Κριτικές από MariosTheScorpio

ΜΑΡΓΚΟ ΜΕ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΣ



Σε ποίημα θα σας διηγηθώ, δυσάρεστα συμβάντα,

της νύχτας τα καμώματα, καλά δεν είναι πάντα,



Ήμουν σε γάμο κολλητού, με ρίζα από Πόντο,

επήγα με full διάθεση, και δώρα απ’ το Hondo,



Ρωσία και Πόντος μπλέχτηκαν, πολλά σας λέω είδα

στις βότκες πλακωθήκαμε και γίναμε σταφίδα,



Η διάθεση μου ανέβηκε, αρχίσανε τα κόρτα,

και η πούτσα μου εχτύπαγε στου σώβρακου την πόρτα,



Ο γάμος ετελείωσε, η κούραση μεγάλη,

μα ηρεμία δεν είχε πιά το κάτω μου κεφάλι,



Μικρό το budget βρε παιδιά, και που να ξεπεζέψω,

ευθύς λοιπόν για Βριλησσού, την καύλα να μαζέψω,



Το νούμερο 57, το σπίτι φωτισμένο,

η κάψα μου πελώρια, γιατί να περιμένω;



Παρκάρω τ’ αυτοκίνητο, κουστούμι Porto bello,

νονός της νύχτας έμοιαζα, μου ‘λειπε το καπέλο,



Το στούντιο ειν’ ισόγειο, τσατσά απ’ τη Ρωσία,

λες και έχουν μες στην καύλα μου καμία σημασία,



Στο σαλονάκι κάθομαι, μονάχος περιμένω,

το περιβάλλον κλασσικό, το φως χαμηλωμένο,



“Κορίτσι έχουμε σήμερα, με μάστερ στην φροντίδα”,

“Μαργκό είναι το όνομα, Ρωσία η πατρίδα”,



Εκείνη εμφανίζεται στα κόκκινα ντυμένη,

τακούνι είχε ασορτί και μάτι που πεθαίνει,



Μου λέει παιχνιδιάρικα, “είσαι καλά μωρό μου;”

σκέψεις φρικτές, ανώμαλες, γεμίσαν το μυαλό μου,



Τα μάτια της ναζιάρικα, κόκκινο το μαλλί της,

γι’ αυτήν στο δρόμο να βρεθώ, να γίνω και αλήτης,



Ο κώλος της κουνιότανε, επάνω στα τακούνια,

αυτή παιδιά εκαύλωνε, και γέρους με μπαστούνια,



Χωρίς μιά σκέψη δεύτερη, βαλάντιο ετοιμάζω,

και ένα πενηντάευρω, από την τσέπη βγάζω,



Λες μέσα μου να το ‘ξερα, πως θα προκύψει κάτι;

το *σύστημα μου το γνωστό*, διέγραψα απ’ το χάρτη,

(*βλέπε “ΤΟ ΡΟΜΙΝΑΚΙ”)



Στο δώμα ετοιμάζομαι, και βγάζω το κουστούμι,

να δεις που λάθος ήτανε, βότκα μαζί με ρούμι,



Παρ΄ όλη μου την κούραση, αναμονή με πιάνει,

παμπάλαιες τσόντες χάζευα, «λες να ‘χουνε πεθάνει;;;!!»



Μεγάλη μου η προσμονή για τον γνωστό τον ήχο,

αυτόν απ’ τα τακούνια της, αντανακλά στον τοίχο,



Ξάφνου ακούω έρχεται, ο ήχος δυναμώνει,

και η καρδιά μου πάλλεται, φουσκώνει ξεφουσκώνει,



Ετούτο το συναίσθημα ποτέ δεν θα μ’ αφήσει

και άπειρα χιλιόμετρα αν έχω στο γαμήσι,



Αυτή είναι φίλοι η ομορφιά, της προσμονής η χάρη,

αυτή θεριεύει το καυλί, και τρέφει το παπάρι,



Οι σκέψεις μου διακόπτονται το πόμολο σαν τρίζει,

το βλέμμα μου καρφώνεται, το βλέπω να γυρίζει,



Μα η χαρά δεν κράτησε, σας λέω, άλλη ώρα,

και μόλις την αντίκρισα. πήρα την κατηφόρα,



Τι ήταν φίλοι μου αυτό, που βλέπουνε τα μάτια,

η κίνηση της μ’ έκανε, ευθύς χίλια κομμάτια,



Μάτι μπλαζέ αδιάφορο, και ύφος «δεν θα πάρω»,

στο ένα χέρι το σκουφί, και στ’ άλλο το τσιγάρο,



Κάπνιζε και με κοίταζε, εγώ αμηχανία,

μα τω θεώ με έπιασε, σφίξιμο, αηδία,



Τσιγάρο εγώ στο στόμα μου ποτέ δεν έχω βάλει,

καλά κουκούτσι έχει αυτή στο άδειο της κεφάλι;;;



