Όλες οι κριτικές για την Μισέλ - Φωκαίας 13 (Μπουρδέλα)

Πολλές φορές βρίσκω πού πρέπει να πάω, ξεκινώντας για κάπου αλλού.
Ρίτσαρντ Μπάκμινστερ Φούλερ (1895-1983)

Πολλές φορές, στην ζωή ενός ανθρώπου, συμβαίνει το εξής: Ξεκινάει για κάπου και φτάνει κάπου αλλού. Το ίδιο συνέβη και σε εμένα, εκείνο το παράξενο απόγευμα της Πέμπτης. Όλα ξεκίνησαν το απόγευμα, όταν δέχθηκα μία κλήση, στο Viber, από τον φίλο μου, τον Πιανίστα. Καθώς σχολιάζαμε την επικαιρότητα, την στιγμή που μου διηγούνταν τις ιστορίες του από το Κατάρ, όπου ζει και εργάζεται τους τελευταίους μήνες, θυμήθηκα την Χριστίνα, μια τύπισσα, για την οποία μου είχε μιλήσει, στο παρελθόν. Η Χριστίνα είναι μια ανώμαλη γυναίκα, η οποία εκδίδεται μέσω κύκλου, σε διάφορα ξενοδοχεία, στην τιμή των 60€. Σε αυτή την τιμή δεν υπάρχει χρονικό όριο και περιλαμβάνει τα πάντα, χωρίς προφυλακτικό. Αφού ολοκληρώθηκε, η συζήτηση με τον Πιανίστα, στο τέλος του ζήτησα να μου στείλει το τηλέφωνό της. Έστειλα σχεδόν αμέσως μήνυμα, χωρίς να λάβω απάντηση. Εν τω μεταξύ, οι καύλες με είχαν κυριεύσει και με ανάγκασαν να βγω παγανιά, στην πιάτσα, για ανεύρεση φρέσκου “κρέατος”. Έτσι, πήρα το λεωφορείο και κατευθύνθηκα προς το Μεταξουργείο. Ήθελα να περάσω με την Βανέσα, αλλά δεν ήταν στο πόστο της. Μπήκα σε μερικούς οίκους, χωρίς να δω κάτι αξιόλογο. Βγαίνοντας έξω, από το Ιάσωνος 27Α, έβγαλα το κινητό μου από την τσέπη, για να το τσεκάρω, αφού το είχα στο αθόρυβο. Είδα ένα μήνυμα από την Χριστίνα, στο οποίο με ενημέρωσε ότι ήταν διαθέσιμη για ραντεβού. Ακολούθησε μήνυμα, κλήση και το ραντεβού κλείστηκε με συνοπτικές διαδικασίες, για το επόμενο μισάωρο, στο ξενοδοχείο Prive. Έφτασα στη γαμιστρώνα, έκλεισα δωμάτιο, έστειλα τον αριθμό και περίμενα, με αγωνία, την άφιξη της τύπισσας. Εν τω μεταξύ, αυτή με κάλεσε στο τηλέφωνο του δωματίου, για να επιβεβαιώσει ότι ήμουν εκεί. Μετά από κάνα μισάωρο χτύπησε η πόρτα. Κατευθύνθηκα, διστακτικά, προς την πόρτα, πήρα μια βαθιά ανάσα και την άνοιξα. Ανοίγοντάς την πόρτα, αντίκρισα μια παράξενη γυναίκα. Πολύ αδύνατη, άβυζη, απεριποίητη, χωρίς μακιγιάζ και με ξεβαμμένα μαλλιά. Είχε πρόσωπο κυρά-Κατίνας και στο σύνολο έμοιαζε με νεωκόρρισα, της τοπικής ενορίας. Ήταν ακριβώς, όπως μου την περιέγραψε ο Πιανίστας. Έσερνε μια παιδική κοριτσίστικη τσάντα, με ρόδες, στην οποία έκρυβε ένα μικρό βεστιάριο και αρκετά ερωτικά βοηθήματα. Το στάνταρ πελατολόγιο της, ήταν