Κριτικές από GNR

Mεσημέρι Κυριακής 22 Ιουλίου, μια απο τις πιο δύσκολες μέρες του καλοκαιριού κατα τους μετεωρολόγους. Αγνοώντας τις συμβουλές για παραμονή στο σπίτι κόντραρα τον καύσωνα θέλοντας να υποβάλλω τον εαυτό μου σε περαιτέρω εξαντλητικές σωματικές αυτη τη φορά δοκιμασίες.
Η περιοχή της φυλής ήτο νεκρική ,μάλλον οι κάτοικοι δροσίζονταν σε κάποια κοντινή αμμουδιά οπότε μου δόθηκε η ευκαιρία να παρκάρω χωρις κάν να κάνω όπισθεν.
Παρότι φωτία και λάβρα έξω σε σημείο που αναγκάστικα να ξαναπάρω το μπάνιο μου αργότερα μέσα στο δωμάτιο μου, το πορνείο είχε δροσερή και ανακουφιστική ατμόσφαιρα απόρροια του κλιματισμού.
Η επιλογή μου τούτο το μεσημέρι άκουγε στο όνομα Νεφέλη μια δροσερή νεαρά περίπου 23 με 24 μαϊων με ιδανικές αναλογίες και έντονο ρούζ στο γλυκό προσωπο της.
Η μικρή μου περιπέτεια μαζί της άρχισε με ένα αισθησιακό μασάζ απο την μεριά της επάνω μου και στα πρώτα σημάδια έγερσις ηθικού μου το μασάζ προς ακόμα μεγαλύτερης μου ευτυχίας μετατράπηκε σε πεολειχία κατα την οποία αφαιρέθηκα στη στιγμή και παρολίγον να έχω πρόωρο ατύχημα εξπερμάτισης.
Η κύρια συνουσία επραγματοποιήθη σε μια ποικιλία εναλλακτικών στάσεων οι οποίες έγιναν με δική μου επιλογή σε ρυθμό βασανιστικά αργό αφενός για να παρατείνω την ερωτική διάρκεια της πράξεως αφετέρου για να αυξήσω την τελική μου διέγερση-ολοκλήρωση.
Η παρτενέρ μου καθόλη τη διάρκεια της ώρας που μοιράστηκε μαζί μου ανταποκρίθηκε επιτυχώς στα καθήκοντα της με βάση τα ατομικά που κριτήρια ενω την ώρα του αποχαιρετισμού υπήρξε ιδιαίτερα εγκάρδια μαζί μου.

Xθεσινή απογευματινή μου επίσκεψης εις τον οίκο της οδού ιππώνακτος 14 στο Νεο Κόσμο. Το οίκημα καθαρό προσεγμένο με διακόσμιση με επιρροές άλλων εποχών.
Η αλλοδαπή κυρία στην είσοδο αφου μου πρόσφερε μια αναπαυτική θέση επι του καναπέως με ενημέρωσε οτι εργάζεται η Άντζελα.
Μια πολυ αξιοπρεπέστατη γυναίκα ώριμης ηλικίας με προσεγμένο σώμα χαμογελαστή με πολύ καλή κίνηση σώματος και αέρα εντονης θυληκότητας.
Ξεντύθηκα στα γρήγορα και την περίμενα σκεπτόμενος πώς θα είναι η εμπειρία μου μαζί της.
Ο χρόνος πέρασε ευχάριστα και η πόρτα του δωματίου άνοιξε με την επιλόγή μου να κάνει την είσοδο της.
Μου συστήθηκε και αφού έβγαλε τα λιγοστά ρούχα της ξάπλωσε πλάι μου.
Η γλώσσα της άρχισε να κάνει παιχνίδια στο κορμί μου και τα πρώτα σημάδια ερεθισμού μου είχαν έρθει.
Το προκαταρκτικό της μενού συνεχίστηκε με επιπλέον παιχνίδια και χάδια μέχρι που πήρε την προστασία του σεξ στα χέρια της και με πολύ ευκολία μου την τοποθέτησε στο μόριο μου.
Τα χείλια της τώρα ηταν επάνω στο πέος μου το οποίο θήλαζε με αισθησιακό στύλ και τρόπο.
Τα χέρια μου αγκάλιαζαν το κορμί της και απολάμβανα ιδιαίτερα τη στιγμή δεχόμενος την στοματική της περιποίηση.
Η συνουσία μας προχώρησε σε κανονική ερωτική επαφή σε δύο διαφορετικές ερωτικές στάσεις , τα μικρά της βογγητά οι αναστεναγμοί της αλλα και η πολύ καλή της διάθεση συνέβαλαν στην επιτυχία της συνέυρεσης.
