Λεπτομέρειες αξιολόγησης
5.9 32 10
Μπουρδέλα
41002
Γενική βαθμολογία
6.8
Εμφάνιση κοπέλας
7.0
Συμμετοχή/διάθεση/υπηρεσίες κοπέλας
7.0
Χώρος/καθαριότητα χώρου
4.0
Συμπεριφορά τσατσάς/τσάτσου
7.0
Σχέση αξίας/κόστους
8.0
Καλὸ Φθινόπωρο, μιᾶς καὶ χθὲς τὸ ἀπόγευμα, 22 ΣΕΠΤ στὶς 16:30 ὥρα Ἑλλάδος, εἶχαμε φθινοπωρινὴ ἰσημερία. Ἀπὸ σήμερα λοιπὸν ἡ νύκτα μεγαλώνει σὲ βάρος τῆς ἡμέρας. Ἦλθαν τὰ πρωτοβρόχια, αἰσθητὴ πτώση θερμοκρασίας, μικρὲς κινήσεις τοῦ ἀνέμου, θρόισμα καὶ πτώση φύλλων στὰ πεζοδρόμια. Ὁ Issac Levitan (1860-1900) ἦταν Ῥωσοεβραῖος ζωγράφος κι ἕνας ἐκ τῶν σημαντικοτέρων τοπιογράφων τῆς εὐρωπαϊκῆς τέχνης τοῦ 19ου αἰῶνος. Ἀξιομνημόμευτη εἶναι ἡ ἀδελφικὴ φιλία του μὲ τὸν θεατρικὸ συγγραφέα Ἀντόν Τσέχωφ (ἐτάφησαν σὲ γειτονικὰ μνήματα). Ὁ Λεβιτάν ἦταν βαθύτατα ἐπηρεασμένος ἀπὸ τὴ λυρικὴ γοητεία τῆς ῥωσικῆς ὑπαίθρου. Φιλοτέχνησε πολυάριθμες τοπιογραφίες ποὺ ἀποπνέουν μιὰ διάθεση ἐλεγειακῆς μελαγχολίας, γνωστῆς ὡς τοπιογραφικὴ διάθεση (landscape of mood). Ἐπηρεάστηκε στὴν τεχνικὴ ἀπὸ Γάλλους τοπιογράφους καὶ τὸ κίνημα τοῦ ἐμπρεσιονισμοῦ. Φιλοτέχνησε ἀρκετοὺς πίνακες μὲ φθινοπωρινὰ τοπία. Ὁ γνωστὸτερος εἶναι ἡ «Φθινοπωρινὴ ἡμέρα. Σοκολνίκι» [1], γιατὶ χάρη σὲ αυτὸ τὸ ἔργο προῆλθε ἡ φήμη του.
Ὁ ἐπισυναπτόμενος πίνακας τοῦ Λεβιτάν ἔχει τίτλο «Φθινοπωρινό ἀπόγευμα. Διαδρομὴ στὸ δάσος» καὶ ἔγινε τὸ 1894. Ἡ δικὴ μου διαδρομὴ στὴν ὁδὸ Κολωνοῦ, ἕνα σούρουπο τοῦ Ἰουλίου, πρὸς ἀναζήτηση κάποιου κρυφοῦ θησαυροῦ μὲ ἔκανε νὰ στρίψω ἀριστερὰ στὴν ὁδὸ Κεραμεικοῦ. Οἱ οἴκοι ἀγοραίου ἔρωτα στοὺς ἀριθμοὺς 15 καὶ 13 ἔχουν τὴν φήμη στέγασης Λατίνων ἐκδιδομένων. Τῷ ὄντι, εἶχα δεἶ κάποιες Λατίνες στο 15. Στὸ ὑπόγειο τοῦ 13, σὲ ὁλίγον πνιγηρὸ κλίμα, εἶδα Πακιστοσύριους νὰ κουβεντιάζουν καὶ ὁμοεθνὴ τους νὰ ἐκτελεῖ χρέη τσάτσου. Τὰ ὕστερα τοῦ κόσμου. Μοῦ παρουσίασε μία