Όλες οι κριτικές για την Ρόζα - Κολωνού 47 (Μπουρδέλα) Μεταξουργείο

Μιλάμε για το μπουρδελάκι στον όροφο.
Η Ρόζα είναι από Κορέα όπως μου είπε, αλλά από ότι κατάλαβα έχει περάσει από
Σοβιετική Ένωση. Η εμφάνισή της δεν αντέχει για κριτική, αλλά μπήκα γιατί εί-
χα να πηδήξω ανατολίτισσα από το Βέργας 3 εδώ και καιρό.
Μπήκε η Ρόζα λοιπόν, κάθισε στην άκρη του κρεβατιού και πήρε ακάποτα το που-
τσοκέφαλο στο στόμα της. Στη συνέχεια πέρασμα καπότας την οποία άπλωσε με το
στόμα της. Την ξαπλώνω και την παίρνω ιεραποστολικά με τα πόδια ψηλά στον α-
έρα (σημειωτέον το μουνάκι της είναι αξύριστο).
Στο τέλος την βάζω στα τέσσερα ώστε να κοιτάει τον καθρέφτη απέναντι και την
παίρνω πισωκολλητά, όπου και σε αυτή την στάση έχυσα.
Το σώμα της δεν είναι καθόλου θηλυκό αλλά με τράβηξε η Ασιάτικη φάτσα της και
για δέκα Ευρώ αξίζει να δοκιμάσετε.

Απομεσήμερο καθημερινής με συννεφιά και μερικές δειλες ψιχαλες να πέφτουν πάνω στο ετεροκλητο πλήθος που περιδιαβαινει Κολωνό και Μεταξουργείο.
Μετά από μια ακαρπη βόλτα στην Ιασωνος τα βήματα με έφεραν στο νούμερο 47.
Ανεβηκα την ετοιμορροπη σκάλα και θαυμαζα την βλαχομπαροκ "Χριστούγεννα στην τρούμπα 1962" διακόσμηση όταν η ξανθιά υπηρεσία μπήκε φουριοζα και ανακοίνωσε ότι έχει δυο κοριτσάκια φωτιά πολύ γλυκές, μόλις έκαναν μπάνιο, δεν βιαζονται και μπλα μπλα μπλα.
Η πρώτη ήταν μια ψιλοναυαγισμένη ρωσομιλφ με γαλάζια, ενδιαφέρουσα μου φάνηκε.
Μόλις όμως εμφανίστηκε η Ρόζα με νίκησε η περιέργεια μια και σπανιζουν οι ιεροδουλες με ανατολιτικο λούκ.
Εσταξα το δεκαρικο προθυμα και πέρασα στα ενδοτερα.
Μόλις πρόλαβα να γδυθω και να ξεπλυθω στον νιπτηρα και να σου και η Ρόζα.
Φορούσε ένα κομπινεζον το οποίο δεν αφαιρεσε εντελώς - μάλλον παίζει λίγη κοιλίτσα. Με έβαλε κάτω και χωρίς πολλά πολλά ξεκίνησε το κλαρινέτο. Το στόμα της είχε καλή αίσθηση, βεντουζωνε ωραία το μόριο, αλλά δυστυχώς έτσι όπως είχε στηθεί θα πρεπε να είμαι ο μιστερ φαντάστικ για να μπορέσω να την μπαλαμουτιάσω.
Τελοσπάντων για να μην μακρυγορώ, μόλις είχαμε ικανοποιητική ανορθωση την γύρισα ανάσκελα μπήκα μέσα της.
Μετά από καναδυο λεπτά, και ενώ είχαν αρχίσει να με εκνευρίζουν τα μονό το να "μμμμ" της, τελείωσα ακούγοντας τις από καρδιάς παροτρυνσεις της, τύπου έτσι μπράβο, βγαλτα όλα κ.ο.κ
Δεν μπορώ να πω οτι πέρασα ιδιαίτερα ωραία, αν και οι υπηρεσίες της Ροζας είναι πάνω από τον μέσο όρο γι αυτού του είδους τα μαγαζιά.
Στο δωμάτιο έκατσα κάπου ανάμεσα 10-15 λεπτά. Η υπηρεσία δεν ενόχλησε.

