Φυλής 109Α (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας

Πρωί Σαββάτου. Πίνοντας το καφεδάκι μου , τσεκάρω το χαρτάκι που έχω σημειωμένους τους οίκους στο Μεταξουργείο με μέση βαθμολογία εσωτερικού χώρου άνω του 7. Σύμφωνα με κριτικές στο Bou site.
Όλοι βρίσκονται επί της Κολωνού. Προσπαθώ να μειώσω τα έξοδα του αγοραίου έρωτα. Από το εικοσάρικο να πέσω στο δεκάρικο.
Όλη την προηγούμενη εβδομάδα η εικόνα της Κίρας έχει στοιχειώσει την φαντασία μου.
Βρίσκομαι ξαπλωμένος στο λερό σεντόνι με ανοιχτά τα πόδια. Το καυλιτζέκι μου σαν το πυρακτωμένο σίδερο στην αφή και στην όψη. Ξάφνου η πόρτα ανοίγει. Είναι εκείνη. Το βήμα της λικνιστό, γεμάτο χάρη και δυναμισμό.
Αθώο κι επικίνδυνο μαζί. Η Κίρα ένα έκφυλο αιλουροειδές.
Πλησιάζει προς το μέρος μου. Η λευκή νεανική της σάρκα εκτυφλωτική. Σέρνετε σαν φίδι και πλησιάζει το κορμί της πλάι στο δικό μου. Η ανάσα μου κόβεται. Με τα δάχτυλά της αγγίζει διστακτικά και γρατζουνά το τριχωτό μου στήθος. Φέρνει το πρόσωπό της μπροστά από το δικό μου. Την κοιτάζω έκθαμβος. Χάνομαι μέσα στις κρυστάλλινες λίμνες των ματιών της.
Με μια γρήγορη κίνηση την αρπάζω σφιχτά από την λεπτή της μέση. Φέρνω τα χείλη της κοντά στα δικά μου. Σαν βεντούζα τα κολλάω στα δικά της. Την γλωσσοφιλάω με πάθος και με μπόλικο σάλιο.
Έπειτα γραπώνω με δύναμη τα σφριγηλά της κωλομέρια. Τα ζουλάω με τόση δύναμη που λίγο ακόμα και θα της ξερίζωνα το κρέας. Η Κίρα μουγκρίζει από καύλα. Σπάζει την μεσούλα της και τινάζεται προς τα πίσω. Με μια επιδέξια κίνηση αρπάζει το προφυλακτικό. Το εναποθέτει με μαεστρία στο πρησμένο παλούκι μου. Φέρνω αμέσως την λεκάνη της λίγο πιο μπροστά και το καρφώνω με δύναμη στην νεανική σφιχτή μουνάρα της.
Η Κίρα κραυγάζει σαν άγριο ζώο. Εγώ έχω σηκωθεί από το κρεβάτι. Την βαστάω όρθιος στον αέρα. Κρατώ σφιχτά το κωλαράκι της και την ανεβοκατεβάζω επάνω στο κατάρτι μου. Γρήγορα. Ακόμα πιο γρήγορα. Πάνω κάτω πάνω κάτω πάνω κάτω. Σαν εκσκαφέας οργώνω αλύπητα το σφριγηλό μπουμπούκι της. Μουνί και πούτσος είναι έτοιμα να πάρουν φωτιά…Η Κίρα ουρλιάζει από ηδονή. Το κορμάκι της σπαρταρά η ανάσα της γίνεται όλο και πιο γρήγορη. Με αναφιλητά σχεδόν πλησιάζει ως την κορύφωση. Το κορμάκι της στα στιβαρά μου χέρια μια πύρινη δάδα. Την ξεμουνιάζω δίχως έλεος.
Καπνοί αρχίζουν να βγαίνουν από το αιδοίο της. Ιουιουιουιουιουιουιουιουιου... Η γριά ανοίγει την πόρτα με αγριοφωνάρες κι έναν μπαλτά στο χέρι…
Ανοίγω τα μάτια. Ξεχάστηκα για ακόμη μια φορά στο όνειρο. Σηκώνομαι. Ρίχνω νερό στην μούρη να συνέλθω . Τακτοποιώ τα της οικείας. Αφόδευσα, έπλυνα κωλοτρυπίδα σχολαστικά…Βούρτσισα δόντια. Απέθεσα τζελ στα μαλλιά ως υπογόης που είμαι. Ενδύθηκα την μπορδελένια στολή εργασίας. Δίπλωσα κι έβαλα με προσοχή το χαρτάκι στην τσέπη του παντελονιού.
Πήρα μαζί μου υγρό τζελ απολυμαντικό. Χαρτομάντηλα. Τα γυαλιά μου. Το μπουκαλάκι νερό υπό μάλης.
Προς τον σταθμό του Ηλεκτρικού ολοταχώς. Τα σκέλια μου να χλιμιντρίζουν.