εξίσου αλλόκοτο και ανώμαλο. Ενδεικτικά, περιλάμβανε τους εξής πελάτες: Ιερέας από την Σαντορίνη, Έλληνας που την έβρισκε να φοράει γυναικείες κιλότες, ρασοφόρος μοναχός και Ρουμάνος, ο οποίος πλήρωνε για να τον στραπονάρει. Μου ζήτησε τα χρήματα μπροστά και με ενημέρωσε, ότι με κάτι παραπάνω θα τα κατάπινε. Αρνήθηκα, προφασιζόμενος ότι ήθελα να την χύσω στην μάπα. Γδύθηκε και μου αποκάλυψε ένα πολύ αδύνατο σώμα, σαν σανίδα του windsurfing, με μικρά εφηβικά βυζιά και παιδικό κωλαράκι. Ήταν ελαφρώς αξύριστη, στην ευαίσθητη περιοχή, ενώ είχε και τρίχες στις μασχάλες, κάτι το οποίο με ξενέρωσε. Ήρθε δίπλα μου, με αγκάλιασε και προσπάθησε να με φιλήσει. Της έδωσα ένα ψεύτικο φιλί, στα χείλη και απομακρύνθηκα, καθώς μύριζε σαν άστεγη. Αντί να την διώξω, τυφλωμένος από την καύλα, ξάπλωσα ανάσκελα, σήκωσα τα πόδια και την πρόσταξα να μου γλύψει τον κώλο. Αυτή υπάκουσε, έχωσε την μούρη της, σαν τον ποντικό, μέσα στον κώλο μου και άρχισε να μου γλύφει την σούφρα. Η καύλα μου ήταν μεγάλη, αλλά η δίψα μου, για γλυφοκώλι, ήταν μεγαλύτερη. Για όσους δεν το τολμούν, τους ενημερώνω ότι η πρωκτολειχία, όπως είναι το ορθό, έχει ευεργετικές ιδιότητες: Εμένα, προσωπικά, μου διώχνει τις ημικρανίες, την ζαλάδα, τον πόνο στα πόδια και τις καούρες. Ακόμα και κάτι σπυράκια, που βγάζω στην πλάτη, μου τα καθαρίζει τελείως. Η Χριστίνα με έγλειφε, ασταμάτητα. Εγώ, αντί να ικανοποιηθώ, της ζητούσα να χώσει την γλώσσα της πιο βαθιά. Αυτή με έγλυφε με μανία, μέχρι που της είπα να το γυρίσουμε σε τσιμπούκι. Έγλειφε ψωλή και αρχίδια, αρκετά καλά και πρόθυμα. Μόλις ένιωσα έτοιμος, την έστησα στα τέσσερα, της κάρφωσα το καυλί μου, στο μουνί της και μετά από λίγες σπρωξιές, της τα έριξα όλα μέσα. Μετά το χύσιμο, κατάλαβα την μαλακία που έκανα και συνειδητοποίησα πως δεν υπήρχε περίπτωση να υπάρχει δεύτερος γύρος. Ξέπλυνα τα παπάρια μου, στο ντουζ και ξάπλωσα μπρούμυτα, ώστε να μου κάνει μασάζ. Αυτή, φιλότιμη και πρόθυμη, με έτριβε, λέγοντας διάφορες ιστορίες. Μετά από ώρα, γύρισα ανάσκελα και την έβαλα να με πιπώσει. Όμως, ότι και να έκανε, δεν μου σηκώνονταν με τίποτα και η απόφαση μου, να την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια, ήταν ήδη παρμένη. Της είπα, ευγενικά, ότι είμαι κουρασμένος και δεν μπορώ να συνεχίσω. Αυτή δεν επέμεινε, άνοιξε την βαλίτσα της, φόρεσε άλλα ρούχα, με χαιρέτησε και έφυγε. Πριν αναχωρήσει, μου ζήτησε, εάν είχα να της