Την πρώτη κρύα έφαγα, μα θα την ξεπεράσω,

εκάθησα και σκέφτηκα, «τον πάγο εγώ θα σπάσω»,



“Τσιγάρο; Κάνεις διάλειμμα;”, αυτή δεν απαντούσε,

το βρώμικο τασάκι της κοντά μου ακουμπούσε,



Δύσκολη θα ‘ταν σκέφτομαι, ετούτη εδώ η μέρα,

και ο καπνός με έπνιγε, γέμιζε τον αέρα,



Την τελευταία τράβηξε, και το τσιγάρο σβήνει,

τέτοιο ρεζίλι φίλοι μου δεν έχει ξαναγίνει,



Ανάσκελα εξάπλωσα, μα διάθεση καμία,

τα χάδια της αδιάφορα, έκδηλη η ανία,



Μα μήπως λάθος έκανα, και έσφαλα σε κάτι,

γιατί έτσι μου φέρεται;; δεν είναι αυτό κρεβάτι!



Με τα πολλά σηκώθηκε, κατέβαλα αγώνα,

τ’ ανάσκελα εξάπλωσε, σωστή παγοκολώνα,



Ας όψεται ο οβολός αλλιώς θα είχα φύγει,

τον πούτσο μου της έχωσα, τα πόδια της ανοίγει,



Λίγο αυτή η αναίδεια, λίγο η κούραση μου,

στο τέλος βραχυκύκλωσα, έπεσε το καυλί μου,



Της λέω κόλπο κάνε μου και τα τακούνια φόρα,

μπορεί το βίτσιο μου αυτό να δώσει λίγη φόρα,



Και τι απάντησε ρε σεις, τ’ αυτιά μου με γελάνε;

“Τακούνια;;;; αποκλείεται!!! Τα πόδια μου πονάνε!!!”



Μιλάμε για βρομόστομα, το είπαν κι’ οι ειδήσεις,

“Για φόρα τα να δούμε εσύ, μπορείς να περπατήσεις;;;!!!!”



Μάγκες δεν ξέρω τι να πω, τα λογικά μου χάνω,

«Να φύγεις πρίν την ώρα σου, χάρη δεν θα σου κάνω»,



Την ύστατη προσπάθεια κάνω να ανακάμψω,

«Στην κριτική θα δεις εσύ, τι έχω να σου γράψω»,



Παρατηρώ την έκφραση, αδιάφορη τελείως,

«Μιλάμε κότσος πιάστηκα, λοιπόν είμαι γελοίος!»,



Τα παίρνω τώρα άσχημα κι απ’ το μουνί της βγαίνω,

το σκούφο βγάζω και πετώ, και κάτω κατεβαίνω,



Χαθήκαν από μέσα μου της ανθρωπιάς τα ίχνη,

το τεντωμένο χέρι μου την έξοδο της δείχνει,



Το πρόσωπό μου κόκκινο, το βλέμμα μου σκοτώνει,

για μία στιγμή εσάστησε, φάνηκε να κωλώνει,



“Θέλεις να φύγω;” με ρωτά, απάντηση καμία,

της γύρισα την πλάτη μου, στάθηκα στη γωνία,



Τα πράγματά της μάζεψε και βρόντηξε τη θύρα,

λοιπόν μ’ αυτό το σκηνικό εγώ πολύ τα πήρα,



Στο τάκα τάκα ντύνομαι και κατεβαίνω κάτω,

Ξεχειλισμένος με οργή, απ’ την κορφή ως τον πάτο,



Καρφί πηγαίνω στην τσατσά, να κάνω ιστορία,

Ολίγον κρύα θα ‘λεγα, η εν λόγω η κυρία,



Της λέω είν’ απαράδεκτη, το δήθεν σου αστέρι,

στα πρόθυρα εγκεφαλικού κόντεψε να με φέρει!