κοπέλα (Ῥωσίδα) μὲ σῶμα κανονικὸ καὶ ὁλίγα πιασίματα, ζουμερὸ ἀξιοπρόσεκτο κῶλο, καστανὰ μαλλιά, μικρὸ στῆθος καὶ κανονικὸ πρόσωπο. Τὸ ὄνομα αὐτῆς Νάντια. Ἁπλὸ πρόγραμμα μὲ 10€. Ἀξιομνημόνευτη ἐμφάνιση στὴ χαβοῦζα τοῦ Μεταξουργείου. Ἄν καὶ τὸ πρόσωπό της φάνηκε γνωστό, δὲν ἔδωσα τόση σημασία. Ἀργότερα ἔγινε φανερό ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ τὴν Νάντια ποὺ ἐργαζόταν ἀπὸ τὸ Γενάρη 2015 στὴ Μοντελοαλυσίδα (Φ54, 56, Χωμ.11Α κλπ/ μέχρι Σεπτ 2019). Ἴδιο πρόγραμμα στὰ 20€ ἐδῶ, ὡς γνωστόν, ἄν καὶ δὲν ἦταν στὰ πρωτοκλασάτα ὀνόματα. Παρεμπιπτόντως ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες τοῦ Ἰουλίου τὴν πέτυχα πρωί στὸ Ρεμούνδου 20. Δὲν μοῦ ἄρεσε ἡ περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα καὶ ἔφυγα. Ὄχι ὅτι ἄλλοι οἴκοι στὴν περιοχὴ εἶναι καλύτεροι.
Μετὰ ἀπὸ δύο μῆνες καὶ ἀπογευματινὸ περίπατο στὴν περιοχή, ἔβαλα κάτω κάθε δισταγμό καὶ ἀποφάσισα νὰ συνευρεθῶ μὲ τὴν Νάντια, ὡς πρώτη ἐκ τριῶν ἐπιλογῶν τῆς ἡμέρας. Καταλύτες στάθηκαν τὰ ζουμερά ὀπίσθια (σῆμα κατατεθέν) καὶ ἡ θητεία στὰ μοντελάδικα (ἐμπειρία). Κάποιοι τὴν ἀποκαλοῦσαν Στρουμφίτα. Δὲν γνωρίζω τὸν λόγο, μιᾶς καὶ ἡ ἡρωίδα τοῦ σκιτσογράφου Πιέρ Καλιφόρ ἤ Πεγιό εἶναι ξανθιά.
Ἡ συνάντηση δὲν ἔγινε στὸ Κεραμεικοῦ ὑπόγειο (13Γ), ἀλλὰ στὸν ὄροφο. Θυμίζω ὅτι ο ἐν λόγῳ οἶκος ἦταν κλειστός ἐπί 4 συναπτὰ ἔτη. Θὰ εἶχε ἀραχνιάσει μέσα. Ἄν καὶ τώρα δὲν ἔγινε κάμια ἀναδόμηση. Ἕναν τυπικὸ καθαρισμὸ θὰ κάνουν μιὰ φορὰ τὴν ἡμέρα. Στὸ σκαλάκι τῆς εἰσόδου ὁ ἴδιος Πακιστανὸς μετανάστης τσάτσος (τοῦ Ἰουλίου) ἔπαιζε μὲ τὸ κινητό μου. Ὁμιλεῖ ἰκανοποιητικά καὶ συνεννοεῖσαι. Μοῦ εἶπε ξανὰ γιὰ τὴ Νάντια καὶ ἀνεβήκαμε πάνω. Ἐπαναλαμβάνω γιὰ Νάντια: μετρίου ἀναστήματος κοπέλα (25 ἐτῶν) μὲ καστανὰ πιασμένα μαλλιά, μικρὸ στῆθος καὶ πεταχτὰ ὀπίσθια. Βέβαια, ἔχει πάρει 2-3 