Ιάσονος 1Β (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Τετάρτη, ώρα 18:08
«Τι κάαανετε;», με υποδέχτηκε στο σαλονάκι του αριστερού μπουρδέλου μια μετρίου αναστήματος, εικοσιεξάχρονη Ρουμάνα, με μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη ψηλά, πρόσωπο έτσι κι έτσι, μεσαίο στήθος, παχουλά βραχιόνια, κοιλιά, διπλόφαρδη μέση, καλοταϊσμένο κώλο, μπουτάρες. «Γεια σου». «Δέκα ευρώ, κάνω: τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, όλες τις στάσεις, εξήντα εννιά. Σιγά σιγά, θα περάσεις ωραία με δέκα ευρώ». «Και πώς σε λένε;». «'Αντζελα με λένε».
Της έδωσα τα χρήματα κι εκείνη φώναξε την υπηρεσία, μιας και τα κρεβάτια στις δύο κάμαρες ήταν ακόμη ξέστρωτα απ' τους προηγούμενους. «'Ελα, πέρασε εδώ», μου είπε η πόρνη, ενώ η τσατσά έμπαινε για να τεντώσει απλώς το σεντόνι και να χτυπήσει, με τις παλάμες της, λίγο το μαξιλάρι — να το "φουσκώσει" που λέμε. Το κλιματιστικό έκανε θόρυβο αλλά διατηρούσε τον χώρο δροσερό.
«Γεια σου μωρό μου! Καλά είσαι;», ενδιαφέρθηκε να μάθει η 'Αντζελα ύστερα από 4-5 λεπτά. «Καλά είμαι», απάντησα απ' τον καλόγερο, όπου τακτοποιούσα τα ρούχα μου. «Εσύ τι κάνεις, πώς πάει;», επανέλαβε καθώς γδυνόταν. «Τώρα ήρθες ή απ' το πρωί είσαι εδώ;», τη ρώτησα αντί γι' απάντηση. «Πρωί αγάπη μου». «Α και συνεχίζεις το απόγευμα». «Μ-μ!» (καταφατικό). Ξάπλωσε ολόγυμνη στο κρεβάτι. «Εσύ πώς πάει;», ξαναρώτησε, στην προσπάθειά της να δημιουργήσει ατμόσφαιρα οικειότητας. «Από τη δουλειά έρχομαι». «Ααα...». «Από τη δουλειά έρχομαι», επανέλαβα. «'Εχει δουλίτσα;». «'Ο,τι ισχύει για τους περισσότερους. Εσείς έχετε δουλίτσα;». 'Ετσι όπως είχε ξαπλώσει στο πλευρό μού έκανε μια αρνητική γκριμάτσα. «Δεν έχετε δουλίτσα...».
'Οταν την πλησίασα με αγκάλιασε και ξεκινήσαμε τη συνεύρεση μ' εκατέρωθεν φιλάκια – γλειψιματάκια (απ' τη μεριά της, επιφανειακά τα πρώτα, ακρογλώσσια τα δεύτερα — τουλάχιστον στην αρχή). Κατά τη διάρκεια μύριζα το άρωμά της ανακατεμένο με την οσμή του ιδρώτα της. Στο στόμα δεν φιλούσε.
Λίγο αργότερα, η καλυμμένη πίπα της περιελάμβανε εξωτερικούς γλωττισμούς, ηχηρά «ποπ» και θώπευμα των αχαμνών μου.
Της ζήτησα να με καβαλήσει. Το έκανε πρόθυμα και πιάνοντας την ψωλή μου την έχωσε στη μουνάρα της. Ακολούθησαν κυρίως ανεβοκατεβάσματα και κάποιες δικές μου δυνατές ψωλιές.
«Ααα, ωραία ήτανε!», ψιθύρισα όταν ολοκλήρωσα. Πριν ξεκολλήσει μου έδωσε ένα ηχηρό φιλί στη μαγούλα —δεν την είχα ταλαιπωρήσει πολύ—, ενώ λίγο πριν αποχωρήσει μου έστειλε και «φιλάκια»...

...το μόνο που κρατήθηκε στον ιππόκαμπο μετά την 24ωρη εφημερία ήταν τα βυζιά της ξανθιάς πληθωρικής γαλανομάτας αλβανίδας στο κυλικείο , και καθώς ανάδευα το φραπόγαλο στην υπαίθρια καφετέρια σκέφτηκα ότι το μετάξι θα ήταν και πάλι ο χώρος της επικείμενης γρήγορης μαλακίας μου με τη χρήση γυναικείου σώματος...
...το χαμόγελο της ριτας και το ότι ήταν ξανθιά με γαλάζια μάτια αλλά λιγνό σώμα την κατέστησαν ιδανικό υποκατάστατο της αλβανίδας του κυλικείου...
