Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ἕνας ἀπὸ τοὺς γνωστότερους ἀμερικανοὺς ζωγράφους τοῦ 20ου αἱῶνος εἶναι ὁ Ἀνδρέας Γουάιεθ (Andrew Wyeth). Ἐκπρόσωπος τῆς σχολῆς τοῦ «Ῥεαλισμοῦ», ἀσχολήθηκε κυρίως μὲ θέμα τὴν τοπιογραφία. Συχνὰ δήλωνε ὅτι ζωγράφιζε τὸν βίο του. Τὸ 1948 φιλοτέχνησε τὸν πίνακα «Ὁ κόσμος τῆς Χριστίνας» [Christina’s World]. Ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν, ἡ θεματολογία τοῦ πίνακος ἀποτελοῦσε αἴνιγμα, ἀλλὰ σταδιακὰ ἡ ἱστορία ἔγινε γνωστή. Η Χριστίνα ἦτο πραγματικό πρόσωπο: ἐπρόκειτο γιὰ τὴν Ἄννα Χριστίνα Ὄλσον (Anna Christina Olson, 1893-1968), μία κοπέλα παράλυτη στὰ κάτω ἄκρα (λόγῳ πολιομυελίτιδας). Ζοῦσε στὸ νότιο Cushing τοῦ Maine (ΗΠΑ), ἠρνεῖτο τὴν παροχὴ ἀναπηρικοῦ τροχοφόρου και κυκλοφορούσε σερνόμενη στὸ αγρόκτημά της.

Ἡ ἀλλόκοτη αὐτάρκεια μὲ τὴν ὁποία ἑρπόταν ἡ Χριστίνα, «σᾶν κάβουρας» στὴν παραλία μαζεύοντας καθημερινὰ μοῦρα καὶ ἀγριόχορτα, συνεπῆρε τὸν καλλιτέχνη. Ἐθαύμασε τὸ πεῖσμα καὶ τὴν περηφάνια τῆς κοπέλας νὰ κρατηθεῖ ἐλεύθερη καὶ ἀπεφάσισε νὰ ἀναπαραστήσῃ τὴ ζωή της σὲ ἕναν πίνακα. Σχεδὸν δέκα χρόνια ἔκανε γιὰ νὰ ὁλοκληρώσῃ τὸ ἔργο, ἔπειτα ἀπό μεγάλη σειρά προσχεδίων καὶ δοκιμῶν. Ὁ Γουάιεθ τελικά ἔβαλε τὴν φιγοῦρα τῆς κοπέλας σὲ ἔνα λιτὸ καὶ γυμνὸ τοπίο χωρὶς δένδρα. Η ιδία ἕρπεται ἀργὰ στὸ ἔδαφος προσπαθῶντας να γυρίσῃ στὸ σπίτι, δίπλα στὸ ὁποῖο ὑπάρχει ἀχυρῶνας καὶ ἄλλα μικρὰ ἀντικείμενα. Ὅλα ἐντὸς περιβάλλοντος χωρὶς βάθος ἤ διαστάσεις. Ἔτσι, προβάλλεται τὸ ἀδιέξοδο καὶ ἡ μοναξιά στη ζωή τῆς Χριστίνας. Δὲν δείχνει τὸ πρόσωπό της καὶ τὴ μόνη νότα χαρὰς συνιστᾶ τὸ ρόζ φόρεμα.

Ἀρχικά, ὁ ἐν λόγῳ πίνακας βρισκόταν στὸ περιθώριο. Σήμερα θεωρεῖται ἀριστούργημα καὶ ἀποτελεῖ το κόσμημα τοῦ Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης τῆς Νέας Ὑόρκης (MoMA). Γιὰ τὴν ἱστορία, ἀναφέρω ὅτι ὁ Γουάιεθ ἐκοιμήθη πλήρης ἡμερῶν τὴν 16η Ἰανουαρίου 2009 (ἔτῶν 92) καὶ ἐτάφη στὸ ἀγρόκτημα ποὺ ἔζησε ἡ Χριστίνα Ὄλσον. Τὸ μνῆμα του βλέπει στὸ σπίτι, θυμίζοντας ἔτσι τὴν ὀπτικὴ γωνία τοῦ πίνακος. Βλέπετε ἦταν τελευταία του ἐπιθυμία νὰ βρίσκεται «μὲ τὴ Χριστίνα».

