Φυλής 66Α (Μπουρδέλα) Άγιος Παντελεήμονας/Πλατεία Βικτωρίας

Καλή χρονιά κ από εμένα φίλες μου κ φίλοι μου, ελπίζω να σας βρίσκω όλους κ όλες ατσαλενιους, η νέα χρονιά να μας φέρει υγεία, αγάπη, ευτυχία, χρήμα κ αρκετό fool γαμησι, αναγκαίο κακό..τι να κάνουμε..
ο άνθρωπος κ το sex πάντα πήγαιναν μαζί από αρχαιοτάτων χρόνων.
Δεύτερη ημέρα τα χριστουγεννα πάω τσάρκα βλέπω στον εν λόγω οίκο την αλεξανδρα που πάντα την είχα στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου, μπαίνω μέσα στον οίκο καλά τι χώρος είναι αυτός στενός διάδρομος μικρά δωματιακια λες κ είσαι σε κελυ από μοναστήρι, εγώ που είμαι κοντά στα 2 μέτρα χτηπαω το καφαλι χαλαρά, το αφεντικό που το έφτιαξε-διαμόρφωσε τον οίκο αρχιτέκτονας, διακοσμητής χα χα για τον γάιδαρο καβάλα.
Βλέπω την αλεξανδρα Ρωσίδα αδύνατουλα μακριά μαλλιά έχει κάνα 2 χρόνια στην πιάτσα, άσπρο δέρμα κάνει κάποιες ζουζούνιες πολύ θερμή ήμουν κ καβλωμενος ημέρες, άσχημος σιμμαχος η καβλα.. θόλωσα..
Ανακοινώνει η τσατσά απλό πρόγραμμα, λεω ξανάρχομαι βγαίνω έξω να το σκεφτώ λίγο, γυρίζω πίσω πληρώνο μπαίνω δώμα να βγάζω ρούχα.
Όταν έρχεται η Αλεξάνδρα στο δώμα καμιά σχέση με ότι ήταν στο σαλόνι, άλλος άνθρωπος ψυχρή απόμακρη σαν να ήρθε μια άλλη κοπελιά.
Ξάπλωσε λέει ούτε προκαταρτικα έκανε πάει να περάσει προφυλακτικό το έκανε κ σύγχρονος πάω να αγγιξω το κορμάκι όπα λέει έχεις παγωμένα χέρια, έχουμε φούρνο μικροκυμάτων να τα χωσο μέσα της λέω..
Μην με ξανα αγγίξεις λέει, ok της λέω τότε μόνο θα σε φιλαω ούτε προφτασα να τελειώσο την πρόταση κ η γλώσσα μου ακούμπησε την κλειτοριδα της νιετ - νιετ λέει έχει γούστο λέω από μέσα να είναι αληθινή Ρωσίδα, σταμάτα λέει εγώ δεν κάνω 69 καλά της λέω το βάζω στο μουνακι, έκλεβε με τα πόδια, μου λέει πονάω τελείωνε μην αργείς της λέω στα τέσσερα όχι απαντά, εσύ από πάνω της λέω ξέχνα το απαντά.
Έδεσε το γλυκό λέω μέσα μου πάω να την φιλήσω στο μάγουλο φωνάζει σαν να την έσφαξα, σιχαίνομαι λέει, απορώ είναι δυνατόν να κάνει κάποια αυτό το επάγγελμα κ να συχαινετε το αντίθετο φίλο..ειναι σαν να είναι κάποιος γιατρος κ συχαινεται τις εκκρίσεις των πνευμόνων, τα ανθρώπινα υγρά, το αίμα..τοτε δεν μπωρει να είναι γιατρός..
Εκείνη την στιγμή φωνάζει η τσατσά στα 7 λεπτά είχα βάλει το κινητό στο χρονόμετρο κ το είδα, τελείωνε λέει, δεν εχυνα της λέω στην Αλεξάνδρα να χυσω στην κοιλιά όχι λέει, η τσατσά είπε στο σαλόνι απλό πρόγραμμα να ακούς τι λένε στο σαλόνι τελικά δεν εκσπερμάτισα κ έφυγε, φεύγοντας της λέω δεν μπωρεις να με αφήσεις έτσι δεν εχυσα ούτε καν το 10 λεπτό πέρασε δεν είναι έντιμο κ μου λέει εσύ έχεις πρόβλημα εγώ είμαι τίμιο κ καλό κορίτσι κ κλείνει την πόρτα.
Αναρωτιέμαι τίμιο κ καλό κορίτσι.. Πουτσα στο μουνί κ ψυχή στον παραδείσο δεν πάει..
+ τις απατεωνιές που μου έκανε.
Ανακεφαλαιονοντας ήθελα να πω ότι είναι
όμορφη θυλική για όσους θέλουν κάποια λεπτεπιλεπτη αλλά στο δωμάτιο είναι χάλια, κοιτάει να φάει τα λεφτά κ να την κάνει.
Χίλια ευχαριστώ που κάνατε κλικ κ διαβάσατε την κριτική μου ότι θέλετε απορίες, παρατηρήσεις γράφετε στα σχόλια.
Να είστε όλοι καλά εσείς κ οι δικοί σας άνθρωποι κ το 2020 να σας φέρει ότι ποθείτε κ επιδιώκεται..