Να πάει σπίτι της, αλέ, η δήθεν κούκλα «Μάργκο»

αλλιώς στο στούντιο αυτό, θα κάνουμε εμπάργκο!!!!



Νομίζουν πως με το μουνί τον κόσμο κυβερνάνε,

έχει κι αλλού πορτοκαλιές, στο διάολο να πάνε!!!!!



MariosTheScorpio AKA HardCorePoet



Υ.Γ.

Και πάλι με μπλοκάρατε, 0 για να μην βάλω,

αυτό για να καταργηθεί, προσπάθεια καταβάλλω!!



1) ESTY MY LOVE

http://www.bourdela.tv/content/view/2432/1/#jreview_9921



2) ΤΟ ΡΟΜΙΝΑΚΙ

http://www.bourdela.tv/content/view/1708/224/#jreview_9984



3) ΜΑΡΓΚΟ ΜΕ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΣ

ΤΟ ΡΟΜΙΝΑΚΙ



Σε ποίημα θα σας διηγηθώ, γι’ αυτήν την κορασίδα,

με λεπτομέρεια θα σας πω, πως ένοιωσα, τι είδα,



Ως μπουρδελιάρης πιο μικρός, μες στη Φυλής γυρνούσα,

την κάθε κότα γάμαγα, τα μπάζα όλα πηδούσα,



Ανέμελες οι εποχές χωρίς τις απαιτήσεις,

τώρα «μονάχα citytours» γαμώ αν με ρωτήσεις,



Μα για το άθλημα αυτό, παχύ το πορτοφόλι,

τώρα τα πράγματα άλλαξαν, και σφίξανε οι κώλοι,



Γραμμή λοιπόν για Βριλησσού, 55 πάω,

εκεί με 50άρικο πάντα καλοπερνάω,



Είναι τα πάντα σκοτεινά, και περασμένη η ώρα,

συννεφιασμένος ουρανός, λες να ξεσπάσει μπόρα;



Μα οι καύλες είναι αφόρητες, και που να ηρεμήσω,

πρέπει οπωσδήποτε παιδιά μουνάκι να γαμήσω,



Το Ρομινάκι, διάβασα, έχει απόψε βάρδια,

σου κάνει πήδημα τρελό, μέχρι να κάψεις λάδια,



Το κάρο μου επάρκαρα, δεξιά στην κατηφόρα,

το μάτι μου εγυάλιζε, και είχα πάρει φόρα,



Στον όροφο ανέβηκα, σαφώς με δυσκολία,

μου είχε φτάσει το καυλί στη άνω την κοιλία,



Και το κουδούνι χτύπησα με προσμονή μεγάλη,

οξύς ο πονοκέφαλος στο κάτω μου κεφάλι,



Ο τσάτσος πάντα ευγενής, χαμόγελο στα χείλη,

λες μετά τόσες βίζιτες να γίνουμε και φίλοι;



Εκάθομαι στον καναπέ, χαζεύω λίγη τσόντα,

“Νεράκι θέλει το παιδί; μήπως ένα τζοκόντα; “



“Όχι πολύ ευχαριστώ, απ’ όλα είμαι πλήρης”,

για ένα γαμήσι δυνατό διψάω ο κακομοίρης!!



“Ορίστε το κορίτσι μας, η νεαρά Ρομίνα”

θεέ μου τι μάτια είναι αυτά σαν κούκλα σε βιτρίνα,



Το χρώμα τους ολίγον μπλέ, με πράσινο μπλεγμένο,

σε κάνουν ατμομηχανή, σαν intercity τρένο!



Μαλλί κατάμαυρο μακρύ, αλόγατου η χαίτη,

για σε μανουλομάνουλο, θα ‘ρχομαι κάθε Πέμπτη,



Κορμί λαμπάδα, άψογο, χωρίς καμιά ρυτίδα,

κοπήκανε τα πόδια μου ευθύς μόλις την είδα,



Στα διάφανα τακούνια της, γλυκά ακροβατούσε,

το πρόσωπό της όμορφο, στα μάτια με κοιτούσε,



Μα το καλύτερο αυτής, όπλο τρανό, μεγάλο,

είναι τα δύο της τα βυζιά, το λέω δίχως άλλο,



Μεγάλα είναι, πεταχτά, τεσσάρα η ετικέτα,

βρε πέσαν τα σαγόνια μου κάτω εις την μοκέτα!