κιλὰ ἀπὸ τὸν Ἰούλιο καὶ εἶναι ψιλοτσουπωτή. Τὸ μόνο ἀρνητικὸ στὴν ἐμφάνιση, διότι ἔχει πλέον λίγο χαλαρὴ κοιλιά. Πλήρωσα καὶ πέρασα σὲ δωμάτιο. Ὁ χῶρος ἄθλιος γιὰ ὅσους γνωρίζουν: κρεβάτι γνώριμο, κλιματιστικό ἀνύπαρκτο, νιπτῆρας ὕψους 80 πόντων, καρέκλα γιὰ τὰ ροῦχα. Σίγουρα μιὰ φορὰ τὴν ἡμέρα σφουγγαρίζουν μέσα. Δὲν περίμενα βέβαια ν’ἀράξω σὲ ἀρχοντικό. Ἄν καὶ ὁ χῶρος πρὸ τεσσάρων ἐτῶν θὰ ἦταν ἀπείρως πιὸ βρώμικος, ἀφοῦ ἐδῶ διακονοῦσε ὡς τσατσά ἡ γριὰ ποὺ σᾶς ὑποδέχετε τώρα πρωί στὸ Φυλῆς 74 ἀριστερά γιὰ νὰ δεῖτε τὴν Κατερίνα. Ναί, ἡ γριὰ αὐτὴ τοῦ ὑπογείου ποὺ βρίζει χειρότερα ἀπο λιμενεργάτη ἄν τσαντιστεῖ.
Στὸ διὰ ταῦτα: ἡ συνουσία μου μὲ τὴ Νάντια ἐξελίχθηκε σὲ κανονικό πλαίσιο. Οὔτε δυσαρεστήθηκα, οὔτε βρέθηκα στὰ οὐράνια. Ὅπως ἤμουν κλινήρης, ἤρθε πάνω μου, χώρις ν’ἀφαιρέσει ἐσώρουχα καὶ κάναμε κάποια τυπικὰ προκαταρκτικά. Μοῦ ἔδωσε λίγα φιλιά στὸ στῆθος. Κουνάει προκλητικά τὴν κωλάρα της, διοτι εἶναι τὸ δυνατὸ σημεῖο της. Ἐκεῖ πῆρα στύση. Τὸ στοματικὸ, μετὰ τὴν χρήση προφυλακτικοῦ, εἶναι μηχανικὸ καὶ μέτριο. Στὰση 69 δὲν κάνει. Στὴ στάση cow-girl μέτρια ἐπίδοση. Ἀνάποδο cow-girl δὲν ἤθελε. Στὸ ἱεραποστολικό, παρότι ἄνοιξε τέρμα τὰ πόδια, δὲν βρῆκα καλό συγχρονισμό. Ἐννοεῖται ὅτι εἶχε χρησιμοποιήσει λιπαντικό. Τῆς ζήτησα νὰ στηθεῖ στὰ τέσσερα (doggy) γιὰ νὰ τελειώσουμε. Ἔβαλε μαξιλάρι στὴν κοιλιά καὶ μπῆκα. Ἐκεῖ αὔξησα τὸν ῥυθμὸ τῶν διεισδύσεων. Ὑπέροχο τὸ θέαμα στὸν πισινό της, τὸν ὁποῖο κουνοῦσε ταυτόχρονα. Μετὰ ἀπὸ λίγο ὁλοκλήρωσα μέσα της. Περίμενε βέβαια μέχρι να στραγγίξω καὶ μετὰ σηκώθηκε. Κουβεντιάσαμε γιὰ ἕνα λεπτό (ὁμιλεῖ πολὺ καλὰ τὴν ἐλληνική) καὶ ἐπιβεβαίωσε ὅτι ἤταν στὰ μοντελάδικα. Πλέον ἐργάζεται στὰ Κεραμεικοῦ, καθημερινὰ 18:00-24:00. Μοῦ εἶπε ὅτι εἶναι Ῥωσίδα, ἄν καὶ ἐκτιμῶ ὅτι εἶναι Μολδαβή. Διάρκεια συνεύρεσης: 8 λεπτά.
