Λοιπόν συντεκνοι μου, ήθελα να μοιραστώ το παρακάτω μαζί σας. Θεωρώ πως έχει κάποιο ενδιαφέρον:
Τις προάλλες βρέθηκα με μια παλιά μου φίλη, η οποία ζούσε έξω για πολλά χρόνια. Η τύπισσα είναι παλιό αλάνι γενικά, έχει περάσει από πολλές φάσεις (καλές και κακές), την έχει ζήσει τη ζωούλα της και δε τη λες άμπαλη γενικά!
Για διάφορους λόγους, αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω, και πλέον ζει στην Αθήνα. Λόγω εξωτερικού και ηλικίας, δεν έδεσε με πολλούς κύκλους εδώ, για κάποιους λόγους δεν έχει τη δυνατότητα να βγαίνει έξω πολύ, και τελοσπάντων βρέθηκε χωρίς πολλές κοινωνικές επιλογές και δυνατότητες.
Τα παραπάνω συνέβαλλαν στο να φτιάξει μια φάση στο τίντερ, το οποίο εξυπηρέτησε αρχικά την ανάγκη της να γνωρίζει γκόμενους εκτός κύκλων, αλλά εν τέλει απο αυτά που μου έλεγε, αναλώθηκε ΤΟΣΟ πολύ μέσα σ αυτό, ώσπου το αποδέχθηκε ως πραγματικότητα.
Απόρησα αρχικά, θέλησα να καταλάβω.....
Κατάλαβα γιατί: μια γενικά μέτρια κοπέλα εκεί μέσα νιώθει ΘΕΑ! Από κει που περνούσε σχεδόν απαρατήρητη έξω, ξαφνικά βρέθηκε να διευθύνει μια εικονική φάρμα με διάφορα 'ζώα': δίμετροι αθλητικοί πιτσιρικάδες, καλλιτέχνες, σερφάδες, μουσικοί, δικηγόροι, μέχρι και κάα δυό παλιούς τηλεοπτικούς 'επώνυμους΄....μου τα έδειξε και δεν πίστευα στα μάτια μου!
Η συνέχεια τώρα: λέτε να διάλεξε τους 'καταλληλότερους' από δαύτους και να έζησε τίποτα το ουσιώδες?....αρχίδια: από όσα μου είπε, κατάλαβα πως απλά κατάντησε το χυσοδοχείο όλων αυτών. Αν τη βλέπατε δεν θα το πιστεύατε εύκολα!
Και γιατί? Γιατί απλούστατα τις ήρθαν μαζεμένες τόσες πολλές επιλογές, που δεν ήξερε τι να πρωτοδιαλέξει. Μιλάμε η τύπισσα στην τσίτα. Μέσα σε μια ώρα πρέπει να μου χε αναφέρει άνετα καμμιά 30αριά ξεπετοκαταστάσεις. Αυτή η γυναίκα που κάποτε τους έπαιζε στα δάχτυλα, εκφυλίστηκε ακραία και βολεύτηκε στον καναπέ της ξεδιαλέγοντας υποψήφιους γαμιάδες.
Κι αυτή την 'πραγματικότητα' δεν την αφήνει, ο κόσμος να χαλάσει μάγκες μου. Παρέχει την ψευαίσθηση της ελπίδας για το αναπάντεχο, το στοιχείο της έκπληξης΄, πως ΠΑΝΤΑ κάτι καλύτερο ή 'νέο' θα σε περιμένει στην επόμενη γωνία.....
Κι ας πήγαν άπατες όλες οι γνωριμίες ύστερα από κάνα-δυο γαμήσια....η 'ελπίδα' προκαλεί ακραίο εθισμό.
Άντε να ξαναβγεί στα 'χαρακώματα' αυτή, να ρθει face to face με κάποιον που της κάνει πέσιμο αληθινό, θα ζοριστεί και θα ξαναγυρίσει στην οθόνη του κινητού της.....
Μέσα σε όλη αυτή την παράνοια, πετάει και το ανεκδιήγητο: 'ξέρεις, θα ήθελα πολύ να έβρισκα έναν ωραίο τύπο να άραζα μαζί του να ηρεμούσα.....'
Είπα να μην της χαλάσω τον κόσμο της, μιας και δεν υπάρχει γυρισμός...άστον τρελό στην τρέλα του!
Ήθελα να γελάσω, αλλά συνάμα ένιωσα και μια απόκοσμη αηδία, παίδες...
Διατηρώ ακόμα έντονο καημό για δυό εξαιρετικά κορίτσια που γνώρισα στο τίντερ, τα οποία και άφησα κάνοντας την καρδιά μου πέτρα κιόλας, απλά επειδή ΔΕΝ κάνεις ΤΙΠΟΤΑ σοβαρό με γκόμενα που γνωρίζεις εκει μέσα. 90% έχει υποστεί εκφυλισμό, χώρια που πολύ δύσκολα θα φύγει από εκεί. Με την πρώτη δυσκολία/διαφωνία, θα επιστρέψει σε αυτό που έμαθε, και θα είναι ένας φαύλος κύκλος.
Απλά ήθελα για μια ακόμη φορά να τονίσω πως εάν δεν είμαστε πιστοί σε κάποιες βασικές αρχές, καλό είναι να μην μπλέκουμε σε τίντερ κλπ καθώς δεν ξέρεις πως και πότε θα ξεφύγει το πράγμα, και είναι σχετικά απίθανο να βγει σε καλό.
Μόνο καταδρομικά ίσα να κάνουμε τη δουλειά μας, και όπου΄φύγει, φύγει παιδιά!
