Οι Ιλλυριοί θα υποκύψουν στις αλλεπάλληλες εκστρατείες των Ρωμαίων και μέχρι το 9 μ.Χ. θα ενταχθούν οριστικά στο ρωμαϊκό κράτος, όπου βαθμιαία θα αφομοιωθούν και θα χάσουν ακόμη και την γλώσσα τους, ενώ παράλληλα
ένα τμήμα τους εξελληνίσθηκε και συγχωνεύθηκε με τα γειτονικά ελληνικά φύλα. Αξίζει να σημειωθεί ότι από την γλώσσα των Ιλλυριών (η οποία δεν απέκτησε ποτέ γραπτή μορφή), ελάχιστα ίχνη έχουν απομείνει σήμερα, με αποτέλεσμα να είμαστε βέβαιοι μόνον για το γεγονός ότι
η Ιλλυρική ανήκει σαφώς στις Αριοευρωπαϊκές (Ινδοευρωπαϊκές) γλώσσες.
smerdaleos.wordpress.com
Στο DNA υπάρχει η Ινδοευρωπαϊκή που κλάδος της είναι η Ελληνική γλώσσα, και η Ιλλυρική ανήκει στις Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες
Οι γριές Αλβανίδες από χωριά, αμόρφωτες, που μαθαίνουν και μιλάνε σωστά ελληνικά
με σωστή γραμματική και συντακτικό, πιθανώς κατάγονται από τους Ιλλυριούς
που ένα μέρος τους εξελληνίσθηκε και συγχωνεύθηκε με τα ελληνικά φύλα.
Όλα τα αρχαία νομίσματα των Ιλλυριών έχουν γράμματα ελληνικά!
Σελίδα του Μαρτίνου και του συλλόγου των εν Αθήναις και Απανταχού Μαρτιναίων, 'Αίας ο Λοκρός'
www.martino.gr
Οι αρχαίοι Έλληνες των μυκηναϊκών χρόνων αλλά και των κλασικών καυχώνται να λένε ότι ήσαν απόγονοι των πελασγών, ο Αχιλλέας στην Τροία στις επικλήσεις του προς τον Δία λέει: «Ὤ Ζεὺ Δωδωναίε Πελασγικέ…….».
Η πανάρχαια αυτή φυλή των Πελασγών, που πρώτοι κατοίκησαν την Ελληνική Χερσόνησο, άρχιζε από τον Δούναβι μέχρι την Κρήτη και από την Μ. Ασία και Κύπρο μέχρι την Αδριατική και όλα αυτά κατά την 4η χιλιετία π.Χ.
- Ο Θουκυδίδης λέει για τους Πελασγούς: «Οι Ιλλυριοί είναι λαός ομογενής με τον ελληνικό γιατί οι δύο κατάγονται από την ίδια εθνολογική ρίζα των Πελασγών».
- Ο Στράβωνας για τους Πελασγούς: «Ἐπεπόλασαν κατὰ πάσαν τὴν Ἑλλάδα».
- Αισχύλος: «Πελασγοὶ τῶν τὲ περαιβὴν χθόνα Πίνδου τὲ τάπε κεῖνα Παιόνων Πέλλας ὅρη τε δωδωναία».
- Γενικότερα για την ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ της Ιλλυρίας και της Ηπείρου έχουν γράψει οι: Ηρόδοτος, Πίνδαρος, Θεόπομπος, Αισχύλος, Πλίνιος, Θουκυδίδης, Πολύβιος.
Ποιος μπορεί να απορρίψει τους μεγάλους αυτούς συγγραφείς που ασπάζεται όλος ο κόσμος;
Τα νέα παιδιά που δεν έχουν διαβάσει ιστορικά βιβλία και μπαίνουν στο ίντερνετ μπορούν εύκολα να παρασυρθούν από τους διαστρεβλωτές της ιστορίας μας.
