Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Συντροφιά με τον bakalhs, στο ανώγειο είδαμε την Αλβανίδα Αντριάνα: Νεαρή, λεπτή, έντονα μελαχρινή, με διακοσμημένη κεφαλή.
Θρασύτατη, ξεδιάντροπη πρέσβειρα της γενετήσιας ασυδοσίας και των έκλυτων πράξεων.
Ο bakalhs ενέδωσε ακαριαία στην καρναβαλική παρουσία.

Κατέβηκα στο ισόγειο.
Άλλη Αλβανίδα, ως Μπέκυ (Βεατρίκη, Μπεατρίς, Μπέκυ).
Νεαρότατη, καστανή, συνεσταλμένη, μακριά μαλλιά, πιασμένα πίσω.
Φορούσε μπικίνι, όπως και η Αντριάνα.

Προκειμένου να επιδειχθεί, βγήκε από άλλο δωμάτιο ενδιαίτησης, ξεχωριστό από αυτό της βοηθού.
Αναμένοντας την άφιξή της στο δωμάτιο συνουσιών που ήταν άπλετα φωτισμένο, κατάλληλο για να υποδεχθεί και να φωτίσει τα κάλη της νεαράς, την άκουσα πάλι να μπαινοβγαίνει στο δικό της χώρο ενδιαίτησης…
Η φαντασία πήρε εμπρός: Μήπως έχει καθρέφτη με λαμπάκια; Μήπως έχει μπουντουάρ; Μήπως κάνει μπωτέ πριν από κάθε πελάτη;
Όσο τα σκεφτόμουν, τόσο μεγάλωνε η ψωλή, ώσπου τελικά πρήστηκε.
Ήθελα να την γαμήσω κατεπειγόντως.

Την έβλεπα για πρώτη φορά στη ζωή μου.
Τη φίλησα απαλά στο στόμα.
Τραβήχτηκε και κατέβασε το βλέμμα.
Της είπα «μη μου πεις ότι δε με θυμάσαι;»
Δεν καταλάβαινε Ελληνικά…
Η Μπέκυ κατεβάζει το μάτια, για να αποφύγει το αδηφάγο βλέμμα του πελάτη.
Το κάνει με όλους τους πελάτες, ή μόνο στους μπαρμπάδες; Ή μήπως εξαρτάται από την εκάστοτε κατάσταση του εσωτερικού της κόσμου;

Η Μπέκυ είναι ιδιαίτερη, είναι εντελώς διαφορετική από την Αντριάνα…
Είναι μικρή, και είναι φυσικό να φλερτάρει ή ακόμη και να ερωτεύεται νεαρούς πελάτες (ή να νομίζει ότι τους ερωτεύεται).
Το ένστικτο για τη διαιώνιση του είδους υποβόσκει.
Ένστικτο αναπαραγωγής υγιών απογόνων.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, μια συνηθισμένη έκβαση είναι όταν μετά από τυχόν ευχάριστη συνάντησή της με «υποσχόμενο» νεαρό, κι ενώ ακόμα ονειροβατεί, ξαφνικά μπαίνει στο μπουρδέλο ένας σιχαμένος περαστικός μπάρμπας και τη χύνει στο στόμα.

Η Μπέκυ ασχολείται περισσότερο με την ψωλή παρά με άλλα σημεία του σώματος.
Σφυρηλατούσε την ψωλή μέσα – έξω, πάνω – κάτω.

Απέφυγα τον πεοθηλασμό και την ξάπλωσα χάμω.
Κύλισμα με ένα κορμί που το γνώρισα πριν πέντε λεπτά, με μια νεαρή γυναίκα του 21ου αιώνα.
Μουνί σφριγηλό.

Την τάραξα στο γαμήσι, την ρήμαξα, την διέλυσα, την συνέτριψα, την εξουθένωσα, την λεηλάτησα, την καταγάμησα.
Ένιωθα ότι είχα σπάσει την καπότα, κι ότι είχε έρθει η σειρά του μουνιού, να το σπάσω και αυτό.

Η Μπέκυ εμπεριέχει αρνητικά στο χαρακτήρα της, τα οποία πρέπει να τα αποβάλλει με τον καιρό, εάν θέλει να γίνει αρεστή.
Τα νιάτα της, σκεπάζουν ατέλειες, που σε μεγάλη ηλικία θα φουντώσουν και θα την βλάψουν.
Ο καιρός θα δείξει εάν η Μπέκυ είναι σκουλήκι, που θα γίνει πεταλούδα, ή εάν είναι πεταλούδα, που θα γίνει σκουλήκι…

Απερχόμενοι με τον bakalhs από το Παλάτι των Κρυστάλλων, συζητήσαμε περί αισθητικής όταν προσθέτουμε χυδαιογραφήματα στον πορνοπολτό του διαδικτύου.
Προς επίρρωση του επιχειρήματος «Ο φόνος είναι έγκλημα. Η περιγραφή του φόνου δεν είναι. Το σεξ δεν είναι έγκλημα. Η περιγραφή του σεξ είναι», προστέθηκε το γεγονός ότι στις αρχαίες τραγωδίες, οι φόνοι δεν παρουσιάζονται στη σκηνή, αλλά «συμβαίνουν» στα παρασκήνια.
Οι λεπτομέρειες των φόνων (όπλα, κραυγές, αίματα) δεν προβάλλονται.
Το αντεπιχείρημα ότι αυτή η αισθητική ταίριαζε πριν 2.000 χρόνια, περιέπλεξε τα πράγματα, οπότε άκρη δεν βγήκε.

Αργότερα, έξω, στον κόσμο, από το σώμα μου αναδύονταν φευγαλέα υπολείμματα από το άρωμά της.
Κοιμήθηκα με αυτά.