Με το πέρας της επαφής μας με ευχαρίστησε που την επέλεξα και αφού ντύθηκε αργά αλλα με περίσσια χάρη αποχώρησε.
Κατά την έξοδο μου με ευχαρίστησε και μου ευχήθηκε καλό βράδυ και η κυρία στην είσοδο.
Έφυγα αναλογιζόμενος οτι τελικά το φαίνεσθαι δεν ειναι απαραίτητα ίδιο με το ειναι.

Λένε οτι η ιστορία κύκλους κάνει και έχω κάθε λόγο να το πιστεύω.
Κάποια χρόνια αργότερα απο το 1492 και την ανακάλυψη της Αμερικής απο τον Χριστόφορο Κολόμβο κάποιες δεκάδες στην αρχή , ύστερα εκατοντάδες και μετά χιλιάδες άνθρωποι στοιβάχτηκαν στα λαμπρά ιστιοφόρα της εποχής για να μετοικήσουν στην καινούργια ήπειρο στον "Νέο Κόσμο" όπως τον αποκαλούσαν δειλά δειλά μεταξύ τους.
Κάποιες εκατοντάδες χρόνια πιο μέτα το 1922 χιλιάδες συμπατριώτες μας ήταν αναγκασμένοι να διασχίσουν όχι τον ατλαντικό ωκεανό αυτή τη φορά αλλα το αιγαίο πέλαγος.
Κάποιοι απο αυτούς εγκαταστάθηκαν σε μία μικρή περιοχή των Αθηνών την οποία ονόμασαν "Νέο Κόσμο".
Οι εργατικές πολυκατοικίες τους στέκουν ακόμα άχαρες διάσπαρτες στα όρια της περιοχής τους και σε μία περιοχή συνυφασμένη με την φτώχεια τον πόνο και το μαράζι αλλα και με την ελπίδα τον αγώνα και την αξιοπρέπια και περηφάνια της καταγωγής της δεν θα μπορούσε να λείπει και ένας οίκος ανοχής.
Ο οίκος επι της οδού Ηλία Ηλίου 82 είναι προσβάσιμος σε πολύ κοντινή σχεδόν εξ επαφής απόσταση απο τη στάση μετρό "Νέος Κόσμος" αλλα και για τους πιο ρομαντικούς και μποέμ απο την συνονόματη στάση τράμ.
Παρόλα αυτά η δική μου πρόσβαση επετεύχθη με την σύγχρονη τετράτροχη ιδωτική άμαξα του 21ου αιώνος την οποία κατάφερα να σταθμεύσω σε παρακείμενη οδό.
Θυμάμαι την εισαγωγή μου περι της ιστορίας που όλο κύκλους κάνει και ακόμα μια φορά παρατηρώ το προφανές, εις τον οίκο της Ηλία Ηλίου στον Νέο Κόσμο δεν συνάντησα κάποια πόρνη απόγονο της γενιάς της μικρασιατικής καταστροφής, αλλα μια γυναίκα εκπρόσωπο μιας άλλης μεταναύστευσης η οποία επραγματοποιήθει στις αρχές της δεκαετίας του 90 με την κατάρευση του σιδηρού παραπετάσματος.
Το όνομα Σάντυ μπορεί σύγουρα να μήν είναι χαρακτηριστικό δείγμα της καταγωγής της αλλα κατά πάσα βεβαιότητα μπορώ να πώ οτι της ταιριάζει.
Με αρχοντική ομορφία προσώπου και έκφρασης, λάγνο βλέμμα και σωματικές αναλογίες οι οποίες επι της παραλίας προσελκύουν επιφωνήματα θαυμασμού στους αρσενικούς λουόμενους.
Το κόστος της απλής σύντομης γνωριμίας μου μαζί της μου ανακοινώθηκε οτι ανέρχεται στην πεντηκοστή μονάδα μέτρησης του κοινού ευρωπαικού νομίσματος το οποίο όσο και να φοβάμαι εν ετη 2012 μην το χάσω ποτέ μου και έρθουν σεισμοί και καταποντισμοί στα δέκα χρόνια που μεσολάβησαν απο το μακρυνό 2002 οπου μου επιβλήθει ποτέ μου δεν το αγάπησα πραγματικά σαν κάτι ολότελα δικό μου.
Ησήλθα με καμάρι στην κάμαρη και τακτοποίησα τον ρουχισμό μου μένοντας γυμνός χωρίς όμως φύλο συκής.
H σύντροφος μου για εκείνη τη μέρα σε χρόνο όσο θέλει ένα τσιγάρο να καεί και να φτάσει έως την γόπα με ακολούθησε και αυτή .