Κοντολογίς, ἡ Νάντια ἀποτελεῖ μιὰ ἐμφανίσιμη καὶ ἀξιοπρόσεκτη ἐργαζόμενη γιὰ τὰ δεδομένα τοῦ Μεταξουργείου. Ἔγινε μιὰ τυπικὴ συνεύρεση καὶ ἴσως τὴν ξαναδῶ στὸ μέλλον, ἐλλείψει σοβαρῶν ἐπιλογῶν. Κρίνοντας ὅμως τὰ γεγονότα, δὲν λες ὅτι ἡ Νάντια ἔχει τὴν καλύτερη ἐξέλιξη μετὰ τὸ κλείσιμο τοῦ ὁμίλου (Σεπτ 2019) καὶ τὴν φυγὴ πολλῶν κοριτσιῶν (Νάνσυ, Χριστίνα, Ἄννα κ.ἄ.). Ἄν καὶ πάντα ἀποτελοῦσε δευτερεύουσα έπιλογή, ἡ κατάληξη στὴν Κεραμεικοῦ συνιστᾶ ὑποβιβασμό. Δὲν ξέρω τι ἔφταιξε. Ἴσως οἱ συγκυρίες, ἴσως ἡ γρήγορη εὔρεση ἐργασίας, ἴσως τὸ μυαλό της. Ἀρκεῖ τὸ μεροκάματο νὰ βγαίνει. Ἀπὸ τὸν ἀσιάτη τσάτσο δὲν εἶχα καμιὰ ὄχληση. Θὰ εἶχε ἐνδιαφέρον ἄν τὸν ῥωτοῦσα πότε ἦρθε Ἑλλάδα καὶ πόσο καιρὸ εἶναι ὑπηρέτης. Ἡ πλάκα εἶναι ὅτι μπορεῖ νὰ παρίστανε τὸν καταδιωκόμενο ἀπὸ ISIS Ἀφγανό ἤ Ἰρακικό, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα τζιζαντιστὲς ἔχει δεῖ μόνο στὴν τηλεόραση. Ἡ δικὴ μου διαδρομὴ συνεχίστηκε στὸ «δάσος τῆς Ἰάσονος».
[1] Ὁ πίνακας «Autumn Day. Sokolniki» φιλοτεχνήθηκε τὸ 1879. Ἀνήκει, μαζὶ μὲ ἄλλα 12 ἔργα τοῦ Λεβιτάν, στὴν Πινακοθήκη Τρετιακόφ στὴ Μόσχα.
