Απο το πρωί δεν ένιωθα καλα σήμερα, ένα πιάσιμο , ένα ψυχοπλάκωμα μια νωχελικότητα...
Κατά το απογευματάκι, πλένομαι , ντύνομαι και ξεκινάω, να ψωνίσω κατι πραγματάκια και να κάνω την βόλτα μου.
Αφού ψώνισα, πάω Μετάξι, πετυχαίνω Ναταλία με λίγη αναμονή, περνάω, δεν χρήζει εξήγησης... βγαίνω ανανεωμένος και μου είχε ανοίξει η όρεξη, λέω θα πάω και Φυλής,
μετά από σύντομη βόλτα καταλήγω Φ25, Σάρα, ξεκούραστη και ανανεωμένη, πέρασα αρκετά καλα και με λίγο χρονο παραπανω, όταν θέλει ....
Δίπλα στην υπόγα, Τάλια και Άντρεα, υποβαθμίστηκαν τα καλύτερα Λατινομουνέτα της τωρινής φουρνιάς, δεν άντεξα , έπρεπε να ξαναδοκιμάσω Τάλια, δεν είχε πολυ όρεξη αλλα στα @@ μου, πασπατευα και εγλυφα ότι έβρισκα και επειδή είχα τελειώσει άλλες 2 φορες πριν, την παίδεψα πολυ ώρα στα 4, την καβάλησα σαν καμήλα και αυτήν, βάραγε ο κυρ Χρίστος πως τον λένε, 3 φορες , τα έδωσα όλα και τελειώσα , λούτσα, "Dios mio, muy humido" μου έλεγε η αλλη ή κατι τέτοιο.
Τελικά ή μουντάδα έφυγε, συμπεραίνω πως πρέπει να πέρναγα στερητικό σύνδρομο 2 μερες που δεν πήγα "βόλτα"...
Θα κλειδωθω μέσα, ρε, ειναι δυνατός ο εθισμός αυτός...