Μεσημεριανη εξορμηση στο πεζοδρομο της διδυμου'κ περιξ επι της οδου λιοσιων.Κατα τη διαρκεια της συντομης περιηγησης,ειδα μερικες απο τις γνωστες αγνωστες κοπελες.Ετσι,διχως να επιλεξω'εκανα στροφη κ κατευθυνθηκα προς μεταξουπολη.Βρισκομενος στο Μ.Α 22α ειδα την(γνωστη) φωτεινη,να επιδιδεται σε γυμναστικες ασκησεις κανοντας σπαγκατο κ.α' πανω στα τσιμεντενια καθισματα,με κουπ αλα κλεοπατρα'λεγοντας τα δικα της.. Το προσπερασα κ βρεθηκα να ανεβαινω τα βαρια ξυλινα σκαλοπατια,συνοδεια τριγμων του εν λογω(ολιγον γκοθικ)οικου. Φτανοντας στο σαλονι ξεπροβαλε η ροζα,μεσα απο μια κουρτινα βαρεως τυπου'χαμογελαστη κ προσχαρη'με ενα μαυρο μπειμπι ντολ.Προκειται για μια κοπελα που διανυει μαλλον την 4η δεκαετια ηλικιακα,με εντονα ασιατικα χαρακτηριστικα'γλυκο προσωπο κ λαγνο βλεμμα.Λιγο κοντουλα θα ελεγα,με κανονικο σωματοτυπο.Κανοντας τσεκ'ιν αφησα στην υπηρεσια το κοκκινο εισητηριο κ περασα στο ψηλοταβανο δωματιο.Εως οτου να ετοιμαστω,ακουσα βηματα απο τα πορνοτακουνα της,να πλησιαζουν την πορτα του δωματιου με γοργο ρυθμο.Πριν προλαβει καλα-καλα να εισελθει στο χωρο,αιφνιδιως την αρπαξα κ αρχισε η μαχη.Γλυψιματακια εκατερωθεν,αερογλωσσοφιλα'αναποδο εξηνταεννια,ρηχο στοματικο ακαπελα,με γλωσσοπαιγνια κ καραμελωμα στα περιξ.(Απ'οτι παρατηρησα πρεπει να δουλευει κ πισω κινηση).Αριστοτεχνικο περασμα ελαστικου,κ δυνατη διεισδυση με εντονο ρυθμο σε κανονικη σταση,συνοδευομενη απο δυνατες κραυγες ηδονης κ ιδρωτα.Το τελος ηρθε γλυκα(μετα απο αρκετα λεπτα)'πιτσιλωντας με υγρο πυρ,το τριχωτο νινι της.Αφου εκανε ενα συντομο φρεσκαρισμα,αποχαιρετησε με φιλλακια κ φιλοφρονησεις,πηγαινοντας στο επομενο δωματιο.

Τετάρτη, ώρα 18:03
Η ξανθιά μεσήλικη υπηρεσία μού ευχήθηκε υγεία πριν ακόμα πατήσω το κεφαλόσκαλο —στο πατάρι δεν υπήρχε άλλος συναγωνιστής— κι αμέσως προχώρησε στην ενημέρωση: «Πολύ καλή κοπέλα, δεν βιάζεται, κάνει ωραίο τσιμπουκάκι ελεύθερο τελειωτικό στα βυζιά, πισωκολλητό, ισπανικό, ωραίο σεξ, δέκα ευρώ!».
Ακολούθησε αναμονή μερικών δευτερολέπτων μέχρι που... «Ορίστεεε!», αναφώνησε όταν ακούσαμε βήματα απ' το κουζινάκι.
Εμφανίστηκε η Ντίνα η Βορειοκορεάτισσα˙ μία χαμογελαστή πλατυκομούρα μιλφ, μ' έντονα ασιατικά χαρακτηριστικά, ίσιο μαύρο μαλλί μέχρι την πλάτη, μικρομεσαίο στήθος, χαμηλομέτριο ανάστημα, η οποία φορούσε σκούρο μεσοφόρι.
«Γεια σου μωρό μου! Καλά είσαι;», ενδιαφέρθηκε να μάθει. «'Ελα, μόλις έκανε μπάνιο, έλα εδώ!», βιάστηκε να πληροφορήσει η υπηρεσία δείχνοντάς μου προς τ' ανακαινισμένα δωμάτια. «Τώρα βγήκα!», επιβεβαίωσε η πόρνη. «Χι χι χι, τώρα βγήκε!», επανέλαβε η τσατσά παίρνοντας το χαρτονόμισμα — είχα αποφασίσει να την πληρώσω.
Δεν θα είχαν περάσει δύο λεπτά όταν η Ντίνα άνοιξε την πόρτα — ακόμα γδυνόμουν.
«Γεια σας!», ευχήθηκε. «Χαίρετε!». «Να περάσω;». «Ναι, έλα, έλα! Τώρα, σ' ένα λεπτό είμαι έτοιμος!».
Κάθισε στο κρεβάτι περνώντας τα δάχτυλα μέσα απ' τα μαλλιά της δυο-τρεις φορές.
