Ζετα από dream girls, αν είναι αυτή που φαντάζομαι, την είχα πάρει ως cg πριν κοντά μια οκταετία (τελειώματα ‘16-αρχές ‘17 κάπου εκεί). Τότε ήταν δυνατο μιλφ, κουβάλαγε μια τρέλα (με την καλή έννοια) και γενικώς γούσταρε. Στο κλασικό 120αρι του τότε (περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις). Θυμάμαι είχα ένα μπουκάλι λευκό κρασί, που μόλις το αδειάσαμε της το έβαλα στον κωλο μετά απο δική της προτροπή. Είχε και μια φίλη την Αλεξία, το ακριβώς αντίθετο από άποψη σωματότυπου (η ζετα μινιόν αδύνατη με μικρό στήθος κωλο, η Αλεξία μπαμπάτσικη με κωλάρα και βυζια τορπίλες). Έκαναν ωραίο ντούο μεταξύ τους και γούσταραν. Το «όχι» και το «μη» δεν υπήρχαν στο λεξιλόγιο τους. Ξεκωλιάσματα, χυσίματα σε μούτρα και καταπιόνες όλα μέσα στην τιμή.
Παρόλη την ιδιότητα του cg τότε, μου είχε κάνει μασάζ κάμποσες φορές μεταξύ των γύρων και θυμάμαι ότι δεν ήταν κακό.
Αλλά σε αυτο το χώρο αλλάζουν πολλά από τη μια μέρα στην άλλη πόσο μάλλον μετά από τόσα χρόνια.
Οπότε πιο πολύ αναπόληση δική μου είναι το παρόν ποστ παρα «κριτική».
ΥΓ. Πάει γέρασα μαλάκα….