Κατεβαίνω σταθμό Λαρίσης. Κατευθύνομαι Λιοσίων 73Β. Κάθομαι αναπαυτικά στον λερό καναπέ. Περιμένω με ανυπομονησία. Η γριά βγαίνει και παρουσιάζει δυο τσουπωτές που δεν συγκράτησα όνομα και την φολίτσα Σοφία. Απογοήτευση. Πηγαίνω παραδίπλα. Κάθομαι αναπαυτικά στην λερή πολυθρόνα. Παρατηρώ τα ανάγλυφα σχέδια στην κόκκινη ταπετσαρία. Ησυχία. Χάνομαι σε σκέψεις. Αναπολήσεις του παρελθόντος. Ρεμβασμοί του παρόντος. Εικόνες από τα μπουρδέλα και εικόνες άσχετες μιας σκόρπιας ζωής που έχει απωλέσει και αναζητά μάταια ένα σαφές περίγραμμα. Ακούω το βουητό από το κλιματιστικό. Η θερμότητα που παράγει δημιουργεί κάτι αποπνικτικό. Περιμένω. Τίποτα.
«Θα περιμένω άλλα δέκα λεπτά και θα φύγω» είπα από μέσα μου κοιτάζοντας την ώρα στο κινητό. Άλλωστε αξίζει τον κόπο. Ίσως να είναι η Κίρα εδώ.
Ακούγεται ο ήχος του κουδουνιού. Ένα χέρι σπρώχνει με αποφασιστικότητα την πόρτα. Εισέρχεται ένας ψαρομάλλης κύριος. Κάθεται στην διπλανή πολυθρόνα. Είναι από αυτούς του μεσόκοπους που θαρρείς τους ξέβρασε η ζωή. Αδιάφορη φυσιογνωμία. Απροσδιορίστου ηλικίας.
«Είδες δίπλα τι παίζει;» με ρωτάει.
«Είναι μια μελαχρινή λεπτή που πήγα μαζί της την προηγούμενη εβδομάδα και δυο τσουπωτές» του απαντάω.
«Είναι καλή η μελαχρινή;»
«Εντάξει καλή είναι, τυπική»
«Οι άλλες είναι χοντρές δηλαδή;»
«Κοίταξε να δεις» του λέω « Για μένα μια γυναίκα είναι χοντρή όταν έχει κοιλιά. Θεωρώ όταν έχει κιλά στα μπούτια ή στον κώλο τότε έχει πιασίματα. Είναι τσουπωτή».
«Χάλασε το επίπεδο πολύ» είπε τότε.
« Ε, ναι αν συγκρίνεις με δεκαετία 90 ή 2000 σίγουρα. Νομίζω ότι οι μοντελέ πουτάνες πάνε πλέον στα στούντιο. Δεν ξέρω… εγώ ποτέ δεν έχω πάει σε στούντιο να δώσω 50 ευρώ» μονολόγησα.
«Σε στούντιο πάνε λες; Έχω πάει μία φορά σε στούντιο»
«Νομίζω αυτοί που πάνε στα στούντιο έχουν και την οικονομική άνεση» του απάντησα
«Τον ρώτησα αν θέλει να με ακολουθήσει μετά στο Μετάξι. Εφόσον δεν έχει κάτι αξιόλογο εδώ».
Εκείνη την στιγμή η γριά βγήκε και ανακοίνωσε την Σίντι και μια άλλη χοντρή πατσαβούρα. Ανασηκώθηκα και κατευθύνθηκα στην έξοδο. Ο ψαρομάλλης με ακολούθησε.
« Άντε φιλαράκο, καλή συνέχεια» με χαιρέτησε και πέρασε το κατώφλι στο Λιοσίων 73Β.
Συνέχισα την διαδρομή μου κατηφορίζοντας προς τον σταθμό Λαρίσης. Μια ομάδα νεολαίων αναρχικών έχει στηθεί έξω από την είσοδο του μετρό. Παρατηρώ αρκετά φίνα γκομενάκια ανάμεσα. Με το μπουκαλάκι νερό υπό μάλης περνώ επιδέξια ανάμεσα από το πλήθος.
Κατεβαίνω Μεταξουργείο . Κατευθύνομαι προς Κολωνού.
Το πρώτο τσαρδί που μπήκα μου έφερε θύμισες από μια εποχή αλλοτινή. Με ταξίδεψε σε χρόνια καύλας και νιότης που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Τότε που δεν σιχαινόμουν την μπόχα και τη δυσωδία. Παρά με την πύρωση στα σκέλια αψηφούσα κάθε κίνδυνο εδώ στα στενοσόκακα του Μεταξιού.
Ένας πορνόγερος με αθλητική αμφίεση περίμενε στο χολ. Μια μεσόκοπη ξανθιά πατσούρα πόρνη βγήκε να μας καλωσορίσει.
Στάθηκα όρθιος μαζί με τον γέρο.
Κοίταζα απέναντι την πολυκαιρισμένη αφίσα. Μια ξανθιά μουνάρα με ολόσωμο μαγιό αποθέτει την κωλάρα της στο αστραφτερό καπό ενός σούπερ καρ της εποχής εκείνης.
Εκείνη την στιγμή βγήκε εμφανώς με καλή διάθεση από το δωμάτιο ένας συναγωνιστής. Μεσόκοπος μου φάνηκε αλλά που νεάνιζε. Βουκεφάλας με χαίτη και μπόλικες στρώσεις μπριγιαντίνης. Κολλητό μαύρο τζιν σαν πλανητάρχης. Τζιν μπουφάν και μπλουζάκι μέταλ μπάντας. Από το μεγάφωνο παιάνιζε η Άννα Βίσση. Η γριά μπήκε στο δωμάτιο αμέσως μετά να ψεκάσει και να καθαρίσει.
« Κοίτα να δεις που εδώ κάποια τσαρδιά μπορεί να είναι πιο καθαρά από την Φυλής » σκέφτηκα.