...είναι μια ευθραυστη όμορφη κοπέλα
κοιτούσα το ταβάνι αισθανόμενος τη σταδιακή έκλυση της ντοπαμίνης απο τον ερεθισμό των ανιουσών νευρικών ινών καθώς το στοματάκι της μάλασσε το γυμνό μου πέος...
στη συνέχεια φιλούσα το σώμα της , αλλά με εκλεπτυσμένες λαβές απέτρεπε το στόμα μου να εισέλθει σε "απαγορευμένες περιοχες" , μέχρι να έρθουμε σε στενή ιεραποστολική επαφή και να απολαύσουμε αμφότεροι μια ρομαντική βραδεία πεοκολποπαράτριψη...
...στο σαλόνι προσπάθησε να πουλήσει το ωραίο της χαμόγελο σ'έναν ρομαντικό πάκη, εις μάτην όμως ο πάκης την απαξίωσε και έφυγε με τις σαγιονάρες του να κροταλίζουν στην σιδερένια σκάλα...

...για ακόμη μια φορά κατέστρεψα το κρέας μου σε μια 24ωρη εφημερία προσφέροντας καταναγκαστικά τις υπηρεσίες μου σε άλλα αποσυντιθέμενα κρέατα.
...αντίκρυσα στη γωνία του μπουρδέλου μια γλάστρα με ξερά άνθη , έβγαλα τα ρούχα μου και περίμενα στο κρεβάτι τη Μπόνα ευτυχώς όχι για πολύ επειδή ο προηγούμενος έχυσε αμέσως.
...είχε κοντό κόκκινο μαλλί , σπασμένο αλβανικό πρόσωπο , κανονικού ύψους και αποδεκτής καμπυλότητας μαστούς και γλουτούς.
...ενόσω τα ηχητικά κύματα της κουδούνιζαν τον κοχλία μου χωρίς φυσικά ο φλοιός μου να επεξεργάζεται τις πληροφορίες που εξέπεμπε , απλά έγνεφα συγκαταβατικά , δακτυλοσκοπούσα τον κόλπο της και εκείνη βιαστικά που φραπέδιαζε χειρωνακτικά το πέος...
...στη συνέχεια ανέβηκε πάνω μου και γώ έγλυψα λίγο πακιστανόσπερμα που ήταν πασαλειμμένο στα βυζιά της ενώ το πέος μου τριβόταν στον κόλπο της...
μετά στήθηκε κυνικά και ενεργοποίησα τα ομώνυμα ένστικτα μου μέχρι το υγρό να φύγει απο μέσα μου...
...αυτό ήταν η σεροτονινοπρολακτίνη χύθηκε
...δεν την είχα άλλο ανάγκη.
...θυμάμαι κάτι μαλακίες μου έλεγε για τον γκόμενό της δεν έδωσα σημασία, ένιωσα μεγάλη ανακούφιση που βγήκα έξω , έριξα μια ροχάλα στο πλακόστρωτο και σιγομουρμούριζα χωρίς λόγο διαόλους για το ανθρώπινο κρέας και την εγγύτητα σ'αυτό...

Η Μπόνα είναι μια κοντή Αλβανίδα ηλικίας γύρω στα 40-45, εντάξει μέτριο σώμα έχει με λίγη κοιλιά (έχει και κόρη στο σχολείο είπε) κι έτσι της βάζω ένα τάληρο εμφανισιακά.
Αλλά ΔΕ ΜΟΥ ΣΚΟΤΙΣΕ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ κάθισε σαν κότα και της τον έχωσα στα 4 από τον κώλο χωρίς να βγάλει αχνιά κι αυτός είναι ο λόγος που παίρνει 8ρι στη συμμετοχή, μηδέν κλέψιμο, υπάκουη στο στήσιμο όπως της είπα, ατύχημα μερέντας/δυσοσμίας δεν υπήρξε (ευτυχώς). Η πίπα με καπότα όπως της υπόδειξα, δεν έκανε προσπάθεια για να τον πάρει όλον μέσα αν και την πίεσα σπρώχνοντας το κεφάλι της, όμως τον πήρε ένα δίλεπτο περίπου (της ζήτησα να το συνεχίσει γιατί μου άρεσε). @@ρια δε γλύφει.
Ρίχνω ένα 9ρι στη σχέση απόδοσης τιμής με την προυπόθεση ότι θέλετε να γαμήσετε με 10ρικο κώλο που να είναι και σχετικά σφιχτός. Αυτό είναι και μια λύση, αδειάζουμε τα χοντράδια φθηνά ξοδεύοντας ένα 10ρικο και μετά πάμε στα στανταράκια μας π.χ. Φυλής/στούντιο όπου το κόστος είναι το διπλάσιο/πολλαπλάσιο.
