Όλες οι κριτικές για την Ναταλί - Μεγάλου Αλεξάνδρου 28 (υπόγειο) (Μπουρδέλα)

Εβδομάδα εξτρά άδειας απο τη δουλειά, και είπα να περάσω το βράδυ με παλιάς κοπής μπουρδελότσαρκα, ξεκινώντας απο Μετάξι και όπου με βγάλει.
Μετά απο κάμποση περιήγηση, και απανωτές δόσεις απογοήτευσης απο την τραγική γενικότερη κατάσταση παρακμής που επικρατεί, περισσότερο μέσα στα σπίτια παρά έξω, κατέληξα στο υπόγειο... δεν ήταν καν στις επιλογές "για αργότερα" αλλά, βλέποντας τι παίζει, αποφάσισα να ρίξω τα χοντρά σε ένα ακά τελειωτικό τσιμπούκι πριν πάω για άλλα.
"κοπέλα" η Ναταλί. Τα εισαγωγικά στη λέξη κοπέλα, λόγω ηλικίας, που πρέπει να κόντευε τα 70, ένα σκελετωμένο Gilf, με όμως αρκετή τσαχπινιά και κουράγιο, για την ηλικία της.
Αντικειμενικά, αν την έβλεπα στο δρόμο, ούτε στις μεγαλύτερες καύλες μου δεν θα σκεφτόμουν καν "να την είχα τώρα στο κρεβάτι", αλλά το είχα βάλει σκοπό να μην αλλάξω περιοχή άχυστος, ήταν και το μοναδικό, ακόμα και ανάμεσα στα παραοσιακά τσιμπουκάδικα της περιοχής που ανακοίνωνε τελειωτικό στο πρόγραμμα και δεν το σκέφτηκα. Έδωσα το κόκκινο και πέρασα. Χώρος, για τα δεδομένα της περιοχής ικανοποιητικά καθαρός, σεντόνια με ελάχιστα σημάδια απο προηγούμενες επισκέψεις. Χρόνος αναμονής αρκετός, αν και είχα περάσει εαυτόν απο αυστηρή αποστείρωση πριν βγω απο το σπίτι, για να πλύνω τον μικρό, όπου και παρατήρησα πλήρη έλλειψη απο τασάκια... γαμώ τη γκαντεμιά μου, ούτε να ανάψω τσιγάρο περιμένοντας δε μπορούσα...
Εν τέλει, αν και δεν υπήρχε άλλος πελάτης στο δωμάτιο, η Ναταλία έκανε κανένα δεκάλεπτο να έρθει, οπότε έφαγα περίπου 6 λεπτά να περιμένω σαν την άδικη κατάρα... και, ελαφρώς ξενερωμένος, σε βαθμό που σκεφτόμουν να ανοίξω την πόρτα, γυμνός, και να υπενθυμίσω οτι είμαι κι εγώ εδώ. Με τα πολλά, ανοίγει η πόρτα και μπαίνει η Ναταλί... προς τιμήν της, δεν ντράπηκε να βγάλει το κορμάκι που φορούσε. Εκτιμώ τη γυναίκα που είναι συμφιλιωμένη με το σώμα και την ηλικία της.
Στα του αγώνα τώρα... τυπικά, για επίπεδο περιοχής προκαταρτικά, με λίγα χαδάκια, φιλάκια σε ρώγες, το κλασικό στήσιμο ανάμεσα στα πόδια μου για να μη φτάνω να πιάσω τίποτα και πλήρης αδιαφορία για το αν θέλω σκούφο ή όχι όταν κατέβηκε προς τα κάτω. Πίπα τυπική, ουδέτερη, οριακά αδιάφορη, αλλά τίμια, χωρίς χέρι και χωρίς δόντι. Ελαφρώς μονότονη, με οριακό παιχνίδισμα γλώσσαςγύρω απο το κεφάλι καμιά-δυό φορές. Την άφησα να κάνει παιχνίδι, για μερικά λεπτά, και όταν με κοίταξε, απλά της έκανα νόημα να συνεχίσει. Καμία αλλαγή σε βάθος, τεχνικί και παιχνίδισμα, αλλά, μόλις έφτασα στο σημείο μηδέν, και φώναξα "χύνω", της άρπαξα το κεφάλι και την έσπρωξα να τον πάρει όλο στο στόμα... και, προς ευχάριστή μου έκπληξη, δεν αντιστάθηκε. Παίζει να κατάπιε την πρώτη ριπή, αλλά παράπονο μηδέν. Με το ίδιο τσαχπίνικο χαμόγελο που είχε όταν κατέβηκα τις σκάλες, με το ίδιο με χαιρέτησε πριν φύγει, αφου πήγε να τα φτύσει στο νιπτήρα. Κλασσικά, μου έδωσε μωρομάντηλα να σκουπιστώ και βγήκε να μου πεί "ευχαριστώ" την ώρα που έφευγα.