Ο χρόνος της πρώτης κοινωνικής επαφής μας (to know us better) που ηταν και το σλόγκαν μιας παλιάς ελληνικής ταινίας δεν είχε και μεγάλη διάρκεια οπότε αρχίσαμε σχεδόν αμέσως να μπαίνουμε στην ουσία της υπόθεσης.
Ξαπλωμένος ανάσκελα και αναπαυτικά απόλαυσα την στοματική της περιποίηση στο στην αρχή κοιμησμένο και αργότερα ορθομένο μόριο μου. Τα χέρια μου ήταν τα μόνο μέρη του σώματος μου τα οποία κουνιόντουσαν και εξευρευνούσαν το σφιχτό κορμί της συντρόφου μου.
Η κύρια ερωτική πράξη αρχίνησε με την παγκοσμίος γνωστή πια στάση του ιεραπόστολου, η οποία στάση φέρει πια το όνομα ιεραποστολική καθότι μαζί με τον πλυθισμό που μετανάστευσε στην αμερικανική ήπειρο βρέθηκαν αρκετοί ιεραπόστολοι της καθολικής εκκλησίας οι οποίοι δίδαξαν στους απολίτιστους ιθαγενής οτί αυτή είναι η σεξουαλική πρακτική για αναπαραγωγή την οποία εγκρινει ο θεός σε αντθέση με τις άλλες πρακτικές οι οποίες ταιριάζαν περισσότερο σε ζώα παρά σε ανθρώπους.
Στην ουσία μας τώρα η Σάντυ ανταποκρίθηκε με περισσια όρεξη σε αυτή τη στιγμή της επαφής μας και εγώ νίωθωντας σαν πρωτάρης ιθαγενής συνέχισα το έργο μου.
Δέν ξέρω άν οι μάγια και οι αζτεκοι άκουσαν τότε τους ιεραπόστολους εγώ όμως δεν έμεινα στην στάση τους αλλα συνέχισα τον σεξουαλικό μου συνουσιασμό σε θέση η οποία συναντάται στο ζωικό τετράποδο βασίλειο.
Το θυλικό γυρίζει με πλάτη στο αρσενικό το οποίο επωφελείται και έρχεται απο πίσω για..............
Έτσι λοιπόν με την δεσποινίδα Σάντυ γυρισμένη και με τα χέρια μου να βαστάνε τα γεμάτα καπούλια της συνέχισα το έργο μου, θα πρεπει να μειναμε εκει περιπου στα τέσσερα λεπτά, λίγο η ζέστη έξω λίγο η κούραση μου αργούσα αρκετά να ολοκληρώσω πράγμα που δεν έδειξε να την ενοχλέι καθόλου. Το τέλος μου κάπου εκεί ήρθε αρκετά έντονα και πολύ ευχάριστα.
Σηκώθηκε απο το κρεβάτι και αφού ντύθηκε με ευχαρίστησε δίνοντας μου ευχές για ένα καλό απόγευμα, το μεσημέρι μου πάντως μαζί ηταν ήταν ήδη πολυ καλό.
Στο δρόμο της επιστροφής πήρα ενα φρέντο καπουτσίνο απο ένα καφέ απέναντι απο το τράμ και συνέχισα μέχρι το αυτοκίνητο μου.
Αναζωογονημένος πήρα το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι.

Έιναι φορές που κάθεσαι σπίτι ξεθεωμένος απο την δουλειά ,απο τα αγχη της καθημερινότητας και ενώ κανονικά νιώθεις οτι αν απλά ξαπλώσεις θα κοιμηθείς αμέσως μόλις έρχεται η στιγμή να το κάνεις η υπερένταση δεν σε αφήνει και στριφογυρνάς ανάμεσα σε σεντόνια και μαξιλάρια.
Έχει εδω και κάποιο καιρό που αυτό το έργο παίζεται όλο και πιο συχνά στην οικία μου, η λύση τις περισσότερες φορές ηταν η τηλεόραση και το μεταμεσονύχτιο πρόγραμμα της, λύση όμως καθόλου ουσιαστική ως προς την χαλάρωση του νού και του σώματος.
Λίγες μέρες πρίν η νόσος της εποχής κατα αρκετούς επιστημονικούς κύκλους με επισκέφθηκε για ακόμα μια φορά.
Αποφασισμένος όμως να μήν χρειαστεί να ξοδευτώ ανούσια για ακόμα μια νύχτα στην τηλεόραση, φόρεσα πρόχειρα μια φόρμα ενα μπλουζάκι και κρατώντας τα κλειδιά του αυτοκινήτου κατευθύνθηκα προς την έξοδο.