Ένα ηλιόλουστο πρωινό προς μεσημέρι ξεκίνησα να δοκιμάσω την ταϊλανδη Ντέμη που γράφουν , μικροκαμωμένη πιπινα μελαχρινή με λίγα ασιατικά στοιχεία με το που την είδα έσωσα παράβολο και μπήκα στο μικρό δωμάτιο , σε λίγο ήρθε μιλάει αγγλικά παρατηρώντας 1ο φάουλ είναι πολύ ανοιχτόχρωμη για τάι μου είπε ότι είναι από την Μπανγκόκ 19 χρονών επειδή έχω πάει τάι εκτός από το χρώμα ήταν και αγέλαστη για ταϊλανδη τες πα προκατακτικά τίποτα ξεκινάει μια πίπα μέτρια ντυμένη όπως ήταν σε στάση που δεν μπορούσα να την χαϊδεύω ωχ λέω πάμε για φόλα μάλλον τελικά με έφτιαξε και συνεχίζουμε της λέω να ανέβει πάνω ξεντυθηκε το έκανε σχετικά καλά άντε λέω το σώσαμε αφού χωροπηδαει πάνω αρκετά της λέω νορμάλ στάση στήθηκε πάρα πολύ καλά θα έλεγα με λίγα βογγξαναπάωητα ήρθε το τέλος σχετικά μάλλον άργησα δεν κράτησα ώρα δεν έδειξε βιασύνη ούτε ενόχλησε τσα2 όταν τελείωσαμε πήγε στο νηπτηρα και ξεπλυθηκε χαιρέτισε και έφυγε.μετρια συνεδρίαση για μια φορά δεν το έκλαψα το 20€ αλλά ούτε είπα ουαου να ξαναπάω.

Την είχα δοκιμάσει πριν από χρόνια, με κακές εντυπώσεις, αλλά όποτε την έβλεπα στο σαλόνι αναστατωνόμουν και διαβεβαίωνα τον εαυτό μου ότι κάποια στιγμή θα την ξαναπάρει. Τη Ρενάτα.
(Σ' αυτό συνετέλεσαν και τα θετικά σχόλια μελών του bou, που δεν ξέρω αν είναι προμότορες ή αγαπούληδες αλλά σίγουρα δεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες σ' εμάς τους υπολοίπους...)

Ας σημειωθεί ότι απόψε ήταν απ' τις ελάχιστες φορές που κατέβηκα στη Φυλής με άμεσο στόχο να πετάξω ένα 20ευρω για να κατευνάσω τις συσσωρευμένες καύλες εβδομάδων, κι όχι να κάνω "έρευνα αγοράς". Έχω, δε, τη θεωρία ότι αν ξεκινάς για κάπου, για να κάνεις κάτι συγκεκριμένο, καλό είναι να μην αλλάξεις γνώμη στο δρόμο γιατί τα απωθημένα είναι χειρότερα από μια κακή επιλογή.
Συνεχίζω να υποστηρίζω την ίδια θεωρία...