Βλέπε https://www.tretyakovgallery.ru/en/collection/osenniy-den-sokolniki/
Ὁ ἐπισυναπτόμενος πίνακας τοῦ Λεβιτάν ἔχει τίτλο «Φθινοπωρινό ἀπόγευμα. Διαδρομὴ στὸ δάσος» καὶ ἔγινε τὸ 1894. Ἡ δικὴ μου διαδρομὴ στὴν ὁδὸ Κολωνοῦ, ἕνα σούρουπο τοῦ Ἰουλίου, πρὸς ἀναζήτηση κάποιου κρυφοῦ θησαυροῦ μὲ ἔκανε νὰ στρίψω ἀριστερὰ στὴν ὁδὸ Κεραμεικοῦ. Οἱ οἴκοι ἀγοραίου ἔρωτα στοὺς ἀριθμοὺς 15 καὶ 13 ἔχουν τὴν φήμη στέγασης Λατίνων ἐκδιδομένων. Τῷ ὄντι, εἶχα δεἶ κάποιες Λατίνες στο 15. Στὸ ὑπόγειο τοῦ 13, σὲ ὁλίγον πνιγηρὸ κλίμα, εἶδα Πακιστοσύριους νὰ κουβεντιάζουν καὶ ὁμοεθνὴ τους νὰ ἐκτελεῖ χρέη τσάτσου. Τὰ ὕστερα τοῦ κόσμου. Μοῦ παρουσίασε μία κοπέλα (Ῥωσίδα) μὲ σῶμα κανονικὸ καὶ ὁλίγα πιασίματα, ζουμερὸ ἀξιοπρόσεκτο κῶλο, καστανὰ μαλλιά, μικρὸ στῆθος καὶ κανονικὸ πρόσωπο. Τὸ ὄνομα αὐτῆς Νάντια. Ἁπλὸ πρόγραμμα μὲ 10€. Ἀξιομνημόνευτη ἐμφάνιση στὴ χαβοῦζα τοῦ Μεταξουργείου. Ἄν καὶ τὸ πρόσωπό της φάνηκε γνωστό, δὲν ἔδωσα τόση σημασία. Ἀργότερα ἔγινε φανερό ὅτι ἐπρόκειτο γιὰ τὴν Νάντια ποὺ ἐργαζόταν ἀπὸ τὸ Γενάρη 2015 στὴ Μοντελοαλυσίδα (Φ54, 56, Χωμ.11Α κλπ/ μέχρι Σεπτ 2019). Ἴδιο πρόγραμμα στὰ 20€ ἐδῶ, ὡς γνωστόν, ἄν καὶ δὲν ἦταν στὰ πρωτοκλασάτα ὀνόματα. Παρεμπιπτόντως ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες τοῦ Ἰουλίου τὴν πέτυχα πρωί στὸ Ρεμούνδου 20. Δὲν μοῦ ἄρεσε ἡ περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα καὶ ἔφυγα. Ὄχι ὅτι ἄλλοι οἴκοι στὴν περιοχὴ εἶναι καλύτεροι.
Μετὰ ἀπὸ δύο μῆνες καὶ ἀπογευματινὸ περίπατο στὴν περιοχή, ἔβαλα κάτω κάθε δισταγμό καὶ ἀποφάσισα νὰ συνευρεθῶ μὲ τὴν Νάντια, ὡς πρώτη ἐκ τριῶν ἐπιλογῶν τῆς ἡμέρας. Καταλύτες στάθηκαν τὰ ζουμερά ὀπίσθια (σῆμα κατατεθέν) καὶ ἡ θητεία στὰ μοντελάδικα (ἐμπειρία). Κάποιοι τὴν ἀποκαλοῦσαν Στρουμφίτα. Δὲν γνωρίζω τὸν λόγο, μιᾶς καὶ ἡ ἡρωίδα τοῦ σκιτσογράφου Πιέρ Καλιφόρ ἤ Πεγιό εἶναι ξανθιά.