Όμως μόνο άλλοι δύο χώροι ήταν όντως αξιοπρεπείς. Κι οι τάνες μέσα εκεί μπαζούκας. Όλα τα υπόλοιπα τσαρδιά άθλια .
Χαμόσπιτα και καταγώγια του Μεταξιού. Τριγύρω Πακιστανοί και σχιστομάτηδες. Παρακατιανοί μπαρμπάδες. Λαϊκοί τυπάδες που ρίχνουν το βόλι τους όταν δεν πηγαίνουν γήπεδο ή όταν δεν ξημεροβραδιάζονται στα προποτζίδικα.
Είδα κι αποείδα και αφού έφαγα κι ένα κράξιμο από μια τάνα και την τρανς γριά όταν δεν καταδέχτηκα να κάτσω στον λερό καναπέ του οίκου αποχώρησα.
Είπα να κατέβω Αττική. Μήπως πετύχω παρά την λαϊκή την σκινάρα Μαριάννα.
Εξερχόμενος του Ηλεκτρικού διέκρινα τους πάγκους της λαϊκής. Το Αλκαμένους 113 θα είναι σίγουρα κλειστό. Βαδίζω επί της Περγάμου… Ξαφνικά, μια μυρωδιά τσίκνας εισβάλλει στα ρουθούνια μου. Μπανίζω λαίμαργα τα καλαμάκια πάνω στην σχάρα. Η καντίνα απέναντι ακριβώς από το Περγάμου 27Β με τις γριές πουτάνες θωρηκτά.
Συνεχίζω ακάθεκτος την πορεία μου γιατί η πείνα που έχω στα σκέλια είναι ακόρεστη . Φτάνω Αχαρνών. Περνάω απέναντι.
Βλέπω από μακριά ένα πετίτ γλυκό μουνάκι μελαχρινό. Έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση. Με πλησιάζει. Τα βλέμματά μας συναντιούνται. Έχει ελαφρώς ευρύ μέτωπο. Το υπόλοιπο προσωπάκι συμμετρικό. Μάτια μεγάλα εκφραστικά. Φορά γυαλάκια. Διακρίνω κάτι μικρές φλεβίτσες στον κρόταφο. Είναι γοητευτικές. Το κάνω 18 με 20 χρονών. Ά ρε τα νιάτα. Αυτό το κοριτσάκι να’ χα για λίγο στην αγκαλιά μου να μου πάρει τον καημό.
Μπροστά μου η οδός Φυλής. Στρίβω δεξιά. Ατενίζω την μπορδελένια γη που εκτείνεται μπροστά και πέρα από τον ορίζοντα. Περνώ μπροστά από το γνώριμο 109 Α.
Διαβαίνω το κατώφλι. Ένας νεανίας κατεβαίνει τα σκαλιά. Τον ρωτάω το όνομα της κοπέλας.
« Θα σε γελάσω φίλε » μου απαντά.
Ανεβαίνω. Κάθομαι στο λερό καναπεδάκι. Βγαίνει η Αναστασία. Ρωσίδα. Μιλφογκίλφ από αυτές που γουστάρω. Από αυτές που ξυπνούν τα πορνικά μου ένστικτα. Μελαχρινή. Σώμα κανονικό. Γύρω στο 1,70. Έχει γοητευτικό πρόσωπο. Μου θύμισε την Ελένη Βιτάλη στα νιάτα της…Μου χούφτωσε τον καβάλο…Με τα πολλά περνάω στα ενδότερα…Ήταν όμορφα με την Αναστασία αν εξαιρέσω την τσιγαρίλα από το στόμα της. Το πρόγραμμά της απλό.
« Πώς και δεν έχεις παντρευτεί; » την ρωτάω αφού συνουσιαστήκαμε και λίγο πριν εξέλθει της κάμαρας.
« Γιατί να παντρευτώ; Είναι καλό να παντρευτείς;»
« Αυτό εσύ το ξέρεις. Να παντρευτείς κάποιον για να μην δουλεύεις » της απάντησα.
« Σε περιμένω να ξανάρθεις. Έλα άλλες δέκα φορές και μετά θα παντρευτούμε » με διαβεβαίωσε.
Αποχώρησα από τον οίκο. Ξαναπήρα τους δρόμους για τον σταθμό Αττική.
Βρίσκομαι μέσα στον συρμό. Κόσμος πολύς. Πιάνω το κινητό και ανοίγω την εφαρμογή γνωριμιών που έχω κάνει συνδρομή.
Κανένα μήνυμα. Ούτε από γριά ούτε από νέα.
« Αυτά είναι . Δεν υπάρχει σάλιο εκεί έξω » σκέφτηκα.
Εκείνη τη στιγμή η κοιλιά μου άρχισε να γουργουρίζει.
Έφτασα στο προορισμό μου μετά από λίγο. Πήρα τον δρόμο για το σπίτι.
Γδύθηκα κι έβαλα τα ρούχα στον κλίβανο. Είχα ανάψει από πριν τον θερμοσίφωνα κι έτσι το νερό ήταν ακόμα ζεστό. Έκανα ντουζ και το ευχαριστήθηκα. Σκουπίστηκα, ντύθηκα.
Έβγαλα τα μπιφτέκια από το ψυγείο. Ο κρεοπώλης της γειτονιάς κάνει και γαμώ τα μπιφτέκια. Τα έβαλα με λίγο λαδάκι στο γκριλ.
Ήρθε η ώρα να τα γυρίσω. Ο κιμάς από μοσχαράκι τους προσδίδει ένα ζωηρό κόκκινο χρώμα. Σαν το κόκκινο του καδμίου. Τα γύρισα από την άλλη πλευρά με προσοχή.
Έκλεισα το καπάκι του φούρνου και τα παρατηρούσα .
Άρχισαν να μου τρέχουν τα σάλια.

