Ιάσονος 1Β (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Εισερχόμενος στο στενόχωρο σαλονάκι, άκουσα μία γυναικεία φωνή απ' το βάθος να (με) ενημερώνει...
«Κοπέλα είναι στο δωμάτιο, εάν θέλετε περιμένετε»
Κάθισα δίπλα σ' έναν μελαψό νεαρό συναγωνιστή που ασχολιόταν με το κινητό του.
Κατά την ολιγόλεπτη αναμονή άκουσα τα ίδια λόγια άλλες δυο φορές, με τους αλλοδαπούς συναγωνιστές να κάνουν αναστροφή και να φεύγουν.
Κάποια στιγμή η πόρτα άνοιξε και μία νέα κοπέλα, φορώντας μόνο ένα στρίνγκ, έκανε την εμφάνισή της. Είχε ίσιο ξανθό μαλλί που της κάλυπτε τους ώμους, πρόσωπο με αισθησιακά χείλη, μικρό στήθος, "δεμένο" κορμί, ωραίο κώλο και πατούσε πάνω σε ψηλοτάκουνα πορνοπάπουτσα.
Η διοπτροφόρος μεσήλικη υπηρεσία πλησίασε κρατώντας μία βεντάλια.
«Γειά σας!...» Μας χαιρέτησε, και ξεκινώντας να κάνει αέρα στο πρόσωπό της άρχισε να μιλάει...
«...Τσιμπουκάκι, μουνάκι, φιλάκια στα βυζάκια, όλες οι στάσεις, 69. Πολύ γλυκιά κοπέλα και το καλύτερο τσιμπουκάκι εδώ της γειτονιάς. Εχετε τον λόγο μου ότι θα περάσετε πολύ όμορφα με 10 ευρώ!»
Ο σκουρόχρωμος συναγωνιστής που καθόταν δίπλα μου σηκώθηκε να φύγει, αλλά πριν προλάβει να κάνει δύο βήματα η κοπέλα του είπε...
«Ελα! Γιατί φεύγεις; Πάμε να περάσουμε καλά, σιγά-σιγά...»
Εκείνος αγνοώντας την συνέχισε, οπότε εκείνη επιχείρησε ένα ύστατο "ερωτικό κάλεσμα"
«Ελα! Πού πας;...Εϊ!...Εεε!...Πού πας;!»
– Πώ..πώς σε λένε;... Προσπάθησα να ρωτήσω με τη σειρά μου μέσα στην φασαρία. (Ο καθένας με τον καημό του!...)
Μου απάντησε, αλλά ήθελα επιβεβαίωση αυτού που (νόμισα ότι) άκουσα οπότε ξαναρώτησα...
– Κατερίνα;
– Αντελίνα!
– Αα!...Αντελίνα! «Το πρωί τη μαρμελάδα τη βάζουμε στο ψωμί, όχι στ' αυτιά!» Θυμήθηκα αυτό που λέγαμε μικροί.
– Πάμεεε; Η προσοχή της τώρα είχε στραφεί σε μένα. Ο συναγωνιστής με το στιλπνό μαύρο μαλλί κατέβαινε τα μεταλλικά σκαλοπάτια σχεδόν τρέχοντας.
– Καλά, θα δω...Είπα παραμένοντας καθιστός.
Οι δύο γυναίκες αποσύρθηκαν˙ η Αντελίνα στο κουζινάκι, η υπηρεσία στο διπλανό δωμάτιο.
Εβγαλα το χαρτονόμισμα, σηκώθηκα και αφού προσπέρασα δύο μελαψούς άνδρες που εκείνη την ώρα εισέρχονταν, πλησίασα την είσοδο του δωματίου και το έδειξα στην τσατσά. Εκείνη το πήρε χωρίς να πει κάτι.
– Εδώ μπαίνω;
– Μμμ; Εκανε σαν να μην κατάλαβε τι τη ρώτησα.
– Εδώ; Επανέλαβα, δείχνοντας αυτή τη φορά.
– Ναι. Απάντησε αδιάφορα και αφού κρέμασε το κωλόχαρτο πάνω στον καλόγερο για τα ρούχα, έφυγε κλείνοντας την πόρτα.
Υπηρεσίες ξενοδοχείου 5 αστέρων!...Χα, χα, χα...Αστειεύομαι.
Το δωμάτιο, πλάκα-πλάκα, δεν ήταν άσχημο! Ευρύχωρο και φωτεινό (διέθετε ροοστάτη) με το κατακόκκινο χρωματάκι στους τοίχους του, το επιτοίχιο κλιματιστικό του, το υγρό σαπουνάκι του. Μια χαρά (χάλια...)! Χα, χα, χα...Αστειεύομαι ξανά!
Πλύθηκα και ξάπλωσα στο καθαρό κατωσέντονο, νιώθοντας ευχάριστα το στρώμα από κάτω.
Εξω η τσατσά επαναλάμβανε το πρόγραμμα και τις "δεξιότητες" της κοπέλας, δίνοντας πάντα τον λόγο της ότι όλα θα ήταν πολύ όμορφα κατά τη συνεύρεση.
Το τρίξιμο της πόρτας μ' έκανε ν' ανοίξω τα μάτια μου (δεν κοιμόμουν). Η Αντελίνα (πάντα γυμνόστηθη) πλησίασε προς το κρεβάτι και αφού με χαιρέτησε, γονάτισε πλάι μου ετοιμάζοντας το προφυλακτικό. Της ζήτησα να το εφαρμόσω εγώ και δέχτηκε χωρίς να φέρει αντίρρηση.
Πιέζοντας την ελαστική θηλή στην κορυφή το ξετύλιξα κατά μήκος, όσο επέτρεπε το ήρεμο πέος μου και την επόμενη στιγμή άρχισε μία μονότονη αλλά αργή, σχετικά στεγνή αλλά αισθησιακή "πίπα" χωρίς χέρι, διάρκειας περίπου 5 λεπτών. Οταν η στύση ήταν ικανή για διείσδυση, της είπα να με καβαλήσει, αλλά εκείνη μου είπε «Οχι, ανέβα εσύ από πάνω!» Χωρίς βέβαια να παραλείψει να ρωτήσει: «Θέλεις;...»
Τελικά τη γάμησα όρθιος πατώντας στο πάτωμα, μ' εκείνη στα τέσσερα πάνω στο κρεβάτι, έχοντας καλή αίσθηση του κόλπου της κατά τη διάρκεια του σφυροκοπήματος, και την έχυσα στην ιεραποστολική στάση χουφτώνοντας τα κωλομέρια της και έχοντας το πρόσωπό μου πλάι στο δικό της.
Στα 7-8 λεπτά η τσατσά φώναξε, αλλά συνεχίσαμε κανονικά γι' άλλα 3-4 λεπτά μεχρι την εκτόνωσή μου.
Το μόνο που πρόλαβα να μάθω πριν φύγει ήταν η ρουμανική υπηκοότητά της.
Συνοψίζοντας: Κατ' αρχάς η κοπέλα δεν ήταν αντιδραστική (εφάρμοσα εγώ την περικαυλίδα) ήταν υπομονετική (μεγάλης διάρκειας "πίπα") με καλή, σε γενικές γραμμές, τεχνική (στο στοματικό, στις δύο στάσεις που δοκιμάσαμε) και χωρίς να βιάζεται (ιδιαίτερα όταν φώναξε η υπηρεσία και μετά) πάντα μέσα στο πλαίσιο του καθορισμένου χρόνου. Από τη άλλη δεν είχε ζωντάνια και κάποιο πάθος (τί ψάχνω και 'γώ τώρα;!...), ενώ απέφυγε την κουραστική για εκείνη στάση της γελαδάρισσας.
Εάν τώρα τα σταθμίσω όλα, καταλήγω ότι η υπηρεσία κράτησε τον λόγο της, αλλά κατά ένα μέρος. Διότι όντως πέρασα όμορφα, όχι όμως «πολύ όμορφα».

