30 χρόνια μετά την πρώτη μου επίσκεψη σε κωλόμπαρο, ήρθε και για μένα η νύχτα να μου φάνε λεφτά. Και η πλάκα είναι ότι μου τα έφαγαν με τον τρόπο που τα τρώνε σε πρωτάρηδες. Χρεώνοντας τα ποτά που κέρναγα διπλά.
Προφανώς είχα κι εγώ ευθύνη, καθώς λόγω τεράστιας κούρασης και αυπνίας που κρατάει κανά χρόνο τώρα (συν το γεγονός ότι είχα πιει τα κέρατα μου) ήμουν μεταξύ ύπνου και λιποθυμίας και δεν έδωσα σημασία στο βυσσινί χρώμα του ποτού (υποθέτω Ursus).
Συν το ότι καθόμουν με κάποια (ας πούμε) γνωστή και συγκεκριμένα την Kelly από το 65, η οποία έχει μετακομίσει στο Life και η οποία εξακολουθεί να κάνει διαφήμιση στο μαγαζί που ΘΑ ανοίξει, καθώς έχει μπλέξει με γραφειοκρατικά θέματα.
Πάμε και στο 65, στο οποίο είχα πάει πριν ένα-ενάμιση μήνα που είχαμε τα 40.
Ο φωτισμός μια χαρά. Η πόρτα ανοίγει και κλείνει. Αν κατάλαβα καλά, ο λόγος είναι ότι η κάπνα ενοχλεί τον ιδιοκτήτη
. Ο οποίος ιδιοκτήτης είναι ένας ευγενέστατος άνθρωπος που σηκώθηκε να με χαιρετήσει όταν έφευγα παρά το ότι δεν με είχε ξαναδεί ποτέ. Είναι επίσης φανερό ότι είναι άσχετος με τη νύχτα και τα μαγαζιά γενικότερα (νυχτερινά και πρωϊνά).
Στα του αγώνα, υπήρχαν 3 κοπέλες (που λέει ο λόγος).
Η μία μέσα από το μπαρ μεγάλης ηλικίας και άσχημη.
Η δεύτερη (ακόμα πιο άσχημη) καθόταν έξω από το μπαρ στη γωνία με έναν νεαρό που την κέρναγε ποτά. Το αστείο ήταν ότι καθόντουσαν ώμο με ώμο, χωρίς να κοιτάζονται καν
Υπήρχε και μία τρίτη που καθόταν στο βάθος του μπαρ με πλάτη γυρισμένη σε μένα.
Παίρνω το ποτό μου και μετά από λίγο σηκώνεται κι έρχεται.
Συστήθηκε ως Ρούλα, ωραία γυναίκα, αρκετά κοντά στα γούστα μου, αλλά ντεκαυλέ όσο λίγες.
Αρκεί να σας πω ότι από τη μέση και κάτω φορούσε φόρεμα μέχρι τον αστράγαλο (χωρίς κάποιο σκίσιμο εννοείται) και από πάνω δερμάτινο βαρύ μπουφάν. Μιλάμε ότι εκείνη την περίοδο εγώ κοιμόμουν ακόμα με τον ανεμιστήρα κολλημένο στο κεφάλι.
Κερνάω ένα ποτό έτσι για το καλό και στα 30 δευτερόλεπτα έψαχνα πώς να την κάνω.
Ντεκαυλέ και στη συμπεριφορά και (σε σχέση και με κάποια πράγματα που μου είπε για την Κατερίνα) τρομερά αγενής.
Αυτά τα λίγα, έστω και με χρονοκαθυστέρηση…