Μουντό απόγευμα. Η πύρρωση να με κατακλύζει… να βράζουν τα σκέλια…Ερωτική ένδεια…Σεξουαλική αποστέρηση…Ξανά στους Φυλένιους δρόμους…Τα βήματά μου να με οδηγούν για τρίτη συνεχόμενη φορά στην αγκαλιά της Φωτεινής…Όπως κατευθυνόμουν στον οίκο έπεσα μάλλον στην αλλαγή της βάρδιας…Την είδα με μια σακούλα νάιλον στο χέρι βιαστική να εισέρχεται…ήμουν σε κάποια απόσταση και κοντοστάθηκα…Φορούσε τζιν, μπλε μπουφάν αθλητικό…Μου φάνηκε λιγότερο γοητευτική από όσο όταν την βλέπω με τα εσώρουχα στο σαλονάρισμά της…Μια κοινή θνητή…Αδιάφορη…Μια μεσόκοπη κυρία ξεθωριασμένη ...Τι είναι αυτό άραγε που μεταμορφώνει μες το μπουρδέλο την Φωτεινή στα μάτια μου σε σκεύος ηδονής; Κι όλες αυτές οι τάνες που εισέβαλαν στις φαντασιώσεις μας μέσα στα χρόνια; Να είναι κι αυτές στην πραγματικότητα αδιάφορες κυράτσες που μεταμορφώνονται ως ιέρειες του έρωτα στα τυραγνισμένα μάτια του σαλεμένου από την καύλα μπουρδελιάρη;
Έκανα ένα βήμα πίσω…Έστριψα στο πρώτο στενό…βρέθηκα κοντά σε κάτι σιδερένιους κάδους σκουπιδιών…Έστριψα το κέρμα…Δεν γαμιέται λέω από μέσα μου… …Ας κάνω μια μικρούλα τσάρκα πρώτα…Όμως είδα κι απόειδα…Τα ίδια πρόσωπα στις ίδιες θέσεις…Απαράλλαχτα όλα…Κι έτσι επέστρεψα στο Φυλής 109Α…Η Φωτεινή αυτή την φορά ήταν ακόμα πιο δοτική…Αφού μάλλον θα θεωρεί πως γίνω τακτικός πελάτης…Το σιτεμένο καλλίγραμο σώμα της με παρηγόρησε…Με φίλησε με έγλυψε αισθησιακά…Μου πήρε καποτένια πίπα με ακόμα μεγαλύτερο πάθος…Χούφτωσα παθιασμένα τα νερουλένια αλλά όμορφα βυζάκια της…Το όμορφο ακόμα σφριγηλό της κωλαράκι…Κάποια στιγμή όπως την γύρισα για ιεραποστολικό κουνώντας μπρος πίσω το παλούκι μου με ένταση στην μελίρρυτο μουνί της την ρώτησα… «Εσείς τελικά οι γυναίκες που δουλεύετε σε αυτά τα μαγαζιά δεν θέλετε πάρε δώσε με πελάτες ε;» «Να πάτε για ένα καφεδάκι» Χι…χι μου χαμογέλασε… «Έχω καφέ στο σπίτι…γιατί να πάω για καφέ έξω;» Εκεί ένιωσα ένα βέλος να τρυπά την μπάσταρδη καρδιά μου που της αρέσει να τρίβεται στο χώμα -όπως γράφει κι ο ποιητής -…Αμέσως μετά έχυσα σπαρταρώντας… Μιλήσαμε για λίγο…Μου έλεγε για το δίπλωμα οδήγησης και τα μαθήματα που κάνει τον τελευταίο καιρό…Μίλαγε αρκετή ώρα για την οδήγηση και για άλλα διάφορα…Ώσπου η ματρώνα του γατόσπιτου χτύπησε την πόρτα…Η Φωτεινή με χαιρέτησε κι έφυγε…Είναι μια γυναίκα που με καυλώνει…Τις έδωσε τα στοιχεία μου αλλά τελικά δεν με κάλεσε…Αυτή έχασε…Ένα παιδί μάλαμα…Δεν ξέρω αν θα την επισκεφτώ ξανά…Μου πλήγωσε την μπάσταρδη καρδιά μου…Είναι μια καθαρή ιερόδουλη με τυπικό πρόγραμμα…Αν έχει οικειότητα μαζί σου θα περάσεις όμορφα…Αυτά είχα να πω καλά να περνάτε

