Δεληγιώργη 39 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Μετα απο ενα καλο φαγοποτι με φιλους και συγγενεις ηρθε η ωρα της επιστροφης στο σπιτι , ελαμ ντε που ο διαολος πουχουμε στο σλιπακι μας δεν μας αφηνει να ηρεμησουμε .... Ετσι εκανα μια παρακαμψη απο το ΒΡΩΜΕΡΟ ΜΕΤΑΞΙ .... περνωντας πρωτα απο την κολωνου στο γωνιακο με το φαναρι μπηκα μεσα ο τσατσος μονο ντεμεναδες που δεν μου κανε το κοριτσι ετσι το κοριτσι αλλιως κλπ ελευθερο στοματικο κ τελειωτικο ...
ΤΟ ΔΕΛΕΑΡ ..... ετοιμος να περασω , ευτυχως η λογικη επριτανευσε κ ρωτησα αν η κυρια ειναι υγειης με στραβοκοιταξε ο τσατσος κ μου ανταπαντα εσυ εισαι ? λογικο αλλα εφυγα με πολλα ερωτιματικα .... Ανεβαινοντας λοιπον τν ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗ στο 39 ειδα την αφισα εξω κ ειπα να μπω η υπηρεσια λιγομιλιτη αλλα η κοπελα ανελαβε να εκφωνησει το προγραμμα καληγραμμη στητο βυζι με κολαρα που δε δινει ...και πλουσιο μαλλι μακρι .Τοσο η ηλικια της στα 32 οσο κ οτι ηταν απο το προσωπο ευδιαθετη με θυλικο κορμι οχι γεματη ουτε στιλιαρι αλλα με καμπυλες με εκαναν να ενδώσω. Η κοπελα ειναι πολυ καλη σε οτι κανει κ σε αφηνει να αισθανθεις ομορφα διπλα της δεν σου δινει αυτο το αισθημα της βιασυνης το αντικαυλωτικο .... να τελειωνεις η το προσποιητο 10 λεπτα ( η υπηρεσια δε χτυπησε στα 7 αλλα στα 10 λεπτα ) πηδηματος αναμηκτο με πιπα κ γλυψηματακια στα πλουσια βυζια της για ενα 10ρικο ειναι υπεραρκετα . Με κερδισε τοσο στο σεχ οσο και στην συμπεριφορα της γυρω απο αυτο θες αγριο σεξ στο δινει θες χαδακια φιλακια ρομαντικα συμετεχει .
Ειναι ευγενικια κ οχι προσποιτη η συμπεριφορα της πας οσο οσο δε θα σου την σπασει ουτε θα σε ξανερωσει ....ειναι με το παραπανω καλη κ καθαρη αφου μυριζα το σωματης με αφρολουτρο που χρησημοποιω κ εγω . Επισημαινω κατι σημαντικο για εμενα , οι νιπτηρες για πλησιμο εχουν χαμηλο υψος να τεντωνεσαι να φτασεις τη βρυση η να ουρισεις μεσα σε αυτον εχουν ανεση .
Θα την ξανατιμησω σιγουρα κ συντομα . ΑΞΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Καθαρά Δευτέρα χτες και η μέρα με βρήκε μόνο στην (άδεια) Αθήνα, ενώ το βραδάκι γυρω τα μεσάνυχτα στα παμβρωμικα στενά του αριστοκρατικού Μεταξιού.

Παρκάρω ακριβώς έξω από υποκατάστημα τράπεζας επί της πλατείας Καραϊσκάκη, λόγω ότι υπάρχει επαρκής φωτισμός ενώ λίγο πιο πέρα είχε στήσει μπλόκο η τροχαία σε οδηγούς. Η περιοχή δεν ενδείκνυται για ασφαλές παρκάρισμα διότι στα γύρω στενά είδα αρκετά κομμάτια από θρυματισμενα τζάμια σε διάφορα σημεία.

Τουρνέ, γυροβολιες και χτένισμα της γύρω περιοχής ψάχνοντας για ένα μιλφογκιλφ με μεγάλα βυζιά. Αρκετές αστοχες επισκέψεις γυρίζω απογοητευμένος προς το αμάξι και πριν το πάρω απόφαση πως δεν θα έβρισκα κάτι, έκανα μια τελευταία, απέλπιδα επίσκεψη στο εν λόγω μαγαζι. Το συγκεκριμένο ήταν το μόνο ανοιχτό σε όλο τον δρόμο και δεν το είχα επισκεφτεί ποτέ στην μικρή μπουρδελιαρικη προϊστορία μου.
Μπουκαρω και βλέπω την Μαίρη φορώντας ένα μαύρο baby doll που τόνιζε τις βυζάρες της. Εμφανισιακά είναι μια σχετικά ψηλή νταρντανα(αν όχι χοντρή), 50+ ετών Ρωσίδα με βυζιά 5αρια, με κοιλια σαμπρέλα και μπούτια διαμέτρου ρεζέρβας Toyota RAV4. Το όλο τεμάχιο ζύγιζε γύρω 110+κιλά ενώ είχε ένα τατουάζ στην ωμοπλάτη που της προσδιδε ένα στυλ (πχ πανκ ροκ). Όσο για το πρόσωπο της χαμογελαστο, γλυκό, με ξανθό βαμμένο μαλλί και σαρκώδη φυσικά χείλη. Να σημειώσω πως ενώ υπήρχε τσατσά που δεν ήξερε γρι ελληνικά, εκείνη (Μαίρη) εκτελούσε χρέη πληροφοριοδότη. Το πρόγραμμα τα γνωστά χωρίς όμως γλωσοφιλα και πρωκτικό. Στην ερώτηση της:"Πάμε μέσα αγορίνα;" πλησίασα σιγά σιγά την εξώπορτα και ενώ θεωρώ τον εαυτό μου μερακλή σε πολλές δύσκολες αποστολές- περιπτώσεις εκείνη τη στιγμή κολωσα και έφυγα διακριτικά λέγοντας ένα γρήγορο "ευχαριστώ".