Ο χώρος από την άποψη καθαριότητας παίρνει οριακά ένα 5 (το σεντόνι ήταν λίγο πίκρα) το κρεββάτι δεν έτριζε ευτυχώς ούτε υπήρχαν δυσοσμίες γενικά στο δωμάτιο. Εντάξει υπάρχουν τα βασικά για να τοποθετήσεις τα ρούχα σου αν και μετά πάω καρφί για μπάνιο.

Δευτέρα, ώρα 21:34.
«Καλησπέρα, καθίστε λιγάκι, τώρα θα βγει το κορίτσι να το δείτε», μου είπε ο φαινομενικά αρσενοκοίτης υπηρέτης, ενώ την ίδια στιγμή έβαζε μελαψό συναγωνιστή στο ένα απ' τα δύο δωμάτια (η πόρτα του διπλανού ήταν κλειστή). Στάθηκα όρθιος με τα χέρια στις τσέπες. Το επόμενο λεπτό έκλεινε τη θύρα πίσω του κι άρχιζε να μ' ενημερώνει: «Γεια σου! Η Ρίτα είναι, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό, από πάνω, ελεύθερα πιασίματα, φιλάκια στα βυζάκια, πολύ καλή στο δωμάτιο, 10 ευρώ!».
«Γεια σας!», μου ευχήθηκε η περί ης ο λόγος βγαίνοντας απ' το κουζινάκι. Επρόκειτο για μια χαμηλών τόνων αλλά αψηλή κι αδύνατη ξανθιά μιλφ, με το ίσιο μαλλί της να φτάνει στους ώμους, συμπαθητικό πρόσωπο, μεσαίο νερουλό στήθος κι ένα ευμεγέθες τατουάζ να καλύπτει την αριστερή της ωμοπλάτη.
«Το Ριτάκι, η Ρωσιδούλα, πολύ καλή μέσα, δέκα ευρώ!», ολοκλήρωσε ο τσάτσος. «Εντάξει», είπα, δίνοντάς του να καταλάβει πως θα περνούσα. «Μισό λεπτό ν' αδειάσει το δωμάτιο... σε δυο λεπτάκια βγαίνει... το "ένα"», μου έκανε γνωστό κι αποσύρθηκε στο κουζινάκι μαζί με την πόρνη. Για να εμφανιστεί ύστερα από ένα λεπτό. «Ευτυχώς ήταν πολύ καλά σήμερα, δεν είχαμε βροχή», παρατήρησε. «Ορίστε;», γύρισα προς το μέρος του. «Ευτυχώς λέω, δεν είχαμε βροχή σήμερα». «Ναι», συμφώνησα. «Πολύ καλή μέρα σήμερα». «Εμ βέβαια, ανοιξιάτικη», υπερθεμάτισα. «Βέβαια... κι αύριο λέει, 22;... Κάτι τέτοιο είπανε». «Τόσο πολύ;». «Ναι, έτσι άκουσα». «Μπράβο...», έκανα τάχα μου εντυπωσιασμένος. Εκείνη τη στιγμή η πόρτα τού "ένα" άνοιξε και ένας ημεδαπός συναγωνιστής περπάτησε προς την έξοδο. «Γεια σου, ευχαριστούμε πολύ, καλό βράδυ!», του ευχήθηκε ο υπηρέτης και μπήκε να τακτοποιήσει. Μετά από μισό λεπτό με κάλεσε να περάσω σ' ένα μέτριο αλλά ευρύχωρο δωμάτιο που έζεχνε τσιγαρίλα. «Περάστε!». «Εντάξει;», του έδωσα το δεκάρικο. «Ναι ναι! Οκέι, ευχαριστώ!». «Θα πάει πρώτα στο παιδί και μετά θα 'ρθει σε μένα, έτσι;». «Ναι ναι ναι ναι!», επιβεβαίωσε.
Εκεί μέσα περίμενα 11 λεπτά. Κάποια στιγμή, λίγο πριν την είσοδο της Ρίτας, κάποιος μισάνοιξε την πόρτα. «'Οχι, όχι!», ακούστηκε ο τσάτσος να τον αποθαρρύνει, ενώ στη συνέχεια ζητώντας μου συγγνώμη (χωρίς να κοιτάξει μέσα) την ξανάκλεισε. «Τώρα, έρχεται αγόρι μου, δεν θ' αργήσει», τον άκουσα να καθησυχάζει κάποιον. Ο οποίος κάτι είπε, προκαλώντας την αντίδρασή του. «Ε, όχι!... Το παιδί περιμένει τόση ώρα, πώς θα γίνει, θα βάλω εσένα τώρα που ήρθες;». «Thank you very much», ακούστηκε την ίδια στιγμή κάποιος άλλος. Μάλλον ήταν ο "γείτονας" από δίπλα, που έφευγε...
