Στα 100μ απο το σπιτι μου εχει πλατεια με παιδικη χαρα, περιπτερο στη γωνια, ο δε δρομος μπροστα μονης κατευθηνσης και λεοφωρειοδρομος. Παρκαρισμενα αυτοκινητα, με προτιμηση στις γωνιες, τα δε παδηλατα και πατινια με 7χρονα, 10χρονα, 12χρονα, να πηγαινουν αντιθετα στο μονοδρομο "σφαιρατα"! Μικροατυχηματα εχουν συμβει, σαν να μας προειδοποιει κατι, οτι το μεγαλο και σοβαρο "δυστοιχημα" ερχεται. Κανενας δεν κανει κατι. Οταν γινει το κακο, θα κλαιμε ολοι και θα πεταμε τις ευθυνες στον αλλο. Το κρατος στα παπαρια του, ο δημος στην καραπουτσακλαρα του, το σχολειο στα παλαια του τα παπουτσια. Μα καλα, αυτοι οι γονεις? Τι διαολο, πηραν στο παιδι ενα πατινι και το αμολανε στους δρομους? Τι να πεις ρε, ουτε σανο να μας ταιζαν. Καλα σαν λαος η κυκλοφοριακη αγωγη μας και η νοοτροπεια μας ειναι "σκατα κι αποσκατα". Τουλαχιστον στα παιδακια δεν πρεπει να τα μαθουμε, γονεις/δασκαλοι, απο το νηπιαγωγειο ακομα, πως να κυκλοφορουν στο δρομο? Μηπως, ρε παιδι μου, σε 50, 100 χρονια ναχει ο ξεροκεφαλοελληνας μεγαλυτερη ασφαλεια στο δρομο? Ελεος πεια, ποσοι πρεπει να σκοτωθουν η να μεινουν αναπηροι?