Ομως, βαθιά μέσα μου κάτι μού έλεγε πως πρέπει να κάνω την καταδρομική ανωμαλία (λόγω τεράστιων βυζιων) και όφειλα να γράψω μια πρόσφατη κριτική για το εν λόγω ίδρυμα που είχε μείνει στα αζητητα.
Κάθισα στο αμάξι κανά τέταρτο, παρατηρώντας με απάθεια έναν ζητιανο μετανάστη να μιλάει σε κάτι αβγαλτους 17χρονους Άγγλους για ποδόσφαιρο. Έτσι τακτοποιώ στην άκρη τις όποιες αναστολές και ξαναγυρίζω στον τόπο του εγκληματος με σιγουριά. Περιχαρής η ίδια, δίνω το παράβολο στην τσατσά και μπαίνω στο δωμάτιο περιμένοντας. Ύστερα από λίγο, σκάει η "κοπέλα" με ένα μαύρο στριγκακι το οποίο είχε κρυφτεί από την κοιλιά και μέσα στα κωλομερια- καρπουζια. Μια γρήγορη πίπα με προφυλακτικό εκ μέρους της (το ζήτησα εγώ "με"), λίγο χαιδεμα της περιοχής για έξτρα τόνωση και στήσιμο ιεραποστολικό διότι ήταν η μόνη στάση που βόλευε των 2 μας (cowgirl αν και το ρώτησα για πλάκα το αρνήθηκε- ευτυχως διότι θα ήμουν με σπασμένη λεκάνη στο ΚΑΤ). Κάρφωνα κάνα 5λεπτο και έπαιζα με τις ζελεδενιες βυζάρες της. Ο χρόνος πέρναγε γρήγορα και με ενημέρωσε να βιαστώ αλλά που να τα βγάλω πέρα ο κακομοίρης. Ήμουν σαν μαρίδα που είχε περιτυλιχθει από ένα ογκώδες χταπόδι.

Επειδή είμαι της άποψης πως κάποια μάχη μπορεί να χαθει αλλά όχι ο πόλεμος, ηθελα οπωσδήποτε εγκεφαλικά τουλάχιστον την καλτιλα που ζούσα να την απογειωσω στο ύψιστο επίπεδο! Έτσι, της πληρώνω άλλο ένα παράβολο των 10€, τη στήνω στα 4 και την σφυροκοπαω αλύπητα οπότε και πέταγε κάτι μουγκρητά με συνοδεία "ναι καυλιάρη μου" ενώ λίγο αργότερα έρχεται το τέλος μέσα της (στον σκούφο δλδ).

Τέλος, το δωμάτιο παλιό με αρκετούς καθρέπτες και νιπτήρας με σαπούνι, αλλά νομίζω πως τα σεντόνια δεν αλλάζονται τακτικά.

-Συμπέρασμα: Για την (κλινική) περίπτωση μου ήταν μια εμπειρία-ανωμαλια που ήθελα να την κάνω για τον εαυτό μου, συν ότι δεν ήθελα να γυρίσω άπραγος στο σπίτι. Πάντως με το χέρι στην καρδιά δεν θα το ξανατολμουσα (έπαθα και έμαθα).

Λογικά μιλώντας: Αν δεν τα πάτε καλά με τα βάρη ώστε να μπορείτε να την κουλαντρησετε, δεν ιδρώσετε τη φανέλα να κάνετε εσείς όλη τη δουλειά για να περάσετε καλά και γενικά να καταβάλετε αρκετή προσπάθεια μην το τολμήσετε.

Η Μαρία είναι μια μέτριας εμφάνισης κοπέλα τριάντα περίπου ετών,σχετικά κοντή,σκουρόχρωμη με μικρό στήθος και ζουμερό κώλο,δούλευε παλιότερα στο Ιάσονος 46Β.Το πρόγραμμά της είναι απλό με "69",δεν διακρίνεται σε κάποια υπηρεσία σε σχέση με τον ανταγωνισμό,την προτιμώ όμως γιατί αρέσκεται σε χαλαρό "γκομενικό" ρυθμό και δείχνει να απολαμβάνει τη συνεύρεση,κάτι που θεωρώ πρωτεύουσα παράμετρο πέρα από τις τυπικές υπηρεσίες που ανακοινώνονται.
Οι χώροι σαφώς ανώτεροι ποιοτικά σε σχέση με το προηγούμενο μαγαζί,πιο ήσυχο με λιγότερη περατζάδα,η υπηρεσία τυπική με τον χρόνο,περίπου το δεκάλεπτο με αποκλίσεις ανάλογα με την ώρα και το πόσο παλιός και γνωστός πελάτης είναι κάποιος.Η βαθμολογία του πάρκινγκ ενδεικτική λόγω μετρό και μοτό.