Πριν μπω στο ψητό να πω ότι η Φυλής παρακμάζει, με κλειστά ή υπολειτουργούντα κλιματιστικά, αγενείς τσατσάδες, απρόθυμες κοπέλες που βλέπουμε ξανά και ξανά εδώ και χρόνια, μεγάλα ποσοστά "ανθυγιεινών" πελατών (που πάντα υπήρχαν, αλλά σε μικρότερη αναλογία). Λίγες φορές έχω πετύχει τέτοια μιζέρια προς τα τέλη της 2ης βάρδιας. Επίσης, κάποια γνωστά και διακεκριμένα μπουρδέλα ήταν τελείως κλειστά.
Μια τσατσά μιλούσε στο τηλέφωνο για την κοπέλα σαν να ήταν αντικείμενο, κι έλεγε ότι "της την έδωσε η (τάδε)", κάποια ιδιοκτήτρια οίκου ή τσατσά της περιοχής. Ο γερο-τσάτσος της Σόνιας (Φ84) σχεδόν μάς έδιωχνε επειδή ήδη ξέραμε την κοπέλα, ενώ ο ανεκδιήγητος του Φωκαίας 17Β είναι τόσο ανεκδιήγητος και σπαζαρχίδης, που με το που τον είδα έγινα καπνός χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Ως τελευταίο ευτράπελο θα παραθέσω την κάθοδό μου στο υπόγειο Φυλής 74 δεξιά όπου μια τύπισσα με κάτι σαν ρόμπα στεκόταν στη μέση του δωματίου και, όποτε ερχόταν πελάτης την άνοιγε, επιδεικνύοντας τα κάλλη της.
Όταν έκανα ν' αποχωρήσω πήγε να με γραπώσει, της ξέφυγα με ακροβατικά που 'χω αναπτύξει από άλλες δύσκολες πίστες (βλ. Φυλής 66Δ) και τότε βάλθηκε να φωνάζει μέχρι έξω στο δρόμο "πού πας ρε μαλάκα;" με μια χωριάτικη τραχύτητα λες και σαλαγούσε πρόβατα σε κάποια πλαγιά της Μολδαβίας πριν μετεγγραφεί στη Φυλής. Νομίζω λεγόταν Άννα και ήταν και σχετικά όμορφη - Θεός φυλάξοι

Τελοσπάντων δεν θα μακρηγορήσω για τη Ρενάτα, γιατί εν μέρει έφταιξα κι εγώ: Όντας σίγουρος ότι θα χύσω σε δευτερόλεπτα, τράβηξα μια μαλακία εξπρές πριν μπει στο δωμάτιο και μετά την περίμενα με νέα αποθέματα αντοχής. Ωστόσο είχα υποτιμήσει το ενδεχόμενο να μην μπορώ να ξανατελειώσω - όπερ και εγένετο.
Ας σημειωθεί ότι αυτό δεν μου έχει ξανασυμβεί ποτέ (χύνω αρκετά εύκολα) και το αποδίδω στην απαράδεκτη, ψυχρή κι ανέραστη συμπεριφορά της συγκεκριμένης.

Φυσικά όταν είδε ότι αργώ έκανε ό,τι μπορούσε για να επισφραγίσει ότι θα μείνω άχυστος, με ατάκες εκνευρισμένου δημοσίου υπαλλήλου και κάτι άγαρμπες, μηχανικές παλινδρομήσεις με το χέρι της πάνω στο πουλί μου, λες κι ήθελε να το ξεριζώσει. Πάω στοίχημα πως αν έμενε ακίνητη για μερικά δευτερόλεπτα και μ' άφηνε να βαρέσω μια μαλακία βλέποντάς την, θα είχα χύσει μεγαλοπρεπώς (Αλλά όταν είσαι σκατόψυχος δεν λειτουργείς καν προς το συμφέρον σου- Βλ. την κλασική αλληγορία με το βάτραχο και το σκορπιό...)

Έφυγε εκνευρισμένη, λέγοντας κάτι γαλλικά από μέσα της- αντί να πει μια έστω συγγνώμη που δεν έχει άλλο χρόνο.

Η γριά τσατσά δεν με χαιρέτισε και μ' αγνόησε πλήρως ενώ περνούσα από μπροστά της. Της βάζω 5/10 επειδή δεν έκανε νύξη για το χρόνο και δεν χτύπησε πόρτα [καλύτερα αγενής παρά ενοχλητικός].

Ας κλείσω λέγοντας το εξής:
Η Ρενάτα πέρα από κακή επαγγελματίας είναι και κακός άνθρωπος. Μια γυναίκα χωρίς ίχνος τρυφερότητας ή αισθησιασμού ή απλής κατανόησης για τους άλλους, που νομίζει πως μπορεί να επιβάλλεται επ' άπειρον και επί πάντων με μόνο εφόδιο την εμφάνισή της. Αγνώμων για την καλοτυχία να γεννηθεί όμορφη και να μπορεί να ζει πλουσιοπάροχα ανοίγοντας τα σκέλια της - αντί να καθαρίζει σκάλες όπως κάποιες πιο "άτυχες" συμπατριώτισσές της με λίγο χειρότερη γεωμετρία προσώπου και σώματος, και δισεκατομμύρια άνδρες και γυναίκες ανά τον κόσμο.
Παρέχει κακές υπηρεσίες και κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν άσχημα, μόνο και μόνο ΕΠΕΙΔΗ ΜΠΟΡΕΙ (εκμεταλλευόμενη τη βιολογία μας, την αδυναμία να της αντισταθούμε ενώ ξέρουμε ότι είναι φόλα).