Η Ντιάνα είναι Ρωσόφωνη μιλφ γύρω στα 30-35,κανονικών κιλών με πιασιματάκια,κατάλευκη με σώμα αρκετά χαλαρό.Τα ξημερώματα που την επισκέπτηκα φορούσε μιά περούκα με ξανθά μακριά μαλλιά.Αυτό που με ώθησε να μπώ ήταν το πρόγραμμα της σε συνδιασμό με το πρόσωπο της που έδειχνε αρκετά έκφυλο.
Η κοπέλα έφθασε στο δωμάτιο και την έφερα κοντά μου αρχίζοντας ν την θωπεύω.Φιλάκια δεχόταν παθητικά χωρίς γλώσσα και χωρίς να ανταποδίδει η ίδια.Στο δωμάτιο κατέβασε κάτω τον στηθόδεσμο και έβγαλε το κιλοτάκι αφήνοντας όμως το κορσεδάκι που φορούσε καθώς και τις διχτυωτές τις κάλτσες.Την ξάπλωσα κάτω και άρχισα να ρουφάω τις βυζάρες της που ήταν τριάρες,αρκετά μαλακές με κάποια πτώση.Στην συνέχεια ξάπλωσα και άρχισε να ρουφάει τον πούτσο μου σε αργούς ρυθμούς και όχι αρκετά βαθεία,ενώ εγώ καθοδηγούσα το κεφάλι της πιάνοντας την απο την περούκα για να πετύχω βαθύτερο τσιμπούκι.Στο 69 απέφυγα να την γλύψω παρά μόνο έπαιζα με το πράγμα της ενώ αυτή συνέχισε να με τσιμπουκώνει με τον ίδιο απαλό ρυθμό.Την ανέβασα απο πάνω μου όπου άρχισα να την καρφώνω ενώ παράλληλα ρουφούσα δυνατά τις μαλακές βυζάρες της που η αίσθηση της αφής τους ήταν σαν ζυμάρι.Στην συνέχεια περάσαμε στην ιεραποστολική στάση όπου την κάρφωνα δυνατά ενώ την φιλούσα.
Για το τέλος διάλεξα να την βάλω να μου γλύφει τα αρχίδια και ενώ το έκανε πάρα πολύ καλά και με είχε φτιάξει ξαφνικά μου είπε ότι έχω ένα λεπτό στην διάθεση μου και αυτό με ξενέρωσε.Πράγματι μετά απο λίγο άρχισε να ντύνεται λέγοντας οτι δεν μπορεί να μείνει παραπάνω και αποχώρησε εκ του οίκου,αφήνοντας με καβλωμένο στο κρεββάτι.Εγώ λόγω του περασμένου της ώρας δεν είχα καμία διάθεση για καυγάδες και αποχώρησα ψάχνοντας να βρω το επόμενο σπιτάκι να ξεφορτώσω.
P.S η συνεύρεση πραγματοποιήθηκε στο αριστερο μαγαζί στον μεσαίο οίκο.