Η πόρτα άνοιξε (τρίζοντας). 'Ηταν η Ρίτα. «Γεια», μου ξαναευχήθηκε πλησιάζοντας στο κρεβάτι, όπου ήμουν ξαπλωμένος. 'Εβγαλε το κορμάκι που φορούσε κι ολόγυμνη (χαλαρή κοιλιά, κρεμασμένα βυζιά) γονάτισε πλάι μου. «Μιλάς ελληνικά;», τη ρώτησα. «Μμμ, όχι καλά...», απάντησε. «Do you speak english?». «Yes!». «Where are you from?». «Ρωσία». «I am from Greece» «Mmm» (καταφατικό). «Your name is Ρίτα, έτσι;» «Mmm» (καταφατικό επίσης). «My name is τάδε». Nice to meet you». Το προφυλακτικό ήταν έτοιμο στο χέρι της. «Relax», μου χαμογέλασε. Η καλυμμένη πίπα που ακολούθησε –η οποία ξεκίνησε σε πεσμένο πέος– ήταν μέτρια. Χαϊδεύοντας-χουφτώνοντάς την ένιωσα τη χαλάρωση του δέρματος και το σακούλιασμα των μαστών. Τη ρώτησα εάν πρόσφερε κάποια προκαταρκτικά. Μου απάντησε: «Yes, ok, no problem!». Ξαπλωμένη πλάι μου, μ' έγλειψε-φίλησε σε θηλές, λαιμό, λοβό του αριστερού κυρίως αυτιού. 'Οχι τίποτε το ιδιαίτερο. 'Οταν της ζήτησα να ξαπλώσει ανάσκελα, το έκανε ανοίγοντας τα πόδια. Την καπάκωσα και χώνοντας το καυλί μου στο ερυθρό αιδοίο της άρχισα να γαμάω. «Κρικ κρικ κρικ!». Προηγουμένως είχα μάθει από την ίδια, πως ναι, φιλούσε στο στόμα, αλλά χωρίς γλώσσα... «Kiss without tongue, it's not a kiss!», είχα παρατηρήσει προξενώντας το χαμόγελό της. Τέλος πάντων κατά τη διάρκεια της γάμευσης τής φίλαγα και τα χείλη (φιλιά της πλάκας...).
Την έχυσα γαμώντας την πισωκολλητά γονατιστά. Προηγουμένως η ίδια, περνώντας το χέρι της κάτω απ' τα πόδια της, είχε πιάσει και είχε οδηγήσει την πούτσα μου στο μουνί της.
'Οπως ετοιμαζόμασταν τη ρώτησα εάν δουλεύει πάντα δεύτερη βάρδια. «All the night, from 20:00 to 6:00», ήταν η απάντησή της.
«Η Ρίτα!», ανήγγειλε ο υπηρέτης όταν εκείνη άνοιξε την πόρτα.

Ανεβαίνοντας τη σκάλα του δεξιού οροφομπουρδέλου άκουγα τη μουσική που έπαιζε σχεδόν στο τέρμα. Προχώρησα στο σαλονάκι. Εμφανίστηκε η υπηρεσία, η οποία αφού με καλημέρισε κάτι άρχισε να μου λέει. Της έκανα νόημα πως δεν μπορούσα ν' ακούσω. «Να χαμηλώσω λίγο μουσική, δεν μπορώ να φωνάζω όλη μέρα, θα τρελαθώ!», διαμαρτυρήθηκε πηγαίνοντας στο ραδιόφωνο. Την ίδια στιγμή με πλησίασε και σχεδόν κόλλησε πάνω μου, μία μελαχρινή μιλφ, με ίσιο μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη, μετριοκαλό πρόσωπο, μικρό στήθος, μάλλον κανονικό κορμί, μέτριο ύψος. «Ελένη με λένε, είμαι Ελληνίδα, τα κάνω όλα, εκτός από κώλο!», μ' ενημέρωσε με μία κάπως βραχνή φωνή, για να συνεχίσει υποσχόμενη πως «ό,τι κάνω όμως από τα υπόλοιπα... είναι πολύ καλά και θα τα βρούμε!». «Φιλάς και στο στόμα;», τη ρώτησα. «Φιλάκια ξέρεις... ματς-μουτς ματς-μουτς, έτσι!... 