Δευτέρα, ώρα 13:52
«Γεια σου!». Μου ευχήθηκε η υπηρεσία και κοιτάζοντάς με βλοσυρά παρέμεινε σιωπηλή. «Αυτή τώρα είναι έτσι, γιατί θεωρεί πως δεν θα περάσω», σκέφτηκα πλησιάζοντάς την. «Καλησπέρα», της ευχήθηκα. «Καλησπέρα, κοπέλα είναι˙ τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, από πάνω, δέκα ευρώ!», μ' ενημέρωσε κοφτά. Εμφανίστηκε εκείνη που περίμενα να δω —η Λίλλυ—, η οποία κάποια μου θύμιζε και όπως την πρώτη φορά που την είδα —στην πρωινή οικοδρομία του Σαββάτου, της πρώτης Αυγούστου—, πάλι μου έδωσε την εντύπωση πως κι εκείνη με θυμόταν. Επρόκειτο για μία ξανθιά, με ίσιο μαλλί μέχρι την πλάτη ψηλά, γλυκό πρόσωπο, μεσαίο στήθος με μία διάστιξη δύο κολλητές καρδούλες αριστερά, ψιλοτσουπωτή, χαμηλομέτριου αναστήματος. 'Εδωσα το δεκάρικο. Η τσατσά με πέρασε σ' ένα ανακαινισμένο δωμάτιο. Εκεί μέσα περίμενα τη Λίλλυ κανένα δεκάλεπτο, κατά τη διάρκεια του οποίου άκουγα την υπηρεσία να ενημερώνει με σαφώς πιο φιλικό τρόπο απ' ό,τι εμένα προηγουμένως: «Η κοπέλα είναι˙ τσιμπουκάκι, μουνάκι, πισωκολλητό, από πάνω, δέκα ευρώ. Σιγά σιγά στο δωμάτιο, δεν βιάζεται, θα περάσετε πάρα πολύ ωραία!».
«Μμμ, γεια σου μωράκι!», μου χαμογέλασε η κοκότα μπαίνοντας. «Γεια σου μωράκι!», μιμήθηκα τον τρόπο της. «Τι κάνεις;». «Καλά». «Καλά καλά;». «Καλά καλά... εεε, όχι και καλά καλά!», διόρθωσα. «Γιατίιι;». «Εντάξει, καλά είμαι, αλλά όχι καλά καλά!», εξήγησα — μην είμαστε κι υπερβολικοί, με τις μέρες που διανύουμε, χε χε χε... «Ααα...», δεν ζήτησε περαιτέρω εξηγήσεις. Εντωμεταξύ είχε ξυποληθεί, γυμνωθεί και γονατίσει στο κρεβάτι πλάι μου.
Ξεκίνησε να με χαϊδεύει και στη συνέχεια να περιφέρει τους μαστούς της πάνω μου, απ' τ' αρχίδια και τον πούτσο μου —πραγματοποιώντας και ισπανική— μέχρι το πρόσωπό μου —όπου με άφησε να τους ρουφήξω – γλείψω – φιλήσω—, ενώ δεν παρέλειπε να με απαλοφιλάει κι ακρογλώσσια γλείφει στ' αυτά σημεία. Η διαδρομή πραγματοποιήθηκε δυο-τρεις φορές, μέχρι την ολοκλήρωση της στύσης μου.
«Λίλλυ σε λένε, έτσι;», τη ρώτησα καθώς εκείνη ετοίμαζε το προφυλακτικό. «Μ-μ!», ήταν η καταφατική απάντησή της, συμπληρώνοντας: «Εσύ με ξέρεις μωρό μου». «Κάτι μου θύμισες!... Πού σ' έχω ξαναδεί;». «Τριάντα... Κολωνού». «Κολωνού 30...», επανέλαβα προσπαθώντας να θυμηθώ. «Μ-μ!» (καταφατικό). «Τριάντα, σε ποιο, στο–». «Πρώτο πρώτο!», με διέκοψε. «Α, στο πρώτο, στο ισόγειο... Δεν θυμάμαι!», παραδέχτηκα. «Εγώ το θυμάμαι! Αλλά εντάξει, ένα χρόνο έχει περάσει. Μπορεί και παραπάνω», πρόσθεσε. «Σαν Λίλλυ δούλευες κι εκεί;». «Ναι!».
Η καλούτσικη πίπα της συμπεριλάμβανε «ποπ» και «σλουρπ». Δεν την άφησα όμως να τη συνεχίσει για μακρό χρονικό διάστημα: «Μπορείς ν' ανέβεις από πάνω;». «Ναι!».
Καβαλώντας με, έπιασε την πούτσα μου και χώνοντάς την μέσα της κάθισε στη λεκάνη μου αρχίζοντας να τρίβεται μπρος-πίσω, με τα χέρια της στο στήθος μου χαμηλά και το σώμα της να πραγματοποιεί την κλασική κυματοειδή κίνηση αυξάνοντας την ένταση σταδιακά: «Κρακ κρακ κρακ... ΚΡΑΚ ΚΡΑΚ ΚΡΑΚ!...». 'Οταν ξεκίνησα να την "καρφώνω" κι εγώ, έχοντάς την γραπώσει απ' τα κωλομάγουλα, ύστερα από λίγο άρχισα να χύνω...
«Καιρό είχα να σε δω στα εδώ σπιτάκια», σχολίασα καθώς ετοιμαζόμασταν λίγο αργότερα. «Ναι, είχα σταματήσει, δεν δούλευα», μου έκανε γνωστό.

...η κοπέλα που αντίκρυσα , μου θύμισε τις πιρφορομαλακίες που κάναμε για να εντυπωσιάσουμε τις συμμαθητριες στο λύκειο και ως συνήθως οι πλατωνικές καψούρες οδηγούσαν σε ένα πεοτρίψιμο με εκκένωση στο μαξιλάρι...
...τέλοσπάντων, ερωτεύσιμο προσωπάκι κανονικό σώμα , είναι η φαινοτυπική περιγραφή της...
...μου μάλασσε το πέος ενώ της άγγιζα την αιδοιική σχισμή και της φίλαγα τους γλουτούς στη συνέχεια την ανέβασα επι του πέους , θώπευα τους μαστούς της , μέχρι η κόπωση προσπαθείας της να την αναγκάσει να στηθεί στην παθητική κυνική στάση με εμένα εκ των όπισθεν να την κολποσκοπώ μέχρι την σπερματέγχυση...
...απο τον ομολογουμένως όμορφο χώρο του ανακαινισμένου πορνείου , βρέθηκα να αναδεύω το συνουσιοπιοειδές με το γαστριμαργιοπιοειδές απο των βρώση ενός φαλάφελ στην πλ.βάθης.
εκεί ένας κοιλαράς πάκης καυλάντιζε με τις πρεζουδες πόρνες και με κανα δυο μελαμψές απο τα βάθη της ασίας με ευρωπαϊκή αμφίεση...ειδυλλιακό σκηνικό !

Η επίσκεψη έγινε Κυριακή μεσημέρι στις 12.15 , την Κλαούντια την έχω πετύχει αρκετές φορές στις τσάρκες όταν κατεβαίνω στο Μεταξουργείο και σωματικά μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον μου. Σήμερα είπα να περάσω. Η Κλαούντια είναι μια καστανόξανθη πιτσιρίκα Ρουμάνα 22 χρονών , το μαλλί το έχει πιασμένο πάνω , έχει κανονικών κιλών σώμα ωραίο κώλο και 2άρι βυζί , στο σαλόνι την πετυχαίνω πάντα χαμογελαστή αλλά όταν χαμογελάει αποφεύγει να σε κοιτάει κατάματα , ο λόγος….η οδοντοστοιχία της χρήζει βοηθείας... και μάλιστα άμεσα. Ελληνικά μιλάει μόνο κάτι λέξεις , η συνεννόηση γίνεται με τα μέτρια αγγλικά που μιλάει , καταλαβαίνεις τι θέλει να πεί αλλά στους χρόνους ρήματα κλπ τα κάνει μαντάρα…..Πλήρωσα την υπηρεσία και πέρασα στο δωμάτιο . Δεν άργησε να έρθει στο δωμάτιο , έβγαλε τα εσώρουχα της και ανέβηκε από πάνω μου , φιλιά στο στόμα δεν άφηνε αλλά δεν τα είχα και ανάγκη λόγω του θεάματος , ασχολιόμουν λοιπόν με τον λαιμό της και τις ρόγες τον βυζιών της . Αυτή δεν έκανε πολλά πράγματα , έπαιξε λίγο τον πούτσο μου με τα χέρια της , αφήνει να παίζεις με το μουνάκι της , αλλά 69 δεν κάνει. Πέρασμα προφυλακτικού , πίπα μέτρια και σχετικά άγαρμπη . Πρώτη στάση με αυτή από πάνω , καμία συμμετοχή την ανεβοκατέβαζα πάνω στον πούτσο μου σαν άψυχο πλάσμα σαν σακί από πατάτες , δεύτερη στάση στα τέσσερα , καλή στάση σώματος και ψεύτικα επιφωνήματα , μετά από λίγο τελείωσα , όχι γιατί μου το προκάλεσε αυτή αλλά περισσότερο επειδή είχα σχεδόν 3 μέρες να γαμήσω. Στο δωμάτιο έκατσα 10 λεπτά , έκανα ένα αδιάφορο ξελάφρωμα και τίποτα περισσότερο . Δεν υπάρχει περίπτωση να την ξαναπάρω.
Υ.Γ η βαθμολογία στην εμφάνιση είναι χωρίς να λάβω υπόψη μου το πρόβλημα με τα δόντια της.

