Ιάσονος 46 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Δευτέρα, ώρα 10:51 π.μ
«Γεια σας!... Δέκα ευρώ είναι το κορίτσι μου: τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ανεβαίνει κι από πάνω, εξήντα εννιά κι ελεύθερα πιασίματα, δέκα ευρώ! Ωραίο τσιμπουκάκι, ωραίες στάσεις, είναι πάρα πολύ καλό μέσα στο δωμάτιο το κορίτσι και σιγά σιγά! Είναι Μαρία!», μ' ενημέρωσε με μια ανάσα η υπηρεσία.
«Γεια σας», μου ευχήθηκε κι η εικοσιοκτάχρονη, γυμνόστηθη, μελαχρινή πόρνη που ακολουθούσε. Με ίσιο, μαύρο, στιλπνό μαλλί μέχρι τους ώμους, καλούτσικο πρόσωπο μ' ανάγλυφα χείλη, μικρό στήθος με σκουρόχρωμες θηλές, χαμηλό ανάστημα, κανονικά κιλά, η οποία με πλησίασε αρκετά, χαρίζοντάς μου ένα χαμόγελο όλο υποσχέσεις...
«Ωραίο τσιμπουκάκι, ωραίες στάσεις, θα περάσεις καρδούλα μου; Πάρα πολύ καλή!», ολοκλήρωσε η τσατσά.
«Εντάξει, θα περάσω», αποφάσισα. «'Ελα αγάπη μου!», μου έδειξε το δωμάτιο απέναντι απ' την εξώπορτα. «Να περάσω καλύτερα από 'κει;», έδειξα εκείνο του σαλονιού, μιας και σε 'κείνο που ήθελε να με βάλει είχα μπει κάμποσες φορές στο παρελθόν. «Εγώ σου δίνω το καλύτερο, αλλά θέλει εκεί... Το στρώμα δεν είναι καλό!», προειδοποίησε. «Δεν πειράζει, εντάξει», επέμεινα. «Κοίτα το στρώμα, κάνει έτσι», μου έδειξε το υπερμέγεθες "καρούμπαλο". «Είναι έτσι, ε;», μπήκα σε σκέψεις μόλις το είδα. «Δεν είναι καλό... Κοίτα το στρώμα... και δεν δουλεύει το ερ-κοντίσιον!», υπερθεμάτισε. «Καλύτερα που δεν δουλεύει το ερ-κοντίσιον!».
Τελικά παρέμεινα εκεί.
«Γεια», ξαναευχήθηκε η Μαρία, ύστερα από κάνα πεντάλεπτο, μπαίνοντας. «Γεια σου», αντευχήθηκα απ' την καρέκλα όπου τακτοποιούσα τα ρούχα μου. Κατευθύνθηκε προς το κρεβάτι. «Καλά είσαι Μαρία;». «Καλά», απάντησε βαριεστημένα, μέσα απ' τα δόντια της, χωρίς να με κοιτάξει. «Ωχ!», είπα από μέσα μου... Για μια στιγμή μου πέρασε απ' το μυαλό να τη διώξω. Τελικά ξάπλωσα. «Κρικ κρικ κρικ». «Προβληματικό κρεβάτι αυτό», σχολίασα με χαμόγελο. «Τι;». «Το κρεβάτι λέω, πρόβλημα». "Problema?". «Ε, το στρώμα, δεν...», εξήγησα προσπαθώντας να βολευτώ. ''Where are you from?", ενδιαφέρθηκα να μάθω όταν τα κατάφερα — τελικά δεν μου δημιούργησε θέμα το μαλακό "καρούμπαλο", το συνήθισα γρήγορα. "România!". "Αaa, ești din România"! (Ααα, είσαι απ' τη Ρουμανία!), την εξέπληξα.
