Όλες οι κριτικές για την Κατερίνα - Βριλησσού 36

Α) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 24/08/2012 ώρα 11:05, ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας τη γνωστή μπουρδελότσαντα με του Γύπα τα εννιάμερα, τις φωτογραφίες της Αγγλίας, τη φωτογραφία μου και τα πουτανομάντηλα. Ο προορισμός φυσικά, ήταν το στούντιο της οδού Βριλησσού 36. Πέρασα από την πλατεία Κυψέλης και από τα «ΑΝΔΡΕΑΔΗΣ HOMESTORES», αλλά την 97άχρονη ζητιάνα δεν την εντόπισα πουθενά. Έτσι λοιπόν, διέσχισα την οδό Ζακύνθου και στις 11:27 έφτασα στη στάση «Ευελπίδων», όπου περίμενα το 224. Μετά από 2 λεπτά, κάθισε δίπλα μου μια α-καπέλο. Η παραπάνω α-καπέλο φαινόταν ηλικίας 75 ετών, φορούσε γυαλιά πρεσβυωπίας, γαλάζια μπλούζα, μαύρο παντελόνι και φυσικά ντριν-ντριν. Επιπλέον, κράταγε και μπαστουνάκι. Σύντομα, ξεκίνησε γνωριμία. Η στιχομυθία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

Α-ΚΑΠΕΛΟ: Περιμένετε πολύ ώρα εδώ;
ΤΑΚΜΑΝ: Περιμένω εδώ και 5 λεπτά το 224.
Α-ΚΑΠΕΛΟ: (μορφασμός Γύπα).
ΤΑΚΜΑΝ: Στην Αγγλία, στις στάσεις των αστικών λεωφορείων, έχουν ένα πινακάκι, που πληροφορεί τους επιβάτες για τον αναμενόμενο χρόνο αναμονής. Για παράδειγμα λέει, το λεωφορείο 2 (Southampton – Eastleigh – Fair Oak) αναμένεται να ρθεί σε 5 λεπτά.
Α-ΚΑΠΕΛΟ: (μορφασμός κωφάλαλου).
ΤΑΚΜΑΝ: (επανάληψη των προηγούμενων 2 προτάσεων). Η Ελλάδα φυσικά, δεν έχει τέτοιες πολυτέλειες.
Α-ΚΑΠΕΛΟ: Η Ελλάδα τώρα ...
ΤΑΚΜΑΝ: Την ανάπτυξη, που έχουμε εμείς σήμερα, είχαν στην Αγγλία το 1950.
Α-ΚΑΠΕΛΟ: (μορφασμός Γύπα).

Μετά από αυτό το σύντομο διάλογο, κατάλαβα ότι με την εν λόγω α-καπέλο δεν είχαμε κανένα σημείο τομής. Έτσι λοιπόν, κατέθεσα τα όπλα και έκοβα βόλτες μέχρι να ρθεί το 224, σκεπτόμενος την καρδουλίτσα μου. Το 224 είχε αρκετές κενές θέσεις και έτσι κάθισα μόνος μου. Στις 11:49 κατέβηκα στην περιοχή της Βριλησσού και έκλεισα το κινητό μου.
Μόλις χτύπησα το κουδούνι στο στούντιο της οδού Βριλησσού 36, μου άνοιξε η Σταυρούλα. Αφού αγκαλιαστήκαμε και της έκανα γυαλόχαρτο τα ντριν-ντριν, με οδήγησε στο κόκκινο δωμάτιο. Η στιχομυθία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Η Κατερίνα είναι. Θες να τη δεις;
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι αγαπούλα μου. Εξάλλου, για σένα έρχομαι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Ωραία. Φέρε το 50άρικο.
ΤΑΚΜΑΝ: (της έδωσα το χαρτονόμισμα και της έκανα τριψ). Πραγματικά, θέλω να ξέρεις ότι κανένας δεν σε αγαπάει όσο εγώ.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: Θα τα πούμε μετά αυτά.
ΤΑΚΜΑΝ: Σε παρακαλώ πάρα πολύ να καθίσουμε παρέα μετά. Για σένα άλλαξα το εισιτήριο.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ: (έκλεισε την πόρτα).