Στρίβοντας από τη Λεωνίδου αριστερά στη Δεληγιώργη, το ροζ χρώμα του τοίχου και ο αναμμένος εξωτερικός φανός τραβάνε την προσοχή και υποψιάζουν τον απονήρευτο διαβάτη.
Πλησιάζοντας, οι 2 μεγάλες αφίσες με τις γυμνές κοπέλες στην είσοδο σχεδόν επιβεβαιώνουν την υποψία.
Ακουμπώντας και σπρώχνοντας ελαφρά την εξώθυρα εκείνη υποχωρεί και οι όποιες αμφιβολίες διαλύονται.
Η μεσήλικη, ευτραφής υπηρεσία καθόταν σε μία πλιάν καρέκλα στην αρχή του διαδρόμου καπνίζοντας (και υποτίθεται ότι απαγορεύεται το κάπνισμα σε κλειστούς δημόσιους χώρους).
Την πρόσεξα αφού κάθισα σε μία από τις πτυσσόμενες καρέκλες του άδειου, από ανθρώπους, χώρου αναμονής-παρουσίασης.
– Γεια σας! τη χαιρέτησα αμέσως.
– Γεια σας! Στο δωμάτιο είναι, θα περιμένετε.
– Ποια είναι;
– Η Κλαούντια!
– Κλαούντια...επανέλαβα μ' έναν τρόπο που έδειχνε ότι δεν τη γνώριζα.
– Είναι πάρα πολύ καλή και καινούρια κοπέλα, και είναι στο δωμάτιο.
Περίμενα κανένα 5άλεπτο.
Ξαφνικά ακούστηκε μία πόρτα που άνοιγε κάπου στο βάθος του διαδρόμου.
Η τσατσά άρχισε να μιλάει: – Τσιμπουκάκι, μουνάκι, χαδάκια, φιλάκια, σιγά σιγά δεν βιάζεται, είναι πολύ καλή στο δωμάτιο!
Ο γνώριμος ξερός ήχος, από την επαφή των γυναικείων παπουτσιών με το πάτωμα κατά τη διάρκεια της βάδισης, ακούστηκε μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα.
– Ορίστε το κορίτσι μας! Το καλόοο!...
Μπροστά μου εμφανίστηκε μία κοπέλα με ίσια καστανά μαλλιά πιασμένα σε αλογοουρά, γλυκό μέτριο προσωπάκι, μεσαίο στήθος καλυμμένο από ένα στηθόδεσμο, καλοδεμένη νεανική κορμοστασιά, καλοσχηματισμένα πόδια.
Εκανε μία ολιγοδευτερόλεπτη στάση, μ' ένα μειδίαμα στα λεπτά της χείλη, και αποχώρησε παρουσιάζοντας ένα ελκυστικό κωλαράκι με το τάνγκα σλιπάκι της να χάνεται στην κωλοχαραμάδα.
– Φιλάκια, χαδάκια˙ είναι πάρα πολύ καλή ε; προσπάθησε να πάρει την επιβεβαίωσή μου η υπηρεσία.
Εκανα να βγάλω το πορτοφόλι, αλλά ακούγοντας ότι είχε σε αναμονή 2 δωμάτια έφυγα, για να ολοκληρώσω την τσάρκα στο Μεταξουργείο, και επέστρεψα μετά από 15 λεπτά.
Η τσατσά με το που με είδε να ξαναμπαίνω πετάχτηκε από την κρέκλα της λέγοντας: – Ελα!
Με οδήγησε στο τέλος του διαδρόμου και καθώς της έδινα τα 10 ευρά (που θα έλεγε και ο Μπαμπινιώτης) με διαβεβαίωνε, για ακόμα μια φορά, ότι η κοπέλα ήταν πολύ καλή!
Το δωμάτιο πάντως ήταν μια χαρά, ενώ υπήρχε και η δυνατότητα για άπλετο φως!
Η Κλαούντια δεν άργησε ν' ανοίξει την πόρτα. Της έκανα χώρο για να καθίσει στο κρεβάτι και καθώς γδυνόταν με ρώτησε...της απάντησα...τη ρώτησα...μου απάντησε...Ολ' αυτά στ' Αγγλικά˙ τα οποία μιλάει ικανοποιητικά˙ περίπου στο δικό μου επίπεδο (του Λόουερ).
Κατά τη διάρκεια της σύντομης κουβέντας μας παρατήρησα και το πρόβλημα στα μπροστινά της δόντια (ελλείμματα, σκούρα χρώση) που με χάλασε αρκετά, καθότι λάτρης των φιλιών και του γλειψίματος.
Εχοντας γονατίσει πλάι μου ξεκίνησε με ψωλοτρομπάρισμα, ενώ του λόγου μου χάιδευα τον κώλο της και χούφτωνα-ψηλάφιζα τα φυσικά βυζιά της.
Οταν επιτεύχθηκε επαρκής στύση εφάρμοσε (σαν κάλτσα) το προφυλακτικό και προχώρησε σε μία αδιάφορη (όπως έγραψε και ο φίλτατος Προφεσσορίξ) πίπα. Η οποία, με τις ταυτόχρονες θωπείες των αρχιδιών μου από εκείνη, κατάφερε να κάνει την ψωλή μου ικανή προς διείσδυση.
– Ντόγκι στάιλ; τη ρώτησα.
– Γιες, γουάι νοτ; μου απάντησε.
Σ' εκείνη τη στάση παλινδρόμησα αρκετή ώρα (πότε πιο γρήγορα, πότε πιο αργά), κρατώντας την γερά απ' τη μέση (χωρίς εκείνη να έχει συμμετοχή μέσω ευλογοφανών βογγητών, παροτρύνσεων κ.λπ), ενώ κάποια στιγμή ξάπλωσα στην πλάτη της, αναγκάζοντάς την να ξαπλώσει και του λόγου της στο κρεβάτι, συνεχίζοντας το γαμήσι πισωκωλομπρούμυτα που λένε.
Της έριξα και ένα "ιεραποστολικό μανίκι", με τις παλάμες μου να χουφτώνουν τα κωλομέρια της και τα πρόσωπά μας κλασικά "τσικ του τσικ" (συνεχίζοντας να μην έχει ιδιαίτερη συμμετοχή, πλην κάποιων: «Αχ» «Ωχ» «Ουφ») και κάπου εκεί επήλθε η ολοκλήρωση μέσω της εκσπερμάτισής μου.
Πριν αποχωρήσει έμαθα ότι μετρούσε 22 χρόνια ζωής, ήταν από τη Ρουμανία, ενώ συνήθως δουλεύει 2 συνεχόμενα «σιφτς» όπως μου είπε.
Συνοψίζοντας, δεν μπορώ να πω ότι το πολυευχαριστήθηκα.
Κατ' αρχάς με χάλασε η εικόνα του στόματός της. Νέα κοπέλα ρε παιδί μου, εν έτει 2013! Ελεος!
Επειτα το στοματικό της...Οπως και η όλη στάση της κατά τη διάρκεια της γάμευσης που μου έδινε την εντύπωση ότι δεν ήταν εκεί...πως ήταν αλλού...
Πάντως κρίμα, γιατί είναι εμφανίσιμο κορίτσι, ενώ μου φάνηκε και καλό παιδί.
Αλλά είναι γεγονός πως γαμήσι χωρίς συμμετοχή, είναι επανάσταση χωρίς αίμα, είναι μάχη χωρίς νεκρούς, μουσική χωρίς αρμονία.*