Καλησπέρα στα αγαπητά παιδιά,

Κατασυγκινημένος συγγράφω την ανάβασή μου όπως λέει κι ο ποιητής…στους αναβαθμούς του Έρωτα…
Έφυγα σαν κυνηγημένος από την Μαρία Τσέχα αλλά συνέχισα ακάθεκτος το ταξίδι στα καλντερίμια των αισθήσεων και των σαρκικών παραισθήσεων …Διάβηκα το κατώφλι αρκετών οίκων στα πέριξ…Προς Διδύμου μεριά, Φωκαίας και ξανά Φυλής…Βαδίζοντας προς τα περίχωρα πριν τη συμβολή της Πιπίνου…Ανεβαίνω τα σκαλιά στον δίπατο οίκο Φυλής 109Α…Κάθομαι στον λερό καναπέ κι ενώ αρχίζει μια σωματική κούραση κι απογοήτευση δειλά να μου κατατρώγει τα σωθικά … Εκεί που δεν θα το περίμενα ποτέ εμφανίζεται μια οπτασία…Η Φωτεινή…Ρωσίδα…Η πιο γοητευτική, η πιο όμορφη ιερόδουλη που έχω αντικρύσει…Το πρότυπο της γυναίκας που πάντα ποθούσα και αναζητούσα να πέσω στον κόρφο της με δάκρυα στα μάτια και να παρηγορηθώ για τον πικρό μου βίο. Το πρότυπο της ιερόδουλης που στο πρόσωπό της αντικρύζεις την ερωμένη, τη φίλη, την αδερφή, τη μητέρα…Η Φωτεινή είναι γύρω στο 1,68-1,70. Ηλικιακά από 50 έως 55. Καλλίγραμμη. Πολύ ωραίο σώμα…Μοντελέ…Όλα στις σωστές αναλογίες…Λεπτά πόδια καλοσχηματισμένα…Όμορφο ποπουδέλι…Μέση λεπτή…Βυζάκια μικρά πανέμορφα με ωραίες σε ανοιχτό ροζέ ρώγες λαχταριστές που θέλεις να τις φιλήσεις να τις βυζάξεις και να μεθύσεις από το γλυκό τους νέκταρ…Ελαφρώς πεσμένα τα βυζάκια της ένεκα της ηλικίας…Από αυτά τα βυζάκια που θέλεις να τα χαϊδέψεις να τα αγγίξεις απαλά να τα προστατέψεις…Η κοιλιά της επίπεδη και γυμνασμένη…Η Φωτεινή…στις απαρχές μιας ακαταμάχητης φθαρμένης γοητείας…Μια πρώην καλλονή…Και μια νυν γοητευτική και θηλυκή σέξι ώριμη γυναίκα…Τα μαλλιά της μακριά ξανθά και λιγάκι σπαστά…Το πρόσωπό της ιδιαίτερα γοητευτικό…Με λεπτά χαρακτηριστικά…Τα μάτια της γεμάτα καλοσύνη…Και το χαμόγελό της υπέροχο…Φορούσε μαύρο κιλοτάκι και σουτιέν…Έδειχνε άνετη και πολύ ευχάριστη όταν με υποδέχτηκε. Όταν μου μίλησε την αρχή νόμισα πως ήταν Ελληνίδα γιατί η προφορά της ήταν πολύ καθαρή… Έκανε νεύμα έπειτα και με οδήγησε να διαλέξω πιο δωμάτιο ήθελα... Τις έδωσα το χαρτονόμισμα μαγεμένος…Ο έσω χώρος του δωματίου που επέλεξα σχετικά ευπρεπής… με ντουζιέρα…Απέθεσα τα ιμάτιά μου στην ετοιμόρροπη κρεμάστρα…Έμεινα ξεβράκωτος με τις κάλτσες… Μάλαζα γεμάτος ανυπομονησία και καύλα το παπαρδέλι μου…Η Φωτεινή άνοιξε την πόρτα μετά από λίγο και εισήλθε… κυριολεκτικά χύμηξα πάνω της…Την αγκάλιασα τρυφερά…Την χάιδεψα στον ώμο…Ένιωσα την ζεστασιά από το απαλό της δέρμα…την φίλησα…Οσφράνθηκα την επιδερμίδα της…την ανάσα της… «Τι γυναικάρα είσαι εσύ» της είπα ψιθυριστά στο αφτί…
Τα βήματά μας μάς οδήγησαν στην άκρια του κρεβατιού…Άρχισα να την χαϊδεύω στην πλάτη…στην αρχή με αργές…μετά με πιο ζωηρές κινήσεις…Σαν να της έκανα μασάζ…Πώς να χορτάσεις τέτοια κορμάρα… «Δεν σε έχω ξαναδεί εδώ» τις είπα με απορία « έρχομαι κάποιες φορές για ενίσχυση» μου απαντάει… «Τι καύλα είσαι εσύ!» τις ψιθυρίζω στο αφτί …και αρπάζω με το χέρι μου τρεμάμενο από ηδονή το απαλό της ποπουδέλι…Μαλακό, τρυφερό, καμπυλωτό κωλαράκι…με μια ελαφρά κλίση προς τα κάτω… χαριτωμένο…Χούφτωσα δυνατά και τα δύο κωλομαγουλάκια της…τα χαστούκισα…Εκείνη άγγιξε τότε το πρησμένο μου μαλαπέρδι και μου έκανε νεύμα να ξαπλώσω…» Είναι καθαρά μην φοβάσαι» μου είπε…Άρχισε να μου χαϊδεύει την κοιλιά και το δασύτριχο στήθος…με φίλησε στις ρώγες…Κι έπειτα έτριψε αργά κι αισθησιακά τα στηθάκια της στο καυλωμένο μου μαντζαφλάρι…Μου φόρεσε το προφυλακτικό με το στόμα – Κι εδώ της δίνω τα εύσημα διότι η Φωτεινή είναι καθαρή και προσέχει την υγιεινή της όπως μου είπε – κι άρχισε μια αισθησιακή πίπα…επειδή θα έχυνα από την καύλα πολύ γρήγορα την σταμάτησα… «Μην αγχώνεσαι» με καθησύχασε εκείνη…» Πώς και δεν έχεις παντρευτεί κάποιον τόσο καιρό στην Ελλάδα;» την ρώτησα…» Δεν έτυχε» μου αποκρίθηκε… «Θέλεις να ανέβω από πάνω σου;» με ρώτησε…Επειδή ήθελα να την χαρώ όσο μπορούσα την καθοδήγησα ιεραποστολικά κι ενώ τα δάχτυλά μου διέτρεχαν κατά μήκος τα καλλίγραμμα πόδια της βιώνοντας την ικανοποίηση μιας αισθητικής ολοκληρίας…όμοιας με αυτή όταν αντίκρυσα τα γλυπτά του Αλμπέρτο Τζακομέττι ή τους πίνακες του Μοντιλιάνι…Την ξάπλωσα στο λερό σεντόνι και ανοίγοντας τα θεσπέσια πόδια της αντίκρυσα την πολυπόθητη σχισμή της που έφερνε στο βυσσινί του Τισιανού που θα έλεγε κι ο Καββαδίας…Έτριψα τον πουτσοκέφαλό μου λίγο στο μπουμπούκι της κι έπειτα έσπρωξα το παλούκι μου στο βάθος του κομψού μουνιού της όπου μετά από λίγα γρήγορα σφυροκοπήματα έχυσα γεμάτος ικανοποίηση σπαρταρώντας σύγκορμος και δαγκώνοντας τον αλαβάστρινο λαιμό της…Κατευθυνόμενος προς την ετοιμόρροπη κρεμάστρα της είπα με εμφατικό τρόπο « Εγώ θα σε παντρευόμουν!»…Κι εκεί συνέβη κάτι αναπάντεχο… Με ρώτησε «Δηλαδή είσαι ελεύθερος»; Η Φωτεινή ανοίχτηκε…άρχισε να με ρωτάει διάφορα όπως σε ποια περιοχή εργάζομαι…τι δουλειά κάνω…που σπούδασα…για να μην πολυλογώ συζητήσαμε διερευνητικά… Μου είπε ακόμα και σε ποια περιοχή μένει…Την ρώτησα « Να σου αφήσω τα στοιχεία μου;» « Την επόμενη φορά» αποκρίθηκε εκείνη. « Κι αν δεν σε ξαναδώ;» την ρώτησα… «Θα ξαναβρεθούμε» με διαβεβαίωσε… «Να εδώ είναι η κα…» και αναφέρθηκε στην διευθύντρια του οίκου υπονοώντας ότι θα μπορούσα να αφήσω τα στοιχεία μου στην διεύθυνση…Κάτι που έπραξα την αμέσως επόμενη μέρα μιας και η Φωτεινή έλειπε δυστυχώς…Δεν ξέρω αν θα επικοινωνήσει τελικά μαζί μου…Αν το κάνει πάντως εγώ θα την παντρευτώ. Αυτά είχα να πω καλά να περνάτε.

Σημερινή χριστουγεννιατικη πρωινή κατάθεση...πρέπει να ναι η Φωτεινή που ναι στο τελευταίο ρδελακι χαμηλά της διδύμου...
Μια χαρά μιλφακι αερατο, με τα παιχνιδάκια του πριν εισχωρήσεις...ωραία πιπα ακα και φωνούλες όταν την σφυροκοπας...δεν έκλεβε σε στάσεις ,ούτε καποια δυσφορία..

