Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πρώτη μου συγγραφική προσπάθεια εδω μαζί σας και ανάμεικτα τα συναισθήματα καθότι μετά απο πάρα μα πάρα πολύ καιρό χρόνια ολόκληρα βρέθηκα πάλι στα σοκάκια της οδού φυλής,
ίσως να οφείλετε στο αντιδραστικό του χαρακτήρα μου με όλο αυτον τον ντόρο και την προβολή του aids και της επικινδηνότητας ίσως στο αντρικό μου ένστικτο του ζευγαρώματος και της εκτόνωσης έστω και με ένα αγορασμένο θήραμα.
Ίσως απλά να έγινε μια αλληλεπίδραση και τον δύο, δεν το ξέρω αλλα δεν έχει και σημασία.
Περιπλανήθηκα αρκετά μπορώ να πω σε διάφορα σπιτάκια απο αυτά που είναι όλα μαζί στο μέσον της οδού και αρκετές φορές θυμήθηκα στιγμές απο τις ομαδικές μου βόλτες στα χρόνια του λυκείου αλλα και πιο μετά τις πιο μοναχικές μου στα χρόνια της φοιτητικής και στρατιωτικής μου ζωής.
Αυτό το flashback το είχα καθόλη της διάρκεια της βόλτας μου , τα κόκκινα σπιτάκια ήταν όπως τα είχα αφήσει με τα κορίτσια πανέμορφα και έτοιμα να χαρίσουν στον οποιονδήποτε την υπέρτατη χαρά, το μόνο που άλλαξε ίσως ήταν το είδος του χρήματος, παλιά ήταν οι δραχμές τώρα το καταραμένο ευρώ.
Όπως και να έχει αρκετό κόσμο συνάντησα στην βόλτα μου, μάλλον πολλοί θα μοιάζαν και θα ένιωθαν όπως και εγώ εκείνο το βράδυ, εξαιτίας του οτι ήθελα το χρόνο μου, την άνεση μου ,ίσως μεγαλύτερη προσοχή των κοριτσιών προς εμένα και τις ανάγκες μου ο δρόμος μου με έβγαλε σε ενα απο τα studio της περιοχής.
Εδώ ο τιμοκατάλογος ήταν πολύ διαφορετικός προς τα επάνω ο χώρος βέβαια με την πρώτη αλλα και με την δεύτερη ματιά δεν είχε καμία σχέση με τα υπόλοιπα σπίτια.
Δε ξέρω μάλλον τα χρόνια του ανδρός όσο περνάνε τον κάνουν να θέλει το κάτι παραπάνω το κάτι καλύτερο, παίζει φυσικά και ρόλο το Ελληνικό dna που ήταν, είναι (και ας μην γελιόμαστε) θα συνεχίσει να ειναι large και γενναιόδωρο ασχέτως αν και πολλές φορές μας οδηγεί ατομικά και συλλογικά προς την καταστροφή.
Οπότε ενα κολαριστό χαρτονόμισμα των 50€ αποχωρίστηκε το προτοφόλι μου προς χάριν της Δέσποινας, ενος κοριτσιού μικρού αναστήματος, καστανής χρώματος κόμμωσης , μικρού μεγέθους στήθους και σωματότυπου απλής καθημερινής κοπέλας.
Ο λόγος που τελικά κατέληξα σε αυτό το κορίτσι ήταν αφενός διοτι ήταν διαθέσιμη εκείνη την δεδομένη στιγμή χωρίς να χρειαστεί να περιμένω παραπάνω ενω οταν την είδα κατα τη διάρκεια της παρουσίασης της με κέρδισε το χαμόγελο της αλλα και ο ζωηρός σχεδόν χορευτικός ρυθμός του βηματισμού της .
Με την είσοδο μου σε ένα δωμάτιο του 2ου ορόφου, δεν μπορώ να πω οτι υπήρχε κάτι που να μου έλειπε εκείνη την στιγμή, ίσως ενα ποτήρι απο καλό ουίσκι (αν και μου προσφέρθηκε αλλα αρνήθηκα ευγενικά ) και ένα καλό πούρο αλλα μάλλον ο βαρύς καπνός του θα χαλούσε την ατμόσφαιρα η οποία ήδη είχε ξεκινήσει να χτίζεται μέσα στο μυαλό μου.
