα με πνίγει με το κωλοτρυπόδι της και ύστερα πιστόνιασμα στο γκροβεράκι της με την Λουτσία να με σφίγγει σαν χέλι. Βυζιά, Κώλοι, Μουνόχυλα και Μπουτάρες ολούθε! Χάνεις τα αυγά και τα πασχάλια, ηδονική πανδαισία, τα πόδια σου τρέμουν μέσα στο φτηνό κελί του έρωτα μαζεύοντας τα ρούχα και τα κομμάτια σου. Ποιος είπε ότι χαθήκαν τα αγνά κορίτσια, ποιος είπε πως ελπίδα έμεινε στη μέση της διαδρομής. Η χώρα θα ορθοποδήσει, το ίδιο και η ΠΑΕ. Νάσο ακούς;

Με την Οριάνα είχα συνευρεθεί πριν περίπου καμιά δεκαριά μέρες αλλά η συνεδρία δεν ολοκληρώθηκε λόγω κούρασης και ενός ευτράπελου που ανέφερα στην προηγούμενη κριτική, ωστόσο μας βγήκε μια καλή χημεία- στα πλαίσια της αγοραίας ηδονής πάντα- και έτσι αποφάσισα να την ξαναεπισκεφτώ, η εν λόγω κορασίδα χωρίς να είναι καμιά μουνάρα έχει ένα ιδιαίτερο παρουσιαστικό που προσωπικά με καυλώνει τρελά, σαρκώδη χείλια, έντονα μάτια, άγριο λατίνοαμερικάνικο πρόσωπο με μια υποψία creole και φυσικά- το φετίχ μου- ψωμωμένη κωλάρα. Αποφάσισα- για να μην υπάρξει πάλι καμιά εμπλοκή του κάτω συστήματος- να την πάρω μαζί με την Κλεοπάτρα που διαθέτει κορμί λαμπάδα αλλά πρόσωπο που λίγο με χαλάει (γούστα είναι αυτά). Με το που μπήκαν η λατίνα με χαιρέτησε στα Ισπανικά δείχνοντας πως με θυμόταν και συνέχισαμε με λίγη κουβεντούλα στη μητρική της καθώς η Κλεοπάτρα μου έπαιρνε μια βαθιά πίπα, επικεντρώθηκα στο πλούσιο στήθος της πιπιλώντας το με την Κλεοπάτρα να με ιππέυει χωρίς να της δίνω ωστόσο ιδιαίτερη σημασία (περισσότερο λειτούργησε ως το μέσο έγκαιρης ανάφλεξης) απορροφημένος καθώς ήμουνα με τις θωπείες της Οριάνας. Αλλαγή στάσης, προφυλακτικού και κοριτσιού όπου ήρθε η ώρα να γευτώ την θεάρεστη λάτιν κωλάρα σφυροκωπόντας την στα τέσσερα καθώς αγκάλιαζα και χούφτωνα τον έτερο κώλο της Κλεοπάτρας ανταλάσσοντας και μερικά πεταχτά φιλάκια. Τα κορίτσια αποδείχτηκαν φιλότιμα, η συνεδρία άκρως επιτυχής και η αποχώρηση τους από την κλίνη έγινε με αμοιβαία χαμόγελα και εκατέρωθεν ευχαριστίες. Οπωσδήποτε θα ξαναδοκιμαστούν, είτε μαζί, ή χώρια…

Η Οριάνα είναι μια κοπέλα από την Βενεζουέλα με όμορφο, ινδιάνικο προσωπάκι, καμπυλώδες σώμα και τσουπωτό κώλο για τον οποίο άλλωστε πήγα. Κατά την είσοδο της επιστράτευσα τα Ισπανικά μου για να σπάσει ο πάγος καθότι είχα διαβάσει από τις κριτικές ότι πρόκειται περί φόλας, μετά την δεύτερη κουβέντα η κοπέλα άρχισε να ανταποκρίνεται γεγονός που αναχαίτισε την διαφαινόμενη φόλα σημαντικά. Ξεκίνησε με τσιμπούκι κοιτώντας με λάγνα καθώς ανταποκρινόμουν με χαμόγελο και γλυκόλογα, ωστόσο είτε λόγω κούρασης, άγχους, ζέστης ή και όλα μαζί η στύση παρέμενε μελάτη, η κοπέλα εντούτοις έβαλε όλη την μαεστρία γλύφοντας κεφαλάκι, όρχεις κτλ, στο τέλος η προσπάθεια της άρχισε να "δικαιώνεται" αλλά επειδή ήμουν έτοιμος να χύσω αποφάσισα να με τελειώσει έτσι, εκείνη ακριβώς τη στιγμή που το υγρό πυρ εκτοξευόταν έταιρος, μπερδεμένος γαρ, συναγωνιστής άνοιξε την πόρτα (φαντάσου να μας έβλεπε να την σφυροκοπάω στα τέσσερα) και την έκλεισε έντρομος ζητώντας χίλιες συγνώμες. Ε αυτό ήταν, μετά το αρχικό σοκ, αρχίζω έγω τα que cono αρχίζει και κείνη τα ίδια και έχουμε σκάσει στα γέλια, και que pena να μου λέει που τελικά δεν την "πήρα" και όλα καλά εγώ και η συνεδρία εξελίχτηκε σε μια ιλαροτραγωδία την οποία τουλάχιστον δύσκολα θα ξεχάσω. Εν κατακλείδι το μενού δεν είχε σφυροκόπημα και ιδροκόπημα αλλά πολύ γέλιο και μάλλον αρκετή χημεία για την οποία μάλλον θα την ξανατιμήσω ώστε να σχηματίσω εμπεριστατωμένη άποψη για το αν πρόκειται περί φόλας ή όχι. Μέχρι τότε, επιφυλάσσομαι