δώσω κάνα δίευρο. Της απάντησα αρνητικά, της είπα ψέματα ότι θα τα ξαναπούμε και την χαιρέτησα. Ντύθηκα, πλήρωσα στην ρεσεψιόν και έφυγα, από το ξενοδοχείο. Βγαίνοντας έξω, άρχισαν να με κυριεύουν οι τύψεις, καθώς συνειδητοποίησα με τι “πράγμα” πλάγιασα. Πήρα τον δρόμο για την πιάτσα της Φυλής, αντί να επιστρέψω στο σπίτι μου, αφού δεν με χωρούσε ο τόπος, από την αναστάτωση. Ήμουν τόσο ταραγμένος, καθώς περνούσα έξω από την Διεύθυνση Τροχαίας Αττικής, που σκέφτηκα να μπω στο ισόγειο, στο γραφείο του Αξιωματικού Υπηρεσίας και να παραδοθώ. Την τελευταία στιγμή, όμως, πρυτάνευσε η λογική, άλλαξα ρότα και πήρα τον δρόμο για την πιάτσα της Φυλής. Στρίβοντας, στην οδό Φώκαιας, θυμήθηκα την Μισέλ. Ένα καλλίγραμμο, νεαρό, λατινάκι, με έκφυλο πρόσωπο. Το πρόγραμμα που πρόσφερε ήταν νορμάλ, με ελεύθερο στοματικό. Εκείνη την στιγμή δεν ήθελα κάτι άλλο. Έτσι, πλήρωσα 20€ και πέρασα στο δωμάτιο. Γδύθηκα, ξάπλωσα και περίμενα την Μισέλ. Αυτή ήρθε, μετά από λίγα λεπτά. Γδύθηκε, την αγκάλιασα και άρχισα τα μπαλαμούτια. Της έγλυφα τα ωραία βυζιά της και της έδωσα και κάποια φιλάκια. Αυτή αποκρίθηκε μέχρι ενός σημείου, καθώς έβγαζε συνεχώς κόφτες. Μου πήρε μία τίμια πίπα και μετά από προτροπή μου, μου έγλυψε και τα αρχίδια. Την ξάπλωσα και άρχισα να την γαμάω ιεραποστολικά. Έπειτα την έστησα στα τέσσερα, όπου την σφυροκόπησα μέχρι να έρθει το τέλος. Για Λατίνα, ξηγήθηκε πολύ τίμια. Φρόντισα όμως και εγώ, να την ξεκλειδώσω. Την πήρα με το καλό, της μίλησα και κάποια ψευτό-Ισπανικά, που έμαθα στον Παναμά και τελικά πέρασα καλά. Την αποχαιρέτησα, με μια αγκαλιά και ένα φιλί. Πλύθηκα, ντύθηκα και έφυγα από τον οίκο. Βγήκα έξω και άρχισα να περπατάω. Ήδη ένιωθα πολύ καλύτερα. Η επιλογή μου, να πάω να γαμήσω στα καπάκια, αποδείχθηκε σοφή. Δεν ήταν ένα απλό γαμήσι, αλλά μία πράξη εξορκισμού. Την ώρα που έχυνα την Μισέλ, ταυτόχρονα, άδειαζα όλη την σαπίλα, την μιζέρια, την πατσαβουρίαση και την τοξικότητα της Χριστίνας. Πλέον ένιωθα λυτρωμένος, καθώς το κακό είχε φύγει από μέσα μου. Επέστρεψα σπίτι μου «καθαρός» και ήρεμος. Έστειλα μήνυμα στον Πιανίστα και τον έκραξα, για την τύπισσα που μου σύστησε. Αργότερα, αφού είχα χαλαρώσει και είχα διώξει όλες τις μαύρες σκέψεις, από το μυαλό μου, θυμήθηκα ένα «τσιτάτο», που είχα διαβάσει στην Αγία Γραφή και ήταν το μάθημα εκείνης της ημέρας: «Μην αφήνεις να σε νικήσει το κακό, αλλά να νικάς το κακό με το αγαθό».