'Οχι γλώσσα και τέτοια!», απάντησε. «'Οχι γλώσσα... εντάξει! Κάνεις κι ελεύθερο στοματικό;». Η απάντησή της ήταν αρνητική. «Α... τότε, γιατί μου λες πως τα κάνεις όλα (εκτός από κώλο);», παραξενεύτηκα. «Θες ελεύθερο στοματικό;», ρώτησε αντί γι' απάντηση. «'Οχι δεν θέλω, απλώς μου έκανε εντύπωση που ενώ στην αρχή μου είπες πως τα κάνεις όλα (εκτός από κώλο) στη συνέχεια μου είπες πως δεν φιλάς με γλώσσα και δεν προσφέρεις γυμνό τσιμπούκι». «Τι ζητάς, πες μου, τι είναι αυτό που ζητάς;», ρώτησε κοιτώντας με στα μάτια. «Θέλω μια γυναίκα που δεν θα είναι αδιάφορη στο δωμάτιο». «Δεν είμαι αδιάφορη... Να 'σαι σίγουρος!», υποσχέθηκε κι αγκαλιάζοντάς με έβαλε το κεφάλι της στο στήθος μου. «Μάλιστα... και πώς είπαμε πως σε λένε;... Ελένη;». «Ναι!». «Εντάξει, άντε, να περάσω!», αποφάσισα. Στο πορτοφολάκι μου είχα ένα δεκάρικο, ένα τάλιρο, δύο δίευρα κι ένα ευρώ. Κράτησα το δεκάρικο και της μέτρησα τα υπόλοιπα. «Εντάξει;». Κούνησε καταφατικά το κεφάλι κι η υπηρεσία ανέλαβε να με οδηγήσει σ' ένα ικανοποιητικό δωμάτιο.
Η Ελένη ήρθε μετά από τέσσερα λεπτά. Αφού με ξαναχαιρέτησε, άφησε το σουτιέν και την κρέμα της στο κρεβάτι κρατώντας την καπότα. Πριν ξαπλώσω τη ρώτησα εάν δούλευε και κάπου αλλού. Απάντησε αόριστα «Σε κάτι μαγαζιά εδώ τριγύρω...». Ετοιμάστηκε να μου εφαρμόσει το προφυλακτικό. Την πρόλαβα λέγοντάς της: «Πριν μου βάλεις το... τέτοιο, χάιδεψέ με, φίλα με για να καυλώσω κι εγώ κομματάκι...». Με τη συσκευασμένη καπότα στη χούφτα, ξεκίνησε να με φιλάει και να με γλείφει στις θηλές, στο στήθος, στον λαιμό, στους λοβούς των αυτιών. Η αναπνοή της μύριζε τσιγαρίλα και τα μαλλιά της μ' ενοχλούσαν έτσι όπως έπεφταν στη μούρη μου. «Δεν μου λες, τα πιάνεις λίγο;», της ζήτησα. «'Εχω λαστιχάκι!», μου έκανε γνωστό και την επόμενη στιγμή έφτιαχνε μια "αλογοουρά". Τώρα ήταν καλύτερα... Συνέχισε για λίγο ακόμα το ικανοποιητικό γλείψιμο, προσθέτοντας και ήπιες δαγκωματιές, ενώ όταν η στύση φάνηκε επαρκής, ξετύλιξε με το στόμα το λεπτό ελαστικό μέχρι τ' αρχίδια ξεκινώντας μια μέτρια πίπα. «Ποπ!... Θα το βάλουμε ή όχι;», με ρώτησε ύστερα από ένα-δυο λεπτά. «Για προσπάθησε ν' ανέβεις από πάνω εάν μπορείς...», της ζήτησα. 'Εβγαλε το κιλοτάκι της, άλειψε το αιδοίο με λιπαντική γέλη και με καβάλησε. Πιάνοντας το καυλί μου προσπάθησα να βρω την τρύπα της. «Θέλεις να σε βοηθήσω;», προθυμοποιήθηκε. «Ναι, θα είναι καλύτερα!...», συμφώνησα. Την επόμενη στιγμή ο πούτσος ήταν μέσα κι εκείνη τριβόταν μπρος-πίσω βογγώντας ευλογοφανώς. 'Ομως δεν ένιωθα ιδιαίτερα την τριβή, οπότε αλλάξαμε σε πισωκολλητό γονατιστό. Εκεί τα πράγματα ήταν πιο καλά κι έπειτα από αρκετά «πλαφ» εκσπερμάτωσα...
