Εξαιρετικά λυπηρό το γεγονός πως πολλοί από εμάς επιμένου,ε να σπάνε το κεφάλι τους προκειμένου να βγάλουμε άκρη 'τι συμβαίνει'.
Αρκετοί κιόλας μπαίνουν στην θλιβερή διαδικασία να διαβάζουν γραφόμενα του κάθε χιπστεροσαχλόμουνου από γελοία σάητς, άλλοι βλέπου βιντεάκια με ινφλουένσερς να λένε προκλητικές παπαρίες προκειμένου να γίνουν viral κλπ. κλπ.
Παίζετε το παιχνίδι τους έτσι! Μόνοι σας μπαίνετε στη λούπα και το χαντάκωμα οδηγούμενοι από μια αιώνια απορία που οδηγεί στο πουθενά.
Όσο για το 'τι συμβαίνει'...πολλά και τίποτα ταυτόχρονα συμβαίνουν, αναλόγως πως θέλει να τα δει ο καθένας. Δεν βγαίνει κάπου αυτή η αναζήτηση, είναι μάταιη εκ των πραγμάτων.
Όσα βλέπουμε συμβαίνουν. Κι άλλα τόσα που δε βλέπουμε!
Αυτό που έμαθα στα 40+ μου, έχοντας την τύχη να ζήσω κάποιες ωραίες σχέσεις αλλά έχοντας δει αρκετά δράματα, είναι πως πρέπει να τα έχουμε καλά με τους εαυτούς μας για αρχή. Να αποδεχθούμε εμάς και τα δεδομένα -είτε μας αρέσουν είτε όχι- κι ύστερα να κάνουμε όσα μπορούμε για να περνάμε ωραία.
Να είμαστε υγιείς, όσο το δυνατόν πιο εμφανίσημοι στο σημείο που θα νιώθουμε καλά στον καθρέπτη μας. Να μπορούμε να απολαμβάνουμε πράγματα στη ζωή μέρα με τη μέρα, να έχουμε φίλους με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε πράγματα (ταξίδια, βόλτες, εξόδους κλπ) και να έχουμε μια δεκάρα ώστε να μη στερούμαστε πράγματα που γουστάρουμε.
Ένας γεμάτος και ολοκληρωμένος άνθρωπος δεν έχει ανάγκη να κρεμαστεί απτο μουνί καμμίας -απλά γιατί ήδη περνάει ωραία και απολαμβάνει την ελευθερία του.
Πρόσφατα συνειδητοποίησα πως ανέκαθεν βαριόμουν τις σχέσεις καθώς ένιωθα να με περιορίζουν από διάφορες απόψεις. Δεν μου φταιξαν αυτές που είχα εν τέλει, δεν γίνεται να ήταν όλες 'βλαμμένες' κι εγώ 'σωστός'. Δεν έχει λογική.
Οι περισσότερες σχέσεις που βλέπω κοντά μου αποτελούν την απόλυτη κατάντια και μιζέρια. Δεν καταλαβαίνω πως αντέχουν ο ένας τον άλλο, δεν καταλαβαίνω πως σκατά μπορούν κι ανέχονται αυτά τα χάλια. Εγώ βαριέμαι. Τους βλέπω σαν αποτυχημένους που απλά έμπλεξαν έτσι φοβούμενοι μη μείνουν μόνοι.
Κάποιοι μέχρι και παιδιά έκαναν επειδή ήταν άβουλοι, και αφέθηκαν στην επιβολή των άλλων να καθορίσουν τις ζωές τους.
Υπάρχουν κι οι φωτείνές εξαιρέσεις βέβαια, αλλά αν είναι να πιστεύουμε σε θαύματα και ν ανάβουμε κεράκια........άστο!
Η μοναχικότητα έρχεται με αρκετές στερήσεις και δυσκολίες: ξεγράφεις την συντροφικότητα, αποδομείς την κανονικότητα, και σκεφτεσαι τρόπους να φτιάξεις τη ζωή σου γύρω από αυτό. Δεν είναι για όλους.
Απλά, για κάποιους ανθρώπους που δίνουν προτεραιότητα στον αυτοσεβασμό τους, είναι σχεδόν αδύνατο να προσδοκούν πολλά, καθώς αργά ή γρήγορα θα προκύψουν οι διαμάχες και οι προσπάθειες για επιβολή και χειραγώγηση.
Μεγαλύτερη καύλα νιώθω να τις στέλνω διεκπεραιωτικά, παρά να μπαίνω σε διαδικασίες διαπραγματεύσεων για πράγματα που αύριο δεν θα με αφορούν.
Στην τελική μετά τα 37-38, οι γυναίκες που θα γαμάς θα είναι κυρίως είτε παντρεμένες είτε δεσμευμένες. Οι ελεύθερες άνω των 33 είναι σημαδεμένες τράπουλες. Δεν ασχολείσαι.
Το γαμήσι με μια ιερόδουλη δεν θεωρείται καν γαμήσι, αλλά όσο νάναι πλέον προτιμώ να συνευρίσκομαι με μια πόρνη για λίγη ώρα η οποία δεν θα μου στέλνει μηνύματακια μετά, παρά να τρώω στη μάπα την κάθε δύστυχη με τη μιζέρια της.
Έν ολίγοις: δεν είναι επιτυχία να έχεις μια σχεσούλα της κακιάς ώρας. Ούτε το να γαμάς πουτάνες.
Επιτυχία είναι να περνάς ωραία με την πάρτη σου και να πηδάς από δω κι από κει όσο μπορείς χωρίς να μπλέκεις.