*Το τελευταίο είναι εμπνευσμένο από το σύνθημα της παραταξιακής εφημερίδας "Το Μέλλον της Ανατολής" του Επαμεινώνδα Δεληγιώργη (από τον οποίο πρέπει να πήρε τ' όνομά της η οδός που φιλοξενεί το εν λόγω μπουρδέλο): "Επανάστασις άνευ αίματος, είναι μάχη άνευ νεκρών, μουσική άνευ αρμονίας".

Η Κλώντια είναι καινούρια στο μαγαζί και δηλώνει ότι είναι απο Ρουμανία.Εξωτερικά είναι κανονικών κιλών με καστανόξανθα μαλλιά τα οποία είχε πιασμένα σε αλογοουρά,δόντια τα οποία είναι αραιής πυκνότητας παρόλο που δεν της λείπουν και κίτρινα απο την βρώμα.Εμφανισιακά είναι μέτρια και περισσότερο θυμίζει κοπέλα της διπλανής πόρτας.Μιλάει πάρα πολύ καλά Αγγλικά ενώ δεν γνωρίζει καθόλου Ελληνικά. Το ότι γνωρίζει Αγγλικά είναι ένα δείγμα ότι σε σύγκριση με τις ομοεθνείς της συναδέλφους διαθέτει κάποιο ακαδημαικό υπόβαθρο.Αφορμή για να περάσω στο μαγαζί αποτέλεσαν οι συνεχείς οχλήσεις τις ημεδαπής υπηρεσίας ότι η κοπέλα είναι καλή στο δωμάτιο και ότι δεν χτυπάει καθόλου πόρτες.Ιδίως το τελευταίο ήταν ένας πολύ καλός λόγος μιας και στο Μετάξι στα περισσότερα που έχω μπει με 10 ευρώ είναι κανόνας να φωνάζουν την κοπέλα η να χτυπάνε πόρτες στο επτάλεπτο.
Η συνεννόηση λοιπόν όπως ήταν φυσικό έγινε όλη στα Αγγλικά.Η κοπέλα αφαίρεσε τα εσώρουχα της και αμέσως όπως ήμουν ξαπλωμένος,ξάπλωσε και αυτή πάνω μου και αγκαλιαστήκαμε ενώ χάιδευα το κορμί της,τα τριάρια βυζιά της αλλά και το μουνάκι της το οποίο και βρήκα τριχωτό.Σε απόπειρα μου για να την φιλήσω αυτή μου το αρνήθηκε ευγενικά αλλά επέτρεψε κάποια φιλιά στο λαιμό της.Επίσης ανταπέδιδε και αυτή τα φιλιά μου στο λαιμό μου αλλά και στο στήθος μου.Εγώ απο μέσα μου υπέθεσα ότι στάθηκα πράγματι τυχερός και ότι θα περνούσα καλά με την κοπέλα μιας και στα προκαταρκτικά ήταν καλή αλλά πλανώμουν πλάνη οικτρά.
Στην συνέχεια σε άψογα Αγγλικά μου είπε ποια στάση προτιμώ και εγώ της απάντησα ότι θα ξεκινήσουμε με τσιμπούκι όπως άλλωστε είναι το ορθόδοξο,θα κάνουμε 69 και έπειτα βλέπουμε.Αυτή μου απάντησε ότι δεν κάνει 69 και ότι στο πρόγραμμα που ανακοινώνεται στο σαλόνι αν πρόσεξα η υπηρεσία δεν ανακοινώνει κάτι τέτοιο.Πράγματι εδώ η κοπέλα είχε κάποιο δίκιο καθότι όντως δεν ανακοινώθηκε στο σαλόνι αλλά απο την άλλη το 69 στο απλό πρόγραμμα σχεδόν πάντα συμπεριλαμβανόταν.Αλλά απότι φαίνεται πλέον τα δεδομένα αλλάζουν άρδην και πλέον θα πρέπει να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή καθώς και να το ρωτούμε ευθέως για επιβεβαίωση.Η Κλώντια πέρασε προφυλακτικό στο ανορθωμένο απο τα καλά προκαταρκτικά πέος μου και πέρασε σε ενα τσιμπούκι το οποίο θα χαρακτήριζα αδιάφορο.Εγώ της χάιδευα το τριχωτό μουνί της και την κωλοτρυπίδα της επιφανειακά καθώς μου είπε να μην βάλω δάχτυλο.
Η επόμενη στάση ήταν με αυτή απο πάνω αλλά μάλλον σφιγγόταν και δεν έμπαινε το πέος μου με τίποτα στον κόλπο της.Προφανώς και δεν ήθελε να γαμηθεί σε αυτήν την στάση και όπως όλοι ξέρουμε ότι αν μια κοπέλα δεν θέλει με τίποτα τότε στον πετάει έξω ότι και να κάνεις.Περιορίστηκε απλώς να μου πει ότι αυτή η στάση δεν είναι βολική και ότι μάλλον πρέπει να κάνουμε κάποια άλλη.Στο πισοκωλητό το στήσιμο της ήταν τόσο ελεεινό έτσι ώστε μου έπεσε και χρειάστηκε να τραβήξω μαλακία για να μου σηκωθεί ξανά αλλά επειδή δεν έβλεπα φως στο τούνελ την γύρισα σε ιεραποστολικό μήπως και μπορέσω τελικά να την γαμήσω σωστά.Στην στάση αυτή τεντονώταν αρκετά ούτως ώστε να περιορίζει το βάθος των διεισδύσεων. Την γάμησα σε αυτήν την άβολη για μένα θέση παίζοντας με το τριχωτό μουνί της. Σαν τέλος διάλεξα να ξαπλώσω και να την χαμουρέψω ενώ αυτή με φιλούσε στο σώμα.Στα δέκα περίπου λεπτά παραμονής μου στο δωμάτιο η υπηρεσία την φώναξε και αυτό ήταν κατά τα άλλα ότι δεν χτυπάει πόρτες.Η κοπέλα μου είπε ότι πρέπει να φύγει. Δεν την κράτησα στο δωμάτιο λίγο ακόμα ενώ θα μπορούσα απλά την απέβαλλα.Και αυτό γιατί είχα αποφασίσει να κάνω ακόμα μία συνεύρεση στο δεκάρικο και για αυτό το λόγο έπρεπε να έχω και την ανάλογη στύση. Αλλά η επόμενη κοπέλα που πήρα ήταν κομοδίνο.

