Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Κατά τη διάρκεια της χθεσινής μου στουντιότσαρκας (βλέπε αντίστοιχη ενημέρωσή μου) επισκέφτηκα 13 studios. Από αυτά, τρία ήταν κλειστά και σ' ένα η κοπέλα δεν είχε προσέλθει για δουλειά μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Είχα σκεφτεί να προσθέσω μια νέα ερώτηση στις καθιερωμένες ερωτήσεις που συνήθως κάνω στις τσάρκες μου και αυτή αφορούσε την ύπαρξη του βιβλιαρίου υγείας που οφείλουν να έχουν μαζί τους οι ιερόδουλες.
Απο τα υπόλοιπα λοιπόν 9 μαγαζιά, σε τέσσερα μου είπαν ότι το βιβλιάριο θα το δω εάν περάσω στο δωμάτιο, σε δύο μου παρουσίασαν άσχετες εξετάσεις, σε άλλα δύο μου είπαν ότι τις εξετάσεις /βιβλιάριο η κοπέλα τις είχε αφήσει στο σπίτι και μόνο σ' ένα επέμειναν και μου έδειξαν το βιβλιάριο υγείας της εργαζόμενης.
Το συγκεκριμένο studio δεν έχει κανένα χαρακτηριστικό (μεγάλο αριθμό, ταμπέλα, έντονο χρώμα) που να προδίδει την ύπαρξή του.
Βρίσκεται σε μία αριστοκρατική συνοικία των Αθηνών, δίπλα σε προξενεία και διαμερίσματα ευυπόληπτων πολιτών (αν και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος...)
Η εξώπορτά του, σ' αντίθεση με τ' άλλα ομοειδή μαγαζιά είναι ανοιχτή. Οπως στους οίκους ανοχής.
Εσπρωξα λοιπόν και εγώ τη θύρα και εισήλθα σ έναν προθάλαμο και από 'κει στο κυρίως οίκημα.
Με υποδέχτηκε μία ηλικιωμένη κυρία με μακριά άσπρα μαλλιά και μαύρα ρούχα. Μ' έβαλε να καθίσω σε μία εσοχή του δωματίου που χρησίμευε ως σαλόνι και φιλοξενούσε έναν μικρό καναπέ και ένα τράπεζάκι.
Δεν ήταν σε θέση να μου δώσει περισσότερες πληροφορίες έτσι περίμενα να έρθει η εργαζόμενη κοπέλα της βάρδιας.
Η Αντζελα δεν άργησε να εμφανιστεί, με πλησίασε και εγώ τη χαιρέτησα διά χειραψίας.
Πρόκειται για milf γύρω στα 45, με ξανθό μεσαίο σγουρό μαλλί, πρόσωπο με χαρακτηριστικά ανατολικοευρωπαίας, γεμάτη αλλά με σφιχτοδεμένη σάρκα, μεγάλο, θα έλεγα, στητό στήθος, που μου φάνηκε ότι προσπαθεί να το φέρει στ' οπτικό πεδίο του υποψήφιου πελάτη τακτοποιώντας αρκετά συχνά το ρούχο της (ένα σκούρο μεσοφόρι) στην περιοχή.
Το απλό πρόγραμμα τιμάται στα 50 ευρώ και το φουλ στα 60, ενώ κάνει και αυταρχικό.
Δεν κάνει όμως ελεύθερο στοματικό και πρωκτικό.
Μου επέδειξε επίσης και το βιβλιάριο υγείας της, που πιστοποιούσε ότι είναι υγιής και εγώ τη χαιρέτησα για να συνεχίσω την τσάρκα. Είχα ακόμα να επισκεφτώ 3 studios.
Επέστρεψα γύρω στις 13:35. Η γιαγιούλα και η Αντζελα χάρηκαν που με ξαναείδαν.
Αφού τους έκανα γνωστό ότι θα περάσω. Ζήτησα έκπτωση για το απλό πρόγραμμα και έτσι πλήρωσα μόνο 40 ευρώ (δυστυχώς δε σκέφτηκα να ζητήσω και απόδειξη) για ν' απολάυσω το πληθωρικό κορμί της κοκότας.
Το μπάνιο βρίσκεται εκτός δωματίου και είναι άθλιο (έχω αναρτήσει φωτογραφίες στη χθεσινή μου ενημέρωση). Τουλάχιστον δεν έχει οσμές και το νερό είναι ζεστό.
Τα ρούχα μου τ' άφησα στην κρεμάστρα πίσω από την πόρτα και με μία πετσέτα τυλιγμένη γύρω απ' τη μέση μου (μην πάθει και κανένα εγκεφαλικό η γιαγιά βλέποντας το ''εργαλείο'') τρύπωσα στο δωμάτιο, το οποίο είναι άνετο.
Το πάτωμα είναι καλυμμένο με μωσαικό της δεκαετίας του '50, κάτω και πέριξ των λευκών (σχεδόν) τοίχων, ξυλεπένδυση ύψους περίπου ενός μέτρου, ξύλινο διπλό κρεβάτι με καλής ποιότητας στρώμα, δύο ξύλινα κομοδίνο, καλάθι για τα σκουπίδια. Δεν πρόσεξα να παίζουν καθρέφτες.
Η Αντζελα έκανε την εμφάνισή της κατά τις 13:45.
Γι' άλλη μια φορά ήμουν ξαπλωμένος.
Εβγαλε το μεσοφόρι της και η λευκή καθαρή και σφιχτή σάρκα της μαγνήτισε το βλέμμα μου.
Την αγκάλιασα και ενώ με το ένα χέρι μου θώπευα τον καλοθρεμμένο ποπό της με το άλλο ζούλαγα το πλούσιο στήθος της.