ΥΓ: Αυτή την κριτική την αφιερώνω στον Γιάννη. Έναν φανατικό αναγνώστη μου, τον οποίο γνώρισα προχθές.

Χαιρετω τα παιδια...

Καθως οδηγουσα με Hang-Over απο κραιπαλη περασμενου βραδιου στην Athens
σκεφτηκα αφου τα ξεματιασματα και τα σκορδα και τα spell δεν με ισιωναν λες
ειπα στον εαυτο μου ριχνωντας ενα ξυλο να ισιωσω?

Θα δουμε..

Κατευθυνθηκα στο στενο της τσικνας απο τα κατρουλια...
Διπλα απο τον οικο στην πολυκατοικια 2 μαυροι θερμαστες απο το Τζιμπουτι
επιναν Σισα γιατι ετσι τους αρεσει...

Κατεβηκα τα σκαλια και αισθανομουν οτι καπου εκει γυρω πρεπει
μεσα σε καποιο σκυλοσπιτακι να ειναι ο μυθικος Κερβερος...
Το μυθικο βασιλειο του Πλουτωνα...
Ημουν στο σπιτι του Θεου του κατω κοσμου,των νεκρων και του πλουτου...

Η τσαμπουκαλου υπηρεσια με την οδοντοστοιχια αιτια και αφορμη να μαλωσουν 2
μεγαλες εταιριας παραγωγης οδοντοπαστας για το ποιος θα την πρωτοπαρει για διαφημιση
με ξυπνησε ατσαλα απο τον ληθαργο...

Η Μισελ ειναι το κοριτσι μας θα μπεις?

Φευγαλεα προλαβα και την ειδα...

Μπηκε σε δωματιο...

Δεν γαμιεται θα μπω...

Εδωσα το παραβολο και μπηκα στο δωματιο ακριβως απεναντι
απο την εισοδο...
Πλυθηκα και εριξα και λιγο νερο στο προσωπο μου να συνελθω...
Αργησε λιγο και κοντεψε να με παρει ο υπνος..
Μετα απο αρκετη την ακουσα να ερχεται..
Με το ζορι κραταγα τα ματια μου ανοιχτα ρε μαγκες...

Ανοιξε η πορτα και μπροστα μου η....Ποκαχοντας.
Η κορη του αρχηγου Παουαταν...
Κοντουλα,μελαχρινη,σχιστα ματακια,μικρο στηθος
και μαυρα ισια μακρια μαλλια...
Αδυνατο σωματακι...

Στα τοσα χρονια πορνο-καριερας πρωτη φορα αντικρυσα
το παρακατω ρε μαγκες..

Με το που μπηκε με ρωτησε το ονομα μου,μου ειπε το δικο της
και με πηρε την ΠΙΟ ΣΦΙΧΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ του κοσμου...
Με εσφιγγε διχως αυριο και με φιλαγε ...
Μου ειπε οτι το ειχε αναγκη ΠΟΛΥ...

Οκ..

Με ρωτησε πως θελω το τσιμπουκι ειπα χωρις και ξεκινησε ενα πολυ
ωραιο και παθιαρικο τσιμπουκι.
Επισης μου εδινε φιλια και σε ολο το κορμι εφτασε μεχρι ποδια...
Την αφησα να με πιπιλαει και καθησα και παρακολουθουσα και απολαμβανα...

Με ρωτησε αν θελω να κανουμε σεξ η να συνεχισει το τσιμπουκι...
Της ειπα σεξ...
Μου φορεσε προφυλακτικο και μου ειπε να παω απο επανω της...

Ιεραποστολικο λοιπον και τρυφεροτητα στα κοκκινα...

Οση ωρα της εκανα ερωτα με αγγιζε τοσο τρυφερα παντου και κατι παραμιλουσε
αισθανθηκα οτι ειμαι με καποια κοπελα μου...
Δεν αλλαξα ποτε σταση ρε μαγκες μου..
Οση ωρα ημουν απο πανω με κοιταζε παρα πολυ εντονα και ψιθυριζε...
Μετα απο καποια ωρα και φιλωντας την λαιμο και μαγουλα πολυ τρυφερα
ειχαμε ιδρωσει και οι 2 και ενοιωσα το τελος να ερχεται...

Εχυσα πολυ ομορφα μεσα σε μια πολυ ομορφη και ρομαντικη στιγμη
στο ποιο ακαταλληλο μερος του πλανητη δυστυχως...
Δεν πειραζει ομως...
Δεν γαμιεται...
Το εζησα και αυτο...

Μειναμε αρκετη ωρα αγκαλιασμενοι μεχρι που η φουρκα υπηρεσια βαλθηκε
να χωρισει 2 ερωτευμενους...

Μου ειπε οτι με περιμενει ξανα και της ορκιστηκα στα 2 μπροστινα μου λαστιχα
οτι θα ξαναπαω...

Εφυγα καληνυχτισα την υπηρεσια και μπηκα στο αμαξι...
Ηπια λιγο νερο και εβαλα Σταματη Γονιδη παλιες του επιτυχιες cd...
Κατευθυνθηκα προς το σπιτι μου με πεταλουδες να πετουν
στο στομαχι μου...
Οπως οι ερωτευμενοι και εγω...

''Να φυγεις τωρα που κοιμαται η γειτονια,να φυγεις τωρα που τα φωτα ειναι σβησμενα
να φυγεις τωρα να μην δουν την απονια ,ουτε τα ματια μου που κλαινε απελπισμενα..."
Σ.Γ

Ευχαριστω για την αναγνωση