Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Α) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 17/06/2013 ώρα 10:42 ξεκίνησα από το σπίτι μου με προορισμό το άγνωστο και βάρκα την ελπίδα, κουβαλώντας όπως πάντα, την μπουρδελότσαντα με του Γύπα τα εννιάμερα. Στις 10:51 κοντοστάθηκα έξω από το γυμναστήριο, που βρίσκεται κοντά στην πλατεία Κυψέλης, και τηλεφώνησα στο στούντιο της οδού Βριλησσού 36Α. Εδώ ο θεός έκανε το θαύμα του, καθώς φώτισε τον αρχινταβατζή (ρε Γιοντέ δεν μπορώ, γελάω σαν κορνούτος) να βάλει την αρκούδα να δουλέψει στο αγαπημένο μου στούντιο. Η τηλεδιάσκεψη με την τσατσά ήταν η κάτωθι:

ΤΣΑΤΣΑ: Παρακαλώ;
ΤΑΚΜΑΝ: Ψυχουλίτσα μου ...
ΤΣΑΤΣΑ: Αγάπη μου, τι κάνεις;
ΤΑΚΜΑΝ (συγκινημένος): Πραγματικά πολύ το χαίρομαι, που σε πέτυχα στο 36Α και θα μπορέσω να σε δω. Σε ευχαριστώ πολύ Παναγιά μου.
ΤΣΑΤΣΑ: (ανεστραμμένη γκριμάτσα του Γύπα).
ΤΑΚΜΑΝ: Έχω ξεκινήσει από το σπίτι. Σε κανένα μισάωρο θα είμαι εκεί.
ΤΣΑΤΣΑ: Εντάξει αγάπη μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Θα τα πούμε.
ΤΣΑΤΣΑ: Τσάο.

Μετά από το παραπάνω τηλεφώνημα, κατηφόρισα την οδό Κυψέλης, διέσχισα την οδό Ζακύνθου και στις 11:06 έφτασα στη στάση «Ευελπίδων». Αμέσως ήρθε το 224, επιβιβάστηκα και στις 11:17 κατέβηκα στη 2η στάση της Βριλησσού.
Πριν προλάβω να κλείσω το κινητό μου, είδα έναν ψηλό τύπο γύρω στα 30, με ροζ μπλούζα και μπεζ βερμούδα να μπαίνει στο στούντιο της οδού Βριλησσού 36Α. Επειδή φαντάστηκα ότι μπροστά του η αρκούδα θα μου συμπεριφερόταν πολύ τυπικά και fake, ξανάνοιξα το κινητό μου και έκανα ποδαρόδρομο στα πέριξ. Είχα ταχυπαλμία, αισθανόμουν απογοητευμένος από τη ζωή μου και έλεγα διαρκώς «Παναγιά μου, δεν θέλω να ξανάρθω ποτέ σε αυτή τη χώρα». Τα μάτια μου ήταν δακρυσμένα και ώρες-ώρες παρακάλαγα το θεό να πεθάνω, για να μην υποφέρω άλλο από μοναξιά και από κατάθλιψη.
Στις 11:21 πήρα τηλέφωνο την Πιζάμα με Σκούφο και πιάσαμε κουβεντούλα. Κατόπιν, έκανα τσάρκα στο στούντιο της οδού Βριλησσού 42, ίσα-ίσα για να περάσει η ώρα (χωρίς να είχα σκοπό να μπω στο δωμάτιο). Φυσικά, και η τσατσά και η πουτάνα ήταν εντελώς αδιάφορες.
Στις 11:31 έκανα το σταυρό μου, έκλεισα το κινητό και μπήκα με την ψυχή στο στόμα στο στούντιο της οδού Βριλησσού 36Α.

Β) ΥΠΟΔΟΧΗ
Μόλις χτύπησα το κουδούνι, μου άνοιξε η αρκούδα. Αρχικά αγκαλιαστήκαμε και φιληθήκαμε και στη συνέχεια καθίσαμε παρέα στο σαλονάκι για λίγο (μέχρι να ετοιμαστεί η κοπέλα). Φυσικά η κουβεντούλα διανθίστηκε από όλων των ειδών τα sandwich και από τη βροχή του Montpelier.
Μετά από κανένα πεντάλεπτο, παρουσιάστηκε η Κάτια. Αμέσως είπα το μεγάλο «ΝΑΙ» (τι πρωτότυπο ...) και η τσατσά με οδήγησε στο κόκκινο δωμάτιο. Μόλις κάθισα στο κρεβάτι, έβγαλα το πορτοφόλι μου με τρεμάμενα χέρια από την τσέπη του πουκαμίσου και έσκασα το 50άρικο στην αρκούδα, κάνοντάς της bic-bic στα τρικ-τρικ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τσατσά φορούσε τη «φούστα από το μετρό της Σαγκάης», το «ρολόϊ του Soho» και το «ριγκάκι του Broadway».