Η οδήγηση στην νυχτερινή Αθήνα ηταν ανέκαθεν μια απο τις αγαπημένεςμου ασχολίες, μεσογείων, κηφισίας, βασιλίσσης σοφίας, σύνταγμα, πανεπιστημίου , ομόνια και ασυναίσθητα 3ης σεμπτεμβρίου μάλλον ο προορισμός μου είχε ήδη επικυρωθεί στο ασυνείδητο μου και μηχανικά οδήγησα και πάρκαρα επι της οδού φυλής.
Αν και ξανά σε αυτόν τον οίκο διστακτικά χτύπησα το κουδούνι της εξωτερικής πόρτας και εισήλθα στον κυρίος χώρο.
"Καλησπέρα σας καθίστε σας παρακαλώ" ηταν τα λόγια που άκουσα απο την ηλικιωμένη και ευτραφή κυρία στην είσοδο, ακολούθησα την προτροπή της και θρονιάστηκα στον καναπέ.
Η μουσική υπόκρουση του mary the night της κυρίας gaga με συντρόφευσε για τα πρώτα λεπτά της παραμονής μου και αναρωτήθηκα αν όντως έχω φτάσει στο σημείο να νυμφευθω την νύχτα.
Οι σκέψεις μου αυτές όμως γρήγορα απομακρύνθηκαν με την εμφάνιση αλλα πασαρέλα οίκου μόδας των γυναικών.
Aπο τις δύο που είδα (η 3η ήτο απασχολημένη) η τελική μου διαλογή έκλεισε προς την μεριά της δεσποινίδος Ελένης.
Με ένα μαύρο σέτ στηθόδεσμου-στρίνγκ, με τα μακριά μαλλιά της πιασμένα ψηλά αλογοουρά, καλλίγραμμο κορμί και όμορφα καπούλια που ορθώνονταν ακόμα περισσότερο απο το ζευγάρι των ψηλοτάκουνων παπουτσιών της με είχε κάνει πια δικό της.
Αφού έκανα την απαραίτητη συνεννόηση με την κυρία της εισόδου, ευτυχώς πάνω στην βιασύνη μου να φύγω απο το σπίτι μου δεν είχα αμελήσει και είχα πάρει μαζί μου το πορτοφόλι μου πήρα το δρόμο για το δωμάτιο του επάνω ορόφου.
Δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω ούτε το ντούζ ουτε την τουαλέτα του δωματίου καθότι είμουν σε άριστη κατάσταση υγιεινής οπότε αφού τακτοποίησα τα πράγματα μου και τα ρούχα μου επάνω στην καρέκλα αναπαύθηκα περιμένοντας το αντικείμενο του πόθου μου.
Δεν μέτρησα την ώρα αλλα δεν πρέπει να ήταν και μεγάλο το διάστημα της αναμονής ή μάλλον της προσμονής μου όταν η πόρτα της κλίνης μου άνοιξε και δέχθηκα ωσάν άλλος σπιτονοικοκύρης επισκέψεις.
Ο ξένιος ζεύες μέσα μου κομμάτι όλων μας αφυπνίστηκε εγείροντας μου συναισθήματα και σκέψεις προσφοράς προς την φιλοξενούμενη μου.
Η πρώτη κοινωνικού τύπου επικοινωνία μας ήτο αρίστη, ευγενική καλοπροαίρετη έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον στο πως με λένε πως τα περνάω κτλ
Και ενω η κουβέντα μας συνεχιζόταν είχε ήδη ξαπλώσει δίπλα μου επάνω στο στρώμα.
Τι τέλεια ευκαιρία για εμένα για να ασχολειθώ με τους μαστούς της τώρα που ο στηθόδεσμος της είχε αποχωρήσει και βρισκόταν επάνω στο τραπεζάκι.
Το στήθος της μεγάλο φτιαγμένο απο τη μητέρα φύση δεχότανε το ενδιαφέρον της παλάμης μου ενω οι μεγάλες ρώγες της μου ξύπνησαν τα κατάλοιπα της παιδικής μου ηλικίας και των αναμνήσεων μου απο τα πολύ μακρυνά χρόνια του βρεφικού θηλασμού.
Τα χέρια μου έφτασαν μέχρι τα πόδια της , η απαλή ηφή του δέρματος σε συνδυασμό με την υψηλή θερμοκρασία της σαρκός της έφεραν και τα πρώτα εμφανή αποτελέσματα έγερσης στην γεννετική περιοχή μου.
Το κράνος φοριέται στο τριχωτό κεφάλι στους μοτοσυκλετιστές και σώζει ζωές αλλα για εμας τους εραστές φορέθηκε άλλου είδους κράνος σε ένα άλλο κεφάλι πολυ πιο χαμηλά.