Οι θηλές της δεν άργησαν να τοποθετηθούν ανάμεσα στα χείλη και τους κοπτήρες μου, όπου μαζί με τη γλώσσα μου ανέλαβαν να τις δώσουν ένα πιο μακρόστενο και σκληρό σχήμα.
Δυστυχώς φιλιά και γλειψίματα δεν κάνει. Με το ζόρι έγλειψε λίγο και αυτό με την άκρη της γλώσσας της, τις δικές μου θηλές. Επίσης χαιδεύει πολύ επιφανειακά. Πάντως θωπείες δέχεται. Για δαχτυλιάσματα, δεν ξέρω.
Προσπαθεί να σε καυλώσει περισσότερο με το στήθος της και με την επαφή του κορμιού της.
Η στύση βέβαια επήλθε και το προφυλακτικό εφαρμόστηκε (με λάθος τρόπο νομίζω. Βλέπε κριτική μου ''Κρίμα το μπόι σου καλέ...'') από την ίδια. ''Είκοσι χρόνια βάζω προφυλακτικά...'' όπως μου είπε γελώντας.
Το στοματικό της ήταν καλό. Βαθύ, χωρίς χεράκια και με καλή χρήση της γλώσσας, μου διατήρησε τη στύση. Για καραμπαλίκινγκ, ούτε λόγος.
Η πρώτη στάση ήταν με την Αντζελα από πάνω όπου ανέλαβε να κάνει όλη τη δουλειά εκείνη. Μπρός, πίσω, δεξιά, αριστερά και στριφογυριστό.
Εριξα και εγώ κάποιες παλινδρομήσεις αλλά εκείνη έλεγχε το παιχνίδι.
Στη δεύτερη στάση, εκείνη που η φύση έχει διαλέξει για τα περισσότερα πλάσματά της, μπροστά στα μάτια μου απλώθηκε ό κατάλευκος ποπός της που δε χόρταινα να χουφτώνω, το δε πέος μου βρήκε τη θέση του ανάμεσα στα τοιχώματα του κόλπου της.
Επειτα από έντονο σφυροκόπημα άδειασα το φορτίο μου στη θηλή της περικαυλίδας και σαφώς ένιωσα καλύτερα και ξαλαφρωμένος.
Η ωρα ήταν 14:05 ακριβώς. Συνολικός καθαρός χρόνος περίπου 15 λεπτά.
Η Ανζελα έμεινε και συζητήσαμε λίγο. Οπως μου είπε χαρακτηριστικά, έχει πελάτες που τους ήξερε πρίν παντρευτούν, κατά τη διάρκεια και μετά αφού χώρισαν.
Κάνοντας τη σούμα, η επίσκεψή μου είχε σκοπό περισσότερο την υλική αλλά και την ηθική στήριξη μιας νόμιμης εργαζόμενης, έτσι ώστε να νιώσει δικαιωμένη για το γεγονός ότι παραμένει νόμιμη.
Οι νόμιμες ιερόδουλες που είναι σε θέση να παρουσιάσουν ένα πιστοποιητικό υγείας ή/και να δώσουν μια απόδειξη παροχής υπηρεσιών στους πελάτες τους, ευεργετούν εκτός από τον εαυτό τους και την κοινωνία στο σύνολό της με αυτές τους τις πράξεις.
Διότι αφενός οι πελάτες νιώθουν (και έχουν) μία ασφάλεια κατά τη διάρκεια της συνεύρεσης και αυτό είναι πολύ σημαντικό, αφετέρου διαμέσου της φορολόγισης των κερδών τους, συνεισφέρουν, όπως όλοι μας άλλωστε, στον κοινό κορβανά.
Η δικαίωση λοιπόν, όταν είναι ''εξ αντικειμένου'', δηλαδή προέρχεται από το σύνολο (όλους εμάς), έχει μεγαλύτερη αξία, διότι είναι πλέον αναμφισβήτητη και δίνει δύναμη στον δικαιωμένο να συνεχίσει να είναι νόμιμος.
Το ίδιο ισχύει και για τους επιχειρηματίες του χώρου, που επανεπενδύουν κάποια απ' τα κέρδη στις επιχειρήσεις τους και αυτοί χρειάζονται την υποστήριξή μας για να νιώσουν δικαιωμένοι, διότι με αυτόν τον τρόπο ωφελημένοι είμαστε και εμείς, μιας και ένα μέρος των χρημάτων μας, επανέρχεται υπό τη μορφή υψηλότερης ποιότητας παροχής υπηρεσιών σε μας τους ίδιους.
Είναι όμως γεγονός ότι η δικαίωση μπορεί ν' αργήσει να έρθει ή να μην έρθει και ποτέ, διότι είναι γνωστό ότι τέτοιες ενέργειες δε χαιρετίζονται πάντα από τον κόσμο, ο οποίος ακολουθεί μία περπατημένη και αδιαφορεί.
Εκεί χρειάζεται τόλμη και θάρρος, έτσι ώστε ο καλός επαγγελματίας να υπομείνει τις δυσκολίες και να αναμείνει την αναγνώριση που θα έρθει (που πρέπει να έρθει. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι γι' αυτό) σε βάθος χρόνου.
Δηλαδή τελικά η δικαίωση δεν είναι ούτε η απόλαυση των αποτελεσμάτων από την πράξη, αλλά ο αγώνας που επιβάλλει η πράξη. Δικαίωση, μ' άλλα λόγια πρέπει να είναι η συναίσθηση του επαγγελματία πως συμμετέχει στον αγώνα για την προώθηση του σωστού.