Κατά σύμπτωση, ἀκριβῶς δέκα ἔτη μετὰ τὴν κοίμηση τοῦ Wyeth ἀποφάσισα νὰ συναντήσω μιᾶ ἄλλη Χριστίνα, αὐτὴν τοῦ ὁμίλου τῆς μοντελοαλυσίδας (sic). Κυρίως διότι τὸ καῦμα τῆς σαρκὸς ἐπιζητοῦσε νεαρά καὶ ὄμορφη ἱερόδουλη. Στὴν ἡλικία τὴν ἔκανα 22-23 ἐτῶν. Δὲν ξέρω ἄν κατάγεται ἐκ Ῥωσσίας ἤ ἐξ ὁμόρου κράτους. Εἶναι βέβαια καθαρὴ Σλαῦα: ψηλή (1.70-1.73cm), αδύνατη μὲ μακρά πόδια καὶ δυάρι στῆθος. Μὲ καστανᾶ μαλλιά τὰ ὁποῖα ἔχει πιασμένα σὲ δύο κοτσίδες σὰν ἄτακτη μαθήτρια! Ἐπίσης, ὁμιλεῖ πολὺ καλὰ τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα. Ὅλες οἱ κοπέλες στὸν ἐν λόγῳ ὅμιλο κάνουν ἁπλὸ πρόγραμμα. Πλήρωσα καὶ πέρασα στὸ καθαρὸ ἀνακαινισμένο, ἀλλὰ μικρὸ σὲ ἔκταση δωμάτιο. Ἡ tv κλειστή, ἀλλὰ καθρέπτες ἔνθεν κἀκεῖθεν τοῦ τοίχου. Ἡ Χριστίνα εἰσῆλθε μετὰ ἀπὸ λίγο στὰ ἐνδώτερα. Στὸν ὀμφαλὸ διατηρεῖ piercing μὲ μικρὴ ἀλυσίδα καὶ σχέδιο-λουλούδι. Δὲν δέχθηκε ἰσπανικὸ, οὔτε νὰ ἀκουμπήσω τὸ μόριο στὸ στῆθος της. Ἀντίθετα, ἐπέτρεψε νὰ προβῶ σὲ αἰδοιλειχεία: ξυρισμένο, καθαρό καὶ εὐῶδες αἰδοῖο. Σὰν σπιτικὸ γλυκό. Ἀφοῦ τὸ περιποιήθηκα καὶ θώπευσα τὸ ἀλάβαστρο σῶμα της, εἶχα φθάσει σὲ πλήρη στήση. Μοῦ φόρεσε προφυλακτικὸ καὶ ξεκίνησε στοματικό: θὰ τὸ χαρακτήριζα μέτριο πρὸς καλό.

Ἡ πρώτη στάση ἦταν τὸ κλασικὸ cow girl. Τὸ θέαμα στὸν καθρέπτη μὲ ἔκανε νὰ προχωρῶ σὲ συνεχεῖς διευσδύσεις [ποῖος δὲν θέλει νὰ συνουσιάζεται μὲ πιπίνι σὲ τοῦτη τὴ στάση;]. Ἡ Χριστίνα ἔφερνε συχνᾶ τὸ στῆθος της στὸ πρόσωπό μου γιὰ λειχία καὶ μοῦ ἔδινε πεταχτά φιλιά στὸ λαιμὸ καὶ μάγουλο. Ἀκολούθησαν λίγες στάσεις, στὶς ὁποῖες ἡ κοπέλα δὲν ἔκλεψε, δὲν ἔδειξε αδιαφορία, ἀλλὰ ἦταν χαρούμενη. Ἡ τελευταία στάση ἤταν ἡ κλασικὰ στὰ τέσσερα: στήθηκε καὶ ἔσπασε τὴ μέση ὅπως θέλουμε νὰ γίνεται! Γιὰ μένα, ἀπὸ τὰ καλύτερα στησίματα ποὺ ἔχω δεῖ. Κόλαση [Ὅσοι παρακουθεῖτε ταινίες πορνό, ψάξτε πὼς λικνίζεται στὰ τέσσερα ἡ Rachel Starr ἤ, νὰ φέρω στὴν ἡλικία τῆς Χριστίνας, τὴν Sara Luvv ἤ Jillian Janson]. Δέχθηκε κι ἐδῶ βαθιὲς καὶ δυνατὲς παλινδρομήσεις χωρὶς νὰ δυσανασχετήσει. Τὸ τέλος ἦλθε μέσα της. Δὲν σηκώθηκε, ἀλλὰ περίμενε νὰ στραγγίξω καὶ τὶς τελευταῖες σταγόνες σπέρματος (ἐντὸς προφυλακτικοῦ). Αὐτὸ τὸ σημειῶνω διότι πολλὲς εξαφανίζονται ὅταν ὁλοκληρώνεις. Ἀφοῦ τῆς ἀνέφερα ὅτι τελεἰωσα, σηκώθηκε, εὐχαρίστησε γιὰ τὴν συνουσία καὶ ἔφυγε (εἴχε πελάτη σὲ διπλανό δωμάτιο). Ἡ ὑπηρεσία δὲν ἔνόχλησε καθόλου καὶ ἦτο ἐξυπηρετική.