Ήταν η ώρα εκείνη όπου ο φαλλός του υποφαινόμενου δέχθηκε την επίθεση αγάπης των χειλιών, της γλώσσας και της στοματικής κοιλότητας εν γένει της δεσποινίδος Ελένης.
Ήτο αδύνατο να μην υπάρξει άμεση ανταπόκριση απο την οργανική μεριά μου σε μια τέτοια κίνηση αμβρότητας έτσι ώστε η πρότερη έγερση μου είχε μετουσιωθεί σε πραγματική κανονική σκληρή στύση.
Παρακολουθώντας τα γεγονότα απο τον καθρέφτη είμουν αναγκασμένος να διακόψω ομως την ανωτέρω απολαυστικότατη κατα ταλλα διαδικασία έτσι ώστε να προλάβω τυχόν εξελίξεις πρώορης εξπερμάτωσης.
Η παρτενέρ μου ξάπλωσε ανάσκελα και ανασηκώνοντας ελαφρός τα πόδια της με δέχτηκε στην ζεστή αγκαλιά της. Τα πρώτα δευτερόλεπτα της ένωσης μας ήταν μάλλον διευρευνιτικά και για τους δυό μας , όσο όμως ο χρόνος κυλούσε η σύνδεση μας χτιζόταν όλο και πιο πολύ. Οι όποιες αναστολές και ντροπές ανάμεσα σε ανθρώπους αγνώστους μεταξύ τους είχαν υποχωρήσει και την θέση τους είχε πάρει μια αίσθηση βαθειάς αλληλοσυμπλήρωσης και αμοιβαίας εγκαρδιότητας.
Aλλαγή θέσεως και ηταν η σειρά μου να βρεθώ ξαπλωμένος με τα μάτια στην οροφή και την σύντροφο μου να με ιππεύει όπως μάλλον η βασίλισσα Ιππολύτη των θρυλικών αμαζόνων ίππευε το άτι της καθώς κατευθηνόταν στην Αθήνα για πόλεμο.
Συνήθως τα άγρια άλογα τα ευνουχίζουν για να περιορισθεί το νεύρο τους και να μην ρίξουν στο έδαφος τον αναβάτη τους αλλα φαντάζομαι ούτε η αμαζόνα Ιππολύτη είχε ευνουχισμένο άλογο ούτε πολύ περισσότερο η απόγονος της Ελένη είχε πρόβλημα να με ιππεύσει τόσο επιδέξια καθότι όπως και να το πάρει κανείς και χωρίς να έχω καμία επιθυμία να καυχηθώ δεν είμαι και τόσο φρόνιμο ζώο, μάλλον προς τους ταύρους του αμερικάνικου ροντέο φέρνω που η ανάβαση τους μετριέται σε δευτερόλεπτα
Τρίτη και τελευταία πράξη του έργου και σαν γνήσιος αρσενικός επιβήτορας πήρα τη θέση μου στο πίσω μέρος του θηλυκού τηρώντας τα αρχέγονα ένστικτα αναπαραγωγής του ζωικού βασιλείου, ένστικτα που έχουν παραμήνει γραμμένα επάνω στον ανθρώπινο γεννετικό κώδικα εδώ και χιλιετίες.
Η είσοδος μου αυτή τη φορά στο εσωτερικό του κόλπου της ήταν πολύ πιο έντονη, η ένταση και η έξαψη της στιγμής ίσως και λόγο του οτι η ολοκλήρωση μου είχε σχεδόν φτάσει υπήρξε καταλύτης στο να επιταχύνω την λειτουργία μου.
Δέν μπορώ να ξέρω για τις γυναικείες ιδιότητες και αρετές αλλά αυτά τα ελάχιστα δευτερόλεπτα που απομένουν πρίν την αντρική εξπερμάτιση είναι θεωρώ το καλύτερο δείγμα το καλύτερο έργο που έχει να προβάλει ο αντρικός εγκέφαλος, η προσύλωση στο στόχο είναι μνημειώδης, το focus και η συγκέντρωση στα τελευταία βήματα πρίν το τέλος μιας σεξουαλικής πράξης δεν νομίζω να συναντάται σε καμία άλλη πτυχή της αντρικής ζωής. Ο στόχος είναι ένας, αυτή η αναγέννηση ψυχής και σώματος που επιτυγχάνεται με την απόρριψη ή κάποιες φορές με την τοποθέτηση των υγρών υποψηφίων απογόνων μας.