Β) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Μόλις η Σταυρούλα έκλεισε την πόρτα του δωματίου, γδύθηκα και βόλεψα τα πράγματά μου. Μετά από 2 λεπά, ήρθε η Κατερίνα. Η Κατερίνα ανήκει στο ηλικιακό group 20-25, έχει μέτριο ανάστημα, είναι ξανθιά (θα σας γελάσω, δεν το πρόσεξα, ρε Γιοντέ δεν μπορώ, γελάω σαν κορνούτος). Τη ρώτησα για την καταγωγή της, αλλά μου απάντησε με μορφασμό Γύπα. Από τρικ-τρικ, φορούσε μόνο το βραχιολάκι της Σταυρούλας (σαν δανεικό, δεν διέθετε ιδιωτικά ντριν-ντριν).
Μόλις η Κατερίνα μπήκε στο δωμάτιο (και αφού είπαμε τις κλασσικές μαλακίες), ξεκίνησε η ερωτική ιεροτελεστία, η οποία εξελίχθηκε στις ακόλουθες φάσεις:

1η φάση: «Τα κλασσικά». Της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα και μου φόρεσε το προφυλακτικό.
2η φάση: «Η μέθοδος του Βουλκανιζατέρ στο δρόμο προς Ραφήνα» (εκτιμώμενη διάρκεια: 2 λεπτά). Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, ήμουν ξαπλωμένος ανάσκελλα και η Κατερίνα μου τον έπαιζε. Φυσικά, ενώ η Κατερίνα έκανε φιλότιμες προσπάθειες να ξυπνήσει τον κύριο Πρέο, εγώ της έκανα αλλεπάλληλα μητροπολητικά sandwich στα τρικ-τρικ. Η στιχομυθία, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΤΑΚΜΑΝ: Ladies and gentlemen. Shortly starts landing. We expect to arrive at London Gatwick airport in about 20 minutes. The temperature is 21 degrees and the local time is 16:30. I hope that you enjoyed your holidays in Greece. Welcome back to the UK. Please remain in your seats and fasten your seatbelts. Smoking is prohibited in this flight. From now, the toilets are not in operation. Thank you for your attention. Κυρίες και κύριοι. Σύντομα θα προσγειωθούμε. Αναμένουμε να φτάσουμε στο αεροδρόμιο του Γκάτγουικ σε περίπου 20 λεπτά. Η θεροκρασία είναι 21 βαθμοί και η τοπική ώρα είναι 16:30. Ελπίζω να ευχαριστηθήκατε τις διακοπές σας στην Ελλάδα. Καλωσήρθατε στην Αγγλία. Παρακαλούμε παραμείνετε στις θέσεις σας, έχοντας τις ζώνες σας δεμένες, την πλάτη του καθίσματός σας όρθια και το ατομικό σας τραπεζάκι κλειστό. Το κάπνισμα απαγορεύεται σε αυτή την πτήση. Οι τουαλέτες δεν λειτουργούν πλέον. Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας (ακολούθησε μουσική από Τούρκικο σίριαλ). Σταυρουλίτσα μου. Κοίτα τι ωραία, που είναι τα αγρογλυφικά.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Ναι μωρό μου. Είναι πολύ όμορφη η Σταυρούλα.
ΤΑΚΜΑΝ: Το βλέπεις το μάτι του Λονδίνου; Το big-ben, κοίταξε από πόσο μακριά ξεχωρίζει. Ο Τάμεσης είδες πόσο μεγάλος είναι; Στη Μάγχη χύνεται.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: (γέλιο).
ΤΑΚΜΑΝ: Βλέπεις τα σύννεφα; Σαν μπαμπάκια δεν είναι;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Σου αρέσουν τα βραχιόλια μωρό μου;
ΤΑΚΜΑΝ: Ωχ. Τώρα έπιασε καταιγίδα. Και φυσάει 8 μποφώρ. Σταυρουλίτσα μου, δώσε μου λίγο το χεράκι σου. Θέλω αγκαλίτσα. Φοβάμαι. Τι κακοκαιρία είναι αυτή; Θα τσακιστούμε.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Χύσε μωρό μου.

Αν και η φαντασίωση ήταν αρκετά πικάντικη, η στύση φάνταζε άπιαστο όνειρο. Η έντονη εκσπερμάτωση της προηγούμενης μέρας, το τζετ-λανκ από τη διαφορά θερμοκρασίας (Southampton: 21 C, Athens: 38 C), η συσσωρευμένη κούραση (τις προηγούμενες 2 νύχτες δεν κοιμήθηκα καλά) και η στενοχώρια από την αρρώστια της γιαγιάς, ήταν ανασταλτικοί παράγοντες.