Περπατώντας στον πεζόδρομο της Ιάσονος, ανάμεσα από τα ερειπωμένα νεοκλασικά, έφτασα στις παρυφές της περιοχής του αγοραίου έρωτα του Μεταξουργείου και συγκεκριμένα στα "τρία όμοια" της οδού.
Αφού επισκέφτηκα πρώτα το υπερυψωμένο ισόγειο, όπου δούλευε η ξανθιά Λάνα από τη Ρωσία, στη συνέχεια προσέγγισα το διπλανό οίκημα και διερχόμενος από την παλιά, ψηλή, ξύλινη πόρτα, ανέβηκα τη μεταλλική σκάλα για να φτάσω στον όροφο. Εκεί περίμενε ο τσάτσος, ο οποίος αφού με καλημέρισε μου έδειξε το σαλόνι λέγοντας ευγενικά «Περάστε!».
Ξένη μουσική ακουγόταν απ' τα ηχεία, ενώ η περιστρεφόμενη σφαίρα με τα κάτοπτρα δημιουργούσε πολλές φωτεινές κηλίδες διασκορπίζοντάς τες ένα γύρω.
-Τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, 69. Είναι η Ναταλία από Ρωσία, να περάσετε καλά.
Η κοπέλα ακολουθούσε, και αφού έκανε μία ολιγοδευτερόλεπτη στάση στο "Π" της πόρτας κατευθύνθηκε σ' ένα από τα δωμάτια.
Την είχα συναντήσει και στην προηγούμενη τσάρκα μου. Επρόκειτο για μία μέτριου ύψους ξανθιά γυναίκα, με τα ίσια μαλλιά της να φτάνουν έως τους ώμους, ένα καθημερινό χαμογελαστό πρόσωπο, μεσαίο στήθος και κάπως εμφανή κώλο. Φορούσε μεσοφόρι.
Στο τέλος της σκάλας, λίγο πριν βγω στο δρόμο, έκανα μεταβολή και φτάνοντας στο κεφαλόσκαλο ρώτησα, βγάζοντας ταυτόχρονα ένα 10άρικο από το πορτοφολάκι μου,
-Είναι δωμάτιο τώρα;
-Μάλιστα κύριε!
Το χαρτονόμισμα βρέθηκε στο πάτωμα. (Μανταλάκια!...)
-Ωπα! Sorry!
-Δεν πειράζει! Περάστε στο δωμάτιο.
Ανοιξα την πόρτα και μπήκα.
Ο χώρος ήταν καλός, πλην της κλασικής βρωμιάς στους τοίχους και μιας ξεχαρβαλωμένης βρύσης διά μέσου της οποίας έρεε κρύο νερό.
Μόλις είχα τελειώσει την προσυνουσιακή τουαλέτα μου όταν άκουσα την πόρτα ν' ανοίγει.
Ασυναίσθητα κοίταξα το ρολόι μου.
Στον προηγούμενο δεν είχε μείνει ούτε 5 λεπτά. Ανησύχησα...
-Γειά σας! Τί κάνετε;
-Πολύ καλά εσύ;
-Καλά είμαι κι εγώ! Πώς είναι τ' όνομά σου;
-Λουδοβίκος. (Χα, χα, χα...Αστειεύομαι. Είπα το κανονικό μου όνομα)
-Λουδοβίκος! Χάρηκα Λουδοβίκο.
-Εσύ είσαι η Ναταλία. (Ηταν περιττή η διαπίστωση, αλλά την εξέφρασα...)
-Μάλιστα, από Ρωσία.
Αφού έμεινε ολόγυμνη, ξάπλωσε μαζί μου στο κρεβάτι και παίρνοντας θέση ανάμεσα στα πόδια μου, είπε «Ελα μωρό μου να παίξουμε»
Το "παιχνίδι" συμπεριλάμβανε διαδρομές επαφής σ' όλο το μήκος του κορμιού μου με τα φυσικά στήθη της, μετά ευλογοφανών βογγητών, ερωτικές θωπείες, αρκετά φιλάκια με λειχίες και μια υποτυπώδη "ισπανική".
Ολές αυτές οι περιποιήσεις είχαν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση της στύσης η οποία έγινε αντιληπτή από την ίδια...
-Καυλώνει, καυλώνει!
...με φυσικό επακόλουθο το "ντύσιμο" του πέους με το λεπτό λάστιχο, για ν' ακολουθήσει ένα βαθύ, υγρό και χωρίς χέρια στοματικό.
Καθόλη τη διάρκεια, εκείνη είχε παραμείνει ανάμεσα στα πόδια μου, οπότε κάποια στιγμή της είπα...
-Ναταλία, έλα λίγο από 'δω (πλάι μου) να σε φτάνω και 'γώ.
-Να με φτάνει; Οχι μόνο χέρια μέσα μη βάζει, γιατί είναι μικρόβια, εντάξει;
Δεν τη χάιδεψα παρά ελάχιστα, διότι σύντομα πέρασα στο κυρίως σεξ που συμπεριλάμβανε δύο στάσεις˙ αυτή της γελαδάρισσας και το πισωκολλητό γονατιστό, όπου και εκτονώθηκαν τα σπερματικά μου υγρά εντός της περικαυλίδος.
-Εχυσες; Μπράβο μωρό μου, καλά κάνει!
Στη συνέχεια και καθώς ντυνόταν έμαθα την ηλικία της (36) ότι δουλεύει συνήθως στα δύο από τα τρία συγκεκριμένα μαγαζιά και ότι ενδιαφέρεται να περνάνε καλά οι πελάτες της.
Συνοψίζοντας, δεν πέρασα άσχημα. Μέσα σ' ένα ικανοποιητικό (για τα μέτρα του Μεταξουργείου) δωμάτιο και χωρίς να ενοχλήσει ο ευγενικός τσάτσος, η Ναταλία κάθισε μαζί μου γύρω στα 10 λεπτά, διασκεδάζοντας τις ανησυχίες μου περί "ξεπέτας". Είχε καλή συμμετοχή στις δύο ερωτικές στάσεις που δοκιμάσαμε, ίσως να ήταν λίγο υπερβολική στην εκδήλωση της καύλας της, με φίλησε (εκτός στόματος), μ' έγλειψε, ενώ παράλληλα ήταν φιλική και ομιλητική.
Θα την έχω υπόψη μου.