Σε γενικές γραμμές, για το ξεφόρτωμα που ήθελα, παράπονο δεν έχω. Να ξαναπάω, σύντομα τουλάχιστον, όχι πολύ πιθανό, αλλά δεν το έκλαψα το δεκάρικο

Απογευματινή βόλτα, έχοντας ελάχιστο χρόνο στην διάθεσή μου. Λόγω απουσίας 2-3 που είχα στον νου μου καταλήγω εδώ. Δουλεύουν 2 κορίτσια, η Ναταλί ο σκελετός από Μ.Α 15 και η Ιουλία από Κολωνού 53. Κάτι μου έλεγε να μην περάσω αλλά την πάτησα. Άλλη φορά θα ακούω το ένστικτό μου. Μπαίνω πρώτη φορά και είναι στο σαλόνι και της παρουσιάζει η τσατσά. Φεύγω και μετά από λίγο ξαναγυρίζω να ρωτήσω το όνομα της δεύτερης κοπέλας που ήταν πιο τσουπωτή. Μου λέει Ιουλία και θυμάμαι πώς την έχω πάρει στο Κολωνού 53 αλλά δεν είχα περάσει καλά. Μπαίνω στο διπλανό με την κουρτίνα που Δουλεύουν Αλεξάνδρα και Αναστασία. Η Αλεξάνδρα έχει δωμάτιο και επειδή βιάζομαι λέω δεν πάει στα κομμάτια θα τσιμπουκωσω την Ναταλί να τελειώνουμε. Τόσες κριτικές καλές έχω διαβάσει για τα τσιμπουκια της δεν μπορεί να μην είναι καλή. Λέω στον εαυτό μου, κάνε την υπέρβαση και περνα κι ας μην είναι του γούστου σου. Πληρωνω και περνάω δωμάτιο. Μετά από λίγο έρχεται και η Ναταλί και αφού λέμε δυο κουβέντες ξεκινάει το μπαλαμουτι. Τριβεται λίγο πάνω μου. Έχει ανύπαρκτα βυζάκια αλλά οι ρώγες πετάχτηκαν. Αυτό ήταν και το μόνο θετικό. Την χαϊδεύω λίγο και πιάνω όλο κοκκαλα. Δεν πάει στον διάολο ας δούμε τι ψάρια πιάνει στο τσιμπούκι. Μιλάμε για τσιμπούκι απαράδεκτο. Όση ώρα τον εγλειφε δεν πήρε στο στόμα ούτε τον μισόν. Μόνο το κεφαλάκι εγλειφε. Δεν φτάνει που δεν ήξερε να κάνει καθόλου στο δίλεπτο σταματάει και μου λέει. Πάμε με;; Που να πάμε κοπέλας μου;; Αν δοκιμάσω να στον βάλω είναι σίγουρο οτι θα μου πέσει. Της λέω ότι θέλω μόνο πίπα και δεν θέλω σεξ. Συνεχίζει να κρατάει μόνο το κεφαλάκι στο στόμα και να κουνάει το κορμί της. Προσπαθώ να κάνω κάτι μπας και βελτιωθεί λίγο. Της τραβάω το χέρι που τον κρατάει συνέχεια μπας και το πάρει λίγο βαθύτερα. Της λέω κιόλας να τον πάρει πιο βαθιά αλλά τίποτα. Τα ίδια χάλια. Σκέφτομαι ότι δεν θα χύσω και αρχίζω να σκεφτομαι τρόπο να χύσω. Κλείνω τα μάτια και φαντασιώνομαι ότι τσιμπουκώνω παντρεμενο μιλφάκι που έχω καμακώσει στον δρόμο. Σκεφτομαι ότι το πιπωνω και οτι της λέω αφού ο άντρας σου δεν σε τσιμπουκώνει, θα σε τσιμπουκωσω εγώ. Ρε φίλε ούτε εγώ το περίμενα να τα καταφέρω να τελειώσω. Και όμως μετά από λίγο άρχισα να χυνω στο στόμα της. Ακόμα κι αυτό όμως κατάφερε να το χαλάσει. Με το που βγήκαν τα πρώτα χυσια, την έβγαλε από το στόμα της και τα υπόλοιπα έπεσαν στην κοιλιά μου. Είμαι πολύ ευγενικός όμως και δεν της είπα τίποτα. Σκουπιστηκα με το μωρομαντηλο που μου έδωσε και αφού ντύθηκε και έφυγε, σηκώθηκα κι εγώ να ξεπλυθω. Φεύγοντας σκεφτόμουνα τι μαλακία έκανα που δεν άκουσα το ένστικτό μου, αλλά τις μαλακίες που έλεγαν διάφοροι στις κριτικές και στις ενημερώσεις. Ήταν από τις χειρότερες εμπειρίες μου δεν θα την πρότεινα σε κανέναν για οποιοδήποτε λόγο. Η πίπα της είναι πραγματικά για κλάματα και είναι πεταμένα λεφτά. Καλύτερα τραβήξτε μια μαλακία στο σπίτι σας. Άλλωστε κι εγώ κάτι παρόμοιο έκανα. Ήταν σαν να τσιμπουκωνω την γυναίκα μου μετά από 30 χρόνια γάμου και για να τελειώσω φανταζόμουν κάποια άλλη.