http://www.youtube.com/watch?v=eyaT2Hk3sCc

...κυκλοφορεί μετά τα μεσάνυχτα στις στοιχειωμένες μουνοπλαγιές του Μεταξουργείου και κλέβει τα 15ευρα ανυποψίαστων μπουρδελιάρηδων.
Ο θρύλος λέει ότι κάποτε ήταν κανονικό κορίτσι...με κεφάλι, οπως όλα τα άλλα. Πως όμως από ένα αθώο παιδάκι, κατέληξε σε πορνοβόρο αρπακτικό;
Ήταν τότε στην τρυφερή ηλικία της εφηβίας που έβγαλε από το φυλακισμένο της στέρνο 2 υπέροχες στρογγυλές βυζάρες και όλοι οι άνδρες σταμάτησαν να κοιτούν παραπάνω.
Άκουγαν ήχους, φωνές ζωγραφισμένες από ερωτικά χείλη νεράιδας, μα δεν ήξεραν από που προέρχονται.

Τα χρόνια περάσαν και η μικρούλα που κάποτε κυνηγούσε τα σκιουράκια πάνω στα δέντρα, βγήκε στο “κλαρί”.
Ο μακρύς και δύσκολος δρόμος της πουτανιάς την έφερε στο Μεταξουργείο, όπου τα μπουρδέλα στέκουν σκυθρωπά σαν γέρικα δέντρα, καταφέρνουν ακόμη όμως να χαρίσουν λίγη απο τη σκιά τους και βρήκε καταφύγιο στον πυργίσκο του Ιάσωνος 20Γ, αυτό με το ασανσέρ (το οποίο παρεμπιπτόντως διαθέτει ανεμόσκαλα σε περίπτωση διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά αυτά τα ξέρουν λίγοι...πςςς!)
Ήταν τότε που την γνώρισα κι εγώ, αρκετά νεότερος βέβαια (5 μήνες και βάλε) και περισσότερο συναισθηματικός.

Όταν πρωτοαντίκρυσα την λεπτή αυτή πουτανοπούλα με τα καλλίγραμμα πόδια, τον σφιχτό καμπυλάτο κώλο και τα ουάου 2,9 βυζιά, σκέφθηκα ότι να μια πουτάνα που μπορείς να την πας στου “ΚΑΡΑΜΠΑΝΤΟΥΛΑ” στα Άνω Λιόσια για παϊδάκια ρινόκερου, να την γνωρίσεις στους φίλους σου στο twitter, να της κάνεις ένα τσούρμο πουτανόπαιδα και να ζήσετε απο κει κι έπειτα με αγάπη και πατατάκια, όσο αυτή θα χοντραίνει στον καναπέ βλέποντας Μενεγάκη κι εσύ θα κλάνεις δίπλα της με μια μπύρα στο χέρι.

Η νεράιδα αυτή για την οποία έγραφαν ποιητές και μπουρδελιάρηδες κλείνονταν καθημερινά στα μοναστήρια, ήταν η Ζάνα! Σόρυ...η Ναόμι ήθελα να πω.
Εκδιδόταν σε ντουέτο ψωλοφωνίας με την Άννα, η οποία ήταν εντελώς αόρατη μπροστά μου, αφού είχα μάτια μόνο για κείνη.
Στο προμόσιον ήταν η Μάγδα το γιουβαρλάκι, που λίγο καιρό νωρίτερα ήταν πουτάνα στο Κολωνού 15, ενώ αργότερα αντικαταστάθηκε απο τον νεαρό Αλβανάκο από τον οποίο τσατσεύεται μέχρι και στις μέρες μας.

Η πρώτη φορά μαζί της ήταν αρκετά ενθαρρυντική. Ήλπιζα στο καλλίτερο, ήμουν όμως προετοιμασμένος για το χειρότερο.
Την ατμόσφαιρα λίγο χάλασσε όταν της έγλειψα το μουνάκι και μάζεψα υπολείμματα αλοιφής από προηγούμενη συνεύρεση, αλλά έχω ακούσει ότι οι αλλοιφές αυτές έχουν διττανθρακικό κωλονάτριο και αιθυλική τριχλωροκαυλίνη, οπότε that’s good stuff, right?
Στα προκαταρκτικά συμπεριλαμβανόταν επίσης λίγο κωλοτρυπιδογλείψιμο, φιλιά στους μηρούς, στην κοιλιά και στα πλευρά και κατασκήνωση στα βυζιά της.
Απο τη μεριά της έκανε μερικά τριψήματα πάνω μου και στη συνέχεια μου φόρεσε καπότα. Η πίπα της ήταν αρκετά καλή, ικανοποιητική σε αίσθηση και διάρκεια.
Ξαφνικά όμως παγωμάρα και έρεβος...η Ναόμι σηκώθηκε από το αχυρένιο κρεββάτι του έρωτα κι εγώ με σπαρακτική φωνή πληγωμένου χελιδονιού ψέλισα: “Που πας;”.
Η Ναόμι δεν αποκρίθηκε, αντίθετα έβαλε μια γενναία δόση αλοιφής στο χέρι της και την έχωσε όλη στη μουνάρα της, αφήνοντάς με μια γκριμάτσα “Dude, what the fuck?”.
Παραδόξως δεν είχα ξεκαβλώσει απ΄το τελετουργικό λίπανσης και έτσι μπήκα μέσα της αρτιμελής σε στάση ιερομονάχου και άρχισα αργές διεδύσεις, ενώ αυτή με κρατούσε μακρυά διατηρώντας μικρό άνοιγμα ανάμεσα στα σκέλια της.
Σιγά σιγά κατάφερα να την ανοίξω πιο πολύ και να τη φέρω στη στάση που ήθελα και ακολούθησε ένα όμορφο αισθησιακό σεξ με πολύ παθος απο τη δική μου πλευρά και καθόλου απο τη δική της, με φιλιά στα στήθη, στο λαιμό και 2-3 στα μάγουλα.