Η δεύτερη κατάθεση έγινε στο μεσαίο από τα τρία μπουρδέλα της πρεζόπιατσας. Ελπίζω να την καταχωρώ στο σωστό οίκημα, επειδή δε βλέπω άλλες κριτικές εδώ για την Αλεξία. Η περί ο λόγος πόρνη είναι ένα απίστευτης ομορφιάς πιπίνι από τη Ρουμανία, που μόλις το αντικρίζεις απορείς για το πώς βρέθηκε μέσα στα σκατά του Μεταξιού... Η αλήθεια είναι πως την είχα δει από την αρχή της τσάρκας μου, αλλά είχα φοβηθεί τη φόλα και δεν πέρασα. Η ομορφιά της όμως με στοίχειωνε, οπότε επέστρεψα στο τέλος, διότι το να γαμάς τέτοια μουνιά στο 10ευρο είναι προνόμιο.

Εμφάνιση Αλεξίας: ξανθό πιπίνι 21 Μαΐων, με μακριά ελαφρώς κυματιστά μαλλιά, λεπτό νεανικό κορμάκι, απίστευτα χαρακτηριστικά προσώπου, ματάρες, μικρά όμορφα βυζάκια και ένα ωραίο απαλό κωλαράκι. Μαζί με τη Μιράντα (το μπισκοτάκι όπως είχε γίνει γνωστή μέσα στο site) είναι ότι ωραιότερο έχω γαμήσει, εντός και εκτός αγοραίου έρωτα.