Προσωπικά εύχομαι να τιμωρηθεί με μειωμένη ροή πελατών, δηλαδή την αυτονόητη ποινή ενός κακού και ασυνείδητου επαγγελματία. Και τελικά να μας αδειάσει τη γωνιά, αφήνοντας χώρο για κάποια νέα και ορεξάτη κοπέλα. Εξάλλου, η ομορφιά παρέρχεται ενώ η ανθρώπινη επαφή και μια καλή κουβέντα διαρκούν περισσότερο στο χρόνο.

ΥΓ. Μια γενικότερη προτροπή: Χρησιμοποιήστε τα προσόντα σας (όποια κι αν είναι αυτά) προς όφελος το δικό σας και των άλλων, όχι εις βάρος των άλλων.
Το ταλέντο - ή έστω και η απλή ομορφιά - είναι μια ευνοϊκή ζαριά της Μοίρας.
Βάλτε για λίγο τον εαυτό σας στη θέση των άλλων που έφεραν άσσους όταν γεννήθηκαν, και πράξτε αναλόγως.

Καταδρομική ύστερα από αρκετό καιρό στη Φυλής.Κατεληξα στο 66Α όπου ήταν το γνωστό μελαχρινό Αλινακι.Πετιτ μωρό με ωραίο κορμάκι,βυζακι και φατσούλα με σχιστά ματάκια και ύψος περί το 1,60 κατι.Προγραμμα απλό,69 νομίζω.Την πήρα γιατί μου αρέσει εμφανισιακά και γιατί θυμόμουν καλή συμπεριφορά στο δωμάτιο στα απλά που κάνει.Οντως η συμπεριφορά της παραμένει πολύ gfe με καλά προκαταρκτικά γλυψιμο στις ρώγες και διάφορα αγαπουλιστικα.Αφηνει να την απολαύσεις και συ χωρίς μα και μου.Στο σεξ πάλι ήταν πολύ gfe με ανταλλαγή φιλιών κλπ.Γενικα συστήνεται για gfe lovers που αν σε συμπαθήσει θα περάσεις καλά...

Τσάρκα μετά την δουλειά και ήμουν ανάμεσα στην Ρενάτα και την Αλίνα. Τελικά επέλεξα την Ρενάτα μιας και την θεώρησα πιο έμπειρη, την είχα ξαναπάρει και πιο παλία. Ψηλή, μελαχροινή με αρκετά όμορφο σώμα αλλά δεν τα δίνει όλα στο δωμάτιο. Ξεκινήσε να μου τον παίζει μέχρι που να σηκωθεί, μετά μου πέρασε καπότα και ξεκίνησε τσιμπούκι που δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Στην αρχή με καβάλησε αυτή, συνεχίσαμε με ιεραποστολικό και πισωκολλητό. Για κάποιο λόγο μου έπεσε 2 φορές το εργαλείο, προσπάθησε να μου το σηκώσει η Ρενάτα αλλά γενικά δεν τραβούσε η δουλειά οπότε το διακόψαμε. Σε όλη την διάρκεια της διαδικασίας το πρόσωπο της ήταν ανέκφραστο, σαν απλά να περίμενε να τελείωσει η διαδικασία, κρίμα γιατί το έχει το σώμα απλά δεν φαίνεται να έχει την διάθεση.

Νεαρή ψηλή μοντελέ κοπέλα πρόσφατη άφιξη στην αλυσίδα.Στητό στήθος,μακριά πόδια και γλυκό πρόσωπο.
Είδα οτι κάτι δεν πάει καλά από το σαλονι αλλα ήθελα να την πηδήξω γιατι ήταν όμορφη.
69 δεν κάνει ούτε ανεβαίνει από πάνω.Η πίπα ήταν εντάξει αλλά η κοπέλα μόλις έπεσε στο κρεβάτι ήθελε να κοιμηθεί από την κούραση.Την γαμούσα ιεραποστολικά και πισωκολητα και αυτη έβλεπε όνειρα.Οι διπλοβάρδιες θα πρέπει να γίνουν προαιρετικες στη φυλής αν το καταλαβουν ποτε οι μάνατζερ του χώρου

