Κάπως χύμα τα βάζουμε, καμάκι έτσι γενικά... Αν είσαι κάγκουρας οποιασδήποτε ηλικίας και πας σε συνεταιριτικό μπαράκι στα εξάρχεια τι περιμένεις; Αν είσαι φρικιό και πας σε ελληνάδικο τα ΒΠ λες να ασχοληθεί κανένας; Ας κατανοήσουμε που "ανήκουμε" με την ευρεία έννοια, κι ύστερα μαγαζιά βρίσκονται άφθονα, ένα ασυνόδευτο θηλυκό, κάθε ηλικιακής τάξεως περιμένει. Ως 30, φυσικά φαίνεται (και είναι) ευκολότερο, αλλά κι εγώ στα 53 δεν έχω κανένα παράπονο. Τα πάντα είναι θέμα χειρσμού και χρονισμού, εκτός κι αν το φυσάς τρελά ή είσαι εντελώς μπατίρης. Εννοείται ότι τα καλύτερα καμάκια θα γίνουν εκεί που δεν το περιμένεις.
που να είναι αυτή η ψυχή;