Όλες οι κριτικές για την Νικόλ - Ιάσονος 46 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Τετάρτη, 18:15
Εκείνη την ώρα αρκετός κόσμος ανεβοκατέβαινε την υπαίθρια σκάλα. Στο χολάκι η μεσήλικη υπηρεσία, με την ανδρική φωνή, διαλαλούσε την "πραμάτεια" τής πόρνης της: «Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, όλες τις στάσεις, no plastic τσιμπουκάκι, να περάσετε ωραία, ωραίο ισπανικό, εξήντα εννιά!». Πέρασα ανάμεσα απ' τα στριμωγμένα σώματα. Η μπικινοφορούσα ιερόδουλη ήταν μια νέα γυναίκα, χαμηλού αναστήματος και κανονικών κιλών, με κοκκινωπό θυσανωτό μαλλί πιασμένο πίσω, μέτριο πρόσωπο με σχετικά λεπτά χείλη, μικρό στήθος, η οποία φορούσε σαγιονάρες. «'Ελα να περάσεις αγάπη μου! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, όλες– », ξεκίνησε να επαναλαμβάνει η τσατσά βλέποντάς με να πλησιάζω. «Η Νικόλ είσαι;», κοίταξα την καστανοκοκκινομάλλα. «Ναι», απάντησαν κι οι δύο μαζί. «Οκέι, θα περάσω», έβγαλα ένα χαρτονόμισμα των δέκα. «Πέρασε αγόρι μου και 'μεις τώρα ήρθαμε, να ετοιμαστούμε λίγο». Η υπηρεσία μου έδειξε το δωματιάκι απέναντι απ' την εξώπορτα. «Οκέι», συμφώνησα και προχώρησα στο εσωτερικό. «Να σου φέρω χαρτάκι, γιατί δεν έχει βλέπω», είπε και με άφησε μόνο. Επέστεψε μ' ένα ρολό κωλόχαρτο. Την ευχαρίστησα καθώς το απίθωνε στο κομοδίνο. «Τώρα ήρθαμε κι εμείς», επανέλαβε. «Α, τώρα ήρθατε». «Τώρα, μόλις, γι' αυτό σου λέω». «Εντάξει».
Στα οκτώ λεπτά της αναμονής άκουγα τη Νικόλ να πηγαινοέρχεται για σαλόνια. Στο μεταξύ έπρεπε να είχε φορέσει ψηλοτάκουνα. «Γεια σου!», ευχήθηκε μπαίνοντας –όντως φορούσε ψηλοτάκουνα... «Γεια σου!», αντευχήθηκα απ' το κρεβάτι όπου βρισκόμουν ξαπλωμένος. «Τι κάνεις;», ενδιαφέρθηκε να μάθει αφήνοντας τα πράγματά της δίπλα μου. «Καλά», απάντησα κάνοντάς της χώρο. «Μπράβο», είπε μένοντας τσίτσιδη. «Από πού είσαι;», θέλησα να μάθω. «Μολδαβία», ικανοποίησε την περιέργειά μου, για να με καπακώσει αμέσως μετά. «Α, ωραία!... Εγώ είμαι 'Ελληνας», την ενημέρωσα με τη σειρά μου, καθώς εκείνη είχε ήδη αρχίσει να με φιλάει-γλείφει, αλλά και απαλοδαγκώνει (και όχι μόνο) στις θηλές, συνεχίζοντας στον λαιμό, στα μάγουλα, στ' αυτιά –χώνοντας την άκρη της γλώσσας της βαθιά στους έξω ακουστικούς μου πόρους. Εγώ εντωμεταξύ, της χάιδευα-ψηλάφιζα το ψιλοαξύριστο αιδοίο και την κωλοχαράδρα.
«Δεν θέλω γυμνό τσιμπούκι!», της έκανα γνωστό, βλέποντάς την να πλησιάζει –γλείφοντας την κοιλιά μου– στην περιοχή. «Εντάξει!», συμφώνησε. «Εκεί (στ' αρχίδια) να γλείψεις, δεν έχω πρόβλημα», πρόσθεσα. «Εντάξει», συμφώνησε ξανά και βγάζοντας ένα υγρό μαντιλάκι πήρε να με σκουπίζει σε μηροβουβωνικές πτυχές και όρχεις. Στη συνέχεια –έχοντας πια μεταφερθεί ανάμεσα στα σκέλια μου– άρχισε το γλείψιμο της αξύριστης περιοχής. Φυσικά η στύση μου ήταν εκεί, οπότε κι η εφαρμογή της καπότας φυσικό επακόλουθο. Η πίπα που ακολούθησε ήταν γρήγορη και μονότονη. Δεν την άφησα να τη συνεχίσει για πολύ. Της ζήτησα να ξαπλώσει ανάσκελα. «Κρικ κρικ κρικ...». Υπάκουσε κι άνοιξε τα σκέλια χωρίς να βάλει κρέμα. «'Ετσι μπράβο!... Ααα, ωραία! Αυτή είσαι!», έκανα. Στο ημίφως δεν μπορούσα να δω καλά. 'Εχω κι αυτή την πρεσβυωπία... Με μεγάλη προσοχή τον έχωσα κρατώντας τη βάση του. 'Αρχισα να μπαινοβγαίνω αργά, χωρίς να έχω ξαπλώσει πάνω της. Είχα καλή αίσθηση αλλά δεν συνέχισα. 'Ετσι όπως προσπαθούσα να τη γαμήσω δεν είχε νόημα. «'Αστο, δεν πειράζει...», της είπα κι έγειρα πίσω, κάνοντάς της χώρο. «Θα κάνω έτσι...», ανεβοκατέβασα τη γροθιά μου. «Λίγο πίπα, όχι;», ρώτησε γονατίζοντας κι εκείνη απέναντί μου. «'Οχι όχι...», της χαμογέλασα και ξάπλωσα ανάσκελα. «Στο στόμα, φιλάς;», ρώτησα. «Λίγο», απάντησε, έχοντας ήδη ξαπλώσει πλάι μου με το πρόσωπό της κοντά στο δικό μου. Αρχίσαμε με ακρογλωσσόφιλα –που έγιναν γλωσσόφιλα στη συνέχεια–, ενώ εγώ απ' τη μεριά μου ξεκινούσα να την παίζω, με 'κείνη να μου χαϊδεύει τ' αρχίδια. «'Εχυσα!...», βόγγηξα ύστερα από λίγο.

