Συναγωνιστές, θέλω να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία που είχα προ ολίγου με «ντίβα» του χώρου. Ας την ονομάσουμε ΠΟ για να μην βάλω τα αρχικά της, δεν θέλω να τη βγάλω στον τάκο έτσι, παρά την απαράδεκτη συμπεριφορά της.
Λοιπόν, ψάχνοντας κάτι διαφορετικό από το στανταράκι μου, την Αλύσα, είπα να δοκιμάσω τη λεγάμενη και γιατί φαινόταν όμορφη από τις φωτό και γιατί ο βάτραχος είχε πολύ καλή άποψη (μεγάλε καθοδηγητή !!
) Πήρα τηλέφωνο, ευγενική ήταν αλλά με ρώτησε ηλικία, μου είπε για το δωράκι της και τι προσφέρει και το κλείσαμε για τις 6μμ. Μου είπε «είμαι κοντά στο σταθμό Μετρό ΧΧ, πάρε με μόλις φτάσεις». Έφτασα, την παίρνω, μου λέει «πάρκαρε και ξαναπάρε με». Κάνω βόλτες σαν τον μακάκα (ξέρετε το γ.. που είναι να βρεις θέση στις 6 παρά κοντά σε σταθμό μετρό, γίνεται το συμπούρδουλο), γυρνάω από δω κι απο κει σιχτιρίζοντας, τεσπα, βρίσκω θέση, το βάζω, την παίρνω τηλ. «Α, βλέπεις εκείνο το κτήριο; Δίπλα έχει ένα δρόμο ΥΥΥ, πάρτον όλον κάτω, στο 9 είμαι εγώ. Και ξαναπάρε με». Ούτε κυνήγι θησαυρού !! 
:- Περπατάω κανένα 10λεπτο, φτάνω (θα είχα παρκάρει αλλού αν ήξερα ότι ήταν τόσο μακριά από τον σταθμό... 
) παίρνω τηλ, ανοίγει, ανεβαίνω.
Βλέπω πρώτα από όλα, ότι δεν ήταν το πρόσωπο που είχε στις φωτό: κάτι το χτένισμα, κάτι το ύφος, ας πάει στα κομμάτια. Δεν ήταν πάντως το γλυκό προσωπάκι που έλεγαν οι διάφοροι πως έχει η λεγάμενη. Γούστα είναι αυτά. Για να σπάσω τον πάγο, λέω «δεν μου είπες ότι είσαι κοντά στην εκκλησία Αγ. ΖΖΖ κι έψαχνα 10’ για θέση» με γέλιο . Τι το ήθελα; Στράβωσε !
Και αρχίζουμε μετά μια περίοδος αμηχανίας, να θέλω κάπως να νιώσω λιγότερο άβολα, τίποτα. Με κοίταζε με ένα χαμόγελο, «γιατί κατάλαβα ότι είχες θέματα, είσαι αλλοπρόσαλλος για Σκορπιός !!»και άλλα κουφά που δεν τα θυμάμαι πλέον... 
Γδύθηκα, έκανα προσπάθεια να χαλαρώσουμε αλλά η ΠΟ ήταν πάγος. «Φαίνεται πως θες να έχεις τον τελευταίο λόγο, και απαντάς μόνο με ερωτήσεις. Και μου είπες για τις άλλες κοπέλλες με το όνομά τους, ενώ για μένα Είσαι απλά ο Κ. Και τίποτα άλλο» και κάτι τέτοια που δείχνουν, αν μη τι άλλο, όχι μια επαγγελματία !
Τι να σας πω, ρε καρντάσηδες ; Πώς την έχουν δει οι ελληνίδες τρανς; Δεν είναι και τίποτα καλλονές (πηγαίντε σε Ταϊλάνδη να χάσετε το φως σας!!
αλλά και σε Λονδίνο ή αλλού: είναι επαγγελματίες οι κοπέλλες. Καταλαβαίνουν το άβολο της στιγμής, έχουν το χαμόγελο, σε κάνουν να αισθανθείς ωραία. Εδώ, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, νομίζουν ότι με το που θα μπούμε μέσα, θα στηθούμε είτε να τον φάμε είτε να τον δώσουμε.... Γ... την αγανάκτησή μου μέσα ! Κατάλαβε κυρά μου πως στη δουλειά ήμασταν, θέλουμε να έρθουμε σε σένα, να δώσουμε τα ευρώπουλά μας, να ρίξουμε ένα όμορφο (ή να τον φάμε, δεν έχει σημασία), τίμα την υπηρεσία που δίνεις. Πρόσφερε ένα ποτήρι νερό, ένα ντους, κάτι να φύγει από τον πελάτη η αίσθηση πως είναι μόνο ένα πορτοφόλι. Δεν είσαι και καμιά Chanel Santini να σε δούμε και να πέσουμε ανάσκελα από την καύλα...
Αυτά τα ολίγα: αν θέλει κανεις, του λέω σε ΠΜ ποια εννοώ. Δεν θέλω να το κάνω δημόσια, και γιατί πολύ αξία της δώσαμε, ας πάει στα κομμάτια, καλά να είναι , να προοδεύει. Τα γράφω για να βγάλω το γαμώτο μου και για να προστατέψω κανέναν άλλο ταλαίπωρο...