Κατευθείαν μου φόρεσε την καπότα —μόριο σε ηρεμία— κι αφού μετακινήθηκε ανάμεσα στα πόδια μου ξεκίνησε μια μέτρια πίπα κοιτάζοντάς με. Η πούτσα δεν σηκωνόταν. Χαμογέλασα. Με κοίταξε ερωτηματικά. "Nu mi se scoală" (δεν μου σηκώνεται), εξήγησα χαμογελώντας. "Hm hm hm...", γέλασε συνεχίζοντας να πιπώνει. "Pop! Nu vrea să se scoale" (Δεν θέλει να σηκωθεί), σχολίασε χωρίς διάθεση ειρωνείας. Τη ρώτησα εάν έκανε κάποια προκαταρκτικά. Απάντησε καταφατικά. Ξάπλωσε δίπλα μου κι άρχισε να μου γλείφει τη θηλή του στήθους. Του λόγου μου είχα περάσει το χέρι κάτω απ' τον λαιμό της και της χάιδευα την πλάτη και τον κώλο. Κάποια στιγμή συνέχισε με φιλάκια-γλειψιματάκια στον λαιμό, στα μάγουλα —πολύ κοντά στο στόμα μου—, στον λοβό του αυτιού. 'Οταν ξαναπλησίασε το στόμα μου προσπάθησα να τη φιλήσω. Δεν μ' εμπόδισε κι ανταποκρίθηκε στο γλωσσόφιλό μου — συγκρατημένα. 'Εχοντας αποκτήσει στύση —κι αφού πρώτα στρώσαμε το ελαστικό καλύτερα— της ζήτησα να με καβαλήσει. Το έκανε πρόθυμα και πιάνοντας το καυλί μου το έχωσε στο μουνί της. Ακολούθησε ικανοποιητικό φίκι φίκι, τ' οποίο συνεχίστηκε και στην ιεραποστολική στάση με μπόλικα γλωσσόφιλα — καλύτερης ποιότητας απ' τα πρώτα. Τελικά κατάφερα να χύσω έχοντας ξαπλώσει ανάσκελα, ρουφώντας τη γλώσσα της (καπνίστρια), ενώ εκείνη μου τραβούσε μαλακία — όταν το έκανε γρήγορα της ζητούσα να επιβραδύνει. Πριν με είχε ρωτήσει εάν ήθελα να μου την παίξει εκείνη, μιας και, όπως μου εξήγησε, υπάρχουν άνδρες που προτιμούν να την παίζουν μόνοι τους.
Πριν αποχωρήσει, μου αποκάλυψε πως (κι) εδώ "nu merge" (δεν "περπατάει" — από οικονομικής άποψης).
«Σημείο των καιρών», θα της απαντούσα εάν ήξερα να το πω στα ρουμάνικα.

Τετάρτη, 18:15
Εκείνη την ώρα αρκετός κόσμος ανεβοκατέβαινε την υπαίθρια σκάλα. Στο χολάκι η μεσήλικη υπηρεσία, με την ανδρική φωνή, διαλαλούσε την "πραμάτεια" τής πόρνης της: «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, όλες τις στάσεις, no plastic τσιμπουκάκι, να περάσετε ωραία, ωραίο ισπανικό, εξήντα εννιά!». Πέρασα ανάμεσα απ' τα στριμωγμένα σώματα. Η μπικινοφορούσα ιερόδουλη ήταν μια νέα γυναίκα, χαμηλού αναστήματος και κανονικών κιλών, με κοκκινωπό θυσανωτό μαλλί πιασμένο πίσω, μέτριο πρόσωπο με σχετικά λεπτά χείλη, μικρό στήθος, η οποία φορούσε σαγιονάρες. «'Ελα να περάσεις αγάπη μου! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, όλες– », ξεκίνησε να επαναλαμβάνει η τσατσά βλέποντάς με να πλησιάζω. «Η Νικόλ είσαι;», κοίταξα την καστανοκοκκινομάλλα. «Ναι», απάντησαν κι οι δύο μαζί. «Οκέι, θα περάσω», έβγαλα ένα χαρτονόμισμα των δέκα. «Πέρασε αγόρι μου και 'μεις τώρα ήρθαμε, να ετοιμαστούμε λίγο». Η υπηρεσία μου έδειξε το δωματιάκι απέναντι απ' την εξώπορτα. «Οκέι», συμφώνησα και προχώρησα στο εσωτερικό. «Να σου φέρω χαρτάκι, γιατί δεν έχει βλέπω», είπε και με άφησε μόνο. Επέστεψε μ' ένα ρολό κωλόχαρτο. Την ευχαρίστησα καθώς το απίθωνε στο κομοδίνο. «Τώρα ήρθαμε κι εμείς», επανέλαβε. «Α, τώρα ήρθατε». «Τώρα, μόλις, γι' αυτό σου λέω». «Εντάξει».
