Όλες οι κριτικές για την Στεφανία - Βέργας 6Α (Μπουρδέλα) Λιοσίων

Επίσκεψη, σήμερα 5/5 και ώρα 05:30. Μετά από μικρή βόλτα στη Λιοσίων, κατέληξα στη Στεφανία, γνωρίζοντας ότι τοποθετώ τον πήχυ, ιδιαιτέρως, χαμηλά. Πρόκειται για εκπρόσωπο της μαύρης φυλής, με ότι αυτό συνεπάγεται(ποιοτικά και αισθητικά). Ύψος γύρω στο 1,70, οπίσθια μικρά και καμπυλόγραμμα, στήθος μεγέθους 2 και πολύ μεγάλες και σκληρές θηλές.

Η υπηρεσία του σπιτιού, παρά το προχωρημένο της ώρας, με υποδέχτηκε με χαμόγελο, διέκοψε του σφουγγάρισμα για να μου παρουσιάσει τη "γαζέλα" της (αβάσταχτο κλισέ) και με οδήγησε σε ένα πολύ καθαρό δωμάτιο.

Η Στεφανία δεν άργησε να έρθει. Το χαμόγελο του σαλονιού, δεν υπήρχε, πλέον. Οι κινήσεις της, νωχελικές και τυποποιημένες. Καμία έκπληξη. Ξεκινάει με χειρομάλαξη, για προκαταρκτικά και συνεχίζει με κάποια χάδια στους όρχεις. Εν συνεχεία, προφυλακτικό και μία, όχι και τόσο κακή πεολειχία. Χρησιμοποιούσε λίγο το χέρι της, αλλά όταν της το είπα το έβγαλε και το τοποθέτησε, εκ νέου, στους όρχεις. Η διάρκεια, ήταν, σαφώς μεγαλύτερη του αναμενομένου. Η στάση της κατά την εκτέλεση της πεολειχίας, δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, αλλά και αυτή βελτιώθηκε, όταν της το ζήτησα. Έπειτα, τοποθετήθηκε στα τέσσερα, κάθετα στην άκρη του κρεβατιού και, εγώ, όρθιος. Μετά από 2-3 λεπτά, ανέβηκα και εγώ στο κρεβάτι και συνεχίσαμε. Η στάση της, ήταν άθλια. Ήταν σαν κατοστάρα, στο βατήρα εκκίνησης. Τη διόρθωνα, αλλά μετά από λίγο, επέστρεφε στην αρχική της θέση. Το μόνο θετικό, εκτός της θέας, ήταν η, τουλάχιστον, δεκάλεπτη, αδιαμαρτύρητη, παλινδρόμηση. Κάπου εκεί, άρχισε να κουνάει και εκείνη τη λεκάνη της και ήρθε το -πολυπόθητο- τέλος. Σηκώθηκε και έφυγε σαν άνεμος.

Δεν υπάρχει κάτι, άξιο αναφοράς. Έχει, ήδη, ξεχαστεί.