3η φάση: «Η μέθοδος του ντιβανοτρυπητή» (εκτιμώμενη διάρκεια: 6 λεπτά). Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, έτριβα με μανία τον πούτσο μου στο σεντόνι, θώπευα τα τρικ-τρικ της Κατερίνας και φαντασιωνόμουν ότι ταξίδευα με τη Σταυρούλα με την Easy Jet from ATHENS ATH to LONDON GATWICK LGW. Δυστυχώς όμως, αυτή τη φορά έχασα. Όσο και να το πάλευα, η εκσπερμάτωση ήταν όνειρο θερινής νυχτός.
4η φάση: «Αποχαιρετισμός». Έτσι λοιπόν, μετά από 5-6 λεπτά, σκυλοβαρέθηκα, τα παράτησα, ντύθηκα και μάζεψα τα πράγματά μου (αξίζει φυσικά να αναφερθεί ότι το φταίξιμο ήταν 100% δικό μου). Η Κατερίνα ντύθηκε, με χαιρέτησε εμφανώς στενοχωρημένη και έφυγε. Μόλις η Κατερίνα έκλεισε την πόρτα του δωματίου, έπλυνα τα χέρια μου με κρεμοσάπουνο και αποχώρησα και εγώ με τη σειρά μου.

Γ) ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
Τόπος: Στο μεγάλο σαλόνι.
Εκτιμώμενη διάρκεια: 25 λεπτά.
Χαρακτηριστικά: Της έδειξα τις φωτογραφίες της Αγγλίας, της διηγήθηκα τα πρόσφατα νέα μου και φυσικά την κατέκλυσα με λόγια αγάπης. Στο τέλος της έδωσα και τη φωτογραφία μου. Αξίζει να αναφερθεί ότι η συζήτηση διανθίστηκε από τη βροχή του Montpellier (= αλλεπάλληλα μητροπλητικά sandwich με στοργικό πιπίλισμα των τρικ-τρικ), από ηγεμονικά sandwich, από αγκαλίτσες και στοργή.
Θετικά: Ήταν πολύ γλυκιά και στοργική μαζί μου.
Αρνητικά: Όταν τη ρώτησα «Από την αγάπη μου, δεν παίρνεις δύναμη;», μου απάντησε «Εγώ παίρνω δύναμη από το θεό».

Αξίζει να αναφερθεί ότι μόλις βγήκα από το κόκκινο δωμάτιο και κάθισα παρέα με την καρδουλίτσα μου, η στύση επανήλθε με απειλητικές διαθέσεις.

Δ) ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Ο απώτερος σκοπός της στουντιότσαρκας, δεν ήταν το πουτανογαμήσι, αλλά να απολαύσω τη στοργή και τα χάδια της Σταυρούλας. Συνεπώς, πέτυχα το στόχο μου.

Α) ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ (16/12/2011 – 21/12/2011)
Στις 16/12/2011 μετά τη στουντιότσαρκα, αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο την κυρία Νίκη. Στις 16:18 βρήκα κάποιο ήσυχο στενό στην περιοχή του Βοτανικού και την πήρα τηλέφωνο. Η τηλεδιάσκεψη, που ακολούθησε, ήταν η εξής:

ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εμπρός; Ποιος είναι;
ΤΑΚΜΑΝ: Εγώ είμαι. Μπορώ να σου μιλήσω τώρα; Αν δεν είσαι μόνη σου, πες «Ο Πέτρος δεν είναι εδώ» και κλείσε το τηλέφωνο για να μην έρθεις σε δύσκολη θέση.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εντάξει μόνη μου είμαι. Τώρα ετοιμαζόμουν να πάω στα ΚΑΠΗ.
ΤΑΚΜΑΝ: Ξέρεις γιατί σε πήρα; Έχω σκεφτεί κάποιους τρόπους, για να μπορέσουμε να βρεθούμε εκτός σπιτιού, γιατί στο σπίτι είναι λίγο δύσκολα τα πράγματα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σε ακούω.
ΤΑΚΜΑΝ: Αν ας πούμε πας στα ΚΑΠΗ στις 11:00 και γυρνάς στις 14:00 και η Τασούλα επιστρέφει στις 13:00, μπορούμε στις 13:30 να βρεθούμε στα ΚΑΠΗ.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δε γίνεται. Στα ΚΑΠΗ έρχεται και η Τασούλα μαζί.
ΤΑΚΜΑΝ: Δηλαδή είστε όλη την ώρα μαζί;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν έχει στάνταρ ώρες που έρχεται.
ΤΑΚΜΑΝ: Κατάλαβα. Το άλλο που σκέφτηκα είναι, αν την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου πας στο κέντρο για ψώνια και είσαι μόνη σου, να έρθω και εγώ για παρέα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν κατεβαίνω στο κέντρο. Έχω πολύ καιρό να κατέβω. Την Κυριακή θα πάω στην εκκλησία.
ΤΑΚΜΑΝ: Κατάλαβα. Το τελευταίο που σκέφτηκα είναι αν κάποια μέρα την άλλη εβδομάδα πας στο ταχυδρομείο για να πληρώσεις κάποιο λογαριασμό και πας μόνη σου, να έρθω και εγώ μαζί σου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν έχω κάτι στο πρόγραμμα.
ΤΑΚΜΑΝ (σχεδόν κλαίγοντας): Πραγματικά αισθάνομαι πάρα πολύ μεγάλη ανάγκη να σε δω. Θέλω να σου μιλήσω για την τρίμηνη εμπειρία μου στο εξωτερικό, θέλω να σου εμπιστευτώ κάποια πράγματα και γενικά θέλω να συζητήσουμε. Το θέλω πάρα πολύ. Είναι αμαρτία μετά από τόσα τηλέφωνα που σε έχω πάρει, να μη βρεθούμε.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Και εγώ θέλω πολύ να σε δω. Την άλλη εβδομάδα τα παιδιά μου θα πάνε για 1-2 ημέρες στο εξοχικό, αλλά δεν ξέρω πότε. Όταν θα είμαι μόνη, θα μπορώ να σε δω. Πάρε με τηλέφωνο την άλλη εβδομάδα να σου πω.
ΤΑΚΜΑΝ: Έγινε. Θα τα πούμε την άλλη εβδομάδα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Σήμερα κουράστηκα πολύ. Συγύρισα το σπίτι, ψώνισα στη λαϊκή, μαγείρεψα για τα παιδιά μου και έπλυνα τα πιάτα. Τώρα θα πάω στη λέσχη για καφέ. Εκεί ξεκουράζομαι.
ΤΑΚΜΑΝ: Ωραία. Καλά να περάσεις.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Έμαθες για την κοπέλα;
ΤΑΚΜΑΝ: Sorry?
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Την κοπέλα από τον 5ο.
ΤΑΚΜΑΝ: Τι έγινε;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν σου είπε η μάνα σου;
ΤΑΚΜΑΝ: Όχι.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Έφυγε από το σπίτι στις 5 το πρωί για να πάει στη δουλειά και τη λήστεψαν έξω από την πολυκατοικία.
ΤΑΚΜΑΝ: Αχ Παναγιά μου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Τι να πεις;
ΤΑΚΜΑΝ: Chicago έχει γίνει πλέον η Αθήνα. Το Λονδίνο δεν έχει τέτοια εγκληματικότητα. Αλλά όση εγκληματικότητα και να έχουμε, την αγαπάω την Ελλάδα. Ελπίζω να καταφέρω να βρω κανένα διδακτορικό και να μείνω εδώ. Και εσύ στην Αθήνα δε με προτιμάς (εκείνη τη στιγμή πέρασε ένα μηχανάκι και έκανε θόρυβο);
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Δεν κατάλαβα;
ΤΑΚΜΑΝ: Λέω και εσύ στην Αθήνα δεν προτιμάς να με έχεις; Θες να είμαι στα ξένα;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Εδώ σε θέλω. Να είμαστε κοντά.
ΤΑΚΜΑΝ: Δε θέλω όμως, να γυρνάς το βράδυ αργά από τα ΚΑΠΗ.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Μην ανησυχείς για μένα.
ΤΑΚΜΑΝ: Αχ. Η Παναγιά να σε έχει καλά και να σε σκεπάζει. Όσο ενδιαφέρομαι για το δικό μου διαμέρισμα, άλλο τόσο ενδιαφέρομαι και για το δικό σου. Σε αγαπάω πάρα πολύ. Δεν μπορείς να φανταστείς πόση έννοια σε έχω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Και σένα να σε φυλάει η Παναγιά. Εγώ δεν κυκλοφορώ αργά το βράδυ, όπως εσύ.
ΤΑΚΜΑΝ: Εγώ δε φοβάμαι. Έχω κυκλοφορήσει και μετά τα μεσάνυχτα. Τέλος πάντων, δεν ήθελα τίποτα άλλο. Επειδή είμαι έξω και παίρνω από το κινητό, θα τα ξαναπούμε την άλλη εβδομάδα.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Πού είσαι τώρα;
ΤΑΚΜΑΝ: Είμαι στον Κεραμικό. Στο μετρό.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Ο αδερφός μου (με στενοχωρημένη φωνή).
ΤΑΚΜΑΝ: Τι έγινε;
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Πέθανε.
ΤΑΚΜΑΝ: Το ξέρω καλέ. Μου το είχες πει. Εγώ ειλικρινά σου μιλάω, όταν ήταν άρρωστος, προσευχήθηκα σαν να ήταν δικός μου αδερφός. Και όταν μου είπες για το θάνατο, στενοχωρήθηκα πάρα πολύ. Το ξέρεις ότι σε αγαπάω και ότι οι στενοχώριες σου είναι και δικές μου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Τι να κάνουμε;
ΤΑΚΜΑΝ: Εντάξει μην έχεις και παράπονο όμως. Έχεις τόσους ανθρώπους που σε αγαπάνε και είναι δίπλα σου.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: (κάτι είπε, αλλά εκείνη τη στιγμή πέρασε μηχανάκι).
ΤΑΚΜΑΝ: Αυτά. Για να μην τρώω άλλη ακτινοβολία, θα τα πούμε την άλλη εβδομάδα από κοντά με την ησυχία μας. Εξάλλου τώρα θες να πας και στα ΚΑΠΗ. Να σαι καλά, η Παναγιά μαζί σου, σε αγαπάω.
ΚΥΡΙΑ ΝΙΚΗ: Και εσύ να σαι καλά. Άντε γεια.
ΤΑΚΜΑΝ: Γεια.