Η Ναόμι γενικώς ήταν δεκτική στις μικρές απαιτήσεις που είχα και συνάμα ευγενικά αυστηρή όταν ξεπερνούσα τα όρια, γι’ αυτό και δεν αποπειράθηκα να τη φιλήσω στο στόμα, γιατί σκέφθηκα ότι θα φωνάξει τις συντρόφισσες Μάγδα και Άννα, οι οποίες θα με μαυρίσουν στο ξύλο όπως ο Κωνσταντάρας τον Τζανετάκο και θα ρεζιλευτώ όπως τα Χριστούγεννα του ‘89 όπου όντας νέος, δυνατός, αγέρωχος και με μαλλιά, πήγα να ληστέψω 2 παιδιά του Δημοτικού από τα λεφτά των καλάντων και κατέληξα στο νοσοκομείο με 7 σπασμένα πλευρά και διάτρυση ορθού εντέρου.
Η πρώτη συνεδρία έληξε με ένα ωραίο πισωκολλητό όπου η Ναόμι δεν πήρε και άσχημη στάση, με την αίσθηση του μουνιού να παραμένει σε καλά επίπεδα, πάντα σε συνάρτηση με την ποσότητα του λιπαντικού.

Οι μήνες περάσαν και τα ραντεβού συνεχίστηκαν, με τη Ναόμι να παρουσιάζει μειωμένη απόδοση, να έχει γίνει λιγότερο δεκτική, το κορμί της όμως με κρατούσε δέσμιο.
Τα Ελληνικά της δυστυχώς ήταν πολύ φτωχά και αδυνατούσα να εκφράσω τα αισθήματα που συχνά πυκνά με κατέκλυαν. Ήθελα να της πω: “Ω ρε βυζάρες!”, αλλά ήξερα ότι απλά θα χαμογελούσε αμήχανα, μην καταλαβαίνοντας τι σημαίνει για μένα και τι καρναβάλι έχει στήσει εδώ και καιρό στην ψωλή μου.
Κάποια στιγμή τον Ιούνιο, η Ναόμι έφυγε. Μαζί της έφυγε και ένα κομμάτι του εαυτού μου!

Την περίοδο εκείνη είχα γίνει ρετάλι! Κυκλοφορούσα τύφλα μεθυσμένος στους Μεταξένιους δρόμους με ένα μπουκάλι Seven Up στο χέρι, σιγοτραγουδώντας μπαλάντες των URIAH HEEP και κάνοντας έρωτα με φτηνές άσχημες πόρνες για να την ξεχάσω, αλλά που τέτοια τύχη...τέτοια βυζιά άλλωστε δεν φυτρώνουν στα δέντρα!
Έχασα τη δουλειά μου, οι φίλοι μου με έκαναν delete απ’ το facebook, τα κατοικίδια μου με αρχηγό την θαλάσσια χελώνα έκαναν ανταρσύα στο σαλόνι και η άγνωστη γυναίκα που κρατώ επί τρία χρόνια αλυσοδεμένη στο υπόγειο του σπιτιού μου, δεν γύρναγε καν να με κοιτάξει.

Ο ήλιος όμως ανέτειλλε ξανά μες στην καρδιά μου. Ο έρωτας δεν είχε πεθάνει...όχι! Η Ναόμι ξαναγύρισε μελαχροινή και τα βυζιά της έδειχναν πιο τέλεια από ποτέ.
Θα περίμενε όμως κανείς ότι μετά από δέκα περίπου συνευρέσεις, το λιγότερο η πουτάνα να σε θυμάται, αλλά αυτή δεν είχε απολύτως καμμία ανάμνηση απο εμένα.
Φαίνεται αυτό είναι το τίμημα του να είσαι καλό εραστής...

Κλείνοντας αυτή την «αντικειμενική –συγκεντρωτική- κριτική» (χαχα) και παραμερίζοντας τον προσωπικό μου ενθουσιασμό, να πω, ότι εάν η Ναόμι αποτελεί το γιατρικό μου, την μεθυστική μου μπύρα, τότε εγώ με τη σειρά μου αποτελώ τον (μ)πυρφόρο της. Γεια μας!

Υ.Γ: Όλες οι συνευρέσεις έχουν λάβει χώρα στο Ιάσωνος 20Γ, πλην της πιο πρόσφατης, στις 10/08, στο Δεληγιώργη 39.