«Αν σου άρεσε...», ξεκίνησε να λέει καθώς ντυνόταν. «Καλή ήσουνα», συμφώνησα. «Ναι, αλλά να ξέρετε πως πρέπει να βοηθάτε λίγο τις κοπέλες μέσα στο δωμάτιο, μ' ένα χρηματικό ποσό, ένα ελάχιστο ποσό. Θα είναι πάρα πολύ καλό, γιατί έχουν οικογένειες, παιδιά...». «Τα δέκα ευρώ που παίρνετε για 5-10 λεπτά δεν είναι αρκετά;». «Τα μισά παίρνουμε εμείς», μου είπε κάτι που γνώριζα. «'Εστω, πέντε ευρώ σε πέντε-δέκα λεπτά ποιος βγάζει; Μαύρα, χωρίς απόδειξη, χωρίς τίποτα... 'Ετσι δεν είναι; Εγώ για παράδειγμα βγάζω 50 ευρώ (μεικτά) σε 8 ώρες!». «Ναι κι εγώ οκτάωρο δουλεύω!». «Ναι, αλλά συνήθως βγάζεις περισσότερα από μένα!». «Ευχαριστώ πολύ». «Να 'σαι καλά».

...άκουσα απο την τσατσα ότι είναι νέα η κοπέλα , αντίκρυσα μια άκρως ευειδή παρουσία
ρωσσίδα ξανθιά ωραίο σώμα , αλλά κάπως αμήχανη έκφραση , "σφιγμένη" , και παρόλαυτά πονταρα στον ρώσσικο επαγγελματισμό.
Λένε ότι η διάγνωση πρέπει να βγαίνει με το πρώτο βλέμμα, και συνήθως οι δεύτερες σκέψεις είναι λάθος, πράγμα που αποδείχτηκε καλή ωρα και στην προκείμενη κατάσταση.
κουλουριάστηκε σε αμυντική στάση για να μην την πιάνω , πεολειχία σε πεσμένο πέος.
επιτεύθη μια ημιστύση η οποία υποχώρησε κατευθυνόντας την αιμάτωση στον φλοίό μου.
άρχισε τα "μη" και τα "όχι" , δεν ανέβαινε απο πάνω , δεν ήθελε αιδοιλειχία , "don't kiss my lips, you can only kiss around my neck".
άνοιξε το πόδια έβαλε τη χούφτα της στο πέος μου για να μην μπαίνει πολύ μέσα καθώς "she has a small pussy".
Βγήκα απο μέσα της και της εξήγησα ότι πρέπει να συμμετέχει περισσότερο , να δίνει το "ψεμα" που θέλει ο άντρας ,όχι για κανένα άλλο λόγο , αλλά για στυτικούς λόγους.Μου είπε ότι είναι ειλικρινής και δεν μπορεί να υποκρίνεται , αλλά παρόλαυτά ήταν δεκτική στις συμβουλές μου , αν και είναι 3 χρόνια στη δουλειά αυτή όπως μου είπε , αλλά κανά μήνα στην ελλάδα...
Τέλοσπάντων θέλει δουλειά αν θέλει να μείνει σ'αυτό το χώρο...

Τρίτη, ώρα 21:57
Στο 1Γ συνάντησα τη νεαρή, καλλίκορμη ρουμάνα Μίνα (απλό πρόγραμμα), η οποία βγήκε μια στιγμή απ' το κουζινάκι για να τη δω. Με το δεκάρικο στο χέρι εκδήλωσα, στη συμπατριώτισσά της μεσήλικη υπηρεσία, την πρόθεσή μου να περάσω. Τότε εκείνη παραμέρισε το υφασμάτινο παραβάν και τη ρώτησε στα ελληνικά: «Θέλεις να περάσεις;». Κάτι της απάντησε κι η τσατσά την ξαναρώτησε: «Θέλεις να περάσεις;». 'Εφυγα το επόμενο δευτερόλεπτο λέγοντας: «Καλά, καλά, εντάξει! Ευχαριστώ πολύ, να 'στε καλά!», ενώ καθώς κατέβαινα τα σκαλάκια μονολογούσα: «Σιγά μη σε παρακαλέσω κιόλας!»
Στο 1Β δεξιά η κοπέλα ήταν στο δωμάτιο κι η εβδομηντάχρονη υπηρεσία καθόταν στο σαλόνι, μαζί με αρκετό κόσμο που περίμενε υπομονετικά, λέγοντας σ' έναν γνωστό της νεαρό 'Ελληνα πόσο πολύ νευριασμένη ήταν σήμερα... Εκεί περιμενα κανένα πεντάλεπτο.