“Το πρόγραμμα μας το απλό, ευρώ έχει 50”

“Και φτάνει με τα διάφορα, κοντά στα 90”



“Θα πάρω φίλε το απλό”, τον οβολό προσφέρω,

“60 μου ‘δωσες καλέ, τα ρέστα να σου φέρω”



Μες στο δωμάτιο προχωρώ, του απαντώ με τρέλα,

“πάω εγώ τώρα να γδυθώ, τα φέρνει η κοπέλα!”



Γνωστό το κόλπο μου αυτό, όταν τα φέρνει πίσω,

τα δίνω πάντα πουρμπουάρ, μπας και ξαναγαμήσω!



Στην κλίνη ευθύς την στρογγυλή, αράζω το κορμί μου,

Ο χαμηλός ο φωτισμός φτιάχνει τη διάθεσή μου,



Την τηλεόραση κοιτώ, παλιές πορνοταινίες,

μα που είναι το τηλεκοντρόλ, χάνω τις Αϋπνίες!!



Ξάφνου στα ώτα μου ηχεί αιθέρια μελωδία,

“Κλακ κλακ” απ΄ τα τακούνια της, τι θεία ψαλμωδία!



Η πόρτα ανοίγει και αιφνής χαμόγελο μου σκάει,

κάθε σκοτούρα και νταλκάς έχει πετάξει, πάει,



Σαν να μου ‘να σε όνειρο, της θερινής της νύχτας,

η κούραση μου έφυγε και κάθε ίχνος νύστας,



Γι’ αρχή αυτά τα τυπικά, “Μωρό μου κάνει κρύο;”

Καλά είμαι εγώ, δεν θα σαι εσύ σαν βγάλω το εργαλείο,



“το κλίμα θες να κλείσουμε μήπως σ΄ επηρεάζει;”

και σε igloo να σε γαμώ εμέ δεν με πειράζει,



Σκεφτόμουνα και κοίταζα τις ζουμερές βυζάρες,

κορμάρα αψεγάδιαστη, χωρίς καθόλου ζάρες,



Κοντά μου αμέσως έρχεται, μυρίζω τ’ άρωμά της,

το πρόσωπο της έλαμπε, χαϊδεύω τα μαλλιά της,



Πάλι το πάω για GFE, σκεφτόμουν, τι βλακεία,

αν ήταν άλλος θα όρμαγε σαν λέοντας στη λεία,



Να ‘ναι καλά αυτή η φωνή, που πάντα με ξυπνάει,

και το εξηνταράκι μου χαμένο δεν θα πάει,



“Ξύπνα ρε βλάκα, άχρηστε, του έρωτα ζητιάνε”

“χούφτωσε τα μαστάρια της, την κίνηση σου κάνε!!”,



Το βέλος του έρωτα μεμιάς τραβώ απ΄ την καρδιά μου,

ευθύς ανασυντάσσομαι, πίσω στο πρόγραμμά μου,



Την βυζοθήκη της τραβώ για τ’ αποκαλυπτήρια,

σεις χάνετε το θέαμα; θερμά συλλυπητήρια!



Πραγματικά υπέροχα με καυλωμένες ρόγες,

σκληρές, στο χρώμα καφετί, ινδιάνικες πιρόγες!



Μεγάλα ολοστρόγγυλα σαν να ‘βαλες διαβήτη,

για πάντα θε να μείνω εδώ, να μην γυρίσω σπίτι,



Το στόμα μου επίθεση στα σούπερ της μπαλκόνια,

φουσκώσανε οι όρχεις μου, γίνανε σαν μπαλόνια,



Και το καυλί μου επάλλοταν, στου στήθους μου τους κτύπους,

αν ήταν αυτοκίνητο, θα ‘χε 200 ίππους!!



Αντίσκηνο σχημάτιζε, στο KOUROS σώβρακό μου,

πίσω σε χρόνια παιδικά πηγαίνει το μυαλό μου,



Ευθύς το αντιλήφθηκε, παίρνει πρωτοβουλία,

λέτε να έχει του Ασκητή, διαβάσει τα βιβλία;



Τον πούτσο απ΄ τη φυλακή μ’ εγγύηση τον βγάζει,

στα όμορφα τα χέρια της τον παίζει, τον μαλάζει,



Στου στόματος την θαλπωρή τον βάζει με τη μία,

και το τσιμπούκι άξιο, ίσως αξίζει μνεία,



Στα μάτια με εκοίταζε και ρούφαγε με πάθος,

λέτε να καψουρεύτηκα και πάλι κατά βάθος;



Καθώς αυτή με έγλυφε, κοιτάζω στον καθρέφτη

μου ανεβαίνει η πίεση, λές και μου βάλαν νέφτι!