ΥΓ: Στη συγκεκριμένη, πήγα έχοντας προηγουμένως διαβάσει την κριτική του Προφέσσορα: http://www.bourdela.com/sex/discussions/review/id:48763/

Αυτή την φορά, δεν ξεκίνησα από κατεχάκη/βριλησσού , παρά πήγα κατευθείαν μεταξουργείο προς εντόπιση βυζαράδικης κορασίδος.

Αν και συνήθως λιώνω να ανεβαίνω σκάλες, σήμερα αποφάσισα να το πράξω και βρέθηκα στο ίδρυμα. Η τσατσά ανήγγειλε 2 κοπέλες, διπλές πιθανότητες για κάτι καλό(?), αφου αυτά τα πρώτα της Ιάσωνος είναι σταυροδρόμι για βυζαράδικα.

Με τα πολλά έρχεται η Νικόλ. Μπαλίτσα, χοντρούλα και κοντούλα (1.60 περίπου) και με αρκετά καλούς βύζους. Μελαχροινά χρώματα, σπαστό μακρύ μαύρο μαλί, γλυκά χαρακτηριστικά προσώπου. Το μάτι καρφωμένο στα πεπόνια!
Πόσο χάλια να'ναι, σκέφτηκα. Εμφανισιακά, μου κολλάει, με καυλώνει, ντάξει στο 10αρικο είμαστε δεν έχω απαιτήσεις, βούρρρρ! στο ψητό.

Δωμάτιο κλασικό μεταξουργείου. Μέτρια πράματα, τουλάχιστον με μιά πρόχειρη ματιά δεν εντόπισα τρίχες ή φλόκια, οπότε καθαρά είναι (για μετάξι)

..και'ρχεται το πορνίδιο. Καμία όρεξη/διάθεση για κουβέντα (ήτο 15:00) με το ζόρι έμαθα όνομα, καταγωγή ρουμανία(τσιγγανάκι μάλλον), είπε και μια ηλικία 27 αλλά δεν την πιστέυω. Νεαρή είναι, απλά με τις τσιγγάνες μπορεί να ακούσεις κανα 17-18 και να μείνεις μαλάκας..