Καθώς επέστρεφα με το μετρό, έκανα την προσευχή μου να ναι καλά η κυρία Νίκη και να μπορέσουμε να τα πούμε από κοντά σύντομα.
Στις 17/12/2011 (Σάββατο – ημέρα Κρόνου) ήταν μια νεκρή ερωτικά μέρα. Το διάστημα από 18 έως 20 Δεκεμβρίου ήμουν στην Ιστιαία με τη μαμά μου (ήθελα να πάω μόνος μου για να καμακώσω καμία γριά στα ΚΤΕΛ, αλλά δυστυχώς με ακολούθησε και η μαμά μου). Φοβερή ατυχία. Εννοείται φυσικά ότι αυτές οι μέρες ήταν εντελώς ξενέρωτες.
Στις 21/12/2011 το πρωί πήγα για ψώνια. Στις 11:25 πέρασα από το μαγαζί της αγελάδας, για να πάρω ένα μπουκάλι γάλα. Αφού ολοκληρώθηκε η συναλλαγή και έγινε η καθιερωμένη κουβεντούλα (ευτυχώς ήταν μόνη της), τη χαιρέτησα με ένα special διευθυντικό sandwich και τα ριγκάκια της τα έκανα γυαλόχαρτο από το τρίψιμο. Δυστυχώς όμως, η συμπεριφορά της ήταν ψυχρή. Όταν της είπα «Θέλω κάποια μέρα να καθίσουμε δίπλα-δίπλα για 1-2 ώρες για να σου δείξω φωτογραφίες και να σου διηγηθώ τα νέα της Αγγλίας», μου απάντησε «Αφού τα λέμε και τώρα». Παρόλα αυτά, η επαφή με το μέταλλο (δηλαδή τα ριγκάκια της) μου έφερε στύση.
Λόγω της κακοκαιρίας, κατάλαβα ότι ήταν αδύνατο να βρεθώ με την κυρία Νίκη εντός της εβδομάδας (πού θα πήγαινε η μαμά μου με τη βροχή). Για αυτό το λόγω αισθάνθηκα την ανάγκη να την πάρω ένα τηλέφωνο για να της ευχηθώ καλά Χριστούγεννα (Παναγιά μου είμαι πολύ στενοχωρημένος, δεν αντέχω άλλο, δώσε μου μια ευκαιρία να δω αυτή τη γυναίκα, σε παρακαλώ με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, το αισθάνομαι απόλυτη ανάγκη. ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΩ). Επειδή όμως αυτή βρίσκεται στο σπίτι μετά τις 14:00 και επειδή δεν είχα κανονίσει κάποια έξοδο, αποφάσισα την τελευταία στιγμή να διοργανώσω μια μεσημεριανή στουντιότσαρκα στην περιοχή της Βριλησσού. Εξάλλου αισθανόμουν μεγάλη ανάγκη να απολαύσω τη στοργή και την αγάπη της Σταυρούλας (Παναγίτσα μου, να την έχεις καλά και αυτή τη γυναίκα, έχει πολύ καλή ψυχή).

