Φρέσκια ιστορία από την πιάτσα του Μεταξουργείου.
Να προλογίσω, δεν θέλω η στάση μου στο σκηνικό που θα περιγράψω να παρθεί ως παράδειγμα προς μίμηση.
Παρ' όλα αυτά, θέλω να αφηγηθώ πόσο κομπλεξικό μπορεί να γίνει ένα ανθρωπάκι.
Μπαίνω στο Μεγ. Αλεξάνδρου 28 κουρτίνα, τσάτσος ο κοντός χοντρός φαλάκρας που τις προάλλες ανέφερα ότι τσαμπουκαλευόταν στο σαλόνι.
Με προτρέπει να καθίσω, κάθομαι και περιμένω. Βγαίνει η Χλόη και επιστρέφει στο κουζινάκι. Με κοιτάζει με καυστικό βλέμμα ο τσάτσος, περιμένοντας την απάντησή μου.
Ρωτάω: Άλλη κοπέλα υπάρχει;
Τσα: Να περιμένεις! Δηλαδή τί, αν δεν είχε άλλη κοπέλα, τι θα έκανες; Πες μου, τι θα έκανες;
ΜΠ: Απλά μια ερώτηση έκανα.
Τσα: Όχι, πες μου, αν δεν είχε άλλη κοπέλα, τι θα έκανες;
ΜΠ: Αν δεν είχε άλλη κοπέλα θα έφευγα.
Τσα: Φύγε τότε, αν σου δείχνω μια κοπέλα, αυτή θα γαμήσεις, εδώ κάνω κουμάντο εγώ, όχι οι πελάτες.
ΜΠ: Σώπα (δεν του άρεσε αυτή η απάντηση)
Τσα: Εσύ δε θα μπεις δωμάτιο, δε σε βάζω εγώ, σήκω φύγε
ΜΠ: Θα αράξω εδώ, περιμένω
Τσα: Σήκω φύγε!
ΜΠ: Και τι θα κάνεις; Δε μου κάνεις κουμάντο εσύ
Τσα: Ρε μη μου κάνεις τσαμπουκάδες, θα φωνάξω το ρόπαλο, θα σε κανονίσουν
ΜΠ: Φερ' το
Τσα: Ε;
ΜΠ: Φερ' το
Τσα: Ρε μη μου κάνεις τσαμπουκάδες, θα φωνάξω το ρόπαλο, θα σε κανονίσουν!
ΜΠ: Δεν κάνω τσαμπουκάδες
Εκεί δεν το συνεχίζει πλέον, κάθομαι εγώ ήσυχος, ύστερα από λίγο φωνάζει (σαν κωλοχωριάτης) τη Λούση/Λουσία να βγει από το δωμάτιο.
Βγαίνε μετά από λίγο και αυτή, σαλονάρει και μπαίνει κουζινάκι.
Για την επιβεβαίωση, ρωτάω: Μπορώ να περάσω;
Τσα: Όχι!
Τουλάχιστον κρατάει το λόγο του ο τύπος

Το πιο πιθανό, αν με άφηνε να μπώ, ήταν να μου έκανε χαλάστρα στο 5λεπτο...
Όσοι κασκαντέρ θα δοκιμάσετε την τύχη σας στο οίκο αυτό, με τον συγκεκριμένο το νου σας!