Στο 1Β αριστερά ήταν δύο νεαρές Ρουμάνες μες στην καλή χαρά... Μια αψηλή, με μακρύ μαύρο μαλλί, μεσαίο στήθος και ψιλογεροδεμένο κορμί, κι η Σάρρα, πιο χαμηλού αναστήματος, με ίσιο ξανθό μαλλί μέχρι την πλάτη, ομορφούτσικο πρόσωπο μ' ανάγλυφα χείλη, μεγάλο κρεμασμένο στήθος μ' έναν σπίλο στην έξω επιφάνεια του δεξιού μαστού, καλούτσικο σωματάκι. Η κοντομαλλούσα, ξανθιά, μεσόκοπη τσατσά ανακοίνωσε πως: «Δέκα ευρώ είναι! Τσιμπουκάκι, μουνάκι, φιλάκια βυζάκια, πισωκολλητό, 69. Η κοπελίτσα η ξανθιά κάνει ελεύθερο στοματικό. Η άλλη κάνει ισπανικό. Παρτουζίτσα κάνουνε. Ελάτε να περάσετε πολύ ωραία!».
Διάλεξα τη Σάρρα, που δούλευε από τις 17:00 και θα συνέχιζε μέχρι τις 5:00, ενώ το δωμάτιο που μπήκα ήταν συμπαθητικό –ευρύχωρο, φωτεινό και σχετικά καθαρό.
Η νεαρή πόρνη μπούκαρε μετά από μερικά λεπτά. Με βρήκε κλασικά ξαπλωμένο. Δεν μιλούσε παρά ελάχιστα ελληνικά, αλλά είχε διάθεση να συνεννοηθεί. Αμέσως προσπάθησε να ξετυλίξει την καπότα κατά μήκος τού σε ηρεμία πέους μου (ούτε μπήκε στον κόπο να ρωτήσει εάν ήθελα γυμνό τσιμπούκι...). Τη σταμάτησα και αγκαλιάζοντάς την άρχισα να τη χαϊδεύω στο κορμί και να της φιλάω-γλείφω τα μαστάρια. Εκείνη παρέμενε αμέτοχη περιμένοντας πότε θα τελείωνα. Της ζήτησα συμμετοχή. Ξεκίνησε να με θωπεύει στην πλάτη και στ΄αχαμνά. Της έδωσα να καταλάβει πως ήθελα και να με φιλήσει-γλείψει. Συμφώνησε προχωρώντας σ' ακρογλώσσιο γλείψιμο της αριστερής θηλής μου. 'Οταν ψιλκαύλωσα μου έκανε μια μέτρια πίπα. Τη γάμησα μόνο πισωκολλητά γονατιστά. Δεν μ' ενδιέφερε η συμμετοχή της τη συγκεκριμένη περίοδο, μιας και μου αρκούσαν η καλή στάση που διατηρούσε κι η ικανοποιητική αίσθηση του "γρασωμένου" κόλπου της.
'Ενα λεπτό πριν τη συμπλήρωση του δεκαλέπτου η υπηρεσία φώναξε: «Σάρρα!». Η κοπέλα έδειξε να δυσανασχετεί. «Ωωω!». Είχε φορέσει το μπικίνι της κι ήταν έτοιμη να βγει, ενώ εγώ, ακόμα ολόγυμνος, έπλενα τα χέρια μου. Λιγο πριν είχα πετάξει τη χυμένη καπότα στο καλάθι των απορριμμάτων.

Αναφέρομαι στο αριστερο οίκημα όπως ανεβαίνουμε τα σκαλια.Η τσα2 μας παρουσιασε τη Σαρα και την Μαρα πλακα κανω και μια εταιρη ετερα εν παση περιπτωση της οποιας δεν θυμαμαι το ονομα.Παντως ηταν καλο μουνι και βασικα πιο ωραια σαφως απ την Σαρα που τελικα επελεξα.Λοιπον η Σαρα την οποια διαλεξα το γιατι ουτε και γω το καταλαβα είναι μια σχετικα ψηλη,μετριου σωματος χαλαρο θα ελεγα,με μεγαλα βυζια μεν πεσμενα δε,κοκκινωπο χρωμα μαλλιων ενώ εχει και ένα τατου στη γαμπα αν θυμαμαι καλα.Δηλωνει Ρουμανα.Τεσπα δινω τα 10 ευρω και μπαινω στο δωματιο το οποιο ηταν καλο σε γενικες γραμμες θα ελεγα.Μετα από λιγο μπαινει και η Σαρα.Αφου ειπαμε κανα δυο κουβέντες τα τυπικα χωρις ιχνος προκατ βαζει καποτα σε πεσμενο μοριο και αρχιζει πιπα αγαρμπη θα την χαρακτηριζα ενώ ειχε παρει και περιεργη σταση σωματος που δεν αφηνε πολλα πολλα.Τεσπα στα του αγωνα καναμε τρεις στασεις αλλα σε τελειως ντεκαβλε κλιμα που καποια στιγμη μου ψιλοεπεσε ετσι αρχισε να μου τραβαει μαλακια αλλα με πολύ αγαρμπο τροπο που εκανε χειροτερη την κατασταση.Πηρα λιγο την κατασταση στο χερι μου εδωσα νεα πνοη στο κατω κεφαλι και της προτεινα να ξαναστηθει στα τέσσερα να καταφερω να τελειωσω.Αυτη δυσανασχετησε αλλα στα φρυδια μου.Ευτυχως τα καταφερα οριακα καθως λιγο πριν την ειχε φωναξει η τσα2 περιπου στο 9λεπτο και μαλιστα δεν βαρεσε απλα πορτα την φωναξε κανονικα "Σαρα ελα εξω "Ετσι με το που τελειωσα πουλεψε αμεσως.