Β) ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΟΥΝΤΙΟΤΣΑΡΚΑΣ
Στις 21/12/2011 στις 12:45 ξεκίνησα από το σπίτι μου, κουβαλώντας όπως πάντα, την πράσινη συνεδριακή μου τσάντα με του Γύπα τα εννιάμερα. Πήγα με τα πόδια μέχρι τη στάση «Ευελπίδων» για να πάρω το 224 για να με αφήσει ακριβώς στη Βριλησσού. Καθώς περίμενα το 224 ήμουν άτυχος. Αντί να καθίσει δίπλα μου καμία α-καπέλο με πολυφλεκτικά ριγκάκια, κάθισε ένας γέρος, ο οποίος είχε και όρεξη για κουβέντα. Με το που κάθισε δίπλα μου, άρχισε να μου λέει για τα τέλη κυκλοφορίας και για τις πορείες στο κέντρο. Εγώ, επειδή εκείνη τη στιγμή δεν είχα και ιδιαίτερα αυξημένη επικοινωνιακή διάθεση (σκεφτόμουν την κυρία Νίκη και με το ζόρι συγκρατούσα τα δάκρυά μου), του απαντούσα ως επί το πλείστον με μορφασμούς Γύπα.
Στις 13:50 κατέβηκα στη Βριλησσού.

1ος σταθμός: Βριλησσού 60 (πάνω). Η υπηρεσία δεν μου έλεγε τίποτα εμφανισιακά. Η εργαζόμενη κοπέλα φορούσε κάτι πολυκαυλωτικά χρυσά κοσμήματα.
2ος σταθμός: Βριλησσού 60 (κάτω). Δεν άξιζε καμία από τις δυο πλευρές. Ούτε η εργαζόμενη κοπέλα, ούτε η υπηρεσία.
3ος σταθμός: Βριλησσού 46. Η υπηρεσία παίρνει κάτω από τη βάση στην εμφάνιση (ρε παιδιά, τόσο δύσκολο είναι να βάζετε υπηρεσίες άνω των 65 με φούστα, τρικ-τρικ, που να είναι δεκτικές στο χούφτωμα). Η εργαζόμενη κοπέλα είχε πιασίματα και σέξι τρικ-τρικ.
4ος σταθμός: Βριλησσού 42. Η υπηρεσία φορούσε ένα σέξι μαύρο φόρεμα. Δυστυχώς όμως, ήταν γυμνή από κοσμήματα (δεν φορούσε ούτε ένα). Η πουτάνα γενικώς δεν μου έκανε κλικ.
5ος σταθμός: Βριλησσού 36. Μόλις χτύπησα το κουδούνι, με υποδέχτηκε η γνωστή γλυκύτατη υπηρεσία, η οποία με οδήγησε στην κουζίνα. Εκεί με σύστησε στην Κατερίνα. Η Κατερίνα είναι από τη Χαλκίδα, έχει ύψος γύρω στο 1.65, είναι μελαχρινή και έχει λίγα πιασίματα (ηλικία δεν μου είπε, αλλά την έκοψα γύρω στα 25). Δυστυχώς όμως, στερείται τρικ-τρικ (δεν φορούσε ούτε ένα). Βέβαια το καλό το παλικάρι ξέρει και άλλο μονοπάτι (για αυτό κουβαλάω μαζί μου του Γύπα τα εννιάμερα). Για να σας πω την αλήθεια, αν εργαζόταν οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία δεν υπήρχε περίπτωση να αποφάσιζα να περάσω μέσα στο δωμάτιο. Όμως με τη Σταυρούλα, έχω άλλη σχέση. Έτσι λοιπόν, είπα το μεγάλο ΝΑΙ και της έσκασα το 50ρικο. Κατόπιν κάθισα παρέα με τη Σταυρούλα για κανένα 5λεπτο, συζητήσαμε και φυσικά της έκανα sandwich διαρκείας.

Γ) ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ
Μετά από 5 λεπτά χτύπησε το κουδούνι. Επειδή η υπηρεσία έπρεπε να υποδεχτεί τον πελάτη, για αυτό με οδήγησε κατευθείαν στο δωμάτιο του έρωτα. Μόλις έκλεισε την πόρτα του δωματίου, γδύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου και φυσικά έβγαλα από την μπουρδελότσαντα του Γύπα τα εννιάμερα. Η αναμονή ήταν γύρω στα 10 λεπτά. Κατά τη διάρκεια της αναμονής, ήμουν ξαπλωμένος ανάσκελα και καρδιοχτυπούσα για την κυρία Νίκη. Την αγαπάω πολύ αυτή τη γυναίκα και τη σκέφτομαι συνέχεια.
Μόλις μπήκε η Κατερίνα στο δωμάτιο (και αφού χαιρετηθήκαμε) ξεκίνησε η ερωτική πράξη, η οποία εξελίχτηκε στα ακόλουθα στάδια:

1ο στάδιο: «Τα κλασσικά». Της φόρεσα του Γύπα τα εννιάμερα (για να την κάνω να φαίνεται Κυρία) και αυτή μου φόρεσε το προφυλακτικό.
2ο στάδιο: «Κλασσική πίπα» (εκτιμώμενη διάρκεια: 1-2 λεπτά). Σε αυτή τη φάση ήμουν ξαπλωμένος ανάσκελα και η Κατερίνα μου τον είχε πάρει στο στόμα. Φυσικά εννοείται ότι της κρατούσα τα χέρια με μανία. Η πίπα δεν θα έλεγα ότι ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματική όσον αφορά την ανόρθωση του πέους.
3ο στάδιο: «Πολυκαυλωτικός χορός» (εκτιμώμενη διάρκεια: 1-2 λεπτά). Σε αυτή τη φάση ενώ χορεύαμε Αργεντίνικο ταγκό, της κρατούσα τα χεράκια και ο πούτσος μου έτριβε το αιδοίων της. Κατά τη διάρκεια της φάσης αυτής, έγινε η κάτωθι στιχομυθία:

ΤΑΚΜΑΝ: Λοιπόν τώρα θα παίξουμε θέατρο. Εγώ θα παριστάνω τον Αντρέα Λοβέρδο, που επισκέπτεται τη λαϊκή αγορά της Κυψέλης. Εσύ θα παριστάνεις τη γριά που ψωνίζει μπρόκολα και εξαιτίας του μνημονίου η σύνταξή σου μειώθηκε από τα 700 στα 300 ευρώ. Εσύ θα κάνεις ότι είσαι θυμωμένη με την κυβέρνηση. OK?
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Ναι μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Πλάκα δεν έχουν οι φαντασιώσεις μου;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Πολύ πλάκα.
ΤΑΚΜΑΝ (τρίβοντας του Γύπα τα εννιάμερα στα χέρια της Κατερίνας): Γεια σας κυρία μου. Είμαι ο Αντρέας Λοβέρδος.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Ναι μωρό μου.
ΤΑΚΜΑΝ: Σας παρακαλώ δείξτε λίγη κατανόηση. Η Τρόικα μας επιβάλλει αυτά τα σκληρά μέτρα. Στην ουσία δεν κυβερνάμε εμείς.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Και εγώ τι φταίω;
ΤΑΚΜΑΝ: Σας παρακαλώ συγχωρέστε με. Μετά από καμιά 15αριά χρόνια, θα έχουμε βγει από το μνημόνιο, οπότε θα σας αυξήσω τις συντάξεις.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Ουστ από εδώ.
ΤΑΚΜΑΝ: Έχετε πολύ ωραία ριγκάκια. Αφήστε με λίγο να σας τα χουφτώσω.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Έτσι.
ΤΑΚΜΑΝ: Σας παρακαλώ γλυκιά μου κυρία. Βοηθήστε τον άστεγο Πακιστανό.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Ναι μωρό μου.

Αν και η φαντασίωση αυτή ήταν πολύ πικάντικη, μου προκάλεσε περισσότερο γέλιο παρά διέγερση.

4ο στάδιο: «Κλασσική πίπα» (εκτιμώμενη διάρκεια: 1-2 λεπτά). Μετά από το αστείο αυτό θεατρικό παιχνίδι, η Κατερίνα αποφάσισε για δεύτερη φορά να μου πάρει την κλασσική πίπα. Τα αποτελέσματα όμως, ήταν κατώτερα των προσδοκιών μου (υπήρξε στύση, η οποία όμως δεν ήταν ικανή για διείσδυση). Σίγουρα έπαιξε αρνητικό ρόλο το γεγονός ότι εκείνη την ώρα μπαινόβγαιναν συνεχώς πελάτες.
5ο στάδιο: «Άτεχνος φραπές» (εκτιμώμενη διάρκεια: 1-2 λεπτά). Μετά από αυτά η Κατερίνα αποφάσισε να μου την παίξει με την πασίγνωστη σε όλους τους απανταχού μπουρδελιάρηδες τεχνική του άτεχνου φραπέ. Δυστυχώς όμως, η εκσπερμάτωση δεν επιτεύχθηκε.
6ο στάδιο: «Μπρούμυτη εκσπερμάτωση» (εκτιμώμενη διάρκεια: 30 δευτερόλεπτα). Μετά από όλα αυτά αποφάσισα να αναλάβω δράση. Έτσι λοιπόν, ξάπλωσα μπρούμυτα και άρχισα να τρίβω το πέος μου στο σεντόνι με δύναμη, ενώ ταυτόχρονα κράταγα τα χεράκια της Κατερίνας. Εκείνη τη στιγμή, χωρίς να σκεφτόμουν κάτι συγκεκριμένο, σιγοψιθύριζα «Κυρία μου γλυκιά σας αγαπάω». Το αποτέλεσμα δεν άργησε να έρθει. Μετά από μισό λεπτό έχυσα στο προφυλακτικό.
7ο στάδιο: «Αποχαιρετισμός». Μετά την εκσπερμάτωση, έβγαλα το προφυλακτικό και το πέταξα στα σκουπίδια. Κατόπιν, απολύμανα την επίμαχη περιοχή με υγρά μαντηλάκια Wet Hankies. Η Κατερίνα ντύθηκε, με χαιρέτησε και αποχώρησε από το δωμάτιο. Εγώ με τη σειρά μου, ντύθηκα, βόλεψα τα πράγματά μου στη γνωστή μπουρδελότσαντα και βγήκα από το δωμάτιο.