Λοιπόν, ψάχνοντας κάτι διαφορετικό από το στανταράκι μου, την Αλύσα, είπα να δοκιμάσω τη λεγάμενη και γιατί φαινόταν όμορφη από τις φωτό και γιατί ο βάτραχος είχε πολύ καλή άποψη (μεγάλε καθοδηγητή !!
) Πήρα τηλέφωνο, ευγενική ήταν αλλά με ρώτησε ηλικία, μου είπε για το δωράκι της και τι προσφέρει και το κλείσαμε για τις 6μμ. Μου είπε «είμαι κοντά στο σταθμό Μετρό ΧΧ, πάρε με μόλις φτάσεις». Έφτασα, την παίρνω, μου λέει «πάρκαρε και ξαναπάρε με». Κάνω βόλτες σαν τον μακάκα (ξέρετε το γ.. που είναι να βρεις θέση στις 6 παρά κοντά σε σταθμό μετρό, γίνεται το συμπούρδουλο), γυρνάω από δω κι απο κει σιχτιρίζοντας, τεσπα, βρίσκω θέση, το βάζω, την παίρνω τηλ. «Α, βλέπεις εκείνο το κτήριο; Δίπλα έχει ένα δρόμο ΥΥΥ, πάρτον όλον κάτω, στο 9 είμαι εγώ. Και ξαναπάρε με». Ούτε κυνήγι θησαυρού !! :- Περπατάω κανένα 10λεπτο, φτάνω (θα είχα παρκάρει αλλού αν ήξερα ότι ήταν τόσο μακριά από τον σταθμό... ) παίρνω τηλ, ανοίγει, ανεβαίνω. Βλέπω πρώτα από όλα, ότι δεν ήταν το πρόσωπο που είχε στις φωτό: κάτι το χτένισμα, κάτι το ύφος, ας πάει στα κομμάτια. Δεν ήταν πάντως το γλυκό προσωπάκι που έλεγαν οι διάφοροι πως έχει η λεγάμενη. Γούστα είναι αυτά. Για να σπάσω τον πάγο, λέω «δεν μου είπες ότι είσαι κοντά στην εκκλησία Αγ. ΖΖΖ κι έψαχνα 10’ για θέση» με γέλιο . Τι το ήθελα; Στράβωσε !
Και αρχίζουμε μετά μια περίοδος αμηχανίας, να θέλω κάπως να νιώσω λιγότερο άβολα, τίποτα. Με κοίταζε με ένα χαμόγελο, «γιατί κατάλαβα ότι είχες θέματα, είσαι αλλοπρόσαλλος για Σκορπιός !!»και άλλα κουφά που δεν τα θυμάμαι πλέον...
Γδύθηκα, έκανα προσπάθεια να χαλαρώσουμε αλλά η ΠΟ ήταν πάγος. «Φαίνεται πως θες να έχεις τον τελευταίο λόγο, και απαντάς μόνο με ερωτήσεις. Και μου είπες για τις άλλες κοπέλλες με το όνομά τους, ενώ για μένα Είσαι απλά ο Κ. Και τίποτα άλλο» και κάτι τέτοια που δείχνουν, αν μη τι άλλο, όχι μια επαγγελματία !
Τι να σας πω, ρε καρντάσηδες ; Πώς την έχουν δει οι ελληνίδες τρανς; Δεν είναι και τίποτα καλλονές (πηγαίντε σε Ταϊλάνδη να χάσετε το φως σας!!
αλλά και σε Λονδίνο ή αλλού: είναι επαγγελματίες οι κοπέλλες. Καταλαβαίνουν το άβολο της στιγμής, έχουν το χαμόγελο, σε κάνουν να αισθανθείς ωραία. Εδώ, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, νομίζουν ότι με το που θα μπούμε μέσα, θα στηθούμε είτε να τον φάμε είτε να τον δώσουμε.... Γ... την αγανάκτησή μου μέσα ! Κατάλαβε κυρά μου πως στη δουλειά ήμασταν, θέλουμε να έρθουμε σε σένα, να δώσουμε τα ευρώπουλά μας, να ρίξουμε ένα όμορφο (ή να τον φάμε, δεν έχει σημασία), τίμα την υπηρεσία που δίνεις. Πρόσφερε ένα ποτήρι νερό, ένα ντους, κάτι να φύγει από τον πελάτη η αίσθηση πως είναι μόνο ένα πορτοφόλι. Δεν είσαι και καμιά Chanel Santini να σε δούμε και να πέσουμε ανάσκελα από την καύλα... Αυτά τα ολίγα: αν θέλει κανεις, του λέω σε ΠΜ ποια εννοώ. Δεν θέλω να το κάνω δημόσια, και γιατί πολύ αξία της δώσαμε, ας πάει στα κομμάτια, καλά να είναι , να προοδεύει. Τα γράφω για να βγάλω το γαμώτο μου και για να προστατέψω κανέναν άλλο ταλαίπωρο...