H Xριστίνα είναι ψηλή,κανονικών κιλών,λευκή και έχει ξανθά σκούρα φουντωτά μαλλιά τα οποία είχε πιασμένα σε αλογοουρά.Είχε έντομο μακιγιάζ όταν παρουσιάστηκε στο σαλόνι και σαν παρουσία ήταν πάνω απο τον μέσο όρο εν συγκρίσει με τα πολλά μπάζα που είχα δει εχθές να εργάζονται στην περιοχή.Το πρόγραμμα που ανακοινώθηκε ήταν απλό με 69 στα δέκα ευρώ.Αποφάσισα να περάσω γιατί δεν είχα βρει ακόμα καμία και δεν είχα άλλο χρόνο αν και κάτι μέσα μου μου έλεγε οτι η συνουσία αυτή θα ήταν άχρωμη όπως και οι περισσότερες άλλωστε που γίνονται σε αυτήν την περιοχή.Σε αυτόν τον οίκο δεν έχει τύχει να περάσω ποτέ απο τότε που άνοιξε τα τελευταία 2 χρόνια μπορώ να πώ όμως οτι τα κρεββάτια των 2 δωματίων που μπόρεσα να δώ είναι διπλά κάτι που ασφαλώς προτιμώ σε σχέση με κάπιους οίκους που έχουν πολύ στενά κρεββάτια.Επίσης τα δωμάτια ήταν καθαρά,τα κρεββάτια είχαν καθαρά σεντόνια και παρόλο που δεν ήταν φωτεινά το φώς ήταν στον έλαχιστα αποδεκτό βαθμό απο το να χαρακτηριστούν σκοτεινά.Υπηρεσία σε αυτόν τον οίκο ήταν η πρώην ιερόδουλη Άντζυ.Πέρασα στο δωμάτιο και η κοπέλα δεν άργησε να έρθει μιας και δεν είχε κάνεναν πελάτη.Ήταν έτοιμη να περάσει αμέσως προφυλακτικό σε πεσμένο μόριο όταν την ανέκοψα και της μίλησα λιγάκι να σπάσει ο πάγος.Μου είπε το όνομα της και οτι είναι απο Ρουμανία τα ελληνικά της είναι αρκετά σπαστά αλλά ξέρει δυστυχώς τα βασικά για να συννενοηθεί και να κάνει την συνουσία αρκετά δύσκολη.Απο την στιγμή που μπήκε ήταν αρκετά ξινισμένη, χωρίς διάθεση και μες στην μίρλα.Μέσα μου ήξερα οτι κατά βάθος δεν της άρεσε αυτό που έκανε.Την έφερα κοντά μου και άρχισα να θωπεύω το όμορφο σώμα της και τα απαλά σε αίσθηση και υφή βυζιά της.Την έγλυψα λίγο στο λαιμουδάκι της και στα βυζάκια της ενώ αυτή ξεφυσούσε ανυπόμονα.Την ξάπλωσα ανάσκελα στο κρεββάτι όπου για λίγο άρχισα να την φιλάω στο σώμα της.Είχε κλείσει σφιχτά τα μπούτια της για να μην έχω πρόσβαση στο πολύτιμο της.Πάρα ταύτα η γλώσσα μου ανακάλυψε την περιοχή της κλειτορίδας της.Τα προκαταρκτικά όλα αυτά που περιγράφω ήταν σύντομα γύρω στα 30 δευτερόλεπτα.Σηκώθηκε αμέσως και μου είπε να ξαπλώσω.Μου φόρεσε ένα προφυλακτικό πράσινου χρώματος κάτι που ομολογώ οτι δεν μου αρέσει καθόλου.Είναι η τρίτη κοπέλα σε διάστημα ενός έτους που μου φοράει χρωματιστό προφυλακτικό.Πασπάτευε για πολύ ώρα το προφυλακτικό ελέγχοντας το εξονυχιστικά μήπως και έχει κάποια ατέλεια και σκιστεί.Κατάλαβα τότε οτι σίγουρα θα την έχει πάθει στο παρελθόν με αυτά τα φθηνής κατασκευής και ελλατωματικά προφυλακτικά που χρησιμοποιούν πολλές κοπέλες ιδίως στο Μετάξι. Της είπα να προχωρήσει στο παρασύνθημα όπου στο πλάι και με πλάτη γυρισμένη πρς τα μένα για να μην μπορώ να πιάσω τίποτα άρχισε ένα τσιμπούκι μηχανικό με χέρι.Σε λίγο της είπα να γυρίσει σε 69 όπου και έπραξε.Το γλυψιματάκι ήταν αρκετά σύντομο μιας η κοπέλα όπως φαινόταν απο τις αντιδράσεις της δεν γούσταρε να την γλύφουν.Μόνη της αποσύρθηκε και μου είπε να έρθω πάνω της.Φυσικά έγω της είπα οτι θέλω αυτή να έρθει απο πάνω μου.Ανεβαίνει λοιπόν πάνω μου και άρχισε να κουνιέται η ίδια.Σε λίγο την ακινητοποίησα την τράβηξα κοντά μου όσο μου επέτρεψε τουλάχιστον αυτή γιατί ήταν ιδιαίτερα αμυντική και άρχισα να την καρφώνω εγώ μαλάζοντας τα στήθη της.Όταν έφερα τα χέρια μου στα κωλομέρια της και της χάιδεψα την κωλοτρυπίδα της με το δάχτυλό μου τινάχτηκε σαν να την χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα και άρχισε να βρίζει στα Ρουμανικά.Δεν είχα βάλει δάχτυλο απλά την χάιδεψα.Κατέβηκε απο πάνω μου βιαστικά και μες την μίρλα και της είπα να στηθεί σε πισοκωλητό.Εκεί άρχισα να την καρφώνω ενώ αυτή με ξινισμένο ύφος μου είπε να κάνω σιγά.Αφού μείναμε για λίγο σε αυτήν την στάση αλλάξαμε σε ιεραποστολικό.Πάλι η ίδια προτροπή γεμάτη με νεύρα και ξινίλα για πιο απαλούς ρυθμούς.Οι διεισδύσεις τουλάχιστον οφείλω να ομολογήσω οτι γινόταν κανονικά χωρίς κάποιο εμπόδιο απο μέρους της πέρα του ότι απαιτούσε να γίνονται σε πιο απαλούς ρυθμούς,Σε πιο στενή επαφή των κορμιών μας ξεφυσούσε και με απέτρεψε μιλώντας στα Ρουμάνικα.Όταν ρούφηξα το ένα βυζί της απαλά αυτή με χτύπησε στα πλευρά με νεύρα και μου έδειχνε το βυζί της μιλώντας Ρουμάνικα.Προφανώς η κοπέλα θα έχει αρνητική εμπειρία απο άλλους πελάτες άξεστους και την δικαιολογώ σε ένα μέρος αλλά της δίνω άδικο στο ότι εξαιτείας της δυσανασχέτησησς που της δημιουργεί αυτή η εργασία τους εξομοιώνει όλους το ίδιο.Συνέχισα να την πηδάω στην ιεραποστολική χαιδεύοντας το μουνί της ενώ αυτή με κοιτούσε με ένα μείγμα ξινίλας,αποστροφής και απάθειας.Δεν μου έδωσε κατά την διάρκεια της συνουσίας ούτε ένα χάδι,δεν έκανε ούτε ένα βογγητό ευχαρίστησης.Γαμούσα μια κοπέλα χωρίς συμμετοχή και κάτω απο αυτές τις συνθήκες ήταν αδύνατο να χύσω.Στο τέλος την έβγαλα και άρχισα να την παίζω ενώ αυτή δεν έκανε τίποτα απολύτως να με βοηθήσει.Πολλές φορές φτάνει μόνο ένα αισθησιακό χάιδεμα.Το μόνο που έκανε ήταν στα οκτώ λεπτά να σηκωθεί και να φύγει.Της είπα να μείνει λίγο ακόμα και μου είπε οτι είναι για δέκα λεπτά.Επίσης μου είπε με νεύρα "Μήπως θέλεις να μείνω για μισή ώρα;" Εγώ το μόνο που της είπα ήταν οτι πρέπει να σταματήσει να κάνει αύτην την δουλειά και να βρει να κάνει κάτι άλλο.