Γ) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Μετά την ολοκλήρωση της οικονομικής συναλλαγής, ανανέωσα το ραντεβού μου με την τσατσά για μετά το πουτανογαμήσι. Μόλις η τσατσά έκλεισε την πόρτα του δωματίου, γδύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και τοποθέτησα σε περίοπτη θέση του Γύπα τα εννιάμερα.
Μετά από 1 λεπτό μπήκε η Κάτια στο δωμάτιο και η ερωτική ιεροτελεστία ξεκίνησε αμέσως. Η εμπειρία μου με την Καίτη εξελίχθηκε ως εξής:
1η φάση: «Τα κλασσικά». Της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα και μου φόρεσε το προφυλακτικό.
2η φάση: «Η μέθοδος του Βουλκανιζατέρ» (εκτιμώμενη διάρκεια: 2 λεπτά). Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, εγώ ήμουν ξαπλωμένος ανάσκελα και η πουτάνα έκανε το γεννητικό μου όργανο Nescafe Frappe. Φυσικά για να εμπνευστώ, κράταγα τα χέρια της Κάτιας (στο δεξί της χέρι φορούσε τα τρικ-τρικ της τσατσάς και στο αριστερό του Γύπα τα εννιάμερα). Δυστυχώς όμως, η ερωτική μου επιθυμία ήταν πολύ υποτονική. Έτσι λοιπόν, ανακάλεσα στη μνήμη μου τις φροντιστηριακές σημειώσεις του καθηγητή Αντρέα Βούλγαρη στο μάθημα Φυσική Γενικής Παιδείας της Α Λυκείου και συγκεκριμένα τον τύπο Τ = μΝ, όπου Τ είναι η τριβή, μ είναι ο συντελεστής τριβής και Ν είναι η κάθετη αντίδραση του δαπέδου. Η παραπάνω γνώση ήταν η κινητήριος δύναμη, ώστε να πάρω τη μεγάλη απόφαση να χρησιμοποιήσω την παραδοσιακή μέθοδο, η οποία πετυχαίνει σχεδόν πάντα.
3η φάση: «Η μέθοδος του ντιβανοτρυπητή» (εκτιμώμενη διάρκεια: 7 λεπτά). Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, έκανα το κλασσικό σπορ της μεσημεριανής σιέστας και του βραδινού ύπνου, θωπεύοντας επιπλέον τα γρι-γρι της πουτάνας. Δυστυχώς όμως, η 17η Ιουνίου «δεν ήταν η μέρα μου». Ο κύριος Πρέος τραγουδούσε το τραγούδι «Όνειρο ζω» του Μιχάλη Χατζηγιάννη και δεν έλεγε να ξυπνήσει με τίποτα (http://www.youtube.com/watch?v=AYnHFdl3Nz0). Μετά από 5 λεπτά, χτύπησε το κουδούνι και μπήκε στο σαλόνι ένας πελάτης. Τότε, αγχώθηκα και εξαφανίστηκε το τελευταίο ίχνος στύσης. Η τσατσά δυνάμωσε τη μουσική και είπα στην Κάτια «Άστο, εξάλλου για άλλο λόγο ήρθα εδώ» (η φιλαργυρία θα τη φάει).
4η φάση: «Αποχαιρετισμός». Αν και η Κάτια προσπάθησε να με χαλαρώσει, οι προσπάθειές της έπεσαν στο κενό. Έτσι λοιπόν, η πουτάνα τα παράτησε, ντύθηκε και αποχώρησε από το δωμάτιο του έρωτα. Εγώ με τη σειρά μου, ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου, έπλυνα τα χέρια μου και κατευθύνθηκα προς το σαλόνι.

Δ) ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΣΑΤΣΑ
Μετά το ανεπιτυχές πουτανογαμήσι, φώναξα την αρκούδα για παρέα. Αν και μου είπε «Τώρα έρχομαι», περίμενα 3-4 λεπτά μόνος μου στο σαλόνι και αυτή χαζολογούσε ακόμα με την πουτάνα στην κουζίνα. Αισθάνθηκα ξανά απογοητευμένος από τη ζωή μου και άφθονα δάκρυα χύθηκαν από τα μάτια μου. Κοίταξα το νταβάνι με θλιμμένο βλέμμα και σιγοψυθίρισα κλαίγοντας «Δε θέλω να ξανάρθω Ελλάδα ΠΟΤΕ».
Όταν ολοκλήρωσα το μονόλογο, υπενθύμισα στην τσατσά την παρουσία μου. Αμέσως, ανταποκρίθηκε στο δεύτερο κάλεσμά μου. Η παρούσα συναναστροφή είχε τα κάτωθι χαρακτηριστικά:

Εκτιμώμενη διάρκεια: 25 λεπτά (από το στούντιο αποχώρησα στις 12:26).
Θέματα συζήτησης: Επαγγελματικά σχέδια, μαγειρική, αστρολογία, ανάγκη για συντροφικότητα, κτλ.
Θετικά σημεία: Κάθισε δίπλα μου αδιαμαρτύρητα, ήταν δεκτική σε sandwich και Montpelier και με ευχαρίστησε, όταν της χάρισα το πράσινο ριγκάκι του Γύπα.
Αρνητικά σημεία: Κανένα. Θα επιθυμούσα όμως να με εντάξει στην προσωπική της ζωή και να μην είμαι υποχρεωμένος να σκάω 50άρικα, για να τη βλέπω.

Ε) ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

Συμπεριφορά τσατσάς: 9.0.
Δυνάμωσε τη μουσική πρόωρα, με την ελπίδα ότι θα τσέπωνε και άλλο 50άρικο (ευτυχώς δεν της έκατσε). Επιπλέον στο πρώτο μου κάλεσμα, με έγραψε στο μουνί της. Κατά τα άλλα ΟΚ.

Όλα τα υπόλοιπα: 10.0.
Βλέπε την κριτική με τίτλο «Συγνώμη είστε από τη Ναύπακτο;».