Ἡ συνάντηση δὲν ἔγινε στὸ Κεραμεικοῦ ὑπόγειο (13Γ), ἀλλὰ στὸν ὄροφο. Θυμίζω ὅτι ο ἐν λόγῳ οἶκος ἦταν κλειστός ἐπί 4 συναπτὰ ἔτη. Θὰ εἶχε ἀραχνιάσει μέσα. Ἄν καὶ τώρα δὲν ἔγινε κάμια ἀναδόμηση. Ἕναν τυπικὸ καθαρισμὸ θὰ κάνουν μιὰ φορὰ τὴν ἡμέρα. Στὸ σκαλάκι τῆς εἰσόδου ὁ ἴδιος Πακιστανὸς μετανάστης τσάτσος (τοῦ Ἰουλίου) ἔπαιζε μὲ τὸ κινητό μου. Ὁμιλεῖ ἰκανοποιητικά καὶ συνεννοεῖσαι. Μοῦ εἶπε ξανὰ γιὰ τὴ Νάντια καὶ ἀνεβήκαμε πάνω. Ἐπαναλαμβάνω γιὰ Νάντια: μετρίου ἀναστήματος κοπέλα (25 ἐτῶν) μὲ καστανὰ πιασμένα μαλλιά, μικρὸ στῆθος καὶ πεταχτὰ ὀπίσθια. Βέβαια, ἔχει πάρει 2-3 κιλὰ ἀπὸ τὸν Ἰούλιο καὶ εἶναι ψιλοτσουπωτή. Τὸ μόνο ἀρνητικὸ στὴν ἐμφάνιση, διότι ἔχει πλέον λίγο χαλαρὴ κοιλιά. Πλήρωσα καὶ πέρασα σὲ δωμάτιο. Ὁ χῶρος ἄθλιος γιὰ ὅσους γνωρίζουν: κρεβάτι γνώριμο, κλιματιστικό ἀνύπαρκτο, νιπτῆρας ὕψους 80 πόντων, καρέκλα γιὰ τὰ ροῦχα. Σίγουρα μιὰ φορὰ τὴν ἡμέρα σφουγγαρίζουν μέσα. Δὲν περίμενα βέβαια ν’ἀράξω σὲ ἀρχοντικό. Ἄν καὶ ὁ χῶρος πρὸ τεσσάρων ἐτῶν θὰ ἦταν ἀπείρως πιὸ βρώμικος, ἀφοῦ ἐδῶ διακονοῦσε ὡς τσατσά ἡ γριὰ ποὺ σᾶς ὑποδέχετε τώρα πρωί στὸ Φυλῆς 74 ἀριστερά γιὰ νὰ δεῖτε τὴν Κατερίνα. Ναί, ἡ γριὰ αὐτὴ τοῦ ὑπογείου ποὺ βρίζει χειρότερα ἀπο λιμενεργάτη ἄν τσαντιστεῖ.
Στὸ διὰ ταῦτα: ἡ συνουσία μου μὲ τὴ Νάντια ἐξελίχθηκε σὲ κανονικό πλαίσιο. Οὔτε δυσαρεστήθηκα, οὔτε βρέθηκα στὰ οὐράνια. Ὅπως ἤμουν κλινήρης, ἤρθε πάνω μου, χώρις ν’ἀφαιρέσει ἐσώρουχα καὶ κάναμε κάποια τυπικὰ προκαταρκτικά. Μοῦ ἔδωσε λίγα φιλιά στὸ στῆθος. Κουνάει προκλητικά τὴν κωλάρα της, διοτι εἶναι τὸ δυνατὸ σημεῖο της. Ἐκεῖ πῆρα στύση. Τὸ στοματικὸ, μετὰ τὴν χρήση προφυλακτικοῦ, εἶναι μηχανικὸ καὶ μέτριο. Στὰση 69 δὲν κάνει. Στὴ στάση cow-girl μέτρια ἐπίδοση. Ἀνάποδο cow-girl δὲν ἤθελε. Στὸ ἱεραποστολικό, παρότι ἄνοιξε τέρμα τὰ πόδια, δὲν βρῆκα καλό συγχρονισμό. Ἐννοεῖται ὅτι εἶχε χρησιμοποιήσει λιπαντικό. Τῆς ζήτησα νὰ στηθεῖ στὰ τέσσερα (doggy) γιὰ νὰ τελειώσουμε. Ἔβαλε μαξιλάρι στὴν κοιλιά καὶ μπῆκα. Ἐκεῖ αὔξησα τὸν ῥυθμὸ τῶν διεισδύσεων. Ὑπέροχο τὸ θέαμα στὸν πισινό της, τὸν ὁποῖο κουνοῦσε ταυτόχρονα. Μετὰ ἀπὸ λίγο ὁλοκλήρωσα μέσα της. Περίμενε βέβαια μέχρι να στραγγίξω καὶ μετὰ σηκώθηκε. Κουβεντιάσαμε γιὰ ἕνα λεπτό (ὁμιλεῖ πολὺ καλὰ τὴν ἐλληνική) καὶ ἐπιβεβαίωσε ὅτι ἤταν στὰ μοντελάδικα. Πλέον ἐργάζεται στὰ Κεραμεικοῦ, καθημερινὰ 18:00-24:00. Μοῦ εἶπε ὅτι εἶναι Ῥωσίδα, ἄν καὶ ἐκτιμῶ ὅτι εἶναι Μολδαβή. Διάρκεια συνεύρεσης: 8 λεπτά.