Ἕνας ἀπὸ τοὺς γνωστότερους ἀμερικανοὺς ζωγράφους τοῦ 20ου αἱῶνος εἶναι ὁ Ἀνδρέας Γουάιεθ (Andrew Wyeth). Ἐκπρόσωπος τῆς σχολῆς τοῦ «Ῥεαλισμοῦ», ἀσχολήθηκε κυρίως μὲ θέμα τὴν τοπιογραφία. Συχνὰ δήλωνε ὅτι ζωγράφιζε τὸν βίο του. Τὸ 1948 φιλοτέχνησε τὸν πίνακα «Ὁ κόσμος τῆς Χριστίνας» [Christina’s World]. Ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν, ἡ θεματολογία τοῦ πίνακος ἀποτελοῦσε αἴνιγμα, ἀλλὰ σταδιακὰ ἡ ἱστορία ἔγινε γνωστή. Η Χριστίνα ἦτο πραγματικό πρόσωπο: ἐπρόκειτο γιὰ τὴν Ἄννα Χριστίνα Ὄλσον (Anna Christina Olson, 1893-1968), μία κοπέλα παράλυτη στὰ κάτω ἄκρα (λόγῳ πολιομυελίτιδας). Ζοῦσε στὸ νότιο Cushing τοῦ Maine (ΗΠΑ), ἠρνεῖτο τὴν παροχὴ ἀναπηρικοῦ τροχοφόρου και κυκλοφορούσε σερνόμενη στὸ αγρόκτημά της.

Ἡ ἀλλόκοτη αὐτάρκεια μὲ τὴν ὁποία ἑρπόταν ἡ Χριστίνα, «σᾶν κάβουρας» στὴν παραλία μαζεύοντας καθημερινὰ μοῦρα καὶ ἀγριόχορτα, συνεπῆρε τὸν καλλιτέχνη. Ἐθαύμασε τὸ πεῖσμα καὶ τὴν περηφάνια τῆς κοπέλας νὰ κρατηθεῖ ἐλεύθερη καὶ ἀπεφάσισε νὰ ἀναπαραστήσῃ τὴ ζωή της σὲ ἕναν πίνακα. Σχεδὸν δέκα χρόνια ἔκανε γιὰ νὰ ὁλοκληρώσῃ τὸ ἔργο, ἔπειτα ἀπό μεγάλη σειρά προσχεδίων καὶ δοκιμῶν. Ὁ Γουάιεθ τελικά ἔβαλε τὴν φιγοῦρα τῆς κοπέλας σὲ ἔνα λιτὸ καὶ γυμνὸ τοπίο χωρὶς δένδρα. Η ιδία ἕρπεται ἀργὰ στὸ ἔδαφος προσπαθῶντας να γυρίσῃ στὸ σπίτι, δίπλα στὸ ὁποῖο ὑπάρχει ἀχυρῶνας καὶ ἄλλα μικρὰ ἀντικείμενα. Ὅλα ἐντὸς περιβάλλοντος χωρὶς βάθος ἤ διαστάσεις. Ἔτσι, προβάλλεται τὸ ἀδιέξοδο καὶ ἡ μοναξιά στη ζωή τῆς Χριστίνας. Δὲν δείχνει τὸ πρόσωπό της καὶ τὴ μόνη νότα χαρὰς συνιστᾶ τὸ ρόζ φόρεμα.

Ἀρχικά, ὁ ἐν λόγῳ πίνακας βρισκόταν στὸ περιθώριο. Σήμερα θεωρεῖται ἀριστούργημα καὶ ἀποτελεῖ το κόσμημα τοῦ Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης τῆς Νέας Ὑόρκης (MoMA). Γιὰ τὴν ἱστορία, ἀναφέρω ὅτι ὁ Γουάιεθ ἐκοιμήθη πλήρης ἡμερῶν τὴν 16η Ἰανουαρίου 2009 (ἔτῶν 92) καὶ ἐτάφη στὸ ἀγρόκτημα ποὺ ἔζησε ἡ Χριστίνα Ὄλσον. Τὸ μνῆμα του βλέπει στὸ σπίτι, θυμίζοντας ἔτσι τὴν ὀπτικὴ γωνία τοῦ πίνακος. Βλέπετε ἦταν τελευταία του ἐπιθυμία νὰ βρίσκεται «μὲ τὴ Χριστίνα».