Έτσι κι αλλιως αυτές οι απολαύσεις θα ήταν συμπληρωματικές σε αυτό που ήθελα εκείνη τη στιγμή.
Ο χρόνος της αναμονής της νεαράς αλλα και της προσωπικής μου περισυλλογής κάποια στιγμή έληξε και η δεσποινίδα Δέσποινα έκανε την εμφάνιση της στα διαμερίσματα μου και μαζί της προστέθηκε και η αμηχανία μου σημάδι οτι μάλλον παραείχα ξεχάσει και βγάλει απο το υποσυνείδητο μου αυτές τις τέτοιου τύπου επαφές.
Δέν ξέρω αν όλο αυτό το έβγαζα και προς τα έξω με αποτέλεσμα την προσπάθεια της να με χαλαρώσει ή αν απλά απο τη φύση της η κοπέλα εχει επικοινωνιακά χαρίσματα αλλά πρίν ξεκινήσουμε οτιδήποτε είχαμε μια μικρή συζήτηση περι διαφόρων θεμάτων στοιχείο που χωρίς να το καταλάβω με απομάκρυνε απο την δύσκολη, αμήχανη και άβολη θέση στην οποία είχε περιέλθει.
Παράλληλα κατα τη διάρκεια της σύντομης κουβέντας μας τα ρούχα της είχαν αφαιρεθεί απο την ίδια (αν μπορούν θα θεωρηθούν ρούχα το σουτιέν και το βρακάκι) και ξάφνου είμασταν και οι δύο ολόγυμνοι επάνω στο στρώμα.
Σε τούτη τη στιγμή ενα τρέμουλο με ξαναχτύπησε αλλα μέσα σε ελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου το νεανικό και σφριγηλό κορμί της μου είχε απομακρύνει όλες τις αναστολές μου με αποτέλεσμα να την θέλω πια σαν παλαβός.
Η απαλή υφή του δέρματους της σε συνδυασμό με την προσεγμένη καθαριότητα και υγιεινή της προς στιγμήν με έκαναν να ξεχάσω που βρισκόμουν θυμίζοντας μου τις πρώτες καλές μου μέρες με την πρώην αρραβωνιαστικιά μου πρίν τα πράγματα φυσικά πάρουν άσχημη τροπή, αν και αυτο είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και μια ιστορία οχι σαν αυτές του σινεμά με happy end.
Στο θέμα μας, βρισκόμασταν εκεί μαζί με τα σώματα μας να κάνουν τις πρώτες διερευνητικές επαφές, ο νούς μου απελευθερωμένος ταξίδευε σε όμορφα μονοπάτια , τα χέρια μου ξεκλείδωτα πια εξευρευνούσαν τα πιο απόκρυφα της σημεία ενω η έξαψη της στιγμής με είχε συνεπάρει σε υπέρτατο βαθμό.
Το λαστιχένιο προστατευτικό παρά το νεαρό της ηλικίας της τοποθετήθηκε επιδεξια απο μέρους της επάνω μου και πια η κατάσταση άλλαζε ακόμα πιο ευχάριστα για μένα.
Δεν μπορώ να καυχηθώ οτι αποτελώ τον εμπειρότερο αξιολογητή και γνώστη του γυναικείου στοματικού έρωτα άλλωστε κανένας δεν θα μπορούσε αφου ο έρωτας σε οποιαδήποτε μορφή του είναι κάτι το οποίο δεν έχει ταβάνι, τέρμα και τέλος αλλα σύγουρα προσωπικά είχα πάρα πολύ καιρό να λάβω ανάλογη περιποίηση ή μάλλον να αισθανθώ τέτοια ικανοποίηση σε αυτή την πτυχή της ερωτικής επαφής.