Με λιγα λογια φολα η Σαρα δεν προτείνεται για κανενα λογο και ακομα λεω στον εαυτο μου τι Μ@λ@κ@ς εισαι που διαλεξα αυτή και όχι την άλλη την μελαχρινη που σαφως ηταν πιο εμφανησιμο.Αληθεια ξερει κανεις τιποτα για εκεινη αν αξιζει κλπ?

...μοναχικός καφές κοντά στο πεδίο δράσης για αναφλεκτικούς λόγους
και ύστερα τυχαία επιλογή αντικειμένου ικανοποίησης ,φαντασιακών διεγερτικών πόθων.
το αντικείμενο εξέπεμπε τσουρκιά και δυναμισμό , ήταν μεσήλικη μελαγχροινή με μέτριο στήθος, ανταλλάξαμε ηχητικά κύμματα που ταλάντωναν τις φωνητικές μας χορδές και της έδωσα ένα κόκκινο χαρτάκι για μια δόση ευφοριστικών οπιοειδών.
με διέταξε να βγάλω το βρακί μου και κείνη αποκάλυψε το γυμνό καμπυλώδες οιστρογονοχυμένο σαρκίο της και πλησίασε το δικό μου με μόνη της την εγγύτητα να διεγείρει τον αισθητικό φλοιό μου.
απέρριψε κάποιες ρομαντικές ενορμήσεις μου και επέβαλε ένα πιο αδρό-βιαιο tempo,
χουφτωνα τις μαστικές καμπύλες της και κείνη όρμηξε μετά μηκυθμών στο εύστυτο εξωκοιλιακό εντέριο το οποίο έπαιρνε την ανιούσα.
η επιδερμίδα της ήταν αρκετά σκληρή και η γλουτιαία περιφέρειά της ήταν αρκετά μεγάλη λόγω της υπερσσυσώρευσης λίπους στοχευμένα σ'αυτήν την περιοχή, και δεν έχασα την ευκαιρία να της δίνω ελαφριές σφαλιαρίτσες και να χωράω λίπος στην αδηφάγο παλάμη μου.
στη συνέχεια της είπα ότι ήθελα "πισωκολλητό" και κείνη μου αποκάλυψε ότι και κείνη: "ήθελε να την πηδάνε έτσι" , "το κατάλαβα" της είπα και βάλθηκα να ικανοποιώ τα "κυνικά μου ένστικτα" στερεώνοντας τον κορμό μου, πιάνωντας τις λαγόνιες ακρολοφίες της και εισέβαλα το πέος μου στην κολπική οπή που χανόταν στην υπερπληθωρική γλουτιαία περιοχή της.
το πέος μου αρκετές φορές έβγαινε απο τον κόλπο της λόγω ανατομικής ασυμβατότητας αλλά και όταν αισθανόμουν πόνο ,προκειμένου να αποφύγουμε πεϊκούς τραυματισμούς
έβγαινα μόνος μου...
τον υπόλοιπο χρόνο της πεοκολπικής συμβατότητας η διέγερση ήταν σταδιακώς κλιμακούμενη με τη συνοδεία τσούρκικων ιαχών που σίγουρα διαπερνούσαν την ετοιμόρροπη πλάκα ξύλου που είχαν για πόρτα...
απέβαλα το υγρό , ανταλλάξαμε πάλι ηχητικά κύματα και βγήκα ντυμένος πάλι στον πολιτισμένο κόσμο...
... αναμίχθηκα στην ομοιόμορφη μάζα ατόμων της καθωσπρέπει κοινωνίας, οικτίρωντάς τους γιατί δεν μπορούν να
εξαρτήσουν την απόλαυση τους απο την διέγερση μέχρι την ικανοποίηση , αποκλειστικά απο τη δική τους βούληση και αναγκάζονται να συμμετέχουν ως κλόουν σ'αυτήν την κωμμωδία...