Η Αλεξία ήρθε πολύ γρήγορα στο δωμάτιο, μόλις που είχα προλάβει να ξεντυθώ και να ξαπλώσω στο κρεβάτι. Σηκώθηκα και την πλησίασα για να θαυμάσω από κοντά και να χαϊδέψω το κορμάκι της. Φορούσε ένα φορεματάκι – κομπινεζόν – δεν ξέρω τι, στο κόκκινο της φωτιάς, πολύ καυλωτικό που με «ανέβαζε» ακόμα περισσότερο. Περάσαμε στο κρεβάτι, όπου άρχισε να πιρφορίζει το ήδη ολόρθο καυλί μου, ενώ εγώ τη χούφτωνα όπου μπορούσα σαν έφηβος που δεν έχει ξαναγγίξει γυναίκα. Στη συνέχεια πέρασε το προφυλακτικό και ξεκίνησε ένα αξιοπρεπέστατο τσιμπούκι, χωρίς χέρι, βεντουζωτό και αρκετά βαθύ, με μόνο αρνητικό τη μη ενασχόληση με την τριγύρω περιοχή. Με ρώτησε πως θέλω να ξεκινήσουμε και της ζήτησα να ανέβει από πάνω, κάτι που έπραξε, αφού όμως πρώτα δεν παρέλειψε να μου επισημάνει πως δεν είναι η αγαπημένη της στάση. Παρόλα αυτά είχε αρκετά καλή κίνηση όταν ανέβηκε. Σαν αρνητικό να αναφέρω εδώ πως δεν αφαίρεσε το στηθόδεσμο της κατά το γαμήσι, αν και η αλήθεια είναι πως δεν της το ζήτησα κι εγώ μιας και με καύλωνε πιο πολύ με αυτό που φορούσε. Μετά από λίγο την έπιασα απαλά και τη γύρισα σε ιεραποστολικό, όπου διαπιστώθηκαν καλά ανοίγματα. Η μαλακία είναι ότι έβαζε στην αρχή το χέρι της στο μουνί της, μάλλον για να μην μπαίνει όλος μέσα όπως νόμιζα εγώ, για να τσεκάρει ότι το προφυλακτικό είναι στη θέση του μου είπε αυτή. Κατά τα άλλα το να βλέπεις ένα τέτοιο μωρό από κάτω σου να σε κοιτάει μέσα στα μάτια είναι από τα ωραιότερα θεάματα που μπορεί να απολαύσει ένας άνδρας, οπότε η καύλα είχε ανέβει στα ύψη. Καθώς ένιωθα το τέλος να πλησιάζει της ζήτησα να κάτσει και για πισωκολλητό, ώστε να την τεστάρω και σε αυτήν τη στάση αλλά και για να καθυστερήσω το αναπόφευκτο. Πολύ καλό το στήσιμο από τη μικρή, με το κωλαράκι της ψηλά και πολυκαυλωτικό σπάσιμο μέσης. Δεν άντεξα πολύ και μετά από ολιγόλεπτο σφυροκόπημα κατέθεσα τους χυμούς μου, ενώ η Αλεξία με όμορφες κινήσεις της λεκάνης φρόντισε να με στραγγίξει μέχρι την τελευταία σταγόνα.

Εν συντομία, πρόκειται για πανέμορφο πιπίνι με συμπαθητική συμμετοχή εντός του δωματίου. Στα 10 ευρώ αποτελεί το απόλυτο VFM στο χώρο του πληρωμένου έρωτα, τουλάχιστον από πλευράς εμφάνισης. Νομίζω πως είναι για πιο ψηλά και όχι για τα βρώμικα στενά του Μεταξιού.

Χρόνος παραμονής της Αλεξίας στο δωμάτιο 9 λεπτά.

Τιμή 10 ευρώ. Όσο και το ποτό που πλήρωσα αργότερα σε μπαρ του Κολωνακίου. Οικονομικός παραλογισμός...