Μιλάμε για κωλί τρελό, σφιχτό και τουρλωμένο,

στα δύο θα σε σκίσω εγώ, απόψε βρε καημένο,



Ο πάτος της με κόλασε, ζητούσα το γαμήσι,

τα μάτια μου γουρλώσανε, μου φούντωσε η στύση,



Στα τέσσερα την έστησα, ν’ απολαμβάνω θέα,

έφτασε η πούτσα μου παιδιά μέχρι την Καλλιθέα.



Αρχίζω να την εγαμώ, και τρίζει το κρεβάτι,

που ναι τα φιλαράκια μου να πάρουν λίγο μάτι;



Φωνούλες βγάζει ηδονής, αληθινές; δεν ξέρω,

σας λέω πάντως φίλοι μου καυλώνουνε και γέρο!



Τα στήθια της κουνιόντουσαν, το να χτυπούσε τ’ άλλο,

η θέα τους το πέος μου έκανε πιό μεγάλο,



Της το ‘χωνα με δύναμη, στυγνή ορμή γεμάτος,

παίρνει βραβείο τελικά τούτος εδώ ο πάτος,



Το πήδημα συνέχισε, πολλά λεπτά ακόμα,

και κόντεψε να διαλυθεί το πουπουλένιο στρώμα!



Βρε είχα κάνει ειδική, καλή ετοιμασία,

δύο drambuie on the rocks και μία μαλακία,



«Ρομίνα σήκω όρθια και τα τακούνια φόρα»,

Της λέω καθώς έβλεπα πως πέρναγε η ώρα,



Στη θέα αυτή τα έχασα, γάμπες, κωλοτρυπίδα,

οι θεϊκές ποδάρες της σχημάτιζαν αψίδα,



Ευθύς τον έχωσα ξανά μες στη στενή της τρύπα,

μα στο μυαλό τριγύρναγε μία ακόμα πίπα,



Της λέω μες την καύλα μου να κάτσει σταυροπόδι,

τον πούτσο μου ερούφαγε και χάζευα το πόδι,



Ετούτο πιά ήταν πολύ, και που να το αντέξω,

τα μάτια της τα όμορφα, και τα βυζιά της έξω,



Και ξάφνου αναρίγησα, τ’ αρχίδια μου σφιχτήκαν,

το σπέρμα ένοιωθα κοντά, οι μυς μου τεντωθήκαν,



«Πιό γρήγορα μανάρι μου, παίξε με το καυλί μου»,

«σε χύνω μες στο στόμα σου» αλί και τρις αλί μου!



Το λαστιχένιο το σκουφί γέμισαν τα υγρά μου,

το σώμα μου όλο έτρεμε, δάκρυσα απ’ τη χαρά μου,



Κι’ ενώ εγώ είχα διαλυθεί, και έπεφτα σε λήθη,

εκείνη εσυνέχιζε τον πούτσο να μου γλύφει,



Την χάιδεψα στο μέτωπο, της φίλησα τα χείλη,

ήτανε φαίνεται γραφτό στα αστέρια να με στείλει,



Η φίνα σιλουέτα της χάθηκε στο σκοτάδι,

θεέ μου να μην τέλειωνε πότε τούτο το βράδυ...



MariosTheScorpio AKA HardCorePoet



Υ.Γ.

Και πάλι δεν με άφησαν 9αρι να της βάλω,

Την άρση 5 κριτικών πρέπει να επιβάλλω!!!



Να σταματήσει το βιολί, με τη βαθμολογία,

Αυτή αξίζει 17, όχι 6,3 !!!

ESTY MY LOVE



Σε ποίημα θα σας διηγηθώ αυτά που 'χω περάσει,

γιατί μιλάμε η γκόμενα είναι η top η κλάση,



η ώρα είναι δεκαοκτώ και τα λεπτά τριάντα,

εκείνη με υποδέχεται με εμπριμέ τιράντα,



κοιτάζω μες στα μάτια της, το χρώμα με μεθάει,

πρασινομπλέ της θάλασσας, στον ουρανό με πάει.