Δεν μπορώ να θυμηθώ αν όλο αυτό κράτησε δευτερόλεπτα ή λεπτά της ώρας και πόσα, δεν νομίζω οτι ούτε εκείνη την στιγμή θα μπορούσα να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα όμως χώρια κάν να το καταλάβω χωρίς καποία αίσθηση του χρόνου τα κορμία μας είχαν ενωθεί σε ένα με το κορίτσι ξαπλωμένο ανάσκελα να με αγκαλιάζει με τα πόδια της και εμένα απο επάνω της δειλά δειλά εξασκώ το γενετήσιο ένστικτο μου.
Μπορώ να πώ με τα συγουριάς οτι πάθος , συναισθήματα ευχαρίστησης και διάθεση για διασκέδαση υπήρχε αρκετή μεταξύ μας και όλες αυτές οι όμορφες στιγμές ήταν αμοιβαίες στο πώς τις ζούσαμε και οι δύο ή μάλλον έτσι το εκλάμβανα.
Είχα κάπως απορροφηθεί στη στιγμή και στην ομορφία της όπου τώρα που το ξανασκέφτομαι και όλα είναι πάλι μες το νού μου δεν είχα καμία διάθεση να αλλάξω το σκηνικό που είχε στηθεί, μου άρεσε έτσι όπως συνέχιζα να μπαινοβγαίνω μέσα της, με ξετρέλεναν οι αντιδράσεις της και αυτές οι μικρές πνιχτές κραυγούλες της, ένιωθα οτι έφτανα στην ολοκλήρωση αλλα δεν είχαν κανέναν μα κανέναν λόγο να βάλω κάποιο φρένο στον εαυτό μου.
Τελείωσα μετά απο λίγο και μόλις συνήλθα απο την νοητική μέθη που συνοδεύει κάθε οργασμό ξαναείδα το πρόσωπο της να μου χαμογελάει με αυτό το αθώο χαμόγελο της με το οποίο με κέρδισε όταν την πρωτοείδα.
θα ήθελα να μέναμε εκεί να ξαπλώναμε και να συνεχίζαμε γιατι όχι αυτό που είχαμε αρχίσει αλλα είναι γεγονός οτι όταν κάποιος ολοκληρώνει μια σεξουαλική επαφή με μια κατατάλλα άγνωστη γυναίκα η αμηχανία που υπάρχει προ της πράξης επιστρέφει με αποτέλεσμα απο ντροπη? απο άγχος? απο νευρικότητα? να τον κάνει να θέλει σιγά σιγά να απομονωθεί και να απομακρυνθεί απο την προηγούμενη κατάσταση.
Έτσι λοιπόν σηκώθηκα πήγα προς το μπάνιο να καθαριστώ πετώντας την στολή προστασίας στον κάδο των απορριμάτων και με την επιστροφή μου ανταλλάξαμε με μεγάλη εγκαρδιότητα ευχαριστιές και ευχές για ένα καλό βράδυ το οποίο για εμένα δεν θα μπορούσε να ήταν και καλύτερο.
Απεχώρησε ευγενικά και εγώ κατευθύνθηκα προς το ντούζ για να φρεσκάρω αλλα και να τονώσω το νου μου και το σώμα μου.
Κατα την έξοδο μου μετά απο κάποια λεπτά της ώρας παρατήρησα ξανά τον κόσμο που συνωστίζονταν στο δρόμο για να πάρει μια γεύση να δώσει μια ευχάριστη νότα στο βράδυ του απο τα κορίτσια της οδού φυλής.
Τουλάχιστον δύο διαφορετικές (φαντάζομαι και τρείς) γενιές αντρών μαζί στο κυνήγι του χαμένου ή μάλλον φανερού θησαυρού της ζωής.
Ας είμαστε όλοι καλά και ας χαιρόμαστε όσο μπορούμε τις μικρές καθημερινές απολαύσεις που μπορούμε να γευτούμε.
Όπως λέει και ένα γνωστό τραγούδι...
Take me down to the paradise city...
Where the grass is green...
And the girls are pretty...
Take me home..
Ευχαριστώ για την ανάγνωση σας, συγνώμη αν σας κούρασα.