Τα πανάρχαια πελασγικά σημερινά αρβανίτικα ομιλούνται γύρω από την Αθήνα από το 3.500 π.Χ. μέχρι τον 4ο – 5ο αι. π.Χ. μας αναφέρει ο Ηρόδοτος ο οποίος για να επαινέσει του Αθηναίους που ήταν Ίωνες έλεγε ότι οι Πελασγοί, που κατοικούσαν γύρω από την Αθήνα και όλη την Αττική, ομιλούν γλώσσα δυσνόητη και λίγο βαρβαρική, επειδή είχε πολλά σύμφωνα σαν τα σημερινά αρβανίτικα, ενώ η ιωνική διάλεκτος ήταν γλώσσα εξευγενισμένη.
Υπήρξαν και διαμάχες μεταξύ Πελασγών και Αθηναίων. Αναφέρεται στην αρχαία ελληνική γραμματεία ότι οι Αθηναίοι απώθησαν τους Πελασγούς προς τον Υμηττό και οι πελασγοί απήγαγαν δύο ιέριες Αθηναίες από τον Ναό της Αρτέμιδος στην Βραυρώνα (Μεσόγεια).
Σήμερα σε όλη την Αττική, γύρω από την Αθήνα, ομιλούν εκτός από Ελληνικά και την Αρβανίτικη πελασγική διάλεκτο.
Στην κεντρική και Ν. Ελλάδα η πελασγική χάθηκε, κάτω από την επίδραση τῆς Αιολικής, τῆς Αχαϊκής και τῆς Δωρικής διαλέκτου και όλα αυτά τα Ελληνικά φύλα Πελασγοί, Αρβανίτες, Αιολείς, Αχαιοί, Μυκηναίοι, Δωριείς, Ίωνες, Λέλεγες, Μηνωΐτες αποτελούν τους σημερινούς Έλληνες.
Την ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ της Ιλλυρίας και της Ηπείρου εκτός των συγγραφέων μας το μαρτυρούν οι αρχαίες Ελληνικές πόλεις που είναι διάσπαρτες από τον βορρά μέχρι τον νότο.
Αναφέρουμε μερικές απ’ αυτές αρχίζοντας από το Β.Δ. μέρος της Ιλλυρίας: Αντίβαρις, Αλέσιον που σήμερα οι Αλβανοί το λένε Λέζα, η αρχαία Κρόια σήμερα την λένε Κρούγια, η Ίσμι το αρχαίο ελληνικό λιμάνι της Αδριατικής, η Επίδαμνος που σήμερα λέγεται Δυράχειο, η Απολλωνία, το Αρβών που οι Αλβανοί το είπαν Άλβανο, η Όπαρις, το Κόδριον, η Αντιπάτρεια, η λεηλατημένη Μοσχόπολη, η Βαυτία (Κορυτσά), ο Αυλώνας, η Κάννινα, ο Μύρικας, η Αμαντία, η Παλαίστη. Οι Αλβανοί την Παλιάσα και θρυλική Χίμαιρα ή Χιμάρα, την πατρίδα του Έλληνα Αρβανίτη Σπυρομίλιου, που ήταν ο φόβος και ο τρόμος των Αλβανών, και ο οποίος έσωσε τον ελληνικό πληθυσμό της Β. Ηπείρου από τις σφαγές των Αλβανών το 1914 (ΓΕΣ/ΔΙΣ).
Η Αντιγόνεια κοντά στο σημερινό Αργυρόκαστρο, πατρίδα του Βασιλιά Πύρρου, πήρε το όνομα από την γυναίκα του Πύρρου, την ωραιοτάτη Αντιγόνη, κόρη ευγενών Μακεδόνων Φιλλίπου και Βερινίκης.
Μόνο από τα ονόματα καταλαβαίνεται ότι εδώ ζούσαν μόνον Έλληνες, όμως το αποδεικνύουν και οι ανασκαφές που γίνονται από ξένες αλλά και ελληνικές αρχαιολογικές αποστολές. Στην Αντιγόνεια βρέθηκε ο κεντρικός δρόμος της πόλης και το αρχαίο θέατρο.