Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Γράφω αυτές τις γραμμές με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης προς τους συναγωνιστές, με τα πόδια ακόμα να τρέμουν και τη μυρωδιά της μέντας μέσα στη στοματική μου κοιλότητα. Η ζωή του μπουρδελιάρη είναι σαν αυτή του τζογαδόρου, με λιγότερο ρίσκο να μείνει στο δρόμο, ένα εικοσάρικο μπορεί να τον αφήσει άχυστο και με νεύρα, ένα άλλο μπορεί να τον απογειώσει και να του φτιάξει τη μέρα (συνήθως συμβαίνει το πρώτο). Η εμπειρία μου με τη Μιλένα πάντως ξεπερνάει τα όρια του gfe, δεν γνωρίζω αν η κοπέλα γουστάρει αυτό που κάνει, μένει να το επιβεβαιώσουν οι συναγωνιστές, αλλά δυσκολεύομαι να θυμηθώ σε κάμαρη της Φυλής τόσο παρατεταμένα γλωσσόφιλα, όχι επαγγελματικά αλλά παθιασμένα και με λύσσα που αρχίσαν μετά τις πρώτες αναγνωρίστηκες θωπείες. Είναι από τις ελάχιστες κοπέλες που έβαλα ανάσκελα για πρώτη στάση επειδή γνώριζα ότι δεν θα γυρίζει το κεφάλι της δεξιά περιμένοντας να τελειώσει η αγγαρεία αλλά θα με έπιανε από το σβέρκο βεντουζόνωντας τα χείλια πάνω στα δικά μου, και ύστερα στα τέσσερα η μάχη των Δερβενακίων με χαστουκάκια στην κλειτοριδά και ρουφήγματα στο λαιμό. Μάρτυς μου ο Θεός αν λέω ψέματα, όλα αυτά συνέβησαν ένα μεσημεριανό στον απαξιωμένο δρόμο της Διδύμου με είκοσι ευρώ αντίτιμο. Να τις τιμάμε και να τις αναφέρουμε αυτές τις τίμιες πορνοεργάτριες, γιατί όσο πάει και σπανίζουνε. Τις αγωνιστικές μου καλησπέρες...