«Πώς σε λένει;» (sic), ρώτησε. «Τάδε, εσένα;». «Τάδε!... Μπράβο!», ενθουσιάστηκε... «Εσένα;», επανέλαβα. «Ρόοζα!... Τριάντάφυλλα!» (sic), απάντησε, εξηγώντας και τη σημασία του ονόματός της. «Δεν μου λες Ρόζα, εσύ δεν ήσουν που δούλευες Μαγνησίας 11;». «Ναι, ντούλεβα!», επιβεβαίωσε. «Σαν Ντίνα, απ' τη Βόρεια Κορέα. Kαλά θυμάμαι;». «Ναι». «'Η από την Κίνα;». «'Οχι, Κορεάτισσα!». «Κορεάτισσα... ή απ' τη Ρωσία;». «'Οχι, Κορεάτισσα είμαι!», επέμεινε. «Κορεάτισσα λοιπόν... από τη Βόρεια, ε;», «Ναι, Βόρεια!». «Κιμ Γιονγκ-Ουν!», συμπλήρωσα. «Ωωω, τρελός είναι!...», σχολίασε κάνοντας μια απαξιωτική κίνηση με το χέρι της. «Χα χα χα...», άρχισα να γελάω. «Δεν άφησε τίποτα! Φοβάται και κόσμος...», συνέχισε. «Και πριν ποιος ήταν;... Κιμ Γιονγκ-Ιλ!». «Ναι μωράκι μου... ταδεάκι. Τι δουλειά κάνεις μωράκι μου;», άλλαξε κουβέντα. «Εεε, είμαι...», της είπα την πρώτη μετριοπληρωμένη δουλειά οκταώρου που μου ήρθε εκείνη την ώρα στο μυαλό. «Ωωω, μπράβο, πολύ ωραίο, μια χαρά!», ενθουσιάστηκε ξανά... «Τελείωσε δουλίτσα σου;», θέλησε να μάθει καθώς γονάτιζε πλάι μου. «Ναι, απ' τη δουλίτσα μου έρχομαι», είπα την αλήθεια αυτήν τη φορά.
Μ' ένα υγρό, αρωματισμένο μαντιλάκι πήρε να με σκουπίσει για να ξεκινήσει την πίπα. «Δεν θέλω ελεύθερο! Με καπότα», της έκανα γνωστό. «Οκέι, οκέι μωρό μου!», συμφώνησε κι έκανε να πιάσει το συσκευασμένο προφυλακτικό απ' το κομοδίνο. «Αλλά ξέρεις τι; Πρίν τη βάλεις την καπότα, κανένα φιλάκι εδώ (έδειξα το στήθος μου), δίνεις;». «Να δίνω παιδί μου!», ξανασυμφώνησε με θέρμη. «Για να καυλώσω λίγο», εξήγησα.
Βγάζοντας το εσωφόρι —κοιλίτσα, φαρδουλός κώλος, μπουτάκια— άρχισε με φιλάκια – γλειψιματάκια σε θηλές, λαιμό, μάγουλα, αυτιά, ενώ εγώ διαπίστωνα πως τα μαλλία της ήταν υγρά και μύριζαν σαμπουάν. «Μπάνιο έκανες;». «Μ-μ (καταφατικό), τώρα! Καθαρή, πάντα καθαριότητα!».
Κατά τη διάρκεια του γλειψίματος εξέπεμπε ένα συνεχόμενο «μμμ», το οποίο ήθελα, από ένα σημείο και μετά, να της ζητήσω να το μετριάσει, αλλά τελικά δεν το έκανα γιατί φοβήθηκα μήπως τη βραχυκυκλώσω...
«Μάτς! (φιλί στη μαγούλα μου) Ααα!... Πάμε μωρό μου; Να τον φτιάχνω τον πούτσο σου!», πρότεινε όταν διαπίστωσε ύπαρξη στύσης. «Για να δούμε...», συμφώνησα κι εκείνη μου ξετύλιξε το ελαστικό.
Η πίπα της ήταν συμπαθητική, με «αα, αα, αα!» κατά τη διάρκεια του γλειψίματος και «μμμ, μμμ, μμμ!» κατά τη διάρκεια του μπουκώματος.
«Πώς να χύνεις μωράκι μου τώρα;», ρώτησε ύστερα από λίγο. «Για σήκω να το κάνουμε!», της ζήτησα. «'Ελα μωράκι μου, έλα μωρό μου!», είπε και ξεκαπακώνοντάς με ξάπλωσε ανάσκελα απάγοντας τα πόδια.
«Α, έχεις μια ωραία φουντίτσα!», αναφώνησα βλέποντας τις τρίχες του εφηβαίου της. «Ναι!», παραδέχτηκε. «Χα χα χα», γέλασα. «'Εχουμε, έχουμε, έχουμε!... », επανέλαβε τρίβοντας το μουνί της και προκαλώντας με να το βατέψω: «Νάτο, ορίστε μωρό μου, έλα βάλτο!».
'Οταν μπήκα μέσα της —καλή αίσθηση— κι άρχισα να μπαινοβγαίνω, εκείνη συνέχισε να με παρακινεί: «Ααα, έλα, έλα, έλα τάδε! Τάδε, μωρό μου!».
'Εχυσα ύστερα από κάμποσα μέσα-έξω.
«Εσύ μόνο απόγευμα δουλεύεις εδώ;», τη ρώτησα άμα τη λήξει. «Από 12:00 μέχρι 18:00, εγώ τώρα φεύγω!», ήταν η απάντησή της.
Στο τσακ την είχα προλάβει, χε χε χε...