Για ακομη μια φορα ο δρομος με εβγαλε τυχαια στο μεταξι και ειπα να κανω 1 check up μηπως βρω τιποτα αξιολογο για να απαξιωσω. Μετα απο τον καθιερωμενο ελεγχο στα στενα του ερωτα καταληγω στη Ρουσλανα.
Ξανθο ρωσιδακι με γλυκια φατσουλα,20χρονο(δεν παιζει να τα εχει κλεισει), γυρω στο 1.60, με ωραια βυζακια και καλο σφιχτο κωλαρακι. Το 15αρι εξαφανιζεται απο την τσεπη μου και βρισκομαι στο δωματιο. Κανα 2λεπτο μετα κανει την εισοδο της η Ρουσλανα.
Ριχνουμε κατι αγγλο-ελληνο-ρωσικα και ξεκιναει το τσιμπουκι. Οχι κατι ιδιαιτερο αλλα καλο. Οταν σταματησε της ειπα οτι θελω λιγο ακομα και τοτε εκεινη ξαναμπουκωθηκε χωρις 2η σκεψη. Στη συνεχεια της λεω να ανεβει απο πανω. Δεν 8α ξεχασω το βλεμμα της λιγο πριν ανεβει. Κοιταει τον "περικλη" ο οποιος ειναι "καγκελο" και μου λεει σχεδον αγχωμενη "it's very big", τοτε εγω της χαμογελαω κουνωντας τον και ξαπλωνω για να ανεβει. Καλουστικο πεοκαβαλημα με αρκετο κουνημα το οποιο παρεσερνε και τα παιχνιδιαρικα βυζακια της με τα οποια επαιζα. Μετα τη στηνω στα 4 και ξεκιναω το τρυπημα ζουλωντας το σφιχτο κωλαρακι της. Το μουνακι της ηταν αρκετα στενο και μου εδινε πολυ καλη αισθηση. Μετα απο κανα 5λεπτο μπρος-πισω παιρνει την καταθεση μου, γυρναει μου χαμογελαει, ριχνουμε παλι κατι αγγλο-ελληνο-ρωσικα, ντυνεται και με χαιρεταει φευγωντας.
-Πολυ συμπαθητικη και υπακουη.

επισκεψη ξημερωματα κυριακης 02.30 , η τσα τσα μπερδευτηκε οταν μου παρουσιαζε την ρουσλανα , κ μου ειπε ρουσλανα ρωσιδα απο την ρωσια 15 ευρω κανονικο προγραμμα ,επειδη η βραδινη βαρδια(κ οχι μονο) εχει κατα 95% μπαζα στο μεταξι ειπα να περασω , η ρουσλανα ειναι 21 ετων γυρω στο 1,58 με πολυ καλο σφιχτο(τι σου ειναι τα νιατα) κορμι ,κανονικο σωματακι μικρο αλλα στητο βυζακι κ υπεροχο κωλαρακι με ξανθοκαστανα μαλια κ ωραια φατσουλα , στο δωματιο δεν κανει τιποτα το εξτρημ ετσι κι αλλιος το τονιζει κ η τσα τσα στο σαλονι,ειναι ενα τυπικο γαμησι με μια ωραια παρουσια κ τιποτα αλλο , στα θετικα οτι ειναι χαμογελαστη κ πεντακαθαρη χαρακτηριστικα σας λεω οτι οταν πηγα να της βαλω λιγο δαχτυλω στο μουνακι της μου ζητησε ευγενικα να σηκωθω να πληνω τα χερια μου(μπραβο της)δεν την βλεπω να μενει για καιρο στο μεταξι...θα την φανε ,ειναι πολυ καλουλα γι αυτη την δουλεια,ποιος ξερει τι αναγκη θα εχει κ αυτη για να δεχτει να δουλεψει...την συμπαθησα!!!!

ξανθια, αδυνατη, γυρο στο 1.65. μπορει να ειχε μικρα βυζακια αλλα ειχε καυλωτικη φατσα και καλο κωλαρακι.η 20χρονη ευα απο τη ρωσια.
βαζει το καποτονι στη μισοσηκωμενη μου ψωλη και ξεκιναει μια αργη και σταθερη πιπα με καλο ρουφηγμα, επειτα αρχιζω τη "διατρηση". καλο μουνακι, λιγο στενο στην αρχη. παιρνει την καταθεση μου στο 15λεπτο, λιγο μετα το χτυπημα της τσατσας.
το πορνιδιο ξερει να γαμιεται, στο μονο που υστερει ειναι το βυζι.

Jopino voice:
Show me the way to the next pretty girl
Oh don’t ask why, oh, don’t ask why
For if we don’t find the next pretty girl
I tell you we must die
I tell you we must die

Οπλισμένος με θερινή αισιοδοξία (παρόλο που πνιγόμαστε από δουλειά και στεγνώνουμε από χρήμα) λοξοδρόμησα για μια σύντομη επίσκεψη στους δρόμους του Μεταξιού. Στην τρίτη εξέταση αποφάσισα και μπήκα.