Αυτές τις στιγμές είναι που πιστεύω οτι ακόμα και ο άμεσος κίνδυνος μιας υποθετικής φυσικής καταστροφής όπως πχ μια πυρκαγιά, ενας σεισμός ένα εξαγριωμένο ηφαίστειο δεν θα ήταν ικανός να κάνει κανέναν άντρα να παρεκκλίνει απο τον μοναδικό του στόχο να αφήσει δηλ το στίγμα του επι της γής.
Η συγκεκριμένη στιγμή για μένα έφτασε για ακόμα μια φορά στη μικρή ζώη μου, η στιγμή της απόλυτης ευχαρίστησης, της στιγμιαίας μέθης που σαν άνθρωπος το μοναδικό νοήμων πλάσμα επι της γής χρησιμοποίησα τις αναπαραγωγικές μου διαδικασίες προς προσωπικό μου όφελος.
Δυστηχώς είναι κατάρα αυτά τα ελάχιστα δευτερόλεπτα ινδουιστικής νιρβάνας να διαρκούν τόσο μα τόσο λίγο και σαν άλλοι ιππότες να πρέπει να αναζητούμε συνεχώς ξανά και ξανά αυτό το άγιο δισκοπότηρο πηγή ζωής υγείας και ρώμης το οποίο μπορεί να ευφραίνει αλλα ποτέ δεν ξεδιψά.
Κατα την έξοδο μου και αφου καληνύχτισα τις κυρίες κατευθύνθηκα προς το αυτοκίνητο μου, το ραδιόφωνο κατα τον δρόμο της επιστροφής μου συντονισμένο τυχαία στον kiss έπαιζε το fucking perfect απο την Pink.
Στο σπίτι κοιμήθηκα αμέσως ενω την επομένη ξύπνησα φρέσκος και γεμάτος ζωντάνια.
Μάλλoν θα συμφωνήσω με την Pink αν και δεν είμαι ένθερμος οπαδός της.

Πρώτη μου συγγραφική προσπάθεια εδω μαζί σας και ανάμεικτα τα συναισθήματα καθότι μετά απο πάρα μα πάρα πολύ καιρό χρόνια ολόκληρα βρέθηκα πάλι στα σοκάκια της οδού φυλής,
ίσως να οφείλετε στο αντιδραστικό του χαρακτήρα μου με όλο αυτον τον ντόρο και την προβολή του aids και της επικινδηνότητας ίσως στο αντρικό μου ένστικτο του ζευγαρώματος και της εκτόνωσης έστω και με ένα αγορασμένο θήραμα.
Ίσως απλά να έγινε μια αλληλεπίδραση και τον δύο, δεν το ξέρω αλλα δεν έχει και σημασία.
Περιπλανήθηκα αρκετά μπορώ να πω σε διάφορα σπιτάκια απο αυτά που είναι όλα μαζί στο μέσον της οδού και αρκετές φορές θυμήθηκα στιγμές απο τις ομαδικές μου βόλτες στα χρόνια του λυκείου αλλα και πιο μετά τις πιο μοναχικές μου στα χρόνια της φοιτητικής και στρατιωτικής μου ζωής.
Αυτό το flashback το είχα καθόλη της διάρκεια της βόλτας μου , τα κόκκινα σπιτάκια ήταν όπως τα είχα αφήσει με τα κορίτσια πανέμορφα και έτοιμα να χαρίσουν στον οποιονδήποτε την υπέρτατη χαρά, το μόνο που άλλαξε ίσως ήταν το είδος του χρήματος, παλιά ήταν οι δραχμές τώρα το καταραμένο ευρώ.
Όπως και να έχει αρκετό κόσμο συνάντησα στην βόλτα μου, μάλλον πολλοί θα μοιάζαν και θα ένιωθαν όπως και εγώ εκείνο το βράδυ, εξαιτίας του οτι ήθελα το χρόνο μου, την άνεση μου ,ίσως μεγαλύτερη προσοχή των κοριτσιών προς εμένα και τις ανάγκες μου ο δρόμος μου με έβγαλε σε ενα απο τα studio της περιοχής.
Εδώ ο τιμοκατάλογος ήταν πολύ διαφορετικός προς τα επάνω ο χώρος βέβαια με την πρώτη αλλα και με την δεύτερη ματιά δεν είχε καμία σχέση με τα υπόλοιπα σπίτια.
Δε ξέρω μάλλον τα χρόνια του ανδρός όσο περνάνε τον κάνουν να θέλει το κάτι παραπάνω το κάτι καλύτερο, παίζει φυσικά και ρόλο το Ελληνικό dna που ήταν, είναι (και ας μην γελιόμαστε) θα συνεχίσει να ειναι large και γενναιόδωρο ασχέτως αν και πολλές φορές μας οδηγεί ατομικά και συλλογικά προς την καταστροφή.