Γκριζες πινελιες στολιζαν τον καμβα του αθηναικου ουρανου που αργοτερα απεκτησαν τριανταφυλλι και πυρινες ανταυγειες .Ενα προπετασμα νεφων που προστατευε εστω προσκαιρα τις ηλιακες ακτινες απο το να μολυνθουν με την επαφη τους με οσα συμβαινουν στην επιφανεια της γης δημιοργωντας παραλληλα και ενα ρομαντικο σκηνικο για την συνεχεια...
Η Πλατεια Βικτωριας ειχε αδειασει ,εστω προσωρινα,απο τους λαθροεπενδυτες αποκτωντας την παλια εικονα ομορφιας και κανονικοτητας ...με χαρα ειδα στα παγκακια να καθονται και να συζητανε Ελληνες απομαχοι της εργασιας .Για πρωτη φορα διεβην την οδο Κοδριγκτωνος για να περασω στα τριψηφια νουμερα της οδου Φυλης ...εκανα την ιδανικοτερη επιλογη περνωντας στα ενδοτερα του επι της Φυλης 109Α ιδρυματος.Η Συλβια εμφανισθηκε με ενα σκουρο ρομπακι , εμφανιση που δεν θυμαμαι να ξαναειδα ΠΟΤΕ.Εχω δει ποικιλια εμφανισεων στην καριερα μου ποθ ξεκινησε την πρηγουμενη μου χιλιετια αλλα ποτε πιο πριν κατι με ρομπα.Απεπνεε κυρος και αερα αλλης εποχης.Ρωσιδα γυρω στα 35-40 ,νεοτερης εμφανισης ,καστανο καρε μαλλι με πρασινα ματια.Το στηθος καπως πεσμενο μαλλον ηταν το στοιχειο που οδηγηδε αλλους συναγωνιστες να την θεωρησουν ως μιλφ.
Αρχισε τα χαδια και τα φιλια στο σωμα μου και μου εβαλε το προφυλακτικο με το στομα.Στην συνεχεια μου εκανε στοματικο με ανεση χρονου...μονο με προφυλακτικο προσφρει υπηρεσιες,οσοι ψαχνουν κασκαντεριλικια ας πανε αλλου.Σειρα μου να την περιππιηθω ,επεσα στα κατω χειλη της τα οποια φιλησα και εγλειψα για αρκετη ωρα.Δεν παρελειψα να γευθω και τις μασχαλες και τον αφαλο της ενω μεγαλη ηταν η εκπληξη της οταν εφτασα στα δαχτυλακια των ποδιων της καθως με κοιτουσε με ματια ορθανοιχτα απολαμβανοντας το γλειψιμο που προσφερα σε αυτα.Περασαμε σε 69 με τα βογγητα της να γινονται μερος της ηδη αισθησιακης ατμοσφαιρας του δωματιου που ειναι εξοπλισμενο και με ντουζιερα σαν να ειμαστε σε στουντιο.Μετα απο αυτο αρχισε να χορευει πανω στην πληρη στυση μου .Η συνεχεια δοθηκε με πισωκολλητο και ιεραποστολικο καθως υπεθεσα σωστα οτι θα ηθελε σταση με μεγαλη σωματικη επαφη.Επεστρεψα αναμεσα στα ποδια της για εναν τελευταιο γυρο στοματικων περιποπιησεων.Μετα απο λιγο αρχισε να τον παιζει μονη της και εμπενεομενος απο το ωραιο της σολο την ακολουθησα μεχρι που γεμισα το προφυλακτικο.
Με καλουτσικη χρηση αγγλικων καταφερνει να συνεννοηθει κερδιζοντας ετσι εξτρα ποντους.Γλυκυτατη,θα μπορουσε ανετα να αντικαταστησει την ζαχαρη ...καμμια σχεση με κατι ξυνες και ξενερωτες,δημιουργει κατα το δυνατον αισθηση gfe,δεν κανει ξεπετα/αγγαρεια ( εμεινα περιπου 15 λεπτα μεσα) και γενικα νιωθω οτι ξεχωριζει απο πολλες κοπελες του χωρου.
Της αφιερωνω το τραγουδι <<Sylvie>> απο το συγκροτημα Saint Etienne προερχομενο απο την αγνη ομιχλη της πρωτης μου νεοτητος.Αν διαβαζει ελπιζω να το απολαυσει...

Μπαίνοντας στον οίκο βγήκε από το κουζινάκι η ηλικιωμένη ευγενική τσατσά και ανακοίνωσε ότι δουλεύει η Σύλβια, οπότε είχα την περιέργεια να δω πώς είναι αφού ήρθα με συστάσεις. Βγήκε λοιπόν η Σύλβια φορώντας μια κόκκινη ρόμπα και συμπέρανα ότι θέλει να κρύψει κάποιες ατέλειες στο κορμί της, αλλά δεν πτοήθηκα αφού με κέρδισε με το χαμόγελό της! Αν τη δεις στον δρόμο, και σε συνδυασμό με το χτένισμα, μάλλον παραπέμπει σε υπάλληλο γραφείου παρά σε πουτάνα... Ηλικιακά είναι γύρω στα σαράντα. Πλήρωσα και μπήκα να δοκιμάσω.
Φρεσκαρίστηκα και μετά από λίγο ήρθε κι αυτή, έβγαλε τη ρόμπα και αποκαλύφθηκε μια σχετική χαλάρωση στην κοιλιά, το στήθος της μέτριο φυσικό. Της όρμηξα και αιφνιδιάστηκε που δεν ήθελα να με τσιμπουκώσει αλλά να της ρουφήξω τα μουνόζουμα, άλλο που δεν ήθελε κι αυτή... Αφού την "έφτιαξα" καλά μού φόρεσε προφυλακτικό και γαμηθήκαμε σε gfe κλίμα. Έπεσαν μερικά στοματόφιλα, δεν την πίεσα για παραπάνω αφήνοντάς το για άλλη φορά που θα έχουμε... "γνωριστεί" καλύτερα.
Ο χώρος καθαρός με ντουζιέρα, η υπηρεσία δεν ενόχλησε.
Συμπερασματικά, δεν συστήνεται για πιτσιρικάδες και πορνοσταρικά γαμήσια, ίσως ικανοποιήσει πιο ώριμους άντρες που θέλουν την ησυχία τους και τον χρόνο τους.