Στα οκτώ λεπτά της αναμονής άκουγα τη Νικόλ να πηγαινοέρχεται για σαλόνια. Στο μεταξύ έπρεπε να είχε φορέσει ψηλοτάκουνα. «Γεια σου!», ευχήθηκε μπαίνοντας –όντως φορούσε ψηλοτάκουνα... «Γεια σου!», αντευχήθηκα απ' το κρεβάτι όπου βρισκόμουν ξαπλωμένος. «Τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει αφήνοντας τα πράγματά της δίπλα μου. «Καλά», απάντησα κάνοντάς της χώρο. «Μπράβο», είπε μένοντας τσίτσιδη. «Από πού είσαι;», θέλησα να μάθω. «Μολδαβία», ικανοποίησε την περιέργειά μου, για να με καπακώσει αμέσως μετά. «Α, ωραία!... Εγώ είμαι 'Ελληνας», την ενημέρωσα με τη σειρά μου, καθώς εκείνη είχε ήδη αρχίσει να με φιλάει-γλείφει, αλλά και απαλοδαγκώνει (και όχι μόνο) στις θηλές, συνεχίζοντας στον λαιμό, στα μάγουλα, στ' αυτιά –χώνοντας την άκρη της γλώσσας της βαθιά στους έξω ακουστικούς μου πόρους. Εγώ εντωμεταξύ, της χάιδευα-ψηλάφιζα το ψιλοαξύριστο αιδοίο και την κωλοχαράδρα.
«Δεν θέλω γυμνό τσιμπούκι!», της έκανα γνωστό, βλέποντάς την να πλησιάζει –γλείφοντας την κοιλιά μου– στην περιοχή. «Εντάξει!», συμφώνησε. «Εκεί (στ' αρχίδια) να γλείψεις, δεν έχω πρόβλημα», πρόσθεσα. «Εντάξει», συμφώνησε ξανά και βγάζοντας ένα υγρό μαντιλάκι πήρε να με σκουπίζει σε μηροβουβωνικές πτυχές και όρχεις. Στη συνέχεια –έχοντας πια μεταφερθεί ανάμεσα στα σκέλια μου– άρχισε το γλείψιμο της αξύριστης περιοχής. Φυσικά η στύση μου ήταν εκεί, οπότε κι η εφαρμογή της καπότας φυσικό επακόλουθο. Η πίπα που ακολούθησε ήταν γρήγορη και μονότονη. Δεν την άφησα να τη συνεχίσει για πολύ. Της ζήτησα να ξαπλώσει ανάσκελα. «Κρικ κρικ κρικ...». Υπάκουσε κι άνοιξε τα σκέλια χωρίς να βάλει κρέμα. «'Ετσι μπράβο!... Ααα, ωραία! Αυτή είσαι!», έκανα. Στο ημίφως δεν μπορούσα να δω καλά. 'Εχω κι αυτή την πρεσβυωπία... Με μεγάλη προσοχή τον έχωσα κρατώντας τη βάση του. 'Αρχισα να μπαινοβγαίνω αργά, χωρίς να έχω ξαπλώσει πάνω της. Είχα καλή αίσθηση αλλά δεν συνέχισα. 'Ετσι όπως προσπαθούσα να τη γαμήσω δεν είχε νόημα. «'Αστο, δεν πειράζει...», της είπα κι έγειρα πίσω, κάνοντάς της χώρο. «Θα κάνω έτσι...», ανεβοκατέβασα τη γροθιά μου. «Λίγο πίπα, όχι;», ρώτησε γονατίζοντας κι εκείνη απέναντί μου. «'Οχι όχι...», της χαμογέλασα και ξάπλωσα ανάσκελα. «Στο στόμα, φιλάς;», ρώτησα. «Λίγο», απάντησε, έχοντας ήδη ξαπλώσει πλάι μου με το πρόσωπό της κοντά στο δικό μου. Αρχίσαμε με ακρογλωσσόφιλα –που έγιναν γλωσσόφιλα στη συνέχεια–, ενώ εγώ απ' τη μεριά μου ξεκινούσα να την παίζω, με 'κείνη να μου χαϊδεύει τ' αρχίδια. «'Εχυσα!...», βόγγηξα ύστερα από λίγο.