Οπότε ενα κολαριστό χαρτονόμισμα των 50€ αποχωρίστηκε το προτοφόλι μου προς χάριν της Δέσποινας, ενος κοριτσιού μικρού αναστήματος, καστανής χρώματος κόμμωσης , μικρού μεγέθους στήθους και σωματότυπου απλής καθημερινής κοπέλας.
Ο λόγος που τελικά κατέληξα σε αυτό το κορίτσι ήταν αφενός διοτι ήταν διαθέσιμη εκείνη την δεδομένη στιγμή χωρίς να χρειαστεί να περιμένω παραπάνω ενω οταν την είδα κατα τη διάρκεια της παρουσίασης της με κέρδισε το χαμόγελο της αλλα και ο ζωηρός σχεδόν χορευτικός ρυθμός του βηματισμού της .
Με την είσοδο μου σε ένα δωμάτιο του 2ου ορόφου, δεν μπορώ να πω οτι υπήρχε κάτι που να μου έλειπε εκείνη την στιγμή, ίσως ενα ποτήρι απο καλό ουίσκι (αν και μου προσφέρθηκε αλλα αρνήθηκα ευγενικά ) και ένα καλό πούρο αλλα μάλλον ο βαρύς καπνός του θα χαλούσε την ατμόσφαιρα η οποία ήδη είχε ξεκινήσει να χτίζεται μέσα στο μυαλό μου.
Έτσι κι αλλιως αυτές οι απολαύσεις θα ήταν συμπληρωματικές σε αυτό που ήθελα εκείνη τη στιγμή.
Ο χρόνος της αναμονής της νεαράς αλλα και της προσωπικής μου περισυλλογής κάποια στιγμή έληξε και η δεσποινίδα Δέσποινα έκανε την εμφάνιση της στα διαμερίσματα μου και μαζί της προστέθηκε και η αμηχανία μου σημάδι οτι μάλλον παραείχα ξεχάσει και βγάλει απο το υποσυνείδητο μου αυτές τις τέτοιου τύπου επαφές.
Δέν ξέρω αν όλο αυτό το έβγαζα και προς τα έξω με αποτέλεσμα την προσπάθεια της να με χαλαρώσει ή αν απλά απο τη φύση της η κοπέλα εχει επικοινωνιακά χαρίσματα αλλά πρίν ξεκινήσουμε οτιδήποτε είχαμε μια μικρή συζήτηση περι διαφόρων θεμάτων στοιχείο που χωρίς να το καταλάβω με απομάκρυνε απο την δύσκολη, αμήχανη και άβολη θέση στην οποία είχε περιέλθει.
Παράλληλα κατα τη διάρκεια της σύντομης κουβέντας μας τα ρούχα της είχαν αφαιρεθεί απο την ίδια (αν μπορούν θα θεωρηθούν ρούχα το σουτιέν και το βρακάκι) και ξάφνου είμασταν και οι δύο ολόγυμνοι επάνω στο στρώμα.
Σε τούτη τη στιγμή ενα τρέμουλο με ξαναχτύπησε αλλα μέσα σε ελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου το νεανικό και σφριγηλό κορμί της μου είχε απομακρύνει όλες τις αναστολές μου με αποτέλεσμα να την θέλω πια σαν παλαβός.
Η απαλή υφή του δέρματους της σε συνδυασμό με την προσεγμένη καθαριότητα και υγιεινή της προς στιγμήν με έκαναν να ξεχάσω που βρισκόμουν θυμίζοντας μου τις πρώτες καλές μου μέρες με την πρώην αρραβωνιαστικιά μου πρίν τα πράγματα φυσικά πάρουν άσχημη τροπή, αν και αυτο είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και μια ιστορία οχι σαν αυτές του σινεμά με happy end.
Στο θέμα μας, βρισκόμασταν εκεί μαζί με τα σώματα μας να κάνουν τις πρώτες διερευνητικές επαφές, ο νούς μου απελευθερωμένος ταξίδευε σε όμορφα μονοπάτια , τα χέρια μου ξεκλείδωτα πια εξευρευνούσαν τα πιο απόκρυφα της σημεία ενω η έξαψη της στιγμής με είχε συνεπάρει σε υπέρτατο βαθμό.
Το λαστιχένιο προστατευτικό παρά το νεαρό της ηλικίας της τοποθετήθηκε επιδεξια απο μέρους της επάνω μου και πια η κατάσταση άλλαζε ακόμα πιο ευχάριστα για μένα.