λουλούδια φέρω ερυθρά στα χρώματα του πάθους,

φαινόμουνα από μικρός, του ύψους ή του βάθους,



μεμιάς αυτοσυστήνομαι, της δίνω και το χέρι,

φιλιόμαστε και σταυρωτά, θεέ μου τι αστέρι!



"my name is ESTY", κόμματος από τις λίγες όμως,

"my name is MARIOS" έλεγα, και στην καρδιά μου πόνος,



μαζί μου έχω σακβουαγιάζ της εταιρείας puma

λες να μου βγεί στην τελική 1000 ευρώ η σούμα;



βγάζω τα δώρα προσφορά, μπικίνι τριγωνάκι,

ένα ζευγάρι τάκουνους, και μαύρο φουστανάκι,



θέλω τρελή εμφάνιση της λέω, να γουστάρω,

όρεξη να έχω αρκετή, πολλάκις να σε πάρω,



ευθύς στο βεστιάριον, για μπάνιο και φροντίδα,

μωρό μου πλάκα έπαθα αφού σε πρωτοείδα,



βγαίνω με τα αρώματα, κατάσταση ετοιμάζω,

drambuie ρέει άφθονο, CD με house βάζω,



η γκόμενα τρελάθηκε, με πέρασε για κόμη,

όρθιος με το ουίσκι μου, και τις παντόφλες tommy!



την βλέπω με εμφάνιση, φουστάνι και τακούνια,

ορμάω βουρ για το ψητό, βουτάω με τα μπούνια,



η γλώσσα της την γλώσσα μου χαϊδεύει με μανία,

και έρως εκτυφλωτικός αρπάζει τα ηνία,



"δεν πλήρωσες βαλάντιο για έρωτες μεγάλε",

μέσα μου ακούω μιά φωνή, "την πούτσα έξω βγάλε!",



υπάκουσα στην διαταγή, και ξύπνησα απ' το πάθος,

επαρολίγον θα 'κανα ένα ολέθριο λάθος,



το φουστανάκι έβγαλα, τους βύζους εποθούσα,

μα το μπικίνι ρε παιδιά να λύσω δεν μπορούσα,



το τράβηξα με μάνητα, κόντεψα να το σκίσω,

απ' την εκαυλωμάρα μου τα στήθια να αντικρίσω!



σφιχτά με ρόγα πεταχτή, και μέγεθος σταφύλι,

να γλύφουνε και να ρουφούν όλοι μαζί οι φίλοι,



τα χούφτωνα, τα έτριβα, πιπίλαγα με μένος,

στο σώβρακο ν' ασφυκτιά ο πούτσος ο καημένος,



χαμπάρι παίρνει το μωρό πως έχω υπέρ-καύλες,

να σπάσουνε του κρεβατιού οι ξύλινες οι τάβλες,



φιλάει, χαϊδεύει σαν τρελή στον πούτσο καταλήγει,

θερμά να τον υποδεχτεί το στόμα της ανοίγει,



ακούτε συναγωνιστές, τσιμπούκι φίνο πρώτο,

τ' αρχίδια μου στα χείλη της βαράγανε με κρότο,



τον πούτσο μου ερούφαγε, με κοίταγε στα μάτια,

και η καρδιά μου έσπαγε, γινότανε κομμάτια,



ποτέ δεν το περίμενα να νοιώσω τέτοια αγάπη,

λές και μου έδωσαν παιδιά, του έρωτα το χάπι,



την ξάπλωσα τ' ανάσκελα, πρέπει να ανταποδώσω,

στο φίνο το μουνάκι της τα σάλια μου να απλώσω,



τραβάω το μπικίνι της να βγάλω από κάτω,

ώστε να δώ τον τρυφερό ονειρεμένο πάτο,



εκείνη κάνει κίνηση, και λύνει το κορδόνι,

ήχησε εις τα ώτα μου γλυκόλαλο αηδόνι,



κοιτάω παίδες τι να δω μουνί για όσκαρ λείο,

να παίζεις ώρες φίλε μου μ' αυτό το εργαλείο,



μουνόχειλα δεν φαίνονταν, λες κι ήταν εικοσάρα

σαν βεδουίνος ένιωσα, όαση στη Σαχάρα!



το ρούφαγα, το έγλυφα, και τα λεπτά περνούσαν,

και τα αιθέρια τα υγρά στο στόμα μου κυλούσαν,



ξάφνου απ' τη νιρβάνα μου με ξύπνησε βιαίως,

εκείνη η γνωστή φωνή που ήλεγχε το πέος,



"ορέ καυλομαλάκουλα, ρομάντικ, αγαπούλη,

χωρίς γαμήσι να χαρεί θα φύγει το μικρούλι??"



