Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Χαιρετώ την μεγάλη και αγαπημένη συμμορία των μπουρδελιάριδων.
Πέρασαν σχεδόν τέσσερις μήνες από την τελευταία κριτική που έγραψα. Οι λόγοι της αποχής ήταν τα συναισθηματικά μπλεξίματα με μια πουτάνα και τη HOL που χρησιμοποιεί το ημερολόγιο των Ασσυρίων γιατί έτσι μόνο οι δυο βδομάδες για την σύνδεση μετατρέπονται σε δυο μήνες.
Έδωσε ο Ασσούρ και πέρασε ο καιρός. Η "Λ" την έκανε για την κρύα χώρα της και με άφησε με πολλές αναμνήσεις και ανάμικτα συναισθήματα μπροστά από ένα κομπιούτερ που αδυνατούσε να συνδεθεί στο ίντερνετ.
Όλο αυτό το διάστημα είχα αρκετές επισκέψεις στα μπουρδέλα της Φυλής και του Μεταξουργείου με τελευταία την Παρασκευή το βράδυ στο Κολωνού 48.
Μεθυσμένος από το νέκταρ του Διονύσου και υπνωτισμένος από τους καπνούς της Πυθίας μαζί με εξαίρετο συνάδελφο πραγματοποιήσαμε την προγραμματισμένη τσάρκα στην περιοχή. Την ξανθιά Βουλγάρα με τα έξτρα κιλά την είχα τοποθετήσει στην λίστα αναμονής εδώ και καιρό. Κάποιο ένστικτο με προστάτεψε πολλές φορές από το λάθος που έκανα αυτή την Παρασκευή. Καλοσχηματισμένη για τα κιλά της με σφιχτό σώμα και μεγάλη κωλάρα. Η τσατσά μου ανέφερε και δεύτερη κοπέλα αλλά το θολωμένο μου μυαλό και η περασμένη ώρα με έκαναν να πληρώσω το δεκάρικο και να μπω στο πρώτο δωμάτιο δεξιά.
Περίμενα στο κρεβάτι πάνω από τέταρτο για να έρθει ενώ το κλιματιστικό είχε παγώσει για τα καλά τα αρχίδια μου.
Με το ξινισμένο ύφος καθαρής ξεπετάς που είχε από την πόρτα κάθισε στα αριστερά μου και άνοιξε την καπότα. (κάνει και ρίμα...) Το πουλάκι μου λόγο της αναμονής και του κλιματιστικού που βάραγε πάνω του έχει συρρικνωθεί σε βαθμό "σκοπιάς" (Όπως εκείνο το βράδυ που κατούραγα στους μείον κάμποσους το χιόνι και το κοντάκι του FN...)
Τα ζόρια άρχισαν αμέσως. Η τύπισσα ντε και καλά θέλει να βάλει στην πέτσα μου τον σκούφο χωρίς να με αφήνει να βάλω χέρι πουθενά. Μόλις πήρε να ζεστάνει και φόρεσε το σκουφί ξεκίνησε να τον βάζει στο στόμα της. Μόνο αυτό όμως, όχι πίπα απλά τον έβαζε στο στόμα και τον έβγαζε πάλι. Αρχίδια δεν γλύφει ούτε κατά διάνυα και έκανε και την θιγμένη όταν την ρώτησα. (και αυτό κλασσικό...)
Τέντωσε λίγο η πέτσα και της ζήτησα να ανέβει πάνω όπως μου αρέσει να παίρνω γυναίκες με κυβικά. Τράβηξε το στρινγκάκι στο πλάι και τον φόρεσε στη ζουμερή μουνάρα. Αν εκεί το έπαιζε καλά θα είχαμε ένα μέτριο φινάλε και ίσως να έβρισκα κάτι καλό να πω για της υπηρεσίες της, δυστυχώς έριξε όλο το βάρος της πάνω και κουνιόταν εντελώς μαλακισμένα μπρος-πίσω, νευρικά και με μικρές ταλαντώσεις. Το πάλεψα λίγο εγκεφαλικά μέχρι που έπεσε η πετσέτα στο ρινγκ και εγκατέλειψα.
Την σηκώνω, της λέω "είμαστε εντάξει έχυσα" και βγάζω την καπότα, αυτή τώρα την είδε αλλιώς και ήθελε να βεβαιωθεί ότι τελείωσα πράγμα που φυσικά δεν έγινε και μόλις το διαπίστωσε μου ζητούσε να τελειώσω... Πως πλέον και για ποιο λόγο; Της ζήτησα να φύγει και το έκανε αμέσως και με νεύρα.
Να σημειώσω ότι η τσατσά είχε χτυπήσει πριν κάνα δίλεπτο την πόρτα.
Ντύθηκα και βγαίνω έξω. Μπροστά μου εμφανίζεται η Μαρία, εγγυημένη κοπέλα του μαγαζιού... Ένιωσα μαλάκας που δεν περίμενα να δω την δεύτερη κοπέλα. Με χαιρέτισε θερμά με φιλάκι στο λαιμό και έφυγα απογοητευμένος.
Πέρασε από το μυαλό μου να δώσω και δεύτερο δεκάρικο για την Μαρία μιας και ξέρω την ποιότητα της αλλά η ώρα είχε περάσει.
Έπρεπε να πάθω για να μάθω, οπότε... Μακριά! Το μαγαζί σαν χώρος είναι πολύ καλό και καθαρό, έχω κάνει επικά γαμήσια εκεί μέσα αν και σχεδόν πάντα η τσάτσα βαράει την πόρτα στο πεντάλεπτο. Θα έχω σίγουρα αρκετές ακόμα επισκέψεις εκεί αλλά η Βουλγάρα μας τα χάλασε. Για το όνομα της δεν είμαι σίγουρος αλλά είναι χαρακτηριστική μορφή εδώ και μήνες στο μαγαζί.