Δεν μπορώ να καυχηθώ οτι αποτελώ τον εμπειρότερο αξιολογητή και γνώστη του γυναικείου στοματικού έρωτα άλλωστε κανένας δεν θα μπορούσε αφου ο έρωτας σε οποιαδήποτε μορφή του είναι κάτι το οποίο δεν έχει ταβάνι, τέρμα και τέλος αλλα σύγουρα προσωπικά είχα πάρα πολύ καιρό να λάβω ανάλογη περιποίηση ή μάλλον να αισθανθώ τέτοια ικανοποίηση σε αυτή την πτυχή της ερωτικής επαφής.
Δεν μπορώ να θυμηθώ αν όλο αυτό κράτησε δευτερόλεπτα ή λεπτά της ώρας και πόσα, δεν νομίζω οτι ούτε εκείνη την στιγμή θα μπορούσα να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα όμως χώρια κάν να το καταλάβω χωρίς καποία αίσθηση του χρόνου τα κορμία μας είχαν ενωθεί σε ένα με το κορίτσι ξαπλωμένο ανάσκελα να με αγκαλιάζει με τα πόδια της και εμένα απο επάνω της δειλά δειλά εξασκώ το γενετήσιο ένστικτο μου.
Μπορώ να πώ με τα συγουριάς οτι πάθος , συναισθήματα ευχαρίστησης και διάθεση για διασκέδαση υπήρχε αρκετή μεταξύ μας και όλες αυτές οι όμορφες στιγμές ήταν αμοιβαίες στο πώς τις ζούσαμε και οι δύο ή μάλλον έτσι το εκλάμβανα.
Είχα κάπως απορροφηθεί στη στιγμή και στην ομορφία της όπου τώρα που το ξανασκέφτομαι και όλα είναι πάλι μες το νού μου δεν είχα καμία διάθεση να αλλάξω το σκηνικό που είχε στηθεί, μου άρεσε έτσι όπως συνέχιζα να μπαινοβγαίνω μέσα της, με ξετρέλεναν οι αντιδράσεις της και αυτές οι μικρές πνιχτές κραυγούλες της, ένιωθα οτι έφτανα στην ολοκλήρωση αλλα δεν είχαν κανέναν μα κανέναν λόγο να βάλω κάποιο φρένο στον εαυτό μου.
Τελείωσα μετά απο λίγο και μόλις συνήλθα απο την νοητική μέθη που συνοδεύει κάθε οργασμό ξαναείδα το πρόσωπο της να μου χαμογελάει με αυτό το αθώο χαμόγελο της με το οποίο με κέρδισε όταν την πρωτοείδα.
θα ήθελα να μέναμε εκεί να ξαπλώναμε και να συνεχίζαμε γιατι όχι αυτό που είχαμε αρχίσει αλλα είναι γεγονός οτι όταν κάποιος ολοκληρώνει μια σεξουαλική επαφή με μια κατατάλλα άγνωστη γυναίκα η αμηχανία που υπάρχει προ της πράξης επιστρέφει με αποτέλεσμα απο ντροπη? απο άγχος? απο νευρικότητα? να τον κάνει να θέλει σιγά σιγά να απομονωθεί και να απομακρυνθεί απο την προηγούμενη κατάσταση.
Έτσι λοιπόν σηκώθηκα πήγα προς το μπάνιο να καθαριστώ πετώντας την στολή προστασίας στον κάδο των απορριμάτων και με την επιστροφή μου ανταλλάξαμε με μεγάλη εγκαρδιότητα ευχαριστιές και ευχές για ένα καλό βράδυ το οποίο για εμένα δεν θα μπορούσε να ήταν και καλύτερο.
Απεχώρησε ευγενικά και εγώ κατευθύνθηκα προς το ντούζ για να φρεσκάρω αλλα και να τονώσω το νου μου και το σώμα μου.
Κατα την έξοδο μου μετά απο κάποια λεπτά της ώρας παρατήρησα ξανά τον κόσμο που συνωστίζονταν στο δρόμο για να πάρει μια γεύση να δώσει μια ευχάριστη νότα στο βράδυ του απο τα κορίτσια της οδού φυλής.
Τουλάχιστον δύο διαφορετικές (φαντάζομαι και τρείς) γενιές αντρών μαζί στο κυνήγι του χαμένου ή μάλλον φανερού θησαυρού της ζωής.
Ας είμαστε όλοι καλά και ας χαιρόμαστε όσο μπορούμε τις μικρές καθημερινές απολαύσεις που μπορούμε να γευτούμε.
Όπως λέει και ένα γνωστό τραγούδι...
Take me down to the paradise city...
Where the grass is green...
And the girls are pretty...
Take me home..
Ευχαριστώ για την ανάγνωση σας, συγνώμη αν σας κούρασα.