Φοράει σκουφάκι με βιασύνη - Όπα βάστα κοριτσάκι, είπαμε να γαμηθούμε άλλα όχι έτσι. Έδειξε οτι κατάλαβε, αλλά μπα !... Ρουφοκαυλέτα «το γρήγορο μοτόρι» !! Πιπέτο σε warp speed !! Η κάργια ήθελε να με φτάσει με το στόμα(?) ή τελοσπάντων ήθελε να το τελειώσει στο μπάμ. Αποστολή εξετελέσθει και το κοντάρι στήθηκε. Την βάζω κάτω και'γω από πάνω, και αρχίζω τη βυθοσκόπηση. Αφρατούλα στην περιοχή.. Ζάρες, Δίπλες, όπως θες πες το.
..κοίταγε το παράθυρο, καμία μα καμία συμμετοχή. Κατέθεσα χωρίς πολλά, πολλά, πλύθηκα/ντύθηκα και τράβηξα το δρόμο μου.

Δε «μου βγήκε» το σημερινό, συμβαίνουν και αυτά.

Επίσκεψη στο Μετάξι μετά από αρκετό καιρό. Χαλαρή βόλτα στα ιδρύματα χωρίς τίποτα το αξιόλογοο. Μοναδική εξαίρεση στο Ιάσονος 44 που πέτυχα ένα μελαχρινό κουκλί αλλά τα δωμάτια ήταν ασφυκρικά γεμάτα και δεν είχα την διάθεση να περιμένω.
Ήμουν έτοιμος να αποχωρήσω χωρίς κατάθεση. Γενικά αποφεύγω τα ιδρύματα με σκάλες αλλά αποφάσισα να κάνω μια εξαίρεση εδω. Μπαίνοντας στο σαλόνι μαζί με άλλο συναγωνιστή η τσατσά μας παρουσίασε την Νικόλ από Ρουμανία... μια στρουμπουλή κοπέλα κοντούλα αλλά με αρκετά ψηλά παπούτσια που βελτίωναν αρκετά την εικόνα. Δεν ήταν κάτι το εντυπωσιακό αλλά είχε βύζους 4+ έτοιμους για παιχνίδι. Στην αρχή έκανα να φύγω αλλά δεν πρόλαβα να κατέβω τις σκάλες και επέστρεψα. Καμιά φορά κοπέλες χωρίς να είναι εντυπωσιακές σε κάνουν πύραυλο οπότε είπα να δοκιμάσω.
Δίνω το 10ρικο και ρωτάω την τσατσά σε ποιο δωμάτιο να περάσω. Με οδηγεί στο καλύτερο δωμάτιο σύμφωνα με τα λεγόμενα της....
Γδύνομαι και πάω στον νιπτήρα να φρεσκάρω λίγο τα μπαλάκια μου... Σέβομαι πάντα την κοπέλα στα θέματα της καθαριότητας και παθαίνω σοκ...
Ο νιπτήρας τραγικός και να νερά τρέχουν απο κάτω στα πόδια μου...

Έρχεται η κοπέλα ενω προσπαθώ να σκουπίσω τα βρεμένα πόδια μου. Γδύνεται εντελώς και από το κορμάκι που φόραγε.. Με μηδέν προκαταρτικά προσπαθεί να περάσει τον σκούφο και ξεκινάει την πίπα...
Μέτρια προς καλή θα έλεγα οπότε δεν άργησε η ανύψωση. ...
Κατά την διάρκεια της εξερευνησα τις τρύπες της χωρίς να παραπονεθεί....
Πρώτη στάση αυτή από πάνω ώστε με το βάρος να εισχωρήσω αρκετά μεσα της...
Καλή σχετικά αίαθηση χωρίς υπερβολικό λιπαντικό. Μερικά λεπτά αργότερα αλλαγή στασης με τα πόδια της στους ώμους μου και δυνατή συνέχεια. Ήθελα να την πάρω και πισωκολλητα αλλά είχα καθυστερήσει αρκετά και σκέφτηκα οτι αν η τσατσά χτυπήσει την πόρτα θα την μπινελικιάσω με τα νεύρα που είχα με τον νιπτήρα οπότε τελείωσα εκεί και μέσα στα χρονικά μου πλαίσια.
Η κοπέλα έφυγε αμέσως χωρις να ντυθεί επιβεβαιώνοντας ότι δεν είχε διάθεση για πολλες κουβέντες.
Σε γενικές γραμμές ήταν μια μέτρια συνεύρεση στα επίπεδα του 10ρικου. Δεν νομίζω να την ξαναδοκιμάσω δεύτερη φορά.
Κατά την αποχώρηση μου τα έχωσα στην τσατσά για το απαράδεκτο δωμάτιο...