Κατά σύμπτωση, ἀκριβῶς δέκα ἔτη μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ Wyeth ἀποφάσισα νὰ συναντήσω μιᾶ ἄλλη Χριστίνα, αὐτὴν τοῦ ὁμίλου τῆς μοντελοαλυσίδας (sic). Κυρίως διότι τὸ καῦμα τῆς σαρκὸς ἐπιζητοῦσε νεαρά καὶ ὄμορφη ἱερόδουλη. Στὴν ἡλικία τὴν ἔκανα 22-23 ἐτῶν. Δὲν ξέρω ἄν κατάγεται ἐκ Ῥωσσίας ἤ ἐξ ὁμόρου κράτους. Εἶναι βέβαια καθαρὴ Σλαῦα: ψηλή (1.70-1.73cm), αδύνατη μὲ μακρά πόδια καὶ δυάρι στῆθος. Μὲ καστανᾶ μαλλιά τὰ ὁποῖα ἔχει πιασμένα σὲ δύο κοτσίδες σὰν ἄτακτη μαθήτρια! Ἐπίσης, ὁμιλεῖ πολὺ καλὰ τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα. Ὅλες οἱ κοπέλες στὸν ἐν λόγῳ ὅμιλο κάνουν ἁπλὸ πρόγραμμα. Πλήρωσα καὶ πέρασα στὸ καθαρὸ ἀνακαινισμένο, ἀλλὰ μικρὸ σὲ ἔκταση δωμάτιο. Ἡ tv κλειστή, ἀλλὰ καθρέπτες ἔνθεν κἀκεῖθεν τοῦ τοίχου. Ἡ Χριστίνα εἰσῆλθε μετὰ ἀπὸ λίγο στὰ ἐνδώτερα. Στὸν ὀμφαλὸ διατηρεῖ piercing μὲ μικρὴ ἀλυσίδα καὶ σχέδιο-λουλούδι. Δὲν δέχθηκε ἰσπανικὸ, οὔτε νὰ ἀκουμπήσω τὸ μόριο στὸ στῆθος της. Ἀντίθετα, ἐπέτρεψε νὰ προβῶ σὲ αἰδοιλειχεία: ξυρισμένο, καθαρό καὶ εὐῶδες αἰδοῖο. Σὰν σπιτικὸ γλυκό. Ἀφοῦ τὸ περιποιήθηκα καὶ θώπευσα τὸ ἀλάβαστρο σῶμα της, εἶχα φθάσει σὲ πλήρη στήση. Μοῦ φόρεσε προφυλακτικὸ καὶ ξεκίνησε στοματικό: θὰ τὸ χαρακτήριζα μέτριο πρὸς καλό.

Ἡ πρώτη στάση ἦταν τὸ κλασικὸ cow girl. Τὸ θέαμα στὸν καθρέπτη μὲ ἔκανε νὰ προχωρῶ σὲ συνεχεῖς διευσδύσεις [ποῖος δὲν θέλει νὰ συνουσιάζεται μὲ πιπίνι σὲ τοῦτη τὴ στάση;]. Ἡ Χριστίνα ἔφερνε συχνᾶ τὸ στῆθος της στὸ πρόσωπό μου γιὰ λειχία καὶ μοῦ ἔδινε πεταχτά φιλιά στὸ λαιμὸ καὶ μάγουλο. Ἀκολούθησαν λίγες στάσεις, στὶς ὁποῖες ἡ κοπέλα δὲν ἔκλεψε, δὲν ἔδειξε αδιαφορία, ἀλλὰ ἦταν χαρούμενη. Ἡ τελευταία στάση ἤταν ἡ κλασικὰ στὰ τέσσερα: στήθηκε καὶ ἔσπασε τὴ μέση ὅπως θέλουμε νὰ γίνεται! Γιὰ μένα, ἀπὸ τὰ καλύτερα στησίματα ποὺ ἔχω δεῖ. Κόλαση [Ὅσοι παρακουθεῖτε ταινίες πορνό, ψάξτε πὼς λικνίζεται στὰ τέσσερα ἡ Rachel Starr ἤ, νὰ φέρω στὴν ἡλικία τῆς Χριστίνας, τὴν Sara Luvv ἤ Jillian Janson]. Δέχθηκε κι ἐδῶ βαθιὲς καὶ δυνατὲς παλινδρομήσεις χωρὶς νὰ δυσανασχετήσει. Τὸ τέλος ἦλθε μέσα της. Δὲν σηκώθηκε, ἀλλὰ περίμενε νὰ στραγγίξω καὶ τὶς τελευταῖες σταγόνες σπέρματος (ἐντὸς προφυλακτικοῦ). Αὐτὸ τὸ σημειῶνω διότι πολλὲς εξαφανίζονται ὅταν ὁλοκληρώνεις. Ἀφοῦ τῆς ἀνέφερα ὅτι τελεἰωσα, σηκώθηκε, εὐχαρίστησε γιὰ τὴν συνουσία καὶ ἔφυγε (εἴχε πελάτη σὲ διπλανό δωμάτιο). Ἡ ὑπηρεσία δὲν ἔνόχλησε καθόλου καὶ ἦτο ἐξυπηρετική.