ΥΓ: Στη συγκεκριμένη, πήγα έχοντας προηγουμένως διαβάσει την κριτική του Προφέσσορα: http://www.bourdela.com/sex/discussions/review/id:48763/

«Καλημέρα σας κύριε!», μου ευχήθηκε η αλλοδαπή υπηρεσία. Δεν με είχε αφήσει να περιμένω –όρθιο, στο άδειο από κόσμο σκοτεινό σαλόνι–, παρά έλαχιστα δευτερόλεπτα. «Καλημέρα σας κυρία», αντευχήθηκα. «Δέκα ευρώ είναι το κορίτσι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, ανεβαίνει από πάνω, εξήντα εννιά κι ελεύθερα πιασίματα! Φούλ προγκράμμα! Νάτη η κούκλα που έχω σήμερα εδώ!». «Γεια σου!», μου ευχήθηκε με τη σειρά της μια καλλίκορμη κι αδύνατη μπικινοφορούσα νεαρή, με καστανοκόκκινο ίσιο μαλλί μέχρι τους ώμους, καλούτσικο πρόσωπο με σχιστά μάτια, μικρό στήθος. «Είναι πάρα πολύ καλή μεσα! Μαρία το λένε το κορίτσι, πολύ καλή κοπέλα και το προγκράμμα της είναι φουλ», συνέχισε η τσατσά. «Δηλαδή;», ρώτησα. «'Ολα, φουλ!», απάντησε. «Δηλαδή, κώλο, ελεύθερο στοματικό–», ξεκίνησα ν' απαριθμώ. «Ναι, όλα! 'Αμα σου λένε φουλ, είναι όλα μέσα!», πρόσθεσε χαμογελώντας, χωρίς να νιώσω πως γινόταν αναιδής. «Α, μάλιστα...», έκανα, αν και δεν με είχε καλύψει η απάντησή της. «Να περάσετε; Είναι καλή κοπέλα, πάρα πολύ καλή! Το καλύτερο κορίτσι μου, καλή κοπέλα!». 'Εβγαλα το δεκάρικο. «'Ελα παιδί μου...», μου έδειξε το δωμάτιο απέναντι απ' την εξώπορτα.
'Οταν ήρθε η Μαρία, μετά τις χαιρετούρες, της ευχήθηκα για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. «και χρόνια πολλά για την Ημέρα! Σήμερα είναι η Μέρα της Γυναίκας». Δεν έδειξε να καταλαβαίνει. «Μιλάς ελληνικά;», ρώτησα. «Nu vorbesc ελληνικά», απάντησε. Επανέλαβα στα ρουμάνικα. Εξεπλάγη, αλλά συγκρατημένα. Γενικά δεν ήταν εκδηλωτική. Τέλος πάντων από 'κει και πέρα μιλούσαμε στη γλώσσα της.
Πήρε θέση για τσιμπούκι (γονατιστή πλάι στο ξαπλωμένο μου κορμί). Της έκανα γνωστό πως δεν επιθυμούσα ελεύθερο στοματικό, ενώ πριν εφαρμόσει το προφυλακτικό τής ζήτησα να ξεκινήσει με κάποια προκαταρκτικά. Συμφώνησε πρόθυμα. Μ' έγλειψε στις θηλές, στον λαιμό, στους λοβούς των αυτιών, ενώ δέχτηκε και τις δικές μου αντίστοιχες λειχίες. Την έβλεπα αρκετά ενθουσιώδη οπότε αποτόλμησα να ρωτήσω εάν φιλάει και δη με γλώσσα. «Φιλάω και με γλώσσα», απάντησε. Το φιλί της δεν ήταν βαθύ. Μάλλον τυποποιημένο θα το χαρακτήριζα. Μετά τα πρώτα "γλωσσίδια" ζήτησα να μάθω εάν ήταν καπνίστρια. Απάντησε καταφατικά. Η πίπα της ήταν μέτρια, η στύση όμως ικανή, οπότε σύντομα προχωρήσαμε στο μαμήσι. Μία ερωτική στάση –η ιεραποστολική–, με (έστω) τυποποιημένα γλωσσόφιλα, ήταν αρκετή για να γεμίσω τη θηλή του ελαστικού με σπέρμα έπειτα από κάμποσες γαμικές ωθήσεις.

Τρίτη, ώρα 21:27
Τ' οροφομπουρδέλο της Μεγάλου Αλεξάνδρου 22, που χθες λειτουργούσε, σήμερα ήταν κλειστό. Δεν θα δοκίμαζα λοιπόν την κοντοφάρδουλη μελαχρινή Αννούλα με το απλό πρόγραμμα...
Από εξωθεσμικό συναγωνιστή (χε χε χε, πάντα ήθελα να το πω αυτό!), αλλά και τους erastis01 και professorx είχα μάθει για την 'Εμμα. Οι δύο τελευταίοι την είχαν πληρώσει στο ημιυπόγειο της Διδύμου 18, στη δεύτερη βάρδια, τον περασμένο μήνα, ενώ ο... εξωθεσμικός στο συγκεκριμένο μπουρδέλο, μετά τις 23:00, πριν δύο μέρες. Είπα ν' ανέβαινα μπας και την πετύχαινα.