"κοίταξε την κωλάρα της, αυτή που μάτι βγάζει,

ραβίνο, πρωτομάστορα, παπά τον εκολάζει"



τα λόγια τούτα ήχησαν, καμπάνες στα αυτιά μου,

στα τέσσερα την έστησα, γυρίσαν τα μυαλά μου,



και ταύρος ξάφνου έγινα, με μάστερ στο γαμήσι,

τώρα θα της τον φόραγα, επρόσταζε η φύση,



μπροστά μου δύο πεταχτά και φίνα κωλομέρια,

για σένα μάτια μου γλυκά φέρνω στη γή τ' αστέρια,



με το 'να χέρι έπαιζε με τέμπο το μουνί της,

γύριζε και με κοίταζε, τρεμάμενη η φωνή της,



"please baby fuck me now", σπαστά τα Αγγλικά της,

μισάνοιχτα τα χείλη της, χείμαρρος τα μαλλιά της,



την κίνηση μου κάνω εγώ και μπαίνω μέσα όλος,

σφίγγει η κωλοτρυπίδα της, εσείεται ο κώλος!



μεθυστικό το θέαμα σαν πάλλομαι μαζί της,

ο ιδρώτας μου πολιορκεί το θεϊκό κορμί της,



ζαλάδα μού 'ρχεται αιφνής, τα λογικά μου χάνω,

επάνω στην κορμάρα της λέτε ρε να πεθάνω;



και πάνω που συνέρχομαι, ανάσκελα γυρίζει,

τα πόδια της στους ώμους μου, υπέροχα μυρίζει,



και με τις τακουνάρες της τρελαίνομαι και βρίζω,

"you fucking cunt take my cock", το μoύνο της γεμίζω,



τα στήθια της στα χέρια μου, σφιχτά να τα ζουλάω,

της ρόγες της με μαστοριά δαγκώνω και τσιμπάω,







με πρόσωπο αγγελικό, στα μάτια με κοιτάει,

και στο αυτί ψιθυριστά βρώμικα μου μιλάει,



κι όπως καταλαβαίνετε, οι αντοχές τελειώσαν,

με έσφιγγε με τα πόδια της, τα χάδια της με λιώσαν,



τα αρχίδια μου εμάλαζε, και τους χυμούς ζητούσε,

εγώ αυτήν εγάμαγα, ή εκείνη με γαμούσε?



τα χείλη μας ενώθηκαν, για λίγο γίναμε ένα,

εγώ αυτήν εγάμαγα κι αυτή γαμούσε εμένα!



κάνε θεέ μου η στιγμή ποτέ να μην τελειώσει,

σαν το γλυκόξινο κρασί, να μείνει, να παλιώσει,



το ρίγος με πλημμύρησε, τα πόδια μου κοπήκαν,

την ώρα που τελείωνα, τα μάτια ενωθήκαν,



στο μέτωπο με φίλησε, σφιχτά μ' είχε αγκαλιάσει,

όποιος γυρεύει GFE, αιθέρια θα περάσει,



ποτέ δεν φανταζόμουνα πως θα κολλήσω ΕΣΤΥ,

άλλες σαν βλέπω τίποτα, δε νιώθω κρύο ή ζέστη,



με την καρδιά μου έφυγες πίσω στην Ουγγαρία,

και όποιαν άλλη κι' αν γαμώ φαντάζει αγγαρεία,



θέλω να ρθείς ξανά εδώ στην όμορφη Ελλάδα,

τα χάδια σου σαν γιατρικό να διώξουν τη ζαλάδα.



στα όνειρά μου κατοικείς, πνοή απ' την πνοή σου,

τα ζαφειρένια μάτια σου, το σφριγηλό κορμί σου,



τα μάτια σου τα θεϊκά να δώ έστω για λίγο,

αυτό μονάχα επιθυμώ απ' την ζωή πριν φύγω...



FOR MY ESTY WITH LOVE AND PASSION

MARIOS



MariosTheSkorpio AKA HardCorePoet



Υ.Γ.

Σ’ αυτήν εδώ την κριτική θα έβαζα 10άρι

Ας όψεται η ασφάλεια, ο διάολος να τους πάρει!!!