Μέσανυχτα Τετάρτης προς Πέμπτη αφού είπα να περάσω μια δειγματοληπτική βόλτα από την πιάτσα στην τρίτη νυχτερινή βάρδια μπας και έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο μπήκα και στο μαγαζί αυτό δούλευαν δύο κοπέλες η Ελένη και η Άντζελα η Άντζελα είναι μια Ρωσίδα κοντά στα 50σιγουρα αλλά σχετικά καλοστεκουμενη έχει μακριά κάστανα μαλλιά πρόσωπο συμπαθητικό κανονικό σώμα και ωραία βυζιά χωρίς να είναι κάτι σπουδαίο μου κίνησε την περιέργεια και ενώ εις κάνει μια γύρα σε μερικά μαγαζιά τρώω φλασια και λέω πάω να δοκιμάσω κάτι καινούργιο και ας ρισκάρω αν κάτσει έκατσε έτσι πάω εκεί μπαίνω δωμάτιο και μετά από λίγο ήρθε η Άντζελα χαμογελαστή από συνεννόηση αγγλικά καθόλου ούτε ελληνικά μηδέν αυτό όμως δεν δημιούργησε κανένα θέμα άρχισα να χουφτωνω τα ωραία βυζιά της γενικά την κατεύθυνα εγώ δεν έχει μεγάλη εμπειρία στην συνέχεια μου έκανε ένα πολύ καλό ισπανικό που πραγματικά με έφτιαξε φουλ δυναμίτη επίσης έχει ωραία πόδια καλοσχηματισμένα γενικά τα προκαταρκτικά ήταν αρκετά.
Μετά πέρασε Καποτά μου έκανε ένα καλό τσιμπούκι την μετά την τοποθέτω σε ιεραποστολική στάση και ξεκινήσαμε σεξ το μουνι της είχε πολύ καλή αίσθηση μάλλον δεν είχε βάλει πολύ τζελ μια χαρά και ενώ δεν είχε περάσει σίγουρα το δεκάλεπτο η ώρα ήταν περίπου τρείς μεσάνυχτα ούτε ψυχη δεν υπήρχε στο σαλόνι κανένας η γαμημενη αντιπαθεστατη χοντρή τσατσά χτυπάει πόρτα ευτυχώς η κοπέλα δεν εδώσε σημασία και έτσι μπόρεσα να ολοκληρώσω απορώ με την αψυχολογητη ηλιθιότητα της τσατσας δεν καταλαβαίνει ότι μόνο πρόβλημα δημιουργεί στις κοπέλες τέλος πάντων καλά ήταν βγήκε το ρίσκο έμεινα ευχαριστημένος ήταν μια καλή κατάθεση

Δεν θυμαμαι πως την λενε αλλα ειναι Προμιλφ

Ειχα καβλες κατα τις 8 το απογευμα και ειχα κλεισει ραντεβου με escort. Εκανα την βλακεια και τραβηξα μια πετυχημενη μαλακια και το ακυρωσα. Βγηκα να πιω και μετα απο 4 ποτα σε μπαρακι στο κεντρο ξανακαβλωσα και εκανα βολτα στη παραλιακη για να με τσιμπουκωσει καμια εκδιδωμενη του δρομου. Αφου σταματησα σε 4 διαφορετικες και θελανε οι 2 30ευρω για τσιμπουκι και η αλλη κοντα στη γλυφαδα προς κεντρο 50 ( γιατι ειναι στανταρ απο οτι ειπε ) πηγα στο εν λογω καταστημα.

Πρωτα πηγα στο 109 που ειναι ισογειο. Ειχε 2 κοπελες , η μια φαινοταν 15 χρονων και ηταν ξινη και η αλλη απαραδεκτη.

Πηγα διπλα , σε αυτο που ειναι στον 1ο οροφο και ειχε τη προμιλφ. Η ωρα ηταν 01:00 , και τα δυο μαγαζια αδεια και γενικα ο δρομος δεν ειχε κανεναν συναγωνιστη.

Εδωσα το μπλε και μπηκα . Περιμενα 2-3 λεπτα κ μπηκε η προμιλφ.

Δεν εδωσε φιλια , ουτε εγω ηθελα να κολλησω χειλοχλαμυδια. Μου βγαζει το βρακι και με ξαπλωνει.Βαζει καποτα στο ΑΚΑ-βλωτο καβλι μου και παιρνει μια αεροπιπα ισα ισα για να καβλωσω.
Την σταματησα μετα απο 5 λεπτα μπας κ το μουνι της ειναι στενο.
Βαζει τζελ(!!!) και μπαινω μεσα στο γερικο αιδιο της. Τη γαμησα ιεραποστολικα για 10 λεπτα και εχυσα ( με το ζορι ) .

οταν εφυγα πεινασα και πηγα να φαω τσιζ στα macdonalds. Καθως περιμενα στην ουρα με εξινε το αριστερο μου χερι πανω απο τον αντιχειρα. Σκεφτηκα τι ακουμπησα ( εχω αντισιπτικο στο αμαξι ) και θυμηθηκα οσο τη γαμαγα ειχα το χερι μου κατω απο το κεφαλι της.
Ισως πλενει τα μαλλια της με σαμπουαν αλλεργιογονο.

Εν κατακλειδι , η χειροτερη μου επισκεψη.

* Απο ποτε βαζουν καποτα στο τσιμπουκι σε μπουρδελα? *

Η Σύλβια είναι σχετικά νέα στον οίκο. Δεν ξέρω αν εργαζόταν παλαιότερα αλλού. Προσωπικά δεν την είχα ξαναδεί. Η ευγενική τσατσά ανακοίνωσε σεξ σε όλες τις στάσεις, 69, ελεύθερο στοματικό, ισπανικό και τόνισε, διακριτικά: «Η κοπέλα κάνει δουλειά με προφυλακτικό».
Όταν πήγα η κοπέλα ήταν στο δωμάτιο. Ενώ όταν άνοιξε την πόρτα να βγει ήταν τσίτσιδη. Κοίταξε στιγμιαία το συναγωνιστή και εμένα που περιμέναμε και ξαφνιασμένη έκλεισε την πόρτα. Ο μύστης αναρωτήθηκε: «Ντρέπεται;». Εν τέλει, βγήκε ντυμένη με τα εσώρουχα και μια βαλίτσα στο χέρι. Μάλλον ο τύπος ήταν μερακλής και με γεια του.
Η Σύλβια είναι Ρωσίδα, καστανόξανθη, με πολύ γλυκό πρόσωπο. Όσον αφορά τα κιλά τη λες κανονική. Ωστόσο είναι πολύ πλαδαρή, το οποίο δείχνει ότι κάποτε είχε παραπάνω κιλά. Αξίζει να αναφερθεί κανείς στο στήθος της: πολύ μεγάλο. 3άρι, ίσως και 3,5άρι αλλά εντελώς κρεμασμένο στήθος. Ηλικιακά μπορεί να μην έχει πατήσει τα 30.