Στο σκοτεινό σαλόνι η –σύμφωνα με τη γνώμη της 'Εμμας– πιωμένη, αλλά κατά τ' άλλα συμπαθητική, μεσήλικη, αλλοδαπή υπηρεσία ενημέρωνε: «Δέκα ευρώ. Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πάνω-κάτω, πισωκολλητό, κωλαράκι, ελεύθερα πιασίματα!» και κατέληγε ρωτώντας: «Ποιος θέλει να περάσει;»
Πλάι της στεκόταν μια μπικινοφορούσα ψηλόλιγνη Ρουμάνα, που έπρεπε να βρισκόταν στην τέταρτη δεκαετία της ζωής της, με ίσια μαύρα μαλλιά μέχρι τους ώμους πιασμένα σ' αλογοουρά, ενδιαφέρον πρόσωπο, μεσαίο χαλαρό στήθος, ανύπαρκτο κώλο.
'Ηταν η 'Εμυ, σύμφωνα με την τσατσά. 'Εμμα, σύμφωνα με την ίδια.
Πλήρωσα και μπήκα στο παλιό, αλλά καθαρό δωμάτιο, με την επισήμανση απ' την υπηρεσία πως το κορίτσι μόλις είχε περάσει με συναγωνιστή.
Την πόρτα την άνοιξε με ορμή, λίγο πριν συμπληρώσω ένα τέταρτο αναμονής. Δεν μιλούσε πολύ. Πάντως δεν ήταν σε κακή διάθεση. 'Ενα «γειά σου!» μου είπε μπαίνοντας και μ' ένα νεύμα συμφώνησε πως τη φώναζαν 'Εμμα. Αμέσως έμεινε ολόγυμνη, ενώ καπακώνοντάς με δύναμη («Ωχ!», βόγγηξα, έτσι όπως με πίεσε μ' ολόκληρο το σώμα της) άρχισε να με γλείφει στις θηλές, στον λαιμό, στη μούρη –πλησιάζοντας αρκετά το στόμα μου–, στ' αυτιά. Εγώ επιδοκίμαζα μουρμουρίζοντας με μισόκλειστα τα μάτια. «Ααα, μπράβο, έτσι!...». Με τη σειρά μου της ρούφηξα το νερουλό στήθος και της χούφτωσα τον επίπεδο κώλο, ενώ χαϊδεύοντάς την, η υφή του δέρματος μου φάνηκε κομματάκι αγριωπή. Κάποια στιγμή, έτσι όπως ήταν ξαπλωμένη, έστρεψε τον κορμό της προς το κομοδίνο για να πάρει το προφυλακτικό. Δεν την άφησα να με πιπώσει πολύ μιας κι ήμουν ήδη έτοιμος.
Της ζήτησα ν' ανέβει από πάνω. Δεν έδειξε να καταλαβαίνει. Εναλλακτικά της έδειξα να πάρει θέση στα τέσσερα. Γέλασε και γύρισε μπρούμυτα. «'Ορθια!», είπα και την έφερα στην επιθυμητή θέση τραβώντας την απ' τις λαγόνες. Προτίμησα να χώσω το καυλί μου στο μουνί κι όχι στη χωνοειδή κωλοτρυπίδα της. 'Αρχισα να γαμάω. Μετά από λίγο έχυσα. Τότε, γονατίζοντας απέναντί μου, με βαθυγλωσσοφίλησε για μερικά δευτερόλεπτα, παίζοντάς μου μαλακία. Μάλιστα τράβηξε την καπότα και συνεχίζοντας να μου πασπατεύει την ψωλή, το χέρι της λερώθηκε με σπέρμα...
Καθώς ετοιμαζόμασταν η υπηρεσία τη φώναξε, «έλα κούκλα!», κι εκείνη απάντησε κοροϊδευτικά, «ναι!».
Λίγο αργότερα έπιανε το χερούλι της πόρτας. Περίμενε για ένα-δυο δευτερόλεπτα και στη συνέχεια το γύρισε με δύναμη. Η τσατσά άρχισε ν' απαγγέλλει...

επισκεψη στο μαγαζι κατα την 1:30 οπου δουλευει η αλεξανδρα.κοπελα 22 ετων με αρκετα πιασιματα και ωραιο ντυσιμο με δυχτιωτα καλτσον και περαιτερω. τωρα στα του αγωνα δεν ενθουσιαστηκα και τοσο.μια πιπα απλη ενω καθοταν σε αποσταση για να μην πολυπιανω.το μονο καλο ηταν η θεα της κολαρας της οπου και την τσακισα στα χαστουκια και το ευχαριστηθηκα.κανει και ακαποτη πιπα αλλα δεν δοκιμασα γιατι ο χωρος δεν ηταν και απο τους καθαροτερους.