Ruslana’s voice:
Show me the way to the next little euro
Oh, don’t ask why,
For if we don’t find the next little euro
I tell you we must die
I tell you we must die

Bαρδιάνα στο σεπτό οίκο, η Καζακστανή Ρουσλάνα. Ωραιότατο πιπίνι καστανόξανθο, με λευκό αψεγάδιαστο δέρμα. Ύψος γύρω στο 1,60, λεπτός σωματότυπος, με στητά 1,5 βυζάκια, ψηλοκάπουλο και ωραίες ημισφαιρικές κωλοφετούλες. Όταν ήθελε έστενε γλυκά βλέματα με τα όμορφα μάτια της. Το σώμα της ήταν ότι περιμένεις από μια εικοσάρα (κατά δήώση τσατσας). Πρόσωπο οβάλ προς κυκλικό με φουσκωτούλια αλλά γλυκά μαγουλάκια. Χυδαιότης μηδέν.
H τσατσά περιέγραψε τις βασικές υπηρεσίες. Μπαίνοντας στο δωμάτιο έιδα το πιπίνι να μιλάει με την τσατσά. Το γλυκό της πρόσωπο είχε συννεφιάσει. Φοβήθηκα για μπουρίνι.

Jopino voice (vested by Ruslana’s aroma):
Show me the way to the next whisky bar
Oh, don’t ask why, oh, don’t ask why
For if we don’t find the next whisky bar
I tell you we must die
I tell you we must die

Η γλυκιά Ρουσλάνα ήρθε δίπλα μου με διάθεση για άμεση πίπα. Ξέκλεψα ελαχιστότατα προκαταρκτικά: Χάδια και φιλιά στα βυζάκια της τα οποία ένιωσα άμεσα να σφίγγουν μες στην παλάμη μου. Είχε διαθέσεις αποφυγής. Πήρε μετρια πίπα σε κάλη στάση. Δεν αφήνει πολλά μουροχαϊδέματα,αλλά δεν γίνεται απότομη ή αγενής.
Τα μποφόρ ανέβαιναν και ζήτησα να ανέβει στο κατάρτι. Το έπραξε αδιαμαρτύρητα. Ικανοποιητική κίνηση, ανώτερη του αναμενομένου (μετά τη σχετικά άτεχνη πίπα). Ατυχως τα μποφόρ ανέβαιναν και έννοιωθα το τέλος να έρχεται. Jopino, λέω, κοίτα να προλάβεις ότι μπορείς. Δεν πρόλαβα και πολλά. Τη γύρισα στο πλάι και σήκωσα το ένα της πόδι. Αλλά δεν άντεξα και πολύ. Μπρεφ (καραμπρέφ, θα έλεγα...) ήρθε το τέλος. Σύνολο πράξης 3+4 λεπτά (κλαψ).

Jopino’s & Ruslan’s voice:
Oh, moon of Alabama
We now must say say good-bye
We’ve lost our good old mamma
And must have whisky
Oh, you know why.

Σούμα: Γλυκύτατο πιπίνι με μετριότατες υπηρεσίες. Δεν θέλει πολλά, αλλά δεν γκρινιάζει. Έχει θετική αύρα. Αποζημιώνεσε από την ωραία παρουσία της (για όσους αρκούνται σε αυτό). Γλυκό του κουταλιού: Σε γλυκαίνει, δεν σε χορταίνει.

After sex: Alabama song. Των Β. Brecht, στίχοι και Kurt Weil, μουσική (το πήραν οι Doors αλλά και άλλοι). Παρά την κοκορογαμία, που δεν με άφησε να χαρώ περισσότερο το μανούλοειδές του Καζακστάν, η καλή μου διάθεση συνεχίστηκε.
Εικόνα: Piet Mondrian “Boogie Woogie‘

Sincerely yours
Jopino o A΄ (ο αδιόρθωτος)

Υ.Γ. Είχα διαβάσει την κριτική του συναθλητή Vassiliani αλλά την είχα ξεχάσει...