Ο συναγωνιστής έφυγε, εγώ έκατσα. Η δεσποινίς μπήκε στο δωμάτιο όταν ήρθε η ώρα και μέσα στην ευγένεια είπαμε δυο πολύ βασικές κουβέντες. Μιλάει κάποια αγγλικά, τα βασικά. Ελληνικά, όχι.

Γονατιστή ξεκίνησε να με φιλά στο στήθος κλπ αλλά ήθελε να ελέγχει την κατάσταση σε σημείο που δε με άφησε να της σηκώσω το κεφάλι να τη φιλήσω σε λαιμό, στήθος κλπ. Ξάπλωσα και έβαλε το προφυλακτικό. Ακολούθησε πίπα πολύ καλής ηδονικότητας ώσπου τη διέκοψα για να της πω να ξαπλώσει. Κάναμε μόνο ιεραποστολικό και την περισσότερη ώρα τα πόδια της τα είχε κλειστά. Ούτε τα άνοιγε όταν προσπάθησα να της τα ανοίξω παρά μόνο πολύ μετά. Τη ρώτησα αν μπορώ να τελειώσω στην κοιλιά της και μου απάντησε καταφατικά.

Πολύ τυπικά και μέτρια πράγματα με μια τυπική έως αδιάφορη μετεγγραφή του μαγαζιού. Προσωπικά δεν θα την ξαναπροτιμήσω. Μακάρι να έρχονταν μετεγγραφές αεροδρομίου να παίρναμε άλλο αέρα. Αλλά είμαστε πολύ μακριά. Όνειρα θερινής νυκτός. Μάλλον για κλείσιμο πάμε περισσότερο από φθινόπωρο.

Να είστε καλά

Απογευματινές καύλες και ξεκίνησα για το αγαπημένο σπιτάκι με τα κόκκινα φώτα. Δύο κορασίδες όπου την μία την έχω τιμήσει και αξίζει όπου έβαψε και το μαλλί ξανθό (Χριστίνα) και η άλλη μία κοντούλα όπου με κέρδισε με την όμιλια της ονόματι Νέλλη ντυμένη σαν POKEMON.

Δίνω το μπλε και μπαίνω. Έρχεται η Νέλλη με ένα πορτοκαλί φόρεμα όπου έρχεται στο κρεβάτι. Αρχίζει τα δικά της σε κοντινή απόσταση . Χαιδέματα και τα ψεύτικα οοο οουυυυυ βογκητά όπου άρχισε η πρώτη ξενέρα. Με πλησιάζει και στο πρόσωπο και παθάινω νίλα μεγάλη. Δόντια κατάμαυρα όπου φάνηκε και η σιδερούρα στα πίσω δόντια. Μιλάμε χάλια κατάσταση. Αρχίζει μέτρια πίπα όπου έκλεβε (σταμάταγε και σηκωνόταν) και άρχιζε τα ψεύτικα βογκητά και έκλεβε αρκετά. Προσπάθησα να πιάσω βύζους όπου ήταν πεσμένα (η κοπέλα πρέπει να είναι γύρω στα 35) και φαίνεται έχει παιδί ξεκάθαρα και με δεξιοτεχνία άλλαξε στάση 'ωστε να μην πέφτει χούφτωμα. Κώλος ανύπαρκτος!!!!! Πως να καυλώσω ο μαύρος;;;

Χείλια σιλικονάτα όπου μύριζε το πετρέλαιο από χιλιόμετρα. Γενικά επιδεικνύει τα βυζιά της αλλά μην μπερδεύεστε φίλοι συναθλητές. Το σώμα είναι πολύ μέτριο με κοιλίτσα όπου φαίνεται. Με τα πολλά της πιέζω το κεφάλι ώστε να αρχίσει το deepthroat και βγήκε δόντι όπου και πόναγε.

Νευριάζω και με τα πολλά την γυρνάω σε ιεραποστολικό για να έχω θέα. Αρχίζω να ρίχνω το γνωστό θεοφοβούμενο αστραπόβροντο ώστε να την ξεσκίσω με τα πολλά που μου έσπασε τα νεύρα. Εκεί άρχισε πάλι τα βογκητά πόνου και τις γκριμάτσες όπου φάνηκε ότι ήθελε να με διώξει.

Μιλάμε πολύ ξενέρα. Η γκόμενα δεν είχε δουλέψει πολύ εκείνη την μέρα καθώς πήγα νωρίς και δν άντεχε καθόλου το γαμήσι. Η γενική εικόνα ήταν ότι η καθαριότητα της μπάζει λίγο (σπυριά στα βυζιά) και άλλα που δεν θέλω να επεκταθώ. Έμπειροι συναθλητές θα καταλάβουν. Ευτυχώς που ήμουν πολύ καυλωμένος και δεν πήγε στράφι το 20αρικο. Εκτός ότι απο συναγωνιστές καθώς περίμενα βγήκε στο 5λεπτο που νόμιζα ότι σε απογειώνει στο σεξ αλλά διαψεύστηκα τελείως. Αν θέλετε απλά σεξ λόγω ανυπέρβλητης καύλας την συστήνω αλλιώς με τπτ.

Έφυγα τρέχοντας. Υπάρχουν κοπέλες στην φυλής όπου έχω πάει τέλος της βάρδιας που είναι κουρασμένες με καλύτερη πίπα και αντοχές ώστε να σε ευχαριστήσουν. Προσωπική μου άποψη. Ίσως έπεσα σε δύσκολη μέρα αλλά δν ξέρω αν θα της δώσω 2η ευκαιρία.

Αυτά από μένα και καλά γαμήσια.