Συνοψίζοντας κύριοι, προτείνω τὴν Χριστίνα σὲ ὅσους θέλουν ὄμορφο πιπίνι (καὶ γενικὰ δυνατὴ παρουσία στὴν περιοχή) τὸ ὁποῖο εἶναι εὐσυνείδητο στὴ δουλειά του καὶ θὰ προσπαθήσει νὰ ἱκανοποιήσει τὸν πελάτη. Βέβαια κάνει ἁπλὸ πρόγμαμμα, ἀλλὰ δέχεται χωρὶς γκρίνια δυνατὸ sex σὲ πολλές στάσεις (σὲ λογικὰ πάντα πλαίσια). Διάβασα καὶ παλαιότερες κριτικὲς, στὶς ὁποῖες ἡ Χριστίνα ἐμφανίζεται νὰ κλέβει ἤ νὰ βαριέται. Εἶχε, ἐπιτρέψτε μου νὰ πῶ, ἕνα εἴδος «πνευματικῆς» ἀναπηρίας. Ἡ Χριστία Olson εἶχε σωματικὴ βλάβη, ἀλλὰ «ἀτσάλινες» φλέβες καὶ θέληση ἱκανὴ νὰ μετακινήσει βουνό. Αὐτὴ εἶναι ἡ δύναμη ποὺ ἀπονέει τὸ μυστήριο. Ἡ δικὴ μας Χριστίνα προφανῶς κατάλαβε ὅτι ζημιώνεται καὶ θὰ καταντήσει παλτό (sic). Τὸ πράγμα βοᾷ ἐμφανέστατα: ἄλλαξε συμπεριφορά καὶ γι’ αὐτὸ βελτιώθηκε. Δὲν συναντᾶς εὔκολα ὄμορφη νεαρά καὶ, παράλληλα, τίμια ἐργαζόμενη μὲ τὶς προσφερόμενες ὑπηρεσίες. Εἰδικὰ στὴν χορεία τῶν Φ54, 56 κλπ.

Ἡ χρονιὰ εἰσήλθε μὲ τοὺς καλύτερους οἰωνοὺς γιὰ τὴν ταπεινότητά μου, ὄσον ἀφορᾶ τὸν ἀγοραῖο ἔρωτα. Πετυχημένες ὅλες οἱ συνευρέσεις μου στοὺς οἴκους. Τὸ αὐτὸ ἐπιθυμῶ καὶ δι' ὑμᾶς. Borgia21.


ΥΓ 1: Μπορεῖτε νὰ δεῖτε τὸν ἀναφερόμενο πίνακα τοῦ Andrew Wyeth γιὰ τὴν Χριστίνα Olson στὴ σελίδα τοῦ MoMA https://www.moma.org/collection/works/78455
Γιὰ περισσότερες πληροφορίες γύρω ἀπὸ τὸν πίνακα, βλέπε https://www.thoughtco.com/christinas-world-by-andrew-wyeth-183007

ΥΓ 2: Ἡ σωστὴ γραφὴ στὴν γενικὴ πτώση εἶναι "τῆς Χριστίνης" (ὅπως γράφεται "ἡ Ἄννα, τῆς Ἄννης" κλπ). Γιὰ τὴν οἰκονομία τῆς συζήτησης ἀκολούθησα τὴν καθομιλουμένη λέξη (δηλ. τῆς Χριστίνας).

Την κοπελα νομιζω την ειχα ξσαναπετυχει στο 54 και ειχε μπει στα υποψην.
Ψηλη Ρωσιδα με σφιχτο δερμα, καταλευκη με μαυρα ισια μαλλια και γαλαζια ματια. Ωραια στητα 2,5αρια βυζια. Γυναικαρα γενικα. Στο σαλονι φαινεται ψιλοκρυα και το ενστικτο μου ειπε και τις 2 φορες να μην μπω, αλλα δεν βρηκα τπτ καλυτερο και λεω δε γαμιεται, θα αρκεστω στην ομορφια της.
Η κοπελα ειναι ελαφρως φιλικη και δεν λεει μαλακιες που να σε ξενερωνουν αλλα η γλωσσα της σωματος φανερωνει οτι δεν πολυγουσταρει. Ξεκινωντας με απομακρυνε απο τα βυζια της παρολο που ημουν διακριτικος και δε δαγκωνα, μονο χερια αφηνει απ οτι καταλαβαινω. Πρωτο φαουλ. Στην πιπα καθεται με την πλατη γυρισμενη για να μην εχεις καλη προσβαση πουθενα. Επισης μολις καυλωσα καλα σταματησε, σιγουρα λιγοτερο απο λεπτο. Δευτερο φαουλ. Στο ματς προσπαθουσε με λιγες φανερες ψευτικες φωνες να το σωσει και παλευοταν. Ιεραποστολικο προσεξα τις ματαρες της που ειναι ερωτευσιμες. Κριμα που εχει τοσο χαλια υπηρεσιες γιατι θα τραβαγε πολυ κοσμο.
Μου θυμισε την Ελενα απο το Φωκαιας 7 υπογειο, οπου ειναι κι αυτη γυναικαρα και κρυα, αλλα τουλαχιστον κανει πολυ πιο φιλοτιμες προσπαθειες να περασεις καλα. Η Νταιανα κανει το ελαχιστο που μπορει ωστε να τελειωσεις και να φυγει απ το δωματιο.