Συνοψίζοντας κύριοι, προτείνω τὴν Χριστίνα σὲ ὅσους θέλουν ὄμορφο πιπίνι (καὶ γενικὰ δυνατὴ παρουσία στὴν περιοχή) τὸ ὁποῖο εἶναι εὐσυνείδητο στὴ δουλειά του καὶ θὰ προσπαθήσει νὰ ἱκανοποιήσει τὸν πελάτη. Βέβαια κάνει ἁπλὸ πρόγμαμμα, ἀλλὰ δέχεται χωρὶς γκρίνια δυνατὸ sex σὲ πολλές στάσεις (σὲ λογικὰ πάντα πλαίσια). Διάβασα καὶ παλαιότερες κριτικὲς, στὶς ὁποῖες ἡ Χριστίνα ἐμφανίζεται νὰ κλέβει ἤ νὰ βαριέται. Εἶχε, ἐπιτρέψτε μου νὰ πῶ, ἕνα εἴδος «πνευματικῆς» ἀναπηρίας. Ἡ Χριστία Olson εἶχε σωματικὴ βλάβη, ἀλλὰ «ἀτσάλινες» φλέβες καὶ θέληση ἱκανὴ νὰ μετακινήσει βουνό. Αὐτὴ εἶναι ἡ δύναμη ποὺ ἀπονέει τὸ μυστήριο. Ἡ δικὴ μας Χριστίνα προφανῶς κατάλαβε ὅτι ζημιώνεται καὶ θὰ καταντήσει παλτό (sic). Τὸ πράγμα βοᾷ ἐμφανέστατα: ἄλλαξε συμπεριφορά καὶ γι’ αὐτὸ βελτιώθηκε. Δὲν συναντᾶς εὔκολα ὄμορφη νεαρά καὶ, παράλληλα, τίμια ἐργαζόμενη μὲ τὶς προσφερόμενες ὑπηρεσίες. Εἰδικὰ στὴν χορεία τῶν Φ54, 56 κλπ.

Ἡ χρονιὰ εἰσήλθε μὲ τοὺς καλύτερους οἰωνοὺς γιὰ τὴν ταπεινότητά μου, ὄσον ἀφορᾶ τὸν ἀγοραῖο ἔρωτα. Πετυχημένες ὅλες οἱ συνευρέσεις μου στοὺς οἴκους. Τὸ αὐτὸ ἐπιθυμῶ καὶ δι' ὑμᾶς. Borgia21.


ΥΓ 1: Μπορεῖτε νὰ δεῖτε τὸν ἀναφερόμενο πίνακα τοῦ Andrew Wyeth γιὰ τὴν Χριστίνα Olson στὴ σελίδα τοῦ MoMA https://www.moma.org/collection/works/78455
Γιὰ περισσότερες πληροφορίες γύρω ἀπὸ τὸν πίνακα, βλέπε https://www.thoughtco.com/christinas-world-by-andrew-wyeth-183007

ΥΓ 2: Ἡ σωστὴ γραφὴ στὴν γενικὴ πτώση εἶναι "τῆς Χριστίνης" (ὅπως γράφεται "ἡ Ἄννα, τῆς Ἄννης" κλπ). Γιὰ τὴν οἰκονομία τῆς συζήτησης ἀκολούθησα τὴν καθομιλουμένη λέξη (δηλ. τῆς Χριστίνας).