Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Κάποτε ο μεγάλος Μαρσέλ Προύστ είχε πει: "Οι όμορφες γυναίκες είναι για τους άντρες χωρίς φαντασία", η Ντιάνα βέβαια δεν είναι άσχημη (για όσους αρέσκονται στον συγκεκριμένο σωματότυπο), ωστόσο η κωλάρα της είναι τόσο τεράστια, τόσο καλοσχηματισμένη, τόσο αφράτη, τόσο ζουμερή που δεν αφήνει πολλά περιθώρια στη φαντασία. Αυτό για έναν σκληροπυρηνικό πόρνο ενίοτε μπορεί να είναι και μειονέκτημα, το σκεφτόμουν καθώς έσπρωχνα μέσα στην κοινόχρηστη μούνα της καθώς τα πλάφ πλουφ ακούγονταν μέχρι το σταθμό Λαρίσης. Σαν χαρακτήρας πάντως η κοπέλα είναι πρόσχαρη και ευγενέστατη, δεν γκρίνιαξε για την σημαντική χρονοκαθυστέρηση στην κατάθεση του κοκτέιλ που εικάζω πως οφειλόταν κυρίως στις δεύτερες και τρίτες σκέψεις που γέννησε η ρήση του Προύστ ενώ με επιβράβευσε στο τέλος με ένα πεταχτό φιλί και μερικά σπανιόλικα κομπλιμάν.
Ο Προυστ από την άλλη υπήρξε για όλη του τη ζωή παρθένος, ενώ όταν κάποια στιγμή οι φίλοι του τον πήγαν στο μπουρδέλο λιποθύμησε, πέρασε τριάντα χρόνια από τη ζωή του σε μια κάμαρη γράφοντας το πολυσχιδές "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο" και καθιερώθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους κλασικούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Δεν γνωρίζω αν η Ντιάνα τον έχει ακουστά ούτε πια θα ήταν η δική του αντίδραση στη θέα της διαστημικής κωλάρας της.
Υ.Γ: Τα δωμάτια στον συγκεκριμένο οίκο είναι τελείως άθλια, ίσως από τα αθλιότερα της περιοχής μαζί με το 61, λίγο επιχειρηματικό μυαλό να είχαν οι ιδιοκτήτες θα έπρεπε να είχαν κάνει ανακαίνιση παράυτα αλλά τι να πεις, εδώ ολόκληρη η χώρα είναι μπουρδέλο από τα μπουρδέλα περιμένεις προκοπή...