Κοντολογίς, ἡ Νάντια ἀποτελεῖ μιὰ ἐμφανίσιμη καὶ ἀξιοπρόσεκτη ἐργαζόμενη γιὰ τὰ δεδομένα τοῦ Μεταξουργείου. Ἔγινε μιὰ τυπικὴ συνεύρεση καὶ ἴσως τὴν ξαναδῶ στὸ μέλλον, ἐλλείψει σοβαρῶν ἐπιλογῶν. Κρίνοντας ὅμως τὰ γεγονότα, δὲν λες ὅτι ἡ Νάντια ἔχει τὴν καλύτερη ἐξέλιξη μετὰ τὸ κλείσιμο τοῦ ὁμίλου (Σεπτ 2019) καὶ τὴν φυγὴ πολλῶν κοριτσιῶν (Νάνσυ, Χριστίνα, Ἄννα κ.ἄ.). Ἄν καὶ πάντα ἀποτελοῦσε δευτερεύουσα έπιλογή, ἡ κατάληξη στὴν Κεραμεικοῦ συνιστᾶ ὑποβιβασμό. Δὲν ξέρω τι ἔφταιξε. Ἴσως οἱ συγκυρίες, ἴσως ἡ γρήγορη εὔρεση ἐργασίας, ἴσως τὸ μυαλό της. Ἀρκεῖ τὸ μεροκάματο νὰ βγαίνει. Ἀπὸ τὸν ἀσιάτη τσάτσο δὲν εἶχα καμιὰ ὄχληση. Θὰ εἶχε ἐνδιαφέρον ἄν τὸν ῥωτοῦσα πότε ἦρθε Ἑλλάδα καὶ πόσο καιρὸ εἶναι ὑπηρέτης. Ἡ πλάκα εἶναι ὅτι μπορεῖ νὰ παρίστανε τὸν καταδιωκόμενο ἀπὸ ISIS Ἀφγανό ἤ Ἰρακικό, ἐνῶ στὴν πραγματικότητα τζιζαντιστὲς ἔχει δεῖ μόνο στὴν τηλεόραση. Ἡ δικὴ μου διαδρομὴ συνεχίστηκε στὸ «δάσος τῆς Ἰάσονος».
[1] Ὁ πίνακας «Autumn Day. Sokolniki» φιλοτεχνήθηκε τὸ 1879. Ἀνήκει, μαζὶ μὲ ἄλλα 12 ἔργα τοῦ Λεβιτάν, στὴν Πινακοθήκη Τρετιακόφ στὴ Μόσχα.
Βλέπε https://www.tretyakovgallery.ru/en/collection/osenniy-den-sokolniki/
Πληροφορίες Επίσκεψης
Ημερομηνία επίσκεψης
Σεπτεμβρίου 10, 2020
Βάρδια επίσκεψης
Όνομα κοπέλας
Νάντια
Προκαταρκτικά
Ναι
Θα την ξανασυναντούσες;
Ίσως
Σχόλια
5 αποτελέσματα - εμφανίζονται 1 - 5
Διάταξη
Έχεις ήδη λογαριασμό; Άμεση σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού
5 αποτελέσματα - εμφανίζονται 1 - 5
Ἀφοῦ ἡ Νάντια δὲν στέριωσε στὴ Φυλῆς, ἦταν έπακόλουθο νὰ πέσει στὰ "Τάρταρα".
69 ἔκαναν πράγματι μερικὲς κοπέλες στὴν model/δα.