Βγαίνοντας από το δωμάτιο, κατευθύνθηκα προς την Κουζίνα. Εκεί καθόταν η γλυκύτατη υπηρεσία, η οποία με περίμενε για να τα πούμε. Καθίσαμε παρέα γύρω στα 15 λεπτά. Η συζήτηση διανθίστηκε από συνεχές χούφτωμα στα ριγκάκια, από χούφτωμα στα μπούτια, από φιλιά και από στοργικά βλέμματα. Στο τέλος της είπα ότι θα της τηλεφωνήσω τη Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου, για να μου πει ποια μέρα έχει ρεπό μέσα στην εβδομάδα, για να την κεράσω καφέ στο Παγκράτι. Πριν φύγω, τη χαιρέτησα με ένα ενισχυμένο διευθυντικό sandwich.

Δ) ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ
Όσον αφορά την υπηρεσία: 10 με τόνο. Είμαι σίγουρος ότι όσο και να ψάξω δεν θα βρω καλύτερη υπηρεσία.
Όσον αφορά την κοπέλα: Στην εμφάνιση 9. Δε φορούσε τρικ-τρικ. Να είμαστε αντικειμενικοί. Στα υπόλοιπα 10. Μπορεί η εκσπερμάτωση να ήρθε καθυστερημένα, αλλά εν γένει πέρασα καλά και γέλασα πολύ.

΄Τετάρτη βράδυ γύρω στις 12.

Ειμαι πάρα πολύ κουρασμένος καθότι δουλευα στο γραφείο γύρω στις 14 ώρες....δεν είχα κουράγιο να ψάξω όπότε πηγα ντουγρόυ στο στούντιο και είπα σρον εαυτό μου :"μόνο αμα είναι κανα μπάζο του κερατά δεν θα περάσω" και θα άρχιζα το ψάξιμο στα υπόλοιπα στουντιο της Βριλησου, κάτι που βαριόμουν να κάνω αφόρητα.

Αφού λοιπόν μου άνοιξε η γνωστή μαλακισμένη γαμοτσατσα του 36 (εκέινη την ώρα έβριζε και ένα πελάτη που έβγαινε και δεν πέρασε!) πηγα και περίμενα την κοπέλα στο σαλόνι.

Ευχόμουν να εμφανιστεί η Πάολα-Σασα η φίλη μου, αλλά δυστυχώς εμφανίστηκε αντάυτής η Μολδαβέζα Κατερίνα...

Η Κατερίνα είναι κοντή, με καμπύλες ωράιους βύζους στητούς σιλικονάτους και αδιάφορο (οχι άσχημο πρόσωπο με φακίδες). Ηλικία γυρω στα 28.

Την είχα ξαναπάρει παλαιότερα και ηταν φιλότιμη, οπότε λεω "δεν γαμιεται τετοια ωρα τέτοια λόγια, εχω γαμήσει και χειρότερες..."

Μοιαζει λίγο δε με βαρελάκι του ούζου, γιατι ειναι κοντή, στρογγυλοπρόσωπη, με βύζους και λίγο κοιλίτσα.

Εχει ωραια επιδερμίδα, και σφιχτό σώμα.

Δεν γλειφει αρχίδια δυστυχώς, αλλά κάνει πολύ καλη ισπανική και σε αφήνει να πάιξεις με τα βυζία της. Συνεχώς δε χαιδευει την βάλανο με την ρώγα της κάτι που μου αρέσει πολύ.

Πιπα μέτρια, αλλά στο σεξ συμμετέχει και κάνει όποια σταση της πείς χωρίς να δυσανασχετεί και δεν βιάζεται.

Καλά πέρασα αλλά δεν νομίζω οτι λόγο εμφανισης και μόνο αξιζει 50 ευρώ. 20 στην Φυλής ειναι καύτερα για αυτήν.

Οπότε δεν νομίζω να την ξαναπάρω.