Τωρα τι να πω παλι για την Ρενατα.....Οτι την εχω παρει πανω απο 100 φορες.......οτι οποτε παω τα δωματια ειναι συνεχεια γεματα....για τα ματια της....για τα βυζια της η' για την απιστευτη κωλαρα της... την επισκεφτηκα την τριτη 29/5 και τεταρτη 30/5 γιατι εχει το ελαττωμα να λειπει ανα διαστηματα γιαυτο οποτε ξερω οτι ειναι στο 66 μας την επισκεφτομαι.....μπαινω μεσα και ακουω να παιζει ζειμπεκια με ρωσικους στιχους.....ενας πλασιε ηρθε να της πουλησει εσωρουχα....πολυ γελιο ριξαμε με τους συναγωνιστες που ηταν απεξω...τωρα στα του αγωνα......θα πω οτι η ρενατα ειναι σαν το παλιο καλο κρασι.....οσο πιο πολυ την παιρνεις, οσο πιο πολυ περναει ο καιρος γινεται ακομη καλυτερη.....Ρενατα και ξερο ψωμι....εισαι η αγαπημενη μας πουτανα....... ΣΠΑΣΙΜΠΑ............!!!!!!!!!

Τη Ρενάτα την είχα πάρει δύο φορές έως τότε που έγινε η συνεύρεση που θα περιγράψω. Αυτή είναι η τρίτη. Την πρώτη φορά είχα περάσει καλά μαζί της, τη δεύτερη όμως έφυγα άχυστος, με ευθύνη της κοπέλας αφού με το που ‘’έβηξε’’ η τσατσά στα οκτώ λεπτά, έφυγε από το δωμάτιο χωρίς να κάνει προσπάθεια να με τελειώσει. Παρόλα ήθελα να ξαναπάω μαζί της μιας και μου αρέσει πολύ. Μια φορά που την πέτυχα λοιπόν χωρίς κόσμο πέρασα στο δωμάτιο. Όταν ήρθε απέφυγε τις περιπτύξεις στα όρθια που πάντα επιδιώκω, ξάπλωσε και αφού μου τον έπαιξε λίγο έβαλε την καπότα. Εν τω μεταξύ εγώ χαϊδευα τα καλοσχηματισμένα της οπίσθια. Μου πήρε μια μέτρια πίπα. Δεν της άρεσε να της πιάνω τα μαλλιά, απέφευγε να με κοιτάζει και έτσι δεν μπορούσα και εγώ να θαυμάζω το ωραίο της πρόσωπο. Δεν φαινόταν σε καλή διάθεση. Γενικά δεν κάνει και πολλά, τα απαραίτητα. Η στύση μου πήρε λίγο την κατιούσα απ’ όλα αυτά. Την έστησα στα τέσσερα, επικεντρώθηκα στην κωλάρα της με το ερεθιστικό tribal τατού από πάνω και κάβλωσα και πάλι. Της τον έβαλα μέσα στην μούνα και την γάμησα κάμποση ώρα. Της έριξα και χαστούκια στον σφιχτό της κώλο. Στήνεται καλά και δεν κλέβει. Από τα κάβλωνε-ξεκάβλωνε το προφυλακτικό με στένευε και φοβόμουν μη σπάσει. Τον έβγαλα και η Ρενάτα μου τον έπαιξε όπως στεκόμουν γονατιστός στο κρεβάτι. Αυτή στα τέσσερα με την κωλάρα τούρλα. Έφαγε και άλλα μπατσάκια και της μίλαγα πρόστυχα. Αυτή αναστέναζε ωραία μαλακίζοντας με εντονότερα. Κάπως έτσι έχυσα. Της είπα πως είναι μια κούκλα έχει κωλάρα και θέλω να την ''τιμωρήσω''. Γέλασε, μου έριξε ένα γερό σκαμπίλι στον κώλο, χαιρέτησε και έφυγε. Ήταν στο δωμάτιο περίπου 12 λεπτά. Ήταν μια συνεδρία που ξεκίνησε κρύα αλλά σώθηκε στο τέλος.