Από την "εποχή της Μαριάννας" έχω να πετύχω κάτι αξιοπρεπές στον εν λόγω οίκο.
Ένα πρωϊ πέτυχα μία μικρή με λευκά εσώρουχα, λευκό διχτυωτό καλσόν και κάτι σαν διχτυωτό γάντι στα χέρια. Μετρίου αναστήματος, με λίγα παραπάνω κιλάκια. Ξανθό σκούρο μαλί, σπαστό. Γαλάζια ματάκια και λευκη επιδερμίδα. Στήθος περίπου 2άρι
Είπα να περάσω. Πρέπει να ήμουν από τους πρώτους πελάτες της. Το δωμάτιο ήταν αχρησιμοποίητο αλλά όχι ιδιαίτερα καθαρό (για έναρξη βάρδιας τουλάχιστον). Η μικρή δεν καταλαβαίνει, ούτε και μιλάει Ελληνικά ή Αγγλικά. Μόλις μπήκε στο δωμάτιο της χαμογέλασα και την ρώτησα το όνομα της. Απάντηση: Ουκραννννία
Με το ζόρι κρατήθηκα να μην γελάσω και τελικά μου έδωσε την απάντηση που ήθελα: Φωτεινή
Τώρα εάν εννοούσε το καλλιτεχνικό όνομα της ή την μακρυνή Ελληνίδα θεία για χάρη της οποίας ήρθε στην Ελλάδα, δεν το ξέρω
Αφού ξεκινήσαμε τις σχετικές διαδικασίες αποδείχθηκε ότι από πίπα δεν τα πάει και πολύ καλά. Ίσως εάν την είχες γκόμενα και την εκπαίδευες να σημείωνε τρομερή βελτίωση αλλά σαν επαγγελματίας κινήθηκε σε ρηχά νερά. Από τις επαγγελματίες δεν περιμένουμε άλλωστε τα σούπερ τσιμπούκια? όχι από τις γκομενίτσες που ψωνίζουμε σε κανένα μπαράκι και το μυαλό τους είναι πέρα βρέχει...
Είναι καθαρή και την έγλυψα με ευχαρίστηση. Το μουνάκι της έχει ωραίο σχήμα και καλές αναλογίες. Μετά τα γλυψίματα μπήκαμε στο κυρίως πιάτο όπου και αλλάξαμε διάφορες στάσεις. Επιτρέπει χαϊδέματα διακριτικά στην σουφρίτσα της. Και ίσως σου δώσει και κανένα πεταχτό φιλάκι στο στόμα (πράγμα που εγώ απέφυγα διακριτικά)
Γενική αίσθηση: Μέτρια πράγματα χωρίς να κλαίω τα 15Ε
Δεν θα την ξανατιμούσα

Απογευματινή τσάρκα Τρίτη στο μετάξι, μια και το πάρκινγκ είναι πολύ πιο εύκολο απο φυλής... τι να το κάνεις..

Δυστυχώς ο δρόμος με έβγαλε και στο Ιάσωνος 1Β, το αριστερό, το δεξιά ήταν κλειστό. Η υπηρεσία μας παρουσίασε όμορφη χαμογελαστή κοπελίτσα, ωραίο σώμα, κοντούλα, με ίσια καστανά μαλλιά κάτω απο τους ώμους, ευγενέστατη.. "Πολύ καλή στο κρεβάτι" με διαβεβαίωσε, ενώ οι υπόλοιποι συνάδελφοι αποχώρησαν αμέσως.. 'Από πού είναι η κοπέλλα', ' απο την Ρωσία' απάντησε η τσα2, και οι όποιες επιφυλάξεις κάμφθηκαν.. Η κοπελίτσα με κοιτούσε στα μάτια με βλέμμα όλο υποσχέσεις..

Δεν άργησε να έρθει στο δωμάτιο και ενω συνέχισε τα χαμόγελα, η πίπα ήταν μαλακία με φύσιμα απο τα 2 χιλιοστά. Με μαγικό τρόπο, παρόλο που έβαζε πάνω απο 7-8 πόντους μέσα στο στόμα της, επαφή με το μπούτσο μου είχαν μόνο τα δάχτυλά της..
Την ανέβασα απο πάνω και με το που ξεκινάμε, μου λέει σταμάτα να ακούσω. και στήνει αυτί να ακούσει τι έλεγαν στο 'σαλόνι'.. ξαναξεκινάμε.. σε 1-2 λεπτά σταματάει.. 'τελείωσες' με ρωτάει..'όχι' απαντάω και συνεχίζουμε.. και κάνω το λάθος να χαϊδέψω την σκισμή του κώλου της, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΑΛΩ ΔΑΧΤΥΛΟ ΒΕΒΑΙΑ. πετάχτηκε επάνω και μου λέει ' ποιός σου είπε να βάλεις δάχτυλο'.. που να προλάβω, με το που ακούμπησα την σχισμή πετάχτηκε..

την εδιωξα επι τόπου και αδιαφόρησα για τις δικαιολογίες της, είναι χωρίς νόημα πιστεύω οποιαδήποτε συζήτηση μια και δεν πρόκειται να ξαναπάω έτσι κι αλλιώς και δεν θα βγεί τίποτα, υποτίθεται κάναμε σεξ και λεφτά πίσω δεν είχε νόημα να ζητήσω..

Βέβαια μέχρι να ντυθώ άκουγα στο σαλόνι την τσατσά να διαφημίζει την μοναδική εμπειρία να βρεθείς μαζί της και την κοπελίτσα να καλοπιάνει τα υποψήφια θύματα με τα ελάχιστα Ελληνικά της. είναι όμορφη και γλυκιά κοπέλλα και δυστυχώς εύκολο να πέσεις στην παγίδα της . ΡΟΥΣΛΆΝΑ το όνομά της.